Acta et decreta Secundi Concilii Provinciæ Quebecensis [microforme] : in Quebecensi civitate Anno Domini MDCCCLIV, pontificatus Pii Papæ IX Nono, celebrati, a Sancta Sede revisa et recognita

발행: 1855년

분량: 101페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

laminibus edunt alis illa ullo Velamine striducaturi V Cori. Trid. Sess. 1 l. Cala. 8.32. Paroelio autem, ut illos omnes qui verba lita, uni adlioli ulum christianuni, hortaumr, ut, luando de disti ositioni. bus ad coiiun unicandum requisitis, Vel de indi Inasa ramenti perceptione disserunt, a nimia Verborum austeritate declinent, ne sorte, montibus audientium brini lino ultram o dum concussis, fideles in luamdam desperationea incidant; unde a communione rorSu deterreantur. PorOlitat igitur lime Synodus, ut, quoties de sacra Eucharistia agitur, non nullatur e luidem quod terro a iudiet nos, sed libentius proferatur quod bene disposit08 ad panem vita suavissimum alliciat. o. Circa vero frequentem aeri communioni Sumptionem, parochi ac consessarii hi erante Onuria, sedulo perpendant et

observent, quae habentur in decreto, quod, jubente et approbante Innocenti XI die I sebruarii 1679, promulgatum est: Etsi frequens quotidianusve sacrosanetae Eucharistit usus a sanctis Patribus fuerit in Ecclesia probatus, nunquam tamen, aut saepius illam percipiendi, aut ab ea abstinendi, certos, Singulis mensibus aut hebdomadis, dies statuerunt, tuos De Concilium ridentinum priae scripsit, sed quasi humanam infirmitatem secus reputaret, nihil praeei-

52쪽

piens. luid cuperet tantia ui indicavit, cum inquit Qtaret

nicurentu id pie non tu inerito, nillil ilicis ni in sunt On- sui untiarium recessus, varia ob negotia si, iritus allelui iones, ni ultae e contra ratia , et Dei dona parvuli concessa qua culi liunὶnnis utilis erutari non possumus, ilii certo de cujusilii dignitate atque in te irritate, et consequenter dei dequentiori, aut quotidiano vitulis panis usu liotest Onstitui. 4. Et l)rol)t 0rea suod ad ne totiatores attinet, frequens ad sauram asinioni aut lieret pion diam accessus consessariorum

secreta cordis explorantium judicio est relinquendus, qui caconscientiarum puritate, et re luentia fruetu, et ad ille taloen processu laicis negotiatoribus, et conjugati quod aerspicient eorum Saluti profuturum, id illis prioscribere debebunt. 5. In hoesi ritur Pastorum diligontia potissimum invita i- labit, non ut a Fequenti, alit luotidiana sacri communionis Sumptione, unica praecepti sui mula aliqui deterreantur aut sumendi dies generaliter ObserVentur,. . . sed magi ut nemo a sacro convivio, Seu frequenter, Seu quotidie accesserit, repellaturri et nihilominus dent Operam ut unusquisque digne pro devotionis, et praeparati unis modo, Iariu aut crebrius Domitii corporis suavitatem degustet. 6. Ad h0 etiam proderit praeter parochorum et Onsessariorum diligentiam, id praedicatores observare, ' ut eum fideles ad sanctissimi saeramenti frequentiam, quod sacere

53쪽

lifli 'lat ne elidori lit, statim de inagna ad illi id sunt ondum Dr;i parationi, Orationem liab ant, CH Tatimque stelidant, Dos, qui ad si si uentiorem, aut quotidianam salutiferi cilii suinpti neni devoto studio excitantur, deliore, si vo laici nu-gotiatores sint, sive conjugati, sive lutcunDiue alii, si iam a trians ore infirmitatem iit ilignitato saeramenti, ac divini iudicii ibi midino discatit e selestem mensam in qua Christus

Ost revereri, et si quando se minus paratos senserint, ab ea abstinere seque ad majorem iraeuiarationem accingere .

