De iure releuii totius fere christiani orbis regnorum tractatus ... Siue Commentarii ad Constitutionem Regni Neap. ... Auctore D. Andrea Capano ... Accesserunt Catalogus feudistarum ad haec vsque tempora, index argumentorum, & materiarum locupletissi

발행: 1630년

분량: 596페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

221쪽

is 6 Andreas Capanus de Iure Releuij

Hieat; esse corninissam , ita ut vacillo transigente super priuatione studi obseloniam, tenet post Lado*b. Sebrader.

Declara decimo, quod etsi vassallus y se submiserit beneplacito Domini, adhue est dicendum illum non esse conisse IIum . ex doctrina permultorum D

etorum , tenet Ludolph. Surado. d. loca proxime citato num. 16 2. vers. idem quos ubi alias ponit declarationes circa

submissionem vasulli erga Dominum.

Declara undecimo, lato magis pro-eedae e supra dictam sententiam si soluis, o tio defecerit in aliqua parte minima, ita in emphileuta, Vera deci ecf3oo.

par. a. Am. Sola in consi. Sabatiae in commentar. antiquis glo. r. super decreto liceanum. I . m. de iure emphitratico.

Declara duodecimo , vatallum soluentem partem relevij non essemul diandum si Dominus accepta uerit diritiam partem releui j ita in emphite uta I refert decisum AULV. de . I 33. quod secus esset si dominus renitu crit accipere partem reicuij, quia tunc proce deret contraria opinio, nempe soluendum duplicatum relevium, cum eius solutio debeat esse integra,& vnic , ut est dictum, per quo vide, quae ponit Agy I. ibidem, O in lanum. 3. qui con cludit ex multorum authoritate, quod per receptione partis canonis Dominus sibi praeiudicat. Declara decimotertio, & amplia .s et non solum in simplici releuto,sed etiain duplicato, ut si post commissam tanam, dominus partem simplicis releuit acceperit,quia adhuc Dominus non potest agere ad duplicatum, ita conis cludas ex iis, quς dixi supra, ex Balae inae l. de lege, g. vltim. st de lege commi ori m. cons. II I. lib. 3. Mis. Traquesi.

-rfidemque, di ad materiam seloniae

sine priuationis studi applicat , & ita

tenet Ludolph. Sebraderi deseu par. 2.nonae par princi sectio Iq. num. 2 3.versnono eoncludo, in verbo idem quoq; iuris.

Qua coclusione pro vera prout est 3 posita, nec vim contra eam faciunt, quae pro contraria adducta suere,praus rex. in L haeredes, g. Idem iuris, FD Lhaerescunae cum concordantibus ibi at legatis; procedunt enim in pςna con uentionali, ut quando pqna conuencta est inter partes, tunc enim tota exigi rur; nos autem sumus in pςna inducta a lege, & per consequens mitius est agendum tum lege, eiusque dispositis, quam eum homine, & cum ijs,quae abi homine conueneta, siue disposita. siue ordinata fuere,fecundum do. O . iu . Ceyus, F de arbitri iudici ex rex. in Isi

Similiter non obstat ri gula illa ex cui fundus, 1. de conae ct dem Brat. quod particulare adimplementum non videtur re Ieuare illum, qui tenetur ad totum; nam releui,siue seruitii stud lis praestatio no per modum conditio is nis adiicitur, sed seudum conceditur ut Vastallus fideliter sertitat, cap. I . in sine exquib. causstud. -ια sic releuia

soluitur pro inuestituta , ut supra diximus in 3. q. p. p.

Quinimmo si admictimus solutiones s releuit conditionem continere,ut non concedatur inuestitura , nisi soluatur relevium, cum costitutio loquatur per ablatiuum absolutum, qui quandoque importat conditionem, tamen negari non potest non desecisse conditionem ob non praestitum relevium, cu vasal lus iam caepit praestate teleuium, licet non suscienter praestiterit ex aequita te iudicando, ut supra. 36 Simis ter nec obstare videtur regula L penust. in oc de his quo. τι indum illa enim regula procedit in iis, quς largam admictunt interpretationem, hie

vero sumus in rinalibus, & odiosis, in quibui stricta fit interpretatio, & ve

222쪽

Pars Τertia Quaestio Undecimar

hastricte recipienda sunt, nec vItra propriam significationem aecipienda, cap. odia de reφ iuris is 6. Decius LUDII alios in L factum, S. in enalibus num 3. eq.1. de res. iunNec deniq; obstat communis illatas quam pro absoluta diximus sente

