장음표시 사용
151쪽
14o DE Iu RE, OFFIC. ET DIGNIT. r. Verres legatuου ob vim virgini intentatam iumissus. I I Legati nomen gravius,quam injuriae ullius aestimatio. ro Phileas Tarentinorum legatus obbidum fugam consilio se ope adjuvans dimissus.1so Obsidum fugam consilio iuvare maiestatis crimen. ut Consilensis delinquens pari parna assciuntur juxta l. comm
Lex communis legatum non attingit.
is Suadendo aliorum celera juvare,instarsceleris, Saturnino.is. Instar rei, se resima, non idem ct unum. rues Obsidemugientes, jure gentium possunt revoratipuniri. σ Ob des ela fuga,non ambus ob dessedhostis.1 7 Caelia obses exsuga remissa Porsenae. ΠΤ Legati consilium ure gentium quomodopuniatur. Hs ob du variumsarnis, adversus legatum consulentem obis fidibin fugamnon es similis rationis argumentatio. Mo Obsides in arcaptivorum. ita Obsides testari nequeunt, sebona defunctoram in ycum recidant. io Criminis adessectum perducti reus legatus punitur eoure gem
ro Ius legatorum reciprocum.16 Fabius legatus a Gallis dedipo utitus,ese a fetialibus judicatus.1 Ob actualem injuriam principi illatam legatusporeis dedi e lecti. ro Liberius loquendo ossendentes dedi nonpossunt.1υ Eis improbanda nimia dicendi libertari Isis Lubricum lingua non ad enam facile trahendum. Iro Principes Romani maledicta adversus se temere essu a noves
a r Romani o libere dicebant se agebant insati legationibus.1 a Romani eandem libertatem in aliis aequo animo ferebant. In In
152쪽
LEGATI, LIB. II. CAP. I. I Iras In legatione debent is animi se voces esse libera.
17. Ex natura legationis eis,libere quemvis, quod tiat, dicere . I s Heneti oratoris Gallici libertatem quomodo exceperint. I s Didaei Mendsia oratis,libere inepta ad Veneros. Ur Centum legati Tartarorum a Stephano Vaticho ob Eberiores
I J ntonius contrajingentium, Augusti liberius loquentem leg tum loris ea ligavit. πρ Legatin imprudens,qui nonpravi det,qu; cum loquatu .rra Bodinus refellitur, qui non immerito Antonium Augusti legatum eorripuisse asserit. 1Ir Rhodiorum ad Romanos delibertate legati oratio. rra Antiochin Xenocratem Atheniensium legatum libere loquentem nonpotuisse'creprehensis ob id a Plutarcho. ID Tureae Ibystriorum reginae siceleratissimum facinuri IN Legati Romanorum ad Tuccam qua libera oratio. ro Ne placiae dimissos legatos in itinere curavis insidiose interentior unum ex illis occidi. ru Liberioris orationis ergo legatus non interficiendus. ro Verba debent verbis, non verberi a re nae. III Philippus Macedo rex, Romanorum legatis tibere loquentibusl bera verba reposuit. ro Diauloquenti ulterestondendum, dictum Barto
Iso Dranni gladio selenivr Henricus Dandalus lumine oculorum orbatus, ob liberiorem si
rsa ob iniquapostulata legati non sunt violandi.
In Darius Perserum monarcha nihil contra morem aliorumpostia Ut ab Atticis. υ Romani contra omnes genus rerum omnium arbitriumsibi vi dicarunt. λβ s In M
153쪽
1 a DE Ju RE, OFFIC. ET DIGNIT.
