장음표시 사용
71쪽
Ritschelius ducito dedit, quod et Lorengius et Golgius in edd. receperunt Nescio an non recte; nam mihi alii loci in Plauto inesse videntur, qui huic ConVeniant.
Similiter Epid. I 6. Ep.)T esse dis in ii e m mi Litarem. Th. Audacter quamvis dicito. Ibi audacter dicito significationem tabere fortiter assirmativam utroques loco Claroe apparet vernaCula lingua dat zelo a lun is os an) Significatio verbi dicito, quam s. 828 habet, non magnopere inde differt Lenoni ea nominanti, quae in nullius coqui artis
inStrumento ineSse Possunt, Coquus respondet: audacter
aer Ito. i. e. ea de mesa artes tibi fra dicare iacet, iam cis propria sunt s. 48 Pseudolus simili modo dicit de suis responsis Simoni praedicares licere ei Delphis
Dicere utroque loco declarat aliquid alias reifrofrium fraedicare. Puto in sermone mercatorum hanc signifi-Cationem ProveniSSe, Cum mercator, de bonitate proprietatibusque alicujus mercis ab aliquo interrogatus, in reSPonS Saepe usurparet dicito sc si alii rursus vendere velis haec vel illa ejus propria esse, ut e. g. alteri roganti, num bos domitus esset, quotumque annum ageret, audacter dicito p eum jugo assuetum et tres anno natum 'I 23 responderet. Inde usus hujus dictionis facile latius manare potuit. Xempla autem hujus primariae significationis rara esse, in tanta inopia documentorum litterariorum ad vitam otidianam Romanorum pertinentium nemo mirabitur. II. Pseud. S. 324-345. Hic locus compluribus corruptelis inquinatus ad interpretationem argumenti sane alicujus momenti est propter quaeStionem eo nitentem, utrum dolus Pseudoli in eo positus sit, quod Simoncm ad promissum adduceret, Sevirgine abducta viginti minas daturum esse, an imo admiratione quadam sua sponte et viginti minas promiserit et post abductam Phoenicium pependerit. Nam in utramque partem a viris doctis disputatum est.
Ritschelius Op. II pag. 769 acerbissime in Spengelium
invectus St, quod is in prima scena Actus II Pseudolum de duobus consiliis loqui dixisset, alterum aggrediendi lenonis, alterum Simonis, ideoque opinionem Ritschelii hoc loco illographiam e glossematis ortam StatuentiS, improbasSet. Se priore judicio stare da ke in Sin undMenschenversian in de Unterscheidun eines Nellachen Angris se sei V Simonem argentum ultro promiSiSSe, Ultro in fine fabulae Pseudolo manibus dare. Discipuli vero haud pauci et hic in verba magistri juraverunt. - Asseram aliquos locos Plautinos: PSeudolus S. 69 sq. poStquam pactum cum Simone jam iniit, gloriatur nunc AEgo hac epistula Trs de Iudam erum it lenonem idi qui
Fraude sarta SNullum dubium reliquum iacit S. I 324
Neque mei aergi misereret, hoc si non modi in ecfecissem
72쪽
etiam virginem abducturum esse Simo eum an gloriari Putans, tentat, Serione ita praedicet, audeatque Condicionem accipere, Si rem minus Persecerit. Accipit Servus, sed contra Simoni Condicionem fert, si persecerit. Simorursum eam recuSare non potest. Callide igitur servus rem ita instituit, ut per ipsam Stipulationem altera promissi parte Solveretur, Promiserat enim et argentum se impetraturum et Virginem se abducturum, nunc tipulatur hac re persecta Simonem viginti mina sua voluntate sibi numeraturum esse. Ita illa resciam Una abduCtione Plioenicii constat. Talem Verborum captionem in hoc loco inesse angenus negat im verbis Si res coro 336 objectum te ficere, id igitur e praecedentibus Supplendum; et jecoro igitur et faxis 333 idem objectum habere quod Pr ceris 33 I); cogitatione igitur supplendum Sse S. 336 Si Staccoscra es Ecero, dabin tu tua vota ita te mihi ar entum ' Id autem absurdum esse, nam Si dicere Pseudolum, Si argentu ut a te se dolum abStulero, dabir mihi arestatum' Sed tangenus praetermisit Sermonem AEAS tanquam fluvium Gemper noUam aquam afferentem, quae allatam rursus propellat; Sic receni dicta antiquiora propellere, in loquendo ante dicta non diu teneri Inter s. 336 et Vs. 53 mimi multa interpoSita Sunt, ut huic supplendo ille adhibeatur cum praesertim ex ipsi Verbis
quid cogitatione supplendum sit, Sati Sit perspicuum. Etiam praetermisit, ualem Captionem non tam miram esse rin argumento quod excogitavit foeta oriundus et Cons. Plaut. Stud Pag. 36 I. Quod vero sollicitat istaec opera ideo, quod versu praecedenti utrumque dictum est, id est quod Munt in scirpo nodum quaerere. Istud Vocabulum opera enim significat ea naagna, quae praedicas, facinora neque sollicitandum esset, etiamsi de una re usurPatum oret.
