장음표시 사용
301쪽
factus jam senior, dicebat: Magna sane est mea nunc imbecillitas. Nunc diu est quod ego non amplius uti olim cum aetas vigerat in per somnium videam magnum illum magistium che. -.
IN hoc par grapho , & quatuor sequentibus declarat Philose
phus, quo tandem modo consummetur ac perficiatur virtutis studium, sive, quid agendum sit virtutis studioso, ait in ea perfectus evadat. Conscius itaque ait : Primum mens defipenda in consentaneo rationis dictamine, seu in eo quod ratio a nobis exigit.
DEinde , serio magnoque animo arripienda, seu apprehendenda
TErtib firmiter incumbendum in Aselutam virtutis interioris perfectionem.
O Varrὸ ut vigeat exercitium, & quae hoc consequitur facilitas& peritia in bonis artibus ossiciisque.
MORE receptum jam olim apud Sinas erat, ut qui se alteri instituendum liberalibus disciplinis traderet, primo statim
accessii minervat Magistro offerret. Tenuissimum porro minervatis genus erat fasciculus siccatae carnis decem minimum frustis conuans. Conficius ait: Quicumque, accesserunt ad me, ut in disciplinam meam admitterentur, incipiendo ab illis , qui offerebantciculum siccatae carnis, infimum minervatis genus & ab his asce dendo ad alios qui offerebant lautiora ; horum ego neminem -- quam non institui ac docui. g. 3. Onserius ait: In seliola sapientiae non adhibentem conatum, huneta ego quidem non erudiam. item non aperientem mihi verbis mentem tuam, quia scilicet vel nolit, vel non possit , eum nec ego intelligam, nec errores ejusdem vel dubia habere potero per- speeta. Dariique proponente me unum quadrati angulum ,& tamen non ex hoc reliquos tres angulos per se inferenti; huic certe non repetam amplius eandem fiustra crambem. f. 3. p. I. F. i.
LAudant hoc & sequenti par grapho discipuli Magistrum suum.
conficius, inquiunt, funebribus officiis periumstus , ac deinde lemnes inter epulas ad eorum qui funus duxerant latus assidens de appositis cibis vix cogitans , haud unquam famem explebat : tanto scilicet tenebatur luctu desiderioque illius qui obierat. Diuiti Cooste
302쪽
IDEM DUucius in ejusmodi funebri die ubertim plorabat desim
ctum, atque ita prorsus non canebat.
Confunus alloquens discipulum suum ren en ait: Qui evocati adhibitique ad munia publica, actutum 6c sine tergiversatione, capessamus Rempublicam : Rursus qui amissa dignitate illa , illieb& sine querimonia, molestiave animi, privati latitemus domi no strae; soli opinor ὶ ego & tu sumus ejusmodi.
DIscipulus ita audires a Magistro laudari condiscipulum, ut erat ipse bellicae fortitudinis filiae sibi conscius; si inquit, bis
secius Magister ducturus esset Reverentia ergo praesentem in tertiaperta I assoquitur, more gentis usitatissi διο)Tres exercitus; tum quemnam sibi adjungeret in collegam.
Conficius, ut vanos simul martiosque spiritus discipuli deprimeret,
sic ait: Incrmis ac nudis manibus qui aggrediatur indomitam tigrem, & sine rate vel schapha committat scie spatioso rapidoque flumini t mille item inter mortcs versetur , α tamen non aliquo teneatur merii: Hunc ego sane nolim mecum copias ducere. Raro namque temeritas usui fuit, damno quam siepissime, honori nun quam. Necesse est quidem non perturbari in rebus asperis; sed quam do se offert discrimen anceps ac improvissim, rum vel maxime prata sentis animi uti consilio,& considerate vigilanterque se gerere. Quamquam multo etiam malim talem & conari , di velis gaudere percumre animo futura & aliquanto ante constituere, quid accidere pos.
iit in utramque partem. f. 4. p. I. g. g. 4
Conficius insanos hominum conatus in coacervandis opibus perstringens ait: Divitiae si quidem possunt humani; viribus indu striisque obtineri; adeas obtinendas, vel Agasonem si necesse fuerit quoque agerem. Si copiae & opes non possunt humanis vitibus industriisque comparari, sed a solo coelo depcndeant: sequar scilicςt ipse quod amo, & teneor & possiim, lumen, inquam, du nave r
TRIA narrantur fuisse in quibus Conscius plurimum vigila
tiae , curae M operae ponebat , abstinentia scilicet, antoquam sacris operaretur, consectus cum hoste, morbus.
