장음표시 사용
181쪽
LEGATI, LIB. II. CAP. I. III apud omnes gentes coepit infamia flagrare Emanuel,Constantinopolitanus Imperator,qui Venetorum legatum Henricum Dandalum liberioris dicti causa, contra fas gentiu lumine privavit , novo supplicii genere, ad candentium prunarum, Vel pia istas uaeneorum speculorum assiduum intuitum, ut Platina resert, ira III. pupillis oculorum retortis. Sed&illi sine causa jus gentium 39a Violant,qui ob iniqua, uti ipsis videntur, postulata ad verius lea 'sti ' sigatos iniqui. Quemadmodum Darii legatis accidit, qui Athenas Spartamq; missi ὀ γης ω-ην, ut aquam & terra poscerent, hoc est,ut regi,tanquam monarchae, summam praedominationem in omnia alia regna Vendicarent,in puteum demissi,ac in n. .. ιι juriis extremis sunt affecti. Injuriae atroces,& jure ac merito vindicandae atrociteri Injusta enim postulatio non habet in se io, violandi juris gentium justam causam. Etsi non videam, quΟ- modo contra aliorum more Darii postulatio fuerit,cum &Romani ad monarchicam praedominationem evecti, idem quod
Darius,attentarint, asserentes omnium rerum arbitrium sibi a Diis concessum esse, ut darent, & adimerent regioneS cui Vel- Tacu.lib.13. intent,neque alios iudices paterentur.Haec enim imperii monata V V ρη-chici,& praedominantis indoles propria & natura est,ut omnia λ9Ialia inseriora regna, quae subjecta nondum habet,poscat: & sit nolint, cogat. Ita enim natura constitutum est, ut impotentius I96 subsit potentiori; majus & nobilius dominctur minori, inferius pareat superiori. Nec aliam causam Alexander adversus I97 omnes orbis terrarum reges & principes habuit, quam,quod, uti coelum non binos soles, ita neque summum & universale imperium plures reges posset ferre. Quemadmodum enim ς ι b. Omnes sontes, omnia flumina, magno se Oceano debent: Ita profecto naturae ordine, quae ad unitatem in omnibus gubernandi rationibus respicit, secundum illud Homericum κυ- . , sese omnia alia inseriora regna & principatus summo
182쪽
172 DEJu RE, OFFIC. ET DIGNIT.& universali imperio. Multo itaq; Schytarum rex duobus illis
Graeciae oculis,ut nominatae binς illae civitatcs fuerunt,& prudentior & aequior esse videbatur, qui,cum iisdem mandatis ad sic Persarum lcgatos cmissos, perquam honorifice habuit,cosq; dimisit. Cujus exemplum postea etiam secuti leguntur pleriq; Emia . Graeciae populi accivitates,qui Xerxi terram & aquam,institu-Ι93 to avito,per legatos posccnti,utramque dederunt.Sic i&Volsco-mlis. M. a. rum legatis, etsi iniqua, quemadmodum ipsis a senatu Roma no responsum est,postularent,legationis tamen jus & securitas 19 9 sarta tectaq; fuit conservata. Quanquam enim justos non nisi PDη ph mta rogare & impetrare deceat, ut Plauti comicum dictur est: non tamen illud legatis fraudi & exitio esse debet, quod eorum,a quibus missi sint,postulata proponant.Licet enim legationis libertate cuique illa peter q uae sibi petenda esse arbi-2oo iratur, sed &ncgarc licet, eadem libcrtate, quae quisque non concedenda putabit: licet idem respondere, quod Plataeensese muro ad legatos Spartanorum clamasse leguntur. At quid il
, . stmNino non posse, qua Lacedaemomin posivont. Huc itaq; pertinent 'illa, ae hoc sensu rectissime elocutus estJustinianeus orator,aoi his verbis apud Procopium: Orator qualiacum Vrincipes abi gante accepit,profert, quasi minus proba ctiusta viaemur, i propterea non est accusanam ,sed qui miserisforte culpandus. Quocirca laudandum hoc merito in Carolo, Burgundiae Duce, quod a-etoa speriora Gallici ad se Cancellarii vcrba, & contumelioλs, ut
