장음표시 사용
191쪽
tristari, tepescere, ac torpere sentit, si)et de ipsius Dei Creatoris sui clementia Prope desperare. Sicut enim consolationi opponitur desolatio, ita etiam quae ab utraque Oriuntur Cogitationes, sunt inter Se prorsus oppositae. Juinta, quod tempore desolationis nihil deliberandum , aut innovandum est circa propositum animi, aut Vitae Statum, sed in eis persevexandum, si s quae fuerant prius constituta , puta praecedente die, vel hora consolationis: ) Quemad-
f et Melaeti separatam a Creatore ac Dommo suo. Sicut enim etc. - '' quae fuerant constituta die praecedente ejusmodi desolationem, vel in determinatione, in qua erat in praecedenti
) Quemadmodum enim in consolatione bonus spiritus nos magis regit ac dirigit, ita in desolatione malus, cujus instigatione et consiliis nihil rectum dece
192쪽
modum enim, dum simitur qliis consola tione illa. quam diximus, non proprio suo, sed boni spiritus instinctu regitur , ita, obversante sibi desolatione, agitur a malo spiritu, cujus instigatiove nihil uinquam recte conficitur. exta , quod tametsi desolatione assectus homo priora sua consilia minime dinbet immutare, expediet tamen proVbderi, et augeri ea, quae contra desolationis impulsum tendunt: qualia sunt, )i istere orationi, et meditationi cum di- ScuSSione Sui, ac. poenitentiae aliquid as-
Septima, quod quamdiu premimur de
solatione , cogitandum est, uos interim Madde tamen expediet intense Provideri etc. l. ) insistere magis orationi, sci in meditationi , multum se examinare, ac Poenitentiae Alus aliquid assumere.
193쪽
190 relinqni a Domino nobis ipsis, probatio
nis Causa, ut per naturales quoque vires
insultibus inimici nostri obsistamus. Id , quod possumus haud dubie, assiste te nobis iugiter praesidio divino e licet
tunc nequaquam sentiatur, eo quod servorem pristinum charitatis Dominus subtraxerit, relicta nihilominus gratia, quae ad bene operandum , et ad consequendam salutem ) satis esse queat. Octava, quod hominem tentatione pulsatum mire juvat patientiae servandae studium, ut quae vexationibus hujusmodi proprie opponitur, et e diametro resistit. Accersenda etiam Spes est, et . Cogitatio adfuturae brevi consolationis , si ill)
- φὶ assistente nobis praesidio divino ,
quod semper manet, licet tunc nequaquam Sentiatur.
tus in eontra ejusmodi desolationem, prout dictum est in sexta regula.
194쪽
praesertim Per sanctos conatus, in sexta regula signatos, desolationis impctus fram Noua, quod causae desolationis tressune praecipuae. Prima, quia propter nostram iti spiri- tualibus studiis, seu exercitiis tepiditatem, atque acediam consolatione divina morb
Secunda, ut probemur quinam Sumus, et quomodo in Dei servitium , et honorem absque praesente quodam consolationum, donorumque spiritualium stipem dio nosmet impendimus. Tertia , ut si ) certi plane simus nostrarum virium non esse Vel acquirere, vel retinere servorem devotionis, vehementiam amoris, ahundantiam lachrymarum, aut aliam quamlibet internam consolationemr
ut certi plane reddamur et intime
195쪽
192 sed omnia haec gratuita esse Dei dona,
quae si vendicemus nobis ut propria, superbiae et vanae gloriae crimen, non siue salutis gravi periculo, incursuri su
Decima, quod fruenti homini consolatione prospiciendum est, quo Se Paetog ore potorit, desolatione deinceps Occurrenter ut jam inde acrimoniam, et Tobur animi mature comparet ad impe-wm eiu .rcprimendum. . . 'U . - .ndecima, ut ille idem , asiluente Consolatione seipsum d rimat ac vilifaciat quantum potest, reputando Secum, quam imbellis, quamque ignaVus esse apparebit , desolatione impugnanter nisi Per l) ne in alieno nidum ponam S, OUE-rondo intellectum risistrum in aliquam su- Perbiam, Mel Manam gloriam, attrihuEndo nobis ipsis deuotionem Mel celctras Parios miritualis consolationis.
