De Hermeneuticis apud Syros Aristoteleis Io. Georgius Ern. Hoffmann scripsit

111쪽

opus eAge. aliquid nos intermedium harum ponere. δ' Tamquam tale in Nigitur, quod prosit nobis, haec qua or, dico l autem actionem et cogitationea et voces et literas, prius nos docet, priusquam definiat id quod pollieitus es: - Et ordinem primum quidem obtinent aetiones; μoogitationes autem post actiones sarantur, quia conceptio eat eis acti m. i num. Docet nos igitur de his i quattuor, quae quidem ex eis almificet, quid autem per eas significetur, et quae consignificet et lconisignificetur. Aetiones enim solum significantur non significantes. Cogitatio autem significat et signifieatur. Significat quidam stetionem; significatur autem voce. Vox t autem similiter signifieat et significatur. Significat quidem Oogitationea, significatur autem per seripta. Scripta autem significant solum. - Atque porro d et nos de his quattuor,

alias earum naturaliter esse, alim autem secundum consensum. Distinguit autem inter ipsas eas, quae Redundum consensum, ab tig quae secun- i. dum naturam ratione tali: per illud πασι, et ou πα . t Nam ea ina εquidem quae secundum naturam, eadem universia sunt; ea autem quae Recundum consensum non universis. Actiones enim et cogitationes eaedem universia sunt; id quod demonstrat, naturaliter ead eam. TaurugV enim et equus et homo universis iidem. Item porro etiam cogitationes de iis. Voces autem et scripta non omnibus eadem.

is i Alitor enim Syri vocant equum et aliter Graeci et Romani. Atque scripta similiter. - Αo porro M Meet nos de his quattuor, in quibus et quando reperiatur veritas aut lalsitas. Cogitationes enim et voces et seripta interdum significant veritatem aut salsitatem, interdum non varitatem nee salsitatem. t Veritas enim et salsitas fit in cogitationibus compositia et in vocibus compositis. In actionibus autem neque compositis nee simplicibus si Quando enim congruunt cogitationes cum actionibus et voces quoque significant, quo modo se habeant cogitationes et actiones, tum veritas in singula quaque earum constituta estit. Item etiam in scriptis. Quando vero ita ae non habent, i salsitas. A. 'Κσri seu δη rei εν τε φυή των ἐν τῆ -Θηματων συμφολα. P. τό tεa autem is τῆ φωνη pro ,Voeibua posita sunti παλγατα autem vocat,cogitationes , ac si quis dicat: v ea sunt signifieantes cogitationum in anima. A. και τα γραψο νa rata ti Hi ινων i. P. , Ea quidem iεα ιM ,quae scribuntur rursus pro ,scripti a posuit. ,Ea l autem ,quae in ivoce aut pro , voces , ut diximus , potitum est aut pro ,signalaoruml quae in v e , as si quis dicat: Sunt scripturao signa Borum quae in voco. Communi- e uim positum est illud συμβολα ,

112쪽

quae supra dicta sunt: των ἐν τῆ ἀηιχῆ παθημάτ- ιν βολα, atque i illuc s. i

ia . ε et huc reseruntur. A. ων μέντοι εστι πρώτως σημεῖ, ταυτα. ταυτὰ πασι

παΘεματα τῆς x M. P. ων: ,quarum rerum . ταυτα- autem deinceps β: voces nunc commemoravit. Ipsae δ' autem voces significant et actiones

et cogitationes; sed primo significant i cogitationes et deinde actiones. 1Propterea dixit: ,προυτως . ,ΠαΘν ματα autem porro vocat cogitationes. Est autem tota quaestio tamquam si quis dicat: Quarum vero rerumgunt voces primo gigna. eaedem yy sunt cuivis homini cogitationes. is a I A. V καὶ ων ἐστὶ ταυτα ρμοιωματα, πράγματα υνὶ ταυτα. P. t καὶ ων h. e. zo autem ,rerum . - Porro ' όμοιωματα vocat cogitationes; ομοιώματα enim rerum sunt conceptus. Est autem tota quaestio ita: Quarum