como ob. s. ipse interpretabatur, sermones, non tam Ioquenti, quam regi, ,. cuius nomine alter loquebatur,ascripserit,&adversus regem rap. ConcitatuS, injuriam armis vindicaverit. At longe hoc diver-2o3 sum ab illo Francisci regis Francorum facto, qui Imp. Caroli δραι ες, faecialium vocem, ne illa, quae a Quinto serrent, in modium
183쪽
LEGATI, LIB. II. CAP. I. I 3prcssit. At illud, France, secundum jura naturae&gentius erat, ut cum tu,quae Volueras, antea dixisses, quae nolles, Vicissim ab altero audires. Absit tamen, ut supra monuimus, a dicendi libertate, omne calumniandi dicon vitiandi studiu Neque cnim illam licentiam ulla libertas, aut ulla jura permit- 2o6tunt. Neq; parrhesia Oratoria,docente Sturmio, ullas habenas libere dicendi eo laxat, ut, quam sibi ην si, ac Ecclesiastici 'concionatores vulgo convitiandi licentiam sumere, eamquevclo libertatis rhetoricae obtegere solent, excusatam facere
possit. Neque privatus quispiam tam sui negligens, tamq; Cr delis in sese invenietur,qui domi sibi suae injuriam fieri,nedum 2O7 potentes reges & principes, patiantur. Etsi laudanda illorum , Π Ψ mansuetudo, qui legationis sibi nomen augustius elle & honoratius voluerunt, quam ut lcgati contumcliosam maledicentiam gravius punirent. Quem enim paulo ante nominavimus Philippum, Alexandri Magni parentem, ejus hoc loco cxemplum laudabile iterum proponemus. Atheniensium ille legatione benigne audita: Ecquid,inquit, stis,quod. me in civitatem vestram vobiscumproficisci gratum valeati Cui Democh, zo res, respondens unus legatorum, qui ob nimiam linguae procacitatem Therstes cognominatus Aδα inquit, gratius nobis λ 9 feceris, qua res tenderis. Quod cum tam contumeliosum &atrox responsum reliqui legationis collegae magno fremitu &indignatione exciperent, Philippus: At vos, inquit , civibus vo Plutis v, .ii pris renunciate, multo iniquiores videri, quι propter animi impotem Qtiam tam injuriosis verbis non abstineant, quam qui impune dicipe mittant, ac injuriae in lentiam faciis cocoquant. Egregium dictum, quod imitari malint omnes,quibus tale quid obveniet,quarria
barbari Turcarum principis saevitiam, qui quendam legatum contumeliosi verbi gratia, ultimo supplicio affecit. Atqui non alia poena Timagenem affecisse ob contumelias in se Sc fama.
184쪽
i . DE Iu RE, OFFIC. ET DIGNIT. liam iactatas plurimas , Augustus Imperator memoratur, quam quod domo suo maledico interdixerit. Eadem animi modo ratione Sigismundus Imperator, & rex Ungariae usus ecse praedicatur, adversus Polonorum lcgatum Cardinalem Zi-bigneum, quem, licet ea regi Budae exprobrastet, quae capitis poena cxsolvenda esse primates judicarent, salvum tamen &incolumem dimisit, rcgium eme intelligens: Bene facientem male audire. Multo ucro minus vetcres inimicitiae & simultates, privataeq; offensiones in legatis persequendaex Contra ius enim &ns gcntium barbare & inique, ut recte judicat de his exemplis Gentilis, ab Antipatro & Alexandro Plia: reo, vere fero,actum, quod alter Demadem Atheniensium, alter Pelopidam,inimicos uterque suos, legatos ad semissos, obtruncarint. Pivatas enim injurias in publica legati per na ulcisci injuria est, quae in misso mittentcm, cujus legatus personam gerit , afficit. Sed neque civiles leges in provinciali legato rationem c j us cri- Lb'ς ες minis, quod ante legationem susceptam commiserit, haberi 1 's' voluerunt. At omnium iniquissime& inclementissime Cle-mM.MQ;- mens VII. qui Imperatoris Ucia cessat ad se Avinionem lega- in πιηιοι tos missos, etiam ob id, quod amicitiae cum aemulo suo Urb no , Caesarem suspectum haberct, vinculis & fidiculis crudeli Dsime torsit.Caeterum haec,quae delegati delictis dc contumeliis disputata sunt, in principcm aut rem p. ad quam missus, com- ais mis a intelliguntur. Quid si in privatum ZEodem ne jure censebuntur 3 Minime: ncc cnim par ratio, neq; eadem deli cti gravitas, neq; hoc argumento aequalitas evincitur, ut, si privatus OD I9 fendendo lcgatum,deditionis poenam incurrat,ita etiam legatus reciproco talionis libramcnto, laedendo privatum, eadem deditionis poena mulctetur. Homo homini quantum interest 3 vetus comici dictuin est: idq; in populari scena magno applausu exceptum: illa privata,h cpet sona publica est, inquam
