Quaestiones de Plautina Pseudolo [microform]

발행: 1897년

분량: 92페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

Ioaservi raudulentia atque sollertia lenoni non minus notae

sunt quam illi hujus perfidia nequitiaque cons. s. 233sq.). Similiter Patres, qui a servis falluntur, jam pridem

probe Sciunt, unde Caveant.

Pseudolo fallacia circuiuventus. Iam supra Part. II S 22ὶ notavi, Pseudolum in iis fabulae partibus, quas S as ignavi, hoc unum propositum habere, quomodo Calidoro pecuniam comparet Praeterea in omnibus scenis, quae nobis 'inc supersunt in hac patris frustratione tanquam cardo actionis positus est Eo argento autem opus est quia amica erilis militi veniit Sic enim in prima scen

epistola Phoenici spectatores edocet. Hactenus omnia Concinne Procedunt, Sed deinde, quod mirari licet siquidem et Phoenicium ea vi scire potuit et Calidori paullum interest a Singula cognoscere, in eadem epistola accurate 'escribitur quibus condicionibus miles emptionem secerit, quoque modo Procuraverit, ut ipsius nuntio viro ouaderetur me industria rigitur proposito minus flagitante, Foeta ea addidit. Inde veri simile fit, aut hanc

epistolae partem a Plauto esse additam, ut jam a trincipio 'pectatore sam argumento gravissimam reniattenderent, aut aliquo modo abductionem Phoenici cum argumento inuoque conjunctam fuisse. Uerum quia imprimi accurate Symbolum, quod miles reliquit, describitur: VS. 56. e X Pres Sam in cera ex anulo i in a-

i Pseudolo autem servus Symbolo, quod inest in epis

tola, non utitur ), sortasse servus in Sisimilem dolum

ostendit, Pseudolus omnia, quae de ea epistola Phoenici cognita habebat

ea menti non Prius esse usum ad impetrandum argentum. Sic enim id quod ad persuadendum Harpagi gravisramum suisset , Pseudolus, profecto'

tunitate ' habere coaptandi duo argumenta artius inter se

adhibebat atque parasitus in Curculione, ut Cum miles jam die ante Dionysia Athenas venisset, aliquo modo anulo eum interverteret et deinde falsa epistola obsignata Phoenicium abduceret. Quod si ita institutum suit, Plautus in contaminando eo Su est Consilio, ut partem Secundariam Commutaret aliqua parte similis argumenti ex alia fabula sumpta; cum hoc tamen effectu, ut pars addita suo magno ambitu multa insuper alia e sabula quae Pro Stamine erat, X-pulerit ideoque pro Capite novae fabulae quae Contaminando emceretur haberi posset. Actum V autem olim inra longiorem fuisse, jam Supra monui, sed quomodo ille plenior Conscriptus fuerit, vanis Conjecturis Persequi nolo. In argumento B, Cujus tanto Plura Su Persunt, Cum aliqua veri similitudine de toto aliquid divinare possis. De fabula S contra idem tentare,

nimis ambiguum erat. 32. Si sciremus aliquam fabulam Contaminatam CSSe, prosecto valde mirum esset, si nullum in eo locum in- Venire OSSemus, quem Oeta qui eam Contaminavit, de suo addidisset, ut partes origine diversas inter Se accommodaret. ConSentaneum rursus est, in seudolo hic illic ineSSe, quae ad tabulam, quam nos habemus, et duo argumenta Conjuncta respiciant; sed Contra Conjecturam contaminationis id non valere debet. Plautus enim in conscribendo sui propositi non immemor erat, etsi uerunt ei proposito Contraria, quae eum effugerint.

usmodi est Vs. II 62 Pseudolus a uox allegavit tunc

m ire rit hunc item

62쪽

Locorum autem a Plauto additorum accurate fines describere vanus Conatus foret, Cum Praesertim nesciamus, utrum in comparatio argenti ab abductione Phoenicii necne penderet. Si penderet, ii loci admodum pauci Sunt Sin aliter, o ita multi. Uerum tamen tunc loci, qualis est s. 69ITris se ludam erum et lenonem edi qui hanc dedit mihi epistulam.

cons. S. O Sqq. Ioas Sqq. 586 sqq. iis adnumerandi sunt. Etiam s. 49 sq. qui soli ex hoc loco ad

