장음표시 사용
441쪽
versus facere t vel quod iam pridem opto sua quoq; auctoritate copellat i ut omissis larensium musarii angustiis, in quibus satis mihi superio sudatum est: sanctiorem istam de augustiorem eloquetiamr cola. Ego vero inquit Secudus ante si me iudicem Aper recuset inciam quod probi & modesti iudices solent i ut in his cognitioni
bus excusenti in quibus manifestum est, alteram apud eos partem gratia prsualere. Quis . n. nescit neminem mihi coniunctiore esse S usu amicitit, & assiduitate contubernii si Saleium Bassum cum optimum virum tum absolutissimum poetam 'porro si poetica a cusatur non altu video reu locupletiorem. Securus sit inquit Aper& Saleius Bassus εἰ quisquis alius studium poetici de carminii glo
ria fouet i cu in causas agere non possit a de ego. n. quatenus arbitriulitis huius inueniri no patiar et Maternum solicite plurimu defendi i sed de ipsum solum apud eos arguam et Q natus ad eloquentia viri lem de oratoria r qua parare simul de tueri amicitias et adsciscere na/tiones t coplecti prouincias: possit: amittit studium i quo no aliud in ciuitate nostra vel ad utilitate fructuosius: vel ad dignitatem am pliust vel ad urbis sima pulchrius, vel ad totius Imperii atq; om nium gentiu notitiam illustrius excogitari potest. Nam si ad utillatate viis omnia consilia: facta nostra dirigenda senti Quid erit ni/tius il eam exercere artem qua semper armatus prisidium amicis iopem alienis: salutem periclitantibus et inuidis vero de inimicis motum de terrorem ultro ferat. Ipse securus S Velut quada perpetua potentia ac potestate munitus et cuius vis de utilitas rebus prope flue
tibiis aliorum prisidio de tutela intelligitur. Sin proprium periculularepat non hercula lorici gladius in acie sirmius munimentum i qreo de periclitanti eloquentia prisidiu simul de telum: quo ρpugna re pariter δἰ incessere vel in iudicio siue in senatu sue apud princi/pem possis. Q Dd aliud infestis patribus nuper Eprius Marcellus qeloquentiam suam apposuit e qui accinctus dc minax disertam qui dem sed inexercitatam εἰ eiusmodi certam irrum rudem Helvidii sapientiam elusit. plura de utilitate non dicor cum prisertim mi/mme contradicturum Maternum meum arbitror. Ad voluptatem oratoris eloquentiet transeo rcuius iucunditas non uno alio ue niq/mento sed omnibus prope diebus εἰ prope omnibus horis contiogit. Q uia enim dulcius libero de ingenuo animo et & ad voluptυ tes honestas nato q videre pleum semper de Dequentem domum. concursu splendi aissimorum hominum i id p scire non pecuniae, non orbitati r vel officiis alicuius administrandis i sed sbiipsi da/
442쪽
l ipaupctem tui aut sua aut amicorum discrimina tamendente. Vita ne lata ingentium opum ac magni potenti et voLiptas i si spisctare homines veteres i Ese senes t de totius orbis gratia subnixos in summa omnium rerum abundantia confitentes id quod optimum fit i se non habere e Iam vero qui togatorum comitatus de egressus:
qui in publico species i quet in iuditas veneratio e quod gaudium, consurgendi assii tendis inter tacentes in unum conuersos coire po/pulum de circunsundi coram t dc accipere affectum quacul oratot induxerit. Vulgata dicetium gaudia & imperitorum quos oculis exposita parua censeo: Illa secretiora, de tantu ipsis orantibus nota. maiora sunt i siue accurata meditatam 3 affert oratione i Est quosdam sicut ipsius dictinnis, ita gaudii pondus de costantia et siue no