185쪽
LEGATI, LIB. II. CAP. I. I ssi quid committitur,1 ure gentium, ex quo legati etes se & auctoritas dependet, commissi atrocitas ingravescit: non autem eadem ejuidem j uris consideratio & respectus in hominc privato.Majus itaque delicitam est privati in publicam personam, azo& potissimum in legatum, singulari gentium juris relligione sanctum& inviolabilcm,quam legati commissum in privatam personam. Nec enim illa Stoicorum in delictis aequalitas, de ariqua Tullius in paradox. jure gentium, nedum civili lege, locum invenit. Nec video, qui talionis Rhadamantheae leges in legatum j usto librili,ut Gellius loquitur,hoc casu cxerceri pos- Cεδύλ φ, Lia snt.Ut enim injustissimum est, in civilibus tribunalibus arith- 222 meticam proportionem in mulctis & poenis, nullo civilium dignitatum habito discrimine, strictim tenere, quod plenissime evolvit dinus. Ita periniquum in juris gentium judiciiS, Np με. eam personam, quae juris gentium nomen & titulum dignita- 2λ3temque praesert,cum privati hominis conditionibus aequali jure censeri. Non itaque eodem modo,quo privatus,si legatum laedat, etiam ob leviorem inj uriam deditur,dedendus illicet legati per napropter levi aliqua injuria affectiam hominem pri- γδε Vatum. Atq; hoc est, quod Romani pro Verre dimittendo po- δὴ tissimumallegarunt, lcgationis nomen sanctius csse, quam ut λλο propter levem in privatum inj uriam, violandum sit. Etsi igitur tum divini, tum naturalis juris sit, man um pro manu, dentem prodente, oculum pro oculo talionis aequilibrio rependi: in az lepati tamen commissis illud hoc casu attendi non potest. Tatio enim non nisii aequalitatis passu in pari causa procedit. At- 22 qui hic cum perisna privatam publica offendit, in ipsius facti
aliud hac de re judicium philosophiae omnis magistri est, qui expresse illud docens: Saepean quit et aliatio disides: Magistratus enim feriens, non est vicissi mendus, contra vere magistrarum, θ'
186쪽
1 6 DE Iu RE, OFFIC. ET DIGNIT.
percutit, non solam eis talione verberum , etiam capitalbaena mactansis. Vcrum haec non eo spectant, ut impunitatem omnem in lcgatorum commissis adversus privatum excusatam ha-rro beant, nec co,ut sub prs textu privilegii, flagitiorum crescat au-Laos Zano ctoritas , sed ut non eadem poena legatum ob privati hominis offensionem, qua privatus ob legatum violatum,teneri ostent dant. Nam quemadmodu)us tum ciVile, tum canonicum, etsi Σ3o reatu amitti dignitatem pronunciet, in poenis tamen decem Lic person. 3. nendi S ad gestae dignitatis memoriam respicit, neque similitet Τεμρ η, liberum& servum,privatum,& publico munere functum plo23I ctit. Ita &jus gentium, etsii legatum non amplius, si delinquit, inviolabilem tueatur, agminis tamen & verbenae gestatae aliquam in plectendo eo memoriam reservat. Sed & prudentissimi Romani, etsi jure gentium adversus legatum stricta aliquaa3a plcctendi ratio teneri posset,maluerunt tamen ex aequo & bono, quam ex rigore juris, in hoc casu iudicare. Servatumq; hoc Salast.in Iug. non sollim in legato, sed etiam in legati comite, de quo Salu- 33 stius: Fit reus, inquit, magis ex