303쪽
As nomen est seu genus Muscae ab Imperatore I un uim con- 1 ditae , qua continentur virtutes ac laudes magni illius Legis latoris Tas dicti; a quo & ipsie Xun ad Imperii societatem S deinde successsionem assiimptus fuerat. cunfucius ergo collabentc paulatim familia Chou, existens serte in Regno si ibique audiens musicam illam xao; tanto repente fensi voluptatis assectiis est ut cum rer tium jam mensem illa pasceretur quippe tribus omnino mensibus, non perciperet carnium , quibus vesccbatur , saporem. Enim verbs aiebat ipse Haud unquam ego existimaveram eum qui composuit hanc musicam, pertigisse ad hujusmodi suavitatem.
LI M cum Rex Regni Gussi habuit filium nomine quei 1 Micquod novercam adulteram occidere tentavisset , a Patre e Regno ejicitur. In vicinum itaque Regnum profligit , sed relicto domi filio, cui Che nomen erat. Moritur interea L- cum. Populus filium profugi Principis in avito collocat lolio. Audiunt hoc , qui patrem sulceperant. Damnant factum. Reducunt profiigum. Obsistit filius, it clam missa armatorum manu , venire prohibet. Inter haec varii sermones hominum atque sententiar. Negabant illi, esse licitum filio tenere Regnum vivo. Patre & invito .: Sed hi contra
excidisse jam pridem jure Patris & Regni, qui vitae Matris, tametsi non suae, straxisset insichas. Utique non alteri , quam qui & inno cens esset, vi filius, deferendum bideri sceptrum. Pori o sub idem tempus conscius degebat in hoe 'ipta Regno 'Gae Mus itaque dil-cipulus Genstea a condiscis uio 'M cum, quaerit, an fon icius quoque avet eidem che Regni GA principi mi ,'psotinus respondit :
REgni su cis Resi tres λε et filii, maximus natu Fest, minimus m dicebatur , sec di nod Fxiat Λόmen. Pater, qui
minimum tenerius diligebat, eundem morti Jam proximus Regni haeredem denuhtiat. sed mormo Patre, subdita majorem natu regna re volunt Ipsi namque deberi coronam ii ascendi jure α ordine. Verum is voluntatem Patris tam juri suo, quam votis suorum anteia 'ponens, Regnum fratri ut O cedit Sed & Me in nus memor
fratemae charitatis, quam alier filialis Ubsetvandae , fiatrem ' quod prini, loco' genitus tit, ad sestiriefida' i', Sethnu constanta ter urget. Ceriamen Me tam rarie aliae cdm perquam diu tenuistsex,& nenter alteri pessumi repotiiori, quod utrique tuo, uodam iure
debebarer ; ut tam imisitatae cofiiu fitioni fi, is tandem seret, ambo clam suis generosa tandem fuga ex aula in solitudinem se contule re victores ambo, victique. Secundus itaque fiatrum relictum as. IDuilirco by Cooste
304쪽
majore minimoque regnum, communi populi ac procerum consensu suscipit. Porro certamen hoc fratrum , uter alteri coronam cederet, contendentium, ei certamini, quod sui paulo supra memoravimus tunc Patri erat cum filio, prorsus e diametro opponebatur. Discipulus itaque cum per ambages Philosophi sententiam callide exquirens; ingressiis est ut Magistrum consuleret , duo fi tres, inquit, ris de Ao se cujusmodi fuerunt homines 3 Philosophus quo tenderet illa percontatio, animadvertens, respondit Pea de Xo pomnino fuerunt e priscis spcctatae virtutis ae 1apientiae viris. Ducia pulus su cum, instat, & ait: Sed num credibile est sibi constitisse , non eos poenituerit deinde facti sui, fugatque 3 Tum confutivis in hoc facto, inquit, ambo quasi verunt veram virtutem,& invenerunt veram virtutcm. Numquid igitur eos poenitudo subierit ubi error nec peccatum praecessit ὶ Sari, hoc responto declarabat 5ms .cius, quid de improbo che p iterni principatus invasore sentiret; quippe dum sic laudabat a virtute ac lapientia illos , qui invicem Regno cesse rant . damnabat utique eum, cujus impia temerItas & ambitio de bitam Patri, quamvis sonti, pietatem Violarar. su cum igitur egreditur, & condi. cipu'o suo Genam ait: boscius haudquaquam invetche Principis facti cni. I p aiebat vescor fere admodum vulgati parabilique cibo; poto lympham, & dum brevi somno reficio vires , inflecto cu bitum , capitique si abiicio & is mihi pro ceivicali est. Hoc interim Hrmo. quod sua Philosopho voluptas etiam constat haec inter. H bet omnino suas virtus delicias , n edias inter aspcritates. Quisquis autem expers virtutis est, etsi idem sit dives & opulentus, adeoque sicut fere usu venit, honoratus , apud me certe quidem erit inliarvolantis nubis.