uam dc recente curam n5 sine aliqua trepidatione animus attulerit tipsa solicitudo comendat euentum t & lenocinatur voluptati i sed extEporalis audacit tali ipsius temeritatis vel pricipua iucunditas est . Na ingenio quos sicut in agro t Qq alia diu seratur ars elabo/rentur, gratiora tamen quet sua sponte nascuntur. Equidem ut de me ipse fatear i non eum die litiorem egi r quo mihi latus clauus oblatus est: vel quo homo nouus4in ciuitate minime fluorabili nactus inlaesturar aut Tribunatu et aut Pritura accepi et g eos qui bus mihi pro mediocritate huius quantulicunt in dicindo faculta tis r aut reumprospere demidere t aut apud centuuiros causam alis quam Deliciter orare t aut apud principe ipsos illos libertos de pro curatores principum tueri & defendere datur. Tum mihi supra tri bunatus de prsuras δέ c5sulatus ascendere videor i tum abire. quod si non in alio orie nec in codicillis dae r nec cum gratia venit i quid fama de laus cuiusuis artis eum oratorum gloria comparanda est tqui non illustres in urbe solum apud negotiosos de rebus intentos rsed etiam apud iuuenes S adolescentes quibus moru N indoles estia bona spes sui. quora nomina prius parentes liberis suis ingerulequos s pius vulgus imperitu εἰ tunicatus hic populus traseuntis no
mine vocat εἰ digito demonstrat e Aduen ς quot de peregrini iam
in municipiis de coloniis suis auditos cum primum urbe attigerunt requirunt et ac vultus agnoscere concupiscunt. Ausim contendere
Marcellu hunc Eprium de quo modo locutus sum i εἰ Crispum Vibium clibentius enim nouis δἰ recentibus q remotis & oblittera tis exemplis utor non minus esse in extremis partibus terrarum i qCapuae aut Verciliis ubi nati dicuntur. nec hoc illis alterius ter milabes sestertium praestat i qq ad has ipsas opes possunt videri elo quenti et beneficio venisse . Ipsa eloquentia cuius numen & caelestis
443쪽
vis multa quidem omnibus saeculis inempti edidit i ad illam usi
Drtunam homines ingenii viribus peruenerint. Sed habet ut supra dixi propria & quae non cognoscenda i sed oculis expectada habe mus . Nam quo serdidius de abiectius nati sunt i quo notabilior
paupertas de angustia rerum nascentes eos circunsteterunt: eo clario
radc ad demostrandam oratoriae eloquentiae utilitatem illustrioras empla sunt i quod sine comendatione natalium t sne substantia iacultatum neuter moribus egregius t Alter habitu quot corporis contemptus per multos iam annos potentissimi ac donec libuit principes seri r nunc principes in Cisaris amicitia agunt se runt ν cuncta et arii ab ipla principe cum quadam reuerentia dili/guntur. Quia Vespasianus ven rabilis senex & patientissimus vir bene intelligit i csteros quidem amicos suos niti a quae ab ipso ac ceperint quael ipsis accumulare, & in alios cogerere promptu est . Marcellu aute & Crispu attulisse ad amicitia sua qff no a principe acceperint, nec accipi possit. Minimu inter tot ac tanta locum ob tinent imagines Attali es s atuae t quae ne 3 ipsa tamen negliguntur
tam hercule q diuitis & opes quas facilius inuenies t qui vituperet et
fastidiat. His igitur εἰ honoribus de ornamentis: de lacultatibus re fertas domos eorum videmus: qui se ab ineunte adolescetia causis forensibus de oratorio studio dederunt. Na carmina ct versus qui bus totam vita Maternus insumere optat cinde enim omnis fiunt oratio nec dignitatem ullam auctoribus suis conciliant i nes violitates alunt. Voluptatem autem breuem l laudem inanem & in
fructuosam consequuntur. licet haec ipsa de quae deinde dicturus sum: aures inῖ o Materne respuant. Crebro est si apud te Aramono aut Iason jiserte loquitur i quis ideo domum defensus i de tibi obligatus redit e quis Saleium nostium egregium poetam vel si hoc honorificentius est praeclarissimum vatem deducit aut salutae aut prosequitur e Nempe si amicus i si propinquus st dentu aliquis
