Hermanni Kirchneri ... Legatus : ejusque jura, dignitas et officium, duobus libris explicata

발행: 1614년

분량: 355페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

Liv. lib. quam in terris Dii volunt, legatorum manibus dabo. Nec vero un-

quam alibi tam manifesta Dei ultoris ira illuxit, quam cum obviolatos legatos, urbes & regiones devastatae, funditusquec Versae fuerint, secundum illud Juvenalis:

tra Iagnail debetur violatopaena caduceo.

inroἀin P θ. Agnovit hoc historiarum parens,qui scribit, Atheniensium δε- 49 lum cum urbe cversum esse, quod Darii, Persarum regis, legatos in puteum dejeciment. E t, Deo vindictam reposcente, Arabes numero & multitudine, viribusque armorum superiores, sed animis ob conscientiam scelcris, quod legatos contra fas Q gentium trucidassent,inferiores,ab Herodis copiolis fusos cst eueslib. . -ι - testatur Egesippus. Ejusdem vero comissi conscientia, tanqua furiarum flagello,ita contortos Lacedaemonios accepimus, ut s ultro ad Xerxem, cujus legatos interscccrant, hominum suo- rum piacula & victimas ad expiandam & avertendam a sese divinae ultionis poenam,miserint. Scro illi quidem,quod Phrygum , ex proverbio, proprium est, ad saniorem mentem rc VO.

cati: saniores tamen, qu1m illa Russorum Megaera,& Erynnis infernalis, Heleio appellata, quae de caesis saepissime legatis, quasi re praeclare gesta spropudium & monstrum mulieris,aut potius bestiae)etiam triumphavit. At illi aeterni foederis & amicitiae per nuptiarum vincula sortius conglutinande gratia micsi a Pria tenorum duce fuerant. Sed nec illa furia divini supplicii acerbitatem effugit. Ocstro enim furoris percita, se ipsa aquarum voraginibus immersit. Dignum non aliis fluminibus ablui & expiari scelusi Vigilat enim justitiae oculus sempiternus,

.lib. is. ultricesq, legatorum dirae, ut Marcellinus loquitur, violationem iuris gentium persequuntur. Pleni autem barbarorum populorum ejusi nodi in legatos perpetratis facinoribus veteres. annales & historiae: Famosi eo nomine AEqui, Antiates,

Ligures,aliiq, complures, quorum instituendo indice supersc

162쪽

LEGATI, LIB. II. CAP. I. I Ideo.Sed utinam non nisi inter barbaras immanesq; gentes,in- 33ter I cstrigonas nefandosq; Cyclopes, intcr Heniochos & Anthropophagos tam dira exempla in 'cniantur, neq; uspiam alibi nostra aetas audierit horrenda morte affectos legatos, quam in extremis Moschiae tesquis a tyranno Basilide , qui alios clavo trabali per tempora dissicctos sustulit, alios in plurimas partes securi divisos,saleq; , instar halecum conditos,domui remisit. Verum neq; Christianorum dolendum) viae satis tutae sunt, imo vero Uscstiores etiam latrociniis dc spoliationibus,quam Turcarum. Qui tot annos apud in homelistas ista legatione securus & inviolabilis vetiatus fuerat,qui Germaniς 3 octennalem pacem & traiiquillitatem industria & studio suo conciliatam reportaverat, in limine patriae suae, memoria nostra , optime meritus senex Augerius Bumequius degatorum rinsti.

exemplar,truculenter occiditur. Nolim itaq; lcgatu nostrui

securitati illi, quam jura gentium, S prisca hominum virtus commendat, nimium Mnfidere, sed in eo oculatas non solum, Sout in proverbio est, manus, sed etiam pedes habere, ut pervideat, quos adire homines tuto quos minus possit. Praestat interdum illud archiatri imperatorii Galeni dictum imitari, quicum, uberetur, imperatorem suum in expcditionem ad Versus M.LIM.LGermanos comitari, nolle se,inquit, ad uribs rationc praeditos 1 ire, unde nullus, nisi tristior daretur, reditus. Caeterum nulla belli indicendi causa iustior, quam violatorum legatorum ultio, quod pluribus docet Polybius. Quod etiam nobis divinae

litorae in Davide reliquerunt, qui cum ab Ammonitarum ty- 63ranno Hannone violatos suos, & injuria affectos comperimet, .lassicum illico cani,copias educi, bellumque inserri violatori I9 iussit.Belli autcm eventus bonitatem causae comprobaVit. Rin .mani certe in ea re majestatis suae vindicandae tam studiosi fuerunt majestatis enim lassiae crimen in eoetiam vertitur, si publicam