73쪽
Probasset Quod cum non fecerit, libenter Acidalio ir' emendatione et sentens in ira N
interest In tam parvo dis rim, mri
unum in diem Cum praeterea o quides minime glossatorem olet. Sed in utramque conjecturam cadit vituperatio, illam vocem iam Contra omnem sensum Servari. Ouodnam Poenae genu Sit, quo Servi per unum diem in pistrinum dentur: Immo sensus flagitat, ut Pseudolus dicat: non mediocri poena me assicito, Verum una omnium graviSSima V. Itaque qui fieri potuerit, ut nemo diem sollicitaret, non intelligo. Ii auXilium ferunt verba Sagaristionis in Persa VS. I Sq. Plusculum rannum
Voce lusem Semel in auuum depravata, iam est additum; modo interpretamentum ocis quidae CSt, Cujus Vi Vera at
que antiqua posterioribus temporibus minus intellegebatur. 34 Qui argent in circum Vortant. PS. Quis me rauda Cior Flecheisenus conjecit in torvortant; et a voce quidem apud 'lautum satis usitata metrum aestitui potest; sed ita non Xplicatum est, unde illud circum venerit Tuspicatus igitur sum in duplici lectione turbas natas esse: sui ar Putum circumN Hiaut. Cui me amesnto ira cruortant. Utra potior sit. disceptare non ausim altera o apud Plautum servulgata St, altera re militari desumpta, unde multas dictiones comparationesque Plautus hausit. Vs. 543 Sq. Si sumus conssJpecti seu Consilium unquam iniimus de cista C ae Aut re unquam inter mox Convexi a m ura.
74쪽
T L - ... 8 PIe r. Botitius restituit iussi mus, delevit de istac re. Hoc quidem Perperam. NeceSSe enim est e duobus de ea re et de istac res alterum sit glossema Cum P SIac re et metro accommodatum sit et versu praecedenti istuc facinus respondeat, des ea res pro glossemate delendum est In con naumus viri docti errorem librarii nimis a ni fecerunt, Schollius etiam ovioravimus ausus est Niliit
in CONVENIMMUS abiit, hoc rursum prave lectum nostram S ripturam dedit. Plane similem lapsum offendimus in Argumento I hujus tabulae, vs. 6, ubi codd. tradunt Amrmurci e Simmiae pro Simaas Quam quoque lacile erat a litteris IM, ut librarii errarenti Non dubito igitur qum Scribendum sit
Aut si se istac re umquam inter no Con Ue-
Inter ea, quae angenus attulit ad confirmandam suam opinionem in s. 33 pro AArre sera legendum esse
Rh Mus XXIII pag. 42l repetivit, vocem scra Signi-licatione Vacιuorum praeditam apud Plautum iraeter
nunc locum nusquam inveniri. Hoc tam rectum est, quam est pravum, inde argumentum contra hunc locum Petere.