Scena Prima XPOSita sunt, respiciant, fortasse a Plauto additi sunt. I loci neque natura neque numero magnopere obstant Contaminationi. Postquam ad finem meae disputationis perveni non sine quadam erecundia eam aliis commendaverim, probe mihi conscius, quam incertae tales res sint. Et ea, unde in ratiocinatione prosectus sis, novis testimoniis documentisque Venti aucta Iunt, nonnunquam conclusione vel maXi me acutae si ingeniosae illuuntur nanquam nives vere tepescentibus auris Sed tamen si mecum constitui

ut reticerem hanc conjecturam, me judicio ea quae compositio insevdoli propria labet, melius explicantem

quam ceterorum de ea re opinones prolatae adhu secerunt, CV tamen recusarem quominus, si quando melius alius aliud invenisset, huic concederem.

CRITICA ET EXEGETICA.

I. s. 254 26. Has quidem pol credo nisi Sibulla legerit, Interpretari alium Iosse meminem.

Omnes viri docti hiatu offensi sunt, Brixius praeterea vocabulo alitis Ann. Flech. X pag. 327 sqq.), Sic

ratiocinatus: Wol agi man was ich nichi ann verma aucti kein anderer' de .wenia ei andere dies eseia ann , so ir Sibylla es onnen', aber nicht wenn es A nichileisten ann Verma es ei anderer Sonder idan Uerma es einer'. V Vir in Plauto magnopere versatus et bene de eo meritus PropoSuit atrιm .... Emiuem, quod Golgius in ed. M. recepit, in minore, quam Cum Schollio adornavit librorum lectione retinens. Et merito. Nam nullus hoc loco magis sermonem vivum, Cujus et Sua praestantia St et Sua Sunt vitia, Spirare poteSt, neque ulla Brixiana ratiocinatione magis Cholae umbram SAPere. Persaepe enim loquentes animadvertere possumu duas sententias pares ita Confundi, ut initium alterius cum alterius eXitu opulentur. Tantum ii, qui inde a pueritia severioribus grammaticae Praecepti Sermonem temPerare

63쪽

didicerunt, tales constructiones bigeneras vitant. Eam autem regulam a Plautino Sermone alienam SSe, nemo fere ignorat.

Neque alia similis incongruitatis exempla desunt: Vs. 348 Ca uri id sis'. da cerei Plautus confudit, id ausus es et Cur id fecisti'.

Quaerit quod nusquamst gentium, reperit namen, 4O4 Nunc ego poeta Tiam: viginti minas

Quae su Squam muta in sunt gentium inveniam clamen.

Hae sententia e duobus dicendi modis conglutinata est: Poeta tabulas quom Cepit Sibi quaerit, quod nusquam St, tamen reperit nunc ego poeta fiam sqq. 2'. quasi Poeta, qui quom tabulas Cepit sibi, quodnu Squam est reperit, Sic ego viginti minas, quae nuSquam

sunt, inveniam.

Neque opinor, .iXii acumen in hoc vitium incidisset, nisi hiatus qui in versu inest, ei aciem obstrinXisset; nam hiatus magno Virorum doctorum numero idem, quod tauris atque avibus quibusdam pannus ruber emcere Solet, quo conspecto inconsideranti impetu in eum proruunt; si Cii viri docti omnem cautelam atque rudentiam Perdunt, ubi in textu Plautino hiatus est, qui deleatur. Sed melius erat quam accuratissime librorum de eo traditionem proponere, si sorte tandem aliquando CCidat, ut quis inveniat de hiatibus quod ad veritatem ac- Commodatum, non arbitrarie Statutum, accipi Possit. Quam utile autem sit de hiatu non praejudicata re

considerare vel uno Xemplo Stendam.