activitatum M couceptus sunt simulacra, hae eaedem actiones lautitiis. ir cuique. A. ἐὰν μη το ειναι ἡ μη εἴναι προστεΘῆ. ξ απλως vi κατὰ χρονον. Inserpretatis. l 'A-λ, inquiunt, pro tempore praesenti protuliti Non is enim vult praesentiam tempus vocare, ut demonstrat in illo De naturalibus M. Tempus autem vocat aut id quod praeteriit, aut id quod futurum. Ac si dicat quia: , Hirco ervus non significat veritatem aut salsitatem, nisi ,est adicitur - id quod est απλωρ - ae nisi secundum tempus i adicitur, ae si quis di eat ,suit aut ,erit . Alii autem mdicunt: Illud απλυας pro tempore praesenti et pro tempore praeterito et pro tempore suturo positum ost. Illud autem κατὰ Ἀρνον pro determinatione temporia im L definitoJ i. e. ,hodie vel ,anno superiori . De nomine Aristoteles diei

iε. is i Oνομα Γνν εστι ενωνη σνμαντικη κατὰ συνειλην απυ χρον γ μηξὲν r5 μερίς ἐστι σημαντικρν κεχωρισμένον. Probus dicit. Iam vult definire nomen secundum ipsius promimum. Ac primo quaerituri cur, cum nomen et verbum voces simplices sint, nomen into verbum posueriti Et respondemus: Nomen significans t eat essentiae, verbum autem actionis. Io Praestantior autem eAgentia quam actio. Propterea anteposuit nomen

verbo. Ac porro haesitant: si hic de vocibus simplicibus docet nos, - dicunt i autem, eum etiam in categoriis de vocibus simplicibus docere, - eti. ieadem tractatio est illa et haec. Quorum enim idem scopus est, eadem tractatio esti Et respondemus: Aliud est, aliquem contemplari voces

simplicea ut voees simplices, et sillud l est, in vocibus ipsis simplicibus scontemplari diversitatem. In categoriis igitur utiquo de vocibus simplicibus doeet, dum non differentiam, quas in iis invidem ' lesti

vult demonstrare. Heie autem voces simplices distinxit in nomen et verbum. Demonstratum est igitur, alium scopum esse ei in My categuriis,

113쪽

ri in alium in hoc. , vocem protulit hic pro i genere. Sonus autem genus vocis. Sonus enim est ictus in aere sensibilis proprius auditus; vox autem sonus animati qui fit, cum per compressionem pectoris eliditure pulmone aer is qui intravit, dum cadit subito in arteriam quae vocaturi aspera et in palatum. Et quia vero voces partim ' quidem l signifieativae partim autem non significativae, distinxit nomen ab his vocibus non significantibus eo quod dixit σημαντικ* Ac porro, quoniam hae voces significativae partim quidem naturaliter sunt, ut latratus canis indicans inventum peregrinorum, partim autem secundum consensum, distinxit m uomen ab his naturalibus per illud κατα cris κην. l Ac porro, quia verbum est vox significativa secundum consensum, ut distingueret nomen a verbo, addidit illud ανα χρονοει Verbum enim cum actione etiam tempus, quo facta est ipsa actio, significat. Ac porro, quia definitio vox est significans secundum consensum, babet autem partes quae dumn separantur significant aliquid, ut: Homo i animal est rationalis mortalis, distinxit nomen a definitione eo quod addidit scilicet: ἐς ΙτῶνJ μερῶν

μ' οεν - μαινει τι Me. Addet autem in contextu libri dum exponit definitionem a se positam: seipsum nomen oportere definitionem quandam significare atque etiam cum ,est' et ,suit et ierit comunctum lis i veritatem et salsitatem indicare . Hoc autem ,definitionem quandam i ισμον τινα l addidit, ut distingueret id a nomine dieenti ,non homo ,non equus . ,Non homo enim non aliquid definitum significati Omnibus enim quae praeter hominem sunt indefinito subicitur. Itemra, i etiam ,non equus l et talia omnia. Illud autem Deum ,est et , uir et ,erit leoniunctumJ veritatem at falsitatem indiearo , addidit, ut distingueret

id a pinsibus i. e. casibus eius. Nomen esti ae si dicam: ,Socrates : ptoses s Rutem eius fiunt, ut: ,Socratis ,Socribti . t Quodsi enim dico: Socrates est aut fuit aut erit, aut verum dico aut salsum. Sin autem dico: Socratis eat aut fuit aut erit, nondum notum est, neque utrum verum neque an salsum dixerim, qui non addiderim vel , vestis vel

