장음표시 사용
81쪽
i. Μensis Lunaris est dierum 29 hor. I a. 44 . Ex horis istis Ia his collectis completur dies; hinc menses omnes alternis sunt cavi &pleni sive a V & 3o dierum; annus communis 33 . In anno embolimaeo alius mensis postposideonem inseritur, adeo ut duplex sit Posi-deon , prior & posterior , unde Ptolemaeus , Aρχοντος 'ΑΘηνησιν Ευῶδρου μηνος Ποσειδεω- νος προτέρου, Almag. l. q. p. Io 6. Anni autem
Embolimaei sunt 3. I. 8. II. I4. I 6. I9. cycli decemnovales: reliqui communes.
a. Prima dies cujuslibet mensis vocatur 3 νία, ultima Gη γέ νέα, Vetus oe nova, pr pterea quod partim ad veterem, partim ad novam Lunam spectat. Totus autem mensis intres partes distribuitur, quarum prima νου , secunda ἐπὶ δέκα , tertia φΘίνοντος puta σεληνης appellatur. Ut prima dies Vocatur νου-μ νια Vel πρωπι ἰταμένου , secunda δευ πραίς αμενου . Et sic uSque ad δεκαπιν, quam excipit πρώτη ἐπὶ δεκα, δευπρα ἐπὶ δέκα , & sic
deinceps usque ad ἐικαδα vigesimam, post quam dies retrorsum numerantur, ut Kalendar, Nonae, & Idus in anno Iuliano. Nam si plenus
hinc Aristoelianes in Nubibus, Adt. 4.
82쪽
die. Et quidem ut Romani per Kalendas, Nonas & Idus, sic Graeci per descriptas hasce partes dies quoscunque exprimunt. Verum ἐνη
mnx nonnunquam Vocatur τριακάς ut & Δημη-
ιδ: in honorem Demetrii Μacedonis; 'Eνηην νέα a Solone primo vocata fuit . VI. Initium anni Attici ab iso novilunio δε- ductum es , cujus plenilunium sol litium aestivum proxime sequebatur. I. Veteres Graeci, Metonis praesertim & E doxi temporibus, solstitium aestivum in octavo cancri gradu & Julii 8 fixum arbitrati sunt; postea ad Iunii 27 deductum est, Timocharide praesertim & Hypparcho florentibus. Quapropter si detur annus quispiam Atticus , cujus
initium sive neomeniam Hecatombaeonis quaeras, si annum per. Iul. 4 oo. antecedit, ab isto novilunio propositum computes , cujus plenilunium Iulii S, si sequatur 4 oo, ab isto cujus plenilunium Iunii et 7 proximum excipiat.
a. Ex. gr. Timocharis, ut refert Ptolemaeus l. 7. c. 3. P. I O , observabat spicam virginis
83쪽
exacte. borealem Lunae partem tangere super Horizontem Orientis anno Nabo nesari 466 , pyanepsionis sexto, φθινοντος Thoth septimo. Annus Nabona sari 466 iniit anno per. Iul. 3I. NOV. a. hoc anno plenilunium accidit Julii 3 , quod itaque proximum erat post Iun. 27. Novilunium medium com misIum est Jun 18. hora a I. Visa fuit Luna Iun. 2 O. Anno igi- Iur proposito neomenia Hecatombaeonis in Junii et o incurrit, is est 17i a Kal. Jan. A neom nia Hecatombaeonis ad ineuntem Pyanepsionem in mensium laterculo colliguntur dies II 8, Ρyanepsionis sextus φθίνοντος est dies a4 ejusdem mensis, at 24 ad 118 additi essiciunt I a. Erat igitur Pyanepsionis et , dies I 2 a neomeniae Hecatombaeonis inclusive, quae incidit in diem III a Kal. Ian. Addas igitur I7o ad I 42 aggregatum est 312. Sextus igitur Pyanepsonis φθίνοντος erat dies 3Ia a Kal. Ian. is est Nov. 8,
qui erat & septimus dies mensis AEgyptiaci Thoth , utpote qui, uti dictum est , incepin Nov. 2. Hoc igitur modo progrediendum est quotieScunque anni vel dies Attici ad Iulianos
VII. Annus Macedonisus es vel Lunaris vel Solaris. VIII. Annus Lunaris es ejusdem formae cujus AtticuF.
84쪽
MACEDONICI.CHRONOL OGIC ARAI Μ . 63 IX. Menses Macedonicii sunt qui sequuntur. I. E mensibus hisce Μacedonicis alternis V dc 3o dieru primus , sive Κῖος Attico Maia. macterioni respondet. Annus enim Μacedonicus non ut Atticus
a solstitio aestivo computatur, sed ab aequinoctio Autumnali .
Υπερβερεταος .in mimacterionem quartum mensem Atticum concurrit. Unde Υπερβερεταῖος, τελιυταῖος υ ἰνιαπυ , ut ait Zenobius, a Galeno cum Septembri Iuliano & mysteriis Atticis . confertur, ι quae mense Boedromione celebrata sunt. Gal. de sanit. tuenda l. q. c. 8, a. Et haec quidem antiqua fuit mensium Μacedonicorum dispositio, ouae tandem aliquando mutata fuit , eo quod Alexander Αραμίσιον δευτερον,agere mandavit, ut refert Plutarchus; quo factum est, ut Artemisius in locum Daesii, di sic Hyperberetaeus in locum Dii translatus esset, & primus mensis evaderet. Et novam quidem hanc mensium Μacedonicorum dis p E siti
85쪽
sitionem inter alios Iosephus antiquitatum I daicarum auctor semper observat. X. Annus Macedonicus Solaris duplex es, Iulianus, o Tropicus. XI. Annus Macedonum Iulianus ejusdem es formae ac annus a Iulio Caesare constitutus. XII. Menses isdem sunt qui in . Lunari, hoc ordine procedentes ἀΜenses
IanuariuT. Februarius. Martius.
