장음표시 사용
201쪽
την ὁ ευσεβεια ευτυχουσι sit καλόν Εἰνοδία θυγατερ dotiιατοος, τῶν 2065---ολων ἐφόδων ναύσεις ross. Hecaten invocat, cuius constat nulcum Proserpina confundi. Apte us rarius haec ex lituo de morito auro, 'u inter iit crati a
ovain ed. Thesauri Stephani ui T. I. p. a=1 seqq. 1o . Laborarunt V DD. in vel bis is οἷσι, qu xum perdimules quasdam constructiones excogitarunt. nas de Gorgonis cruore adiiciunt , d hilare non sinunt, pii hae sit verborum eo structio, ἐπὶ τούτοις, α α- των Γοργους σταλα γμων πέμπει η δέσποινα-- Ιωνι. Illud solum quae-xere relictum est, Nid sit οδωσον κρατηρον πλη- ρωματα ἐπὶ τουτοις. Quae expedita essent, si δυς- θανατων κρατήρων πληρώματα signasicare posset Perfectionem moxiiseri consilii. Sed id ahhorret
202쪽
stulat. Ex quo patet, sententiam hano esse dirige et gilema quod implendis mortifexis poculis ad ea
aminvitur, quasse a mnis cruor hexa mea mi in Ioni i. e. sae, ut euis poculari fleat vinuquo affuso diluendum est venenum.1oro. Legebatur οἱ ea vel TM. Non patet xspessori uicatur, suum potius Creusa foret spe dicenda est, ut Sophocles in oed. R. 87. dira πέτομαι ἐμπίσιν. Quare e scripsi. Prope accessit,u gravit . n. caeterum ecte iudicat atthiae. esse φέρμαι. nec quae Eesurditus ad Maeas'. iso in ea minore do non elidenda diphthongo disserisit ad eos erius pertinere, qui ad epicorum et lyricoriam exemptiun sunt nonditi. 1Mi. Vulgo δαί- ἐξηιπειν. ωνῶν legendum eme vidit Scaliger ἐξ ει, ab Merario inventum, exstat in Victi Tum vulgo δέρην, correctum a V. DD. . de s δείραν scribendum putet, meminerit non inveniari hane formam apud tragicos,licet iidem
saepius dio diuanti Scillaetario, ut pica fori
204쪽
cantem μονάς, animadvertentes metri Itium, Dod prava versuum distinctione occultarunt editores. Hic quidem etsi μονας vel rροφας lihenter admitterem, ne transpositioni opus esset, quam ego quidem formidandam Iagis, quam temere adhibendam arhitror, tamen ut ea uterer rahit simillimus inmedea lociis v. o39-αλλὐσχη' αδτο
auri τὸν Ἀδην, ῶς αν τοῖς κατοιχομεν Πις υσης τινος έρας πολια ίας. Nam diversam a Vulg Opinione Euripides sequebatur sententiam, de qua explicuit alchenarius in Diatri Seqq. I 89. Bacchum diei patet, qui in Eleusiniis dis vicesimo Boedromiolus exirhe Eleusinem deduce-hatur de qua Te .rae sit Eleusinia c. 7. in or nov. Thes T. VII. . Ioso Pausanias I. 38 6. φρεα τε καλουμενον καλλιχορον Ἀ- πρωτον 'Eχευσiviae ut γυναῖκες:2Προν ἔστησαν κώ ησαν ἐς ν ν θεόν. Vide eursu Eleusin. . . Interpretes Callimachi ad h. in Cerias Antiliuissima huius nominis memoria exstat in Homerico limn Cereris V. 7s.
