Quaestiones de Plautina Pseudolo [microform]

발행: 1897년

분량: 92페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

pro vituum posita commendat

man ti 'rentiantie ), cujus auctoritas jam brevi post v mortem multum valuit, prorsus adversa. Itaque conentaneum 'St, si sine contextus clanino tolli potueri, thistriones, qui Cistellariam post Plautum rursus in sce mreducerent, operant dedisse, ut eam tabulae partem bre

Neque 'erspicuitas flagitat, ut exponatur qui pater Selenii uerit, quae mater, Cur et quomodo sit projecta ipsa fabula eniin expedit, praesertim spectatoribus as

unei orum satis peritis. Omiles, opinor intellexest et an non miserte expoSita, iampadionem servum

eSSet, quaei ere Patrem autem filium adigere, ut o na-

Ut vobis victi Poeni poenam susserant

incongrua acta erat.

Ii' omnibus igitur serpensatis non dubito et I3O I3 interpolatori alicui attribuere, qui eos addiceri usus scenicos, ut soli loquium AuNili omittere

4 ' De ea re hodie non jam dubitare videntur

duos oenuli exitu ad diversas recensiones pertinentes' 'id se et I An triae cum annottitione Donati in hunc locum.

42쪽

ruconiuncte esse traditos, quorum tamen neuter totus Plau-

possunt histriones 'psa Plautina clibenter in usus suos Convertisse. Cons Langeni Plaut. Stud pag. 344 su z

breviores esse illo quem ipse Plautus olim conscripsit. Quo magis, Si etiam alia recensionis brevioris est iam teXtu tradito inveniuntur, parati sumus ut ii a

rum inveniendum ducamur. habere videtur unam, quae Hannonem Agorastocle nautae

adventum Adelphasii atque Anterastylidis eodem quo loco Xspectare facit us. 17 . . . nos hasce praestolabimur), duas, quae fingunt his illos ob- in re, et ita quidem, ut altera Hannonem v II 6a Quid si eamus illis obviam), altera Agorastoclem Mus rei auctorem esse fingat sus 6 Nunc

'' PDIR Rin res ensionem pertinent, contextum in sabula, quae nobis est tradita, interrumpentes ab Ussingio seclusi sunt: II 69-it 7 sqq)

lidisque exspectaturum esse. Haec verba non possunt, quin novae cenae, qua duae illae Hannonis filiae inducerentur V, s), Spectatores Praeparaverint eos verSuSin fine igitur scenae 3 positos suisse, necesse est. Cum autein εν ῆ παραδόσει post eum locum, ubi Agorastocles Μilphionem cum servis Hannonis abscedere jubet i 48sqq. adhuc quaedam sequantur ante scenae exitumni, de quibus agimus, versus ad recensionem breviorem videntur Pertinere. Uersus II 69- IIII somi no hujus filia HMilphioni servandi sunt respiciunt enim ad us II oo sqq. ubi servus callidus Hannoni imperaverat, a perdendum lenonem ut simularet, duas illas sorores lenoni Servas, ingenuas esse, sibi olim Carthagine adhuc parvola Surruptas. Qui autem locus iis designandus est: Post v II 36 positi, quippe ubi Giddeninis diserte dicat, duas sororeς Hannonis esse filias, incongrui forent. Neque inter usIIa et IIa eos collocaverim, quod nimia sagacitas Milphioni tribuatur, si antequam Giddeninis aperuit Hannonem suum erum esse, jam praevidisse putetur Adelphasium atque Anterastylidem Hannonis filias esse Anteus. II 3 collocati suisse nequeunt, quod verba Milphionis Pol satis scio, impetrarunt reseruntur ad Giddeninis: Oratum erunt Meam rudi sibi esset propitia. Ergo statim post us II 33 olim locum habuerunt. Itaque

in recensione breviore C. I exitus hic erat:

43쪽

Abduces intro: mos hasce hi CPraeit o Laici nam r. Nihil autem ae iis, quae si omittebantur, ad intellegenda ea quae sequebantur necessarium erat. Hic ero quaestio oritur, num S. II 69 IIII ah

histrionibus, qui sibi recensionem breviorem secerint, una Pera sint Consecti. Quod ut negem vel ideo in-Clinatus sum, quia intelligi nequit, Cur an operam Suis usibus prorsus inutilem dedissent; nam nihil in iis est, quod sine contextus da inno desiderari nequit Praeterea illud Scuer a e Serium Colorem Cum antiquum habet tum Plautinum. Atque etiam aptissime quadrant inter S. II 33 et II 36, ut Verba Agorastoclis Ei o, rum mi simu illa ei ea quae in textu tradito non sine quadam duritia posita sunt post verba Milphionis in s. II 33, ad VS. IIII

reSpiciant AgoraStocles, qui rem nondum PerSPeXerat, verbis Milphionis motus non sine quadam admiratione rogat, num Puella, quam amat, ejusque soror filiae sint Hannonis Totum hunc locum sic ordinatum Plauto vin

dicanduna esse ei Seo

Ut 'aec inveniantur modie esse hujus id i a C. Ag. Eho an hujus mundi illaec filiae: G i.

Ita, praedi Ca S. Tua sieta Sqq. Ut Xplicetur, quo modo in eum quem hodie occupant locum Pervenerint opus est conjectu, histriones ut indicarent locum omittendum esse, versus qui ei proXimi Praecederent, Post eum in margine Scripsisse et cum Sequentibus quam minima Pera ConneXiSSO. Ι3. Haec Conjectura non plane Cum eo Congruit, quod in libris manuscriptis adhuc κstare indicium breviorum recensionum eo putavit. Hi in Poenulo enim Versus, qui ante locum in agenda sabula omittendum pro-Ximi praecedunt, post eum iterantur; at si rata esset Leonis opinio, ratio fuisset, ut versus qui eum locum proXimi sequebantur, aut eum iterarentur. Quanquam re non gravis est et utraque ratio adhibita esse potest. Hujus autem rei, quam eo pro indicio recensionum breviorum habuit, pauca exempla motabiliora afferam. Bacchides fabula longissima est. Quamobrem non admodum improbabile, in ea, Cum post Plauti mortem rursus in cenam ageretur, hic illi quaedam in brevius esse redacta. Id optime ii loci admittebant qui ad processum argumenti minus pertinentes, in enarrandis depingendis singulis rebus versantur, velut quibus mores mutati describuntur, meretricum avaritia proponitur, Vis ortunaeeXtollitur, talia. Nos quidem legentes tales loci imprimis delectant, sed num itidem spectatores, Cum fabula ageretur. id admodum dubium est. I. BaCCh. S. 73 ante s. 63 iteratur, ita locum circumcludens, qui lepida comparatione cum strenua in palaestris vita describit, quo modo apud meretrices vivas.

44쪽

tur. Huius loci totius, Graecam indolem habentis, con-c ianitas ortasse spectatore Romanos Praeteribat Argumenti perspicuitati certe non neceSSariu erat. 2. BACCh. aut VerSus o Pars posterior aut VerSus 393 abundat. Illam eo putat olim, cum in margine RScripta SSet, Partem Onuinam S. 393 XPuliSSe Locus his terminis Circumscriptus profecto argument non eSt neceSSarius nam omnia, quae sequuntur, satis intelligi POSSunt, etiam Si abest locus, quo Mnesilochus se ipse eXhortator, ne in se ingrati animi noXam admittat. 3. OSteli. s. 843 et 846 47 ante s. I repetiti Sunt Loco autem qui Ss. I7-844 continetur, Theopropides Tranione duce aedes Simonis ab exteriore parte inspectat Totus locus sane lepidus est, Sed magnam in agendo artem subtilitatemque flagitat. Praeterea comparatio Tranionis, qua Senes cum VolturiiS, SQ cum Cornice, quae eos Volturios Velli Cat, Consert, ortasse majori spectatorum parti nimis subtilis erat, sicut Plautus joco rudioreS, senSum hebetiorem tanquam titillantes,

adhibere solati δ Conser quae Cap. III Xposui de Pseud. 383 Sqq.

Iis igitur quae supra disputavi perpensatis Conclu-Serim negari non OSSe histriones nonnunquam e sabulis Plautinis quaedam omisisse ejus rei vestigia adhuc etsi sere latentia in textu Plautino, quem hodie habemus, Superesse Fortasse id ejusdam rei indicium recte haberi, Si versus paullo ante suum locum iterentur at si quis aliter sentire malit, eum redargui non OSSe Leonem, virum clarissimum igitur nimium sibi sumpsisse Cum eam

rem Pro Certa Statueret.

