Linguae sanctae rudimenta in usum tironum versibus concinnata accedit exercitatio grammatica ...Ignatius Calcius

251쪽

De Poes Hebraeorum . I73 hcum eadem syllabarum , qua Hebraici decurrunt, dimensione compegi. Se tio equidem duriuscule nonnunquam eos procedere & languidiuscule cadere, quam par est: sed quum Verbum Uer- . . bo, quoad ejus fieri potuit, appendere . 'studuerim fidus interpres, id parvi omnino faciendum putaVi. Ex his exemplis poterit quisquis hanc etiam Linguae Sanctae partem cupit excolere , sua sibi Hebraica cantica Concinnare . Deliget enim ea versuum genera , quae sibi videntur suaviora rea vero vel unius generis in toto cantico adhibebit sic, ut singuli versus cum eadem syllabarum dimensione decu rentes absolvant canticum ut verbi gratia Ode I. apud Horatium Flaccum; quae monocolos est; constat enim unis , versibus Asclepiadeis : vel duplicis generis , aut triplicis, aut quatrusicis &c. Versus usurpabit, ut cantio sit dicolos, tricolos, aut tetracolos &c. Tunc Vero . iidem versus, ejusdemque generis recum irent; post alterum versum quidem , si

cantio sit diciam: post tertium, si sit

252쪽

I s Gνammaticae Hebraicae ricolos; post quartum, si sit tetracolos &c. atque eodem porro Versuum ordi ne canticum perficietur. Hujusmodi camtionum commixtis versibus conditarum, ordinisque quo iidem recurrunt, Versus, exempla ab ipso Horatio peti possunt. Denique eadem prorsus ratione, qua quis lingua sua vernacula solet, pangi possunt Hebraica carmina : nec enim caussa est ulla, cur Rabbinorum reginiis adeo religiose obsequamur, ut noUa Hebraicorum carminum genera CXcogi.tare piaculum judicemuS.

Psalmi versibus Italis redditi , qui hoc in loco exarandi essent , post sequentem EXercitationem , aliis fortasse adjectis, invenientur AXER

253쪽

- Praeceptionum in hisce Rudimentis '

traditarum ι

In Gen.XXII. zz Abrahae Saeriferum.

D fuit post res hasta I er Deus tentavis Abrammet dixitque ad eum s Abraham: σ dixit o e

. ' Est noti numerationis . pag. I 66- Π:3 Futurum Formae Kal cum. Conversvo I idcirco Praeteriti significatio nem obtinet, & Puncto - notatur.

p. I. deest vero Daghesse Forte in quente, nam Puncto st) 1ubscribitur.

ibid. Praeterea ', ' est Futurum contractum . p. Io Ejus autem Radix P tet per Reg. II. n. 3. p. I 44. Nam, Temoto priore Servili , remanent 7 & alterum ), quae in media eX-uemaque dictione possunt esse Radica, V et i les . .

254쪽

1 8 Grammaticae Hebrai elas. Monit. p. I 2. Quocirca , iis ad

jecto Π, exsistit Radix am fuit. Deianique :) hic silet, nam est post Punctum breve -) p. II. . ') vero silet

in i- ώ est Praepositio . p. I 35. hujus vocis Π est praefixum, articuli vicem gerens cum - & Daghest For. in sequente littera. p. 36. ideo geminatur. p. Ia. Reliqua vox est numeri pluri a singulari p. 33. idcirco ponultimuin mutatum est in :) p.27.

ultimumque immutatum mansit. p. 28.

quod Gutturalis sequens explodit. p. I 2. reliqua vox est Pronomen demonstrativum plurale utriusque generis . p. 47. Accentus ) litterae N impostus est Saheph-Κaton , qui sere punctum & virgulam designat. p. s. I habet Daghest For. propterea geminatur , praeitque Punctum longum, sed accentu Gram

255쪽

- 'mercisano Praecepi. Ipsmatico notatum . p. 13.

Prima littera est copulati m suo puncto s: usitato instructum. p. 37. altera littera est articulus o cum ) ob Gutturalem sequentem, ut m do diximus. Vox , quae superest , est numeri pluralis , cujus singularis est Deus e effertur autem pluraliter , jungiturque ob rei praestantiam Verbo sequenti singularis numeri. P. I p. Πpa est persona 3. sing. masse. Praeteriti Formae Pihel ; hinc habet Da-ghesic in secunda Radicati. p. 72. n. I. desinitque in s α); nam est Verbum ex Quiescentibus Lamcd-m, quorum Prae terita cunctarum Formarum in de-sInUnt. p. IOI. n. a. a Πῆ . suspendit :quae Radix InVenitur per Reg. III. p. nota est Accusativi. p. 31. ha

dnaare nomen Patriarchae , unde

per Isaac & Jacob originem duxit He

braeum genus. Componitur ex .hiSUO ' a cibus

256쪽

ISo Grammaticae Hebraicae cibus pater magnae multiis rudinis . p. 61. Accentus inferne adjectus ultimae syll. est Athnach. p. 9.i, wJ Prior littera est a conversit um

quente mutat enim Futurum in Praeteritum . p. I. Futurum, quod sequitur est ex Verbis , quae vocant' uiescentia Pe-- b I idcirco Aleph quiescit in Cholem . p. 8. quod Cholem superne impositum litterae N est prop) p. 7. n. a. ) desinit vero in pro Pathach oh idem ) conversuum, accentumque retrahit. p. z. Radix est φῶ-Hς ς quae patet per Mon. & Reg. I. nam n & u in media dictione sunt Ra.dicales . p. I 2. Praepositio cum sumxo sinis gulari cum nomine plurali ; mutatque Punctum breve in longum assine . p. 1) in hoc sumxo silet. p. 6. n. 3.; Adverbium nan abiecit ultimam syll. accepitque Verborum sumxum.

