장음표시 사용
71쪽
scilicet Vinum modice sumptum ingenium reddat agile lalacre, &, quemadmodum versus ille apud Athenaeum innuit,
Plutarchus auctor doctissimus, inventionem Tacundiam Vino tribuit dum sic in Symposiacis loquitur Quidam inter biben
dum inventionis acrimonia 3c mguae facundia, quae in sobriis jejunara contracta erat, seipsos superant, iique Vinis cruore, ceu odore quodam thureo sussiri, atque expleri se sentiunt, metu, qui spiritus generosos cohibebat, exploso. Quamobrem Homerus suos Heroas, ipsumque Ulyssem de rebus gravissimis c quam maxime seriis inter pocula facit disserentes non illa quidem ut verisimileis pleno auro spumantia, quibus sapientia obumbratur;
sed parva&rorantia quae quum in Venas animumque manare dc illabi coeperunt, mandragorae ad instar curas omnes sopiuntraccomponunt, non obnoxie, ac proinde vere loquendi facultatem sine qua nullus ingenii aut industriae usus est, adserunt. Haec sunt iΓuae ene torment ingenio admovent Plerumque duro, Quae nos hilari ludibundaque mente ad festivitatis portum perducunt, quaeque ex sententia Philonis ingenii fomites, virtutumque incitamenta sunt. Videmus quod plantis, idem etiam evenire nobis illae enim si paulatim, quantumque satis est bibant, sese erigunt 3 tepentis halitum favonii admittunt Nos, si modice flore illo Liberi Patris adspergamur, animo adsurgenteS,magnum quippiam dc supra reliquorum mediocritatem meditamur. Hoc si alibi, in Poetis certe dilucide videre est, hominibus integris vitae, scelerisque puris, quorum animae cum verum illum non Mctum Pegasi liquorem largiuscule admiserint: ab omni verborum ut ita dicam vilitate effugiunt, turriunt voces a plebe summotas. Itaque Horatius, cum iis qui Gratiis sacrificant, tres tantum cyathos haurire permittat Musarum sacris operatos novenum debere numerum supplere edicit. sui Musas amat impares,
Ternos teri athos attonitus petat
Vates tres prohibet supra Rixarum metuens tangere Gratia. Quanto
72쪽
36 FL REN Ii scin o HI DIApuleius Quanto enim Musarum cratcra crebrior, quantoque meracior,' tanto propior ad animi sanitatem est. Tunc per exubelans sien-
ration At aetitia Illia tormentum praecipitatur liberespiritus, ut Poetarum. t. scripta, potius furentis animi vaticinatio appareant, quam religiosi orationis sub te stibus sidcs. Narrant Ennium bella, Eschylum tiagoedias, lion nisi intercalices scripsisse: quos partus concipere, cita omninbus numeris absoluto scdere non potuissent, si potius Nymphis quam Baccho se devovissent :
Et ut accus inquit, Nulla placere diti, nec vivere carmina possunt Quae scribuntur aquae potorIbus. Hoc de sese Martialis profitetur,
Possum nil ego sobrius bibenti
occurrunt mihi quindeci m Poeta.' G de Nam sive Graeco Vati credimus aliquando insanire jucun-Αh dum est . sive Platoni frustra Poeticas fores compos sui pepulit sive Aristoteli, nullum magnum ingenium sine mixtura dementiae fuit. Non potest grande aliquid , nec supra coeteros loqui, nisi mota mens. cum vulgaria Tolita contempsit, instinctuque sacro surrexit excelsior, tunc demum aliquid cecinit grandius ore mortali. Non potest sublime quicquam 3 in arduo positum contingere , quamdiu apud se est. Desciscat oportet a solito e efferatur, hordeat frenos, vi rectorem rapiat suum eoque ferat , quo per se timuimet ascendere Quod non aliter, quam modici vini beneficio fiet. Ita ut valde mihi Dircaeus ille Cygnus, quamvis multa aura illum levet, errasse videatur dum cantus suos sic auspicatur; ρυμ μενυδωρ Nisi ite Ismenus patriae suae Fluvius, non aqua, sed vino decurrerit. Aliter certe ille vatum pater Homerus sensit, qui nimium decantandis vini laudibus a plerisque pinosis arguitur. Et quidem