in aliquod negotium inciderit ad hunc Secundum recurret r non ad te Materne:quia poeta es: net ut pro eo versus facias. Hi enim Basso domi nascuntur i pulchri quidem Sc iucundi i quorum in men hic exitus est: ut cum toto anno per omnes dies magna no Oium parte unum librum extulit dg Iucubrauit, Rogare viso de ambire cogatur i ut sint qui dignentur audire de ne id quidem gra/tis nam εἰ domum mutuatur εἰ adiutorium extruit: de subsellia coducit de libellos dispergit a vi beatissimus recitatione eius euentus prosequatur. Omnis illa laus intra unum aut alterum diem velut
in herba vel store percepta ad nullam certam de solidam peruenit fiugem τ
444쪽
frugem in ec aut amicitiam inde refert aut clientelam i aut mansu rum in animo cuiusquam beneficium: sed clamorem vagum i de voces inanes dc gaudium volucre. Laudauimus nuper ut miramia eximiam Vespasiani liberalitatem i st quingenta sestertia Bassio donassat. Pulchrum id quidem indulgentiam principis ingenio mereri: qto tamen pulchrius, si ita res familiaris exigat, se ipsum colere a suam experiri libertatem e Adlice st poetis si modo dignualiquid elaborare & efficere velint i relinquenda conuersatio ami corum et δἰ iucunditas urbis i deserenda cstera officia i viqi ipsi di cunt in nemora & lucos . i. in solitudinem recedendum est . Nec opinio quidem & fima cui soli seruiunt i quod unum esse pre cium omnis sui laboris fatenturi aeque poetas si oratores sequitur τquoniam mediocris poetas nemo nouit i bonos pauci. Q and
enim rarissimarum recitationum fama in totam urbem penetrat me
trum t ut per tot prouincias innotescat e quotus quisl cum ex Hi spania vel Asia, ne quid de Gallis nostris loquamur, in urbem ve/nit. Salenim Balsuria requirit i ait adeo si quis requirit & semel vi diti transit de contentus esti ut si picturam aliquam vel statuam vi disset . Nel hunc meum sermonem sic accipi volo r tanquam eos quibus natura sua oratorum ingenium denegauit deterream a car ininibus t si modo in hac studiorum parte oblectare otium de no men inserere polliunt famae . Ego vero omnem eloquentiam o monesip eius partes sacras & venerabiles puto . Nec solli cothurnu no strii, aut heroici carminis sonui sed lyricorum quoi iucunditate 3 de elegorum lasciuias i S iamborum amaritudinem, epigramma tum Lisus i εἰ quamcunq; aliam speciem eloquentia habeat ante Ponendam. C steris aliarum artium studiis credo i sed tecum mihi Alaterne res est: quod cum natura tua in ipsam artem eloquentiae ferat et errare mavis r & summa adeptus i in leuioribus subsistisi visi in grscia natus esses ubi ludicras quo artis exercere honestum est, tibi Nicostrati robur ac vires dii dedissent i non paterer imma nes illos εἰ ad pugnam natos lacertos, leuitate iaculi aut iactu disci Vanescere et sic nunc te ab auditoriis & theatris in forum S ad cau/sisSaa vera proelia voco i cum praesertim ne ad id quid m con sugere possis; quod pleri si patrocinatur: tanq minus Obnoxium sic offendere poetarum q oratorum studium . Effervescit enim vis pulcherrimae naturae tuae t nec pro amico aliquo i sed quod peri culosius est pro Catone offendis . nec ac cusatur offensa necessitudi ne ossicii t aut fide aduocationis aut fortuiti εἰ subitae dictionis i in Petu. At tu meditatus videris elegisse personam notabilem & cum
445쪽
auctoritate dicturam. Sentio quid responderi possit illine ingeri/tis ex his assensus i hinc in ipsis auditoriis pricipue laudari di mos
