Emblemata Florentii Schoonhovii ... partim moralia partim etiam civilia. Cum latiori eorundem ejusdem Auctoris interpretatione. Accedunt et alia quaedam poëmatia in alijs poem̈atum suonum libris non contenta

발행: 1648년

분량: 251페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

Boelius.

EMBLEMATA. JPueris crepundiorum, talorum, nucum, aeris minuti avarita est,

pro his levibus inter sese quam gravissimas iras gerunt. Quapropter quia enim qui eos gubernat animus infirmum gerunt Itidem nos pro auro argentoque maximum saepe bellum suscipimus. Haec viles nostras atque opes Vocamus,haec sim quae nos senescere cogunt, opinione nostra cara, pretio suo vilia. Subito enim, si bene expendimus, essivunt, repente dilabuntur, nullo in loco, nulla in persona stabilibus nixa radicibus consistunt. Haec sunt quae in aliena littora impingunt, quae nos mittunt ad longinqua loca , errantia, cum possimus foelicitatem domi promere. Ergo par pueris, longiusque progressis , sed in aliis , majori busque error est. Sic rerum versa conditio est , ut nos divinum, merito Rationis, animal, non aliter nobis splendere, nisi inanimatae supellcctilis possessione Videamur inurum argentumque, ἡ,

propter ista nunquam pacem agens ferrum, quae naturae conditor Deus, tanquam male nobis committeret, abscondidit, nos in lucem proferimus, certis Sima auctoramenta nostrarum servitutum, nec erubescimus summa apud nos habere: quae ima terrarum

fuerant. Ah quam non intelligimus quantam Conditori nostro faciamus injuriam ξ Ille genus humanum terrenis omnibus praestare voluit, nos dignitatem nostram infra quaeque infima detrudimus. Quique coeli amorem professi sumus tanto tamque pere soῆilii, grino fasce gravamur, ut dum in altum niti volumus, incurvemur,&pro coelo terra nobis sit. Inunc, iraeclaram opum mortalium beatitadinem dicas, quam cum adeptus fueris. immortalium foeticitatem amittis. Quin potius intende oculos mentis, ut appareat quas bona quae mala sint. Sepone reginam mundi stulti

tiam, cui familiare est, ut quarum rerum minor est fructus, earum& cupiditas, Velectatio sit major Ut vere dixerit Socrates; Ridete semper Deos, cum vana haec cupiditatum inspiciunt.

102쪽

Natura Echinitalis est, ut indies Dissere tentet horridumparavi diem, Tandemque θinisprolis excrescentibus

MagnograPisue cum doloresarturit: lana a mens mortalium . coelisiui

oblita; dissertiadiei ita uam, Sibiquesemper blandiens, malis mala Coacervat cir sicpressa diffliditsibi, Aut cum labore maximosese explicat.

103쪽

COMMENTARIUS.

AJunx Echinum terrestrem simulata alvo remorari pax Austor Sin

tum, deinde jam asperiore ac duriore facto foetu mora -- temporis, majora cum cruciatu parere. Huic animali non absimilis est humani ingenii perversitas , voluntariussuror, qui quamvis sit brevis vitae, ipsa brevitas semper incerta, in dies tamen poenitentiam quam divus Augustinus definit, quandam dolentis vindictam, punientem in se quod dolet commisi me differt, semperque peccata peccatis accumulat, adjungens etiam iis, quod plus quam conclamatae nequitiae est,patrocinia defensionis. Interea autem fit, ut hominem in iis senescentem, quando jam peccare amplius non potest, peccata ipsum dimittant,non ipse ipsa de sic mors imparatum opprimat,aut innumero malorum numero gi avarus, desperet, aut aegerrime cum Echino sese exoneret&explicet. Facilis enim descensius Averni, Virgil. Sed revocaragradum,superasque evadere ad auras Hoc vita, hic labor est. Bene Augustinus infert, Ex voluntate perversa est libido, civin servimus libidini, fit consuetudo, consuetudo autem cui non resistitur fit necessitas, quibus quasi ansulis sibimet connexis instar eatenae, tenet nos dura servitus. Quam tamen, ut idem monet, excutere debemus. Quia pejus est nunquam, quam ad vesperam expergisci, quicquid male differtur, pejus omittitur. Ultimum autem malorum omnium est desperatio, ad quam nemo nisi ante tempus access1t. Nullum est tam magnum peccatum, quin major sit misericordia Dei: Seneca, uem paenitet peccasse paene est innocens, Namsera numquam est ad bonos mores pia. Ovid. Numen consessis aliquodparet. Lib. I Μe-

Principiis autem obitare SapIentis cit. .