1ο,domus vel ,liber vel talo aliquid. Oporint i igitur, nos totam definitionem nominis uni ponere. Definitio igitur nominis haec tota:

is εστιν η ἐν xl l εστα ἡ ἀλη24ς ῆ φευδος δηλουσα. Probus dicit. Dicunt autem quidam, nomina multa hanc definitionem praetermittere. Illo enim ανευ

114쪽

omisit. Αe respondemus: Illud ama χρονου ideo positum est, ut omittat voces t eas quae cum actiono tempus significant; ac si dicat quis: , --:2.m valui ; cum valetudine enim etiam tempus id, quo iacta est ivaletudo , gignifieati Itaque non omittit definitio hesternum et nudium tertium et annum superiorem et similia per illud ααυ χρόνου. Haeo enim nona tionem cum tempore significant, sed tempus solum. Ac porro dicunt, β' salsum dixisse, i qui dixerit: ,dum separatur una e partibu1 1

eius, nihil significat . Iam enim in reis . . l- μυρJ- - filiust pars esti quae significat aliquid. Et respondemus: ibrae apud , qbra separatum nil significare. Ut enim , iiq apud , siqbin separatum nihil significat, ita nec ,bra . Ac porro dicunt: l No definitionem quidem auesso hanc; omnem y enim definitionem e genere et e differentia fiori; φωνην enim non posse prolatam esse h. l. pro genere. quoniam vox naturaliter sit euique, cui vox sit; necesseque esset, si ivoxi genus esset, quidquid praedicaretur de ea, etiam ad nomen pertinere, et sicut vox naturalis sit, lare ut ita comparatumJ otiam nomen reperiretur. Attamen positum est, id secundum consensum esse. fΙiniquo inveniretur idem et secundum congensum et naturale ema. Id quod fieri nequit. Ac respondent quidam revera hic non tamquam genus p

serri, sed ut materiam. ' Et dicunt iis illi priorest: Materiam non admittere, ut ipsius nomine vocetur id quod i Ex ipsa siti Non enim a s

dicimus mensam lapidem esse, sed lapideam. Item etiam thronum, et omnia sta quae tamquam in materia sunL - Sed porro dicunt illi: Esse quando admittat materia ni ipsius nomine res eae, quae eX ea consectae suntl, vocentur. Dicunt enim,' lutum quod a materia humi

et aquae est, dici ,humus t aquaque . - Sed sesso dixe L Lutum

enim est formatio ex humo et aqua. Non enim aio potest id quod formatum est dici id, e quo formatum est. - Ut igitur solvamus hanc dubitationem dicimus: Non ,vox est genus nominis, sed totum hoc ,vox significativa , ea, quae genus eat vocum gignificantium illarum τῶνJ l naturwlium et illarum quae secundum consensum. - Iam volumu

interpretari verba illa de nomino difficilia, quae posita sunt in libro.

aee odit ad explicandam definitionem eius Im nominisi et dicit: Propterea

addidi ,secundum consensum , quia nullum nomen naturaliter est. Aristo 3 a m l aia ' ρταν γλὶται σύμβολον. Probus. Nune misit interpretationem illius Nκατα συνειην et processit ad hoc ut interpretaretur, eur addidisset μημαντικη , et posuisset solum id quod sequitur omisissetque priua.