omnium sermonibus ferri. Tolle igitur quietis di securitatis excia sationem cum tibi sumas aduersarium superiorem r nobis satis siti priuatas εἰ nostii saeculi controuersias tueri ι in quibus expressis siquando necesse sit pro periclitante amico potentiorum aures ostin dere i dc probata sit fides & libertas excusata. Quae cum dixisset Aper acrius r ut solebat de intento ore remissus di subridens Ma/ternus parat . ini id enim me non minus diu accusare oratores si Aper laudat e Fore enim arbitrabar ut a laudatione eorum digres sus detractaret poetas et ait carminum missium prosterneret et arte quadam mitigauit concedendo his qui causas agere non possent tui versus facerent. Ego autem sicut in causis agendis niti lartamepossum et ita recitatione tragoediarum S ingredi S efficere finiam auspicatus sum t tum quidem cum in Nerone improba S studio rum quoi sacra prophanantem vaticinii potentiam Degi. hodie siquid in nobis notitiae ac nominis est i magis arbitror carminum gorationum gloria partum t ac me deiungere a latensi labore consti tui; nec comitatus illos & egressus aut frequentiam salutationum concupisco et non magis quam aera & imagines quae etiam iam me nolente in domum meam irruperunt. Nam statum cuiust ad se
curitatem melius innocentia tueor et eloquetia i nec vereor ne mili
unquam verba in senatu nisi pro alterius discrimine facienda sint. Nemora vero de luci de secretum ipsum quod Aper increpabat et tantam mihi afferunt voluptatem r ut inter praecipuos carminum fructus numerem: q, nec in strepitu i nec sedente ante hostium litiugatorer nec inter sordes ac lachrymas reorum componuntur et sed secedit animus in loca pura ait innocentia i seu itur que sedibus sa/cris . Haec eloquentiae primordia i haec penetralia i haec primum habitu cultus commoda mortalibus in illa casta de nullis colina vitiis pectora influxit . sic oracula loquebantur. Nam lucrosae hi ius de sanguinantis eloquentit usus recens de malis moribus natus , at 3 ut tu dicebas Aper,in locum teli repertus. Citerum Relix illud N ut more nostro loquar aureum saeculum εἰ oratorum de crinibnum impos i poetis, dc vatibus abundat i qui beneficta canerent rnon qui male admissa defenderent i ne aut illud clamore aut angustii honor primum apud deos quorum proferre responsi S interesse epulis ferebantur i Deinde m apud illos diis genitos sa/crost reges t inter quos neminem causissicorum i sed Orphea ac
Linum: ac si introspicere altius velis ipsum Apollinem accepimus
446쪽
vel si hic fibulosa nimis εἰ composita videntur i illud certe mihi concedis Aper et non minorem honorem Homero si Demostheni apud posteros i nec angustioribus terminis famam Euripidis , aut sophoclis si Lysiae aut Hyperidis includi . plures hodie reperies qui Ciceronis gloriam quam Uirgilii detractent i Nec ullus Asinii aut Messalae liber tam illustris est i si Medea Ouidiii aut Varii Thie
stes . Ac ne fortunam quidem vatum i εἰ illud Delix contuber nium comparare timuerim cum inquieta & anxia oratorum vita . licet illos agitent certamina & pericula sua dc controuersiae . malo
securum S secretum Virgilii secessumi in quo tum ne I apud divum Augustum gratia caruit: nel apud Populum Romanum notitia. Testes augusti epistolae. Tettis ipse populus qui auditis in Theatro versibus Virgilii surrexit uniuersus r& forte prasen tem spectantem p Virgilium veneratus esti sic quasi Augustuna. Ne nostris quidem temporibus Secundus Pomponius Aphro Domitio vel dignitate vitae vel perpetuitate famae cesserit . Nam Crispus S Marcellus ad quorum exempla me vocas a quid habent in hac presenti fortuna concupiscendum e an quod ii menti an quod timentur e quod cum quotidie aliquid rogen tur hi quibus praemiit indignantur e quod alligati cum adula tione e nec imperantibus unquam satis serui videnturi nec no bis satis liberi e Q ae haec summa rerum potentia est e tantum posse liberti solent. Me vero dulces cui Virgilius ait Musae remotae a sollicitudinibus ti curis de necessitate quotidie ali quid, contra animum faciente in illa sacra illosi fontes se