Pluralis numeri fori bis apud Plautum occurit nam Prol. Cas. 7 Posterioris aetatis Sh Men. 426 sq. Pallam Jllam quam tu dum dederas, adplarygionem ut deferas quae Volo. Non 'nim 'aec pulti sagus opifem opera fecit 'arbarus.
I 29 Utroque loco igitur de opificio usurpatur. Alteram vero significationem facinoris pariter Plautina aetate jam viguisse docet fragmentum Caecilii Statii I 67 Fr. Com. Lat. d. Ribbeckὶ Properctim in tenebris istuc Confe Ctum
Ergo rationem damnandi vocabulum sera us. 53Ι ut Plauti sermone alienum, equidem non probaverim. Sed ejusmodi levitas quaedam judicandi in inαξ ειρημDοις
non Semel usurpatur. Multi viri praestante haec, quae tamen ad artem Criticam gravissima Sunt, Saepius negligebant:
I'. Perparvas reliquias de toto Latinarum litterarum theSauro nobis esse servatas, ut de nullius sere verbi antiquitate Certum judicium ferre possimus neve alicujus significationis aetatem, quando Primum SurPari OePerit, Satis certo statuere nobis liceat. 29. Quemque scriptorem quaedam habere sibi propria: alias voces in deliciis habere, alia reSPuere, Cum tamen ad universum ejus aetatis usum non ita multum inde Concludi queat. Fieri potuisse ut idem ob causas, quae ipsis illis quibus scripserit temporibus ab aliis erui ViX potuis-Sent, nedum nostri tam longe remotis, a sua ipsius solita scribendi ratione et verborum S nonnumquam declinaret et voces ceterum a Se non usitatas adhiberet. Qui hoc accuratius CognoSSe velit, aliquem noStrorum temporum poetam cujus orationem atque Uerba Cum Cete. rorum aequalium Comparare licet, id agens inquirat. Hic monuisse sat erit, quot απαξ ειρηιιένα inUeniantur in Homero,
quot etiam in Shahspeario, nec non offendi talia in Vergilio in Ovidio. Sed siquis data opera tabulas vocum atque dictionum
in Plauto rarius occurentium Consecerit, quantum etiam de nostro poeta valeant, quae Supra dixi, magis etiam ei apparebit. Hic pauca tantum XemPl afferam.
75쪽
Pro Solito quantums , qui ara est bis in Plauto occurrit Pseud. 69, Most O quantaimSi semel apud Terentium invenitur, Phorm. 33).Τus jurandum semel ordine inverso a Plauto usurpatur, Pseud I97. Delectus semel apud Plautum occurrit, Seud. 39 I. Dilaec In semel apud Plautum occurrit Rud G279. SimulIas tantum occurrit Seud. 284. Vinnulus apud Plautum alitum occurrit S. 223. Thoatrum semel apud Plautum occurrit: Pseud. IO8I Cons. Cap. II, , I not. 2). Ins Tostis tantum Tria C. I occurrit. avaSIellus tantum occurrit Epid. 62o. allator semel invenitur Oen. 33O. Aoristi in ses haud laucae formae a Verbis, quorum stirps in litteram Consonantem desinat, Semel inUeniuntur.
verunt. In ed. M. G algius Mox etiam ijecit in minore rancis quadratis Circumclusit Nemo quod quidem Sciam operae iretium iuXit ea, quae in iis hanifesto Corrupta sunt emendare Sed tamen abstersis temporum sordibus non tam mali sunt, immo digni, quorum editores rationem habeant.
In B autem sic servati sunt Ca Quom haec et ibi cilia sum et O Cutus, Vis scires si Cis de symbolo Cha omni inquam, tu modo suis me da-Cere vis sa ut SC iam. Prioris versus alterum hemistichium Corruptum St.
Primo illud vis, illographia syllabae tu delendum, deinde e scire Aser elicienda sunt genuina cire is, quae illographia et confusione in textu Plautino frequentissima verborum Sis et Scis bScurata Sunt.