7. Istud vero maxime ali corum officio postulari filii per-8lladeant tum concio natores, tum Ualussarii, nulli laboriniit diligentiae pareon diim, ut omnis irreverenti tu et seandali suspicio in veri et imma uiati iuni pereeptione tollatur, virtutes lue et dona iii sumenti hiis augeantur. )uod abi inde colit in Iret, si ii, qui devoto liuiusmodi studio, divinal rἰOstanti irratia, tellentur, o lue aeratissimo pane re pientius restet eupiunt suas Virus expendere, Seque Probare eum timore, et liaritate assueverunt Saer. Congr. One.

8. Quod autem ad dispositiones suscipientium attinet, monelnus in primis consessarios ne requentem ad hucharistiam accessum iis, aut suadeant aut permittant, qui ingraVia peccata saepe labuntur, nec de poenitentia peragenda SV a ius vita emendanda sunt solliciti, sicuti nec illis qui, et, gravia vitent eri inina, voluntatem tamen habent enialibus in litorentem: qua de re logenda sunt quae scripserunt probati auct0rus, inter quos commendamus S. Alph. II de Ligorio.

54쪽

sit, iter. illi labori

t seandalio tollatur,

in attinet, id Euclia-ant, qui in Peragenda illis qui,

boni veni-;cripseruntlph. M. de

Quibus Heneoanda est Eucharistia. I. Quo vero ad eos qui a Sanctissimae Eucliaristiae partici-Ρatione arcendi sunt, servetur quod praescribit Ritualo Ro

manum.

2. Illos autem qui morte plectendi sunt, nedum inter repellendos recenseamus, judicamus contra et Volumus admittendos, modo vere poenitentes sint, ideoque una ex diebus quae praecedent, puta pridie executionis si fieri possit, aut etiam ejus ipsa die, quando nihil indecentis timendum erit Sacramento, conseratur eis Eucharistia, qua ad dolores mortis, resignato et patienti animo, sustinendos mirifico adjuvabuntur. De Eucharistia a inistranda. Sancta Eucharistia administretur, quantum fieri potest, intra missarum solemnia, nec ante, nec post missae celebra tionem, sine rationabili causa. Lampas ante M. Sacramentum. Ante Sanctissimum Sacramentum lampas diu noctuque luceat, nisi pro tempore Episcopus, ex indulto Sedis Apostolicae, dispensaVerit. Communio Paschalis. Parochi dent operam, ut omnes tempore paschali communicent. Ad hoc denuntient opportune populo constitutionem Concilii Lateranensis sub Innocentio III., quae incipit his verbis: Omnis utriusque εeaeus, etc. Inde doces

55쪽

antur fideles sibi incumbere obligationem semel saltem in

anno, in pascitate, atque in propria parochia communicandi. Communio in m-um.1. Infirmis qui in periculo mortis probabili et proximo, quamvis non actuali et imminente, versantur, viaticum eo poris Domini Nostri Jesu Christi, summo studio ac diligentia, opportuno tempore, deserendum est, ne sorte contingat illos tanto beneficio, incuria sacerdotis privatos decedere. e severante perieulo mortis, iterari potest viatici administratio, quin etiam parochi debent, ut monet Benedictus XIV, Pontifex Maximus, sanctissimam Eucharistiam iterato deserre ad aegrotos, qui, perseverante morbi eodem periculo, illam saepius per modum viatici, cum naturale jejunium se Vare nequeant, percipere cupiunt De Synod Diceo. lib.