257쪽

Et dixit e aeeipe nune filium tuum unigenitum ruum , quem diligis Isaae ; m viae tibi ad temram Moria o er eum ibi in holocausum s -- per unum montium , quem dicam ad te .

Πρ Est Imperativus Kal desinens in Q ob Gutturalem. p. 71. n. a. RadiX. est Verbum n ; quod Formam sequi,

tur . Desectivorum Pe - : ideo dimittit p. 8 . n. I. invenitur autem per Reg. II. n. I. p. I est Adverbium temporis. p. 133 coaluit ex sussixo 2. personam

singularis num. indicante p. 49. & ex nomine ly, cujus Punctum ) quippe ultimum , mutatum oportuit in :)P. 33. ne Vero duo Sceva concurrerent in principio, id in Chirek mutatum est P. 26. n. a. ejus Radix aedi mihPatet per Mon. & Reg. II. n. 3. p. IA . est a Rad. 'Τn: adunatus es Per MOn. & Reg. I. p. I 43. , unde cujus

258쪽

182 Grammat eae Hebra caecujus penultimum ) ob suffx. mu tatum est in s :) p. 27. n. I. Ultimum :) silet , nam praeit Chirek longum

accentu Grammatico notatum. p. 16. I. est Relativum cujusvis generis, numerique . p. 67. a Rad. ince,

sit , per Mon. & Reg. I. p. I 43. ΠΗ est persona a. generis masc. Praeteriti Kal p. 66. Radix dilexit , per Mon. & Reg. I. ibid. pnx' Isaac, vox hehemanthica a Rad. pM risiς. p. 61. quae Radix praesto est per Reg. I. p. 143.

UOX ante accentum Mah-kaph constat ex Copulativo cum suo :) usitato . p. 37. & ex Imperativo

m. invenitur per Mon. & Reg. I . n. e. p. 1 4. ) ; idcirco . deest jod sc vandum , tantumque habet . p. 9 I. n. a. At mutatum est in -ὶ ob Μakhaph. p. 38. n. s. filetque s: sub Caph, p. 16. I. Reliquum est Pr nomen in dandi casu. p. 6. quod puruchre tum Verbis tum nominibus ainponitur a p. III. Italoque more hoc

a ' a

259쪽

Exercitatis Praecepi. 183 eomma Verteretur : voti, aut vat tene.

N est Praepositio . p. I 3 3.

n 'En est nomen collis qui pars est Golgothae sive Calvariae montis

ad latus montis Sion , ubi Templum fuit postea ab Salomone aedificatum I. Paral. ΙΙΙ. I. De hujus vocis origine non convenit inter interpretes. Alii rrha & n' Deus dictam putant ; quasi Urrba Dei h. e. praestantissima . p. I p. ex eo quod collis hac planta consitus esset. Alii a timuit, reveritus es ἰ unde est &-νeverentia, rimor; quod ibi Dominus co

lendus esset . Alii aliunde . Sed Syn machus a n vidis derivat ; hinc

terram οππαπιας visionis vertit ; quod Noster vulgatus sequutus est . 'Quae si ver sit originatio, compositum hoc nomen esset ex decurtatis vacibus. p. 61 quae integrae sunt n' & h. e mirum Issus. Chrsus , qui ire terra

- . . . .

260쪽

x84 Grammatteas Hebraeae atom tractus natus est & exceptus in eaque docuit s& erucifixus 'est & revixit . n praefixum est cum puntiis

suis. p. 36. - .

UPyrn Haec vox , quae praesert coinputarivum , est Imperativus Hiph. qui sine suffixo , esset Π quippe in Classe Imperfeclarum Lamed-- a Rad. nῆν ascendit secundum Mon. & Reg.

II. num. 3. quorum Verborum Imperativus per omnes Formas desinit in Π p. IOI. n. 3. quae terminatio rejicitur ob affixum P. I 28. n. I. quod

affixum est proprium Verborum . p. II . nectiturque Imperativis per P. I 23. n. 5. altera Radicalis quippe Gutturalis, pro Sceva simpl. habet comis

positum . p. I p. n. I.

est Adverb. loci . p. I 3 3. n ' Prior littera est praefixum P. 37. reliquum est nomen a Rad. Pu cendit ex Mon. & Reg. I. τ

est monas in regim. K Iσα Praefixum n subscribitur' Pum