Leo nuper in libro saepius jam laudato demonstravit apud Plautum in synaloephe diphthongi ae differre, utrum Iorsit nominativi pluralis, an dativi singularis, an genitivi

singularis in genitivo synaloephen maXime vitari, in nominativo plurari eundem fere numerum locorum, ubi hiaretur ubique elideretur, inveniri, in dativo synaloephen adhiberi solere. Cicero Tusc. Disp. I. I 6, 37 4ragmentum aliquod tragicum incerti auctoris praebet Unde anima in e XCitantum ob SCura umbra OPertae isti o Alta. Acheruntis, salso Sanguine. Hac observatione Leonis uso Conjecturam Oea , SID, quam magnu numerus doctorum ampleXu eSt, repudiare mihi 'icet. itemque Mos Corrigere qui in Secundo VerSuContra ConStantem usum antiquiorum altae Achύriintis metiri volunt Acherses, si metrum dactylicum XCipiaS, quod reticam respuit, primam syllabam semper ProduC-

tam habet; metiendum igitur est alta Acheruntis. IIanc ob rem improbandum est, si propter unum hiatum lectio alioquin sana a viris docti rejicitur aut corruptelae emendatio quae in promptu sit negligitur. Equidem velim ut inequi diligenter hiatus in editionibus indicare eo ligerent neque tamen Studerent eorum numerum quam minimum reddere.

VS. I 49 Cod. A sic Nhibetur: Verum 'ta Vo estis praedit L neglegenti ingenio, improbi; VerSu omni Iarte manus . t robus pro maledicto

etiam S. I 83 Surpatur

quid mi Domi misi malum vostra operast hodie, improbae Tamen ditio soleti et Schollii, quamquam Plerumque

hiatus traditos mutare non solet, pro sanis salsa exhibet depravata Pal. lectione cum A Conglutinanda:

Verum ta vos estis praediti neglegentes ingenio improbo

64쪽

hirundine S. Schollius inde prosectus in A versum breviorem suiSSe, omnium sere Consensu emendavit

dationem reSPuerunt.

Vo quoque Stix plagis omne S. Nemo est quin videat versum si recte Stare non POSSC.

Iam Bothius delevit omnes, quod a plerisque viris doctis probatum est Nemo tamen, unde in textum cirrepserit,eXplicavit. meque in vicinio enim hoc vocabulum exstat neque glΟSSema Sse poteSt. Hanc ob rem postquam Paullo accuratius inquisivi, cujusmodi glossemata in libi is Plautinis invenirentur luci delere malui, vocem et glossatorem olentem et jocuna misere perdentem Omnis lepor enim abiit, ubi talis verborum ludus Xplicatur j.

δὲ Fortasse sunt, qui mihi objiciant, jocum, nisi adjectum sit vocabulum plagis, non posse intelligi. Hoc verum esset, nisi eumfere saepissime usurparetur in sermone Plautino de damnis, quae corpora humana plagis accipiunt. Ita vox obtusus sola sussicit ad hoc ut cum eum, de quo dis-Putamus, Versum audias, las arum in mentem veniat. Glossographi e lusionem vocabulum Graece per Picinare interpretantur; Cons. etiam Amph. o :.... nonne hic Modin me lugnis contudit; Praeterea AS. 33

Apud susti tudinas Per ricrepi nas insulas.

IO9 Postquam in meo libro hanc emendationem adnotavi, Consulta ecl. M. Golgii Ritschelium idem probasse vidi. Plane simile glossema Bothius deprehendit ost. 453:

ambas foris. etiam Mil. Glor. 99b, qui versus in Mommittitur: Unde inimicus me quis nostra spolia αδ-piat inuribu S. Nam VS. 399 Unde cim micus me quis nostra spolia ma-

POStquam glossema auribus genuinum conSili Xturbavit, jam miserum hunc sui gemellum peperit eam corruptelam librarii habuerunt variam lectionem, itaque verSu Corru PtuSPrimo n. margine ascriptus deinde in teκtum reCeptu eSt. Qui de glossematis in versus concoctis a deinde intextum receptis dubitat, nisi Capito est ut Bentleyanus ille, qui sibi ummum pro summum eripi noluit jam

Intro abit atque haec Cito Celebrate nemora quae Sit Co Cus quom veniat mihiJEgo eo in macellum, ut piscium quicquid est pretio Irae Stinem. Vocem mihi in priore versu abundantem Ritschelius delevit, idem in s. posteriore, metro lacunam indicante, ibi ante est inseruit; Brixius est in si mutare maluit. Hoc Schollius in ed. M. illud in in recePit. Ego vero utrumque non admodum probaverim indictione plane simili quantumst numquam admittitur Uocabulum quod quantum ab est separet, ut aut dicatur deo-

Exemplum compositi obtundo praebet Amph. ω6. . . . infiteor nam sum obtusus pugnis pissume. Vocabulum omnes autem, vim habet emphaticam ut neque abundet, neque, si abesset, desideratur.