rant et nec insanum ultra dc lubricum forum famamψ pallen tem trepidus experiar Non me fremitus salutantium . nec anhe Ians libertus excitet: nec incertus futuri , testamentum pro pigno re scribam i nec plus habeam si quod possim cui velim relinquere quandocunt latalis εἰ meus dies veniet i statuarq tumulo non moestus de atrox t sed hylaris-coronatus,μpro memoria mei τnec consulat quisquam nec roget . Vixdum finierat Maternus concitatus & velut instinctus . I um Vrbanus Messala cubiculum eius ingressus est: suspicatust ex ipsa intentione singulorum ab tiorem inter eos esse sermonem i Num parum tempellitius inquit interueni secretum consiliu-caust alicuius meditationem tracta tibus eMinime minime inquit Secudus . ait adeo velle maturius interuenissest delectasset enim te εἰ Apri nostri accuratissimus ser mo cum Maternum ut omne ingenium ac studium suum ad cau/sas Uendas convcueret tortatus est i N.Maternum carminibu
447쪽
suis Iaera i ut 3 poetas defendi decebat audenta: M poetarum et ora/torum similior oratio. Me vere inquit di sermo ipse infinita volu/ptate affecisset: ato id ipsum delectati quod vos viri optimi & te/porum nostrorum oratores non serensibus tantum negotiis: & d clamatorio studio ingenia vestra exercetis. Sed eiusmodi etiam diu sputationes adiungitist quae & ingenium alunt i de eruditiones: de litterarum iucundissimum oblectamentum cum vobis qui illa di sputatis asserunt: tum etiam his ad quorum aures peruenerint:Italhercule non minus probari video in te Secunde st Iulii Asiatici vi tam componendo, spem hominibus fecisti plurimum eiusmodi librorum i q in Apro quod nondum a scholasticis cotrouersis re
cessit i & otium suum mavult nouorum rhetorum more si vete rum oratorum consumere. Tum Aper non disinis Messala vetera tantum εἰ antiqua mirarit nostrorum autem temporum studia uri dele ait contemnere e Nam hunc tuum sermonem sepe excepi ecum oblitus S tuae ct fratris tui eloquentiae nostrum hoc tempore oratorem esse contendere antiquis eo credis audacius quo mali
sitius. hi, opinionem no verebaris: cum eam gloriam quam tibi alii concedunt ipsi tibi denegares. Ne p illius inquit sermonis mei poenitentiam ago: net aut Secundum aut Maternum aut te ipsum Aper quana interdum in contrarium disputes aliter sentire credo: Ac velim impetratum ab aliquo vestrum a vi causas huius infinitae differentiae scrutetur ac reddat et quas mecum ipse plaerum Φ con
quiro i de quod quibusda solatio est, mihi auget quistionem: quia video etia gratis accidisset ut longius absit Eschines de Demosti Gnes sacerdos iste enitet t & si qs alius: Ephesum vel Mitylenas con tetus scholasticoru clamoribus quatit: u A ser aut Asticanus aut vos ipsi a Cicerone aut Asinio recessistis. Magnam inquit Secundus dedignam traeia tu quaestionem mouisti si sed quis eam iustius eraplicauerit q tui ad cuius summam eruditionem de pristantissimum ingenium cura quot de meditatio accessit Et Messala, aperiam in/quit cognitiones meast si illud a vobis ante impetraucro r ut vos quo ν sermone hunc nostru adiuuetis: P duobus inquit Maternus ymitto .na de ego S Secundus exequemur partes quas intellexerismus te non ta omisisse q nobis reliquisse. Aprii enim solere disicii tirer εἰ tu pati loante dixistit de ipse satis manilimis est Iadudum in contrariu accingit nec quo animo perserre hac nostra pro antiquo tu laude concordia. No enim inquit Aper inauditu de indesem sum stolii nostru patiar hac vestra conspiratione danari. Sed hoe primum interrosabo et quos vocetis antiquos et qua Oratorii in statς
448쪽
