De veteri ritu nuptiarum & jure connubiorum Barnabas Brissonius, Antonius Franciscus Hotmanus

11쪽

ς B. B a x sso NI Icetate sua consuevisse, Plinius lib. 3ralis historia auctor est. Caeterum a qua aetate sponsalia contrahi olim poterant, ex Modestino lib. 4. disseren-riarum liquet: cujus ipsemet verba ponam: 'a In sponsalibus eontrahendis alas contrahen-rium definita non est, ut in matrimoniis. .

propter a primordio alatis sponsalia esset po sunt, si modo id fieri ab utraque persona inseia luituri. id es, si non sint minores quam septem

Mnnorum. Quae verba certam nominatim

sponsalibus eontrahendis praescriptam aetatem non suisse significant. -mquam quod ad legis Papiae praemia attinet , ea demum sponsalia probari admittique Augustus constituit, quibus biennio post justae ae legitimae nuptiae accedere possent, ut proinae mino-Tes natu decem annorum virgines frustra sponsae haberentur. Cuius rei constituendae causa filii, quod 'onsaliorum obtentu, quae ad exitum & effectum brevi perduci per sponsarum immaturam aetatem non pol rant , legi fraudem fieri animadvertisset. Id quod ex Dione lib. s . didici ,eujus hare sent sverba: ώσκύ, πινες ἐαβοώννοι - 34 ' πώς τ-, τε l

12쪽

ώπι - - ῶς iam λων--.--δ μις-αεις is τία νέμου ἔτη et ηρη,--aε πιν, νομιζ6. -rum verborum sententiam quia nec assecutus est, nec expressit interpres , ego in . eorum gratiam quibus Graeca lingua minus innotescit, in Latinum

ea convertam ut potero. Montam autem, aIz

Dio,quidam infantes puellas dupondentes prἀ-miis quidem cofugum fruebantur, cete rum

esse tum rei,ct conjugum opin non prolabμnt, ea sponsalia vires nullas habere constituit, pos qua duobus transeantis annis sponsa duci minia me posset: me est, ut omnino decennis virgo desponderetur ,si quidem ex ea commodi quid

copere sponsius vesiet. Duodecimo namque anno virgo matura viro nubilis, ut jam ante dixi, existimatur. Quam eandem Augusti constitutionem Zonaras totidem prope verbis retulit , quae sunt ab ejus interprete, ne quem debita latide fraudem , fidelius, ac planiusquam ab illo altero, viro alioquin erudito, ac bene de Graecis merito, reddita. Atque hoc nimirum est, quod breviter ac strictim,more suo, Tranquillus in ejusdem Principis vita scribit his verbis: a Cumque etiam immaturitate sponsarum, ct matrimoniorum crebra mutatione vim legis eludi sientiret, tempus

sponsas habendi coarctavit.Quo procul dubio pertinet Caii b locus quem ex ejin lib. l. adi.

Α 4 Iuliam

13쪽

I B. BRisso N i ilaliam esPapiamPandectarum concinnatores delibarunt. In eo ita est:-iusta ac necessaria cause non solum annum vel biennium, sed etiam triennium aut quadriennium OMiserius trahunt sponsatia : veluti valetudo sponsi sponsave, vel mortes parentum, aut capitalia erimina, aut longiores peregrinariones

qua ex necestate filol. Itaque a septimo anno utiliter quidem contrahi sponsalia potuisse , non dubium est : verum eorum demum sponsaliorum nomine quae cum Vir inibus decem ad minus annos natis contraherentur, ex lege Papia, commodi lueri

e quid percipi poterat. Haec de sponsalibus, quae viam ad explicanda nuptiarum solennia muniant,breviter praedicenda censui. Sponsalibus factis, con sequens erat. nuptiis diem dici. Nec vero temere & c re nata, ac quolibet, prout incidisset, die nubebant: sed in ea re non levem mensium, temporum ac dierum delectum habebant. Novarum certe Calendarum pOsteros omnes dies a nuptiis habitos alienos. Sex. Pomp. libro. I a. scribit. Mensis item Maius, quemadmodum Plutarchus testatur , nuptiis infaustiis & inauspicatus, existimabatur. Ex quo illud olim vulgi

sermone tritum proverbium e mense Maio nubunt mala. Ovidius lib. s. Fastor. Me vidua radis eadem , nec virginis apta

14쪽

Da R1ru NuPT. PD om, qua nupsit, nec diuturna fuit. Hac quoque de causea, s te proverbia tangunt,

Mense malas Maio nubere vi vim ist.

