장음표시 사용
401쪽
rit,ut absolueretur, quo obtento reeederet in elusionem sententiae extamunicationis, qliodeederet in periculum animarum. Solutio.
midam di eut indistinctε, qubd possit eum
praelatus absoluere, si no redierit ad Leculum , vel si in ordine remanserit, alias ipso recedente redeat excommunicatio. Sed hoc non placet
Ray.in sua summa hic sed dicit, v licet Arte de stricto iure dici pollet, ν non potest absolui ante professionem, credit tamen, ip s no possit redire ad staculum possit eum absoluere: quia iam astri s est religioni, altem in genere: sertitur enim serum ratione dubi j hic, ubi inusnitur de praelati iurisdictione censetur,sicut de Σῖ vagabundus,qui certum domicilium t non habet,dieinir habere illum in iudicem, apud quε
inuenitur. l. haeres absens.ff. deludi.
Praeterea, quia non potest recipi ad proseia sonem 1 scientibus illum excommunicatum, consiliendum tame illi est ad cautelam, ut post Irofessionem siciat se iterum ab lui ad cauteam ad omnem haesitationem tollenda, de haec maxime vera sunt,ubi de consuetudine obtentum esset ita in religionibus sciente Papa, de 29 non contradicentemam saepe conlaetudoidat iurisdictionem .ix. q. iij .c.conquestus. & Ra dicit, ' etiam nouitius, qui protestatur de re uertendo ad saeculum, si voluerit, possit praelato absolui, cum pariter posset, si delinqueret, ab eo excommunicari: quare ergo & non a
sci solui r cum de ligandi i de soluendi par esse dobeat potestas ut si pra dixi in discursu,debet tamen praelatus a tali iuramentum recipere, φ si reuertatur ad saeculum, praesentabit te Papae, vel legato eius, ut etiam septa dixi de eo, qui seluitur propter periculum mortis. Sed quia f.diximus de eo, qui erat ex municatus iure: non praetermittam quaerere de utili, subtili, "idiana quaestione, superius dixi de eo qui erat excomunicatus a iure: pone 3 I vssiit excoicatus lab homine: α hoc celauit, vel no animaduertit, seu recordatur, de postea ingreditur religionem: hoc confitetur:quis poterit eum absoluere ὶ Aliqui dixerunt, v talis si ad suum excommunicatorem de iure mittudus. Ego credo per tex.in c.nuper. in ii.hoc eo. iit. posse dici si difficile sit ex aliqua causa, ad ipsum excom unicatorem absoluedus accedat, v data cautione iuxta sermam ecclesiae, Q siuo excomunicatori Ae eius madatis parebit, possita proprio o ab lui, vel etiam proprio sacerdote parrociatali: quia si hoc saecularibus cocessum est cum e.illud indistincte loquatur, multito itius in religiose videtur licere, de quo pretsumendum est, in verius pimiteat, & veraciter promittat satisiacere.Verum tamen est, P illud taloquitur in eo,qui participatione excomunicati in erimine fuerat excomunicat , men idem puto, ut sepra seuore religionis. Quia s. dixi abseluendum teneti ad iuramε tum de parendo mandatis iudicis excomunieatoris.ltem ad setissiciendum pro iniectione 3 2 manuum violentarum,quaero, i t debeat fi
rit Respondeo distinguedo,q, s laesus est clericus secularis, eidem fieri debet selisiactio, si
autem clericus decedat, compositio emendae solui debet seo episcopo, ut medietatem cccle-sae,cui praefuit, tribuat, & altera in eius eccle-sam iustὸ distribuat, ut in c. i. de poenit. si auteiniuria secta sit elaustrali, quoniam tales proprium non habent, fiat latissimo monasterio, de m dicunt iura, ut laeta satisfiat, non obstat, tqui a s datur monasterio, satis datur laeso, dec5tra, Vt in c.cum ad monasterium.de statimona.
33 Sed quaero nunquid religioso i competat
actio iniuriatum λ dic q, non, sed monasterio ,& aget sendicus monasteri, sicut actio iniuriarum competit domino, si iniuria fiat seruo, &aget dominus,& non seruus,ut instit .de intuta r
3 Quaero etiam de remissione, per quem fiat. tene,scui secteda est satis sectio, as eodem potest fieri remissio, ergo, si monachus remittit iniuriam, nihil agit, quin monasterium agere possit, sie licet filius 'possit remittere iniuria tibi iactam patet nihilominus agere potestiniuriarum,ut .st de initar.l.j. S. usque. monast rium autem initur iam sectam monacho remi rere potest: sed secus in ecclesia saeculari, quae non potest remittere iniuriam illatam clerico suo, arg.c.quisquis.xvij.q.iiii.
36 Nec praetermittendum est quaereret, quo aestimabitur haec iniuria. Aliqui dixerunt i iudice percus Ibris, pro quibus est text. institu. de inivr.6.sed postea,& sic interdum , iudice friculari. Alij dicunt,qubd ratione accetarii aestimabitur 1 iudice ecclesiastico ad similitudinem eius, quod dicimus de dote in cap. proposuit .de conivg.seruorum . in fin.& in c. l. ii.&iij. de dote post diuort. restit .sed hoc intellige, cum querela excomunicationis desertur ad iudice ecclesiasticum : tune ab ipso aestimabitur iniuria, quia aliter non absoluetur, nisi priussia erit iuramento de parendo satisiactum, ut in parrochianos.& c.ea notatur. hoc eo titu. si vero clericus vult simpliciter conqueri de iniuria sibi irrogata, satis videtur, quod debeat sequi serum rei. Tamen Papa quotidie dat lit Gras clerico contra laicos, ut not. in d.cap. Pa tochianos.
402쪽
4oo De Irregularit.&Dispensat.
sis vel ab unico unica de causa. 3 Ab utio ab vira excommunicatione non debetpro parte valere, pro parte non. 4 Interpretatio efficienda ut actus potius valeat , quam pereat maxime inseriorabiturus.
press omnibus casibus propter cy as fui excom
6 Quot sistaccusaticines tot esse debet absolationes.
Sic auot deninutationes noui operis tot remissiones. Imbens rem cum moniati triapeccata committit. Et an unica almuli e tostratur.3 Acceptitatio unica tollit plures obligatrones.s Par inparem non babet met periumro εAbsolutus in parte, in parte non qn duatur het. parte abolatus, ct in parte excommunicatus.
Uri. E. cautum est, ludit excommunicatus potest iterum excommunicari, ut in c. Enget trudam. iii. q. iiis. Minci excellentissimus. xi. q.
iij.& bo.glo. in d. c. Enget trudam. Quaeroci et ca ablolutionem teius,qui pluries,vel a pluribus,vel ex pluribus causis,ab uno fuit excommunicatus quomodo absoluetur ὶ puto este distinguendum. Aut enim stat ab uno excommunicatus, & semel pro pluribus culpis , aut ab uno pluries propter candem causam, aut ab uno pluries propter plures causas: aut a pluribus lemel, & simul propter unam causam, aut a pluribus pluries propter unam causam, aut
a pluribus pluries propter plures causas.