rys Guonarchia natura quae,adver=- regna aliorum. σ Olexander Ag.binos reges ferre nonpoterat, quemadmodum negeariam duos sies. υ Scytharum rex Atheniens usprudentior musior erga legatos
υδ Volsorum legati iniquiora petentes,placide a Romanis dimissii, Iusi non isti sta petant. aD Legationis ure licisum quidvis postulare, opsulanti quisiis
denegare astor Iusiniani Imperatoris de legatorum liberispo larisprofundissententia. aoa Carolus, Burgundia dux, Cance aris GLicicontumeliosa verba, in ipse rege vindicanda esse cen uir. aos Francisus, Galbae rex, Carrit k legatos laquei se furca comminatione compescuri. isto Secundum se naturae rogentiu ura, ut squis, quae vult, dicit, qua non velit,rusum aussiat. an Libertas dicendi, calumniandi licentiam excludit, qua nulla jure concessa. eos res rivatus i Lmsuae injuriam riparitur. aer Laudandi,qui calumnias in legatis non capitaliter ulis. aoI Demachares Atheniensium legatus in Philippum i urius. aou Demachares,ob maledicen udium,Nestes cognominatus. aro Philippi egregium resonsium. 2Ir Turcarum pri sis advesu contumeliosum legatum sereren
ara Timageni interdixit domo siua Augustus ob maledicentiam. ais Zbigneus Carinatis, Polonorum legatus, exprobrationibus comtumeliosiis in Si mundum Imp. Δοὐ tamen dimissus. ar. Remum eis benefacientem male audire .ar Inimicitia veteres O odia in legatis noversequenda.
154쪽
LEGATI, LIB. II. CAP. L Ioars sentipater se Alex. Phaereus, inimicitias quodprivatas in lega
ara Legatus provincialis ,si qua ante legationem commist, eorum postea non arguendus. arδ Legati comm se adversu rivatum hominem non eanismpa nam incurrunt,acsi in principe uerint designata. ars Ratio diversa ejus rei offenditur. aao Homo homini multum inter eis: dictum Comicum. aar Delicum inpublicampersonam mavus est,quam inprivatamaa a Stoicorumparadoxa oeccasu esse salia, Deum his non habet. au thmeticam proportionem in poenis se mu iisne dignis tum discrimine tenere iniquum eis. aa . Legatum cumprivati hominis conditione aequo jure eenseri injm sumωaas Privatus ob injuriam legato idtitam jure gentium dedendus: non ita vicissim legatus,ob o vem imuriam rivato ligatam. aaσ Verres ob privatam injuriam dimissus.
aar rationi aena tum divino, tum natur ab Dri conveniens, ut κώ-lus pro oculo,manus pro manu reponatur.
aa δ Talio non nisi aequalitativa Fuprogreditur inpari ea 2.aas Privilegiorumpraetextuilaginorumsigetes non fovenda. aso Gesta dignitatis memoria,etiam amissa dignitas avorabilis,Mr Itidem in legato delicti reo. asa Romani legatorum causas non tam ex rigorejuras gentium,quam
ex bono aequo judicarunt. an Bomilcaris alustianei exemplo ostensim. υ Comites quo Iure lega iorum gaudeant. ORa, quod dicitur,soIvimus: atq; extra oras nostras orat rem deduximus, cuilibet abeunti illud Maroneum acci
a re t uva evasisse tot urbe;, mediami viam tenuisseper hostes.Iter
155쪽
i De Ju RE, OFFIC. ET DIGNIT. autem externum duplicis tramitis cst: aut est eorum, ad quos mill us est cum mandato: aut illorum,ad quos mandatum nullum habet, quoru interjectas regiones alio cum missus transire cogitur. De hisce vero dubitant, ad quos legationis nomine non venitur: an etiam illi legationis jura praestarc transeunti teneantur. Quid enim ea de rc Livius Z Dc Maccdonum legatis Romanorum provincias,ad quos non erant missi,transeuntibus loquens: Fetur, inquit,primum evasere mendacio, mox vero cogniti captisiunt, Romamfiducit. Eo si cxemplo judicare rem velimus, nullam securitatem inveniemus apud eos,ad quos legationis cursus non directus. Nec aliud docere videntur Athenienses, qui non solum ipsi Persicos ad Spartanum populum legatos interceperunt, Verum ctiam callidis suis commentis&persuasionibus,apud Sitalcen regem obtinuerunt, ut ille Laconum legatos ad Persiarum regem missos in regno suo, per