MaXima offensio adhuc restat: sc illud umbolo. Nam quomodo Calidorus hic quicquam de Symbolo scire o-
test, qui in insequentibus demum Cognoscat, Pseudolum id intervertisse λEx hac difficultate s. I argumenties nostrae fabulaeno eXpedit. Ibi enim Codices pro PSEUDOLO SEUDULO tradunt. Eadem hi vox paulo magi Corrupta πω bolum peperit; nam SVDUL nisi fallor a librario in SVBULO mutatum est Cons. umbulum S. 33, 37). Paullo nitidiores igitur versus si exhibeantur: Ca Quom haec albi alia sum elo Cutus, Cire sis de Pseudolo Cha omni inquam et in modo quid is es fa Cerevi scia ut CP m. Si pro si vis positum etiam Occurrit S. S. IO9Sis amanti subvenire familiari filio. Fac ut adjuncto Conjunctivo invenitur ib. 8 24 Tu ergo fac ut illi turbas, lites Con Cias. Hi versus autem lectionem pleniorem emciunt versus 696a Commemini omnia, id tu modo me quid vis
Quanquam utra potior sit recensio, nondum disceptare audeo, ut in universum rationem, qua Plautinae fabulae per prima post poetae mortem traditae sint, nos adducere debere, ut pleniores brevioribus recensionibus Praeseramus. Cum hoc negligentes tum auctoritate Cod. A seducti etiam aliis locis viri docti versus sine dubio genuinos ut posteriorum additamenta preUerunt. In soli loquio Syrae Cist. s. 2 sqq. G. et S. tria versuum genera in editione sua distinguunt unum ipsius Plauti, Secundum, quod uncis rotundis saepserunt ut histrionibus vel potius posteriori, quam Munt, recenSionitribuendum, tertium, quod prorSu damnarunt, unci qua
dratis Circumclusum. De secundo VerSuum genere SVPra
cap. II S 3 jam disputavi videamus autem, quae illis
76쪽
Caecutientis est non primo obtutu Videre VerSus quattuor Xtremo ante . Nam illan sustuli ' collocandos; deinde vocabulum sutaque in s. I 26 positum indicare videtur etiam in versu Praecedenti Us. I 23 qua Sum legendum 'SSe quaSum enim Tacile dare potuit suasisum Totum locum igitur sic refingo: Ia Idem mihist quod magnam parti litium Mulierum III Quae tunc Musi es tum facimus: quae ubi saburratae Sum USI 22 Largilo quae AE X templo SumuS Plu Sloquimur quam madi est. I a Quin ego nunc Auia Sum onusta meae X Sententia
I 28 Tacere meque o misera quod tacito
Ia Nam illanc ego olim quae flens abiit, paruolam
Nimii homo milis di quis piger, mimisque id genus id L ego hale. Vigil cre decet hominem qui volt sua temperi conficere officia: Non enim cillum exspectare oportet, iumerus rae ad 4 uom sus Citet officium. Nam qui dormiunt clibenter sine lucro
et cum malo qui e SCunt. Nά- ego munC mih qui impiger sui, Re et piperi it piger AE Velim mi Cm. In sequentibus rem explicat Se vidulum invenisse. PSeud. IIo 3 sqq. loquitur Harpax, servus militisin: II 3- III mores servorum improborum describuntur; IIII - III ipsum aliter facere dicit; etsi erus absit, eum adesse arbitrari; III Sqq. redit ad argumentum, se non a Pseudolo
Most. 838 sqq. loquitur Phaniscus advorsitor):838-865 malos servos imperium erile negligere; deinde aufugere multis modis sibi malum parare; 866-879 ipsum probitate et obsequio ut sibi cutis
77쪽
suit lenas ebrias esse multiloquas, 26-I 29 narrat ipsam adeo vini plenam tacere nequire inde a VS. 3 argumentum enarrare incipit. Locus ideo notabilis est, quod certo demonstrat ad Constituendum nostru teXtum Plautinum recensionem breviorem adhibitam esse, postea in margine loco aliquos ex recensione pleniore addito esse. Ad eandem rem Pertinere quod Pal. nonnullos servant locos qui in Ambrorian non XStant, jam SuPra Sententiam meam XPOSui
Fortasse etiam Poen. 436 Sq. injuria damnantur, quae
Palitini soli exhibent: 43 3 Quoniam litare nequeo, abii illim ilico
Iratus, votui e X ta prosicarier, Neque aea sicere Volui quoniam non bona
Versus corrupti quidem sunt, sed ob hoc solum non damnandi saltem conemur, an itum detergere POSSimus. Illud ficere levi opera sanari potest; legendum enim froicere , quod Corruptum est pro sorricere quod viri Plautini librorum fidem nimis anxie sequente foricere edere solent. In altero versu bis eadem littera damnanda est; nam si scripseris dea indigna omnia melius
procedent. Neque a porri Cere volui quoniam non bona
Haruspe dixit, dea esse indigna credidi Sic correcti ocum Plauto non indignum exhibent. Nam leno, quod hominum genus nihil fas habet, irrisit Venerem, quod haru Spe CXta non bona esse te non bonum portendere di Nit, se Veneri porricere noluisse, quippe quae mala atque te indigna essent in.