Dies etiam alios qui nuptiis contrahendis vitabantur Macrobius lib. I. c. I s. recenset: cujus ip et verba subjicere satius suerit: Nec hoc pratermiserim, ais, quod nuptus copulandis Calendas, Nonas c, Idus religiosas, ides, devitandas censuerunt. Hi enim dies prater Nonas feriati sunt: seriis autem vim cub qua fieri piaculare est. Ideo timc etitantur nuptia, in quibus fieri vis virginibus videtur. Sed Verrium Flaeeum juris Pomtificii peritisesimum dicere solitum refert Hurro, quia feriis rergere veteres fossas liceret, novas facere jus non esset, ideo magis viduis quam Orginibus idoneas esse ferias ad nubendum. Subiciet aliquis: Cur ergo Nonis, si feriatin dies

non est,prohibetur celebritas nuptiarum jus quoque rei in vorto causa es. Nam primus nuptiarum dies verecundia datur: postridie autem,nuptam in domo etiri, minium iu-cipere oportet adipisci, se rem divinam facere. Omnes autem postriduani dies, seu pos Calendas seu pose Nonas Idusve, ex quo atri sunt. Ideo ct Nonas inhabiles.nuptiis esse dixerunt.

no nupta aut psero die a picaretur liberta- nrem uxoriam,aut atro immolaret,quo nef- esssacra celabrari. Idem etiam auctor c. is. ejus- dem libri ex Varrone, Mundusiia,cum patet,

A s deorum

15쪽

io B. BR Isso NI deorum tristium atque inferum quasi Dinu

patet. Propterea non modo prasium eommitti, verum etiam delectum rei militaris causa habere, ae militem pro Uri , navem solvera, κxorem fiberum qu endorum ea usia ducere,

religiosum est. Parentalibus quoque , qua mense Februario celebrabantur, conjugium propter infaustos 3c ominosos ejusmodi dies vitandum esse, Ovidvis libro x. Eastorum praecipit his versibus: Postea nateriti tumulis redduntur honores, Prodigiisque venit funeribusque modus. Dum tamen hae fiunt, vidua cessate ρεμει, Expectet puros pinea teda dies.

Nec tibi, qua cupida matura videbere matri, Comat virgineas hasta recurva comas.

Conde tuas hymenae faces,stab igni ε atris Aufer . habent alias maesta sepulchra faces. Pomponii tamen nuptias pridie Idus Februar. celebratas, Cicero G2. Dist. σἐ Rfrat. vi'. a. indieat. Sed & Saliorum diebus festis, abstinendum nuptiis , idem Ovia ldius suadet lib. 3. Fastor. Nubere, ait, si qua volet, quamvis proper

, latis ambo , Disser,habent parva eommoda magna mora.

Contra conjugio aptissimum esse id tempus quod Idus Iunias sequitur, ostendit lib. s. quo loeo filiae diuturnam salutem precatus, ita concludit:

16쪽

Apta requirebam quati e eavenda forent. Tune mihi post longas monstrarin Iunius iam, ias nuptis, utilis esse viris. Primaque pars hujus thalamis aliena reperta est.

- Nam mihi sic eonjunx sancta, dialis ait. Atque ad hune superstitiosem dierum n ptialium delectum reserenda suspicor haec

Ciceronis ex lib. a. Epist. adαμιrem verba: De nostra Tillia, tui me hercule amantissima, spero eum Crassipede nos confecisse. Disserant duo qui post Latinas habenis rebrios. Ceterum confectum est. Jam ubi nuptiis dictus dies venerat, rea-Σima circa comendam ornandamque sponsam cum impendebatur. Quod priusquam ponam, recte atque ordine ficturiim me puto, si usurpatas ab antiquis matrimoni tam contrahendorum Armas aperiam. Triabus autem generibus uxores quaesitas invenio : usu , sarre, coemtione. Arnobius lib. . adversus gentes: MAOres enim ii habent, atque in conjugalia sedera veniunt conditionibus 'te quasilist usu, farre, eo similone genialis liniat sacramenta conducunt. At Ci-eero in Toicis duo tantum uxorum genera ficit: Sι ita, inquit. Fabia pecunia .uDtaeli a viro ,si ea uxor materfa. esset, si i

17쪽

B. Blosso Nil m viri non contenerat. mhil debetur. Genm es enim uxor: ejus dua forma: sina ma- reumfamiliarum; ha sunt qua in manum con

venerunte altera earum, qua tantummoda

uxores habentur. Sed enim discidium hoc facile Ulpiani interventu componitur: qui in

manum tam farre quam coemtione conveniti in Institutionum fragmentis docet. Itaque Boethius ad illum Ciceronis locum, totidem quot Arnobius uxorum quaerendarum modos constituit. Et confarreationem quidem solis Pontificibus convenisse scribit. metsi a primo urbis ortu id ritus genus institutum, Omnibusque peraeque nuptiis sar intervenisse, Dionysius Halicarnasseus indicare videtur.