quod iter iaciebant, interceptos, sibi Athenas traderet, quos ab eo nam & inauditos, e medio sustulerunt. Nequiter profecto Athenienses, & contra fas gentium, quod eam securitalcm praebet, ut ubiq; locorum dc gentium itinera ac vias Omnes legatis patefaciat, ubiq; eos ab injuria omnium hominum defendat, sanctost ubique regionum faciat. Illud enim hoc omnium gentium consensu confirmatum jus requirit, &non solum illis, qui ad nos missi, sed etiam sine noxa & maleficio , transeuntibus per nostras provincias, etsi vel ab hostibus, vel ad hostes nostros missi sint, securitatem praebeamus. Idque naturali juri quam maxime conscntaneum esse, ut omnia itinera libera existant, Baldus, quem nihil ignorasse, praedicavit Jason, gravissime censet. Quod multo ante etiam auctoritates crae scripturae confirmatum dedit Augustinus, qui causa armorum contra Amorrhaeos ab Israelitis sumptorum justis simam eo argumento asserit, quod innoxium transitum petent,
156쪽
LEGATI , LIB. II. CAP. I. I stentibus denegassent, qui jure humanae λcietatis patere dc-
beat. Quam quide doctissimi patris sententiam malim prose- Τctionibus ac itineribus legatorum, qui armoru periculum M terror nullum sagminibus suis circumferunt, quam vel amicorum expeditionibus concedere, quae, ut maxime de damno& maleficio caveant, vix tamen & ne vix quidem innoxium ,& metus vacuum transitum praestare possunt. Quod recte etiam contra Augustini sententiam sientire videtur Petr. Martyr. Et cui ex divinis litcris, ut alios praeteream, optimi regiS exemplum incognitum Z Quid enim 3 an non Iosias AEgyptii regis Deuι.
immunem omnis maleficii transitum polliciniis, expediti nem contra Medum institutam, finibus suis ex Ausit 3 Sed ut ad Rlegatos redeam, quod ad illos pertinet, Alexandri Magni exemplum imitationis regulam hoc loco habeat. Quid vero ille Carthaginensium triginta caduceatorcs ad Tyrios Maccdonucis copiis obsessos, per castra sim media contendere in urbem . passus est,urbel capta ibidem offcnsos,salvos & inViolatos re- -Iώ-ών. misit.In Liviano autem illo Macedone, a Romanis capto, legato diverse obscrvanda ratio. Macedones legationem se habere ad Romanos mentiti sinit. Idq; est, quod historicus dicit: Felice primum mendario evasere. Fraus autem & mendacium postea detectum est, unde doli & proditionis suspiciones ad-Versus eos obortae, quae prehensionis & interceptionis justissimae causae, iuxta Solonis illam legem: Mentiri noli. Cum etiam LMN. invita scelus esse videatur petenti proloqui mendacium,& Vir bonus in
perpetuu praestare debeat,ne mentiatur: & prudens, ne men-
dacium dicat, neq; concedendum sit, ob utilitatem publicam fallere & mentiri. Ncc vero Elum in falsi crime incurrunt, qui II se legatos profitcntur,cum a ncmine missi sint, quorum exem- Iaplum in Carthaginensibus illis ad Scipionem, qui se habere legationem mentiebantur,cum capti ab eodem essent.Sed& illi I3T ctiam,
157쪽