si verum excutiamus, re ipsa hoc comprobavit Ita enim vitam suam, in morem Cicadae,instituit ita obiit, ut nec Codicillos,nec
Legatum facere necesse habuerit, sed sibi ipse haeres extiterit. Et cum septem urbes de Natalibus ejus certarunt, vix duo mendici propter baculum, Q peram digladiati sunt. Poetis ad gravissimos illos Romuli nepotes transeo, qui, ut est ingenium humanitatis, etiam plusculum innoxiae hilaritati indulgere non dubitarunt
73쪽
E , et A. FTtarunt Scimus prisca illam intonsi Catonis virtutem saepe mero caluisse,in virum illum durissimum, coram quo Romam peccare puduit, frontem severam dc rugas inter amicos quibus sese dabat explicuisse. Probe enim callebat cordatus vir , hominem publicis negotiis occupatissimum, remissum quidem aliquando animum posse habere, nunquam solutum, Siccis omnia nam dura Deimproposuit, neque Mordaces aliter disjugiunt sollicitudines. Zeno interrogatus cur quum esset severus, tamen in convivio hilaresceret, lepide respondit Et lupinum quum sit sua natura amarum, tamen aqua maceratum dulcescere. Hinc ille omnium leporum facetiarum pater Anacreon inquit:
Ergo merum bibamus, Pulchrum merum Lyaei; Bibendo namque inum Erumna dormit omnis.
74쪽
Inde generes magnorum patrum filios
Artice lati tuas, nitido quas lumine Titan Lustrat, in tenebris non latuisse it
Talis mese quisquis, nulla laudabilis arte, Fatricia cautum nobilitate tumet
V Erissime Marius apud Salustium inquit Quanto vita
majorum praeclarior, tant,posterorum socordia flagitiosior est. Ut enim, turpitudo ob ectu lucis insignior, atque conspectior fit sic illa Parentum merita, splendor, degenerantium filiorum notas detegunt. Patet hoc in
Scipionia Asticani QSinti Fabii Maximi Allobrogici & Marci
75쪽
Τultu Ciceronis: non Filiis sed teterrimis portentis & ut ille dicebat bene natis asinis, quos heroum illorum Parentum facta, non illustrarunt; sed prodiderunt, caidendos toti orbi propinarunt ita ut satius fuimet illos latuisse; quam in tam clara luce a parentibus suis collocatos esse. Quia ut Juvenalis inquit)Omne animi vitium tanto conspectius in se Crimen habet, quanto major qui peccat habetur. Cicero in Officiis,Si quis ab ineunte aetate habet causam celebritatis,ec nominis, aut a patre acceptam, aut aliquo casu a Fortu na, in hunc oculi omnium conjiciuntur,atque in eum,quid agat,
quomodo vivat, inquiritur, tanquam in clarissima luce versetur ita nullum potest esse illius obscurum dic tum, aut factum. Et licin maxima Fortuna minimum licentiae est Scivit hoc Pindarus quum aurea haec dicta, ad Hieronem Siciliae Regem proferreri
Attamen melior enim miseratisne inpidia)Ne omitte honesta guberna
Iusto clavo populum, Veracemque ad incudem Fabrica linguam, Si enim vel leve eruperiis Magnum feretur Abs teri multorum dispensator Es multi te stes utrisque di.
Claudianus ad Honorium , Hoc te praeterea crebro sermone monebo Ut te totius medio telluris in orbe.
Vivere cognoscas cunctis tua gentibus esse Facta palam, nec posse dari regalibus unquam Secretum vitiis; nam lux ait ima Fati occultum nihil esse sinit, latebrasque per omnes Intrat, abstrusos explorat Fama recessus.