163쪽

C c. norat, pro

66111 DE Iu RE, OFFIe: ET DIGNIT. blicam adversus securitatem legatorum quippiam committatur) ut ne verbo quidem violari suos legatos toleraverint, sed& Corinthum,totius Graeciae lumen, ut Cicero testatur, extimctam voluerint, diruendae urbis mandato L. Mummio propterea dato, quod legati populi Rom. superbius cssent appellati. Sybaritarum urbem delesse eandem ob causam Crotoni tas, scribit Athenaeus. Mithridatici vero belli incendium, quo totus Pontus,& florentissimum viginti dr pluribus diversarum locutionum nationibus regnum deflagravit, legationis violatae causa exarsit, cujuslelli j ustissimi inferendi auctor & suasor est vehementissimus in oratione allegata noster Tullius, cui tamen in ore & symbolo erat illud: Cedant arma togae. An tea invicti,&Romanorum auribus solo nomine terribilesGera malai tum demum fugati, & magna clade caesi sunt, cum legatos ad semitas Ariovistus cathenis onerasset. Ncc alia causa primum veteres Saxonas Caroli Magni bellis implicuit, quam quod legatos Francicos ad semitasncti dedissent. Hinc Albis& Visurgis sanguine multoties rubefactus, ferro&igne, quic- . quid inter utrumque , devastatum dc eversum. Sed quid de violatis legatis suscepta praelia prostro 3 ctun etiam ob nuncium & epistolarum allatorem interceptum, eumque privatorum q uorundam militum insidiis sublatum,Galliae intulerent arma Tigurini. Sed illi tortasse nimis calidi, qui unius tabellarii necem, privatam q; injuriam, totius reipubl. suae periculo, populiq; sanguine in aleam Martis posito, vindicandam duxerint: hi vero, qui publicam majestatis suae in legatorum violatione contem cratam, sortiter & animose ulti sint, divini humaniq;juris custodes merito appellandi. Crudeles contra tam in se, quam in suos, qui cos, quibus existimatione & maj cstate suam ad alios dcfercnda dedcrint, si violati, si pulsati, si trucidati fuerint,insuper habeant, & injuria, obliVione sepeliant, aut, quod omnium

164쪽

LEGATI, LIB. II. CAP. I. I 3 omnium steteratissimum est,datis Bellerephontis di Uriae lite- 6 ris emittant, ut, quos domi no facile possint, foris aliorum manibus mactent: pejores, fidem hominum testori pessimo illo Calligula, qui cum sub honoris specie quendam ablegasset ad 68

Ptolomaeum regem in Mauritaniam,his verbis Epistolae inser- - .io v. Riis quasi relegavit: Ei,quem isthuc boni quicquam, que mali seceris. Ε j usmodi autem mission um ingeniosam arcnite octant Erynnin Galliae, Catharinam Mediceam fuisse, superiore libro,cx Warsevicio, ostendimus. Nec aliis agitatum defatigatumq, novercalium ablegationum laboribus Herculem,vete- ες ris prudentiae integumenta innuunt. Caeterum quae hactenes SMuciumra.d e iecuritate& incolumitate legatorum exposita sunt,tum d

mum valida, urisq; sui potentia habentur,si tum mittens,lum missus ossicio etiam suo, quod vicissim debent, satisfecerint. Quid enim 3 s,qui te nunc mittit, vel illorum , ad quos mittit, vel per quos mittit, aliquado legatos laeserit, intercepit, excucserit, percusserit, quo ille jure suae legationi securitatem ab sic odem postulabit 3 Naturae, imo Christi Dei nostri vox est, quam Alexander Severus 1 Christianis edoctus, publicis non modo praeconiis,si quem emendaret, proclamari,sed & palatii parie- stibus, publicorumque operum titulis inscribi jussit : Ruodlibi mnon vis, alteri non feceris. Vis itaque tuum tibi legatum tutum ''& securum ire, redire, jurisq; gentium privilegio sanctum haberi, aliorum etiam tibi legati sacri& sancti eodem jure sunto. Tyrannorum est in aliis severissime illa crimina persequi, 73 quibus ipsi potissimum flagitatissuris autem non Qtum civilis, X--. M N 'sed & Canonici sententia est, paria delicta mutua compensa- 73tione tolli,& dolu dolo compensari ac elidi.Nec ex eo jure par γε est te fructum consequi, quod visus es ipse impugnare. Et fru- 73stra sibi fidem quis postulat ab co servari, cui fidem ipse non GRI Praclitit. Imo vero,quemadmodu eleganter Albericus loqui- 76 V tur.