Impedimento est, quominus versus Si sanos habeamus Zeugma insolentius quo esse ad bona ex sequentibus dea esse indit a credidi peteandum est. Vide tamen ne in loco Aioquin corrupto potius medela requirenda sit quam ad illud ultimum remedium resecandi refugiendum.
Sententia Quoniam talis hiatus, qualem hi habemus sere sine exemplis in Plauto est et praeterea Constat Vocalem brevem in fine vocabuli ante vocales elidi solitam esse, necesse est aliquid excidisse Bothius dedit atques msae Sententia conjectura magi levi quam probanda. Nam divo i Latinae linguae fert, ut dicatur aut ex outentia aut ex anivri Sententia. Bentleius igitur dedit atque ex animi sententia, quo tamen vitii origo non satis X-plicatur Hanc in rem ea Conjectura paullulum mutata
maluerim: animique i X Sententia,
ut in ATQUE adhuc extrema pars ANIMIQUE lateat. II. Us. AEO 22 HO 23 Si occasionem x apsit qui sit malu S. Ussingius Conjectura admodum infelici qui sit fui malus dedit. Ita Pseudolus enim diceret, erga Se PotiSSimum Simiam malum ingenium ostendere. DatiUu Commodi ut vocabulo malus adjunctus inusitatior est, ita majorem etiam vim habet cons iacch. 66o. Woi scit ses S. Sententia aliud tamen flagitat, scilicet Pseudolum dicere non a natura Simiae alienum esse, ut OPPortunitatem nactus
78쪽
in ipsum se convertat. Itaque Conjunctionem Xplicati-Vam, Velut Iam enim Vi deesSe potest. Inde proficiscens legendum CenSeo: α quippe qui malusto in fine versus ut saepius in Palatinis in sis mutatum locum ante adjectivum, Cui enclitice appliCatum St, C-
Ita . et Sch. in ed. in hos Versus Xhibuerunt. Sed mihi non placent neque Ritschelio videntur placuisse Nana haec quidem lenonis liberalitas ab ejus ingenio omnino aliena est. Quod enim Simoni viginti minas stipulatione promiserat, id fecerat Cum Certa XSpectatione fore ut eae sibi numquam solvendae essent. Sed hic Simoni dimidium accepti boli roganti ad totum donandum Paratum e Stendere non est Ballionis, ne dicam lenonis.
