장음표시 사용
391쪽
s Tertius est in Allifieitore i litterarum apo
stolicarunt, ut in c.dura ,& c. ad salsariorum. de crimine salsi, ubi satis dixi. 4 In excommunicatione autem hominis: sallit etiam reetula in tribus casibus, in quibus soli Papae absolutio reseruatur, quorum unum posui supra de incendiatio, videlicet in incendiario iam denunciato. Secundus casus est in suspenso per concilio,ves synodum prouincialem 1 benefici js, quo casu Patriarchae etiam non absoluunt, sed soli Papae absolutio reseruatur, de quo latius dicam infra, ubi tracta de suspennone a collatione beneficiorum. Tettius est in eo, qui scienter, de sponta participat excommunicatis a Papa, α eos in diuinis ossicijs admittunt, ut in significauit.
Hic consequentet quaero de utili, de quotidiana quaestione, videlicet utrum conquerenas apud superiorem de iniusta, vel etiam nulla ex
comunicatione audiri ante absolutionem debeat, an vero debeat ante omnia absolui ad essectum agendi, & dicendi de nullitate, vel iniustitia, vel ad cautelam Se haec quaestio poni
in verbo in sardiniam.& in verbo in tolerabile. late reserunt ius antiquum, de nouum, distinguendo successiuEdiuersos casus, ut ibi &cMelusio est,qubd hodie absoluitur addictum enfectum,& ad cautelam: postea cognoscitur det nullitate, vel iniustitia, de ita tex. ille sentit. Et attende quod huiusmodi absolutio fit cu resnodentia, quia in euentum validitatis excomunicationis fit rein truso in cessiris, donee satis faciat,& pareat: in Romana curia tamen non
datur huiusmodi absolutio sine speciali commissione Papae, in qua semper apponitur clausula cum reincidentia in euentum, & clausula adurgendum de nullitate, vel iniustitia,& se quotidie praeticatur. Et quia tex.&glo. in d. c.
per tuas latὶ ponunt hanc materiam, ideo ulterius non prosequor, cum scribentes nihil intactum, indiscursumque dimiserint. Sed tantum quaero, , quo talis excommuni ε eatus absolui debeat, videlicet an ab ipso supefore,qui aditus est per viam querelae, an vero per remissionem ab ipis excommunicatore. ex.& plo an d. cap. per tuas soluunt in s. qubdsi abs utionis.dicentes, quὁd metropolitanus debet eum absoluere, nisi duxerit sussraganeo suo deserendum, de ibi glo.quae est fi. bene declarando ponit casum Alc. p. per tuas. a quo
poteris elicere consimiles. Tamen in Ro.
ria, si datur commissio cognoscendi de nulli te, vel ut iustitia,nunquam fit remissio ad partes ad excommunicatorem, sed idem audito vel commissarius, cui fit com missio absoluit.& exequitur iuxta cotinentiam signaturae tam in viam querelae, quam appellationis. Sed extra curiam quid dicemus; cum metropolita-6 nustpossit adiri etiam per viam quereue, sicut per appellationem 3 videtur dicendum, qubdsi ipse superior aditur per viam querelae secum dum antiqua iura, debet fieri remissio ipsi ex- com municatori, qui si nolit absoluere, potest superior ipse absoluere, iuxta tex. c. ad reprimendam. deosF.ordi. Si vero per viam appellationis, secus videtur dicendum.quodper ap-a pellationem appellans teximitura iurisdicti
ne iudicis, a quo appellat quo ad illud negoctu,
super quo appellat, ut in c.directe.& c.pastoralis.de appel. per viam autem querelae non tracs fertur i iurisdictio, nisi lis contestetur. contestatio autem litis in causis spiritualibus fit per primum actum subsequentem libellum, de si
per ea non requiritur iudicis pronunciatio, sicut in prophanis, sed tacite tantum fit, ut not.in tacispendiosam.deludi.&cle. saepe. de vel . signifi. ubi repetentes late longeque di- Io xerunt. nam ante litisi contestationem quis non dicitur agere, sed agere velle, ut not turin l.amplius. fi de rem rat. haberi. Sed contra hoc dicitur, quia eundo ad superiorem per viam querelae videtur appellare ipso facto, quod videtur plusa ualm per appellationem in scriptis, ut in c.dilecti. M appell. sed illud habet locum ante ordinarium iudicium, quia post,non est locus querelae, sed appellationi, quae tunc est remedium ordinarium, de via II competiti remedium ordinarium, non datur extraordinatium, ut in I.in causae.fi de minor. de in citi. de of s. ordi. de in c. extiteris. le resti. in integr.& Rota in no.decisi.ccxxiiij.incipi. si contra absentem. Querela autem est remedium extraordinarium,vel ante iudicia,& haec vera erant secundum antiqua iura, sed hodie correcta sunt, ut siue per appellationem, siue per viam querelae deseratur quaestio excommunicationis ad superiorem, potest ipsemet statim absoluere deserentem, siue excommunicarum, si perieulum sit in mora, aliis primo
debet remittere ad suum excommunicatorem
absoluendum, ut dicit tex. in c. sacro. de sent. excommv. Sed credo in hoc casu sie distinguia a posse: quoniam aut conqueritur coram Papa, vel eius delegato, aut coram alio superiore.
primo casu certum est quod 1 Papa potest absolui, nec habet necesse eum remittere, cumst ordinarius ordinariorum, ut in cap. ncta
permundum. ix.q.iij.& similiter a suo deles
io, si ei absolutio fuit demandata, de hoc est.
392쪽
qiiδd supra dixi, quod seruat Ro. curia: pro
oua nunc allego tex. qui bene facit ad hoc , in eap. cum contingat. de ossici delegat. ibi liceat iudicibus excommunicatum absoluere, si vero delegato non esset cominilla absolutio, sed alias incidit, quod absolutio excommunicat
ri si henda, debet prius ipsem ad situm ex
conin unicatorem rimittere absoluendum ,
qui si malitiosὸ dillulerit, poteli ipse deleg
tiis hoc facere, ut in c.prudentiam.ing. sexta.
de ostic.delega.& de hoc dixi septa, ubi posui ea sus, in quibus quis absolui potest ab alio.