165쪽

13 . DE Ju RE, OFFIC. ET DIGNIT. Aio. Mi. xae c. tur Iura viola VII, si Ius non praestatur ra, non violari,sed in reddi cre- 7 ditum eis. Memor itaque legatus noster egrcgiae cius concionis 78 sit, quam X cnophon, cum Cerasuntiorum legati a gregario πιη. i. s. millic in tumultu essent lapidibus obruti, gravissimia voce ha - Η - Ο buit: ubi inter alia, nς- κηρυξ ἰέν - 'μis, 79 inquit, illis accedere cum caduceo ausit, quorum caduceatores Vse Interfecerit' Xenophontis judicium ex gentiu more desumptum,

non ci sperandam e collandit securitatem, suis legationibus apud illos obtinendam, quorum lcgatos contra DS gentium so idem laeserit.Jurcitaq; Stephanum, Transylvaniae dynast Irnia, qui postea lingularis fortune gradu in solium Polonorum evectiis fuit, detinuit, ad se legati nomine missum, Maximilianus

II. Romanorum impcrator, quo tam cia nemo potentiorum ' 'si Orπι- unquam aequi servantior , quod suos itidem oratores in Polo.

μ' - - Ψ- nia periclitari accepissct. Iteravit idem Imperator in es usides Stephani jam tum regis facti legatione ad se Rati monam mis. 8Ι Δ, dctentionem, cum suos oratores ad civitatem Ganda vum missos, in Polonia violatos perccpisset. Eadem ratione,Gotho- a rum legatos detinuit olim Belisarius, cum sui imperatoris ora-33 tores detcntos ab iisdem acciperet. AEquissima profecto talio, sin βε- φ cum par pari resertur, & secundum Hesiodum ματρο - , Cum eadem cujusq; rei lanx &mensura reponitur. Verum hic Romani senatus,&unicu Africani exemptu dePoenoru lcgatis op- 14 ponunt. Quodnam illud ξCum de violatis lcgatis suis aCarthaginensibus rumore Romani accepissent, extemplo discederea Carthaginensibus missos jusscrunt: qui postquam tempestatis ludibrio in Scipionis castra essent dclati, roganti quid facto

M M. 'opus esset,classis praesecto: νών,εφη, ρμοιον πενα παθῶς Nitit, inquit,tale quale Carthaginenses,sedintactos aemia I sit. Sed hoc non ad commmunem talionis regulam, nec ad strieti j uris normam trahendum, sed speciali Scipionis gratia, imo Vero prudentia singulari & aequitate aestiniandum. Scipio

166쪽

LEGATI, LIB. II. CAP. I. I senim suos cognoverat lcgatos non ab illis laeΘs,qui legati mittendi potestatem habebant,a patribus videlicet & lenatu, sed a promiscuo vulgo,quod furciati bellu ς simile,inconsulti caloris Id.m An. d. li.

aestu, facinus esse perpetratum. Ut autem vanae v ulgi voces ex 86rcscripto Dioclet. & Maxim. ita neque temeraria multitudinis facta in publicae causae cognitione attendenda, multoque magis stolidae plebis, quam senatus erratis condonandum esse s

docet Annibal. praeter rationem itaque agi, tum a senatu,tum zz-- a Scipione visum foret,si stolidum tumultuantis plebeculς fu- ADIlI.

rorem ulcisci in publica legatorum per na voluisset. Nec vero poterat Africanus causam plebis & patrum disjungendorum majorescrere, quam si nobilioribus legatis, quos ob vulgi ad versus legatos commissa, laedere ipse poterat, dimissis,nobiliores & prudentiores ad sc sc admiratione virtutis traheret: plebem aulcm &senatum, quod hic vulgi facta improbaret, sententiis & studiis distraheret. Nec illum animi sui falsum fuis- Iiam Las. 1I. se cvcntus docuit. Nihil ergo Scipionis illud singulare factum ad versus superiora exempla divcrsium producit.Cum enim diversa: hoc & illa rationis sint, in unam convcnire regulam nequeunt, neq; alterum ex altero dij udicari.Verum si momentis suis Africani illud judiciu ab omnibus perpenderetur, minus nonnunquam in hac cauia laboraretur. Quam multa enim in , 89 hoc genere fiunt,quae fieri non debebant 3 Clanculum saepenumero privatorum insidiis intercipiuntur, & quod gravius cst, intcrficiuntur in itineribus aliunde misti; suspicionum inde nebulae illico adversus loci, in quo facinus patratum,dominos exoriuntur, & ad talionis poenam legati illorum accersuntur. Ita Francisci I. regis Galliae legati,cum in Italiaesciat in teta socepti, adversus Carolum Imp. falsa suspicione intcrccptionis mota, intercepti & Caesarei legati in Gallia sunt. Luit Carolus in legatis cMlpam,cujus conscius nunquam fuit. Neque enim