tia de emphi te uta non soluente canonem integrum,& sic quod pro parte non soluta priuetur tota emphite usi, illa namqi non procedit sine contradictore, sunt namq; multi, qui contrarium tenent, ut est IV. mi. in executi ne, s.flita num. 3 .F. de verb. oblig. Paul. Picus in repet. auo. praeterea num. I 2. C. inde vir, ct uxor. Guid. Pap. deris. I7q. Petri Benimenae deris. 6. Iul. Cur. in F. emphiseus p 8. num. . Factimcontrouersiuris lib. I. cap. 96. & procedit simpliciter. secus autem Domino volent ννονα decf. II 3. vllima ratio non obstat, quia pro-s 8 cedit quando fiscus rcnuit iecipereta

talem solutionem in parte, tunc certuest, quod regula procedit creditore noIente particu Iarem solutionem, at nos sumus in casu, in q ro fiscus recepit particularem solutionem, ideoque dum illam recepit videtur consensi, fled uisoni solutionis, ct ideo sibi praeiudicauit, prout in emphi reuta , restit

decisum ACVI. d. decis i 3. quod si

fiscus taleui solutioncm in parte non admicteret, certum est qaod poena commicteretur in toto.

Ex quibus concludendum videtur, vasallum soluentem partem releui, intra legitima tempora, admissis decla. rationibus supra positis, non posse c6demnari ad soluendum duplicatum rotiuium, & ita sentio ego, qui hane meam sententiam, & iuri, & aequitati naturali consonam existimo . Et ita sς in emphileuta partem canonis solue-- iem suisse decisum reseri,ut non cadat

in commissum. Guiae Pap. q. I7 . Ma gon. decis Lucen q. non tamen negando , quin contraria opinio satis videa. tur urgere ex rationibus supra relatis.

ARGV MENT V M.

An ex solutione partis releuti non eonstito de integra solutione praesumatur totum relevium esse soIutum, excita tur quaestio, in cuius resolutione etsi assirmativae sententiae locum dari ex

ratione videatur, tamen contraria

amplectitur opinio, ut fiscus ad residuum possit agere, non autem ad poenam, ut in praecedenti. Et quid si fiscus bona vastalli administrasset, & quid si ad fiscum aliqua bonoru vastalli quantitas peruenisset,an cesset pretia taptio.

r Olutio partis reliust cum lia a tem o ris, an faciat praefami totum relevium e lutum, dissarem hanc quaesionem

cum praecedenti esse proponitur sub nu. I. 2 Agnitio partis arguit agnitionem totius.

3 Fiscus ex quo sibi de toto releuis tensatisfacere, aesumitur de latos bifatifferibe, non ob flante partis receptione. 3 Fiscus non obstante partissolutione potenasere ad res duum reis fs Factam non praesumitur n probetur. 6 Solutionem, quipraetendit integuam, probare debet.

7 Parte soluta, cuis habuerit in sui pine

bona debitoris, praesumitur de toto credis

s Fiscus diligens es in exigendo. 9 Parte aliqua bonorum debitoris ad Ascum peruenta, praesumitur de totosis alis cis pars crediti appares soluta. .

Irimilem hanc a praecede. ii quaestionem lateor, in ea enim ponitur apparerere leuium non integrum -- esse solutum,hic vero sup

ponitur lolutio partis, sed solutio totius Diuiligod by Corale

223쪽

Andreas Capanus de Iure Relevij

ius non apparet, ide5 quaeritur, an

praesumendum sit eo quod vastillum partem solaisse constatὶ totum soluisse

relevium. In cuius quaestionis resolutione omnino recedimus a terminis praecedentis qui stionis, in qua cocurrere praesupposuimus lapsum teporis, In hac vero nequaquam. Stat enim quaestio in hoc tantumia puncto simpliciter, an ex solutione partis releuij praesumatur solutio to tius, adeout poena evitetur. Et Iicet pro vassallo faciat regula sa quod agnitio partis arguat agnitione totius, secundum Barto in L ex duobuse, in ιβ is fuerit de legat. r. Ag ct decis.13. num a I. Item fiscus semper habet

3 manus longas, & ad sui libitum praeci. se in hac materia relevij sibi latisfieri

facit, iusto tamen tempore intercede in te de toto releuio, ct per consi quens ille,qui sibi de toto potest satisfacere, non est praesumendum solam partem sibi solui sacero, ex quo ei damnosum. argum. rem in L plane, Τ.famil. haec ADVI. d. decf. I 3. m. a o Contrariam tamen existimo verio rem sent etiam , ut in casu proposito fi- . scus possit agere ad residuum , cu missoluens partem non videatur soluisse totum , & creditor non obstante soluistione nartis ad residuum agere possit, ex doctrina Bartes. in i in comodat s. duobus , 1. commodati , quam doctrinam sequitur vi II. d. decf. I 3. num. 2I. circa

medium .