Videant nunc Heroum Filii, in excelso aetatem agentes, quam
honorifica necessitas illis incumbati inssistendi vestigiis majorum bene praecedentium. Videant quod oculis immo potius quam tota mundo satisfaciendum sit procul dubio quod vis animi non daret, conferet vis pudoris, d ad ignaviam profligandam quod propria virtus non valeret, valebit spectator Apud Plaurum ille sic ait; quamvis alio sensu; H et ο
76쪽
so Lo NTII SCROONHO VI iEosum genere natus , magna vi facinora decet efficere u se post nubiulara, ct diu clueant. Ita statuamus incitamenta nobis esse debere, faces gesta in ostrorum parcntum; non desidia tibicines, dc ut ille dicebat)velamenta nequitiae. Ne sancti eorum manes, nostro uitio,probrosum illud dictum audire cogantur; Fuere quondam strenui Mile j.
Bene monet Lysiteles apud Comicum In Trinuin Itane tandem Majores famam tibi tradiderunt tui, Vt, virtute eorum anteparta, perflagitium perderes 'Atque honori posterorum tuorum ut vindex seres
Tibi Paterque Avusque facilem jecit, is planam iam d quaerendum honorem, tu fecisti ut disscitiisforet, Culpa maxime se de sidia, tu que stultis moribus,
Praeoptavisti amorem tuum ut ιrtuti praeponeres, Nunc te hoc pacto credis posse obtegere errata
Cape, Virtutem animo, ct corde expelle desidiam In foro operam amicis da, haud in lecto amice, ut solitus essSi istisc ut conare, facis indicium tuum incendes genus, Tum igitur tibi aque erit Cupido genus qui restinguas tuum , Ne scintillam quidem relinque genus qui congli cantuum, Is est honos homini pudicori meminisse osscium suum. Reperatum urbi praefectum Rex Athalaricus , quondam ita hortatus fuit Redde laudes posteris tuis , quas tu a majoribu Saccepisti. At, prohinversi mores, quotus quisque est, qui id cogitet Tartae quisque gloriae potius secure in dormit, quam de amplificanda laboret. Hinc Nobiles multos videmus , cuiau
COS, multi cinguli jus habent pauci merit vivi Satis beatos, satis illustres sese existimant, virtute patrum,non secus ac si fama eo rum legari posset, non quae rid beat. Hi sunt qui alios, omnia incrementa sua sibi debentes, prae se contemniunt quos apposite hoc heroico dicto percutiemus: Meum genu a me incipit, tuum in te desinit olim Anacharsis, exprobanti sibi Attico cuidam, quod Schyta esset respondit Mihi quidem probro
est patria mea, sed tu patria tuae. Bra deae etiam, jactanti apud populum nobilitatem suam, in calceis eam tantum habere fuit exprobratum. Antigonus quum quidam fortissimi patris ignavissimus filius, stipendia patris rogaret, Ego, inquit, adolescens
77쪽
EMBLEMATA. crpropter cujusque fortitudinem, non propter paternam, stipen dia numero. Et certe quum in omni laude, vel existimatione, illa proprie excutienda sin , quae cujusque sunt; inuum magnos homines non Fortuna , sed Virtute metiri debeamus; quis tam perversi animi ut Gitonem Vatinio praeferre dubitet Quis fortem illum Iphicratem, magnum bellatorem, cui nobiles non crunt avi, nec fulgidum titulis genus, sed clara virtus mar- modio non praeferat Iuvenalis ita sensit; Malo pater inbis Thersites, dummodo tu is stat. s. AEacidae milis, Vulcaniaque arma capessas; Ouam te Thesta, similem producat Achilles. Idem in eadem Satyra; Haec satis ad Iuvenem, quem nobisfama superbum Tradit, ct elatum , plenumque Nerone propinquo:
----Sed te censeri laude tuorum
Pontice noluerim scit nihil ipse futura
Laudis agas Miberum est aliens incumbere Fama. Plutarchus Tli met ρ αινήπι ἐι μη ευῆφοανες οιξ quis patrem