115쪽

Debuerat enim dicere: Equidem nomen non novi id, quod nihil signi rati licet, sed quando sit significans. l Ergo deost orationi eius tota haee oratio: ,Εquidem nomen non novi id, quod non significet aliquid . Aristo. επιὶ ὁ γλουσι dit ril καὶ οἱ αγραμματοι Φοφοι. - 'Ob . Nunc rediit is a Isrursus interpretatum id quod praetermisit in illo: κατα συνλhm. Postquam enim dixit, naturaliter ne unum quidem nominum esse, Vult dero monstrare, vel esse voces t significativas. quae naturaliter sint, eas, quae nomina non sint; atque dicit: Sunt voces significantes, quae nomina non sunt, ut sonus illiterati. A. οἰον Θυι-, ων m θὲν ονομα. -- 'Obus. 1ε sAc si quis dicat: Ut sonus animalium, quorum sonuum ne unus quidem M. I uomen est. A. τε γὰρ l λογος ουτε αποψασίς εστιν. Probus dicis i' ,λόγος 1ε. si posuit quia omnis ,oratio' composita est e vocibus. In ρυκ ανια αρς autem est compositio , κ cum ,ανυ τοd; propterea dixit, non esse,orationem . Quia in omni negati otio est ,non , hoe ut excluderet, , dixit, non esse id , regationem . Cum affirmatione i autem non erat ei similitudo. A. λογος δέ εστιν αυτου τὰ μὲν α α κατα τα αυτα. Prob. 1ε i lDixit, in ceteris illis quidem eadem casibus competere q' illa, quae etiam nomini competunt. Aristo. ἔτι οὲ ροτυ του εστιν ἡ ην η εστω ρ- αλη- I bald Θευιι ρυτε ψ ευδεται. P. Dixit: My Haec l disserentia est pissi a nomino in eo, quod nomen quidem cum τή, Est aut fuit aut erit aut verum aut falsum dicit, plosis autem cum his nou dicit verum uec salsum. A. το ὀε ish a b ovoua αM . P. Dixit, hoc cum est aut suit aut erit aut verum aut i salsum dicere. A. ota Φίλωνος εστιν η ωα ἐστιν. ουρὲν γαρ l l ου τε μηλυει ουτε iεh εφευθε reti. idiotas dicit. Hoc ait: MSi dico, Philonis est, non verum assimo neu falsum, nisi aliquid addo, sive , vestis sive , liber sive , domus sivem aliud quid. Nomen contra non exigit, ut i tale quid sibi addatur, sed

simul cum τῆ ost aut suit aut erit indicat verum aut salsum. De verbo Aristoteles dieit ita Ρῆμα Οε ἐστι το προσσημαινον χρονον μέρος οὐδὲ, σημαινει χωρέ. καὶ 1εbεis ἰστιν αεὶ σημειον των l καΘ ἐτέρων uγομένω, . P. Postquam '' definivit. quide et nomen, ut opus erat, nunc aceessit ad definiendum, quid sit verbum. Sed cum etiam verbum vox significativa sit sicut nomen, cur, inquiunt, id non per omnia ea, quae communia habet cum nomine,

is definivit 2 Et respondemus: Ut amans brevitatis. Τ' i Et dicunt: Si tam-

quin amaus brevitatis hoc secit, cur dixit, ου μέρος χωριέ ς ὲν σημαινει, sicut dixit de nomine 2 . Cur igitur quaedam quidem Omisit, quaedam autem dixit 2 Ac respondemus: y Hoc posuit quia existimatur verbumis. 1 aignificare t veritatem aut falsitatem sicut oratio. Itaque ut excluderet

116쪽

hanc opinionem, hoc dixit. Admittit autem verbum opinionem, seipsum quoque orationem esse, e gr. ,stmbulat , ,numerat , atque hanc opinionem admittit, quod latet in eo ,is sive ,hic sive ,quidam . Idrs. sautem in quo est ,is sive Ji siVe ,quidam , una cum τω ,ambulat sive ,currit oratio est significans veritatem aut salsitatem. Itaque benedicit ου μέρος L χωρις Ουὀὲν σημαι, G, ut distinguat id ab oratione. Etenim si quis illud ,ambulat sive ,currit sive unum o similibus sine illo i ,is io sive ,hic sive ,quidam assumiti nunquam veritatem aut falsitatem signi fie- - Αo porro dicunt: Quomodo constat illud: signum egRe eius, semper de aliis dici 2 Iam enim de eo etiam praedicatur' aliquid. Dicit enim aliquis: To λ- ρῆμά ἐσαν. Ergo non constat hoc, semper id de aliis diei. - Ac respondemus: Illud λέγει l pro nomine positum est. Is

Non enim ibi inti solum, sed το at inti festi, quod, dum addita est

haec duaci , quae est loco articuli, nominis locum supplet. Articulus enim ad Verbum nunquam ponitur. - Ιlludi' autem αεὶ addidit in definitione, ut distingueret id a nomino, quia nomen non semper praedicatur; in terdum autem praedicatur l e gr. Homo animal esti Ac iam ,animal onomen est. Verbum stulam sempor do aliis praedicatur. - Postquam vero diximus pro theoriam, volumus illustrare disputationem in contextu libri positam. Ait Τ. enim, verbum praedicari aut καθ υποκειμένου, i. e. autem, de eo quod positum lin de subiectoJ aut εν υποκει- μενω h. e. l in eo quod positum in subiectol. Praedicatio autem raκαΘ υποκειμένου --μος est h. e. praedicatio cum nomine. Haec autem