Insuper solutio integra releui, re quirit facti im partium, nempe solutio. nidim vagalli, & receptionem fisci, &s fict i non praesumuntur, nisi probentur l. in bello, S.factae,f. de capitu.Op Lim. reuers. Menoch. de praesum . hb. 6. praesum . I 8. O nos in praecedenti. item, qui 6 lbiu ionem praetendit esse factam illa probare debet , i. quinquaginta, 1. de

Declara tamen hanc conclusionem

7 non procedete si ficus sorsam in sui posse habuisset bona sui vas allI, eaque

administrauit , tunc coniectura esset,

De si pars fuerit soluta quod totum,

integrumque relevium sibi exoIuerit, ita in creditore,& debitore, quales lut fiscus, ct varillus. in hac materia pro bat Ag LI. d. decis 13. num. I O. versas praesumendum, Menoch. praesum . lib. 3.

praesum . III. num. II. O 12. EO enim

calu quando administrat, non est pret- sumendum suam facere iacturam, sed exegisse, Afflict. deos i 3. m. 3. vers.

adducitur quarto, Menoch. d. num. II. ers a I. Tanto mag s hoc est praesumenduin fisco , qui diligens est in exigendo, hoc enim casu totum sibi soluisse praesumendum est. Menota. d. loco num. Iq.

Declara insuper si ad fiscum perue 9 nerit aliquaqa antitas bonoru vasalli, ex quibus potuit sibi retinere totum releuiam, & taMen pars tantum apparet soluta , tunc coniectitra est , quod totum sibi retinuit cum fuere hoc potuerit , ita in specie Assirit. d. decis r 3.

m. 2 . vers. octaua. Et quia hic veni. ret etiam di Icutiendum,cui nam incuberet onus probandi hanc solutionem releuis factam, vel sactam non esse , insequentem rehcio quaestionem.

ARGUMENT V M.

Relevium esse solutum, vel non, huius probationis onus, an vastallo, vel Domino incumbat ex praecedenti insec-tur, di collatis pei multis me dijs de vatallo, ut ipse teneatur iandare seruitium esse praestitum fisco negante, lein solutione releuit ex sententia Isern. in canone, & inuestitura petita intra legitima tempora. Et in emphite ut νassirmante, Domino autem negante νε esse emphileutae onus probare cano.

nis solutionem. Et demum resolutis nonnullis tacitis, quae fieri possent argumeatis,pro fisco firmatur conclusio

224쪽

Pars Tertia Quaestio Decimatertra

ex Isem. doctrin i, quae variis declaratur modis. Quid autem sit statuendum si hoc relevium a fisos alteri fuerit gi ratum. Item ut nec probatum dicatur stransactio interuenerit de duplicati poena. Item si memoriale pro gratia porrexerit, quod memoriale cum protestatione est porrigendu . item ut nec Probatum dicatur per extra iudiciales probationes , nee per praesumptiones, vel coniecturas, nec per iuramentum suppletorium, nec purgatorium, nec iudiciale . Deque caeteris probandia mediis remissiue.

x D Robandi onus relevium esse solutum v cui incumbii Domino, vel vassalis. a Fi suscit negare reuutum non esse δε- lutum, diam suam babel fundatam im

s Emphneura imiambis Musprobandi ean ne Lisci Domino negame. 6 Onus probandi solutionem incumbit debitori, non autem creditori, O num. 8. Usissio incumbit onus probaudi relevium esse clutum. s Fundansse in negativa, non tenetur illam probare, quando actor tenemr ata dum dum velfaciendum Io Bartsi doctrina incentis, quod alleganti negativam tenetur probare, reidicitur. at Factum actoris, quando dependet ex dias sitione iuris,lum Domino neganti in cumbit onus probandi .sa stra do ex dis sitione pacti,vel comemtionis, tune vasallo incumbit onus pro bandi. ra linctio qua Uactum actoris depem det ex lege, vel conuentione cui ιncum has onus probandi negatiuampreistis in haereleuis materia. I consuemdo rchuynis uam originem ducere videtur ex mosve conuenti ne inire massaiam, O dominos. I Cobureudinem defendere ex pacto conm

I 6 Relevium duplicarum ex pacto defendetare consideratur.

i 7 Relevium si Ggmalum a Regia Curia alicui tretis, actae ouus probandi competis vassalis.18 Transactis υ stri cum syco super rei uis probat relevium esse solutum. I 9 Probatio non filuti rebuis, nec inducitin ex memoriali postem Domino preva altasubmictendose gratiae Domini. ao Idem esium set vi adlus beneplaci-

ω, discretioni, cte. adeo vise reminere ad manus Domini. I cauula apponenda in memoriali pro gratia releuk refertur pro va allo. ii Poena duplicati releui, non probatur per extraiudicialem probruionem.

23 Duplica um relevium deberi probatur previssentissimas, O vetentissimas proba

tiones, non autem leues.

iuramentumsuppletorium. a I Nec iuramentum purgatorium. Nec iuramentum iudiciale num. 2 6.