65쪽

rum quam tumst aut ii, quantumst, nunquam quantum deorum est si altero loco, ubi haec dictio apud Plautum occurrit Most. OI traditur Iucri quidquid est, non quicquid lucrist. Hanc ob rem illud quicquid est intactum servandum judico. Mihi autem , in versum Praecedentem irrepsit, ut legendum sit

Ego eo in Macellum ut piscium quicquid

est ' mihi pretio praestinem quo remedio simul metrum versus 68 restituitur Librarius Per errorem omiSSam Vocem mihi, ubi omissionem animadvertit, in margine rapposuit: inde perperam in fine

versus Praecedentis locum CCupavit.

Simili ratione alii versu Plautino auxilium sertur Cas. as in edd. vulgatum StVestimentis ubique AEducat pueros quos pruri at Potius suam illo seruo ne quam des armigero nisi atque improbo. Sed unde illud nisi in textum venil At si legas Vestimenti' ubique educat pueros quos Pariat, ii ii

armigero at ues improbo et totus locus sanatus atque etiam oratio elegantior inde elicita, si corruptelae origo prehensa. Nisi ironice usurpatum invenias men. 993Nisi quidem vos vostra crura in ut latera

nihili tenditis et passim cons. an irooge, De Usu Conjunctionis Sim Fabulis Plautinis, Diss. Gron. pag. 28, 29). In fine versu positum est nisi Curc. I sa Tam me pudicast quasi sore mea sit, nisi Sis osculando quidpiam impudicior. Cons. etiam Ast. s. I 29 Ribb.). In addenda autem soce suam librarii prolixi suisse videntur Cons. Supra pag. O Men. 229, Epid. 428.

Eodem modo Capt. 58, 9 Neque miles gloriosus esseJ me vereamini Quia bellum Aetolis esse, dixi cum Aleis jam a correctore codicis Camerarii By sanati sunt. S Etiam in s. I 89

Quibus stanctis montes maxumi frumentia Cervi sunt domi gloSSema genuinam Vocem epulit. Iam vocis acervi Collocatio diversa in libris mss. A FRUMENTIACERVI, Pal. acervi frumenti eam olim versu suprascriptam fuisse verisimile facit. Similiter Epid. 384 cordis coria explicatur voce sapientia, Aul. 693 ivrpetra uva ab eo auferam verbis eoiciam tibi. Quod Schollius conjecit atque ervi, menti ervi hic, ubi Ballio de donis, quae die suo natali sibi Comportari velit, loquitur, aliena est. Nam pecudibus ervum pabulum erat. id Most a Eruom estis, bubus quod feram: Magis etiam rid apparet in S. I 26 Casinae, quo loco Olympio Chalino, quo modo tum auri labiturus dit, describit. Tromittit autem ConSeruo I 26 Post autem ruri nisi tu acervom ederis Aut quasi lumbricus terram, quod te postules Gustare quicquam nullum jejunium tam jejunum ore, quam ipse eum redditurus sit. Ex conteXtu quod genu ciborum memoretur, abunde apparet Mi in acervum ac ervum Vel ut magis Plautino more scribatur atque eruom latere, vi dubium esse Iotest Ante atque igitur aliud nomen alicujus pecudum pabuli addendum. Collato Pseud. IaBoves qui Convivas faciunt herbasque ogger uit, Suppleverim Post autem auri nisi tu in herbam

atque eruom rederi S.

66쪽

s. s. II critici in nomine unius e meretricibus haeserunt suerunt qui quod a cod. traditum est 3Illis in ostilis mutaverint; ego malim Xuthilis, ab adjectivo Ξουθος flavus derivandum, quod nomen proprium de

viris usurpatum suisse, satis e tragoedia notissima Euripidis cognitum est

6. Jam olim Ladewigius Zischr. d. Alteriumswiss. I 84 pag. IO74 vidit apertissime inter se pugnare ea, quae Pseudolus dicit s. 385 Sq. Ad eam rem sc ad perficiendum dolum usust hominem astutum, doctum, Cautum et

callidum Qui imperata ec secta reddat, non qui viligans o rim Pal. et ea, quae Galidorum ad hanc rem respondere videtur

