장음표시 사용
171쪽
's O)μη Maximus, ego, Curatores Nobilissimi O: - ρbsimi, Professores celeberrimi, Pastores viginantismi, Studiosi ornatissimi, Apostolicae aujus Methodi vestigia religiose veneraturum, bono cum DEO, in me recipio. Eaque si non exprimere , commendare sabiem : Erit ergo sapientia etiam nostra cinestis, cum neminem ne Angelum quidem contra revelatam DEI voluntatem audierit. Non domi illa nata erit nostrae, aut fa-γulis arte consectis & confictis fucata,non loquutuleiae , barbarae , praestigiatricis Lombardicae Scholae terminis tincta, non ex cerebri humani ossicina,aut corrupti ratiocinii ergasterio petita: Sed caelitus oblata, in Prophetarum, Evangelistarum,&Apostolorum oraculis religiosE quaesita,reverenter inde depromta, α ad varium Ecclesiae uinta exposita.
172쪽
T Sr Da uti Mori adium isse Sapienti immisatur, is usu ac experiundo quotidie discimus : ni- mirum hominis esse I, U'UD preparationei ιordis, sed A Dhova esse mς-reb onsonem lingua. Recentismum idems trisissimu documentumpra-buiis vi mus parens noster o μακαυτης. Prsa ierat is cor suum ad esusendam istustrem, is qua honorificentior ipsi obtingere non poterat, in inclyta Academia Lugduno Batava spartha, ad quam non tam ambitu quam Magnata is Virorum doctorum quasilissimuiuis o precib-,diu refragmnte, , ad extremum, ne parum civilis, editum alieni tum publici etiam commodinagligent haberi posset , quamvis aegro animo consen-riente. Summo, qui ipsum in deliciis unicὸ habuit,-- riseratu, accitu fuerat. Praparaverat etiam cor suum
ursissimis tinxia o gravissimis de Theologi ossicio typi
c. adumbrato ,sermonibuε, quibu4 IParrham suam pra-Jens pro recepto Academiarum more ausucaretur. I que in eo erat, ut orationi imponeret colophonem sequas omnibus Theologis officii sui leges dictu, esse hactenus Observaverat, sibi ante cateros ipsemet dictaret. Verum a DLO esse . re gonsionem lingua moderari acremperare . e que vel sus minare vel promovere. nimis eruul flebili casu didicimus. Nam tbsam hanc Orationem carceribus suis iam soluturm , is brevi in nobili ma Panerari, habiturus haud dubie maximum gloria sua theatrum, dicturus ,subita morte una cumiribin liberis charissimis in feralibus aquis extinctus, vi vendisimulo publicis uti talibuου inserviendi finem,
173쪽
aeterna constitittione nexuque causarum latentium Smulto ante desinatarum fixum, implevit. Atque itat haud dissimili quodam fato, quo Moses ille familiarisDEI amictu e =lanitie Moab in montem Nebo sublatu , ita terram Cananaeam lustravit , is curiosa oculorum indagine tinxit, ut tamen aditu eiso prohibituι in eo dem monte exuυias mortalitatis sua deponeret, is ter resstrem illam Canaan cum mpliori , cuisu illa typu ct umbra erat,commutaret: defunctus eheu 1 Parens
nosor, Belgium suum , quod tenerrimo semper aufectu dilexerat , ita animo prollexit , is spe ce ia taxn propemodum complexus est, ut damnandu6 t men fuerit non voti illim , quo ferebatur in terrestremisiam Canaan, quam prioris longe is antiquioris, illimotio D m suum creatorem , sospitatorem inde ab in erente aetate iuxta cum inhibus fidelibuὸ Θ electi, seu biravit strarum nunc est partium , iuxtarravi muni illud Apostoli monitum , μνῆμονάειν 'ηγημενου ημων , recordari Ducis huim nostri, qui nobis lotutus est sermonem 1 EI, 9 eius con- e illando εκβγοιαν τῆς Οἰν exitum canuersa tionis, imitari fidem. Hoc sollim nobis flagranti mo dile cti bimi arentis desiderio languentibim is paene mari idis, relictum est. Hoc solum identidem nobis profundamente meditandum. Interim IN S VLVM NON DI MOVEBITVR , Eae IN pERPETUA MEMORIA ERIT IUSTI S. Vale benevole Lectyr, ct ργή tamYρονα Tiguri d. io ulli AR Christi M DC tXVII.