qu m a suo excommunicatore,in nono casu. Si vero corana alio superiore moueatur quς stio de nulla, vel intuli, excommunicatione distinguo. quia aut mouetur coram episcopo
de nulla, vel iniusta excommunicatione iiii inserioris , aut coram archiepiscopo , vel alijs superioribus, puta Patriarcha, vel primate de nullat, vel iniusta excommunicatione suorum sufraganeorum. Si coram episcopo ; dico, qubd debet eausam examinare,& constito sibi de validitate excommunicationis debet eam sacere inuiolabiliter obseruari, neque debet ab ea absoluere absque congrua satisfaciton'. si tamen ab Luit, tenet absolutio, licet malefaciat, ut latus infra dicam, si autem eam iniustam inueniet gloss. in c. cum ab ecclesiarum praelat. de ossic.ordi n. dicit, quod debet illii m remittere ad suum excommunicatorem absoluendum, per tex. in c. ad reprimendam. decistic. ordin. tamen illa decretalis non loquitur in epist po, sed in archiepiscopo: unde videtur, quddr 3 episcopus t non tenetur remittere tu iuste excommunicatum ad suum inferiorem excommunicatorem duplici ratione, una, vi sit dinserentia inter arcniepiscopum, de episcopum, ut infra latius dicam, alia, quia etiam si iustε
excommunicatum absoluat, tenet absolutiorer multo magis non tenebitur remittere iniuste ocommunicatum, si vero coram alio superiore, puta archiepiscopo, vel eius superi ribus , ut dixi, moueatur quaestio de intulla excommunicatione sui sustraganei, tunc di- eo, qudd debet de illa inquirere, re si inueneriti ullam esse, non debet ab illa absoluere, nisi suifraganeo requisito, de absolutionem maliatiosἡ differente, ut in d. cap. per tuas .in M.fi. de sent. excom .aliis si absoluet, absolutio non tenebit, ut infra latius dicam. & ita in hoc dissert ab episcopo.i Si autem inueneriti sententiam iniustam, licet non si appellatum ad eum, potest pronunciare ipsam iniustam . ut not. in cap. sollicitudinem. de appell. de debet excommunica,
tum ad strum communicatorem remittere cum termini p fixione, intra quem excommunicatum absolitat, qui si noluerit, vel di LIs serret absolutionem, tunc ipse i per se, vel per
alium recepta prius cautione absoluet, ut ind. cap. sacro.
sed quaero quae cautio in hoc casu dicatur idonea: to. in d. cap. ad reprimendam, de onfici ordin. dicit, quod iuratoria , de quo latius dicam infra, ubi tractabimus,quod sit ossimum eius, qui absoluit, in principio.
Et pro complemento huius materiae non praetermittendum esse duxi, notandum esse .
I 6 quod, cum quis apud superiorem asserit i se
line citatione, vel monitione excommunic
tum, de superior remittit eum ad suum e communicatorem, ut illum, si ita est, absolitat, ad alios mittit commissionem, quia in euen- m, quod excommunicator non absoluat, vel malitios Edifferat, ipsi absoluant, de ex quantur per illam clausulam : non excommilis nicatori, qui debet esse certus de suo facto, sed alijs cognitio demandatur, ut not. in c. λα- communicato. de rescriptis. ubi de hoc. Sed materiam hanc prosequendo, cons 17 quenter quaero, utrum episcopus t possit relaxare sententiam excommunicationis latam a
subditis suis, puta ab Archidiacono, vel pi bano, qui etiam de iure possunt suos subditos excommunicare , ut dixi supra de dispensatione Archidiaconorum, & aliorum inseri rum presbyterorum, & de dispensatione rectorum parrochialium ecclesiarum, &dedispensatione simplicium sacerdotum ;&dico, quod non, sine congrua satisfactione, de scientia excommunicationis, ut not. in dicto capitu. cum ab ecclesiarum . in fine . de officiordiri. Sed nequid intactum dimittamus, quaero,' i quid si absoluat i inconsulto communicatore, vel absque vita satisfactione, vel rausae militantis , vel iniustitiae cognitione, an toneat talis absolutio 3 glo. in dicto cap. cum ab ecclesiarum. tenet, quod sic. sed ego do texti apertum in tap.j.xxvj.quaestio.vj. ubi dicitur :presbyteri nanque potestatem ocommunicandi, ac reconciliandi ab episcopis accipiunt, non episcopi a presbyteris, de ideo excomm nimios a sacerdotibus reconciliare possunt. excommunicatos veris ab episcopis sacerdo tra reconciliare non possunt. reconciliatio NI9 nimio enitentium episcopale osticium est, de non sacerdotale: quod autem sacerdotis ossicium dependeat ab episcopis, est tex.in c.in no
i Sta hic competentet quaero, nunquid idem 4 dicen.
393쪽
dicendum sit in Archiepiscopo visi absoluit
subditum sui suffraganei in casu non concello teneat absolutio 3. respondeo, quis i se secundum sententiam eorum, qui dixeriant, quddarai chiepit opus t est iudex ordinarius omnium prouincialium suorum, licet eius iurisdictio sit legata praeterquam in casibus not. in c. per singillas. ix. q. iij. et secundo.&ibi bon. glosi in verbo totius. Alij vero dicunt, qu bd Archi pisto pus iurisdictionem n5 habet in subditos suffraganeoriam seorum, nisi in iure expressis, ct tunc secundum illorum opinionem non valeret absolutio, quorum opinionem tutiorem credo, & meliorem , quae probat ut in c. sicut veniret. de exces. praelat. Et ratio differentiae
didi inter episcopum t 5: Archiepiscopum est,quia
Episcopus iudex est ordinarius omnium tam laicorum, quam clericorum sui Episcopatus , uti x.q. i. de persona. & arg. in authen. de d sens. ciuit . in princi p. ubi dicitur, quia non prohibetur ciuitati, cui Episcopus compar tur cognoscere de causis inferior si municipalibus magistratibus, magistratibus praetermis.ss, de ad hoc facit tex. in c. perlectis. xxv. di sinct. & xj. q. iij. c. qui resistit. Sc de ossi. archi d. c. cum satis. & in authen. ut clerici apud proprios episcopos conueni. col. vj. secus autem est in Archiepiscopo, nam ipse non est ita ordinarius iudex in omni prouincia in genere, sicut episcopus in specie in sua di xcδ. unde tec&glo.in verbo ab extraneis. vj. q. iij. c. scito-23 te. dicunt, q, archiepiscopus t est peregrinus,& extraneus iudex, & idem dicit tex. & glo. inc peregrina. iij. q. .quod est veru quo ad sub ditos tuffraganeorum suorum , in quibus non habet iurisdictionem, nisi in certis casibus, ut praedixi: quantum vero ad ipsos suffraganeos ordinarius eorum iudex est, ut in c. pastoralis. de ossici ordi. & in c. literas . de praeuendis. dein d. c.j. xxv .q.vj. Ut videamus, plenissimὰ hanc materiam,
ut pollicitus sui, qui a.dixi supra in tertia parte huius operis de auctoritate capituli sed elv cante, quod in pluribus casibus capitulum dispensat, de absoluit, cum omnibus, ic omnis clispensatio sit absolutio, ut sepius dixi per discursum . ideo hic non praetermirio qti aerere, 24 virum capitulum t mortuo Episcopo possit absoluere excommunicatum ab eot Et videtur dicendum, quia non, sed a successore, qui est