167쪽

-- .

is 6 DE Ju RE, OFFIC. ET DIGNIT. Md. d. . u.1. hucusque probare illud potuit, quod Bodinus ausus sine teste 9I proclamare,annuente,aut certe dissimulante Carolo V.Imperatore,caesos in Italia legatos Francorum regis esse. Verum ne-9a que haec legatorum securitatis violandae causaJusta est, quam , Turcarum tyrannus in Caesareo oratore Friderico de Κrech .itZ, superioribus annis non Qtum detento, acergastulis incluso, sed & contra jus gentium immaniter squaloribus carcea, iris enecto, arripuit, cum primum Ungarici belli tela sub impe rio invictissimi Rudolphi II. vere secundi&felicissimi,incho retur,quando,uti inter finitimos fieri let, juxta illud nitimos sis , at saterna simultas, provocatione utriusq; partis ad 93 arma deVentum, cladeq; facta induciae diremptae fuerant. Beuli autem dc legationis jura contraria nossint, quemadmodum in Logicorum circulis loquuntur, quae se mutuo tollant, sed

sint. Nec legationis administratio a pacis & belli jure dependet,sed per se&ex se jus singular juris divini & gentium praesidio munitum, habet, quod utroque tempore reipubI.inviolabile permanet, cum & pacis & belli unica sequestra sit Iega-

ad milites suos contra Gothos violatores Iegationis graviter dceleganter Ioquitur, quae inter media hostium arma, expers omnis discriminis versatur. Etsi itaq; foedera & pacta pacis Minduciarum turbentur, quod ipsum per segrave, cum mhillamia. ἐερ . fidei humana conveniat, ut Ulpianus vere exclamat, quam quα servan laeuit mare. Etsi enim bellorum injuriae undiquaque inserantur, agri incursionibus vastentur, regiones &praesidia tua trucidentur, non tamen exomnibus illis belli injuriis ad- Versius legatos, qui ad te juris gentiu fide missi, injuriose qui ---, , piam desiignandi justa causia emergit,sed belli tantummodo j sti causia nascitur. At inter belli etiam ac armorum fremitus tuto Diuitigod by Ooste

168쪽

LEGATI, LIB. II. CAP. I. Is to versari legati debent. Bella enim non nisi cum hostibus agitanda. Legatione autem qui perfunguntur, hostem exuerunt. 'Propterea impie&selerate ii agunt, qui pacis &foederum fra- 97- ctiones, legationis violatione, copensendas curant,cum com- 93 pensatio non nisi inter paria consistere possit. At qua poterit vopacis & legationis violatio pari ratione teneri 3 cum omnium . Mup ιιμ. etiam bellorum covcntionibus,quod jam ante pluribus ostensum, legationum missiones tacite ineme intelligantur, utpote quae tanquam malagmata omnium, quae cx bello proficiscun- Io tur, malorum & vulnerum esse possint. Etsi itaq; de Carthaginensibus verum fuerit,quod canit Silius: ---ter Marte sinistra.

Iuraturi Iovisurdus conventas patrum Sidonis stegere kuces, ars impim ensis

vrplacidam asse temerando rumpere pacem. Eo tamen per ter rupta foedera adduci Romani no potuerunt, Io ut eam ob causam Carthaginensium legatos contemerarint.

Ex foederis enim & juramenti violatione jus belli justi oritur, non autem ex jure belli licentia violandae legationis nascitur. Q Mithridatem Ponti tyrannum, datis arcanis ad Asianos literis, cunctos per Asiam negotiantes & hospitantes Romanos una die crudelissime mactandos curasse legimus. Dirum & imma- Io ne facinust unde justissima bellicae vindictae causa Romanis in manum data.Inique tamen Quirites & contra gentium fas sc-cissent, si in legationibus Mithridaticis ulcisci cladem illania IQ voluissent.Sed satis de barbarico Turcarum facto,quod divina Nemesis per quindecim hucusque annos innumeris cladibus justissime vindicavit. De missi ossicio, quod vicissim, securitatem sibi prassiantibus eandem debet,agamus. Nec enim eam secum domo legatus opinionem feret, quam ex frenis scholasticae disciplinae in Academias adolescentes nostros vulgo aDV 3 ferre