196쪽
gratiae et consulationis divinae opem cito sublevetur. Contra Vem ille, quem desolatio molestat, aestimare debet si)cum Dei gratia , se posse plurimum, sa-cileque adversarios suos omnes devici rum esse, dummodo in Dei virtute collocet Spem suam, et animum suum COT-xoboret.
D uodecima , quod hostis noster nat
Tam et morem muliebrem refert, quoad imbecillitatem virium, et animi pervicaciam. Nam sicut foemina eum viro vi-xans , Si hunc conspexerit erecto et Constanti vultu sibi obsistere, abjicit illico animum, ac terga Vertit; sin vero timidum , fugacemque esse animadverterit, in extremam surgit audaciam, et illum scrociter invadit: itidem consuevit da mon animo, et robore plane destitui, quoties spiritualem athletam corde im-Perterrito , ac fronte ardua tentationibus
debet, cum Dei gratia se posse. 13
197쪽
194 videt reluctari; si sin autem trepidet ad primos impetus sustinendos, et quasi
animum despondeat, nulla est bestia super terram inimico illo tunc efferatior , acrior et pertinacior tu hominem , ut cum pernicie nostra malignae , Obstinataeque mentis suae desiderium adimpleat. Decima tertia, quod idem inimicus noster morem insequitur nequissimi cujuspiam amatoris, qui puellam honestorum parentum filiam, vel uxorem viri alicujus probi volens seducere, Summopere Procurat, ut Verba, et Consilia sua Occulta sint, nilque reformidat magis, ac aegre seri , quam si puella patri suo , vel uxor marito illa patefaciat; cum sciat hoc pacto de votis, et conatibus suis actum ESSe. Ad eumdem modum obnixe satagit diabolus, ut anima, quam circumVenire cupit,
metro i. e contrarium ei quod inimicus Pex Suas tentationes obtinere contendit).
198쪽
ac perdere, fraudulentas Suas suggestiones teneat secretas. Indignatur Vero maxime, et gravissime cruciatur, si cui vel confessionem audienti, vel spirituali h mini molimina sua detegantur, a quibus ita excidere se funditus intelligit.
ecima quarta , quod solet etiam adversarius imitari aliquom belli ducem, qui obsessam arcem expugnare, atque depraedari cupiens, explorata prius naturas et munitione loci, debiliorem partem aggreditor. Sic nimirum et ille circuit animam et callide inquirit, quarumnam virtutum praesidiis, moralium scilicet aut theologicarum , ipsa vel mutata, vel desiituta sit: eaque potissimum parte machinis omnibus admotis irruit, ac subverbere nos sperat, quam in nobis minus ceteris sirqmatam, custodi tamque esse praeviderit.
199쪽
196 REGULAE ALMEutilos ad Pleniorem SpiritNum discretio
Prima est, quod proprium est Dei, et Angeli cui usque boni veram infundere
spiritualem laetitiam : animae, quam minuent , sublata tristitia et perturbatione omni, quam ingessit - daemon , cum hic e contrario sophisticis argumentis Psehusdam, veri speciem praeserentibus, laetitiam illam tu anima repertam or
ecunda, sesius est Dei consolari animam, nulla praecedente Consolationis causa, cum sit hoc proprium Creatoris, s am ingredi creaturam , et illam in amorem sui totam convertere, trahere, et mutare. ) Causam vero praecedere nullam l) Dico et sine causa i. e ὶ scilicet sine ullo praevio sensu, vel cognitione alis
200쪽
tunc dicimus, quando nec Sensibus, nee intellectui, ncque voluntati nostrae quidquam objectum est, quod ejusmodi co Solationem camare ex Se possit.
λ ertia , quoties praecessit consolationis CaUSa, auctor ejus potest existere tam malus Angelus, quam bonus, sed ad mnes tendunt contrarios: ') bonus quidem, ut anima in boni cogitatione, et Operatione magis proficiat, malus autem, ut m
te agat illa, et Pereat. Quarta, id moris est spiritui maligno, ut in lucis Angelum transfiguTanS Srae, Cujus objecti, ex quo illa ratis ejusmodi)consolatio adveniat s animae) per ejus propriοι ) actus inteliactus et Doluntatis. ') bonus Angelus ad Prose crum Graia
maE , ut crescat et ascendat des bono ad molius e et malus Angelus , ad contrarium et ultra, ut trahat illam ad perve sam suam intentionem et malitiam. ι