장음표시 사용
181쪽
χεον. Sed prapstat μέλεος. Scilicet et hoc nomen et δυστηνος, ut quem Latini infelicem dicunt, non tantum de eo dicitur, qui est infelix, sed qui'sa est quid infeliciter. Vide V. 725. s18. Iithri παις in καὶ ὀ τλάμων minitas καὶ Im Cis in lusit. Ego delevi. s I9. Inter versus ni δὲ κιθαρα κλάζεις et παι-- νας μέλπων, si recte notavit locum atthiae, an Flor. a. et Vict ah alia manu adnotatum rumia Ipse Matthia Iacunas signa in sua editione post λαμον Posuit. Ad sensum nihil desidea Mur. Eo facilius excidere potuit aliquid. Saa. Hic et sequens versus dochmiaci mini.
182쪽
mi Γενέτας, alias patrem, hic rarior usu situm notat, ut in Soplioclis sed R. 'Minoris Alatinia putat significare eum, qui matrem norieomoveriti Ferrem hoc, si additum esset matris vel parentum nomen. ihi videtur eassivam vina, habere, quo modo etiam Latini ignarum dixerunt. 933. Vt in epodo, ferri poterit hic olossus, Praesertim quum supra dochmiata et iambici isAi-orrhogici quibus admisceri solet, usurpati esse videantur. Nescio tamen an omniaticiis hae vox deheatur. De Te vide v.46. 'Is Heathius et Musgravius μισοῖ scribendum P tarunt. Fortius est, quod libri habent. 938. Mirurn est hunc versum viris doctis cormptum visum esse, ut d δισσοῖσι cogitarent. Enaus est, .sιος ἐκκαρπουμένη , quemadmodum su-Pra Oquutus est V. 29. ozευμαx Bppositionem esse ad σὲ apertum est, monuitquB Matthia . 959. Pro ως Euripidem scripsisse putes odsis'.
183쪽
ποῖον τεκειν φὴς παῖδα που θεῖναι πολεως
paeo vulgato ἐμουἰπλαμαι, quod nuper obcatiam,
non percepta , ut mihi videtur, sententia grammaticorum, d quihus LoheChius ad Phryn. P. 5. 944. Codd. Flor, et i t. περ , Supra Cripto Iro. 9 7 Parum legBnter Compositum vers u IIDtR-vit Elmsteius ad Iphig. Tauri asoa. P. ed. MPm et ad Bacch. 92 938. 952. Vereor ne Incautius iudicavserit . . in Diar class. fas C. III p. 6 i5 qui hunc Versum spurium esse, consatum B v. II. pronunciavit. Nam Κεκροπιας πέτρας, si nihil aliud adiiceretur, a Cem Athpnarum omnEm intellecturus erat paedagogus, ut non potuIsset statim do Panis antro quaerere. Veri similius essEt, si hic aequalis e suum inter personas distrihutio equireret , --
cidisse paedagogi alliquem versum. Sed quum hoc Ioco ipsum fiat initium colloquii, quod est de puero e re a nato, recte mi Potuerunt plures
184쪽
versi s uni personae eo 1tinuati Caeterum 2 ροπίας πέτρας cum usgravi genitivos, non, ut BaT-nhsio videhatur, accivativos esse Puto Ce DPis enim arx vo cthnturi 964. Nihil opus erat Baraesi distinction πους
187쪽
s75. Elmsteius ad Med. IGI, not. i. 1OIOE umr tus πῶς scribi voluit os ot κτρα πολλά. Id rem tavi in censura eius brii. 588 ed. Lips ostendique Tecta a hahere πως δε, si repeti verbum, quo Sene usus est, cum indignationis quadam significatione putemus. Nihil differt explicatio, quam Μatthiae proposuit, qui deletum vult δέ At eo ob hanc ipsam sententiae rationem opus est. Nam si aliis vexhis utare, hoc dicit ova λέγειs πως;
188쪽
978. condonandum Me marem amori erat, si puer modo in lucem editus et palpitans manus porrigere matri videreturi ' quod senex Te-spondet, terque quaterque ineptum est, Primo quod haec omnino non quadrant in puerum modo natuma secundo propter distinctionem, quae nihiI ad Ten facit tertio quod tota quaestio inutilis est; quurto denique, quod aperte non alia ausis hoc'uaerere senem Poeta fecit, quam ut respondero id posset Creusa, quod eam respondereris placuit. In quo genere si quid Euripides imperiteri cit, nemini persuadebit Elcherus in altero dotrilogia libro P. r. idem etiam ab Aeschylo ess'
98 I. Exspectet quis potius συ ἡ ἐς τί δόξης θες, quam quod an Ithris est, σοὶ δ' ἐς τί δόξης ἡ ωθεν. Sed Correxi apertam mendam. auestu et εἰςέσεται με et εἰςερχεται μοι. 982. thri σωζnvete. akpsi Eldius, Lentinous in Novis actis ne Traiecti L P. Ira et Elmsteius ad Heraes. 695. σῶσοντα-
190쪽
s8s. Elmsteius in addendis ad Med. Isa coniiciebat προσθεν , quamquam vulgatum non impro hans. Quare vellem ne tentasset quidem. 'sci. De hoc loco, in quo ex Pori error ad ΤT ad 93o. ων Pro ουσὰ Bamesius posuit, disputavit Elmsteius admed. 824. not. t. IV. 995. α δυνατα v Dindorsus Ant Erat νυν. 5. Ita necessario acriumulum erat. libr νον