Ovid. Vtile propositum e seras extinguerelammas,

De Rem.

Nec servum vitiis pectus habere suum: Frincipiis obsta, sero medicina paratur, Cum mala per longas invaluere moras. Sed propera, nec te venturas disse in horas, sui non est hodie, cras minus aptus erit.

104쪽

88 FLORENT II SCHOONHo v II Ahorioitum Potestin hoc Emblema ad omnes humanas actiones torqueri, in zmbiς ' quibus,praeterquam in ira secundum Senecam nimia mora damnosa est, contra maturitas utilissima Alexander interrogatus,quo pacto tam brevi spatio orbem subegisset recte respondit ουδεν ἁναβαλομ εν , id est, Nihil cunctando , aut differendo. Audendo, atque agendo Romani res suas auxerunt. Caesarem disjunctissimas terras citius victoriis suis illustrasse legimus,quam cujusquam passibus peragrari Plutarch in potui Tent. Unde illud de se summo jure profitetur; Veni, vidi, vici. Hic, cum Pompejus instructam aciem apud Pharsaliam inibi consistere,vi hostem operiri jussisset; dixit, illum errasse, qui vim, impetum, ac divinum afflatum animorum, ad incursionem paratorum, mora relaxasset Scivit scilicet illud Lucani, Tolle moras, nocuit semper disserre paratis:

Astron. Moras e malorum Dat causas.

105쪽

Vivitur ingenio.

Regna cadunt, urbes pereunt, nec quaesuit olim Roma manet, praeter nomen inaum, ibit Sola tamen rerum, doctis auaesta libellis,

E fugiunt structos Fama decurique rogos.

COMMENTARIUS.

Vissius quodam loco inquit, rabida consumitferrum lapidesque Vetustas, Nullaque res majus tempore robur habet, Scripta ferunt annos, scriptis Agamemonna nosti, Et quisquis contra peismul arma tulit.

106쪽

Fit pira scriptis virtus expersique sepulchri Notitiam stra posteritatis habet.

Quibus versibus indicatur, cum omnium humanorum operum confectrix sit Vetustas, cum Oppida, Respublicas, Regna evertat; ferrum denique, lapides, atque aded ipsum adamanta, quem durissimum perhibent, cin quo Fatalia Parcarum decreta,

propter summum rigorem ejus, incita esse perhibent Poetae,consumat solam tamen Eruditionem, omnium annorum ac Libitinae Domitricem esse immortalem. Quod quam verum sit, re au- Senec. Etore patebit. Nonne septem illa iracula, &siqua his mira biliora sequentium annorum extrusit ambitio, sola aequata sunt pnonne tam mortalia fuerunt, quam ii qui ea fecerunt Negari certe non potest, quin etiam memoria eorum penitus ex animis deleta fuisset, si perscripta, humanarum actionum, omnium i ips-m saeculorum conservatricia, licuisset. Illa ipsi Terrarum Dea gentiumque Roma, Ialso AE terna Urbs, ubi est obruta, diruta,incensa; δ ambitiose hodie quaeritur nec invenitur in suo solo, solum autem nomenvi majestatem suam in solis scriptis tuetur. His veteris AEgypti Thebas, his centum Cretae urbes cognoscimus. Quis ut Theocritus inquit, unquam optimates Lyciorum, quis Priami filios, aut Cycnum novisset,nisi superiora bella cecinissent

Poetae. Neque veroUlysses post errores decem annorum,per omnium fere hominum urbes vagatus, etiam ad inferos profectus vivus, tot denique periculis perfunctus, atque ex antro Cyclopis salvus reversus, diuturnam laudem conlecutus esset Tum subulcus Eumaeus silentio praeteritus.

Horat. Patilum enim ) sepulta distat inertia

Celata virtus.