praedicatio est ea, '' quae dat ei de quo praedicatur nomen suum suamque notionem. Ut ,animal dat ,homini suum nomen et suam notionem. Ac porro de eo qui ambulat praedicatur, eum moveri, yy et dat ei ipsi, qui ambulat, nomen suum t et notionem suam. - Praedi- Meatio 7' autem illa εν υποκειμένω h. e. in eo, quod positum, aut ομωνυμπις nomen) 7' praedicatur h. e. cum aequivocitate aut παρωνυμ-; h. e. denomine aut ἔτερωνυμως h. e. cum diversitate nominis. Praedicatio enim aequivocitatis est, ut si '' de homine species praedicatur et dat ei nomen suum tantum, atque notionem suam non i dat ei. Praedicatio autem d e s. inomine' est, ut praedicatur albedo de homine et dat ei, ut vocetur albus; h. e. differenter. Non enim albedo vocatur, sed albus. Illa' autem praedicatio quae per diversitatem nominis fitl: ut si praedicatur,. , 1. de homine, i eum ambulare, neque vocatur ambulans aut homo. A. τε sδὲ διαφορα ἴνομα α κεῖται. P. Hoe dicit: Illud Inon ambulat verbum non est; attamen ne nomen quidem positum quomodo deceat nos id

Dissilired by Cooste

117쪽

bum το ,ου κάμω , quia infinitum aliquid significati Dieitur enim de quolibet praeter eum qui laborat; licet mihi enim dicere et do illo, qui mortuus est, eum ,non laborare , et de illo, qui vivus testi. A. ομοίως

is P. Verbum autem vocat id i quod significat tempus praesens; id autem quod signifi-t tempus praeteritum et illud, quod futurum, non Vocat

verbum sed casum verbi. A. τα δὲ τον περιξ χρονον. P. Pro praeteriis et futuro dicit. A. hy αὐτα μεν - καΘ ἐαυτα λεγομενα τα ρηματα ovoματα re ἐστι και σχμαινει τι. P. Vult i dicere, significare verba aliquid ut nomina, et hoc simile esse verbum nominis et ideo nomina vocat verba. Omne enim significans quod est secundum consensum, nomina V vocare solent.

Nomen igitur dieitur id, quod definitum est a nobis supra, atque omnis dictio significativa. A. ,τησι γαρ o Hγων την ὁιανοιαν. καὶ ό ακρώας in ηρέμησεν. P. Vult i expedire κατασκευάζεινJ, significstre verbum stliquid. ' Hoc autem expedit per responsionem eius qui interrogatuη ML Nam si interrogatur quis: ,Quid agis 2 et respousum roddit: . ambulo , is qui audivit, intellexit et tacuit. Sin autem non significassot ei aliquid, non tacuisseti Ergo significat aliquid verbum. A. αλλ' εἰ εστιν ῆ μη,κ ουπω l τι aie σημαινει. P. Hoe autem ait: verba quidem significare aliquid, non autem salsum aut verum dicere ipsa per gese. Hoc enim est,

quod dicit '' αλλ' εἰ εστιν ῆ um Illud enim εστιν η μη pro αλ ;Θευει ἡ μη ἀλοευει positum esti - Atque dubitant: ' Is qui interrogatur et reas sponsum reddit solum per verbum vel ,scribit l vel ,ambulav aut verum ri. i aut falsum asseriti Iam igitur verbum per se i verum aut salsum aggerere. - Εt respondemus ad hoc, id propterea verum aut salsum dieere, quod intelligitur in vorbo sive ,is sive ,hies sive ,quidam neque vero umquam verum aut salsum dicere, praeterquam quod intelligatur

cur ne de nomine quidem quaesierit, utrum aut vorum aut falsum dicat' - Et respondemus: Nomen neminem exspeetare, Verum aut salsum significare. ,Lapis enim nec verum nee salsum significat; verbum autem exspectatur aut verum aut salsum dicere, quia trahit secum unum eorumio quae dicta sunt. Et propterea apud verba potius j hoc commemoravi Aliter autem: 'δ quia in prooemio de nomine dixit, non verum neque elisim falsum asserere. Dixit 'M enim hircocervum significare quidem aliquid, non vero verum aut falsum dicere. Cum vero primo de nomine quae-