senatione ista determinetis e Ego .n . cum audio antiquos r quosedam veteres & olim natos intelligo i ac mihi versantur ante oculos Vlyxes de Nestor i quorum aetas mille fere N. cc. annis saeculum nostrum antecedit . vos autem Demostenem & Hyperidem per cipitis: quos satis constat Philippi dc Alexandri temporibus sto ruisse et ita tamen ut utril superltites essent. Ex quo apparet multo plures q. ccc . annos interesse inter nostram dc Demosthenis aeta tem . quod spacium temporis si ad infirmitatem corporum no strorum referas i Drtasse longum videatur i si ad naturam saeculo vim dc respectum huius immens aeuii per si breue i dc in pro ximo est. Nam si sicut Cicero in Hortensio scribit i is est magnus si verus annus t quo eadem positio citi syderum 3 i γε cum mὸ xime est rursum existet i ist annus horum nos vocamus annorum xii. dccciiiii. coinplectuntur i Incipit Demosthenes vester quem vos veterem εἰ antiquum fingitis i non solum anno quo nos a sed fere eodem mense extitisse. Sed transeo ad latinos oratores in qui bus non Menenium ut puto Agrippam qui potest videri antiquus nostrorum tenidorum disertis anteponere soletis r sed Ciceronem
εἰ Cisarem de Cilium dc Callium et Brutum de Asinium εἰ Mese
salam a quos quidem cur antiquis temporibus potius asci ibatis a nostris non video. Nam ut de Cicerone ipso loquar Hyrtio nem re de Pansa consulibus ut Tyro libertus eius scripsit . vii. Idus Oc cisus est: quo anno diuus Augustus in locum Panta dc Hyrtii se N. Q . Pedium . con. sufiecit. statue. viii. Ec.l. annos et quibus mox diuus Augustus Remp. rexit. Adiice Tiberii tres εἰ viginti te prope quadrientum Cai i ac bis quaternos denos Claudii ec Ne ronis annos t at unum Galbae de Othonis i Ec Vitellii unu annui ac sextam iam Delicis huius principatus stationem qua Vespasia nus Remp. lauet. e. S. Q. arini ab interitu Ciceronis in hunc diem colliguntur et unius hominis aetas. Nam ipse ego in Bri tannia vidi Senem qui se fateretur εἰ pugnae interfuisse et qua Ct sarem inserentem arma Britanniae arcere littoribus εἰ pellere ag
gressi sunt. Ita si eum qui armatus. C. Cisari restitit a vel capti uitas vel voluntas vel fatum aliquod in urbem pertraxisset i εἰ qui dem Cisarem ipsum dc Ciceronem audire potuit: εἰ nostris quo auctoribus interesse . proximo quidem congiario ipsi vidistis pie rosi senes: qui se a diuo quo Augusto semel atm iterum ac cepisse congiarium narrabant i ex quo colligi potest i εἰ Cor uinum ab illis εἰ Asinium audiri potuisse. Nam Cominus iii
medium vis Augusti Principatum i Mnius pene ad extremat
449쪽
durauit i me diuidatis siculum εἰ antiquos: ac veteres vocetis ora
tores quo eorundem hominum aures agnoscere ac velut coniunge
re-copulare potuerunt . Hic ideo praedixi ivt si qua de horum oratorum fama gloria' ac laus temporibus adquiritur: eande docerem in medio sitam & niorem nobis et Set . Galbi Caio Caυ boni r quos ν alios antiquos merito vocaremus. Sunt enim horridire impoliti & rudes de informes t & quos utina imitatus esset Cabulis vester aut Csbus t aut ipse Cicero . Agere enim fortius iam de audentius volo i si illud ante prsdixero mutare cum temporibus formas de genera dicendi i Sicut Catoni seni coparatus. C . Garachiis plenior de uberior i sic Graccho politior & ornatior Crassiis isie vitos distinctior εἰ urbanior εἰ altior Cicero et cicerone mitior Coruinus ti dulcior r de in verbis magis elaboratus Nec quaero quis disertissimus i hoc interim probasse contentus sum t non esse unum eloquentis vultum: sed in illis quoq; quos vocatis antiquos: plures species deprendi a Nec statim ὀeterius esse quod diuedum est . vitio autem malignitatis huinanε vetera semper in laude i pu/sentia in fastidio esse . Nam non dubitamus initentos qui pro Ca ' tone Appium Ctcum magis mirarentur. Satis constat nec Cicero ni quidem obtrectatores defuisse et quibus inflatus de tumens nec sa/tis pressus t supra modum exultans de superfluens & parum antiquus videretur . Legisti utim & Calui ct Bruti ad Ciceronem misens epistolas i ex quibus facile est depribendere Caluum quidem Ciceroni visum exanguem ac tritum t Brutum autem otiosum