In primo casu. s. cum sint excommunicatus
ab uno semel propier plures causas, tun distinguo iterum,quia aut solutus ab ipso excommunicatore,aut successore eius, aut ab aliquo superiore, qui cognouit de communicatione per appellationem,uel querelam: si ab ipso excommunicatore, credo unica absislutione excommunicationem elle sublatam, licet non petat absolutionem, nisi pro una causa: Et est ratio,quia una ab lutio est sussicies unam tollere excommunicationem,non obstante, si dicat,qui absoluit, non debere valere abiblutionem,quia cum esset excommunicatus pro pluribus causis vciam tantum expressit: ipse enim
debuit esse certus de iacto suo, de scire, φ pr
pluribus causis ocommunicauerat eum, undo
sibi imputet, si simpliciter absoluit: pro ubuxal l .notiin c.ab ocommunicato. de rescript. nisi sorte diceret,q, eum absoluit quantum ad adaquas causas,& quantum ad alias non : quia
3 absolutio i ab viis communicatione, cum sit
res simplicissima, non recipit sectionem, vel diuisionem,ut pro parte valeat,& pro parte non :q res enim interpretanda eslt potius valor, qu pereat,& maxime in seuorabili, ut est abiblutio, ut in c.inter haec.de fid. instrv. & c. abbate. de ver .signi.& in l.quotiens T. de reb.dub. si vero, successiste excommunicatoris absoluatur,vel a superiore, non credo, ' valeat abs
s lutio,i nisi omnes causas expresserit, propto
quas fuerat ex municatus. ut in c. pio causa. hoc eo. tit. alienum enim factum bene licuit eis ignorare, si tamen scirent omnes causas, licetos non primant, de absoluerint eos. credo,
quia scient et iaciunt: qubd tunc videntur a siluere ab ocommunicatione propter Omnes causas, ut insta dicam : Tincredus tamen dicit, quod licet pro pluribus causis una tantum sententia quis sit innodatus, dum tamen aliquam rarum expressit in absolutione, absi lutus est,arg.de consecr.dish.iiij. c. tunc valde. αad illam decretalem cum pro cautavia dicit ut ipsum tanquam excommunicatum satisfacere ecclesiae suae pro altera monitione praemissa respondebat, illud tanquam esse similitudinaris, Se non veritatis expressuum, cuius opinio n6 placuit doctoribus: unde dicunt illud tanquaesia veritatis expressivum, nec valere absolutionem, nisi pro illa causa, quae suit expressa, de unc etiam absolutio non prodest sed est in sin speso, cum adhue si ligatus pro alia causa, sed
tunc demum valebit,cum pro alia causa suerit absolutus, sicut si unus de uno peccato 'nitoriam agat,& non de alio: talis enim poenitentiano prodest quo ad vitam aeternam, nis cum de altero crimine poenitentiam eserit, ut in c. finas. fi.in s.de poenit. disiuiti. posset tamen opinio Taeredi secundum Gogr. procedere cum ignorantia, vel negligentia causa non raptimitur. arg. super literis. de rescriptisecus autem, cum causa uaudulenter occultatur, ut in Gra Pa
te. de ostic. ordi. In secundo vero casa, quando quis est rac municatus ab uno pluries propter eandem causam, credo,' si absoluitur a suo mcommunicatore una absolutio tollit omnes excommunicationes etiam si non ficit mentionem de Omnibus excommunicationibus: nam, sicut dixi in praecedentiquastione excommunicator debet elle certus de facto suo, quod verum est. nisi specialiter dictum sit in contrarium, videlicet .vnon nisi ab una excommunicatione absoluatur, 3c no ab alijs.Tutius tamen est racomuni cato,ut etiam suo excomunicatori metionem saciat de omnibus,& in instrumento absolutionis tendantur,& sic seruat curia,quae sempu primit causam, quare quis mcommunio-
similiter in instrumeto absolutionis ex primitur
403쪽
primitura qin ra municatione absoluitnr,
exprimendo etiam nomen aduersarii, ad cuius instantiam fia erat excommunicatus: Si autem absoluitur a succe libre excommunicatoris, vel, superiore: tunc etiam distinguo, quia aut se erunt sibi cognitae omnes excommunicationes.& earum cauta, nisi contrarium dictum sit, si non filerunt expres Iae, non tollitur, nisi quod expressiim est, ut in d. c. ex parte. de ossici ordi. ubi dicitur, pueritatem supprimenti absolutio sit brepta non prodest, quod intellige quantum ad hoc, quod pprestum est: tot enim debent elle absolutiones, quot sunt excommunio rationes, sicut quot sunt i accitiationes, tot Mabsolutiones. ij. q.iij.,notandum , vers. sed si plura. & de poenit. distinct. v. cap. j. ubi dicitur, quod de omnibus erit indulgentia petenda, sic& in denuciatione noui operis quot fuerunt denunciationes, tot debent esse remissiones. T de no. ope. nuncia. l. de pupillo.3. si ex pluribus. & arg. ad idem in l.qui cum .F., isdereansact. tamen glo. in d. c. Enget trudam. ii . q. iiij. non distinguendo aliter simpliciter tra sit, quδd una tollitur ab lutione quod intelligo , cum quis pro eodem peccato incurrit diue suceiuras ratione qualitatis ipsius peccati, pu ta in habente rem eum imoniali, qui dicitur committere tria peccata qualificata, videlicet incestum, adulterium, & sacrilegium, ut dici glo. in c. virginibus sacris. vis.q.j.quae omnia unica absolutione tolluntur, ut ibi, & d. l. quicum intelligo, nisi sorte ipse se ecessisti qui ab siluit, vel etiam sit perior sciebat omnes excommunicationes, ut praedixi, ut in l. j. T de actio. emet.& xxiij. di. c. si inimicus,& in c. si aliqua M. noc eo. tit. & ide eredo, si absoluat seb hac serma, videlicet Absoluo te ab omnibus exco-rmanicationibus istis . quas consessus es, & ab omnibus alijs, de quibus no recordaris, si quae Dite sint: δ: hoc intelligo verum in foro p ni