ζεαι. Idem subjicit, non nuptiis modo sed & sacrificiis omnibus far a priscis Latinis adhibitum. Quod & Arnobius hb. 1:adversus gentes testatur: I-, ait,-is Romuluo, aut religionibus artifex in eomminiscendis Numa , aut esse scivis aut nasci: Nipiumfar monstrat,quo peragi mos Dissacrificiorumsunnium munia. Ovidius lib. i. Fastor. Ama deos homini quod conciliare valeret Far erat,'puri lucida mica salis.. Mum

18쪽

Tura nec Euphrates, nec miserat India eosum, e fueram rubri cognita fila orori. Asconius in 3. contra Verrem oratione:

farium es, quod sacra polluit,farre pio silita

celebrari. Incruenta quippe, S a fmguine pura , prisca sacrificia ex Numae instituto

ατοι. M. Quinetiam inter ejus instituta idem auctor hoc refert: μηανα ἁλφίτων. Valer. Ma . lib. a. Memorabi eap. r. de priscis Romanis agens: Erant adeo continentia attenti. ut frequentior

apud eos pultis v με, quam panis esset. Ideoque in saerificia Mola, qua vocabatur, exfarre se sale constat. Mola quippe secundum Serti Pomp. interpretationem nihil aliud erat . quam far tostum & sale aspersum. & quod eo molito hostiae aspergerentur, inde Molae nomen invenit. Virgilius lib. 2. AEneid. Et salsa fruges, circum tempora visu.

Ubi Servius, Salse fruge , ait, sales far, quod dicitur Mola salsa : qu ct frons mi mi foci aspergebantur , ct cultrLFit autem de horna fruge , 3c horno sale. Ut Horatius: Et horna fruge. Quae ' Horatii verba habentur 3. Carmin ἡ Λ γ Od. 23.

19쪽

r B. BRisso NII Od. . Ex quo eodem loco duos itidem versus proferam. in quibus ita est: Mossibis aversos penates Fama saliente mica. Quo genere loquendi etiam Tibullus utitur, Elegia . lib. 3. Et vamum , ait, metuos hominum genus , omina sile enim lego noctu, Farre pio placant,'siarentesab. . simili modo Ovidius lib. 4. Fastor. Fama dea . micaque licet satientia honorem Detis, on m veteres tu a grana foras. At Virgilius,non insecundo duntaxat AEneid. unde paulo ante versum retuli, sed & lib. i a.

fruges falsis dixit: Dant gracinquit, manibus salso Quod Servius interpretatur osast ἄκου

ses gentes, si rura, inquit, salsai stries

dii Meeperint, nequeunt bene farere. Idem lib. 6. 2Non tura, neque ges salsau, non δε--nique visum liquens paterarum fionibus inferamus. Eaque de causa Mola, salsa dicebatur. Horat. lib. 2.Sat. 3. Ante atra Jam siqua moti evm,improbesas

Et Martialis alieini: msumsi salsas sis molas, ct turis acer se ovidi Area mixta sale dixit lib. t. Fosior. in his versibus

20쪽

I de emtor Ianin , cui eum Cereale sacerdos ponit libum, farraque mixta sale. Far plane genus esse frumenti optimi, Servius in bb. I .Georg. adnotat. Ceterum,ut LR-xini , farreas Molas, ita Graeci μύλὰς sacrificiis suis adhibebant, quemadmodum est ab Eustathio accurate copioseque e XpOsitum in lib. I. Iliad. qui ex Dione esse docet, το ρα κ το-οιλω9. Meminit & Suidas metim bos λου τει . Quo invocabulo mendum esse apud Moschopul. in lib. , admoneo. Ubio proti λ' legitur. Quem errorem ipsa satis definitio convincit. Sic enim explicat: - αλα

δμα . Sed ut ad propositum tandem aliquando redeat oratio, consentanea his quae de sarris usi diximus, Plinius, propius ad nostrum argumentum accedens, bb. I 8. Natu- οἱ histor. cap. 3. tradit: si uis se in sacris, ait, nihil resigiosius eonfarreationis vinculo erat : novaque nuta farreum praserebant. Unde Apulejus lib. Io. de Asinoaur. matrimonium eonfarreare dixit. Nec vero uxorem duci olim nisi sacrificiis peractis potuisse, Servius notat in 3. AEneid. ad eum versum: Connubiis arvisique novis operata juventu Inde Seneca in Octavia. Actu . Euis attonitus tuam Formam Senatus , rum cum supeνε