Quod autem Ritschelius dedit: a uin malum totum Iuomst id nani Plautino stilo aptum, ut in textum esset recipiendum, misi ita Iacilior: eodem perveniri posset. Si enim legeris: Communes ris tu C esse oportet. Ba Quid, ni a limi di ti m et ut m sq. loCus ita Sanatus, ut nemo eum Plauto indignum judicare
Recte eo dicit, neminem hae unquam aut intelleXisse aut intelleCturum SSe, neque mente CaPio, quo modo
viri imprimis Plautini et abundanti acumine atque ingenio,
GJlgius et Schollius, in editione his solitam suam crucem appingere Supersedererint. Ad emendandum viam munit Epid 496 Fando ego cistunc mominem munquam audivi ante hunc diem Ubi eppertus ab omnibus probatus emendavit istuc
nomen. Voces NOMEN et HOMIN E facile confundi
poterant in Ha voce restituta vocabulum quem abundare et, quod in initio versus saepius in Plauto accidit cons. Most Os Sq.), e praecedenti versu irrepSiSSe apparet. Sed si semel restitueris Ego mo me nullius Coloris novi. a. Non tu istinc rubis 8jam nullum eius se ipsum offert habet tantum litteras NU . . . S). Ita Nersui jam mitidior atque dilucidior exhibetur: Ego momen nullum eius moloris movi. ia. non di istinc rubist S 4. Corollarii loco pauca addam quae, Si quaeSi-Veris, quam rationem Plautus in Xprimendis Xemplaribus Graecis secutus sit, graviSSima, ne non Sine momento sunt ad chronologiam Xemplaris Graeci, quod Plautus hi vertit. VS. I Sq. Ex hoc sepulcro vetere viginti minas Effodiam ego hodie, quas dem erili filio alluditur ad thesauruna, qui inveniatur in sepulcro. Comparatio nimis longe petita et inepta nisi aliud quid latet. Non solent enim in sepulcris thesauri inveniri Posset
Cum arca Senem ContuliSSe, aut cum rumina, aut quod
Epidicus iacit cum agro EP. O Sq.)
r et I confunduntur ut saepe, ita s. 88 SURRUPERIS pro sum
ruperet 3o3 PERDET pro perdito 6 3 FEBREΜ pro febrim .
79쪽
Attico Aeque feracem quam hic est noster PeriP
Terentianae Eunuchi Donatus breviter enarrat. Ea quae huc reserre CenSeo, APPOnam: Adul cens , qui rem avriliarent ad usquisiam rodegerat , Servum rittit ad patris monumentam , quod S u sibi vivus Vnis ossibus adparaverat , ut id ascrisci illaturus epulas, qua fater OS decim uva annum aberet sibi inferri. Ses eum Trum in quo Iom mentum erat, Senex quidam avaru ab adulesSccnt emerat. ServuS ad aperiendum mon mentum auxilio Su Senis, theΠSaurum cum epistula birim reserit. Ad eam Menandri comoediam, ni fallor, his versibus respicitur Thesaurum autem Menandri intra anno 3IO et o ante Christum natum in cenam Productam CSSO, viri docti probaverunt ergo ad non multo poStertu tem- Pu Graecum Xemplar ejus partis Pseudoli, quam littera designavi, reserendum est. Eo Convenit nomen AgathΟ-Cli memoratum S. 332 hun enim post bellum Carthaginiensibus illatum Clarum lactum esse, Veri Simile St. U I a Chr. m.). Quod in altera fabula Graeca, quam Plautus in Pseudolo Xpressit, Sicyone miles Macedonita Venit, Suadet, ut eam ante annum o Scriptam SA PonamuS. Tunc enim Demetrius Poliorcetes Graeciam a Macedonum Potestate Se Vindicare simulans, praesidium Macedonum
Sicyoni datum oppugnavit et urbem delevit. Ante quod tempus milites illos, qui sua insolentia atque ineptiis
odium Atheniensibus movebant, inde Saepe Athenas VeniSSe, quae urbS priorem magnitudinem nondum omnino perdidisset, praeter hanc fabulam Σικυωνιος Menandri docere PoteSt