Majura Iunius. Iulius. Augusus. September. october.
I. Hoc anno Μacedonum Iuliano scriptores Eccletiastici sepius utuntur, ut Eusebius; Δίωμηνος τρισκωδεκαπη νοευβρίας, Dii menisis I 3 , sive Idibus Novembris. Euseb. hist. Eccl. l. 8. c. I9. Et alibi καπὸ μακεδι
86쪽
ibid. l. 7. c. 26. ubi ut vides Dystri et a cum Μartii et a confertur . Evagrius νῆ πρωτη reis ξανΘικου ηγουν Απριλλίου μηνος, Evagr. histi Eccl. l. q. c. 9. E quibus aliisque quam plurimis, quae produci possunt, veterum testim niis menses hosce Μacedonicos vere Iulianos fuisse constat. XIII. Annus Macedonicus Tropicus es, qui in partes di tributus erat, quarum singulae ab uno e τροπας sue punctis Cardinalibus
incipiebant. i. Macedones enim nonnunquam annum
suu in quatuor aequales partes dispescebant , quarum singulae tria signa, dies ait 1ibi vendiscabant . Dius enim ab aequinod io Autumnali, Peritius a solstitio Brumali, Artemisius ab aequinoctio verno, & Lous a solstitio aestiva computabatur; reliquique menses interjacentes ordine suo procedebant .
87쪽
88쪽
CHRO NOLOGICARUM . GHla mensium laterculus sex versiculis constat, quorum primus menses exhibet coelestes sive signa Zodiaci quibus reliqui menses respondent. Nam Dius Μacedonicus oritur ab
ingressu Solis in φυγον i. e. libram, A πελ ωσις ab ejus ingressu in Scorpium , &c. SecunduS
menses continet Μacedonum , Antiochenorum, Pergamenorum, & Ephesiorum . Tertius Syromacedonum & Smyrnaeorum , qui situ tantum a Μacedonicis disserunt. Quartus
Paphiorum Sc Cypriorum. Quintus Bithyniorum. Sextus denique menses diesque Iulianos repraesentat, quibus sol in singula Zodiaci si1-gna ingressus est cum haec anni forma instituta fuit, & a quibus menses hic descripti l cipiunt . Nam Μacedonum Kιος , Syromace donum υχυρβερεmῖος, Paphiorum 'Αφροδ ιος,& Bithyniorum ' Ηρεος una cum Solis in Lbbram ingressu, incipit Sept. et . Et sc in reliquis . Quocirca mensium horum ubicunque occurrat mentio , hujus ope laterculi ad Julianos facillime reducuntur. Ex. gr. Epipha nius resert Christum Baptizatum suisse καme Παφιwς Απογονικου ις, Juxta Paphios Apogonici XL Epiphan. haer. 31. E laterculo patet Λ πο- γοωιὰν Paphiorum incipere Octob. 24. Ergo dies istius mensis r 6. erat. Nov. 8. siVe et o νοεμβρι ων. n. Id. Novembris, ut ipse
89쪽
De Astronomico Iudaeorum anno. Iudaeis duplex observatηr annus, unus Lunaris , Solaris alter
I illum ante Captivitatem Babylonicam iis usitatum indigito, sed recentiorem ac novitium , qui etiamnum iis in usu est i cujus auctor R. Ηillel anno Christi 338 perhibetur. Haec autem est quam subtilissima anni forma
atque adeo ingeniosa & acuta, ut satis mirari nequeam, quo randem fato, Iudaeis, hominibus, uti quispiam arbitraretur, ad tanta non natis , in mentem unquam subierit . Uerum ut alias quascunque anni formas subtilitate sic di dissicultate superat, quam tamen nos, quan ta possumus & brevitate & perspicuitate e plicare contendemuS. II. Annus Iudaeorum Lunaris duplex es, AEsronomicus o Civilis. III. Annus Abironomicus vel communis es , mel Embolimaeus..U. Annus communis Iz, ymbolimaeus I 3 com sat mensibus Lunaribus.
Nimirum Iudaei, pariter ac Athenienses,
90쪽
menses suos ad Lunae, annum ad Solis motum exigunt: quo fit ut Embolismo nonnunquam cohibeatur necesse est, ne extra cardines a quinoctiales effraenate divagaretur. Annum Em-holimarum mra xv i. e. Pr nantem Vocant , eo quod novum quasi mensem in utero gestat. V. In anno ABronomico quinque haec occumrunt observanda, Quantitas, Menses, Embolismus , Docha, oe Calculus. VI. Primo , quoad quantitatem annus csmmunis es dier. 33 . hor. 8. 876. Embolia maeus dier. 383. hor. a I. 339. I. Annus enim communis, ut dixi, mensuhus ra constat, quilibet autem mensis Iudaicus est dier. 29. hor. I a. helahim 793. quae duodecies multiplicata producunt anni communis quantitatem d. 334. h. 8. hel. 876. quibus si adiicias alium mensem, Embolimaei quantiatatem habebis d. 383. h. a I. hel. 389.