L. Gottfridi Kohlreiffii Chronologia Liphrat Katon adhuc immota et denuo illustrata, oppositas sibi videlicet machinas evertens, integritati Scripturae S. ulteriora praesidia parans, et sic magno iterum numero observationum utilissimarum locum facien

91쪽

νῶ CAP. V. DE THEOLOGI A CHRON.

consensu MOsis, acceperit, quem Vult poPuli Israelitici legatum , deputatum & mandatarium apud DEVM, cum Legem . promulgaret, fuisse. Integrum, inquit l), fui

decernere, utrum e re fit populi legi Mic , mn nisi nominet enus tantister tali, se submiserere nec ne i ex quo demum consensu proprie dictae feris naturam induit. Admodum limpidi stilicet sic oriuntur pietatis Istaesitarum fontes, sed quos in Scriptura S. quaesiveris frustra. DEVS sane, cum Israelitas sibi posceret in populum, voluit, ut Ipsiam DKVM Abrahami, Isaaci & Jacobi agnose

rent, non Vt agnoscerent Regem, Exod. III, cseqq. VI, 7. Nec in monte Si nai ita exorsus est dicere: Ego sum Dominus Rex tuus, sed Ego sum DOMINUS DEUS tuus , Exod. XX, 2. Legem .FO-que non propter solos Israelitas, sed & propter gentiles promulgatam esse, eX Deut. IV, XXXIII, a. 3. aliisque Sc ipturae S. locis apparet. . Tantum igitur abest, Vt Lex Moralis dependeat a foedere typico, Vt

l Biblioth. Lub. l. e. p. 68.

92쪽

potius hoc dependeat ab illa. Nam Lex Moralis obligat in obedientiam quibusvis DEI praeceptis praestandam , etiam particularibus , etiam, rationi prorsus imperviis. Hanc ob causam Leges Ceremoniales & Forenses spectari possunt ut pars Legis Moralis temporaria & particularis, Legi Morali ideo

accrescens, ut inuolucrum quoddam Euangelii esset, CHRISTI aduentum juvaret ι ejusque, augeret desiderium. Vt vero homines ad Legem Euangelii causa ita amplificatam eo magis allicerentur, , addidit illi DEVS foedus quoddam typicum, sanguine sacrificiorum sancitum, Exod. XXIV,

4. seqq. foedus constans promissionibus be- .neficiorum quorundam temporalium, ab illis accipiendorum, qui obseruationi Legis qualitercunque operam dedissent. Hoc foedus minime fuit arbitrarium, nec Moses

aliam circa illud personam sustinuit, quam servi DEI, & nuncii non populi ad DEUM,

sed DEI ad populum. Ciamauit ad eum IEHOVAH de monte, dicendo, Sic dices δε- mui Iacob, s annunciabis filiis Istaei, - Is s EXOd. ,

93쪽

Exod. XIX , Et proposuit ilia omnia , qua PRAECEPIT usi VH AH, V. 7. Dixisu OH ad Mosen , Abi ad populum , V. Io. Disis remmes ad Mosen , Sis duos ad Alios Exod. XX, 1'. Vbinam autem I

gitur, populum dixisse ad Mosen Abi ad UM vel Sie dices ad DEUM Foedus . tamen sint indulgentia plenum, foedus ob, i intercedentem sacrificiorum mortem Test menti aemulum, foedus typicum, quo adumbratum fuit foedus Euangelicum. Caeterum ut foederis ipsius Euangelici dia. yersae dantur Oeconomiae & dispensationes , non species: ita Oeconomiam Veteris Testamenti Author noster nimio plus deprimit scribens: Legem Ceremonialem non incommode Euangelium Veteris Test. a

Pellari posse m); fidem tempore Veteris Test. non fuistis fidem proprie dictam, sed, potius *em n ; certum esse, fideles tune in ossiens praestandis plus adhibuisse timiditatis, quam confidentiae o . Praecipuum

94쪽

RAMBAMIAE SOCIA. s

Veteris Test. Mangelium continebatur diactis Mosis ac Prophetarum longe clarissi de Messia riusque beneficiis. Hinc illius temporis fideles futuri Saluatoris meritum, tanquam praesens, vere ac proprie dicta fide amplexati sunt, nec dominatui illi tumoris seruilis subjecti fuerunt, quema modum nec fides , salvifica cum eiusmodi dominatu consistere potest.

Iam qui Legum Diuitarum rationem a nobis declaratam recte ponderauerit, facile pecticiet, opera Legis Ceremonialis inter causas salutis numerantibus nihil fortius opponi potuisse, quam ipsam Legem Morsem Virtute salutifera post lapsum de

stitui. Quamobrem certissimum est, Pin' tum quidem per τὴ κοσεκου Gal. IV, 3. 9. intelligere Ceremonias Veteris Testamenti , eaque respectu Typico cessante appellare at per νομον in Epistola ad Galatas intelligere praecipue Legem Mor lem. Noster vero . etsi necesse habet f teri,

95쪽

ν6 CAP. V. DE THEOLOGIA CHRON.

teri, Gal. IlI, Io. de Lege Morali sermo- nem esse sp , in sequentibus tamen verbis non de Morali, sed de sola Ceremoniali Lege loqui Apostolum, credit q). Sed ut huic sententiae sermonem Apostoli a commodet, verbis ac phresibus inusitatos &incredibiles prorsus, significatus amoti ΕαΤ λεγω, ita inquit,ub Variorum sententia : nam reliqua commatis Is . & priora commatis I 6. Verba aduersariorum esse opinatur, hisce suffultus rationibus , quod Testamentum rescindi pos- , sit, & typicam mortem allegare doctoris fuisset, non disputatoris r ; quasi scit. nemo simul possit docere & disputare. Sen sum autem phrasi illi attributum non essie Pauli, locus I. Cor. IX, 7. 8. manifestum reddit. Nimirum Apostolus non loquitur more Philosophorum, qui probationem κέ ανθρωπον Vocant, qua probant falsitatem aduersae sententiae ex principiis, quae. aduersa pars pro veris habet: sed καΤ' αν-