27 De materia probandi causas ami6sionis

QUAESTIO XIII.

na in tagno no stro ex gratia in locum amissionis studi ob non pe litam in uasti tura indepore,successit ut toties diximus ex Andr. de Isern Freccia, & aliis a Llegatis in principio huius tractatus, quod pro principio pono.Quo posito quaero Lim vertitur lis inter fiscum,& vassaliam, si vel ne reis leuium fuerit solutum, cui nam haeca probatio incumbit, Domino, vel vase

sillo an vastallo suffceret dixisse s P lutula

225쪽

x o Andreas Capanus de Iure Relevit

Iutum, vel suffeere Domino negasse. a Quippe fiscus habet pro se praesuptio

nem, ut supra diximus, di sundatam . intentionem, S ideo probare non tenetur seruitium non esse prς stilum,sed suffcit, ut neget it Iad non esse praestitum, ut declium Franc.Herculan. de proin basion. negatiuis num. 3 3. Anis. RobL in

seq. ubi regulam adducit, quod factum negantis pro rerum natura nulla est probatio.

Et in solutione releuij,ut illud si vel

ne suerit solutum, probetur recurrendo ad registra, ita Anis. de Uermis cap. I. g. in hinendiss de cap. Corrad. V M- saltus enim praetendens se canonen soluisse ,& seruitium praestitisse ,&inuestitutam intra annum petiisse,& domino negante canonem non esse solutum, seruitium non esse praestitum, inuestituram non esse petitam, his omni bus casibus vagallo incumbere onus probandi illud, aut illud factum, adimpletumue esse, tradunt Ludolph. Scisaiader. Rosental Herculam Andr. Robl. ω-reriq;supra allegau. Comprobatur ex eo, quod de em .s phile ura, & domino deciditur super probatione si vel ne fuerit canon sol

tum, ut emphi leuia assirmante, Domino autem negante canone non essetasolutum,tunc emphileutae incumbere onus probandi se canonem soluisse tradunt , glos in I. a. in verbo repellervers. item squis probauit, ct ibi C mmi

caeteriq; Bartol. min. 9. IV. num. I 3 a. Oseq. C: de iure emphit. Speculas. I. de locat. O conduct. S. nunc aliqua, vers trigesimo primo, Mi ad Amis. pos Imol. Ancharan. Bart. Iason.concludit idem Ludes . Sebrader. d. loco num. 1 q. Asentes. d. loco num. qq. ubi alios alleg. Comes. cons. 79. in . inc. Andri EMI. d. loco num. 114.

Quippe Domininus pro releulo est

S creditor super studo, ut in princip. huius tractatusq. I. iam saris superque deduximus, & vcssallus debitor est celandus, sed creditor agens contra de bitorem ob debitum no solutum, neu . liquam probare tenetur debitum non esse solutum, sed debitori incumbie onus probandi solutionem factam esse

si ipse condemnari non vult, ex tex. ini. I. C. de probation. inutile, .de remend.

cum ilib. ideo cum fiscus sit creditor . pro re leuio, & vassallus debitor releuis, merito fiscus ad teleuium, & sic ad creditum agit tamquam creditor,ideo vagallo tamquam creditori neganti probandi onus incumbit, ira Andr. Minbl. d. loco num. II 24

Item si quis promisit pecuniam sobst uere intra praestitum tempus sub poena, quod fieri potest. Aquis maior, C.

de transamon. & ereditor agat contra promissorem ad pecuniam,& poenam, tunc praetendens pecuniam non esse solutam intra praefinitum tempus, &conuentus tenetur probare pecuniam esse solutam intra praefinitum tempus, ita Nom. Par pall. in repet. d. siquis maior num. Io 3. Herculan. d. trari . deprobatiou. negatiua num. 3 I. Dec. cons. 6 2. dolph. Schrader. d. loco num. 27. cum

s sundans se in negativa non tenetur ilis Iam probare, quando aduersatius est obligatus ad dandum, vel praestandum, seu faciendum illud, quod actor factum, vel solutum esse negat, Imtae. insuper his num. Io. de accusatiou. Cynus in l. a. q. s. num. 6. ubi pos alios Ias num I 3 3. C. de iure emptit. Iul. Pacran. de probation. lib. I. cap. I I. nurn.ψ . Bania.

in l. in illastipulatione num. 6. ubi Aretis. m. 6. ves. hispraemissis, Ias num. I. veg. fecundo fallit, Ripa num. II. . de verb. obligation. Bal. in cum mulier, vers. secundo probatur, soluto matrim. Io Nec obstat, quod dixerunt Bania. iuis per alium S. docere, per illum rex. -.