ceri L scient. Qui paullo peritior Plautinarum Comoediarum est, Cit epitheta astutum doctum, caruum et callidum ad quenquam Calidori amicum pertinere non posse. Neque fieri potest, ut Calidorus verba Pseudoli non satis intellexerit. Tunc enim is aliquo modo se aliud voluisse ostendisset. Praeterea dicit Calidorus s. 697 ad hunc locum respiciens: Pseudolus mihi ita imperavit, ut aliquem

hominem strenuom Benevolentem adducerem ad seri I9 igitur discrepat vs I 8 sq. , at Cum c. Acti II, s. 697 q. Congruit. Hanc inconnitatem viri docti delendis versibus 39o-392 tollere conati sunt. Putant, eos additos esse a quodam male curioso, qui finem hujus scenae ita initio II, accommodare sibi videretur. Cons. S. 697 q. Sed mirum sibi fingunt interpolatorem, qui discrepantiam, quae inter exitum C. I, 3 et initium II, 4 esset, viderit, Fam autem, quae addendis versibus 39O-392II 3

oreretur inter hunc locum et is 383 sqq. non viderit. Ita profecto ei altera manu tribuunt judicium, altera praeripiunt. Praeterea VS. 39OPauci in X multis mundi amici hominiqui Certi sient minime olent interpolatorem Alterum Xemplum Sententiae e ethicorum disciplina petitae, quae interpolatori sit tribuenda, in Plauto nemo protulit. Qui autem CognoSCere Velit, quam saepe discrimen quod intercedat inter veram amicitiam ejusque salsam speciem in Graeca Comoedia tractatum sit, adito Leonis librum, qui inscriptus est Plautinisahe Forschungen, V pag. II not. Q. Hau ob rem Ladewigius, qui s. 384-386 Spurios habuit, Propius ad verum accessisse mihi videtur. In iis Sane inconcinnum est, Pseudolum an hic sibi homine VerSut opus Sse dicere, Cum tamen ante epistolam ab Harpage acceptam illud consilium, quod maxime auNilium alicujus hominis versuti poscit, Cepisse nequeat. Quod Vero operam amici Certi desiderat, id non eandem habet offensionem, quia is ad quodvis propositum utilis esse

A quo autem S. 384-386, quibus Pseudolus Calidoro imperat, ut non amicum Sed hominem astutum sibi comparet, additi esse possunt Scilicet ab eo, qui scenam, in qua Charinus Simiam Pseudolo adjutorem promittit, quacunque de cauS e argumento sustulerat. Sic aliquo modo explicabatur, unde Simia veniret IV, j. Hi versus igitur additi sunt ab histrionibus, qui in agendo C. I, 2 omiSerant. Spurii auten Versus genuinos, in quibus Pseudolus a Calidoro amicum Certum petebat, cujus auxilio uti posset, pepulerunt. Quod si recte ponitur etiam initium C. 4 ACt. II, planius et omnibus partibus dilucidius fit. Ibi Pseudolus primo enim dicit sibi eo amico ron a Ita OPUS ESSe.

67쪽

Scilicet epistola militis accepta prius Consilium, in quo suae Charino parte aSSignatae erant, rejeCerat. POSSuntne Versu 385 sq. - nam 384 aliunde ex hac tabula repetitus in disputationem non Venit Ad in m hi nari ni Durim , do Ctum Cautum et Callidum Qui imperata AEC se Cta reddat, non qui

alicui histrioni, quod hominum genus in versibus faciendis non magnopere eXCellebat cum aliqua veri similitudine tribui: Ad hujus rei disceptationem utile erit hae monere 1 Adjectiva doctu=n et calliduva occurrunt in US. 723 solebant autem histriones, ubi aliquo additamento opus erat ipsius Plauti verbis libentissime uti in Cons. etiam ea, quae in Epimetro ad Cap. I Part. de duobus Cist. et Poen locis disputaVi. a Dictio non qui vigilans dormiat, quae Plautinum colorem habet, in Sermone populari Proverbii loco fuisse poteSt. 39. Alliteratio in cauIuva et callidum ortasse etiam ad sermonem popularem Si reserenda. Non tamen nego, o VerSus elegantiores et majoris limae videri quam ceteros, qui manifesto histrionibus tria Ea dumtaxat ex ipsis locis a se omissis petebant, ut quae pro manibus essent sumpsisse videantur. Minime vero, archaicorum aetatis imperatoriae instar, Plautinorum verborum atque orationis imitatores sunt. Quod etiam suadet, ut fines illius interpolationis histrionum, multo angustio.