96쪽

RAMBAMIAE SOCIA. 77

Θρωπον ipsi idem est, ac secundum principia hominum sibi relictorum, quorum alia quidem Scripturae S. repugnant, I. Cor. III, 3. sed S alia veras propositiones continent, quamuis etiam sine Scripturae S. institutione homini cognitas, Rom. III, Per Testamentum deinde Annotator intelligit ordinationem, secundum quam DEUS fidem dare, seruare & confirmare velit s)rcum tamen Testamentum hoc loco sit prori missio Diuina morti Redemtoris innixa, de . danda omnibus hominibus, fidem in CHRI STVM e benevola DEI manu accipientibus.& usque ad finem vitae hujus retinentibus, haereditate Vitae aeternae. Porro in ἄπι ωολλῶν V. I 6. pro omnibus in universum Patriarchae posteris habet t): ad quem sensum eruendum quanto opus est Oedipo ' Per διαταγας ἀγγελων V. I9. typos imagines, quas Moses in monte viadit, denotari credit, non obstante, quod Exod.

97쪽

τη CAp. V. DE THEOLOGIA CHRON.

Od. XXV, 9. o. nec vola nec vestigium Angelorum' apparet: quemadmodum Scλαλειν Hebr. II, a. idem esse putat, ac typos di imagines repraesentare v . Voci μεσίτου, ubi de Mose praeditatur, mand 'tarii notionem substemendam esse affirmat x , sed repugnante, ut paulo ante ostendimus, Scriptura S. di sine ullo Seriptoris Graeci exemplo. Lex, quae non est ia Hςεως v. I a. adjecta est των v. 29. i. e. ad erigendam pauidam ob pe eata conscientiam hominum y . Memoι

quam venisset fides, sub Lege

συγκεκλει bum V. 23. h. e. crebriori confortatione, repraesentatione & confirmationeratione futuri gavisi semus a . in senissas, quos' aptius hoc loco exprimi non potuisse, Author persuasum habet b . En interpretationem, quam non sentit dissicultate vel minima laborare c). Fri fructus

98쪽

argumenti euidentissimi & tantum non ine

Pugnabilis c d . s. M.

Age vero experiamur, annon remota, ut pium Sacrarum Literarum interpretem decet, omni ambiguitatis & ακυρολογίας suspicione, seruataque solicite fidei paritet analogia ac natiua, Vsitata & constanti significatione vocum, interpretationem nanctisci possimus, quae Vere euidens, perspicua& seopo Apostoli consentanea sit. Taleni nimirum sistat sequens paraphrasis. Fratres, ne vobis contemtui sit morte Crucis v. 13. 'rata facta ἐπαγγελω v. I 4. secundum hominem I. Cor. IX, vel secundum principia humana s Juris Naturae, loquor quidem

mox v. I p. dicenda: attamen nec meri hominis confirmatum morte ipsius Testamentum suuquam irritum facit , aut aliqua ei superaddit. Adeo vera & sancta judicantur primeipia Iuris naturae de Testamentis. Abrahamo autem dictae vel factae sunt promissionea plures de benedissione Diuina, semini

99쪽

ipsius, fidelibus, v. 29. Utpote quorum, tanquam CHRISTO quam proXime cognatorum, Hebr. II, Io. seqq. Ephes V, 2'. 3 Q. Psalm.CX, 3 . DEUS Messiam patrem constituisens, etiam illum constituit patrem Rom. IV.

II. I 2. I 6. Harum promissionum haud postrema est, quae legitur Gen. XXII, 16. 17. I 8. ubi, cum o ulis Abrahami adhuc obuersaretur Isaacus, sub cultro ad mactandum p rato morti in ligno proximus, ceu typus CHRISTI moribundi, ' statimque post immolationem arietis, a tergo affixi fruticeto ltanquam cruci loco Isaaci, DEI Filius mortis sitae memor, clamauit ad Abrahamam de coeo , dixitque: Per me juraui, inquit VHO-VAH profectoi quoniam fecisi, ut te ne ab unico

quidem Alio abstineres: proferito Hebr. VI, I . benedicendo benedi Itarus hum tibi, s multiplicando multiplicaturus sum semen tuum, fideles,scua stelias caeli, c, sicut arenam, quae es a littus maris: re ut hareditatem Gal. III, 18. obtinebit semen tuum, obtinebunt fideles porram hostium suorum, domicilium coeleste ,

quo exciderunt mali spiritus, Gen. XXVIII,

100쪽

a . e). sic benedicentur seque benediactos profitebuntur in Semine tuo , in filio quodam tuo, omnium longe excellentissimo, Omnes gentes, non selum posteri tui ex compore tuo prognati sed & gentiles. Duplicis igitur hic fit mentio seminis, fide quidem arcte conjimcti, attamen & caute distinguendi: seminis scilicet, ώ, dc seminis D ω promissio facta. Cum dicit DEVs Non dicit , nec ita intelligendus

est. ac si diceret in Seminibus , quasi de multis vox ibi diceretur, ut m antecedentibus, sed ut de una tantum persona: Ee in Semine tuo, Acti III, 2 s. qui est CHRISTAS. Hoc vero jam loquor secundum principium iuris humanum, Testamenta morte conisi firmata non esse: rescindenda v. I s. Si id nimirum ita sese habeth Testamenium illud Abrahamo traditum & ante annos ψ3O. commorationis Israelitarum in Aegypto juramento di toties repetitis. promissionibus