174쪽
di prima aris authoritasse Regum exerit,primcipum, caterorsimque Mars tuum, quorum au*iciis , fervore atque aelo. O formatores in tuto Ooliocabantur, R formatio ipsa non suscepta modo, sed sedes a postea fuit. a. Caeterum Ecclesiasticorum reformandi desiderium, quod tamium hine inde fuit, ut ubi Clerus osseium facere noluit, Laici, non tamen temerὲ, sed prameditate . animque deliberato manum negotio, in quo cardo salutu vem rebatur, admoverint. 3. Nec parum huc in ε -
175쪽
contretit tum ignorantia Cleri , missi sertim eius in disputando,tum fraudes. 4. Persecutorum infelix exitus. a. Mira culosum, quo conservare Deus Dos voluit, atrocinium. o. Pax publica Libertas confitentia Imperatorum favore impetrata. . Subsidium Zibrorum, quod indies crevit , ita ut unius sese hominis plures' vini tomi, quam integrorum antea Coa Dinorum. s. Dissidia adversariorum. o. Foedera publica , qua tamen Deus defensioni potii s, quam propagationi Evan-oelii inservire moluit, I o. Constantia
Confessurum fidei reformata . qua muiatis facit. persuasit, altioris, quam h
mana originis, e Reformationis successum. II. Honor ra, Miniserio habitus, quem ge-mrosa multa pectora in Professionis Theologica cultura resari voluerunt. I a. Impia eleri vita. 13. Addiper, accidens,potes mia crudelitas.
causas , Principalem, Instrumentales ,
impulsiva : O stendimus Vocationem Reformatorum: A uvantes iam, Desim OU2 sequuntur, quae ut magno occurrunt numero sita dignae sunt, quae dilgentius paulo expendantur. H. Srimo loco Imperatores nu-
176쪽
. meramus , si Rcges, aliosque o per Imperium etiam status , d Electo res, . Principes, Respublicas, biles, &c. quorum vel consilio, vel jussu& authoritate alibi sacra pontificia suspecta reddita , alibi vero Reformatio aut susscepta, aut ap
l a. MAXIΜILiANus L qui Initio seculi ad gubernacula Imperii sedit, &de Leo. ne X. oc de Iulio II. ita sensit,ut haudo, sicure servilem Ecclesiae Statum significant. De isio ex Hulteno videaturBist. Eccl. i. v. p. 6 3 r. De hoc ex a M. Miner ini quit. Lai. Hi si . Univere. p. so . Dem atem. nisi vigilares , uam male estra mundo, quem regimus nos,ego miser ita dete 1plo Maximilianus 9 venator, O ebris Me ac sceleratus Iuliau. De C A R o L O V
Ysse , cepisse, ac diripuisse, d. s. Maii 16r: .iallanta fuerit militum Germanorum ac Hispanorum atrocitas & insolentia Romae,verbis explicari vix potest. Nam praeter horrendas lanienas, direptiones, sibi. uineS, devastationes, contumesae ac ludibrii genus nullum in Pontificem , Cardi- A a nates,
177쪽
nales, reliquamque turbam praetermissum fuit, scribit Suidan. l. c. p. 66,Unde& a Galliarum Rege Imperatori hoc ipsum acerbe fuit exprobratum, Epistola, i ad Pontificem. Ita vero illi de hoc: Quod sibi, inquit, Caesar praeserti v lit , quasi de Ecclesia Romana praeclarbsit meritus, esse ridiculum atque leve: Nam nec illius Majores cum suis, nec ipsum etiam deberi secum , hac quidem in parte, componi: Scil. egregium esse m lium, & prima laude dignum, cujus e tercitus patrem familias, Clementem VII. obsedit, vexavit, cepit, & primam O bis terrarum urbem diripuit;& templa Deorum immortalium non uno modo pol. ' luit, nec ullum ibi flagitij genus atque libidinis & crudelitatis piaetermisit, qui ludibrium etiam adjunxit ipse huic tantae immanitati, quando Vota nuncupavit in Hispaniis,& Supplicationes decrevit,pro liberatione parentis, quem ipse domi captum arctissim. detineret; Id. l. i s. p. IT Hinc mala illa gratia a Pontifice relata, de qua Imperator, Hist. Conrit. Trid. p. 62.
novisse dissolutam Curi vitam: Tom. V. Hin. Eccl. 897. Probasse H Grinam Reforma- ireum is justificatione. Ita enim Secretar.