i 6 DE Iu RE, OFFIC. ET DIGNIT. etiam,qui etsi sagmina ferant, vereq; emissi sint, ad eum tamense missbs falso asseverant, ad quem mandati nihil habent. Se curitatis itaque umbraculum,quod ex jure gentium legati hahebant, falsitatis culpa,quae omnibus gentibus odiosas τ συγγώμης πνὸς τυγχανειν ἐμποδὼν μαλι ι δεθρωποις γ- γεται. 2 lam. in mendacio deprehendi, ιmpiari omnis venia conseremtionem) mentiti legationem amittunt,qui proditores potius &speculatores, quam caduceatores habentur. Neq; enim securitatis genticae praesidium illis deberi,sed deprehensos intcssici posse,icstatur Appianus his verbis: --: Ρ eulatores occidere fas semos est. Ill ud e nim praeter morem castrensem, tum majoris apud hostem admirationis, tum hujus finis obtinendi gratia, ut remissi ad Hannibale, castroru instructissimam supellcctilem, & apparatum bellicum, armamentaria, machinasq; conspectas rescrrent, a Scipione factum est, cum deprehensos in castris speculatores Poeni ducis dimiserit.Scire enim nonnunquam hostem castrorum & belli nostri formidandum apparatum, ac abundantiam rerum Omnium expe- 'dit. Speculatores aulcm hic eos accipe, qui nullum aliuin le-Lietis . , g xioni praetextum habent,non eos, qui missi Ienniter,dicis 1 ι scis . gratia,dicenda quaedam,&agenda habent,&inter aliud age M. dum, explorationi rerum omnium, quarum tacite exquirendarum gratia potissimum emissi ncumbunt.Cuj usinodi legationibus etiam Romanos,ad Antiochum missis cum aliis Afruis π.d. b.2θλ. cano, ises fuisse Appianus testatur, his verbis: οῦ μ εο ' . - αuc
- μων Di λυωισαν ά - όπμ ραν, non tam rei conficiendae , quam explorandae gratra venerant. Et paulo ante idem ibidem de iisdem:
ad ntiochum Romani miserunt praetextu reconciliandi Ptolomaei cum Antiocho,sed revera eam ob causam, ut Antiochi animum explorarint,
158쪽
LEGATI , LIB. II. CAP. I. I rarent, se quantum sistent, eum impedirent. Id genus legati,curru, solenniter missi sint, nomenq; & dignitatem justis legationis aci. habeant, exploratorum, proprie quos ita dicimus, venire nomine nequeunt. Etsi enim aliud in labris, aliud ikfibris ferant, ob id iamcn legationis nomen & j us non amittunt, cum rariCsime ad hostes missiones instituantur,quae non astutam vapido aIservcnt sub pectore vulpem, ut cum Satyrico loquar. Quid tquod etiam in Romano illo omnis virtutis theatro L. Mar- aatium & Attilium legatos in Graeciam missos, nulla dc re alia domu rcVeris gloriatos legamus, quam de decepto per inducias & pacis spem rege, eamque rema maxima senatus parte a3 probatam. Eisi nonnulli ex veteribus novam istam sapientiam L MM-- ita nuncuparunt)improbarint Vide vero quantopere sibiCicero de novae illius sapientiae successu ipse gratuletur, ut exul- a tet, dc quasi paeana sibi canat: Imposuimus, inquit,populo,or oratores vi Fumus. Aliter tamen id genus legati tractandi,&secus cum illis asendu quam cum aliis. Romani nobis ej us rei do- a cumentum reliquerunt in Antiochi ad se missis oratoribus. Cum enim scitatus - obscure intellexisset, tentatum po- sitiis, quam rem propolitam expeditum, caduceatores venisse, dato brevissimis verbis responso, eos incertiores, quam Venerant,remiserunt, nulla explicatione causae adjecta. Non itaque ad mnervus adversium ejusmodi simulatores adhiberi firmior poterit, quam si easdem, quibus ipsi pugnant, machinas vicissim a
oppugnes,&,secundum vetus illud, studeas, ἀλωπεκίζειν πῶς ὲ - ρον ιμα,ευ, Vulpem contra vulpem, Cretem contra Cretensem
agere,paribusq; armis contendere. Ilitii illud durius est quic- a squam cum illis agi, quod Catonianum etiam oraculum vetat: Calluceatori nemo homo nocet, cum ipsum etiam nomen legatorum tam venerabilc & sanctum cise debeat, Cicerone perhi-C V .s.