118쪽

is , o reret, non opus habuit in definitione ipsius id commemorare. A. Ουδὲ γαρ τo ειναι η μη l Mναι σηροῖον επτι του πραγματος. P. Vult expedire, τ . ra Verbum Per sese nec verum nec falsum asserere. Et dixit: Illud Brbum, quod est πρωτοτυμον, ipsum per se non significat liquid tale, h. e. veritatem aut salsitatem. Illud enim , t non verum Rut falsum dicit. Si enim ipsa verba primitiva non i significant veritatem aut sal- msitatem, adparet, etiam non cetera illa. Primitiva autem adpellantur το,est et το ,non est quia omne verbum cum participio suo iis dissolvitur e. gr. Socrates ambular. Socrates ambes una est. Ecce hoc ambulat dissolvitur eo quod dieit ,ambulans est . Participium 'i enim l xsvocant grammatici το ,ambulans . Particeps enim est του ,ambulavit . Et porro ,Socrates currit resolvitur eo quod dicit: ,Socrates currens

est , et hic denuo το dinhor quod dieitur eum dataΘ participium vocant. Est autem participium illius verbi quod dicit ,eurrit rahor . Sicut igitur του , Socrates ambulat ro ,ambulat l dissolvitur eo quod se dicit ,ambulans est , litat quoque ,currit inhor) eo quod dicit aurrens est . Dicunt autem: Ut est participium τo ambulans currens, cum dilaΘ dicta, ita etiam omnia verba possunt dissolvi eodem modo cum participiis suis in ,est , ut: Socrates gaudet, Socrates gaudens est. l MSocrates sedet, Socrates sedens esti Et apud cetera item. - l Praestat ets. iergo τα , o magis quam ,ambular et ,currit et ,gaudet at ,sedet et dormit et quam cetera illa verba; quoniam omnia eo resolvuntur tamquam in commune aliquid. Si igitur το ,est , quod praestat omnibus verbis, non significat veritatem et salsitatem, adparet, i ne ea quidem sis, as Verba, quae hoc minora sunt illignificare etc.J. A. ο ' ἐαν το ον ει ς ψαλον auro καῖς ἐαυτο. P. Dicit: Nec si ,est dicas nude, signum est rei. Hoc enim positum est supra et oportet nos id assumero etiam hie communiter. Quid autem rei signum esset, diximus t supra. Sed 1ο oportet scire nos, quid sit, quod dicit: ρυδ' ἐαν το εστιν ει ηc ikιλον. Πρωτοτυπον verbi supra dixit verbum id quod sonat , t , quod ost Graeco ,estin , quod dicit non significare veritatem aut Alsitatem. Nunc autem dicit: Me si dicis quidem το αν nudo per sese . Ηoe i autem ,ens non illud vorbum primitivum esti Verbum enim pri- is mitivum ,estin est Graece, et propterea verbum est. Hoc autem praehens ,on est Graece, quod nomen eat, a quo ducitur hoc ,estin ut ' abj vixit) - vivus . Ergo id quod hic dicit ,ens , nomen est a quo ducitur illud i ,est , quod verbum primitiVum est, quod diximus saGraece esse ,estin . Praestantiufi autem ,on quam testin , quia , estin

119쪽

ab ,on ducitur, ut praestat . . .. vixit) τω a , vivus . Praestat enim unumquodque, a quo aliquid ducitur, ei quod ab eo ducitur. Ita s. sigitur praestat illi verbo primitivo id, quod nune dixit ,ens . Expedivit lautem, hoc verbum primitivum non signifieare veritaram aut salsitatem. - Nuae autem vult expedire, non solum hoc verbum primitivum non

significare verum aut falsum, sed ne ,ens quidem iΙlud, a quo ducitur primitivuml, quod adpellatur Graece , on . Si igitur ne ,on quidem significat verum aut salsum, ergo ne verbum primitivum quidem, id q&, quod ab eo i ducitur. Sin autem verbum primitivum non significat, ne unum quidem verborum significat; propterea quod minora sunt eo, ut

supra dictum est. A. αυτο μD γαρ in θεν kπα. P. Rursus eommuniter is h Mdebemus accipere id quod supra positum est, h. e. illud: σημειον ἐστι ran; πραγματος. vlo autem ,id nihil significare , non illud, id nihilis j omnino signifieare dixit; sed i potiust verum ant salsum non signi-