tentiali, secus in contentioso. In tertio casii. c quando excommunicatus
e simpliciter absiluit, intelligit
soluisse eum ab omnibus racommunicationibus: quia potens est una absolutio multas tollare excomunicationes, sicut una accepti latios t tmllit multas obligationes. l. pluribus. T. de ac icepti. Et idem dico, si absolui tuta suecessere
sciente pluralitatem causarum, & excommunicationum, alias ab illis tantum esset absolutus, de quibus expressit. Cum vero absoluitur 1 si1-
periore distinguo, quia aut ipsem adluit per
viam querelae de omnibus excommunicationibus, aut de aliquibus. Si de omnibus etiam illi simpliciter absiauit, ab omnibus intelligitiu
abseluisse, si vero ab aliquibus,de illis tantum. In quarto casa. cquando quis est excommunicatus a pluribus semel propter unΞ causam,
ab lutio unius non tollit excommunicatios nes aliorum, quia part in parem non habet imperium, ut in c. innotuit .de eleeh. xxj.di. c. inserior: liberatur, ergo ab excommunicatione illips,qui abs oluit, quantum vero ad excommunicationes aliorum remanet ligatus, sed hoc filiit in duobus casibus, unus, cum aliquis ex communicat, de ad petitionem illius alij absolutionem confirmant, nam tunc sussicit absolutio illius, qui principaliter exc5 municauit,arg. j. de treug. de pace. Alius est, si alij excol-catores delegarent vices sitas,& hanc exceptionem repeto in duobus articulis qui sequutur. In quinto casu, L quando excommunicatus
est Vluribus pluries propter unam, eandemq; causam. Idem dico, quod in quarto, quia per
abGlutionem unius, non liberatur ab excommunicatione aliorum, sed tantum illius, qui
absoluit hoc addito, quta per unam absolutiotionem liberatur ab omnibus excommunic
tionibus eius, si ab ipso absoluitur, si autem a saccessore, vel superiore, dic, ut dixi sa ij. casu. In sexto casu. c quando excommunicatur a pluribus,& pluries, & propter plures causas , dico idem , suod in quinto: Allit tamen in ilutis duo b. casibus,quos s.posui in quarto casu. Sed signatur contrariu ad haec, quae dixi in quarto, quinto,& sexto casu. sq, unius absolu- io teneat quantu ad eius exc5icatione, ut in d.
cossicij. hoc eo. ti. ubi quaestioni R supra eo si pp plures excessus a pluribus est excoicatus Rei eruti v supprimenti veritate absolutio subreptilia non prodest, & veritate intelligens absolutione huiusmodi exhibere no debet,ctsi absoluit, nihil ficit; sta exponensi prodest quatum ad Elute, ut in c. qd quida. de pςnis: pdest
in quantu ad mitius uappliciu: vice pomi didi. iiij. c. si quis aut. o. g. sequenti in fi.dic. dist.vel Hi no Edest quantu ad ingressum ecclesiae. qa B alijs remanet obligatus: ite expone illud, qd dicit,no debet, veru est, si in fiat, tenet quoad illa tm, vel no debet eu essectus. c ut eu denuci et absolutu, donec ab alio,vel ab aliis fuerit abs lutus, vel non det simpliciter,& si no caueat, vin tuac ab alia, ficta in denuciatione, ut in t ries no excoicec, donec ab aliosi erit absolutus. Sed quaero in his casibus, cum ab una se
io tentia t absoluitur, & ab alia non, nunquid diacetur talis partim absolutus, partim excommunicatust Respondeo, vin quilibet absoluitur, sed in ultima est absolutus. illa.mvltima absolutio confirmat praecedentes,& clarificat ess ctus earum, sicut de eo dicem M, qui de uno Peccato confitetur,& eum ponitet, non de
404쪽
De Irregularit. & Dispensatio.
alio, quia tunc erit fructuosa poenitentia, cum de alio eum poenitebit,ut de poenit.dis h. iij. c. fi. F. f. arg. ff. de seriti t. rustic. praedi. l. per se dum. S: ff. communia praedi. l. et treceptum. haec Tarantassensis.
1 Absolutio ab excommimicatio ne, an possit delegari,quando ex vicis alicui competit.
1 Quid sequis ex praui legionDissiduere. 3 Episcopus ad sacerdos dans potestatem absoluendi
ab excommunicatione quacunque ab eo facta in sua discesi, an intelligatur etram alea commmcationeque veri ititer non concessset affcruseriali mandato.
4 2 elegatus non potest delegare causam absolutionis
ab excommunicatione. Fallit tamen ut ibi.
Exempti a quibus possnt absolui ab rerum excom
6 Absolvere non potest qui non potest ligare. Par in parem non habet imperium. 8 Vbi ho ibi Ouus esse debet. 9 Absoluentis ab excommunicatione quale sit o
cium , O qua considerare debeat. Io Excommunicatus obtontumaciam,si stabolui, quam cautionem praestare teneatur.
ii Quid fi pro res fuerit excommunicatus. I et Cautio sinciens qualis dicatur. 13 Excommunicatus qui non potes absilui absque sis cienti cautione, vel tenenda si non posiet itas maestare quid esset dicendum.
rq Quid Iecit quod potuit, legem adimpleuit. I s Excommunicatus qui non fiotest absolui absque satisfictione, quidsi promisisset, sed dubitaremν quod non satisfaciet post ADlutionem, an sit
Is . flatio ab excommunicatione , quae indigebat cautione, est tame sine facta es, nuquid ualeat. Et quomodo raeditori conguletur.37 Enomunicatio inii sta apud que debeat querelari.