aequo bonog, quam e ure gentium .is Bomilcar, eomes ejus, qui Romam fide publica venerat. Iuris gentici τε ' 'si' '' enim ut cum Tacito loquar publicaeq; fidei ac securitatis praesidium etiam comites, Troi Italusve fuat, ut verbo Maronis utar, nullo discrimine, complectitur, cum legato suo, tanquam capite, universim ac singulatim, veluti manus & pedes ipsius sancti & inviolabiles habentur. Imo vero tam late hujus favoris sinus diffunditur, ut non modo volones, de quibus supra diximus,uerum etiam mercatores peregrinos, quousq ; legati iter comitantur , recipiat, iisq; bono Mercurio, merciscitam commutandae potestatem in iis locis, quorum, extra legationis comitatum,soro illis interdictum erat,aperiat, de qua
....isis '' re legere-singulare Impp Honorii & Theodosii rescriptum. Quod equidem miror no adversum esse ab iis, qui in hac quae-
187쪽
LEGATI, LIB. II. CAP. I. I77ssione haesisse, identur. Quid enim Albericus 3 Arbitraris, inquit , etιam comitinus data legationis jura, quod etiam cum aliis ita agatur. Atqui illi: Scholarium nuncis ac famuli eodem privilegio,
quo domini, utuntur. Comitesρ fidum ,proconsulum, Vc. vacatio- ρaιν. nem munerum eandem habent. Recte haec omnia: quid vero scrupuli - Gentilis, I na me, inquit, dispisultas tenet in isto tractatu, an omnibuου comitibus haec sten rivilegia: aut quos comites appellamus 'a um omnesfamulos. lixas,siopanos, abutarios 'Sed quid in scirpo nodum quaerimus t Nihil obicis in plano video: Quis jura legationis omnibus comitibus aeque patere dubitabit Θ cum etiam mercatores non modo ingredi, sed etiam negotiari sub hoc publicae fidei umbraculo libere posse perspicuEcognosca- ἀι .mus 3 Nam & illi imperatorum rescripto suffragantur reliqua prudentium ea de re responsa, &in Ulpiani lege expresse ac rip. m.1- generatim legatis, oratoribus, comites adjunguntur, qui alibi ρ ι sub legati nomine, tanquam corporis umbrae, intelliguntur.' ' ἔμ' Nec vero quicquam hujus nostri legati comites, quo miniis omnes pariter codem jure fruantur, impedit, ut aliis videtur, sed potius adjuvat Hermogenianus. Quomodo Vero Z omnes L igvi ex ille reipubl. causa abesse, & ob id privilegiis & immunitatibus legationis gaudere affirmat, qui etiam, de qua ibidem loquitur, provincialem legationcm intra statutum, qui praescriptus erat,numerum comitantur. Quanto magis ergo comitatus nostrς legationis,cui nullus numerus ab cxterno praescribi potest, iure gentium,quantus quantus erit. perfruetur' Comites autem Omnes hoc nomine & jure vcniunt, qui legatum comi tantur, cujuscunq; status sint & officii, si ve honestioris, sive vilioris, sive rhedarii, si vc stabularii,nautae, si ve rcmigcs: minoris enim servitii famuli aeque ncccssarii atq; majoris,sive tantummodo numeri gratia una eant.Nec enim propterea,quod huic
vel illi ossicio aut servitio praesint, sed quod incomitatu legati Z sint,
188쪽
i s DE Ju RE, OFFIC: ET DIGNIT. sint, legationis jure potiuntur. Qua ratione etiam vernae Zemancipia, si Africanum dominum suum, ut de eo legitur, comitentur , comitatus jure eteque laetantur: quod tamen non comodo intelligendum, ac si legationis iure ex servis liberi fiant. nihil enim securitatis & publicae fidei jus,conditionem & statum homini attingit) sed quid aeque tuti& inviolabiles servi sint in comitatu,ac caeteri homines liberi. Quod vero Bodinus pcrcgrinos servos, simul ac Galliae fines attigerint, codem momento, jure Gallicano liberos fieri, id Φ veteri quodam Parrisiorum statuto, ad versus legatum quendam Hispanum, qui servum in Galliam deduxerat, ita decisium & decretum fui L se scribat,istud non equidem video,quibus rationibus,aut quo jure stabiliri possit. Quid enim senatusconsultu Lutetianumis, quid mores ac consuetudines Gallicae,quid leges civiles regni, . ad exterum Hispaniae legatum ejusq; comites pertinent ' Nihilarg. Lae vim. omnino: violatur certe jus gentiu legationis Q securitas, si se