expectadus, nisi immineat periculum mortis, ut supra dixi, ubi tractaui de absolutione ab lio, quam a suo excommunicatore, arg. xj. q. iij. Si episcopus ante. ubi expresse dicitur: si Episcopus ante damnati absolutionem obitu rapiatur, correctum, & poenitentem successiri licebit absoluere. Doct. tamen antiqui, ut fuit Hugutio tenuerunt contrarium proptera F periculum animarum, arguendo i a potestate ligandi ad potestatem soluendi, quod fieri P test, ut late dixi supra in illis octo regulis, in quibus tertia filii, quod, qui potest soluere, potest ligare, & econtra. Sed sic est, quia
capitulum t sede vacante procedit contra haereticos, de eos damnat, ut in c. ad abolendam, de haereti c. rem si potest condemnare, multo et 7 Mitius 3: absoluere, quia iurat proptiora sunt ab absoluenduin , qtiam ad condemnandum: faciunt ad hoc not. in c. his, quae pro ecclesa sancti Laurent ij in Damasci de urbe . de maior. & obedien . ubi Papa dicit, quM vaca re ecclesia sancti Laurenti j in Damasci de v
be qtiae est apud campum florein capellani,&clerici capellarum ad ipsam ecclesiam pertinentium obedientiam,& reuerentiam,& hon
rificentiam exhibeant ipsi ecclesiae Sancti Laurent ij, tamen Papa pro bono pacis sibi rese uat correctionem, de suspensionem ipsorum , Per quod patet expresse haec etiam de iure communi ad ipsum capitulum pertinere quibus addo etiam tex. in c. cum olim, eod. titu. & ibi bonam glosssi in verbo praesentent, quae idem tenet: &s militer faciunt notata in cap. fina. I xv. distincti Je xxiij. cap. in nomine domini. de j. q. j. capitu. pontifices.&ad capit. si episcopus . ante supra alleg. potest responderi, quod licet ibi dicatur , quod succestari licet absoluere, non tamen negat, quin hoc possit 3 capitulum : nam verbum, liceat, i stat ibi permissiuε, non autem iussiue , vel G clusiue capitulit Credo igitur , quta necessitate, vel utilitate exigente possit absoluere,&non solum absoluere, quod est fauorabile, ut dixi, sed etiam potetit excommunicare subditos contumaces,inobedientes, & rebelles, aris sum. dict. cap. his quae pro ecclesia Sancti Laurent ij. as Modo hic quaeror mando et vicario meo,
ut excommunicet Titium nomine meo, nun
quid idem Vicarius potetit ipsum absolum re sine mandato meo λ videtur dicendum , quta sic , quia excommunicatio , de abs lutio pari conditione censentur, ut cui unum committitur, de reliquum. xj. distinct. capita inferior. & de pollen. distinct. prima, capit. verbum. & ff. de resulis iuris. l. nemo. & d minus ligandi, & soluendi parem potestatem esse voluit, ut si,pra dixi in principio huius tituli e sed videtur argument. in contrarium in capitulo si homo. xxvij quaestio . prima . ubi de hoc, & in capitulo in literis . de ossicio delegat. sol
394쪽
30r De Irregularit. & Dispensatio.
Solutio. Puto distinguendum sole, virum stes tantum sententia delegata, & tune si excommunicat,non poterit absoluere, nisi hoc in commiliasione committatur. Aut delegatur ei aliqua causa, & propter contumaciam excommunicat alteram partium, & tunc eam absoluere poterit, nisi esset commista causa cum termini praefixione ad expediendum, & terminus esset elapsus. Gossce. noe idem sentii in summa hoc eod. tit.
3o dicens, quod si mandatur alicui cognitio trausae, pol erit excommunicare, de abibluere. Si vero iam de causa cognitum erat per superi rem, vel serte ratione notorii excelsus excommunicatio demadatur; talis non abibluet, quia partes iudicis non obtinet, quia non ei iurisdictio, sed nudum ministerium potius committitur, ut in c. qih Apostolica. de osti. delegat. c. fin. praeterea in hoc casu potest dici in hunc a
riculum executorem, ut in cap. super quaesti num. g. j. eodem tim.
3 i Quaero ulterius, si prietatust superior conis
firmat sententiam excommunicationis latam, lao inferiore, uter horum absoluet in casu absis lutionis fiendae. Videtur dicendum, quod saperior debeat absoluere, de non inferior, quia si Papa aliquid confirmat, de hoc nullus pol xit cognostere sine eius speciali mandato, ut
in c. j. α it. de confie. vii. vel inuti. Praeterea ubi
3 r Papa sententiam i confi rma t, perinde est, ac si
eam tulis let; ira a dicit. c. si Apostolicae.de prς- n. in vj. quod omnia nostra facimus, quibus aut horitatem nostram impartimur:&idem dicit imperator. l. l . g. omnibus. Q de vet. iur.
nucl. sed si eam tulisset, nullus praeter eum posset absoluere, ut not. in c. venerabilem. s. sunt enim notoria, de elech.& in c. pastoralis. F. ed
ceri. de ossi. ordi. & sic alius inferior non poterit absoluere. Sed contrarium videtur expressum in c. ex frequentibus, de instit. in fi . ubi ille, qui excomni unicauit, absoluit, licet Papa conlirmauerit excommunicationem. Praeterea videtur posse
dici, qu bd ubi Papa non reseruat sibi absolutionem , inferior possit absoluere, per tec in c. nuper. de sent. ex m. facit rex. in c. ex praec
piis. xii. di. &de fide instrv. c. cum dilectus. Dicendum est ergo, quod qui ante confirmationem poterat absoluere, poterit & post pari,
Sed contra hoc videtur glossi in terminis,in
cap. ex frequentibus, in verbo confirmantes ,
quae dicit, quod post confirmationem archi 3 3 piscopus t non potest relaxare sententiam, nisi illud, quod sequitur, si illet appositum: vid
licet , mandamus, quatenus clericos, qui ipsam sententiam incurrerunt, nisi condignE Amtis secerint, absoluere minime praesumatis . per quod verbum praesumatis videtur Papa concessisse absolutionem Archiepiscopo; & glossablegat pro se in arg. di etiam. c. j. & ij. de confirmat. vli. vel inuti. & c. cum in distribuendis. de tempo. ordi. & de consecra.di. ij. c. fi. ideo credo posse di stingui, utrum excommunicatiost contra aliquem lata in modum constituti nis, aut in modum sententiae. Primo casu ci do talem excommunicatum poste absolui non solum ab eo, qui tulit eam, vel confirmatore,
sed a quolibet ordinario incidentes in eam a solui polle, quia in hoc casu tam lator ipsius, quam confirmator videntur ius condidisse, α nisi absolutionem sibi reseruauerint j vide tur alijs concessisse, ut in d. c. nuper. hoc eod. titu. in secundo vero casu videtur polle di iti sui sic, videlicet, quδd aut confirmatio sen tentiae facta est cum cause cognitione, aut sine, dc in forma communi, ut cum solita clausula, quam seruat hodie cancellaria Apostolica, videlicet , sicut iustE, de canonice lata est, confirmamus , primo casu videlicet, cum cause cognitione potest dici, quod solus confirmator absoluet a Dea, arg. d. c. j.dc ii. de cofir. utili, velinii. Secundo vero casu videlicet, si sine cause cognitione, tunc ipse idem, qui tulit, poterita bioluere, quia talis confirmatio nil noui attulit, aut nouum ius tribuit, nec vetus aufert, sed tantum confirmat,& conseruat. cicum dilecta.