226쪽

Pars Tertia Quaestio Decima quarta I r

longa manu allegat Pacian.de probation. lib. I. cap. I. num. a Z. quod si uti quis negativam allegat , ita & ipse probaret enctur , quisq; enim suae intentionis fundamentum piobare tenetur, licet si negat tuum; nam in contrarium es communis dc cttina, prout dicit Ias in . a. de iure emphileutico m. 39.quod non procedi , quando aduersarias te.

netur ad dandum, vel saciendum, prout supra diximus. Sed in contrarium videtur sacer pat disseientia, qua faciunt nonnulli DD. dicendo , quod aut obligatio vallassi desci ndit ex dispositione legis, aut ex

pacto,vel conuention rivi primo casi', Domino incumbat onus probandi, sc- 12 cundo casu vasti Ilo, ut concludit Ripam repet. Amam. 187. C. de reuocanae δε- matron. N proinde eum solutio releuit d. p ndat ex legis dispositione, nempe isitutionis Regni post mortem, videtur quod Diamin incubat onus probadi. Ad quam oppositionem ipsemet , qui cam facit respond . t Schaderi ae t 1 3 co num. 2 7. m sine, vers. ego tamen, di cenuo dictam dili inctionem nullo nam do otae a te edam , cum nulla diuer- statis ratio assignari potii t inter hunc, o illum casum de obligatione trahere

Orig nem ex dispositione legis, & egra cic, cu indubitari iuris sit, de v raq; obligatione tam lcgali. quam ex facto hominis ide ius e fle statuendum,eo tu casu, quando nulla diuersum is ratio

militat, L non est impossibile, ubi Ias. ODD F. depactinoo. DD. m rub. C. de

decies. decurion.

Et here solutio releuit , siue obliga I tio ad te leuium potest dici etiam ex pacto, & conuentione, quippe si primatuam cius originem ut suo loco diximus in principio nostri tractatus an te tempora costitutionis dispiciemus, certe descendit ex consuetudine, &pacto, siue conuentione inter homines Regni, & Reges inducta, quippe consuetudo est quaedam lex, quam faciunt sibi homines, & per consequens dicti Regni colς nostri ante tempus coinstitutionis consensi erunt huic consuetudini,& soluerunt Domino. Ex pa cto, siue conuentione fluxisse probatur. quippe pactum est duorum Osensus, t. I a. depactis, sed dum Regnico. Is laesoluerunt, & solutioni consensierunt, Reges autem acceptaverunt, &consensi erunt ambo in idem, & sic Iutioni, ergo ex pacto potest dici fluxisse hanc obligationem soluendi re-

leuium ante constitutionis tempora .

Ex quibus nihil apud me dubii rema

net, nempe quod onus probandi in casu praedicto incumbat vassali O , non autem fisco, ex doctrina Amri. Uerniens dicentis, quod ad registra recurrendum est.

Quod idem de pena duplicati rete

I 6 iiij statuendum puto, quae licet ex co suetudine descendat, originemq; trahat, ut in prima quaest. huius tractatus dixi, negari tamen non potest quin &pacto posset dici, ouod di beatur cum Rex Robertus iam transegit. & composuerit cum seu datarijs huius Regni, ut apparet ex capitulis Regis Roberti, quae reseri, & ponit Iacob. A d. tit. de aure Mohanu. 72. di transactio est contractus, qui nititur duorum consensu, ergo ex pacto etiam fluxisse cum duor uua consensu nitatus poenam dupliacati relevij. Declara tamen hanc coclusionem I 7 procedere no solum in casu praed. cto, sed etiam si Dominus hoc releulum alteri girasset, dumodo redundaret inutilitate Domini, ut aduertit Ludolph. Schrader. d. loco num. 2 7. vers. praedicta tamen, qui loquitur in poena arressionis studi ob non praestationem seruit ili vel illius, ad quod vassallus obligatus erat ratione seudi, prout est reli uium. Declara secundo, non posse dici str8 batum ex parte fisci rei cuium no ellesolutum, & per consequzns poenam esse commissam si vastallus conuentus ad duplicatum ob no solutum simpli κrcleuium intra legitima tempora tran

227쪽

ν,2 An areas Capanus de Iure Releuti

se gerit eum sisto, ves tractatum de transactione habuerit,cum de hac pq-na iam Reges nostri munificentissimi iam secerunt transactionem cum vase saltis, ut ex praefatas capitulis Regis Roberti, de quibus A si. d. loco de hine adobae num. 71. ita ex doctrina DD. in I. si quis maior, C. de ιν faction. in L transigere,). eod. tenet Ludol . Schraderi desuae par. a. nor par.yrincipsemo. 13. num. I 6q. O DII eum sentia. defud.

cap. 13. num. Io.