1 E n quia supra dixi, qudd ex dolegatione alioriim excommunicatorum potest ab uno excomm
nicantium impendi absolutio, n5 praetermitto qu rere delegatione absolutionis. Circa quod quaesitum, duae regulae sunt notandae. una est, quod cuicunque ex ossicio competit absolutio i excommunicat rum, poteti hoc alij, cum expedierit, delega re, Ut in c. Κde ossi.ordi. qui autem illi sint,quibus ex ossicio competit , satis dixi sipra, ubittactauidelioc. Sed quaero, quid si alicui ex priuilegio eon
ceditur excommunicatorum absolutio ut in
archidiacono Bononiensi , qui ex priuilegio
2 t absoluit excommunicatos in stituto Bononiensi commorantes ibi delinquentes, ut vidi, dum ibi studerem: videtur enim quia talis e5 mittere non possit, ut in c. fin .de os s. delega. Hanc.q.ibi glo. Bernard. dimisit insolutam,videtur tamen poste distingui, utrum concessio sit concessia loco, vel personae: ut in primo casu possit, in secundo non, arg. c. quoniam A bas. de olli. deleg. Et circa hanc materiam. s. delegationem absolutionis quaeritur, quid si episcopus, vel f 3 cerdos det I mihi licentia absoluedi de omnibus excommunicationibus, quas tulit in sua dioecesi, vel parrochia,nunquid ex hac gener ii commissione potero absoluere excommuni
catum ab eo, cuius ab lutionem non com
misisset verisimiliter, iii si in specialit quia puta excoicatus erat propter damnum illatu sibi. Rei pondeo, quM s intellexit dare licentia de omnibus, & de hoc constet, credo, quod possit eum abibluere, in dubio etiam praesumitur ipsum intellexisse de omnibus, cum, qui omnia dicit, nihil excludat, tamen si poterie satis sicere de damno, non debeo eum absolucire, nisi praeuia satisfactione per se, vel per alia
personam, si ipstim suspectum habeo, ψ post
Secundo dicas: pro regula est,qubd nullus, ε cui ex delegatione a commissum est excommanicatos absoluere, potest hoe alteri demandare, quia non iurisdictio, sed nudum minist rium potius committitur: Excipiuntur tam legati sedis Apostolicae, ut in c. quoniam AP stolica .F.fi.de oss.del .cum similibus. Et nota, qudd curia Rom. absolusionem sententiae delegatorum nunquam delegat sine clausula de sui scienti cautione praestanda de parendo
mandatis ecclesiae. iux. c.ad haec. hoc eo. itas QSaero successuὸ de raeptis, quis eost a soluere possit. Potest distingui, quia aut agitiir de ipsis praelatis exemptis, aut de eorum subditis: si de subditis, credo, qu eandem iurisdictionem praelati habeant in eos, quam episcopi habent in suos subditos ratione ordianariae potestatis. Alias, si ad Papam ires putenerentur, cum subditi Episcoporum non teneantur regulariter, nisi incas bus expressis. priuilegium eis est et damnosum, quod est e debet:quia. quod fauore alicuius conceditur. non debet in eius odium retorqueti .ff. delegi. de const. l.quod sauore. vide, credo,st non sola praelati ipsi possunt eos absoluere ab excommanicationibus, sed etia ab irresularitatibus, in quibus licet episcopis, vel abbatibus, vel quia bub
405쪽
buslibet alijs.exceptis illis, quae talo Ro. Pontifici sunt resecirata, dispensere, nisi sorte plus , vel minus indulserit alithoti tas eximetis, quia priuilegiorum tenore poterit apparere. Si autem de ipsis praelatis exemptis agitur: considerandi sunt tres casus, quo tu duo sunt clari, tertius vero obscurus, videlicet. Aut quaeritur de his, quin in foro poenitentiali aguntur. Aut
de his, de quibus licet soli Papet abibluere, Aut de his, in quibus episcopi possun t alias absoluere suos subditos. In primo casu dico, φ possunt etiam praeter superioris sui licentiam prouidusibi, de discretum eligere cosessorem, quod nosolum minoribus praelatis exemptis permittitur, sed etiam episcopis, de alijs superioribus, ut in c. fi . de poenit.& remisi ille autem conseia sor habebit authotitatem dic. canonis in his, qconcernunt consilium animae super ipsos plenariam potestatem.
In si cundo nulli dubium est, οὐ poterunt ab alijs quam a summo Pontifice, vel de eius speciali mandato absolui, vel ab irregularitatibus liberari. In tertio vero casu non audeo loqui, sed palpitando incedo.
Si enim dixero, φ ὶ solo Papa possint absolui: deterioris conditionis erut exempti, quin
non exempti, sitq; fauor priuilegi j non erit sa-uor, sed pavor,& detrimentum: ii autem dixe ro,st ab alio, quim a Papa possit absolui, n5 video, quo. Nam ille aut erit in serior isto,& tuus non potest eum in soluere, nec ligare, ut xxj. di .ci inferior. & dixi supra in illis octo regulis. Item quia regulare est, φ. qui non potest mi care, non potest soluere, ut ibi et dixi:/duo. n. ista pari passu ambulant, ut in civerbum .demunt di. j. Aut erit par, de tunc similiter non po-6 terit, quia par i in parem,&c.c. Innotu: t. de e letal .nam par.ss de arbit. Aut erit superior, sed non est simpliciter simerior inqui redus, hic autem cum exemptus ut Papa, non habet superiorem,nisi Papam: Nullus ergo alius potest in eum boni qui aquam aut mali.
Ex hac inductione videtur posse dici, v ad
tu Papa debet in primissis casibus recurrere. Sed dicas, ψ ia eis erit dinosum priuilegi u . quod concedo in praesenti casu, nec mirum, naci in alijs casibus est Eis oeptio damnosa: nam episcopi, de abbates exempti , Papa necesse habent petere confirmatione, de cosecrationem,
quod non ficiunt alii non exuti, sedi suis proxime superiorita episcopis, vel archiepiscopis, vel patriarchis, aut primatibus,& ita& in mora,& periculovacantis ecclesiae:& sic in hoc danificantur ex priuilegijs: no est et go mitu, s de
in hoc et auantur. Praeterea no est in conuenies,
ν ubi est honor, tui sit etia onus: Non enim est honor sub coelo, quin de onus ei annexu sit. Si
gaudent, de gloriantur in eoru exemptio mous, non turbentur in aliquanto onere: φ, si
nec similitudinis inductionem, nec praemisiae congruentiae suscipis rationem audi necessaria solutionem,onus enim illud ex impossibilitate iuris accidit, ut probaui: videant igitur praelati exempti, quid vique nunc,& a quibus consitu
habueriint: puto enim v multa multo expr*dictis casibus incurrerent.
Consequenter,& bene congruὸ quaero, quid sit ossicium eius.qui absoluit ab excommunicatione,&quae debeat considerare, dicas, v ossis cium t eius est prius recipere iuramentum ab excommunicato de Parendo madatis ecclesiae,
ut in c. ex tenore.& c. ea noscitur. hoc eo. ti. occ. ad haec, et secundo, de appell. de α sequenti. ut dicam infra, dum dicam qualis debeat ei se .serma iuramenti. Secundo debet considerare, utrum sit oc municatus pro contumacia, videlicet, quia nὀ-
Iebat venire ad iudicium, de stare iuri, aut pro Io offensa: si pro contumacia; iunci non debet absolui, nisi praestita sussicienti cautione, P pa rebit iuri, ut in L α ad Haec. de appeti. Je c. quasion te. sicut cum restituitur postessio, ut in c. j. de sequestra. pos Alias videretur fieri iniuria aduersario, de idem est in excommunicato pro crimine manis: sto, ut statim dicam, sed in alijs excommunicationibus sussicit ii iratoria.