Litterae Themistoclem, qui de Brevitate vitae conquerebatur, litterae Alexandrum immortalitate donarunt,aliquando alioqui perituros, nisi istae famae aeternitatis artes obstitissent. Nam ut Pindarus inquit, sermo factis diutius vivit, quem cum Gratiis volentibus lingua extulerite profunda mente. Quamobrem Eudamidas rogatu a quodam , quam ob causam Lacedaemonii, priuGquam irent in praelium Musis immolarent, cum Musis nihil videretur cum Marte esse commercii; ut rebus, inquit, titer gestis contingat honesta commemoratio. Enim-

107쪽

Eniiner5, Non incisa notis marmora publicis Abiit Per qua piritus lita redit bonis

Post mortem Ducibus non celeresfuga

Rejectaque retrorsum Hannibalis mi Non incendia Carthaginis impiae, Eius qui domita nomen ab Africa

Lucratici redιιt claristi indicant

Laudes, quam Calabra Pierides; neque Sichariasileant, quod benefeceris Mercedem tuleris cui foret Ilia Mavortissu Puer, si taciturnitas Obstaret meritis invida Romuli. Ereptum stygiusuctibus inacum Virtus , Ofaror , ct lingua potentium tum divitibus consecrat insulis. Dignum laude virum Musa vetat mori, Caelo Musa beat. Quod&Pindarusc gregie, Nem Carm. septimo, innuit, hoc

modo Magnae corporis Vires, magnaeque animi virtutes,ab hymnisin laudationibus derelictae, densis tenebris circumfunduntur. Unicum est autem rerum fortiter gestarum speculum, quo vide licet illae posteritati prodantur,atque immortalitati commendenturin consecrentur, carmen a docto aliquo Poeta conscriptum, quod illarum rerum laudes, tanquam laborum praemia, complectatur. Idcirco elate magnifice,sed tamen vere, hic idem Poeta, Statuarium se esse negat, qui mutas tantum statuas edolet, una

defixas in brii, sed quos ipse cantibus suis celebret, eorum famam

terra marique spargi, ac disseminari. Γuem referent Musa, vivet, dum robora tellus, Dum cesumstellas, dum vehetamnu aquas.

Videat Lector etiam se merito jactitantem Ovidium in fine Metamorphoseos in Horatium in Odiis, Exegi monimentum are perennius Regaliquestu Pyramidum altius suod non imber edax, aut Aquilo impotens Psilla ruere, aut innumerabilis Aunorum eries, ct fuga temporum. Non omm moriar, multaque pars mei

Tibuli.

108쪽

sa FLORENTIT ICHOONHo v xxvitabit Libitinam. usque ego postera Crescam laude recens dum Capitolium Scandet cum tacita Virgine Pontifex. Dicar quo violens obstrepit Aufidus, Et qua pauper aqua Daunin agrestium Regnator populorum, ex humili potens Prineeps Eolium carmen ad Italos Deduxis modos, siume superbiam suastam meritis, O mihi Delphica Lauro cinge polin Melpomene comam.

109쪽

Iactura utilis.

cum Tigrium catulos Venator repperit, unum Projicit , ut matrem detinuisse queat; Dum rapit hunc mater nidumque repisit anhela , Interea pedibus οὐulit illesibi: Damna hominem quandoap/eyuvant, dum copia rerum

COMMENTARIUS.

Linius Naturalis Historiae Lib. VIII. Cap. XVIII refert, eos quiTiarium catulos venantur,totum foetum, qui semper numerosus est, rapere, deinde maxime pernicie quo Mo abire

110쪽

9 FLORENTILICHOONHo VII abire. At ubi vacuum cubile repperit foeta maribus enim eura sobolis non est yfertur praeceps, odore Vestigans Raptor appropinquante fremitu abjicit unum e catulis Tollit illa morsu,&turbine Ocyoracta, renieat, iterumque insequitur, tandem ubi nulla spes recuperandae prolis affulget, irrita feritate saevit in littore. Et sic raptor, qui alioqui cum omnibus catulis periisset. unico objecto, salvus evadit. Quo facto monemur, urgente necessitate, non magni esse ducendum nummorum jacturam, dummodo vitae hoc pacto consuli possit. Quia pecuniam in loco negligere, maximum interdum est lucrum. Fecit hoc Aristippus,qui quum in eadem navi,sese cum pyratis versari, cognoviss r, omnes suos nummos in mare projecit praeviderat enim propter ipsos se

a pyratis in mare projiciendum. Idem legimus apud Iuvenalem fecisse Catullum quendam, qui ingruente tempestate, omnium fere bonorum faciebat acturam. Versus sic nant, Accidito nostro similis Fortuna Catullo, Cum plenussuctu medius foretaIνeus, ct iam

Arboris incerta nullam prudentia cani Rectoru conferret opem, decidere iactu

civit cum ventis; imitatus Castora quise Eunuchum i efacit cupiens evadere damno

Testicularum, me tum mi igit inguen. Labor

SEARCH

MENU NAVIGATION