Declara tertio, non dici probatam 19 esse ex parte fisci poenam duplicati reo leuit esse commissam, si vas allus pendente hae quaestione porrexerit memoriale Domino Regi, se submictendo gratiae, veniae, vel misericordiae, cu hoc casu non praesumatur vassallus iuri suo per haec verba renunciare, neqἐprobationem facere pro parte Domi ni, a dedat in eius facultate sit poenam exigere tamquam probatam poenam, ex cap.sane, ct ibi DD. O in eap.veniens

de re nctation. tenn Ludol . Schraderiae loco num. I 62. II eum Rosentat. loco supra citato num. I. sequens Scisader. Qui Abrader. d. loco num I 62. existi

2 o mat, atque probat idem esse si vassal Ius se submictat beneplacito Domini, iudicio,vel discretioni, prudentiae, cinscientiae arbitrio, honestati, vel pote stati, vel si se remittat in manus Domini, & alijs modis quos ponit, &sequi

tur etiam Rosental. d. loco num. 7O. cum

verum aduertant vacilli,qui in ea. at sibus supradictis, de consimilibu , cum Domino studi tractat, vel preces Domino porrigunt, ut semper in supplicatione, siue memoriali addatur, se hoc facere ad maiorem cautelam, velut dispendia litis evitent, non autem animo confitendi delictum, vel poena commissam esse, & ita tutius esse pro vassallo, aduertit ex Alexanae in l. Dan Egere, ubi Iason num. ao. C. de transactio. Bartia Opposi. cautes. I 88. Bred ML in unio umo cauul. Pagina 6.part. δ. Rosenses. dicto loco num. 73. Deciat aquarto, non per hoc pro batam esse poenam duplicati releuit, sia a Dominus extra iudiciales probationes habeat, illae enim vassallo non praeiudicant, eas ni ' Drob. riones mi. nime ual 're, ex Balae Ripa in L . ex eo sex. C. de reuota donat icu. MVII mat Scis aere. d. loco num. 16 . ubi alios allegat, &dat limitat ioni m ad hoc dictum, nisi

copia Iudicis deesset, de periculu esset

in mora.

Declara quinto, ut nec probata di-23 catur poena duplicati releui,si Dominus praesumptiuas, vel coniecturales pro se habeat ibationes,nisi violeti sesimas, S urgentissimas, ita extadia .

Schrader. d. loco nom. I 3 I. ubi de com

munitestatur, & ita sequens Ludol . Schrader. tenti Rosemia. ibidem num. 8 s.

loquens in mea a priuationis studi obfeloniam. Declara, ut nee in tali causa proba-a tio admicti possit per iura metum se pletorium, ut ex Ripa, RAug. Gozad. Bartia. Balae caeteris; concludit, rationes; assignat Schraderi aesectio. 13. num. I 67. R emac num. 77. ubi concordanus allegata I in glosesi. Nec iuramentum purgat rium, Iacob.de Sancto Georgio in verbo dicti vassili num. 2 9. Schrader. m. I 68. 26 Rofimal. num. 78. Nec iuramentum iudiciale, Schraderi ae loco m. I 69. M a Uentatarum. TI. Cqtera de materia pro

bationis cau4 amissionis studi,& quo modo probetur, & de modo, & qua Iiatate probationum, late per Schrader. α locosectio. ra. Rosentat. d. conclus I9.per

torum

ARGUMENTUM.

Baroni soluenti relevium non esse subis ueniendum a vasallis probabiliter dubitatur, prout subuetio debetur Impe. ratori ob coronae susceptione, vel iter 'ad Disitigod by Gorale

228쪽

Pars Tertia Quaestio Deelmaquarti

ad Romam. Contrariu probatur,hinc incidenter dicitur subuentionem esse concedendam, vel denegandam, multis,n ea sibus. Et quid si concessio suisset facta in emphit euin An etiam emptori cum pacis de retrouendendo debeat ur. Item pro maritanda sorore.. Quid in seudo nouo. Et quando dos 1 patre fitisset relicta. Et quid pro monacanda filia, vel sorore, & de quantitate stibuentionis pro quolibet seculari. Et quid si essent plures filiae, vel sorores Et quid in nepte maritanda ab auo. Et an in matre malitante filiam ES de qua filia intelligenda est constitia qua plurium, di an si filia secundo nuberet, dc in quibus casibus debetur vel non remissiae

sitienti releuiam, dubitamora negatur

num. 6.

3 Subuentio debetur Imperatori fuscipienti

coronam Imperν. -

6 Subuentio debetuν Domino facienti lium milium. . . F Stiluentio debetur Praelaro possiderui seu prostia consecratione. 6 Vinalli non tenentur subuenire Baroni fluenti releuium. τ Vasalli ιοι oneribus grauati , ideo alijs non debens grauari quantominus. 8 Suhuentio nini debetur , sui adiutorium, nisi in casibus express. 9 Subuentio pro releuis fuit omisia per Confiit. Regni quao plurium.