II Si autem pro offensat est ex iratus, aut o L sa est man inibi per sententiam, vel facti euidentia, ita quod non sit locus inficiationi, aut est dubia, in primo casu debet ante absolutione praestari sussiciens emenda laeso, in secundo
vero sufficit ad relaxandam sententiam, quod praebeatur competens satisfactio, seu cauti parendi mandato, pro quibus allego text. in c. ex parte, de vel b.ngnisi .vbino. cum quis est extat catiis pro iniectione manuu in clericum, laturatoria cautio susticit, de hoc idem notatur in c.ex tenore. hoc eod. ti. & α cum desideres. cum pro cotumacia, vel crimine manifesto selliciens debeat dari cautio, ut in d. c. ex parte.&d. ad liqc. de sent. ex . Est autem sui liciens
12 t cautio, si pisnora, vel fidei uitares demur. l. si
Sed quids non potest pristaret emendam,
paratus est tame praestare cautionem, vel quid si nec cautionem praestare potest Respondeo in primo casu videtur, v debeat absilui rec pra idonea cautione, ut in L iij. f. i. is de re iudi . facit tex. in c. pessimam.xxiij. 3. n. ibi, nee absoluatur, nisi damno cuiuis intulit secundum sua facultatem resarcito: in secundo vero casu potest idem dici. nam sufficere videtur, quod fa-Iε eir, t quod potest, ut in si res. xxiiij H. vj. de
406쪽
in Authen. generaliter.C de sacrosanctis emclesiijs: ars. tamen contra. quhd talis casus eunon excit sat in c. super eo.de rapto.nam qriandoque quis non absoluitur propter delictum suum,licet velit cautionem praestare, ut in cap. qui ilibente.xl.q.iij.
t 1 Sed pone quod aliquis est si ispectus, 'quia
non satisfaciet post absolutionem nunquid absoluetur hae conditione, si satisfeceritὶGarsi.tenuit, quod sine conditione absoluendiis est, dev nunquam sub conditione facta est absolutio subfuturo tempore, aut futuri euentus : quia taliter absolutus, non esset simpliciter absoluia lux,nec deberet se ingerere communioni fidolium , cum huiusmodi absolutio dependeat a
I 6 Item pone, quod aliquis iudex, qui t poterat absoluere, absoluit eum, qui mihi tenetur ad emendam sine cautione, nunquid valeat a solutio, & qualiter mihi consuletur Respondeo, absolutio valet: tenebitur tamen iudex mihi satisfacere, vel illum in censuras reinmad re, ut in c.ad reprimendam. de osti. ordi .mandatum etiam per iuramentum sacere debet ei. qui absoluitur siue pro contumacia, siue pro offensa secundum distinctionem , quam instanciam, videlicet an excommunicatio suerit iusta, vel iniusta, ut ine.literis.de resti.spoli circa finem,& s suerit iniusta, nihil praecipiet ei periuramentum, si autem fuerit iusta, tunc praecipiet ei secundum distinctionem, ut praedixi,&idem faciendum est, cum quis apud superiorcproponit de an iusta excommunicatione petviam querelae, ut supra dixi per c. sacro.hoc eo. ti. de αad reprimendam. de ossi. ordi. II Sed quaero, apud quem 'fiet haec querela de iniusta excommunicatione λ Si enim agitur de ipsa per viam appellationis, vel querelae coram
superiore, idem requiret: si vero inter excommunicatorem, de excommunicatum tunc d
bet inquiri per arbitros per partes eligendos,ves per syncinum, ut in c. si clericus.xj.q.j. Et no ,quod ubi quis iniustὸ excommunicatus suit, semper tamen debet ei poenitentia iniungi pro delicto, siue magna, Due minor, aut minima imponatur secundum criminis qualitatem,vel quantitatem.
et Excommunicatio Ah verbo fieri pMess. 3 Forma ιρι- requiritur in contrahemla requiritur, eris Asiatiendo.
6 Absens an per litteras absolui post.
1 Absolutus ab recticatione quando quis dici postio Iuramentum de parendo mauulatis an sit desullam
tisabsolutionis excommunicationis. ὁ Libertas ubucunque obtenta, si non reuocatura μ
Iuramentum de parendo mandatis in abolutione ab excometri canime necessarium , qua forma requiratur .
sui semel iurauit de parando mandatis Ecclesiae, si
deierat, de caetero admittatur cum iuramento. Mortui an alfium possiit ab excommunicatine m. qua mortui sunt.
Ecclesia pote reddere defrem quod visentit, 'lit, sed peccari culpam non potest abolere simi a coissetur.
communicatio quomodo dicatur ligare corpus ,
Tapti an cur quis non possit post mortem. t .
in genere. IV N c de sotma absolutionis videndum est,& primo, Vtrum ab solutioisolo verbo impendi pos sit, an vero certa se armi liram tur, quae det elle absolutioni ὶ videtur dicendum, quod solo verbo. xxiiij.q. iij.
excommunicari, ut supra dixi, argu. v q. i.c.qui: dam: sed contra notari videtur in c.cum desidei res. in fi. hoc eo. ti.& xj.q.ii . cum aliquis, ubi traditur forma absolutionis, de xxiiij. q.iij. c. 1 notandum . . t Sol.Credo, quM solo verbo possit absolui, quia omni stres per quascunq; causas cotrahi. per easdem distatuitur, ut in regula omnis res. Edereg.iu. Tamen ad illud cicoperimus,ponset responderi,q, ille non absoluebatur sed de- nunci daatur,m non erat ligatus,quia excom nicator erat haereticus. Modo quaero, utru absens perliteras i possit absoluit videtur, v non, arg. c., nobis. hoc eo.
xxiiij.q.iij. proxime alleg. de c. Apostolicae. detesta cOm. ministri Solutio. Dicas, mpsit sicut absens excomunicari, de omnis res per quascunq; causas, occi de ad illa decretale nobis,dicitur,m absolutio se est fiε. da, si tamen aliter fit, tenet absolutio, quia, ut supra dixi,sicut male excoicatus est excoicatus,
'd intellige, suo iudice sic male absolutus est absolutus quo ad ecclesiam militantem. Sed magis quaero, videlicet qn dicetur istatutus, tan statim cii pronuciatur, vel scribitur instrumetu absolutionis, vel epistola, an vero, cu scit, vel accipit instrumentu, vel epistolatu. l. Potest vistingui secundum distinctio nem fictam supra in praecedentibus q. vel dic
407쪽
indistincte in fauorem absolutionis, quod ea ipso , quod absoluens pronunciat ipsum abs
lutum, etiam antequam sciat, vel literas I gerit.