de confir.vii l. vel inuti. & in cap. ex parte. A. de priual.quia non intendit i Papa per talem confirmationem ius alicuius minuere, vel au re, ut in c. penu l. de constit. de pro hac distinctione facit tex. in d. ci ex frequentibus. de institu.
ibi enim excommunicatio per Archiepiscopusuit dupliciter lata, primo per modum sementiae contra illos, qui beneficia ecclesiastica praeterat sensum Episcopi dioecelani, vel eius osticialis scien ter detinebant occupata, unde ibi dicit text. tam in illos, qui ecclesiastica ben ficia taliter occupata scienter detinent. Secundo per modum constitutionis contra illos. qui de caetero taliter occuparent; unde subdit,
quam in eos , qui de caetero occupare Pr sumpserint, excommunicationis sententiam
protulisti : quantum ad primos Papa dicit, quod illos, non absoluat Archiepiscopus ,
nec eius suffraganei, nisi congrue satisfec rint: Per quae verba videtur tibi retinere a solutionem simpliciter, eis vero sub certa se ma delegare , causa enim cognita confirmat sententiam , quantum vero ad alios , quia de eis nihil dicit , videtur de eis absoluti nem permittere, ut in dict. capitulo nuper
395쪽
hoe eo. tit. sic potest distingui, ut praedictum est, vel si vis tenere primam Dinionem, scilicet, quod lator sententiae possit ab ipsa, de post
confirmationem abibluere , potest tolerari ;uia mitior eli, tamen non video, quid secunum hoc operetur in hoc casu confirmatio superioris, tu quoque cogita, dc pondera. Quaero etiam, si Papa salutat excommuni-33 carum tex certa scientia, an propterea censeatur absolutus. Videtur dicendum, quod non, per tex. in c. cuin desideres. hoc eo. tit. in ii. de ciquod in dubiis .in princ. de cisatis quia in absolutione certa forma traditur, ut etiam infra dicam, praeter quam non videtur absolutus, idia
36 consueuit dici, quod ubi Grinat dat esse rei, sublata forma desinit esse res, ut C. de liber. l.
iubemus. Sed contra videtur sacere tex. in c. cu olimes Iemus. in s. de priuil. ubi dicitur, qudis qui
ad osculum recipiti ir, non sit excommunic tus sicit etiam tex. in c. cum Adrianus. lxiij. distin. ubi dicitur, quod per salutationem fit indignationis reconciliatio. Praeterea, cum Papa iit solutus legibus, ut in l. digna vox. C. delegi. videtur eo ipsb, qudd Papa communica toc municato, etiam talutando scienter, sit absolutus: Papa enim dat authoritatem canonibus, de ab eo vigorem sumunt, de non contra, ut in c. siqnificasti. de elech. solutio..idam dicunt, quod non est absolutus, nisi dicat. Absoluo te: videtur tamen secuduinalios, quod ex plenitudine potestatis sit absolu37 tus, dummodo Papa volvetiit ipsum per stalam calutationem esse absolutum de quod de
hoc constet qiu ibi is magis credo. Alias, si non constaret, clarum est non este absolutum pecto expiet sum. in e. si aliquando. de senten. e coni. ubi de hoc. de ibi bona glo.quam vide.
Sed quaero consequenter, si tilis non sit alia 38 solutus, an propterea Papa i communicando
in salutatione excommunicato, incurrat exc mi inicationem λ clarum enim est in iure, quod ex coni municati salutandi non sunt. xj. q. c. ora municatos. dc xxiij. q.j. c. omnis tui. ne per salutationem excommunicato consentire vindeamur, ut in c. Adrianus. lxiij. dist. Ic idem dicit d. glo. c. si aliquado. sed in Papa dicas, quod non, quia ut dixi, Papa est solutus legibus, de
s aliquando. Et quia supra dixi in praecedentibus quaestionibus, i, aliquando in aliquibus casibus tunc expressis iniusta ab lutio non tenet, vel etiam nulla propter desectum iurisdictionis absolitetis, nunc quaero indistinctξ, utrum absolutio
39 limpensa per habentem iurisdictionem absoluendi, iniuste tamen impensa valeatὶ Dicunt sere omnes doct.quῖd absolutio siue iusta, siue iniusta sit, tenet quoad ecclesiam militani εper regulam omnes res per quascunque cai fas octa item quia iura proniora sunt ad absoluendum, quini ad condemnandum. L. dist.' c. ponderet , not.in c.ex tertio. de proba. ubi de
Sed cotra primi ira videtur tex. in c. ex parte. de ollicioris. ubi habetur, qu bd absolu tio simo salsa causa non tenet, de talis excommunicatus habetur pro excommunicato, saltem quoad e esam militantem. xj.q. iij. c. j. dc ij. e communicatio autem ex falsa causa tenet quγrendo de utroque, primo quaero de ratione diu uersitatis, respondetur,quod virobique consilitur animae excommunicati, quia excommu-qo nicatiotetiam, si sit iniusta, non est contemnenda, ne ex contemptu incipiat elle iusta, ut supra dixi. xj. q. iij. 3. cum ergo. in ii. de excommunicatio est medicina animae, si non contemnatur, ut in c. notadum. xxiiij. q. iij. 3e potius obest ei, qui iniuste excommunicat, quam excommunicato, si non contemnit, ut in c. illud. xj. q. iij. alia quoque ratio astianari potest, quare non prosit absolutio ex silla causa, quia fuit excommunicatus ex causa certa, de omnis res per quascunq; causas nascitur, per easdem dissoluitur, ut indicta regula omnis res. Sed cum de illa causa nulla si sectamentio, illa in iactarem siet, de eius effectus praeterea priore causa d
rante, ex alia causa, ex qua excommunicatus
non fuit, absolui non potest, quia ab eo, quod nihil fuit, absolui non potuit: de sic talis absolutio est nulla, quia ab illa causa, pro q ua sitit.
excommunicatus, non intendebat absoluere, de ab alia non poter i absolui, arg. α inter comporalia. de translat. praelat. de c. cum super. de ossi. deleg. contra tamen haec omnia, quod absolutio ex falsa causa teneat, est tex. in cap. qti iacirca. de consang. de assin. de secundo vero h
bita consideratione ad proximὸ dicta in praecedenti quaestione dico, quod in ea concurrit iurisdictio, de intentio. Ideb aliud est dicere, absolutio est iniusta, do absolutio est ex falsa causa: quia in iniusta concurrit voluntas, siue intentio, de iurisdictio, in absolutione auteo salsa causa deficit intentio. Hic consequenter qii ro de quotidiana quistione. Tu excommunicaris ta tuo ordinario, sed notori E iniuste, qui cognoscens inius litiam, statim vult te absoluere, utrum possit Videtur dicendum, quod non, quia praecipitans excommunicationisi sententiam, esi tribiure per mensem suspensus, ut in cap. sacro. de
sent. excom.& c. cum medicinalis. m. tit. in V.