laudabit, nisi inscelices filii II itaque finiam,& ad alia me conferam hoc a Velle; Paterculo, tanquam ex Apollinis tripode accipe ; Optimus quisque nobilissimus, desin cujuscunque animo virtus est, ei plurimum est tribuendum; Virtute decet, non sanguine niti, Claud. Et non si magnus eris, bonus eris sed magnus, si bonus. Nemo igitur desperet; Bona enim mens omnibus patet, omnes hac sta mus nobiles, Nullus degener exstat, Zeno. Ni vitiis pejoraso Pens, Proprium deserat ortum. Quia autem Salustii Marium , in principio hujus commentarii citare coepi non potui non totam ejus orationem in qua Vera Nobilitatis origo deducitur, hic addere. Tu Lector lege Scitu ellige. Scio, ego, Uuirites plerosque non ἱ idem artibus imperium a vobis petere, O, postquam adepti sunt, gerere primo industrios, supplices, modico esse, dein per ignariam superbiam aetatem agere , sed mihi contra videtisrenam, quo pluris estRel'. quam consulati solat pratura, eis majore cura ad-
78쪽
6 FLORENTII 4 SCHOON NOVIT ministrari, quam haecpeti debere neque me fallit, quantum cum maxims beneficio vestro negotii sustineam bellum parare, mulis arario parcere,
cogere ad militiam eos, quos nolis ossiendere, domi forisque omnia curare,ctea agere inter invidos, occursantes factitosos opinione, Quirites asterius est. Adhoc, aliis deliquere, vetus nobilitas, majorum facta fortia, coguatorum assimum opes, clietenta multa, omnia hac prae sidio assunt. mih ι spes omnes in memet tae:quas necesse est. 9 innocentiis, O virtute tutar Quam altiti Urma sunt. Et illud intellego, si s irites, omnium ora in me conpersa esse; aequo bonosque favere . quippe benefacta mea Re procedunt nobilitatem locum invadendi quaerere . qu mihi acrius adnitendisin est, uti neque vos capiamini, illi frustra sint ita ad hoc aetatis a pueriti. t fui, ut omnes la bores,pericula consueta habeam quae ante vestra benescia gratuitὸ facieba, ea uti, accepta mercede, deseram, non es consilium suirites. Illis dissicile est in potestatibus temperare, qui per ambitionem sese probossimulavere:
mihi, qui omnem aetatem in optimis artibus egi, benefacere jam ex consuetudine in naturam vertit Bellu me gerere cum Iugurthiju'stu: qmarem nobilitas aegerrime tulit, quaeso, reputate cum animis vestris, naud mutari
meliussis quem ex illo globo nobilitatis ad hoc aut aliud tale munis mitratis homine veteris prosapia, ac multaru imagina ct nulliussipendii ciLuti tanta in re ignarus omnium trepidet,sestinet unaat aliquem ex populo monitorem ossiciisui ta plerumque evenit,uti quem vos imperare jusistis, is bi imperatorem alium quaerat. At ego siclo, uuirites, qui postqua OUulesfactisunt, acta majorum, O Graecorum militaria praecepta legere coeperint, homines praeposteri . nam gerere quam eri, tempore posterius, re atqκessu prius est Comparate nunc, Ouirites, cum illorumsuperbia me hominem novum. Quae illi audire legere solent, eorum partem vidi, alia egomet ge' qua illi literis, ea ego militando didici nunc vox existimate, dicta aufacta plisrisnt. Contemnunt novitatem meam, ego illorum ignaviam . mihi fortuna illis probra objectantur. quanquam ego natura unam, ct communem ommbus existumo, sedfortismum quemque generosi imum esse acsi jam ex patribus Albini, ac Bestia quar po et mene, an illos exse gigni ma luerint quid re*onsuros crediditis, nis,sese liberos quam optimos voluisse Ouod jure desipiciunt me faciat idem majoribus suis:quibus, uti mihi, ex
virtute nobilita3 coepit. invident honorim ex ergo invideant labo; , innocentiae, pericu is etiam meis, quoniam per hac illum cepi vertim homines corrupti superbιa, ita aetatem agunt, quasi honores restros contemnant: ita