mia supra saepe dixi per discursum iuramε
tum in absolutione impendenda este praestanis dum de parendo mandatis ecclesiae, ut etiam hodie usique seruatur, & praecipue in Roma
6 Quaero utrum iuramentum t sit de sebsta tia absolutionis 3 aliqui dicunt, qubd se, unde absolutio sim omita iuramento, non te net secundum eos. Mouetur pertacum desideres.hoc eo .lit. in s. sed dic contra, ut in ea dein decretiin princi cautionem enim iutato
riam, ut ibi dicitur, qui excommunicati sunt. praestant potius ad cautelam, quam ad neces statem, nec scilicet de tero talia committatici potius ex consuetudine ecclesiae, quam de rigore canonum, vel iuris, introducta est talis cautio iuratoria. Praeterea aliqui absoluuntur sine iuramento, ut monachi Graeci, quos cha logeros appellant, &heremitae, ut in c. supereo.hoc eo. tit. Similiter de qui post mortem absoluuntur, ut αὶ nobis. ut insta di eam de absolutione mortuorum, quod non fieret, s es.set de substantia. Licet ergo non debeat fieri absolutio sine iuramento. si tamen fit, tenet,&7 valet: quia libertas subicunque obtenta si non reuocatur, permanet, ut in I.j.6c ij. C.si aduresus liberr. Sed quaero, qualis debeat esse sorma huius S iuramentit,videlicet an de parendo mandatis absoluentis, vel ecclesiae .HAliqui dixerunt,
de parendo mandatis absoluentis, ut in cap.j.uod metus causa, ubi de hoc.& e. sacro.circa. hoc eo.tiride αparrochianos. dc c. nuper. in si .dc de iureiu. c.ad nostram. sed in contrarium videtur, quod immo de parendo mandatis e clesiae, per d.αad haecide appel de cicum destia deres. soc eo. titain prine. Solutio.
Gogr.dicit, qu4 d non debet iurari de parendo mandatis excommunicatoris, sed eccidi. sae , de sic alicubi inuenitur . quod iuratur de mandatis excommunicatoris, intelligitur. de interpretatur ecclesiae, & similiter ecclesiae idest excommunicatoris , quia ecclesia est in praelato, d praelatus in ecclesia, quia sunt simonia, Vt Vi .q.j. c. crae. de xxiiij. q. i. c. arr pta. de ibi glo. Sed hic conuenienter quaero, qui sic absolutatur cum iuramento de parendo, ut supra, ocs post absolutionem deierat, seut peierat, ira φincidi si de reintruditur in censuras, utrum debeat iterum iurare,antequam absoluatur,cum
iam semel iurauerit ὶ Laur glo.dicit, quod si oc est arg.optimum in c. in ecclesiis.cianaio.de
o Lubi Papa sciens quosdam esse periuros,
non tamen absoluit eos sine iuramento, sed argum.contra xii.q.V. c. paruuli. de in cap. literas . de praesumpt. Sed illa non obstant, quia ibi non admittuntur ad iuramentum, vi pose sint testificari pro aliquo in opprobrium ipsorum, qui periuri sunt, ut in c. testimonium. letem .sia est contra arg. ij. l.vii. cap.non potest. sed illud intelligitur, ante quam meniteat T ran refert Tancredum de Corneto tenuisse, o alia cautio ab isto recipi debet praeter iuramenium, scilicet fideiussori , vel pignoratilia, per
t. si mandato. f. fi T. mandati. arg. d. c. literas.
de praesumpt. Sed illud loquitur, cum suspe cius est de haeres: unde ecclesia resipit fideiussoriam cautionem addanum illius, cuius sententiam secutus est Alanus, arg. et c.j.de pro cur. de c. scribam. de praesumpt. Aliqui verbdaxerunt, ut Laur.de Bern. quod iterum tur bit in sui confusionem, desertasse talis esset, φcum solo iuramento posset absolui, ut in c. ex tenore. hoc eo. ti. de cicum desideres. in fi. de c. super eo qu d. Cave tamen, quod licet commodὸ dici pollet, quod talis cum iuramento absolui debeat, si tamen suspectus sit,quod iterum debeat recidiuare, non est ei iniungendusub debito iuramenti, ne de caetero talia cominmittat, ut supra dixi. Quia supra aliquid tetigimus de absoluti
Io ne mortuorum, quaero, utrum mortui tin excommunicatione possint absolui. Videtur dicendum, quδd non, cum iudicium tuorum soli Deo reseruatum sit,ut in cap quorundam. iii dist. Praeterea Petro dixit Dominus , in cunque ligaueris super terram , de non sub terra, de mortui non ambulant, nec sunt super terram. Sed contra signatur in c. 1 nobis. et secondo. hoc eodem tit. Vbi dicitur, quod mortui absolui possunt: quod verum est, ii ipsis viventibus poenitentiaesigna apparuerint euicientia, ut ibi dicitur; gl'.tamen in c. si aliquis. u.q. vj. dicit, v pro talibus non est orandum, quod debet intelligi ante absolutionem, ne tamen dicit, quὁd non possint absolvi,quia est et contra d.cia nobis. in ii. de ad illud ciquoriundam. quia iudicium mortuorum Deo reseruatur. Respondetur, quod sic, quantum ad discemendum, utrum peccatum sit ei remissum perecclesiam, vel non, non autem quantum ad a
II solutionem: quia Gesesiat potest reddere defuncto, quod viventi abstulit, scilicet communionem suam, sed peccati culpam non potest abolere. si in ipsa decessisset; de forma autem abibliitionis moriorum dicam infra in g. viso.
de absolutione vivorum. Praeterea talis, de cuius pernitentia quoquo modo
408쪽
modo constat, praesumitur eise in purgatorio,
quia viator est, ideo sub iudicio ecclesiae militantis este potest. Praeterea excommunicatio ii duo facit, videlicet ligat corpus, & animam, corpus, ne tradatur ecclesiasticae sepulturae, nimam veris, ne interim oretur pro ea i licet
ergo ponerem us, quod absolutio non prodesset quo ad animam, prodesset saltem quo ad honorem corporis in hoc saeculo, Se hic oritur ratio, quare quis potest absolui ab excommuni ratione poli mortem, non autem potest bapti-1 3 etari t post mortem, quia sententia ecclesiae ligat corpus, & animam, & licet sit iniusta, au-uri sepulturam. Baptismus vero est cha et in animam impreisiis, unde post mortem non est, ' valeat baptizari, arg. xij. q. vij.c.licita . Ad illud autem, quod dicit nr, Quodcunque solueris super terram, potest dici, non resertur ad id, quod dicitur super terra ad homines uiuetes ina, quasi post morte no possint absolui, sed sensus est,.quicquid solueris in e oesia militante, cuius masna pars est super ter
ra, vivens in corpore, unde ni nilominus exem
cere potest iurisdictionem suam in alteram partem, quae iam est, vel ei lepraesumitur in purg torio et haec Taramasiensis hie , qui sormat hanc quaestionem.
I ε solatio excommunicationisset vim , radi ferat ab illa, qua fit mortuo. et Anathematietatus, quomodo M sopo Assu
3 Haeretiri, stimatici , O qui fidem tari abnega
Et an forma illa, quae ibi traditur sit desubstantia. 3 Excommunicatio, an post fieri per haec verba, donunciamus talem excommunicatum. 6 Sententia, quae non continet tertitudinem absila tionis, vel condemnationis minualet.