at disiunctum i Rursumi Ciceronem a Caluo quidem male ausi uisse tanq solutum & enervem ι A Bruto autem , ut ipsius verbis utar, tana fractum atq; elumbem . Si me interroges et omnes mihi videri verum dixisse r sed mox ad singulos veniam i nec mihi cum uniuersis negotium est . Nam quatenus antiquorum admiratores hunc velut terminum antiquitatis constituere 2lent i quem usu ad Cassium Seuerum faciunt i quem primum assirmant flexisse ab illa vetere t ait dicendi via direm i non infirmitate ingenii i nec inscistia litterarum transtulisse se ad id dicendi genus contendo i sed ii ditio & intellectu . Vidit nam , ut paulo ante dicebam , condi tionem temporum de diuersitates auctorum i formam quot aespeciem orationis remutandam facile perferebat . prior iste po/pulus, ut imperitus de rudis, imperitissimarum orationum in tia i atqi id ipsum laudabat si dicendo quis diem eximeret . Ita vero longa principiorum praeparatio et de narrationis alte re petita series iec multarum diuisionum ostentatio et di mille argu
450쪽
mentorum genera i & quicquid aliud aridissimis Hermagors i ta
Apollodori libris praecipitur in honore erat: de si quis odoratus philosophia: atl ex ea locu aliquem orationi sui insereret i in coc iam laudibus ferebatur. Nec miru: erant . n. hic noua S incogni in i de ipsorum quot oratorum pucissima prscepta, de rhetoru aut philosophoru placita cognouerant i At hercule peruulgatis ia om nibus et ca vix in cortina quiri assistit qui elementis studiorum de si non instructus at certe imbutus sit: Nouis de exquisitis eloquentiae itineribus opus est i per quae orator saltidium auri u effugiat. vii apud eos iudices qui vi εἰ potestate no iure & legibus cognoscunt rct nec accipiunt tepora sed constituunt: nec expectandum habent oratore duin illi libeat de ipso negotio dicere: sed stpe ultro admo nent i ait alio transgrediente reuocant & festinare se testans. iniis nunc ferat oratore de infirmitate valitudinis sui prs finiem e qualia sunt fere principia Coruini. Quis quini in Verre libros expectaue rit e iniis de exceptione es formula perpetietur: illa immensa vo
lumina qui pro . M. Tullio, aut . A. Cicinna legimus f precur
xit hoc tempore iudex dicenter de nisi aut cursu argumentoru i aut colore sententiaru i aut nitore εἰ cultu descriptionu inuitatus & cor ruptus est i aversatur dicent et vulgus quocν assistentium N affluens de vagus auditor assuevit iam exigere istitia dc pulchritudinem ora tionis et nec magis pr fert in iudiciis uille de impexam antiquitate :q si quis in coena Roscii aut Turpionis aut Ambivii exprimere gesitus velit.: iam vero iuuenes N ipsa studioru incude positi qui pro/fectus sui causa oratores sectantur: non solum audiret sed etiam re ferre domum aliquid illustre & dignu memoria volui. Tardunt pinuicem ac stpe in colonias ac prouincias suas scribunt i siue in suis aliquis arguta dc breui sentetia effulsit: siue locus exquisito εἰ poeti
co cultu enituit et exercee enim ia ab oratore etia poeticus decor: no
Aelii aut Pacuvii veterno inquinatus i sed ex oratii dc Virgilii de Lucani sacrario platus. Horu igis auribus i εἰ iudiciis obtererans rnostroru oratorum lias pulchrior εἰ ornatior extitit: Ne 3 ideo mi
nus elecaces sunt orationes nostrε t quia ad aures iudicantiu cu vo
luptassi peruenitit. Quid enim si infirmiora horti temporii templa
credas et quia non rudi cemento et εἰ inlarmibus tegulis extruuntur.
sed marmore nitent ec auro redianture Equide fateor vobis smpli citer me in quibusdam antiquoru vix risum t in quibusda aute vix somnii tenere t nec unum de populo. Canuti aut Aride Furnio 8c ranio. quil alios in eode valitudinario hic ossa εἰ hanc macie
Dant . ipse mihi Caluus ea unu& viginti i ut puto libros reliqu*