2. Non a recipiendi viatici lege eximitur quicumque, Seu devotionis causa, seu ut praeceptum paschale impleret, Corpore Domini assumpto, paulo post in gravem morbum in-eiderit. a. Nec deneganda Eucharistia est, imo potius conserenda,

pueris qui primae communionis aetatem nondum adepti, ad usum tamen rationis pervenerunt, modo edocti, prout tempus permiserit, cibum coelestem et supernum a communi et

materiali discernere queanti 4 cum autem infirmis est ministranda, quanta praestari potest veneratione, pro temporis vel locorum circumstantiis

56쪽

deseratur, comitantibus fidelibus ad hoc salutare pietatis ob aequium requenter invitatis. De sacriscis Missae. 1. Quanta cura adhibenda sit, ut sacrosanctum Missae sacrificium omni religionis cultu ac veneratione celebretur, ait

videntina Synodus, quivis inde facile aestimare puterit, qui cogitarit, maledictum in sacris litteris eum vocari, qui facit opus Dei negligenter. Quod si necessario satemur nullum aliud opus adeo sanctum ac divinum a Christifidelibus uaetari posse, quam hoc ipsum tremendum mysterium, quo vivifica illa hostia, qua Deo Patri reconciliati sumus, in

altari per sacerdotes quotidie immolatur, satis etiam apparet omnem operam et diligentiam, in eo ponendam esse ut quanta maxima fieri potest interiori cordis munditia, et puritate atque exteriori devotionis ac pietatis specie peragatur Cone Trid. Sess. 22. Decret de observ. in celebri Miss. . 2. Tanta ergo gravitate, tanto religionis cultu, Missae sacrificium celebrent, ut per visibilem ministri pietatem invisibilia aeterni sacerdotis mysteria conspicia. tur. Nihil igitur obiter in hae divina actione, nihil perfunctorio, nihil praecipitanter, nihil inconditis gestibus, omnia Vero graViter, omnia secundum ordinem fiant, iuxta receptos et approbatos Ecclesiae ritus, qui vel in minimis, sin peccato negligi, omitti vel mutari haud possunt. 3. lia enim mater Ecclesia,' prout docet eadem sancta

Synodus, ritus quosdam et ceremonias' in missa servandas instituit, quo et maiestas tanti sacrificii covividu-

57쪽

daretur, et mentes fidelium per haec visibilia religionis et

pietatis signa ad rerum altissimarum quae in hoc sacrificio latent contemplationem excitarentur.' Conc Arid. Sess. 22. c. o.)4. Horum igitur sacrorum rituum leges, quae rubricarum nomine censentur, presbyteri accurate addiscant, apprimeque calleant ac attentissime servent; nec illos commentarios, qui de istis sacris ritibus a piis et eruditis viris conscripti sunt, legere mittant, dictasque ceremonias frequenter intermissarum celebrationem exponere, ut earum sanctitas et

significatio ab omnibus agnoscantur. De sacramento Eaetremo Vnctionis.1 Clementissimus Redemptor Noster, qui serVis suis, quovis tempore, voluit de salutaribus remediis adversus omnia omnium hostium tela esse prospectum, quemadmodum auxilia maxima in sacramentis aliis praeparavit, quibus christiani conservare se integros, dum viverint, possint, ita Extremae Unctionis sacramento finem vitae tanquam firmissimo quodam praesidio munivit. 2. Unde Extrema Unctionis sacramentum, a Christo Domino institutum, tamquam coelestis medecina, non animae solum, Sed etiam corpori, salutaris, omni studio ac

diligentia, periculose aegrotantibus adhibendum est, et eo quidem tempore, si fieri possit, cum illis adhuc integra mens et ratio Viget, ut ad uberiorem sacramenti gratiam per-,cipiendam, ipsi etiam suam fidem ac piam animi volam talem conferre possint, duui acro liniuntur oleo Rit Rom).