169쪽

Claud. in cons. Honora

iues DE Iu RE, OFFIc. ET DIGNIT. ferre videmus, qui cum ii erialibus immunitatibus & privilegiis Universitates, ut vocant, honoratas, & libertate majore praeditas esse audiant, sibi quidvis impune liccre ibidem autumant. At quam inepte & imprudenter: dum ignorant libe.tatem , quae ingenuae indoli merito conceditur, a licentia, qua neminem non deteriorem nequioremq; reddi,Comicus recte perhibet, quam longissime diffserre. De qua re memini eruditissctimum potcntissimorti principem, D n. nostrum clementi T. Hassiae Land graviu, Mauritium, prudenter dicere: Libertatem

Academιc uventuti permιttendam,ticen tram vero nullam omnino

esse indulgendam. Tantum cnim abest, ut libertas licentiae manum porrigere videatur, ut etiam multo majore poena digni judicentur ii, qui honorious & privi lcgiis ac immunitatibus majoribus aucti, iisdem abutantur, seseque indignos faciant, quemadmodum imperator rescripsit Theodos Idem legatus noster advertat, & ad sese pertinere di ctum illud cogitet. Legationis enim securitatem nemo existimet, tanquam Romuli aliquem lucum&asulum esse, quod, ut Satyricus scribit: Sc lus omne tegebat. Facessant hinc omnes imp obi, procul omnes criminosi ac sceleribus cooperti, & ut sacerdotali veteru Verbo utar :-ς, vii , su αλίlεις. Uxorem requirebat dictator RomanuS eam,quae non modo omni probro,sed etiam probri suspicione omni careret. Ad hanc etiam censuram legatus noster iis virtutibus morumq; praestantia esto, ut neque suspicio ullius criminis in eum cadere possit, quem omnes veluti boni viri exemplar,ac integritatis vivum simulacrum intueantur:

Cui non quod liceat, sed quod fecisse decebit,

Occurrat, mentems domet reflectus honesti. Iuris itaq; praesidium, securitasq; , ut ita loquar, umbella, Contra decus & honorem legationis versantem non tuetur. Non

enim amplius istum legatum jus hoc, quo legationis dignitas

170쪽

LEGATI, LIB. II. CAP. I. I, 9 nititur,agnoscit,sed reiicit cum &aspernatur,juxta illud ,quod

a Constantino rescriptum lcgimus: Omnem honorem reatus ex- sinu. cladit. Notentque caduccatores gravissimam illam legis sententiam,quam Julianus ad Agentes in rebus rescripsit: Horum, in- quit,condemnationes irritaefuturaiunt,quiservaverunt honestem. Erga eos vero qua inhonest e, se contra ricus cuti vel honorem militiae

mersabuntur, nonsolum condemnatio mansura ery, verum etiam gra-mior poenastituenda. Nec enim munus & dignitas succurrere cuiquam illa d bct,in qua inhoneste versatur. Imo vero se ipsi Ljud M. Mhonore exuunt, ut inter postremos quosq; habeantur, qui turpitudine & sceleribus honores polluunt. Idq; adco verum,

ut etiam, ii qui in dignitate illustri indignum sese quippiam

commiscrint, persona sita privati, lcgum severitati subjician- Π3tur. Suant. enim altius quis influblime evectus,M robe egerat,iam t rio rursus ravioribus percelliturpamis, siquid contra leges deliquerit, ' δ' quemadmodum his verbis Iustinianus gravissime rescripsit. Quamobrem vox illa,qua idcm Bizantinos legatos affatur,t auribus nostri legati & oculis csto: Tamdiu, inquit, jus no violan- II dorum legator- strvandum eis, quoadi ius legationis honestatems UM in servaverint. Non igitur mirum cuiquam videatur, si extra pu- 'blicae securitatis j urisq; gentium septa, rapti quandoq; regum caduceatores csse,affectiq; ultimo supplicio audiantur. Adulterii condemnatum, ductumq; ad extremam capitis poenam II in Lusitania legatum quendam scribit marsic victus. Et patrum nostrum memoria Francisci I. regis Gallorum legatus homicidii poenam luit, Mediolani capite plexus. Caesos in Amyntae Maccdonum principis coenaculo Darii, Persarum re- II sgis oratores, Vulgo hic omnes ex Herodoto allegant, eosq; iu- 117stissima libidinis & lasciviae poena affectos esse vulgo asserunt.

SEARCH

MENU NAVIGATION