Ex hac de interpolationibus histrionum disquisitione

duo emciuntur: L histriones quam minima opera damnum, quod ConneXu OmiSSione accePerat, reParaviSSe

IL eos in eum finem ipsa verba Plautina paullulum mutata adhibuisse. I 6. Possunt etiam aliae causae suisse, quibus homines posterioris aetatis moverentur, ut in tabulis Plautinis quaedam mutarent, et suerunt presecto si rata est doctorum opinio de frequentibus in libris Plautinis interpolationibus. Et re vera Fr BUCheler, in ipso teXtu latilino, ut nobis traditus est, vestigia sibi invenisse videtur, unde emcere liceat certo tempore post Plautum suisse qui conarentur locos quosdam ad recentiorum judicium elegantius resormare. In dissertatione lectu dignissima E. Nordent Rh.mus. XLIX pag. 94 sqq. memoratur ea sententia Bucheleri nondum scripto mandata sed cum discipulis tantum in scholis academicis Communicata ): multas dittographias ad studium quoddam esse reserendas tollendorum locorum obscoenorum, quibuS Posterior aeta Pudore atque odio commoUeretur.

Ibi tibi ride, lectus Habitur, ubi tu hau

Somnum Napias sed ibi Usque ad clanguorem tene S,

Quin se haec etendant, quae loquor.

3 Fallitur Nordenus Bucheter hanc suam sententiam de uno quidem Ioco publici juris secit in disputatione de s 28 sqq. Truculenti, inserta in Ann. Flecheiseni V pag. 37I; conser paullo infra.

45쪽

Nitidiusculum put aut num ipse ego, Pulmento rator magis Unctiusculo Sed scio, tu oleum laum agni tendis vino Te de ungis sine hodo Re Prehendam ego Cuncta hercle una opera, misi inuidem ui hodie inania Facis effecta haec ut loquor. Ego duo addam, quae huc Pertinent: Bacch. 486-488, ittogr. ad 48I-483

486 sqq. Quid opust verbis SP opperiri

Ut opino iri illius inspectandi mi isset

, Hujus ei sus ictus ab ed. . et Sch. mutavi, ubi octonarius trochai cus exhibetur Sed mihi videtur in excetra Percutienduna esse. Ita ictus verSu et Sententiae magis conveniunt.

morem tuom.

intinxti tibi. Zoes s uis a e e set L Ast. Quid est quod vobis sessumae haec malefecerunt.

46쪽

Pseud 2I8-224 seclusit iam Guyetus, Bacch. 486-488 Ussingius, Truc. 28Ο-293 Buchelerus, quibus de duobus locis extremis oletius et Chollius in ed. adstipulati sunt. I7. Conjecturae autem Bucheleri non admodum

lavent, quae Ceterum de moribus Romanorum nota sunt.

Nulla sunt indicia, mores Romuli gentis per spatium se aetatum in fastidium dictorum immundorum esse excultos, ut qua Plauti aequales delectabantur spurcitia, Ciceronis offenderentur. Nam post Horatium Plautus jam oblivione jacebat. Sed inde a Plauto ad Horatium, quod quidem videre possimus, Romanae plebis ingenium non multum mutatum est, licet antiquam vestem deposuisset et aliam Graecorum similem sibi sumpsisset. Quae in Plauto offendit cruditas, eadem offendit non raro in Horatio, nisi ubi plane Alexandrinos aut lyricorum Graecorum

suavitatem imitetur. Cui nam tempori illos mores mansuetos puros, Si Ue Ο-tius dicendum est elegantes, fastidiosos, assignemus: Inde

a Gracchis usque ad oratium discordia civili omnia

sollicitabantur, ea aetas tumultu et civium caede Xercita morum serocitati augendae potius apta suit. In spatio igitur, quod intra Pugnam ad Pydnam commissam et aetatem Gracchorum intercessit, morum illa emollitio collocari debet, cum et divitiae et effeminatio Orientis Romam penetrarent, Graeci mores, Graecus sermo Latinorum aemuli fierent. Sed superiores tantummodo populi ordines invaserant, qui alios magis quam Plautum poetassovebant. Populus, opinor, qui Plauto delectabatur, tanta elegantia aut fastidio non erat.