7 Excommunicatus, an Missolutus si praelatus diacat, Sis absolutus. 3 Inuntio magis, quam verba emnsi icienda. 9 Verba debent seruire intentioni lim imDio verbis.
De absolutione, seu reconcilia
tione anathematizati. E o quia diximus supra de Arma absolutionis in genere,& proximEde absolutione mortuorum. Su
currit alia quaestio, videlicet vitiit eadem Armat absolutionis, seu reconciliationis seruabitur, cum unus solemni et excommunicatis, vel anathematizausi di
ras,quod non,sed alia penitus distincta.& separata ab absolutione pr milla,quia si anathematizat, Poenitentia ductius veniam postulat, vel emendationem promittit, vel alias satisfacitia ut tenetur, tunc episcopus, qui t eum excommunicatiit, vel anathematizauit ante ianuas ecclesiae venire debet, α duodecim presbyteri icum eo, qui eum Linc inde circustare debent,& si anathematitatus in terram prostratus v niam postulat,&de Aluris cautionem spon- ddet, tunc episcopus anathematizatum per manum dexteram apprehendet, dein ecclesiam
introducet, & Christianet communioni ipsum restituit, psalmos septem poenitentiales deca tantibus omnibus,demum episcopus dicit preces, Urieeleison, Pater noster: deinde, Salua fac seruum tuum:& post haec dicit orationem, Praesta quaesumus Domine huic simulo tuo dignum poenitentiae mictum, ut ecclesiae tuae sancte, a cuius integritate deuiauerat peccando. admissorum veniam cons quedo reddatur innoxius, per dominum nostrum lesum Christit, filium tuum &c. haec forma traditur in c. cum aliquis.xl.q.iij.Alias vero, qui latrocioribus
causis sunt excommunicati, aut anathematiza
3 ti, ut haeretici, iscismatici, de qui fidem Christi abnegarunt, seque circuncidi secerunt, de huiusmodi atrociores easus sunt perpens v luntarise,spoliati,& virgis caes, cu psalmo Mi- i serere mei Deus secundum magnam misericordiam tuam, in ecclesiam introdiicuntur: sor mam autem recociliandi huiusmodi habemus in Pontificali , sed primam reconciliationis anathematigatorum formam nunquam sic vidi seruati, sed bene in abnegantibus fidem, circuncisionem passis, & clericorum intersin ribus, ut saepius vidi ante fores, seu limina Apostolorum per poenitentiarios, ubi etiam vidi mratores Bononiensum denudatorum cum funiculo ad collum in vestibulo die Basilicae. quos Iulius Secundus in ingressu ecclesiae es mantes, Miserere Domine, miserere, non inspexit, in redditu vero mandauit ipsos sic de nudatos , de virgis caesia in ecclesiam introd ci , de absolui. Sed nota, quod quamuis eum his solemnia talibus absolutio fieri debeat, Tarantasien.t 6 men dicit non crederet ipsas esse de substatia, sed fiunt ad terrorem, unde absolutio sine his facta tenet, ipse tamen ponit formam absol tionis dicens, quod absolues debet dicere hae verba, vel aequi pollentia, videlicet, Authorit te, qua fungor , Absoluo te ab omni vinculo communicationis, vel in singulari excor municatione qua ligatus es pro tali causa , t li iudice. Haec forma assumituro f. dissiniri
409쪽
sed attende hie , quia nonnulli simplicishris dum intendunt aliquem l ex communicare, di
cunt, Denunciamus talem exco in municatuin,& tamen nunquam excommunicauerant eum
prius, nec erat excommunicatus a iure: talia enim verba non sunt apta ad excommunicationem . similiter in ablolutione dicunt ; Abs lutionem, de remissionem excommunicati nis, & omnium peccatorum tuorum tribuat tibi dominus omnipotens, vel similia verba, quae potius sunt verna deprecationis, ut dominus absoluat, tam ab excommunicatione, quaerat ligatus quo ad Deum, quam ab excommunicatione, qua erat ligatus 1 iudice, vel iure quoad ecclesiam militantem: ita dicit Raynu.& ratio praemissorum est,quia sicut senten-6 tia, t quae non con tinet certitudinem absolutionis, vel condemnationis pro nulla habetur, ut in c. in his . de verbo. signiti. sic de absolutio incerta, ec sine expresstione formalitatis.
7 sed quaero, quid si dicat tablblutus sis, eredo ipsum absolutuna; nam sententia,& intens itot magis inspicienda est, quam verba. l. quid tantum .f. si .il .de arbita cla in i .iij. I. conditio.sside adimen leg. rv l. promittendo. st detur. dor.&in l. ij.C.quae res pig. oblig. post & verba d si benit seruirs intentioni, & non intentio verbis, ut in e intelligentia. de verbo. sign. faciunt satis, quae supra dixi, ubi quaei tui, an in excommunicatione, vel anathemate requiratur ce ra,ce determinata serma, in 3.quaero itaq; primo. fficit enim, quod condemnatio, vel absolutio fiat per aequi pollentia verba, ut in c. ij. de accus.s V m M ME. I Mortui vi excomunicatione, qua firma absiluatur. a IIaredes excomminicati, sed nil mort aut uuan compellantur percrejuram ecclesiastuam ad
Et quui de iuramento. iid. 3 Nortuus excommunicatus , ct tumulatus extra
timiterium, sipost mortem absiluetur, an rebumabitur cadauer, vel ossa, o in cimiterium ro cenetur inter via fidelium. 4 Dan cadauer virgis verberabitur.3 Alsolumas excomminicatione , possit eri absque ministerio hominis.