quomodo ergo ipse poterit excommunicatum in ecclesia reponere, cum ipse sit exclusus ab
396쪽
eat sed eoora videtur, qtita, ut supra saepius vidimus in Diste excommunicatus est remittendus per superiorem ad excommunicatorem absoluendus, ut in saepe alleg c. sacro. Soluendo quidam dicunt, quod superi re debet absolui durante suspensione excom- .municatoris, quia suspensus, ut dixi non pol istium conciliare, argum. c. sanctum est bapti ma. de consecta list. iiij. de intelligunt illam di cretalem sacro. in L caueant. quando admonitio praecessit, excommunicatio alias erat iniusta: principium vero dici decretalis usq; ad s.caueant .intelligunt, quando admonitio non
praecessit, vel dic, de sorte melius, quod licetiit suspensus ab in ressu ecclesiae, non propterea est excommunicatus, nec sua iurisdictione priuatus, immo ipsam retinet: unde omnia potest, quae ad iurisdictionem pertinent, de sic poterit absoluere. Sed de hoc latius dicam i fra in secunda parte huius rubricae de sententia interdici de de esse tu interdicti personae.
t Verberos cleric Mnpinil, iusia mi ea solui. Fallit tamen incit ibi s. ibid. seq.α citatus ad locum, non totum lici id potest ane
di Excusatio rationes ilis, quae dicatur.
Iabor itineris in persona delicata ipsam a quampia
a ratus excusat callibus. ει cui iudicium hoc spectare debet. e Ecclesia nunquam claudit gremium redeuntibus. 6 Ninores, σ impuberes non dicuntur secere mu- Peccatum ibi non ea, ubi in voluntas peccandi. 8 Iniuria leuis, quae dicatur. 9 communio materiam discordissolet concitare. io confulendum est, ibi maius est perstulum. ii Viuere in communi, quomodo quis dicatur. x et Rigor mansuetudine, e limperandau. Ir Excommunicatus in articulo mortis absolutus cum promi ne eundi ad Papam, O parere manda tis, an si fictus fuerit sanus, neque accedat, re- incidat in cen iras ipso acto, vel veniat remn
i obligatio semel extincta nom re nisi scit. i 6 Excommunicatus iurans post absolutumem accedore ad Papam, si a iuramento appellauerit, non
xj Verberans clericum, a quo sit ad soluendus, duiu
i ρ LVid si fuerit valde modica sana lali et issio. et o Priores si italiorum prest teri esse debent. dii Moniales ab abbatissas filuipol t. Mulier, quibus casibus posit absAuere.
a 3 Eacomnumcatus, vel delinquens, existens; ula testate, puta trium Episcoporum, a quo sit absoluenaus. et muria secta sis, tangit patrem. 23 Clericus regularis verberans clericum secularem, aquosita oluendus. 26 Excommunicatus propter manum illatam in cleriacum, an absoluatur per miressum religionis. O
2 7 Excommunicatus ingrediens religionem in casu pomisso insta annum professionis, post absoluta
suo praelato.*8 iudex competens est ille, apud quem inuenio a Luersarium meum domicilium aliunde non ha
9 consuetudo saepe dat iuri ctionem. so Fotestas ligandi, o filuendi, aequalis debet esse.
SI Excommunicatus ab homine, qui non recordatus
ingressus est religionem , pisa cofessus es, a
quo erit Asoluendus. 32 Satissectio, quam debet facere Cerberans religi sum, cui debeat fieri. 33 actio iniuriarum, an compensat religioso.
3Α Remisso iniuriis i ae in clericum, a quo sit μ
3 3 Pater potest agere acti e iniuriarum pro iniuria tu Dium illata. 36 Iniuria ia clerico, itficienda sit satis io, a quo sit asinianda, vel a iudicesaeculari, vel e clesiasico.
catorum ob violentam manuum iniectionem in personas ecclesiasticas.
V N c de absolutione excommu- nicatorum ob violentam manusi iniectionem in personas ecclesiasticas, videndum est, de qua ali- A quid dieitur in c. ad mensam. xj. q. iij. in 3.item ex aut horitate sylvestri. Circa quam pro regula tenedum est, qu bd omnes tax lesi ad Papam pro absolutione mittendi sunt, ut in cisi quis madente Diabolo. xvij.q. iiii. ibi. de nullus episcoporum illum praesumat absoluuere, donec Apostolico conspectili praesent tur: haec tamen regula Allit in xiiij. casibus . quos inserius seriatim ponam. Primus itaque casus est in legato de latere,
qui tales iure suae legationis potest absoluere, quod
397쪽
. quod intellige de legato Catilinati, ut est text.
in c. ad eminentia in .de sent. excom.& cea n scitur.& c.qua inuis .eo. tit. ubi de hoc caeteri vero Legati non Cardinales tenentur seritare. quod non in c. penui .de ossi. legati. dicit glo. in verbo legato. in .l.c. ea noscatur. in d. authen. c. Pen.quod incipit, excommunicatis dicitur, P.Legati, qui non mittun tur de later ed. Paps extra prouinciam suς legationis, sed existentes in ea, & non aliunde accedentes . sed qui sunt dei pia prouincia, pollunt absoli iere. Alii vero Legati nati, qui ex priuilegio sunguntur imatiotiis ossicio, ut Eboracensis, Cantuarientis , Pisanus, & huiusmodi neminem posmunt ab soluere, nisi sibi speciali legationis priuilegio concessum si, & idem not. in c. porro. de pri v. Secundus casus est in articulo mortis, ut ind. c. siqiiis suadente, de quo dixi supra, ubi posui casus, in quibus quis potest absolui non
suo excommunicatore, dixi etiam, ubi traist
vi de posito in obsidione, vel naufragio. Tettius in hostiario principis, qui necessitate sui ossi ei, eleri cum Iasit, non tamen grauiter, aut enormiter, quia tunc si deliberate, Mnon fortuit ἡ, ad Papam est mittendus, de inferior non absoluit, ut in c. si verb. et primo.de
Quartus in paupere. Quintus in infirmo. Sextus in sene, hi tres casus ponuntur in c. quod de his. de sent. ex m. Sed contrarium videtur notari quoad pau
peres. in c. ea noscitur. m. tit.