Horatius de Plauto acre judicium tulit, sed socordiam, non licentiam ei objicit. Ipse Terentius, qui elegantiorum civium, graeciSSantium, gratia florebat, in hac re a Plauto non multum diversus est. Cons. Heaut Tim. 56I Sqq.

Ch uid istic quaeso Z qui cistic mos est, Clitipho, ita ne sieri oportet.

Facis adeo indignam injuriam illi, qui

non abstinea S manum.

Nam istaec quidem contumelia St, Hominem 'mi Cum recipere ad 4 atque

ejus amicam subigitare. Praeterea, quid opus erat totos novos locos Conscribere .

Versibus in quibus offensio inesset sublatis, lacuna quam oPtime Xpleta, pudori satis fieri potui. Cur histriones hic rem aliter instituerent quam in iis, de quibus supra diS- Putavi, locis3 Quicunque Scire volet, quomodo tales res hodie tractent, Angiam editionem fabulae alicujus hahespearii, ad scholarum usus accommodatae, inspiciat et videbit, quam levem castitatis tutores operam in talibus rebus

insumere oleant.

Importunum admodum accidit, quod duobus locis seudoli, S. 78 Sqq. II 8 Sqq. multo inverecundioribus, talis casti addita menti nec vola nec vestigium apparet Cons. Hilberg. ischr. s. esterr Gymn. XXVIII pag. 38. Et omnino prae numero locorum Plautinorum, quorum spurciti hodie offendimur, parum stabilita videtur Bucheleri Conjectura, etiamsi ii, quos supra attuli, loci jure in ejus patrocinium asseri possent. Cons. er 2O3 sqq. Mil. Glor. 396 sqq. CaS. 434 sqq. 9IO Sqq. PerS. 284 Sqq. 846 Sqq. Verum me quidem auctore, etiam locis supra allatis injuria illographiam statuere voluerunt. Et primum de loco Truculenti ut sententiam meam declarem, vel hoc Bucheleri sententiae minime favet quod in statuendis finibus emblematis discrepantia est inter ipsum et Golgium in ed. M. in .

' In ed. min. Buchetero rursus astipulatur; sed quod ambigi poterat, id eorum rationi statuendae interpolationis jam satis adversum est.

47쪽

Porro argumenta, quibus BUCheler iique qui eius sententiam amplexi sunt, eam tutantur, sunt leviSSima.

Quod enim StratulaX saepius rogat us. 258, 26 I, 28Iὶ, quidnam negoti Astaphium apud suas aedes habeat, id

valde congruum CS - siquidem rogando id, quod Astaphium satis explicare non vult, eam apte turbare PoteSt.

Prorsus allitur, qui tale quid adhibeat ad comprobandam dittographiam. Deinde est argumentum Golgi in ed. M. verba tra

oo oo' ubi mu SC a nulla seminast in medibus pugnare Cum S. 694, unde essici possit, sane matrem Strabacis illo tempore domi suisse. Uera Sunt, quae Golgius affert, sed conclusio nimis severa. In talibus minutiis, ut Aristophanem, ita poetas novae Comoediae hic illi peccasse censeo. Sed praeterea tales dictiones cum grano salis sunt accipiendae Stratula incongruitatem ejus rei, quam Astaphium praetenderat, emonstrare vult inde in ejus verbis illa superlatio etiam ejus verba tantum ad mulieres, quas se visere Astaphium dixit, Pertinere Possunt, ut de era omnino non cogitetur.

In alio argumento Buchelerus adco infelicior est in diss laudata pag. 69, not. ἰ-Nam illic Stratula reapse rus merum est, hi adeo urbanus ut in Capillis unguentisque cogitatio et cura ejus haereat, illic violentissimus et probissimus servus, hic inur minas nescio quid moliars consulens in monitor et

corrector.'