νοῆσαι. P. Hoc est, quod dicit: Significat compositionem quandam, quando oum alio una coniunctum esti Compositionem autem sine com- 1 positis non licet percipore h. e. sinet nomine et verbo compositis. De oratione Aristotelea diei

tu eur, sicut orationem l hic tertio loco definivit post nomen et verbum, non tertio Ioeo eam in initio libri posuerit, sed sexto 2 Et respoudemus: Ne putaretur ea quae grammaticorum Isuntl defintro velle. His enim

h. e. grammaticis de oratione et partibus eius studium est. Ut distingueret igitur suam orationem, eam, de qua disputaturus ogget, ab is oratione illa l eorum, propterea praeposuit καταφασιν et ἀπριναπιν, ut per haec nomina, quae non uRitata sunt, excluderet etiam orationem eam, quae usitata apud eos est. - Dicunt autem: rit definitio orationis:

vox significativa cuius partium est aliqua significana separata ut dictio, is sed non ut si firmatio. - l Et dubitant quidam: Cur noti dixit κατα ,,Θ κην 3 'η Et respondent ita: Quia omne significans voce pronuntiatur, ut omne, quod pronuntiatur, scribitur, Omne autem quod scribitur κατασυνθεκκν est: iproptereat eo quod significantem dixit orationem comtinetur etiam illud κατα σ/Θήκην. - Sed respondatur ita: Secundum hanc sententiam oportuerat eum etiam do i nomine et verbo, cum diceret ,signifieans , non distere κατα συνΘήκην. At non omne significans κατὰ συνΘ κην festi, ut iudicavit etiam ipsa supra. Dixit enim: Signifieant Di ii reo by Cooste

120쪽

etiam voces non scriptae ut latratus canis. - Porro soluunt alii ita:

Si dixisset κατα miνΘηκην, dubitatio de eo exstitisset ideo, quod facultatit vocis quae in nobis festi naturali etiam organum ipgius naturale 7s Mest. Organum autem sacultatis vocis naturalia in nobis oratio est. Oratio igitur naturalis est, ae non κατὰ συνγνὶμην. - At respondeturiis: λ V organum saevitatis naturalis, quae in nobis festi vocis, non

orationem esse, sed arteriam et labra et linguam. Haec autem natura ' liter sunt; l oratio autem opus eorum. Opus autem iacultatum natura- astium potest i esse κατα σολμην. Saltatio in ' autem sive I N.l ορχη M, M. iquae est κατὰ συνλὶ κην, opus est facultatis naturalis in nobis. - Aeporro dicunt alii: Quoniam oratio e nomine et verbo composita est,

haec autem secundum consensum sunt, adparet, etiam orationem secundum consensum esse. t Et propterea non addidit secundum con- ssensum. Et respondetur iis: Secundum hanc sententiam no ,significans quidem eum ponere debiturum suisse. Quia enim e nomino et verbo constat oratio, haec autem voces sunt significativae, non igitur debuerat eam dicere significantem. - Attamen respondemus ad hanc dubitationem: Eo quod posuit is τῶν Ηρων l τι σημαντικον ἐστι κεχωρισμένον etiam ioillud κατα amin κην comprehendit. '' Omne enim significans cui pars est, quae separata significat aliquid, necessario secundum consensum ein - Αo porro haesitant et aiunt: Cur non dixit eam forationeml κατα χρονον aut ανσυ χρονου Τ - Εt respondemus iis: '' Si dixissot eam,sine tempore , praetermisisset i orationes eas, quae in unaquaque Rua- is rem partium significant tempus. Dicimus enim nos: Ambulare est moveri. Et haec oratio est tempus significans, nee ipsa solum, sed etiam partes eius. ,Secundum tempus autem non dixit eam propter orationem eam quae non .significat in unaquRque partium fluarum tempus, e. o. Homo i animal est, et iam oratio est, nec vero tempus tota M msignificat, nec item partes eius. - Ac porro dubitant: Cur dixit φασις ἀλλ' ο -κατι φασκ' Interdum enim etiam , firmatio est pars orationis. - Et respondemus iis r de oratione simplici esse eius disputationem, non de oratione composita ea cui l affirmatio pars esti Et ra,phasis vocatur nomen vel verbum quando sunt pars orationis enuntiativae. - Ac porro dubitant: Cum diceret ως φασις cur dixit: οα ως καταφασις, nec dixit, οὐχ m αποφασις γ Et respondemus sis: Cum sunt duae res et vult aliquis afferre demonstrationem, ab utra earum i afferre so1ει as velit, non interesti Atque in hoc reprehensio non est A. λογος ὀί