Sed solutio est, quod in illa decretali de his. agitur de illis, et tanta paupertate grauati sunt, ct laborant, quisit ad sedem Apostolicam a
cedere non possunt: in illa autem decret. ea nos citur. Qitur de illis, qui ire pollunt, licet pauperes sint, de ita soluit ibi glo. Ber. Septimus casus est in illo, cui non est tutus accellias ad sedem Apostolicam propter inimicitias capitales, vel alias iustas causas, ut nor. in c. de caetero. de sent. excom. quin immo cita- . tust ad locum non tutum per legatum, liberEpoteii appellare, licet in rescripto remota se appellatio, ut est casus in c. ex parte. de appeti ubi notatum est, quod in omni edicto intelligatur rationabilis excusatio excepta, quaecunque praecise scribantur, sicut in c. si quando. de rescrip.& de ostic. deleg, c. parte. Sed quae dicetur in hoc casu rationabilis 3 texcusatio: doctores exemplificant in absentia Resis, vel Principis, propter quam timetur bellum, ut not. in c. non es Lde voto. sed hoc exemplum non evacuat, quia etiam in priu ris pet sonis potest causari rationabilis causa, de excusatio secundum locorum, causarum,
temporum, personarum, ac diuersorum euen tuum,qui praecogitari non pol sunt, qui tamen possunt rationabiles iudicari, pro quo allego-tex. in Q sciendum est xxi x. dis . qui est tex. Isiatori dicentis : sciendum est, quod pleraque calitula ex causa, ex persona, ex loco, di ex tem lore consideranda sunt, quorum modi, quia .medullitus non indagantur, in erroris laberin. thum nonnulli intricando impingunt ut, cum Mnte iudicant, qtiam intelligunt, ante increpat, quini iterando lecta perlegant. Octauus in muliere, ut in c. mulieres. hoc
Notius in his, qui sui iuris non sunt, quod tamen non est intelligendum de filijs funilias, sui dum sunt in prima potestate, non dicut ursui iuris, quia tales ad curiam mittendi sunt, nisi sint impuberes, ut insta dicam. Hoc igitur intelligitur deseruis, & hoc in duobus c
cibus, iuxta distinctionem cap. relatum .de sen len. excom. Primus est, si seruus verberauit clericum in fraudem domini, ut sic extraha -etura seruitio domini. Secundus est, si dominus propter hoc graue damnusustineret, quod si oppositum primo: & hos ducis casus intel--lige, nisi ellet causa grauis, de excelsius enor mis, propter quem obscandalum euitandum, malum exemplum tollendum , ellet ad Apostolicam sedem mittendus, & hoc relinquitur auito iudicio ordinari j moderandum. Si augem ordinario videretur absolutionem per seam pendendi im rationabiliter, tunc aliqtia alia poena ultra ordinariam erit iniungenda in compensationem laboris, quem in itinere sustinuisset, ut notatur in dicta decretali relatum. Decimus casus est in his, qui magnae poten-- tiae sunt,& ita delicati, quod laborem radcuriam eundi nequeunt sustinere. Quorum t men status, & negocij veritas et ius est Romano Pontifici intimanaa, ct tumo expectanda,& secundum eius iussionem, vel consilium erunt de commisso scelere puniendi, ut in dictoo mulieres. Sed quaero, quis cognoscet, vel arbitrabitur, an talis laborem eundi ad Rom. cur. sustinere poterit, vel non Z Respondeo, quod episcopus arbitrabitur.arg. st deverb. Oblig. l. continuus .F. cum ita. & si ei videbit ut , quod non possit accedere, propter periculum morae poterit ipsum absoluere, recepta prius idonea cautione, quod parebit iussioni, vel consilio Pa-sae , per hoc allego tex. in arg. optimum. c. de caetero. de sen t. com .dc c.sacro.& c. si .dc ps nit. & remis s. tamen dici decretalis mulieres.
dicit, quod non possunt absolui antequam Papa suerit consultus, ut ibi in tex. quorum status prius, &c. sed dic prius, quina .i .eis aliqua poe
398쪽
396 De Irregularit. &Dispensatio.
na imponatur, non prius quim absoluetur, talam cognoi ierit discretus praelatus tales eos esse, quod ad Rom.curiam non possum iremi de causa non poterit eis absolutionein iden e re,cu ecclesiaIno claudat gremiuredeuntibus.
Vndecimus in pueris, qui si ante pubert tem clericum percusserint, & post misint a sesui ab episcopo, ut in cap.pueris. hoc eo.tit. quod intestige de pueris doli capacibus, ut inc cap. pueritiae delictis puer.alias minores tu
i iam sicere non pollunt, nec incidun t in canonem.xv.quaestio. . p. illimi ac in ratio,quia
ubi non est voluntastpeccandi, ibi non est peccatum; voluntas autem non est, necesse potest in tali aetate, quae quicquid videt, ignorat,
vi in I. j.defessa moneta . quod autem volu tas , de intentio requiratur in peccato, est tex in cap.j. xv.quaest.j.ing. usque adeo. & infinitio.
Duodecimus in his , qui leuem iniuriani
clericis intulerunt, ut in cap.peruenit. hoc ex dem titu. quam decretalem antiqui docto. tenuerunt continere ius commune, licet Al nus dixerit, quod ius commune speciale contra quem faciunt ea, quae t osui supra, ubi tr vivi, in quibus calibus sentcntia excomm nicationis ipse iure tenet, ibi vide.s Sed etiam qiiaero, quae iniuria i dicatur leuis, ne ambulemus in oenobiis, dicas,quod illa, quae fit modica percussione, aut repulsi me pugni, vel alapae, manus, pedis , digiti, vel tiam baculi, vel lap:dis,citta liuorem, vel ni tilationem meinbri, fractionem dentis, depilationem capillorum cnormem, & turpem, vel effasionem ansuinis etiam enormem, vesnotabilem : quia li ex aeris, vel unguis percus
sone sanguis exiret, in atrocem iniuriam non .
iudicatur solum factum , verum etiam facti qualitas ,& percutiendi, aut iniuriandi m dux est diligentius attendendus, ut ex ipsius facti cireunstant ijs, vel loci , temporis, Scpersonae, quae iv leuis, S modica, qua grauis, & enormis iniuria cognoscatur, vidis
pra dixi. Loci quidem, ut si in plateis , decoram magistratu , aut grauibus personis, aut in ecclesia astante popnli multitudine ad diluina. Personae, ut si ei set persona publica, ut iudex, dominus, aut praelatus, pater etiam, aut patronus, vel alias in per natu, aut magi stratu constitutus, & ab inferiore, vel plebeio, humili iniuriam patiatur: per haec enim cognoscuntur, quae iaciunt grauem facere iniuriam. quae autem sunt leves,&modicae peroppositum cognoscuntur ; quae omnia iudicat
tis albitrio sano , de moderato committuntur, ut in d. n. peruenit. consitum tamen est,ut
in absolutione taliani temperentse praelati, it . ut poena unius pluribus sit exemplo, ne siciliatas veniae incentivum tribuat delinquendi.