Ouae quidem postrema sententiae Par Continet, non video in ipsis ei sibus Plautinis testimonium pro ea ineSSe. Reliqua vero ut speciem veritatis habent, ita re et salsa sunt et subtilia talia, qualia praestantissimi viri prae nimia sagacitate et nimia cogitatione simplicia et apertanesiligente nonnunquam XCogitant. Quicunque enim facul-

h litteris Proclinatis exprinienda ego curavi.

tatem habuit eorum, qui ruri vivunt opinionis Cognoscendae de moribus ultioribus, scit nusquam magis eorum judicium Cerni, dicacitatem excitari quam in iis illudendis, quae moribus luxuriosis atque mollibus ferantur. Res inusitata oculos advertit, incutiora essicit ingenia. Sed etiamsi vera essent, quae Buchelerus dicit, inde

non argumentum contra hunc locum petendum erat. Nam in veterum comoediis perSonae nonnunquam Sua ParteStanquam deponunt et quasi praecones XiStunt Poetae. Neque loci desunt, ubi verba loquentis ab ejus persona omnino aliena sint, sed aliquam pulchram sententiam aut de aliqua re ipsius poetae opinionem Xhibeant. In re nota unum eXemplum nuculentissimum affero Pseud. s. Neque Solum argumenta, quae Pro interpolationi Conjectura afferuntur, sunt levissima Sunt etiam quae eam manifesto redarguatit. In insequentibus Versus Sunt, qui ad hunc 'ocum, quem interpolatum Sse Volunt, reSpiciant: US. 296 Str. Scio ego plus quam tu arbitrares est ri m equo aperte Stratula Causam affert, cur Astaphium

ejusque eram pessuma diXerit 295), quod nimirum erilem filium corrumpant cons. 297, 298).VS. 28 autem Aus tu mi opprobras' verbis Astaphii us 267 Rus merum hoc quidemst' respondet. Quod id responsum non statim dat, facile est

explicatu . Ubi homines Commotiore fiunt, quaecumque prima in mentem veniunt profundunt, omnem ordinem negligunt Stratu lax verborum Astaphii aliis menti oborientibus jam oblitus ipsa sua comparatione eorum in memoriam rediit. Totus locus vero, in quo identidem ad artem ornandisticandique Corporis respicitur, indolem Graecam ostendit. Conser fragmentum nobilissimum Ισο Iran ὀ Alexidis Ath.

XI 568 a sqq). Cunctis his rationibus ductus nego hunc quidem locum Truculenti ab histrionibus interpolatum CSse.

48쪽

SI 8. De Pseud. 2I7-224 Nordentis sententiam Guycti .l amplexus accuratius argumentis tutatus St. Argumentorum, quae adhibet, duo genera sunt, alterum ad linguam sermonisque proprietatem, alterum ad Concinnitatem pertinens. Hoc quidem ut semper infirmum ita in Plauto maxime su picionem subtilitatis et argutia

Prioris generis duo sunt argumenta. 10. Nordenus usum vocis magis comparativo adjunctae accuratius tractat demonstratque eam vocem in Plautino quidem sermone non, ut credi solet, omnino abundare. Ita enim Plautum eam adhibere, ut tanquam vicarius Sit comparativi et ejus notionem aut repetens aut anticipans in aliam sententiae partem transferat in e g.

quam ullus Cinaedus Capt. 43 He ny Ar muri nis ii tu, m, invenies magis hoc Certo certius' Hanc ejus significationem inde apparere, quod sibi Semper Substantivum aut aliud nomen ablativo sive o quam Cum alio casu ejus vicem obtinet applicatum habet. Hic Ver maei e omni parte abundanter Comparativo uuc Lusculo I 22o, 22I esse additum. 29. Verborum collocatio in s. 2I9 Num quoipiamst hodie tua tuorum Pera

intricatior est quam in Plautino sermone serri poteSt. Ad argumentum prius respondeo et propter Sententiam et Propter collocationem in eodem versu magis pertinere ad Verbum Ior num magis uror tua fera sumento unctiusculos ad alterum saepe apud nostrum voce interposita duas arte inter se Conjunctas separari; Aul. 78 meum laqueo

In diss supra laud. pag. 99:,, das maris eben dem Comparati seinen ollen erili bellati, inde es die comparativische Ide aus eine neueni riss,etterteiter V

collum Mil. 862 ne dixeritis obsecro huic vostram fidem; b 96o. sis mulum ad te ancilla porro ut deferrem dedit.