res Statuamus.

buendi sint, idque ipsum facit ut dubitanter hanc meam

SuSpicionem propositam Velim.

cod. A. Si exhibet. EGOSCIOISTUNCEEGO UTRUMQ. TIBINUNC DELECTUMΡΛRA EX MULTISAI Q. EXQUIRE EX ILLIS PAUCISVNUMQVICERTUST CEDO Palatini Ego scio istuc s. ergo utrimque tibi nunc dilectum Para E multis exquires illis unum qui certus siet. Qua Palatini exhibent, speciem ostendunt lectionis e turbis Ambrosiani correctae, num ejuSdem einendatae,

adhuc in dubio. Equidem sicut alibi ita hic vestigi

ducis antiqui codicis Saepe obscuriora quidem sed fere tutiora quam Palatinorum subsequenda esse puto. Et hic in planum nos ducere potest. Si enim ejus lectio recte Scribatur, duorum versuum reliquias hic nobis traditas SSe RPParet. Ego scio: istunc ergo utrimque tibi nunc delectum Parat . multi S atque AE X qui re e X illis paucis unum qui Certus Cedo Sic adhuc melius di Spicitur, quo VOX utrimquc, aut, si hoc alii praetulerint, utrumques reserenda Sit Pseudolus enim dicit Calidoro primo parvum amicorum numerum egregandum esse, deinde ex illis optimum certissimumque deligendum.

In simile quid O. Seyssertus in vir in Plautinis impri-

Vid. Praes. d. min. G. et S. P. VI. Si non recte intellexi, quae de conjectitra Seyssertim et S. memoraverunt, Veniam Peto Eam conjecturam per epistolam cum iis communicatam esSe inde effeci, quod contra morem suum non adjecerunt, ex quo scriPto eam Petivissent.

68쪽

mis versatus, incidit. In lectione Ambrosiani duas recensiones sibi dispicere visus est: Ego racio istuc γ ergo utrum quae tibi nunc dilectum Iara E, D uestri s Q illis paucis unum qui ier-

Ego scio istuc ergo utrumque: tibi iunes dilectum Iar RAtque e X qui re e illis paucis unum qui Certu Siet. Neque in priore lectione quid sit Iruntque ibi nunc dilectum ara ex multi intellego neque in alterius CompreSSa Contortione Simplicitatem Plautinam agnoSco. 8. Vocem GDctum vero quare omne rejCCCrint, non intelligo: nam et bonae et antiquae latinitatis est et in optimo codice tradita Golgiu in ed. M. nullam mu

Sed hic res longe aliter se habet et comparationis ratio dilectum flagitat et in Pal. archetypo eam Vocem suiSSeplerorumque Codicum fides docet. Sed praeter librorum testimonium aliud in disceptationem Vocari oportet. Iam statim salsa est eorum Opinio, qui dilocrum eandem vocem atque delecIum sed aliter Scriptam utent. Sicuti duo verba sunt deligendi et diligendi, ita duo nomina actionis ab iis sunt derivata delectus et di cruS. Diligo unam semper significationem habet amando D crus autem loco antiquissimo quo legitur Rud. 279 s. l. declarat fossuDιm ad EvSum coIIvocatum. Res ipsa fert, ut hac significatione altera actionem diligendi declarans antiquior sit. Ea est in verbis agore GDctum. Pro prima significatione verbi diligendi, compositi ex dis et D udo , statuenda est dirimesndi re diversas inter commixta oscundum genera; quae etiam inest