conficis: septuagenarius aiebat: Coelum si concederet mihi ali
quot adhuc vitae annos, penitus ut perdiscerem doctrina in libri Te im, id est, mutationum; possem, utique, vacare gravioritatem quacumque noxa & crimine.
consurius suti memorant discipuli) Quae crebrioribus ustirpabat
sermonibus, erant fere tria. Odae, id est, Sententiae priscorum Sanientum & Regum, metro ligatae. Chronica, seu res ab et I dem Regibus ac Maaoribus suis vel recte vel perperam gellae, Dcnique struuiose observata x exercita ab eisdem Regibus ossicia dc ritus. Haec tria, inquam , erant ea fere omnia de quibus passim differebat
305쪽
ΡRaefectus chritatis Xe homo arrogans , utpote qui titulum furiossicio suo longe superiorem temere sibi vindicabat. Hic , in quam , quaesivit de Confino discipulo tu, quid scilicet hominis esset Magister suus 3-ia non respondit.
Onfucivi ubi cognovit percontationem praesidicti & silentium diccipuli ; huic ait: Tu quin sie respondisti ipse est vir ejus inodi , ut
non alia de re magis laboret, quam ut in suscepto virtutis ac bonarum artium studio assidue proficiat : In quo si quidpiam non uia quequaque assecutus est, hoc ipso contendit exerit'ue vires omnes di conatus, silc prorsiis, ut obliviscatur etiam cibi sumendi, quoad assequatur. Ubi autem assecutus est a tum tantis exultat laetitiis , ut jam non meminerit amplius tristitiae molestiaeque praecedentis; nec advertat senectutem inter haec jam prope advenisse. Haec, dico tibi respondere potueras praefecto percontanti.
or On Miust ait: Ego non siim natus cum sapientia i vel, ego non is sum, qui natus illicb sapiens extiterim sed ab ineunte aetati mea semper amans ac studiosus fui antiquitatis; omnem semper adhibens operam ac diligentiam : Per haec itaque comparavi illam , quaecumque demum mihi tribuitur, sapientiam.
OU-ur uti memorant discipuli I de quatuot rebus non nisi ra rissi imb , R quidem brevibus loquebatur. De rebus scilicet exoticis, inusitatis, peregrinis, de monstris, atque prodigiis. De factionibus atque dissidiis, & perturbationibus publicis. Denique de spiritibus, quod eorum virtus , essicacitas, natura usque aded subtilis ac sublimis sit, & ab humano sensu remota, ut de illa debite loqui se periculum.