Cons Langen. Plaut. Stud pag. 2, Cui haec Xempla debeo. Praeterea Plautus ejusdena pronominis duas sormas diversas inter Se apponere amat Cons huncine hic VS. O - Cuju usus in voce hic Brixius Ann. Flech. CXV, Pag. 33 magnam XemPlorum copiam congeSSit de Pron. Pers. Cons. Seud. 39 mei meae, 937 tu tibi Rud. 743 mearum me Aul. 44 eam me invito j. Quae praeterea affert, hisce breviter concludi possunt: I R. Locum concinnitatem orationis lenonis turbare hunc enim e VerSibus primam meretricem alloqui, item se-Cundam, quinque quartam, undecim autem minimum 2II-2I3, 2I6-2I7, 222-22 Pro Singulis versibus numeratis tertiam 2' poenam, qua leno S. I 8-224 minetur, levem eSSe Prae ea, quam S. 2I4-2I intendat; 3'. mentionem servorum hinc alienam esse lenonem de suis tantum commodis loqui et cogitare;

quae albi amicos tot

repetere.

Ordine de singulis agam: I9. Nordenus supersedit demonstrare lauti constantem rationem in talibus locis, ut Concinne Compositi sint, flagitare. In oratione autem ad Servo quae Praecedit, leno duos singulis versibus alloquitur, duos dimidiatis, in eo autem, qui solus ei quid reSpondere audet, tres versus insumit. Neque magis in Cantico Ampeliscae et Palaestrae

49쪽

Rud. Mao sqq. par longitudine Tartes utrique datae

inter se reSpondent.

Sed praeterea Cur in oratiunculis ad singulas mulieres spatii aequabilitas quaedam posita esse debet: Si ego dicam magna Concinnitate Sum Sse poetam, quod Versibus longioribus incipiat: medium obtineant versus breviores et Concitatiores, denuo versus longiores in fine sint positi, quid Nordenus objiciat: a'. Versibus 2I8-224 leno non quod Nordenus dicit

leviorem quam antea Poenam minatur, Sed tantum ejus, quam minatu erat, meretrices denuo Commonefacit. Dicit enim S. 223 Se Cuncta una Pera reprehenSurum quo quidem modo , ante jam diXerat. 3'. Num lenoni perinde est, oleumne servis suis sine Suo Sumptu compareturi

4'. Satis est referre ad Caput I libri Langeni ubi magna copia talium iterationum Congesta est. Quodsi hic locus posteriori recensioni tribuendus est, intellegi nequit, cur hoc uno loco nomen meretricis non additum sit. Id enim interpolatorem ViX sugiSse poteSt, lenonem nominatim meretricem quamque alloqui. Illud amo quod in responsis usurpatur, Sive quid audacter obj cctum est sive id tantum fingitur, suspi- Cionem movet, lenonem aliquo ulli ilis gestu aut toto ejus habitu commotus tanta ira incendi. Similem in o. dum novo a repentino impetu in serUos inUehitur, S.ISI Sqq. I9. De loco Bacchidum quoque a viris doctis dissentio Longae disputationi parcere possum, si a lectione, quam in ed. maj. Utgius dedit proficiscor. S. 48 sqq. sic exhibet: Nam 'lia memorare quae illum sacere vidid is pudet: Quom manum sub testimenta ad Corpus tetulit machidi, Me Praesente neque pudere quicquam: quid

verbis opus ty

m . . Periit sudor in

uuid 'pust verbis Si opperiri vellem pau- , lis per modo, Ut 'pino illius inspectandi mi esset ma-Di Or sopia in Plus viderem quam de Ceret, quam me atque illo aequum foret.

De s. 483 autem additur judicium Ritschelii . ii d e 'inus t huc irrepsisse e vs. 486 videntur atque

aliud quid loco movisse, velut neque pudere qui C-

amplexus verba muri ri mis non e 486 irrepsisse sed inde addita esse puto. Huc consero Bacch. 393 . in quem versum Similiter e s. 4O3 4 ei e esci invidem incedere' illata sunt Utroques loco res ex aliqua 'istrionum missione explicatur. Itaque nostrum locum sic legenduna propono:

Nam 'li memorare quae illum facere vidi, dispudet: Uuom manum sub , est i menta ad corpis tetulit Bacchidi,

Μ Praesente neque pudere quicquam quid verbis opusq

vio la Jor copia Plus viderem quam deceret, quam me atque illo aequom foret.

Μ ih discipulus, albi sodalis periit, huic si Hus,

ut mos suus . in ed. M. quod in minore recte reiecit. Emendavit Spengelius.