III in vocabulo antiquo diribores, quod natura sua pro au-

Ea significatio in voce dili endi significatione amandi

adhuc dispicitur Dili ore aliquesm enim hoc Valet eum ab aliis Atin usi e e. . di te diligoni valet t. q. t te nouuuo cum styri ordius habesnt, di te insignitor raetor alio honores assciunt. Estne ea significatio etiam in voce diloctus Equidem ita Censeo. Da Dctus est diribitio totius foruli secundum clancS Censores qui eam diribitionem faciunt Tunt DIPctum. UOX Gloc Ius igitur eo tempore orta esse debet, quo non delecti e toto populo viri Xercitum efficiebant, Sed Voces possum et a Prcitus pondere et ambitu pare erant. Postea Glcctum abore etiam significatio

flures cli cro: delectus est actio desti endi aut id quod

es crum St. Posterior significatio in hunc locum delectum para e multis aptissime quadrat. Num voces Glyctus et GDctu. posteriore tempore, ante barbarorum in imperium Romanum migrationes nam medio laevo procul dubio con undebantur Conisae sint, tempus mihi

defuit accurate iisquirerem Plautina aetate ierte

Constat eas Separata sui SSO.

Nam quod in cantico nobilissimo Ennii de nave Argo Ribbeckius quidem dedit Fr Trag. Rom. Ennii S. 2O9): Argo quia Argivi in ea dilecti viri: in in optimis libris Tusc. Disp. I, 2 est GDcti, quod Μulterias jure probavit, in antiquissimis cod. Rhet ad Her. II, 22, 34 in eadem lecti viri, quod tantum ex in ea decocti eas Iscii natum esse poteSt. Luc. Sat. I 23 exhibetur, Hymnidis ex facie florem delegeris pulchra i XIV, 3 da Utuva video

δ Vir si Speyer me monuit, in ed. tertia F. C. L. Rihhcchium iam

69쪽

II 8 studiose volgus habere; sed hi vo GDctus metaphorice adhibetur, quod vel vox habere indicat in In statuenda significatione verbi die nici pro prima signiscatione Verbi Dore eam accepi, quae in Composito eli in remansit. Inde significatio, quam Postea compositum colli re habuit, derivata est. Aliter existimaverunt rea et Balli in libro praestantissimo Dictioiana ire tymologique Latine, Pag. I 57: Au oint de viae du sens, it aut distingue deuκ acception principales .aSSembler', qui est acceptionprimitive, et ire', qui est ne acception derivee. Et paullo infra: D sens ' assem bter te verbe a passe acetui de choisir. Hoc probare noluerim. a. Primigenia significatio in Compositis inesse debet, nisi aetate manifesto inter se disserunt proficiscens autem significatione colli vidi nemo composita diligerc, Iiore, deliceres sine artificiis X plicare potest. b. Ubi P ere significationem habet colli Indi, dispicitur Semper aliqua notio eligendi. Lore ores non solum est orcs colligores, Sed cx alii rebus quacrendo crellcndo colli res. Ne non similiter res se habet in Graeco λέγειν λΗ , 239

Etiam in compositis ἀναλέγειν , λέγειν, συλλεγειν haec significatio eli cudi praevalet. c. Explicatio ex Iad i. e. r. ci audi notione colliendi Iteras a quo voces salsa est. Si litterae colliguntur non ideo noscuntur. Tantum si addideris cum cco uitiones colliguntur. i. e. si eam Nerbo significationem dederis,

x In loco Plautino metapliora inesse nequit non enim dicitur dilectum

rara censor, sed aut agi aut abet.

quam quomodo acceperit Xplicandum est, vera erit haec explicatio. In verbo D endi significatio recognoscendi Certa signa, quae est in Graeco ἀναγαγνωσκειν, inesse debet. Hoc ad hominum incultorum intellectum CCommodatum St. Cons.

Has quidem pol credo nisi Sibulla egerit,

Inter frotari alium posse neminem. Le re igitur primitus significaverit necesse est sciam interprestationcm alicujus signi eligere. Similiter ex significatione ligendi nostrum lessu aliam recitandi procreavit. Quod dixi dili ore semper significationem amandi habere, id cum loco Titinii Ribb. Fragm. Com. Lat. Pag. J43ὶ Pernam totam diligit ubi Nonius sed . illi. p. 43S diligit dividit, pugnare videtur. Sed significatio, quae vox hoc loco haberet, facit ut valde dubitem, anno genuina sit. Diligore non Potest Significare i. q. Graecum μισrιλλειν Latine id esset a s- cur vel fortasse dissic re, quam formam insolentiorem

sed satis probabilem Curc. 423 Clipeatus elephantum ubi machaera dissicit exhibet. Vide ne causa erroris in libris Nonii, qui etiam in loco Plautino laudando diligit praebent, in eo posita suerit, quod longa in vocabulo disicit per unam Scripto, ut Semper fit in Asrtus, scribam archetypi in errorem induxerit ut pro 'eXararet . Dirigere significatione dividendi vel dissescandi, quod Paulus Diaconus Fest. d. de Ponor pag. 49 testatur Plautinum fuisse, potest e di et agere formatum esse Verum Cum Propter quantitatem dirigis at irimit tum ProPter SenSum et a versu Plautino et a Titiniano alie

num St.