Consurius ait: Si vel tres duntaxat homines pariter ambulemus haud dubiE dabitur in his meus Magister : erunt, inquam, duo ex quibus proficiam. Exempli gratia : Probus sit unus, & alter improbus. Mox seligam illius quidem bona , seu virtutos, & sequar imitando : Hujus vero mala , seu vitia tacitus inspiciam , meque ipse discutiam, & si quidem reum me invenero, mox corrigam. f . p. I. ,. I. Ransiverat Conscius a Regno Guel in Regnum Sum : Ubi dis- cipulos in umbra praegrandis arboris quotidie exercebat. Por-rbloci praefectus Hon tui nomine, quia θ-ficium ejusque doctrinam oderat arborem illam succidi jussit. Perculit ea res discipulorum animos, verentium, ne de tollendo etiam e vivis ipfomet Magistro Diuili Corale
306쪽
cogitaret. At conficius co uo suorum metu sic ait: Coelum siqui dem procreavit virtutem, dotesque naturae in me, cum vita mea a coelo tota pendeax, Vlla sui itaque praefectus isse quorsum me sic agitet An pugnare cum coelo tentat mortalis .,
SUspicione quadam liberaturus discipulos omiserius, itane vero, inquit, o duo tresve discipuli mei, sic de me sentitis, quod colam vos quidpiam quod ad virtutis sipientiaeque studium spectat 3
Atque sic uobis affirmo , quod ego nulla utor reticentia vel occul catione vobiscum. Ego revera nihil egi unquam , quod non communicarim di palam vobis discipulis meis fecerim. Talis nimirum
On us tametsi, ut modo dictum est , nihil omnino sanae do strinae celaret sitos; in qdatuor tamen praecipue eossem institumbat. In literis , id es , libris M Um, & im, nec non in libera libus quibusque disciplinis ac scientiis. Deinde in usia de exercit 1ione eorum omnium , quae didicerante Tertio quartove loeo suis assidue inculcabat ut persisterent in si ria prorsiis ac sincera volun late agendi quidquid agerent , cum fide constantiaque δc cum mabore quodam invictae mentis conjuncta. 1 2 C, Onfucius ait: Hominem sinctum ego adhuc quidem non potui videte: Verum, ut queam videre aliquando virum virtute sapie tiaque caeteris praestantem ; hoc quidem adhuc. fieri poterit.
C fucius etiam, inquit, probum v aequaque & integrum Virum, ego adhuc quidem non potui videre. Verum ut liceat mihi vi-dcre quempiam qui habeat robur & constantiam in suscepto virtvitis iapientiaeque 1tudio; hoc enimvero adhuc fieri poterit.
Onficius, non habens, inquit, & tamen simulans se habere, va cuus di inanis doctrinae, & virtutis, & tamen simulans harum c piam & plenitudinem : exilis ac tenuis, & tamen ostentans magni rudinem nescio quam, & excellentiam : Simulator hujusmodi tam etsi forte per exiguum rempus imponat hominibus, vehementer tanten laborabit in servanda fingendi constantia, sic ut non patescat aliquando si aus ac simulatio.
uti memorabant ejus discipuli cum forte privatus piscationi, aucupioque daret operam, hamo duntaxat & arundine piΩcabatur, dc non recibus. Similiter cum aucupabatur, filo sagittam Diuili Corale
307쪽
adstringebat , qua praetervolantium avium unam alteramve peteret; de non seriebat quiescentes. ω Σως -- ait: Quomodo dantur homines tam rerum ignari, & tamen tam activi & expediti Ego quidem non habeo hoc satitem vitii: Multis auditis, seligere ex illis optima, & sequi: Multa item videre, & omnium meminisse, ut ex omnibus proncerem: hac sciendi secunda classis est, cui me applico scillare.
Locus Ha hiran difficilis erat ad sermones de virtute suscipiendos ; ob incolarum pravitatem aut tarditatem. Adfuit quodam die puer inde oriundus, isque palam se stitit obrulitque coinceto,bfier gantein benignus admisit. Videntes hoc discipuli, suboffensi sunt.
Onse s id resciens, sic ait: Admisi nunc ipsam ut intraret in disciplinam meam: non autem admisi rosum , ut illico repebiam. rursum igitur haec vehementia, α onensio vestra Quoties eumque homo quispiam renovavit sese, ut in scholam ac disciplianam meam admittatur; admittam sane hanc ipsius renovationem, novaeque VItae propositum. Non autem sponser scin , fidei,inoe pro ipsius vita futura an sit perseveraturus.
conficius ait: Virtusta sertassis abest lono a nobis. Ego emὸ si
expeto virtutem, haec ipsa virtus ad me accessit. Focis quaere da non est, quae nobiscum nascitur. 3. 3.
REGNI Mandarinus S. ' i muneris publici nomen est ) quaesivit ex Consurio , an Ch- - Princeps Regni Lacalleret ritus ac leges Conserius respondit eum callere ritus. f. P. P. 1. f. I.
