장음표시 사용
211쪽
ποσις Κρεουσης, παῖδα τον καινον λαβων
μένω, παρουσι δῶτες εστωσαν φίλοις.
si i In his cacuminibus saltare cum nyinfiis Moesius putabatur. V. Unisi ad Bacch. 5o6.11 Ἀσωπίοι - panhem ad cassimi. i. 'Dian. 7 ii s. lam ρει iniuravius male de tabernae lis ab omni parte exstructis intelligebat. Vnurn enim magnum factum esse tabemaculum sequemtia monstrant. Itaque recte Heathius spatium un- dique ineludentes interpretatio . Sic ἀμ- eoui circa ariun inmero. f. a 3.1i 5. -υς γενέτας magravius intelligendos putat eos qui ριτοπάτορες vocabantur. Id iure indubitationem, qui Lobevictus in dio. III de Tria topatrihus p. s. um e monens, qui essent illi diis nitales et D proprio nomine Vocaxentur, sex non fuisse quaesitum, universe de divinae providentiras . va, quae proli creandae faveret, cogitantihus. Hic nudem exedam in illis diis etiam Apollinem nume-riuidum esse, ut in Aeschyli Suppliciuus v. 8o Iovem. ii 46 Elmsteti vhitationem de forma ἔστωσαν ad Iph. . a M. ad eum locum Q removit Μatthiae.
212쪽
πλέθρου σταθμησας μῆκος εἰ ευγωνιον,
11 9. O. στα- sunt pilas Eas statu ataon, ut tignis coniunctae inservirent suspendendis velis, quibus illae Goιrοι περιβολαὶ σκηνωμα mi Vesaremtur, ut speciem parietum isseuenti
θων Vnde Scaliger misi inu, quodiscepit nam Mara. Pro βίον alii βίαν coniecerant, quod haud scio an uero ineptum sit muriae nussis an eviter, expungebatur, inquit, post AHνας veram Onstructionem viderunt Reia et Heath. Eo igitux se.utus coniunxit ἀοινας ut ne non τελευτ οας βων. oo quidem βίον aliud agentilibrario de-hetur Ex coniecturaposin θεου Vade mox v. ix obseri avit Ion id quod in theatris condendis sese vandum scribit Vitruvius. Vide quae attulit Genestius in libro de theatro Athmumisium P. Sa. 115a Elmcleius ad Med. xim non assentiens, ut videtur, ac in referri ad oris , quod in σπι -- ciem latere voluerat Musgravius, ' εἰς εὐγωνα, scripsit. Immo dicitu Ion se σκην, συμομῆσαι εἰς ομνιον μῆκος α αδ ρου. Est autem εὐγώνιος, quod habet angulos accurate et ad amussim factos, ut apud Xenoph. oecon a1. --- anaticiis in Berieri Anecd p. asti ii πυ--,
tium conficitur pedum quadratorum decies mille. Propterea dixit poeta υς θοοσιν es σοφοι. Ea dia ligentia Euripidem efficere voluisse, ut Parthen vis recordarentu spectatores, Μ gravi suspicio est afferentis haec Elym m. p. 321, 21. λατο
215쪽
in Behheri Anecd. p. a 7, 4. Id cupide arripuit edissiliis in libro de principibus tragicis P. so spretis quae de mensum in illius templi propo
tinnibus retulerunt qui eos ipsi metiendo explox xunt. Ac nesolo an quadratam illam formam μxerint grammatici. Diserte alia testantur Harpocratio et Suidas, ita scribentes ὁ παρο-ων πὸτινων ἐκατομπεδος ἐκαλειτο διὰ κάλλος καὶ ευρο-ομίαν, ουδια μέγεθος. agnitudinem, quidem et splendorem operis respexit Plutarchus de gloria Atheniensium P. 3 9. D. quum παρθενωνας hιατομ- κεδους dixit. Sed omnino quid templiun ad te torium epulo destinatum Eius tentorii ut situs supra est cum situ theatri comparatus, ita hic o p icitatem indicari eam, quae theatri sit, veri si . mite fit eo, quod a Hesychio est adnotatum ἔκ-τόμπεδον τὰ θέατρον Favorinus ξγουν ἐκατον ποδῶν 'ovσαν cum Belinio mutavi in hooσας ra59. Anachronismuin, quod Herculam. antiquiorem Ion secit, notavit Μ gravium a16i mini qua conditione pro ἐνῆ- diei potuerit, .dicilinae a soph. Trach. Grininiatici formani hanc Diualis esse et tertia et vero etiam
216쪽
primae personae voluerant v miseri Anecd. p. ius. Sed etiam quod ibi memoratu hsuis vereo ut alite dici potuerit quam ut His principio poneretur. Quod in iisdem Anecdotis p. 1 3, 4.