58쪽

Da3. Ut autem ad id facilius perveniant, parochi moneant talit Sacramenti contemptum, absque ingenti scelere et ipsius Spiritus Sancti injuria, esse non posse, atque consin tu ex hominum animis evellere salsam illam opinionem, qua plerique hoc saeramentum, quasi supremam horam portendat, Vel etiam acceleret, sibi suisque reformidant. 4. Parochus caveat ne, sua culpa, qui8quam Suorum d-riatur sine Extrema Unctione. Quosquos igitur periculose aegrotantes compererit benigne urgeat ad postulandum, cum adhuc integra mente et ratione sunt, tam opportunum Dei miserentis auxilium, siquidem cunctando periculum incurrunt V, 7:ne illo moriendi, vel illud in extremis, jam deficiente eum minori fructu percipiendi. Quibit conferenda vel Henectanda est Emtrema Unctio. 1. Extrema Unctio, utpote sacramentum ViVorum, requirit in suscipiente gratiam sanctificantem; quapropter administrationi ipsius praeire debet consessio, quantum fieri potest, vel saltem absolutio. 2. Debet autem hoc sacramentum infirmis praeberi, qui, cum ad usum rationis pervenerint, tam graviter laborant ut periculum mortis imminere videatur, et iis qui prae senio deficiunt, et in diem videntur morituri, etiam

siue alia infirmitate ' Rit. Rom.).3. Infirmis autem qui, dum sana mente et integris sensibus essent, illud petierint, seu verisimiliter petiissent,

59쪽

seu dederint signa contritionis, etiamsi deinde loquelam amiserint, aut non sentiant, nihilominus praebeatur ' Rit.

Rom. . Conseratur pariter pueris qui, etsi ad sacram communionem nondum admi3si ad eam tamen pervenerunt aetatem, in qua peccati Irobabiliter praisumuntur capaces. 5. Impaenitentibus vero, et qui in manifesto peccato mortali moriuntur haerericis manifestis,' excommunicatis

et non baptigatis, penitus denegetur Rit. Rom.).6. In eadem infirmitate hoc sacramentum iterari non debet, nisi diuturna sit, ut cum infirmus convaluerit, iterum in periculum mortis incidit V Rit. Rom. . 7. Sacrum oleum infirmorum cum magna eligione tractetur atque servetur. Habeat igitur illud parochus diligenter custoditum, loco nitido et decenter ornato, in vase argente seu stanneo, ab aliis vasculis speciali inscriptione distincto quod quidem oleum singulis annis, seria V. in Caena Domini, ab Episcopo benedictum, veteri combusto,

renovandum St.

De Visitatione in Wrmorum2 Infirmi, etiam cum iam sunt sacramentis Eucharistis et Extrema Unctionis resecti a roborati, adhuc egent ope et benigno auxilio pastorum suorum Meminerint ergo purochi, et omnes sacerdotes quibus incumbit animarum cura, se ex ossicio suo teneri ad illos, quantum fieri potest, requenter visitandos Equidem, si christianis omnibus infirmorum visitatio et consolatio a Christo Domia proponatur

60쪽

tanquam charitatis ossicium super quo iudicandi sunt, quanto magis id inter praecipua sollicitudinis sacerdota is munia recensendum est. Perpendant ergo attente, Servent- quo diligenter monita mirabili sapientia ac pietate reserta, quae ipsis, de hac visitatione et cura infirmorum, traduntur in Rituali Romano, ad quod eos hic remittimus. De eputium ecclesiastica. 1. Juxta leges canonicas, corpora fidelium sepelienda sunt ministerio sacerdotis, Ecclesiae preces et ritus adhi-bontiS. 2. Fidoles igitur de hoc ultimo et justo pietatis erga suos ossicio sollicite provideant. 3. Parochi vero curent ut cuncta fiant iuxta ordinem praescriptum, et omnes eremoniae et preces, quibus sancta mater Ecclesia Catholica in filiorum suorum exequiis uti solet, religiose serventur ad normam Ritualis Romani. 4. Coemeteri debent Episcopi, vel presbyteri rite deputati, benedictione sanctificare. 6. Sint ad normam sacrorum canonum, clausa nullis usibus profanis pateant. 6. Distinctus in eis assignetur locus non benedictus, sed muro, aut Sepe aut effossione, a parte benedicta separatus, eis destinatus qui de aure, sepultura ecclesiastica privan

tur.

De acramento Ordinis.1 Sacrificium et sacordotium ita Dei ordinatione coniuncta sunt, ut utrumque in omni lege exstiterit cum b

SEARCH

MENU NAVIGATION