205쪽
IΟ92. Vulgo et iεται δε-zιος αυπνος G. Quae vecta omni numero carent. Non potest duhitariqiii hic versus iambicus sit, ut qui praecedit: idque monstrat etiam antistropha nam θεμιτος roductam primam syllabam neque hahet nec potestahere. Casu fortasse, sed eo tamen miro factum, ut non modo Aldina aliaeque edd. veti sed etiam ambo codd. Ior. Et tot ἐνυχιος uno ν Criptum habeant. Sed quum sententia lia vitii contraxisse videatur, suspio Eris aliquem ineptuni metricum delenda littera iustam syllabae mensuram Testituere voluisse. Si ita est, male ille malum alius metrio errorem corrigere studuit, qui, nisi
fallor, quum ex errorem Ithrarii εννυχιος φετα plene seraptum invenisset, mutavit ordinem, rhois Tum. Itaque hian rursum inverti. Si Euripides aliud quam ε νυχιος posuit vocahulum , credas id auhstantIvum aliquod cum articulo fuisse. Quam quam apertum est Ionem hic intelligi etiam nullo nomine appellatum, usgravius hi Q quum v. Prae- Cedente θεωρος malehat parum Constituit orati ni elegantiae temere etiam αυπνοις es SuSPEC tum xeddere conatus, quo recte vidit Matthia eum significari, qui pervagilia illa sicut unus ex ingenuis Atheniensibus celebraret nec denique illud verum est, quod ait Uusgravius, ne pere ζnos quidem, nedum spurios, ad sacra illa admissos esse. De
spuriis quidem quod dicit, ridiculum est quod de Peregrinis , alientim a tempore Euripidis pertinet enim ad Herculem, quem fabulati sunt primum ex heremnis initiatum esse soli arcebantur haselmo Vide eurrium in Eleusin. c. s. Itaque hoc pudendum dies chorus, si adolescens ex eo
206쪽
δίνας, χορευομενανταν χρυσοστέφανον Us' imis ἐλατιω βασιλεύσειν
natus et semibarbariis ad sanctissim sacra admi
o σαι. Deinde si in Her fur. 879. μανίαις ζορεν θεὶς dicitur Hercules, audacior ista metaphora non potest a nympharum tripudia accommodari, Praesertim ne addat quidem gaudii nomine, quo stimulatae agitentur. Dehuit hoc χορευοιι αν serihi, quod verbum non est otiosum Significatur enim nymphas illas choreis Celehrare Cererem Et PTOSeT-Pinam eodem tempore, quo iisdem deabus Pulo Atheniensi choreae instituantur. 1 oo Vulgo χρυσεοστέφανον, correctum ab Elms-Ieio primum in Meo Cantabr. V. p. 55. H. eum etiam ad Bacch. 57a ad Med.
207쪽
Iio3. Libri αλλον πονον ae εἰς πpσε A11ων iam Brodaeus Totum versum correxit Henthius , a quo discessi servato αλλον. at Lentinous in No vis actis Soc. Tram I. P. O5. καλλων πονον εχπεGEis.11o6. Recte addita littera codd. Flor. Et vere. edd. δυς κελαδοισιν, metri indicio. Tum vulgo xατα Μουσα ιοντες. Becepi coniecturam Reishii, ut significaretur, qui Musam demittunt ad indigna.
Conveniunt hui explicationi quae de συγκαλἐναι adnotavit Lohechius ad Phryn. p. 598.
IIII. Flor. I. a. et edd. Tett. παλιμφαος, sed Iseo. a. noulμφατος. B. Stephanus Et rodactus παλιμ φαμος. Id si est dictum, ut potissima vis sit in priore parte voc uti Vicissim, in Pati,is proh snsi cadat in viros. Eamdem sententiam tractavit poeta inmedea V. seqq. II a. Ita V DD. emendarunt vitiosam script xam librorum καὶ μουσιο ανδρας tστω. IIII. Parum aut Meathius, et qui eum sequuti
sunt, ἀμφὶ in περὶ mutarunt, ut integrum versum corrupto strophio a Farenti
209쪽
1 I . Insem ουν. Exempla vide apud ElmsI. ad Med. O . not. s. non illa tamen omnia vera. III 5. Negris anter coniectura γνωμοσυναν opus est, neque μνημοσυνα est ingratitudo, ut Barnesius vertit, sed, nisi v III 8 Iegendum est δεσποίνας, certe repetendus is gen tivus est Ad αμνη- μοσυναν. Ostendit, inquit, IovIs X eoΙ ne .pos h livionem uxoris, ex qua ei non contigit Commimem prolem suscipere. 11ai. Ubri,1ειναὶ γυναικες. Elmeseius adaph. T. s. φίλαι scribendum putat. alta Reishium s qui, tantum in dialecto peccantem, etsi fateor hahersalmsi ei coniecturam quo placeat. Γυναικες si sin os vel epIthpto aliquo hic quidem recte dici potuit, ut in maiore animi motu, quemadmo dum infra V aa6 . προ olo dictum.
210쪽
1155πεπυσμεναι γαρ, εἰ θανεi ήμας χρεων,
IIIo. Vitiosam throrum scripturam ἐγνώσμεθ' ἐξ ι-ν, καν στατ si κακοῖς retinuit Matthiae, nocommemoratas quidem V. D. Coniecturis. Exiamiam orson emendationem ex Kiddii farragina ad Dawes. ise cxit. p. 93 erutam recepit Din- dorsius, ἔγνως φι&θεξεις ου ἐν στατοι κακον. Non tamen omnes illa videtur numeros implere. Nam ita si loquitur servus iste mulierum istarum perniciem ut rem principalem commen Ornt, quum tamen potior res sit malum Creusae. Itaqua aut dicere deuehat, μεθέξουσ υκ ἐν στατοι -- κου, aut μεθεξεις Hoc praetuli.