ex Appiano stertur, ἐν τῆ βασιλικῆ ριδες ην, '
ordine verborun vel diter depravatum est sicauit Andocidem p. 23. e Behk cod. Vratulam ην pro σαν, liborio obversantibus vectis inae Paullo ante scripse' ων τὰ σώμxτα τιμα αμματα de picturis dici, pervulgatum APp esto, h. l. Dionysius Thrax in Arte gramm. c. I. γραμιατα δὲ λεγεται δια ὀ γραμ is καὶ στι γρυαῖς τοπου-ὰι. Confer VH . ad Theocae. Adoniaet p. 37S. s. Pepla describi veri simile est qualia Deruptios miserint Athenienses victis hostibus. Vide
xi 63. Aefieldius coniecit εἰς τελε-αιαν 1165. esychius ειειρος λαπος, ο μη ti m σεμρὰν μηδὲ δέσιν ἀλλ' ἄφετοςκαὶ Moo Ita enim pingi fingique talia constat, omissis quae παρεπα sunt.
218쪽
Μed. Ias Mus WAviusso οβσomet ναυς coniunt' vo-Iehat, quod per collocationem verhorum fieri non Potest. α 96άρων φασμαΣα ita sunt textae ima gin s harbarorum. Iagnam S Blanianiam res picti vidit Barnesius, qui quae sequuntur Tecte Videtur ad Herculis labores referre.
1178. Oec ius in libro de principibus trassicis P. sa ce opem non peplo intextum intemgit, sed signum ab Atheniensibus dicatum, ac fortasse illud, cuius mentionem faciat Pausanias X. Io a. Id si dicere voluisset Euripides, aliis uti vobis O- huisset, quo iam non de velis sermonem esse ap- Pareret. Praeterea etiam absonum fuisset, signum, et quidem hoc unum cecropis et illi muri, ea a sua detractum ad tentorium illud ornandum a hibere. Quin ip e etiam Pausaniae locus, agari videtur, in quo illud cecropis signum inter muntas alias et heroum et deorum statuas, quae ex praeda arathona dicatae sunt, commemoratuT: nec quidquam ibi de filiabus Cecropis Euripidem ego quidem credam earum rerum aliquid pictum respexisae, quarum γρωνας supra V. 85. --
1179. codd. Hor et edd. vera σπείραις ram ω--ντα. Nihil moro illos Stephant MM. ex quibus σπειρας συνεωσμα a Canter in tectum. Lirimum veterum scriptura quasi manu ducit ad id
219쪽
quod posur. Eιλίσσειν sese movere significat Orest. 1295. Vnde cum accusativo constructum choreis aliquem celebrare notat. mox vulgo κρητῆρας. ii 8a Libri τον θέλον ἐγχώριον, quod etsi de fendi potest, tamen non os credibile scriptum esse a poeta. Quare Lobeckii seFutus sum iudicium adolao. 155.1186. Lacunam alii aliter expleverunt Barnesius. σκηνῆς, eiskius βορῶς vel δαιτος, Μ gravius δείπνων, Heathius ὁ μὲν excidisse rati. Quorum etsi id, quod Heathio in mentem venit, admitti non Potest, tamen hic sagacite animadvertit, quid hic potissimum equireretur Articulum emi desideramus, quo appareat eum ipsini, senem dici, qui interitum parabat Ioni. Quod si omitteretue articulus, saltem aliis id aliud exspectamus, quo ο-neamu paedagogum illum intelligi, ut Maracvel, quo Duporius coniecit, τέως. 1189. Haec ν-ρα multis explicavit Athenaeus 3 F. P. 4o8 seqq. Θυμιαμάτων mentio eumdem ex me Melio XIv. p. 6 I. F.