De Scriptoribus utriusque fabulae disputare valde ambiguum est. Tamen in ea re quoque aliquid periclitari libet. Ea fabula, quam littera S designavimus, vel ideo, quod tam parvae ejus reliquiae in Pseudolo SuperSunt, nihil habet ejusmodi, ut deficientibus certis indiciis saltem divinandi facultas nobis praebeatur. In altera B paullo feliciores sumus. Habet enim
Scenam, quae ita magnam Similitudinem Cum Cena quadam Terentianae hormionis ostendit, ut casu id factum esse vi Credibile sit. Duo locos hi Contuli. In Pseudolo Calidorus servusque Ballionem postquam ejus ad meretrices servosque orationem ex insidiis κCeperunt, inde ad sorum euntem perSequuntur Conanturque PermOVere ut per breve tempus iis vacet Iii Phormione mutem Thaedria cum lenone OStquam eXiit - utrum ic aedibus denonis ram ex clud, fidicinio vs 86h non satis apparet obnitenti persuadere tentat, ut saltem auscultare velit, quae dicat. Pseud. 233 is Vah. manta. ia. Omitte
Etiam in hoc loco operae pretium est videre, ut Pud Plautum similis materia in multo majorem ambitum quam apud Terentium XCrCUerit. Phaedria lenone, quum tandem substitit ireve tempus Petit, quo pretium Pro amica adhuc OlUere PoS- sit et jure quidem mam ante diem Statutam, leno ejus amicam militi vendidit Phorm. S. 489 Non queo te MX orare ut maneas triduum hoc: quo nunc rubi Syib. 3I Sqq. Neque e X orare ut me maneat et Cum illo
ut is ut et fidem Triduom hoc, dum id quod est promissum ab cimicis argentum aufero i
80쪽
Si non tum dedero, unam praeterea horam ne P Per tu sies.
ib. 23 Sqq. An tipho Certe, hercle, ego SI AEat Ix Commemini. tibi quidem olim dies Quam Id lares huic praestituta. Ph. Factum. mo. Num ego cis tu C nego 'Paullo aliter in Pseudolo uex se habet. Calidorus nescit lenonem Virginem, suam amicam, VendidiSSe, Sed quum dies molvendo pretio praestituta jam praeterierit, adhuc irevem horam lenone sibi tetit Servus ut per totam sabulam sic etiam hic pro eo verba facit: PS. 283
Ac dabit parabit: in liquot mos dies
ib. I 6 Ca ego hoc triduo Aut aerra aut mari alicunde evolvam id argentum tibi. Phaedria lenoni preces suas aspernanti duritiam objicit: Phorm. 49 sqq. Adeon ingenio esse iuro atquei nimia a b id i ut meque misericordia meque Ire Cibus molliri queas lDo. Adeo te esses in Cogitantem atque impudentem. Phaedria, 'Ut phaleratis ducas dictis me et meam ductes gratiis. Simili opprobrio simili modo respondetur in Pseudolo: VS. O8Ca. Nilne ae miseret Ba. Inanis in edis,
In Phormione leno hanc causam, cur alium Phaedriae praetulerit, affert vS. 32 sqq.): Ego complures advorsum cingenium meum menses tuli Pollicitantem et mi L ferentem alentem: nun C Contra omni haec
Repperi, qui det meque lacrum et malo cum melioribus. Similis sententia saepius in Pseudolo: US. 248. Ita mortuost qui fu 1t: qui ait visust Vs. O Sq. Non est justus quisquam amator, misi qui Perpetuat data: Dei, et usque quando nil sit, simul amare desinat. Vs. II Sq. Ilico vixit in maior ubi de non supplicat: Semper Ru ad me Cum argentata CC edito querimonia. Cum den, in Pseudolo consessus est, rae Phoenicium vendidisse, Calidorus simul stupefactus et indignabundus: VS. 343 Quo modo: Ba Sin ornamentis Numintestinis omnibu S.Ca. meam di amicam vendidisti ia Naideviginti minis,
in eum modum ad omnes quaestiones adulescentis Indignati leno maxima impudentia reSpondet, quoad S. 348 Calidoro roganti quomodo tale quid Tacere ausus sit,aPerte regerit: Lubuit mea riuit. Simile responsum Phaedria fert: Vs. I Sq.
ancillam ruere em P tam meo. Omnem operam vanam fore rati, lenonem enim neque