COUurio abeunte, salutans ipse discipulum scii forte sibi ob vium is ma 6 dictum , & accedens ad eum ait: Ego quidem
semper audivi virum perseMm non assentari r an igkur , Philos phus quandoque etiam assentatur Nonne constat Principes ambos regnorum U Ec La ejusdem esse cognomenti xi scilicet & tamen Rex Regni vestri uxorem duxit ex Ufamilia item Regia, quae est. ejusdem cum sua cognomenti, quod Legibus Regni vetitum est iImo quo selicius res lateret, aptellavit nuptam suam nonum vero proprioque cognomine; sed υ mem-ficto cognomine. Profecto si Rex ille , dum sic illudit ritibus , nihilominus peritus est rituum: ecquis, oblecro, mortalium non sit peritus rituum ac legimhcet easdem violet ac contemnat Diqili Corale
308쪽
ν υ - is discipulus confestim de his certiorem fecit Magistrum. V confutius ergo, o, inquit, me fortunatum l Si enim quid pecco , alii certo certius id resciunt : A quibus moneri queam ut me
conficius uti memorant discipuli) una cum aliis canens, si qui dem belli cani animadverteret, omnino jubcbat repeti sympnoniam di qua pascebatur. Mox inde vicem reddens & gratiam, cum reliquis vocem jungens ipse modulabatur.
. , a. Conscius ait : Ornatu copiaque vel dicendi vel scribendi nonne
ego prope accedo ad alios Sed ut ipsemet constanter agam ubrum virtute sapientiaque praestantem; hoc opus hic labor est. Cet te ego nondum id sum consecutus.
Coni eius ait: Quod attinet ad sanctitatem cum solida illa synceri animi perfectione, quibus praeditum me vulgo autumant; equidem ego qui ausim mihi arrogare An fortasse, id unum significant, in exercitio & conatu, quo ad perfectionem contendo, non me languescere ; in docendo & institvcndo alios non driatigari Tunc quidem poterunt dici significare quidpiam : Hoc enim solum& non amplius me posse fateor. Discipulus Cilmsibia haec dicentem Magistrum audiens, & ingemiscens ait: Sanctus & perseetiis dici non sustines , sapientissime Magister ; idem tamen fateris animum tibi esse in ibidio virtutis excolendae alacrom & constantem, in alio rum institutione proritis indefessum: Enimveris hoc ipsiim est quod ego discipulus tuus necdum queo addiscere, & te imitari, quamvis
OUutio quondam aegrotante cum de salute Magistri angeren- tur; unus illorum-ta, adiens aegrotum rogavit potestatem sibi fieri deprecandi spiritus pro ejusdem incolumitate. Mos enim jam tunc erat, ubi morbus, aliave calamitas quempiam premeret, instituendi deprecationes. bonjunus: cis itabundus , daturne, inquit, ejusmodi usus deprecandi morbos & calan .itates tu discipulus resiponditi datur utique: antiquissimus enim liber Lia dictus sic ait: . Deprecamur vos superiores, id est, coeli, & inferiores, id est, terrae spiritus. Conscius ad haec respondit: quod ego rite venerer ac d precer spiritus jam diu est. Lbam colaus & Interpres noster aegrotantis Philosophi mentem sic exponit: Quod liber ille vocat deprecari , nihil est aliud, quam , si quid forte peccatum fuerit, reum se agere coram spiritibus, S: facti poenitentem liberari poena & cal,
309쪽
mitate promerita; deinde vero quae fausta sunt prosperaque ab iis dem flagitare. Ad me quod attinet, adhuc quidem non ausus fui verbo factove quod sciam offendere sirritus , sed hoc egi ; pet om nem vitam , in hoc elaboravi, ut rationi parerem in omnibus t comtra quam si quid peccatum a me est aliquando; protinus id scilicet expiavi ac emendavi. Unde profecto quod ego deprecer seiritus jam diu est. r
alti Prodigus est quispiam luxuique deditus Ergonee submissius. AEquo parcior est quispiam Sordidus h av - rigo vilis idem & abjectus; attamen prae eo quod est non esse submissum, sed opibus ac potentia efferre sese , praestat, minus inia quam, perniciosium fierit, esse sordidat ac vilem: hujusmodi namque sibi fere uni damno eis, ille toti Reipublicae. damno esse potest. 1 Conmmus alti Vir probus nunquam non aequanimis, tranquillus, se ac placidus est. Improbus vero, nunquam non turbato & araro est animo. sConsemus, ut testantur ejusdem discipuli J Blandus erat, comis,
affabilis, & tamen idem venerandus & compositus : Gravis erat ac severus ubi res postulabat; idem tamen haudquaquam morosus, asper, truculentus. Ossiciosus, observans aliorum & reverens; sic tamen ut perquam temperate , siuaviter, ac citra molestiam & λstidium. .