Tertiusdecimus casus est in omnibus regularibus, si se inuicem verberant, ut in cimon chi. de in c. de monialibus. hoc eo. tit. hoc
men intellige eum distinctione, quam ponam infra, ubi tracta de absolutioe regulariu propter iniectionem manuu excomun catorum
Quartusdecimus est in omnibus in coi via uentibus, etiam si saeculares sint, ut notatur in C. quoniam . de vita ,& honest. clerici quae de cretalis loquitur generaliter de viventibus incommuni, nec potest intelligi ex titulo, vel textu, utrum de regularibus, aut etiam de saec laribus loquatur: stlo. tamen Bern.ibi eam intelligit de iaculati inis, ut ibi not. tamen humanior, & aequior videtur sententia prima: nas ubi eadem est ratio, idem debet esse vis, cum par esse causa videatur quantum ad sacilitatem incidendi in canonem in utrisque,scilicet communitas vitae: nam ex couersatione aequali coatemptus nascitur dignitatis, vincitiin i obse
debeat eile iuris promptitudo, quantum ad 9 absolutionem. Item communio i materiam di scordiae concitare talet. L cum pariter.f.diit cissimus. T. de leg.ij.unde abundantius est illis Prouidendum , quia ubi maius periculum,ma
Io gistconsulendum est L j. f. sed α si quis. is de
carbo.edici& c. ubi periculum . de elect in vj. Et pro hac opinione iacit in argum .lexin cap. nullus clericorum.xvij.q.iiij. Item alia rati ne, videlicet, ut hoc tauore invitent ut ad vitam communem vagantes clerici.
Sed ne haestemus de iam dictis, quaero quiri dicantur uiueret in communi praedicta decreta.quoniam .de vita, de honest.cler.dicit,qubdilli, quorum bona veniunt in communi, in una
domo vescuntur,& sub eodem tecto dormisit,& quiescunt. Sed praemissa intelligenda sunt cum temperamento. Ideo sciendum est,quod, inter haec impedimenta qi aedam sunt temporalia , di mutabilia, ut in eo, qui in articulo mortis absoluitur, Se in infirmo, & paupere:
quaedam vero sunt perpetua, ut sexus muliebris, aetas senilis , sicilici huiusmodi. Imprimis cum absoluuntur, debet eis tum iniungi subdebito iurainenti. quia praeitant iura in absolutione de parendo mandatis ecclesiae, quod reassumptis viribus, de impedimen
locellante accedent ad Papam , seu eius leg tum, mandatum sub talibus recepturi. ut in de caeterO.c.ea nosciturici quod de his. de cap. quamuis . hoc eo. tit. Et sic cessante impedi mento. debet cessare immunitas de non eun do ad Papam , saltem pro mandato recipim
do, non dico absolutione, proquρ facit tex.i'.
399쪽
c quod pro necessitate.j. q.; & c. qui recedunt.
xvi. quae ih vj. excipiuntur tamen ab lioc pueri doli capaces, quorum quamuis status mute tur,&cellet impedimentum, non tamen censat immunitas de non eundo, quia propter de-Ia sectum aetatis. in qua incidit rigor i est ma
suetudine temperandus, Ut in ca P. Pueris . e dem titu.
In perpetuis vero, & immutabilibus impedimentis non fit huiusmodi mandatum. Sed non praetermittam quaerere, nunquid13 impedimento cellante, si tales t non accedant ad Papam, reincidant in censuras ipso iacto , an vero veniant rein trudendi videtur dicendum , qu bd reincidunt ipso iure, ut in dicto c. quod pro necessi tale. j. quaest. j. de cap. qui r cedunt. & cap. de his vero. xvi. quaest. vj. de C. Oi bonis ced. post . l. fin.& sic aliqui tenuetur. Sed tu dic contrarium, quia semel absolutus semper est absolutus ab illo peccato, & cxcommunicatio semel deleta non redit, sicut nee i bli ratiot l. qui res. g. aream. T. de soluti & se-m A in abolitione missa punitio recidivo doloere iterati no debet, ut in c. sic ille. xxiiij. quaerit s. & Ambrosius inciquantumlibet. de poeni ten. list. i. alias erat. F. c. multiplex. ea. dilL dc hodie est in aliquibus libris, quδd Iesus non reuocat beneficia, immo cumulos liberalitatis amplificat. Item libertas indebite obtenta noreuocatur, ut in l.j. C. si aduersias liberi. tame, si nollent adimplere mandatum cellante impedimento, debent, & possitini rhin trudi in ex- 3 communicationem, ipsis i tamen citatis prius ad docendum se paruisse mandatis ecciesiae, cum specificatione incitatione, de quod te pretsentaverint Apostolico conspectui mandatum recepturi, de ita hodie seruat stylus curiae, quado quis venit in censuras rein trudendus, qui non paruit mandatis ecclesiae, argu . c. ex ratione. de appell. de ibi not. secundum opinionem Cyn. quam refert, & sequitiir Domi. Cardi- in dict. cap. ex ratione . in fin. contra opinio. Innoc. & ita seruat cur. Romana, ut dixi, de
36 adde praemissis, quod talis non t accedens ad
curiam contra proprium iuramentum non audietur appellas, cum nullum subsit gravamen, alias si subesset, posset appellare, ut in cap. ad haec. de appellat. Quinimmo si in truduntur. non debent absolui, donec mandato plene paruerint, &ad Romana cur. iuerint pro contemptu , de periurio puniendi, ut in c.quaestioni. de appellat. Sed quia ex praemissis non videtur fictum se
iis circa absolutionem regularium propter in lectionem manuu violenta ru, ut praediximus propensius declarando decimum tertiit castim
proximἡ d.ductum de absolutione regulariu, qui est prolixior,&magis quotidianus . scieni dum est, quod aut i regularis verberat regularem eiusdem claustri, aut alterius, aut clericu cularem. In primo distinguendum est, quia aut est praelatus, aut subditus. Si est praelatus, aut est exemptus, & sedi Apostolicae immediate subiectus, aut non est in se exemptus, sed est ordinis exempti,& habet alium praelatiim exeptum, ut in seriores abbates ordinis Cistertiensis. In primo ea su est absoluendus secundum distinctionem, quam ponam infra, ubi tractabo de absolutione exemptorum. In secundo casu subditns reputatur. Igitur subditus regularis verberans regularem eiusdem claustri potest per proprium Abbatem absolui,&disciplinae supponi, cuius si disciplina, de correctio non sumcit, erit prouidentia dioeces ani Episcopi, &discretio adhibenda, ut in cap. monachi. Doceo. tit. in hoe autem hodie est abrogatum per spςcialia priuilegia quibuscunqtie religi iiis claustralibus concella,&d. c. monachi. addo tex. in cicum illorum.& α canonica. eo. titanis fortὰ excessus est et dissicilis, & enormis, puta qilia ad mutilationem membri, vel vulnus lethale pro celsum est, aut in episcopu, vel abbatem violenta manus iniecta, cum excessius huiusmodi nequeant line scandalo praeteriri, ut not. in illa decretali cum illorum. Is . Sed quaero, si regularest seipsos enormiter percuisserunt usq; ad sangit in is essii sionem inclusiue, vel alias enormiter Z an a suo praelato absolui possint 3 & ex praedictis videtur dicendum quod non, ut dicit tex. in . . decretali cum illorum, quae expresse dicit, nisi excessus ipsorum extiterit difficilis,&enormis, facit etiam
Sed pro pleniori intelligentia quaero quid si Is modica,t valde sanguinis suit effusio, quia i uis fuit perctissio, Je de facili sanguis effunditur, nunquid idem erit, ac si enormiter lesisset. hoc satis credo relinquendum esse arbitrio diascreti episcopi, vel abbatis, vel alterius superioris, de quo tamen possiimus dicere, ut supra dixi , quae dicatur leuis iniuria: hoc quoque extenditur etiam ad hospitalarios , quorum zo priores t debent elle presbyteri, ut indicto cap. canonica. secus autem est in illis religio-ss, qui non habent aliquem praelatum clericum , nisi forte haberent ex priuilmio speciali, ut a suis clericis conducti iij x,& manualibus, & amouibilibus pollent absolui, vel aliquibus aliis. Item quod dictum est de prioribus, vel praelatis conuentu alibus cuiuscunq; ordinis, qui non habet supra se maiorem in eodem couentia: secus credo de prioribus Omnis regulatu, iqui pro hbito sui si perioris sunt amouibiles. LL Moniales