50쪽

Nam ego illum perisses dico, quoi quidem

periit sudor. Pistoclerum pudorem Perdidisse non eo apparere Lydus dicit, quod ipsius praesentia non majore verecundia eum Commoveat, Sed quod talia pudenda acta, ct id quidem Paedagogo Praesente ausus sit. Verba hi Mi s c pracli s sqq. igitur suum locum obtinebunt, si Post eos Versus collocata erunt, in quibus Lydus ad illud, quod etiam inverecundius quam quae S. 482, 483 memorantur, utSset, alludit. Non desunt indicia in constituendo textu Bacchidum grammaticos olim etiam exemplar decurtatum adhibuisse, in quo iure argumento rum Prorsus necessarii loci omissisuerint.

De duobus locis in praecedentibus jam disputavi: 3934O3, 69-73; hunc locum tertium addo deinde etiamus. 937-94o, qui in A deficiunt. Certum locorum numerum , qua habent Pal. non habetis, olim non in textu sed in margine codicum, e quibus libri nostri fluxerunt, collocatum suisse, veri simile puto, et quia Sic XPlicatur, cur in alteram tantum librorum familiam recepti sint et maxime propter Cist. I 2 sqq. de quibus insta dicit: rus Sum. Tales versus in margine scripti acile in textum alienum locum occupare poterant quod actum in S. 498,

aut ego allor: Qui te decorat de me amico atque alios flagit Lix suci S.

Versus Corruptus est sed cita ut facile sanari possit; locus AEnim quem vocatque occupat, indicio St, eam olim versu suprascriptam fuisse in hunc modum: amicos alios; si importunum glossema Curc. 33I MOSt. 523 Poen. III 6 deleverimus, omnia recte Procedent.

Qui dedecorat te, me, amicos ratio. 4lagitiis rauci S.

I.oci paralleli igitur uterque pari inverecundia scripti forent.

Verba ipsa tanquam loquuntur, ex indignantis Lydi ore

se profundi habemus enim absolutum parallelismum Cum S. 484); itaque versum POS VS. 496 tranSPonendum CCI SCO. Itaque ut ad propositum redeam, hi quoque nulla causa St, Cur illographiam statuamus. Conjectura Bucheleri, etsi a viro et de Plauto et omnino de Latinis litteris

Praeclare merito Prosecta, Per Se Parum Verisimilis neque firmo fundamento niti videtur. Itaque utrumque locum genuinum Sse mihi PerSuaSum CSt.

2 o. Ut in iis, de quibus supra disputavi, ita in multisati: is locis viri docti partum prudenter in statuendis dittographiis versati sunt. Cons. e. g. Mil. Glor. 89 Z- I92, Amph. 479-485 , Rud. I93 -II96 in ed. min. . et S. in . Sed in universum isti de interpolationibus ratiotri hoc imprimi obstat, quod nullo modo explicari potest et

quo modo tot interpolationes in textum Plautum pervenerint, sed multo a agis etiam qua ratione in eo romanSerint per tempora et arron' et Gellii Ouod enim fingunt, tantum Xemplaria, histrionum mutationibus jana maculata, ad Constituendum textum Plautinum adhibita esse, id nemo ullo unquam argumento Stabilivit, et quanquam, ut in re tam longe a nobis remota, non diserte PoteStredargui ), tamen omni veri similitudine Caret. Nam iis, qui id tutari volunt, altera Praeterea PuS 3 hypothesi per vitam Plauti proximaque post ejus mortem tempori fabulas in histrionum scriniis latere esse soli-

Disertum testimolitum contra hanc rationem haberemus, si rata esset opinio Leotiis, Terentium hic illic Plautum initari cenSentis. Quod ut comprobet, lauciat: Pl. Forsch. 3 not. 2 Ad. 35 sqq. Mil. Glor. 72 Sqq. IIeaut. Tim. 86, Io, 236, 42 Pseud. 9, Merc. 62, Bacch. 679, Men. 58O. Primo loco excepto similitudine essiciuntur ju modi verborum copulationibus, qua aut certo ordine atque conjunctio:ie usitatas fuisse veri simile sit , aut casu quodam similes apud utrumque poetam esse adhibitas IIuiusmodi est amori feram dare si Ieaut Tim. IIo, Merc. ain, ad alterum genus Pertinent animus praesagit mali Heaut Tim. 236, Bacch. 679 , ne ιι jus negate bonaι atque avuom Heaut Tim. 642 m neque e sue ue ae uom bonum Me 378 , aut cons et rudo aut consilio aut re

SEARCH

MENU NAVIGATION