Onscius ait: principis Tri etiam nlius , equiilcm potest dic 'is summae filisse virtutis , de cui nihil addi queati Imperium iterum iterumque , cum fratre & generose cessi t verum tantae lauta dis ignara multitudo non valuit heroas suos pro merito depraedicare. Tai pe Φ- Υu chum i erant majores nam Tai vam ii eum Riareo minorem natu fatrem Κi lie a patre amari impensius ,riar.ed inari, in utri que gratiam Vox inret Mines ara alium Barbarorum aeriones petunt , qua uae celent genus in ignia Carale necnon maeulis fenestita e vitis corpus deformant. Ab Me fundatum Nanxim Regnum
in urbe Sucheu cunis ante rensium ei citer D . tibi etiamum bWus sepiadetrum extat.
'O utius ait: Comis & odiosus est quispiam , at sine debito
in modo ac mensura ; utique fatigabit se gratis, nec raro cum molestia fastidioque aliorum. In negotiis tractandis consideratus est' aesellicitus, at sine debita moderatione; utique erit perplexus, & qui
310쪽
ad siligula quaeque haereat ae trepidet. Fortis quis est, ac strenuus: at sine prudentiae fiaeno ae moderatione, sic ut res quasvis temere aggrectatari is utique perrui baior epit rei domesticae dc publicae. DScaque rectus est quis, ac justus, at sine modo & discretione , nihil vasens. dissimulare i talis utique sepe angetur animo seque ipsiuiti irretici periculis ac molestiis. i g, 2. . 'SI quidem is qui Magistratu fungitur , solide constanterque se
gerat erga sitos parentes s tum stocul dubio subditi hoc exerri. plo certatim quoque efforcscent in virtvte. idem s: ani quioles aetate, vel meritis, haud negligat abjiciatve ; tum subditis non mianus facient, & cives suos vo annis, graves, vel meritis colent, ad vebundi i . f 11. p. r. 6 Linter disicipulos Consecti sccundus , & pietatis erga paretra, tes longe studiosissimus, graviter aegrotans , & morti jam proXLmus, convocatis scholae leu disciplinae suae discipulis; agite, inquit, re&gite meos pedest, retegire meas manus, quaea parentibus acceperam , sana , quoad potui , integraque contervavi ,- quo proinoptius ea diutiusque in eorumdcm oblequi isto impenderem. Id me docuit Odarum liber ι dum ait : Esto timens ac pavidus , ibilicitiis di cautus, ad instar appropinquantis prolando rapidoque fluministalveo r vel ad instar calcantis tenuem glaciem, ne quidpiam coni mittas, quod parentes conisistet, via offendat; sed enim vivendi finis, uti sentis, jam adest; atque adeo jam nunc in posterum cinsic intelligo sapersederi a me posse curis ejusmodi. Mis dictis, suos iterum inclamavit, condiscipuli mei, inquiens; postrema scilicet hac compellatione eosdem ad tui imitatio: em cohortans. Ex hoc pietatis fles obedieutia Deciose ne ricum inepto aut superstitiose risu 'o, multi, Tartaro imperante, maluerunt aquis aut laqueo si Ἀ- cari qua- capisterium amittere , imδ optisitius bisontiusque semper hi miserum laqueo et ita- - e quam cupite minui. Intolerandum quippe δε--nsibus miritur ad Patres iam ese Majores', ut aiunt, remeare ab que capite, ει hoc θεα uo G ν'bbrio mora patrios ligere, seseque reos en tam nefandi riminis, cujsts carusa eo us . νυα a parentibus in teiagrum acceperunt, Acephalorum instar munivio iti truncatum irastinandum