- bente, ut non modo inter sociorum jura, sed etiam inter hin
159쪽
i s DE DRE, OFFIC. ET DIGNIT. ril. d. A G. stium tela incolume versetur: idque non tam humano, qu m sqns divino scito citum, imo lege a Deo ipso promulgata decre-H. .c e 11. tum, teste Egesippo. Eamque ob causam tam firmum & fixum 3o apud omne tentes non violandi lcgati jus habetur, ut omni-ILm ι.conveη- bus etiam bellorum denunciationibus& conventionibus ta-
, is est. c1tE inesse intelligatur, etiamsi expresse nulla hujus rei mentio
ρ lim. 19. fri facta fuerit. Quod tamen cavisse pcculiaribus conventionibus
inter se Attici & Lacones perhibentur,ut utrinq; legatis,ultro Φ citroq; sub belli flagrantia hinc indemissitatis,terra mariq; securitas praestarctur.Sed hoc,si j uris gentium fides inter illos imcum tenuisset, muniri singulari pacto non opus fuisset. Etsi non video, qui cum illis fieri ullo modo firmae conventiones &33 foedera possint, qui, quod sanctissimum habetur inter morta-34 les,jus gentium non advertant,non observent. Aut quomodo sitis illi pactis steterint,qui naturς legibus,& omnium populo-33 rum moribus contraria perpetrent 3 Quo nomine Athenien- . ses potissimum male audierunt, quod eo ingenio haberentur, Thisbari. ut secundum Illud PIautinum, pactum non pactum, non pa-36 ctum pactum dicerent, cum illis luberet. Lacones vero scie-GMA M.ct. bant,quae fieri debebant,sed facere nolebant. Unde factum,ut
ab his civitatibus legationis ius frequentius fuerit invicem τε νεή i violatum. Longe vero majorem in legationis securitate custo-37 dienda diligentiam & severitatem positam habuere Romani, qui, adhibita summa religione, eam ob causam viginti fecialium collegium instituerunt,ut si cujuspiam apud se legati vi 39 lati essent, illi cognoscerent, & nullo dignitatis honorisve habito intuitu violatores dederent. Quam quidem violatae lega. tionis poenam, v tpote aequissimam, prudentissimus jurispru- O dentiae vates. Q Mutius, responso suo approbarit, legibusq;/I Jμη h ν civilibus inserui . Nec vero tanta legis sevcritas ad terrendum solummodo, quemadmodum illa in decemviralibus tabulis de
160쪽
LEGATI, LIB. II. CAP. I. I49 de debitore, qui non solvendo fuerat, inter creditores disχ-
ctim partiendo, proposita, Verum etiam constitutis summo ri- Gest.bb. Io. m. gore exemplis exercitata. Dediti namq; omnium voce & QDfragio L. Minutius,&L.Manlius, quod hostium Carthaginen- Α δsium legatos pulsassent: Deditus Hostilius Mancinus Numan- tinis,quem tamen illi accipere recusarunt. Nec Fabium, & ε Cn. Apronium tueri curulis dignitas , munusque aedilitium potuit, quin ob Apolloniae civitatis legatos violatos eandem legis severitatem uterq; subirent. Imo vero imperatorium illud caput, CajusIulius, periclitari vehementer ob idem admissum cepit, cum Gallorum caduceatoribus Violatis, M. - Plistis Cactonis sententia in senatu damnatus esset,ut more majorum,et- 4
si imperator exercitus esset,liostibus dederetur. Illud enim re- 43ligiosectiam a Romanis est creditum, deos ipΘs immortales sura in c. fhujus criminis perpetrati acerrimos vindices eme. Nec aliun de illi existimarunt sibi Celticam istam calamitatem, quae ad 66 extremam tegulam,fortunaeq; angustiam res Romanas prope
adegerat, evenisse, quam quod Romani legati adVersu. jus hia, ...
gentium armis captis, Dabium, Gallor uraducem, imp e p.-.tim interfecissent. Idcirco C. Cornelium Cossum legimus, cum a M. LarteTolumnio,regeVeientum,cujus jussu Fidenates Romanorum oratores interemerant,armis populi Romani sumptis, violati juris gentium vindictam reposceret, deos precatum esse, ut si modo aliquid sanctum inter homines esse vellent, ne scelus admissum impune abire paterentur, neq; eundem dubitasse regi longe robustissimo juris divini humaniq; violatori, solum & unusese objicere, magisque cauis suae bonitate, quam Corporis viribus nixum, haud magno negotio eundem stravicse,cerVicemq; victo amputasse. Leganturgravissima Cornelii ς μζ- μ'
verba: Hiccineeis, inquit, ruptorsederis humant, ηυιolatorige
tiumuris' Iam ego hanc mactatam victimam, si modo sancti qui . T 3 quam