I o Baro exigens adiutoria extra casis express nitur.

ix Ataemio debetur etiamsi sudum concessum fuerit sub annuo canone in emphi-ieus , ct decim refertur. I a Misentio debetur Baroni ementi fudum adhuc pendense pacto de retrouendendo. Subuentio debetur Baroni etiamsi vendiai nos is limitate facta sub uum. Ia.

ia Subuensio debetur Baroni pro maritanda sorare, non Asanu quia soror aliunde dotem haberes.. I Subuentio denegara Baroni in studo mus empto pos monem patris pro marisanda sorore nata ex patre ementis. Is MDensionem non dueri pro marisanda sorore, cui dos . patre retic afuit. 16 MMentionem riseri pro maritanda ora- re, non obsume quod dos d patre essu ris relisa, restitur contraria opinis, ct decisio νI7 Subuentio debetis Baroni solum i dotem sorori ἀ patre relictam. I 8 Subuentio debetur Bareni pro monacanda Aia, vel sorore tempore consecrationis , O num. 2 r. O tempore nubilis aetatis,

Ist Subuentio quomodo laxatur pro maritag-gis, Opro monachanio Aonitur, ut tprimo insev medistis adobae,secundo c D merietas medaria is Mohae. Io Subuentio debetur tam pro maritari WAmafilia, vel rore, quam profecunda , , vum. 3 -

tur, declarast ut debeatur ab auo paterno in casu, quo tenetur se dotare neptem.

ti neptem ex Alia. a Mater tenetur aliquaridositam dotare. 23 Mater potest petere subuentιinem casiquo est admisia ad driandam filiam . 26 Musparemus existim lis inope, O δε-tans eius neptem uti peteras uentis-nem 4 - allis, O num. 2 6.17 Filia in materia subuentionis Intelligitur de legitima, ct naturali. a 9 Subuentio pro maris asilia spuria, quod

debelur,declaratur.

3 o Subuentio non debetur quando filiassio L. haberet et e se dolaret.

etiam pro mantanda , vel monacanda

secundasilia. 3 a Subuentio debetur pro maritanda Ilia . vidua , quae alias dotem hiatii set, or deperdita illa esset. 33 Subuentio non debetur pro maritanda ,

229쪽

ι Andreas Capanus de lare Releuti

lia vidua, qua dotem alias receptam sua culpa dependi L

a Uri A dus repeti mn posset ab haeredibus

misi.

3 3 De subuentium ἀ vassallis praestanda pro

maritani liarium, Omonacatione remissur.36 Subuentio debetur Baroni pro emenda

unica tantum terra.

37 2 et debetur subuentio F vellat emere

unum iurisdictionen ν,

Eleui si est onus ipsius seu data iiiiii , siue Bat nis primogeniti iam supra dixi.

quia vastalii se-per, ut plurim Usiubuenire solet Baroni pro satisfaci

do oneribus studi, & proprijs, ut eae constit. quamplurium , & ibi passim DD.

Regnicolae nostri. Propterea quaero si, vel ne vassalli tenentur subuenire Baroni soluentis relevium,& sic onus obseudum impositum , ut supra diximus q. 7. par. . ex qua ratione videtur diiscendum,quod vassalli tenentur subuenire Baroni, quae consequentia diale deducitur a sim illi nam ct si relevium soluitur pro in uestitura , quam Baro accipit de seudo, ut supra diximus q. . par. i. in princi p. & imperator quando a coronatur de imperio, & illius accipiein uestituram, vel vadit Roma pro accipienda dicta corona a Summo Ponistifice, tunc potest petere subuentioni a vastallis, secundum dominam Amis.ct nudistarum omnium in c. Imperia g. miser, de probo.fuae alienas. per Fridericum coronatio a Papa sit quodamodo confirmatio electionis factae per Ele- uoi es quod idem in re leuio, quod soluitur pro confirmatione inuestiturae,

eiusqi renouatione.

Ite vivacillus quando lauestitura A Domino, tunc propriE vasallus, siuε Baio est appellandus, de ideo ut con .

fit metur in Batonem pro inuestitura soluit relevium, quod inter alias eausas soluitur ob laborem, quem suscipieDominos in investiendo, ut videmus in simili; nam vastallus leti tur subue. nire Domino sacienti filium militem ilia Barthoom. de Capua is d. const. quam plurium in apostilla, ct eu equitur Ag ibisubnum. 3. qui refert sic tuisse deci I sumFreccia auib. a. ergo tanto magis pro faciendo propriam personam miliis tem cum Bato miles dicatur subu nire debent vassalli. 3 Item Praelatcs pc gidens studum

potest pro sua consecratione petere νadiutorium a vassallis, d. constit. quam plurium, Cerc de Praelatis, ergo idem in Barone pio sua in uestitura in vassallo lateo , & consecratus recogno&itur vere in Episcopum, Iicet antea euctus esse videatur, tamen iura Episcopalia, ct insignia habire non potest nisi exa

minetur, S consecretur. Hoc tamen non obstante in contra.