400쪽
398 De Irregularit.&Dispensat.
tilla, sed regulariter ii clioeceianis episcopis, vel alijs secundum tenorem priuilegiorum suorum, ut supra dixi, & not. in . . c. demonialibus, poterit tamen episcopus eas absoluere victu te dicti canonis, vel ex iure, quo alias muli
res absoluit,quod intellige, si non sint exEpri. Exempli non possiun t absolui ab episcopo. Sed quaero, quid si sint exemptae, nunquid poterunt absolui ab episcopo, credo, quod no, vi supra dixi in principio huius quaestionis a
Sed quid dicemus, si longὸ essent ab illis,ar qui eos possunt tabsolueret credo,quod ab episcopo poterunt absolui, pro quo facit d. decretalis cum illorum, ut euagandi materia subtrahatur, de in c. nuper. in fi .eo. tit . ubi dicitur, v
tum si dissicile sit ex aliqua tu ista causis, quia ad
exconi in unicatorem accedat ab solliendus, co-
cedimus indulgendo, &c.&hoc satis potest
Et quid dicemus, si non sunt exemptae, sed monasteria sunt in diuertis episcopalibus, ve Cremae, quae subest iribus Episcopis, videlicet Cremonen. Placentino,& Lauden.& delinquet est sunt similiter diuersorum episcopatuum. Respolideo, quod conueniat uterque episcopus, vel alter alteri deleget vices suas, ut insta proxime dicam, nisi parrochis essent distinctς. ita quod unaquetq; cognoscat tuum praelatum,
ut etiam Cremae. In secundo vero casu scilicet cu regularis verberat regularem alterius claustri, absoluendus est per Abbatem proprium eius, qui iniuriam est perpellus , ut in d. c. cum illorum .f. si vero. cuius ratio est, quia ille videtur iniuriam passus, yt initi t. dein iur. g. ij. sicut dicimus, quod iniuriat sacta filio tangit patrem, videtur tamen, quod hoc fieri non deberet per not. in Gil. iij. q. vj.& vj. quaest iij. c. placuit, sed non est ita in casu isto, oc sussiciet, mita cautum est, ut in c. scriptum est. v. quast. iij.de fi qui, de , quibus. L prospexit. In te tuo casu, scilicet cum regularis subdias tus verberat clericum t secularem, subdisti eue, quod aut leuis suit iniuria, aut grauis : si reuis, de qua non fiat scandalum, puto, quod potest absolui ab episcopo, de non ab Abbate, secundum illos, qui dicunt, qu decretalis:
peruenit, hoc eo. tit. continet ius commune. vi.
septa dixi, si autem fuit grauis iniuria, subdistingue, quia aut verberauit eum ante ingre sum religionis, aut post. Si ante ingressum religionis, cum caeteris peccatis c5fitebitur hoc.& vigore, siue virtute ingrestiis ex priuilegio Apostolico absoluetur, ut satis dixi supra de dispensatione per ingrestum religionis: Dicit tamen Tarantasim . quia in prima compilati bine habebatur decretalis Alcit adri, quam nunc non habemus, ct incipiebat consuluit, qubdas tales i per ingrellum religionis non poterant absolui, ita eorum absolutio erat reseruata soli Papae, quam decretalem innota iij. in seu rem religionis, & ut vagandi materia subtra- ihere tu e reuocauit indulgendo prae latis ablotu.
tionem ipsorum, nisi excellus sit dissicilis, ut latis supra dixi. Si autem post ingressum verberauit clericum saecularem, non nisi persedein Apostolicam absolui poterit, ut scandalum euiletur, ut in dictic.ctim illorum .f. si vero claustralis. versi. quid si clericum. Sed hoc obiici posset, quod hic datur materia vagandi contra id, quod supra diximus: quare erso non absoluit in hoc casu Abbas, sicut absosuit illum , qui ante monachatum de liquit. Solutio est, ut ibi, videlicet propter scandalum, quia maius est scandalum de clausti li, si iniiciat manus violentas in clericum, qua de saeclitari. Sed illud diligenter attende, quod omnia,& quaecunque dixi de regulare verberate alium regularem, vel clericum saecularem, vera sunt
de his, qui non sunt in scholis, quia si sun estholastici, credo, quod gaudeant priuilegios holasticorum, ut scilicet absolvantur ab episcopo loci, si leuis sit iniuria, vel f super talibus episcopus studii habet specialem indulgentiam , ut Paduae & Bononiae, ut audiui: Excipio tamen illos regulares, qui in locis stadiorum habent suos conuentus, ut fiatres pretdicatores, & minores, heremitarum , seruorum, Carmelitarum,& humiliatorum Padu rIn his enim idem puto dicendum, quod in saperioribus casibus est distinctum. Circa primum autem calum quaeritur, an siet aliquis veniens t ad monasterium confitetur se elle excommunicatum ob iniectionem manuum violentarum, vel aliam causam possit recipi Credo probabiliter eile dicendum, quod
si sit excommunicatus publice, non debet admitti. Si vero ignoranter fuit admissus, & r ceptus, tenet receptio, & tunc procedatur ad absolutionem, ut supra dictum est: Ratio aurem primi est, quia ea communicato non debemus participare.
Sed continuando ad proxime dicta quaero, nunquid tempore probationis nouitis poteritas suus pr latust eum absoluere' videtur dicedit,iv non, quia adhuc non est filius suus, vel subditus ante pro sessionem tacitam, vel expressam, maxime si fiterit protestatus, ut liceat sibi, si