6 Excommunicatio ad tempus fieri potest , vel stac ditione.
--- I s o de absolutione vivorum , quia supra diximus mortuos a solui posse, quaero consequentet
ima abiblutionu ipsorum mortuorum, dicas, quod pariter
i silicum psalmo pomitentiali, & oratione Dominica, Saliis cons uetis, iuxta formam traditam in c., nobis. et secondo. in fi . hoc eo. tit. Absoluitur autem mortuus ab eo tantu, a quo
vivens absolui debuisset, de compellentur haea res est percensuram ecclesia ilicam ad satisfaciendum pro ipso, si alias moniti noluerunt, ut ibidem dicitur. Sed nunquid compellentur iurare, ante absoluatur. Bern. dixit credere, quod sic, ted si nollent, non tamen retardaretur absolutio, sed postea indillincte compellerentur satisfacere iniuriam, vel damnum passis, vel alias facere, quod ille vivens facere tenebatur.3 sed non praetermitto quaerere si talis imor
tuus excommunicatus fuerat tumulatus extra
cimiterium, nunquid ex humabitur cadauer, vel osia,& in cimiterium reducentur inter onsa fidelium 3 Respondeo, quod sic,&exliv. matus absoluetur secundum Rayn. argum.xj. q. iij. cap. tunc vera. α postea sepelietur in ci
Quaesiuit etiam Raynu. nunquid cadauero virgis i verberabitur, dum absoluetur, dicit, quod non, cum nihil sentiat, di sit, acu non eisset, immo non sit, nec in eo fiat passio. Sed bene consequenter quaero, nunquid sits dare casum in iure, quod fiat absolutio ii iures neministerio hominis, aut formis praemisia sis : dicendum est, quod sic, quia hoc aliquando casu aliter fit sine illis formis, ut eum sertur c sententiat usque ad certum,&determinatum tempus, ut puta, sis excommunicatus usque ad Pascia vi est tex. in c. in primis. ij. q. j. ibi. sex
mensibus dominici corporis sint conam iunio neptiuati, siue ad incertu, & in determinatu tepus, videlicet donec cellauerit a concubinatu, vel peccato, vel xxxj. di. c. si si sunt. ubi de hoc, vel donec satis secerit, ut in c.aduersus. de immuni. ecclesiarum .in fi . ln his enim casibus eo ipso, quod tempus praefinitum transierit, vel cessat a peccato, vel satisfacit, sti tim est absolutus, arg. xV.q.vj.c. si quis deinceps.& lxxxj. distin. c. si quis amodo. videtur etiam ad hoc facere illa ratio, quae videtur reciproca , videlicet, quod sicut quis potest ipsb facto incurrere excommunicationem, quare& non similiter absolutionem-hoc magis videtur etiam fi-Morabilius, cum promptiora sint iura ad absoluendum, quam ad com demnandum.
i castela quid'. et Absolutio ad cautelam ab excommunicati , r pter quas causas feri contingat. 3 ristes excommunicati nonpossvnx exaninari, quid
410쪽
4o8 De Irregularit. dc Dispensatio.
iviris siveritas ah de hi non potest. 4 Probationum copia potius gendas, qui mia
A c TE N v s diximus de absol Z iione ab excommunicatione ce ta, & vera a iure, vel ab homine lata, &tam inter vivos, quam
mortuos. Modo conuenit quacuationi huius materiae, ut videamus pariter de absolutione ab incerta excom municatione,
de cuius validitate,vel inualiditate probabiliter haesitari posset, & sic de absolutione ad cautelam, de qua polliciti sumus nos dicturos, de
haec erit ultima quaestio circa materiam sententiae excommunicationis maioris a iure, vel ab homine,& anathematas, & absolutiois ab eis. I Sciendum est igitur, quod cautela testin re dubia prouidentia securitatis et fit itaque absol tio i ad cautelam pluribus ex causis , videlicet propter ambiguum, ubicunque enim quis dubitat desecto, siue de iure ut dixi virumst excommunicatus, vel non, quia bonarum mentium est ibi culpam timere, ubi non est culpa , ut satisfaciat conscientiae, debet absolutionem petere, ut etiam satis supra dixi, ubi tractaui, quid sciendum sit, dum dubitatur de excommunicatione, ubi etiam remisi me ad dicenda hie : vel si dubitatur de iurisdictione excommunicantis,arg. iiii.q.j.c.audiuimus. Item infamatus,quod sit excommunicatus ipso procello ignorante, quia tunc aut petet absolutionem ad cautelam praestita cautione, aut se purnabit, ut etiam supra dixi per c. cum desideres. hoc eo. tit.in 3. secundae qliaestioni.in pri mo responso. item cum quis proponit senili se ex communicatum post legitimam appellatione: vel quod sentetia continet in se intolerabilem iuris errorem, quatenus in his casibus ad proia bationem admittantur, etiam si absolutionem non petat, sed donec de ipsis constet, in alijs sievitandus. Solet tamen sedes Apostolica, viseruat curia talem absoluere ad cautelam, ut in
nerabili.&c.solet.&de appell.c.ad praesentia. 3 Item si testes excommunicati t producantur, poterit iudex eos absoluere ad cautelam cum
reincidentia, de hoc si alij testes haberi no potassent, ne veritas pereat, Vt in civeniens.de testi.
et secondo.in ian& hoc ideὁ etiam est, ut proba 6 tionumt copia augeatur. ut in l. curent. ff. de testi.& ii.de rui. incen. de nausea. l. nequid.3. de his. Item propter periculum morae, ut si agenti pro ordinatione suae ecclesiae obijciatur ex inmunicatio, quam ipse valere negat, sed probationes non habet in promptu, abseluitur ad cautelam ab ordinario, nec ordinatio retardetur: haec colligi intur ex notatis in cap. Apostolicae. de except. Hodie tamen curia Romana semper ingratijs ponit clausulam abso lutionis ad efletium ausolutionis , ut latius dixi supra, ubi tractaui de cilectu excomm nicationis in quarto essectu . in s. successuὸ quaero, ubi posui quaestionem, an ex comm nicato beneficium conferri possit: dixi etiam supra de cler. excomm . min.in 3. & quia supra dixi in beneficijs acquisitis in excommunic tione, ubi plenius.' S V TI N ME. is i En mumicatio minor, quae dicatur.
et Et quos habeari essectus. 3 Quibus , a quibus instigatur. 4 Pro quopeccato instigatur.3 2 torium, quando quid dicatur remis M. 6 Excommunicatio minor quot replex sit. 7 Vsurarius manifestus dicitur excommunicatus minori excommunicatione.
8 separati a participatione sacramentorum pluribus
tionis minoriS. A C T L N v s vidimus de sententia excommunicationis maioris,&anathematis, de earum incursu, & effectu, Δ eatum communitatibus,
absolutione ab eis tam inter vitios, quam inter mortuos etiam simpliciter, vel ad cautelam, nunc superest videre de sententia excommunicationis minoris , de qua sum millis parum admodum dixerunt: Hosti in summa, in 3. quot sunt species. dicit, quod excommunicatio iminor est, quae a sacramentis ecclesiae tantum separat, ut in c. si celebrat. de cler.excom. min. & prima pars huius dissinitionis probatur in c.quod per censuram. deverb.sgn. secunda vero probatur in c. liquem de sent .excom. 5: in d.c. si celebrat. non ergo separata communione fidelium. Sed videtur contra in c.Enget trudam .iij.q. iiij. ubi dicitur, quod Enget truda non solum suit excommunicata ea extamunicatione,quata staterna societate separat, sed etiam anath mate: & ita videtur, quod minor excommunieatio pariter separat a participatione sacramororum, dea participatione fidelium, scut Scmaior, de anathema. Solutio.