70쪽

Iao In posteriore versu A LARGITVS exhibet, quod in Iargitu's ambinus Correxit. In versus fine magis laboratum est Ritschelius pro ubi sunt ea conjecit Iubsutias. Haud pauci eam conjecturam Comprobaverunt, quiPPequae a Ritschelio prosecta esset, nam veri similitudinem nullam habet Golgiu in ed. M. etiam in textum re- Cepit. In minore tamen Verbis non mutatis posteriori VerSu Partim et Sch. Crucem appinXerunt. Hoc et verius et utilius nam illa conjectura Ritschelii, Praeterquam quod a litterarum ductibus longius recedit, tantum archai- Corum auctoritate ni itur e g. Gel l . . A XU, I, 7. Nam cui libentiae gratiasquo omnium couvisior u λ- cog uitae Sint . . . Plautus ipse tantum singularem numerum

habet; s. 268 Ut ego illos lubentiores faciam quam Lubentiast

Itaque onustum pectus porto laetitia lubentiaque. Dubitari autem potest num archaicorum peritia antiquae linguae ita subtilis uerit et considerata, ut de talibus rebus minutis, utrum abstractum plurali numerou Surpatum Saet neCne, aut de Proprio verborum Colore iis credere possimus. Vel Luciani exemplum nos docere debet etiam acutissimos sermonis alicujus vetustioris imi

tatores Saepe Contra Cum CCCare olere.

Lipsius proposuit dicta es dasSilia, Lambinus L silitara qui ut saepe verum tetigit, ita hic Prope accessiSse

videtur.

Pompon. r. I 6 adverbium assile exhibet: o Quid nunc vis fieri: errem sume dapsile ra dilucide, quod tutatur auctoritas Suetonii Messas. I9 convivabatur auidus, a Sacriu recta et assile, ut maces Iarios adjuvaret. I 2IHinc proficiscens in assiles assile es latere suspicatus totum locum si refingo Quid sin acturu's: Postquam aerili silio Largitus dictis dapsile es, ubi Sunt eati C. PoStquam dictis erili multa promisisti, ubi sunt ea, quae dictis respondeant λLar Tior ablativum instrumenti sc .h adjunctum labet et nostro loco et Pers. 263 Nunc amico homini binis domitis mea ex crumina clargiar. Versus Corruptus quidem est, sed ad jus initium Corruptelam non ei tinet. Vocabulum vim nisi fallor ex s. 263 Nunc et amico pro Sperabo et genio meo multi bona faciam huc illatum vocem homini suo loco exturbavit, ut legendum sit:

Probabile existimo, verbi largiendi ConStructionem, qua ablativum instrumenti adjunctum habeat, ea, qua CCu- SatiUum, antiquiorem esse. Adjectivo largo enim ad analogiam verborum et adjectivorum Copiam declarantium, ablativus ejus rei, qua largus Sis adjungitur e .g. AS in. 398 opera largus ex nocturna Significatio autem propria verbi denominativi Iar Tirisuerit lamum Ss siU Iar itc a Pre necesse At Sua natura igitur et origine Constructionem adjectivi Arret sequitur. Cum vero significationi verborum audi paullatim

mutaro non ausu Sum. Conjectura Sonnens heinii Class. Rev. a IS92, p. o in s. 263 homini ibat proponentis ideo est rejicienda, quod, si vocabulum in sepravatum sit, s. I et 263 Pro eo vocabulo idem substituendum. Si inde prosectus sis auctoritatem cod. A bivi Vs. I tutari,

bimi haud inepte conjeceris, quod a ductibus vocabuli bini paullulum modo declinat et de bubus destinatis ad arandum domitis apte usurpari Poterat.

SEARCH

MENU NAVIGATION