dum alterius regni scita & statuta cogatur aliquid facere legatus, quod nolit, quodq; j ure gentium agi non possit. Nec enim legatus aliorum peregrinorum j ure aestimand us; qui ure commorationis, aut loci, in quo hospitantur, Vivere secum dum mores & leges hospitii tenentur,quibusq; olim in repub. Rom. idcirco praetor singularis erat constitutus. Quocirca neque Gallicum illud jus, quod Albinuiuin Vocant, quodq; etiam Italis ac Siculis, imo etiam Asiaticis & Africanis populis, fide Bodini, commune,quo peregrinis testamenti factio, & earum rerum dispositio, quae extra patriam quaesitae sunt, adimitur , successioq; fisco applicatur, legatum nostrum Cum comitibus suis vel minima parte attingit. Quod tamen ad comites legati, ut co redeam, si quid deliquerint, attinet, hoc commune quidem cum ipQ legato & capito suo habent, ut ob ea delicta, quς, ut silpra ostendimus,in legato puniri poena capitis nequeant,
189쪽
LEGATI, LIB. II. CAP. I. 179 queant, neque illi plecti possint, si vero ejusmodi commissa sint,
quae graviorem poenam jure gentium mercantur,ratione gemmetricae proportionis, qua servus & inferioris conditionis homo semper gravius quam dominus, & majore dignitate praeditus ob delictum punitur, comites itidem & famuli majore ἰ.quiestam 1. να na, Quam legatus assicientur. Quem quidem poenarum iCρmetus
gradum etiam immanissimus tyrannorum Turca, cum contra- .iis jus gentium, legatione imperatoriam superioribus annis bar- --ubara perfidia violaret, eadem ratione servasse dicitur. Orato- 'Cai ι . rem enim,uirum nobilissimum,quem supra nominaVimu S,ar- νον αε.ctiore custodia detinuit, in qua animam exhalavit 3 comitum Vero maximam partem remis servilibus alligavit. R cess
CAP. II.c dmisso s exceptio legati.
r Grature venisse quando quis dicatur. a Cursu/ublico ne diplomatvrivatis uti non licuit. 3 IS'uidin continuinus de HO. ese apud Plinium diploma, er cum
Henrici Stephani nota ad Plinii locum de diplomate reprehens.s Cur μου publicus etiam honoris ergo legati tributus. F Exceptione honorifica legatorum omnes gentes use testimonio To-
δ Romam omne atriam sam esse credideruntperegrini, propter beneficentiam Romanorum, tele Athenaeo. s Obviatio publica honoris ergo legati acta. Io Dextera amicitia se hostilii tessera.
190쪽
iso DE Ju RE, OFFIC. ET DIGNIT. tr Obviationempublicamproconsili fieri cur noluerint. ra Obviatio aliis etiam gentibus usitata. 13 Pyrrhus Romanorum legatos honorifica obviatione excepit. r. Obviatio hodiernis moribus Uurpatur. Is Imperatoris Rodolphi legatio in Mufovia honorifica obviatione
Is Elisabethae, Anglica regina, legatus honorifica obviatione a Mamritis,principe Haglia, exceptus.1 polloaori Comiti de obviatione bositati tentia. ιδ Hostilium honoris ergo legati rabitum. υ militioprivato, legatum excipere non Ecitum. ao Xenoclides Poeta in exitium actus, quod uis adibin legato tim excepisset. ar Reso negotia privatorum adibustubiscis non inferenda. aa Publica praetoria ordomus a privatis non possunt habitari. a publicam magnificentiam sedlendorempertinentia am. vatis laribuου nonpossunt occupara. a. Imperio magna ab universis se segularia debentur. as Naseam Ioumprivatim habitare noluerunt Romani. aσ tauulto mirius legatum.
a Ptolomaeum exulem se profugum, regno apud hos itantem, R mani ex privato hositio in publici laris silendorem dedax