178쪽
foriseim. Metuo,ne M oleum, additum camino ,eum ad Sanctitatem Vestram is pinnistanus scri erit, i .m Carolum morien rem dixisse, sibi videri, veram esse Lutheranorum de iustificationesententiam. Fama idemptarim per universam Europam tulit, mu quod S. V. dixerit , se nolle i propterea,quod cum Lutheranu in pracipuo Religionis AriLculo sensisset, ullis exequio celebrare. q. Αttentis auribus percepisse testionem Confessi nisAugustana; Translationem in Linguastalicam & Hispanicam procurasse, &, uxta quosdam, ingemuisse: minam totiusta sentiret orbis: s. Eundem tradunt,pauli ante obitum , sub utraque specie communicasse. FERDINANDUS I. Religi nis pacem in Comitijs Augustanis confirmavit. Itaan. l. 3 6. Idemque S- Coenam sub utraque specie celebrandam pro se &subditis suis a Papa impetratam, eam Viennae ita administrari curavit. Refert mincinest. Trident. l. 6. Ferdinandum, cum usum calicis impetrare aliquandiu cum Alberto, Bavariae Duce, non potuisset, obversum ad Maximilianum filium exclamasse: Quadraginta annis offensus sui generations illi, & dixi semper, hi errant
in corde. Petebant praeterea, matrimin
179쪽
nium Sacerdotibus concederent, sed S
hoc negatum. Notum etiam est judici. um Ferdinandi hujus de Melanchthone. Huius Viri consilia , inquiebat; cum rumor de morte ejus ad ipsum fuiiset perlatus;
semper fuerunt moderata. Idem Fredimamdus cum videret,Concilio Tridentino jam ad exitum per ducto ; quantum ad Gemmaniam, & imae ditionis populos ἔ prurum prosectum , seroque animadvertoret , sibi a Cardinali verba data , quo a postulatis suis & communibus cum Roge Galliae initis consilijs discederet, quod ab aliena ope tantis malis sublidium fiu-stra expectaret, a proprijs sibi sumem dum expectavit, & Maximiliani F. opibmi juxta ac prudentissimi Principis comsilio usus de controversisAugustanete msessionis articulis amice conciliandis seri dcogitare coepit. Qua in re Georgi' Cassam
dei, Viti optimi ac doctissimi, qui Duis
burgi tunc erat, opera uti voluit. Is ail exaciissimam rerum sacrarum scientiam, summum animi candorem ac moderatimnem addiderat, &c. Ad eum igitur Fer dinandus, XI. Kal. Iun. literas dederat,&c Vid. o n. lib. 3 s. MAXIMJLIANUS II. admodum in Resormatos fuit facilis. Cum enim a. Ch. is 66
180쪽
CAP. I .cle caus .Reformat. adjuv.seu sociis.'is 64. Fratres in Bohemia a Maximiliano,ut occlusae paterent portae, Voti eom- potes facti finerunt. Adeb autem a Protestantium doctrina non fuit alienus, ut& Romam de eo perlatum siti, quod P
aecatorem aleret, sepius contionantem audiret, qui in pleraque regni loca, licet non in civitatem Pragensim, communionem calicis intro
duxisses: Neque id Rex interdum dissim labat , se coenam nisi plenam accipere non posse; Hist. Cuncti. Trident. lib. s. Sed& Pius IV. per nepotem quoque suum, Marcum Altempsitum, eum monuit, in fide Catholica perstaret, spe successionis ostentata in Imperium. Respondit Rex, se Pontifici lde tam propensa voluntate
gratias agere maximas ; sed animae suae salutem rebus omnibus mundanis habere cariorem, quam loquendi sormulam aulae Romanae mancipes dicebant Idioma esse Lutheranorum. Idem etiam Maximilim
niti, Proceribus & Nobilitate Austriae ii herum usum Augustanae Consessionis in ipsorum omnibus oppidis ac pagis indulsit.
b. In Anglia enim iam Horim VIII, occasione divortii sui adet, frequenter solicitati,iugum tandem Pontificium ita ex