hos petunt, quasi honeste vixerint ne illi falsi sunt, tui di pernimas res pariter exllectant, ignaria voluptatem, praemia virtutis. Atqsse etiam
79쪽
, EMBLEMATA. 63 cum apud vos, aut in Senatu Verbasaciunt, majores suos extollunt eorum fortius acta memorando clarioressise putant: quod contra en n/m,quant vita illorum praeclarior, tanto horum socordia flagitiosior. profectὸ
ita se res habet. Majorum glaria posteri lumen est,neque bona eorum neque mala in occulto patitur.Η usce rei ego inopiam patior, uirites; erum, id quod muli praeclariu est, meametfacta mihi dicere licet. nunc Pidete quum iniqui t. quod ex aliena virtutesbi arrogant, id mihi ex mea non concedunt scilicet quia imagines non habeo, qssia mih nova nobilitas est. Ouam certe peperisse meliu est,quam acceptam corrupi s.f- quidem ego non ignoro,Mam mihi restondere velint abunde illis facunda, ct compostam orationem fore sed in uxumo vestro benescio cum omnibus locis me, vosque maledicitis lacerent, non placuit reticere ne quis modestiam in conscientiam duceret. nam me quidem ex animi sententia, nulla oratio ladere potest. quippe era, necesse est bene praedicet: falsam ita, moresque meisuperant e quρniam si a conflia accusantur,qui mihisummum honorem, ct maxumum negotium imposivistis etiam atque etiam reputate, num idpaenitendumst. Non possum, fidei causa imagines, neque triumphos,aut consulatu maJorum meorum ostentare: at,s res postulat, hastas,vexillum, phaleras alia dona militaria raterea cicatrices a perso
corpore hae sunt mea imagines,haec nobilitas, non hereditate relicta, ut illa
illissed qua ego plurimis meis laboribus periculis quaesivi. Non sunt composta perba mea parum i acto ipsas virtussatis ostendit illis artificio
opus est, ut turpiafacta oratione tegant neque litteras Graecas ιdici parum placebat eas discere, quippe qua ad virtutem doctoribus nihil pro uerunt at illa muli optuma reip. doctussum hostes ferire, praefidia quare, nihil metuere, ni turpemfamam Hiemem ct aestatem juxta pati, humi requiescere, eodem tempore inopiam laborem tolerare his ego praeceptis
milites hortabor, neque illos arcte colam, me opulenter, nequegloriam mea Iaborem illorum faciam, hoc est utile, occipite imperium namque, I tute per mollitiem agas, exercitumsupplicio cogere, hoc est, dominum, nouimperatorem esse hoc, atque talia majores vestri faciundo, sequeremque publicam celebrarAe. quἰs nobilitas freta, ipsa dissimilis moribus, nos illo 'rum aemulos contemuit, ct omnes honores non ex merito. sed quasi debitos a vobis repetit caeterum homines superbifimi procul errant. Majores eorum omnia, qt licebat, reliquere, ινιtias, imagines, memoriam sui praeclaram virisitem non reliqrsere, neqlic poterant ea sola neque dat:srdono, neque accipitur. Sordidam me, ct incultis moribus Junt,sistaparum sicite conpipium exorno, neque histrionem hilum , neque pluris
80쪽
6 FLORENTIIS CHOONIIo VII pretii cocum, quam illicum habeo, qua mihi lubet confiteri, uirites. nam ct ex parente meo, ct ex altissanctu viris ita accepi,munditias mulieribus, viris laborem convenire omnibusque bonis oportere plus gloria quam di νitiarum esse. uin ergo, quod jurat, quod carum a limant, id sim per faciant: ament, potenti ubi adolescentiam habuere, ibi senectutem agant, in conviviis, dediti ventri, ct turpisiima parti corporis sudorem, pulverem, 2 alia talia relinquant nobis, quibus ea epulis jucundiora sunt.