6 rium est veritas , ut hoc ea su Baroni soluenti teleuium non teneantur vasis olli subuenire, ita Amis. de Isemis cap. i. g. filiter de capitia. Corrad. in sua parua a Ililla, quem sequitur,& resertcipis. ibidem num. 8. Rario autem est, quia petere adiutoria a vastallis est onerare eos, di opprimere, Umdam nit. quamplurium, & onera semper sunt 7 restringenda quantomagis pos junt, ne vacilli tot oneribus angustientur,&ideo hoc nouum onus non est inducε-

dum, ne onera oneribus addantur. Ta-8 to magis non debet induc i,quia onera ista nempe easus, in quibus adiutoria, ct subuentiones debentur a vasallis sunt expressa per dictam constitutionem quamplurium, inter quae non est positum hoc, nempe subuentio ob re leuium soluendum. Igitur constituti s dum habuit pro omisso, l. i. gaiemuem, C. de caduc. Ioll. ita firmat Andri de bem. in L cunni quamplurium in addispar a

230쪽

Pars Tertia Quaestio Decima quarta

Idebnee nos inducere, sed omictere debemus. Quinimmo contrarium estllo statutum, S si Baro extra illos casus expressos in dicta constitutione exiis geret adiutoria, punitur poena dupli assignanda fisco, ut per capitul. Regni editum per Regem Carolum, incip. Item Liatuimusne tamen licentia Regis. Subuentionem autem praedicta a denegatam in proposito casu releui, declara etiam deberi in multis casibus declarando, & extendendo dicta con. stitutionema Declara primo , ut etsi constitutio II loquatur in Comite, Barone,milite,&sic praesupponat seu dalem concesso. nem, tamen dicas procedere dictam constitutionem etiam si coeesso emein emphiteusim. ita Vinc de Ama alleg.

posito, nempe concesso casali ab Eeclesia, & ι apitulo cuidam Baroni e6suluerunt, S sic suit decisum, ut adiu- rorium debetetur dicto Baroni tancessionario. Declara secundo, quod si emptoria D udi cum pacto de retro uendendano possit quodammodo dici vere D minus perpetuus, & irrevocabitis pe- dente pacto de retro uendendo, tamen adhuc ei adiutorium debetur in suis casibus,quod ide esset si venditio esset facta limitata cum aliquibus pact s.lia Vinc. de Fraob. d. dees 76. ubi rese t I decisum in fauorem emptoris cu pa.cto de retrouendendo , & post eum

Franch. d. deris. O in suis conclus Anesi.

Amal. Praef. Reg. cam. cons. 7 9. num. 9.Frucia de auctor. Baron. auo. a. insine.

Declara tertio, adiutorium deberira Domino a varillis pro maritanda sorore, minae consit. quamplurium, quod dictum declara procedere etiam si is ror maritaretur cum dote data a st tre ex eius bonis, ut quia diues, adeo

ut necessitatem non haberet de subue tione, quia adhue illam petere potest,iti Vinc. de Franch. d. deris. 73. O DR

Quod adiutorium limita non esse 1 praestandum a varillis, quando seudum esset nouum, ut quia frater post mortem communis patris emisset teris ram, quia si vellet adiutorium pro maritanda lorore non esset ei concedendum, ita Amri. Moris adeons t. Nea

par. 6. q. q. mum. 1 o. Opibum. de P. Barem locosupra allegato mum A. Camul. Borreli. confqo. num i I. hanc Canadem sententiam des ndit Loinred. insua paraphrasiad Andream in eap. t ut autem aequitas col. vir vers. ex bis autem omnibus Fransi. d. deris. 73. num. I o. Maxilla ad consuet. Barens tit. de immunit. Tecles Lex antiquis num. I 6. Freccia d. authon a.

Limita seeundo, non esse dandumis adiutori u pro maritanda sorore, quaindo dos esset ei a patre Iegata,nrout itas decisum refert Camill Salem. ineonsuet. Neapol. in addit. ad rub. de iure dotium, in addit. incipiente rub. sa de iure dotium

I 6 col. 3. vers caeremum acide lemnem. Verum contraria sententiam reperio reisceptam , ut in casu isto adhuc non obias ante quod dos legata sit a patre ipsi sorori, veI fiIiae adiutorium debeatur, prout ita refert decisum Freccia de

sub ud. lib. a. author. a. num. 36. Iacob. de A est. de tuis Mohaenum. o. idem Cain Hane. de ossis. Baron. oco praemoniis in. i. Moses ad coUια--Neapocp. 6. f. I. m. a. tit. de iure dotium.1 erum si frater solueret dotem se. roti a patre legatam,tunc in eius sol tione tenentur rissalli adiuuare sta

18 Quod si frater, vel pater monacaret filiam, ve I sororem, adhuc possent petere adiutorium, siue subuentionem, ut dicunt praefati DD. Omnes, qui vo luerunt tunc solui debere , quando

SEARCH

MENU NAVIGATION