장음표시 사용
21쪽
xo B. BR Isso NII re νε-st ueras araου mero, Adlata flummum flammeo ten i caput. Et ipsi lauri Disus atque harens ι Sublimis inter eivium tisa omina Deest, habitu atque ora litisiam gerens Princepssuperbo. Talis emersamfreto Spumante Peleus conjugem accepit Tethim , Valerius Flacc. lib. g. Argonautic.. Inde ubi sacrifiem cum conjuge venit ad araου onides, unaque adeunt, pariterque precari Incipium: ignem Pollux undamque jugadem Pretulit, in dextrum pariter vertamur in
Et mox: Primm eua fero, quat tu hanc la a-da vestrocinisuis: primus celebro dotalis satira . Plane apud Hetruscos& Priscos Latinos in conjunctione nuptiali a novo marito & a nova nupta primum porcum immolariconis suevisse, Varro lib. a. de re stic. p. q. a ctor est. Ut ut sit, quo. ritu olim confarrea tio perageretur, unus Ulpianus, ac ne is plane quidem, explicat ii, fragmentis Bruto
rum ex ejus Corpore exequmm,catam ita scribit: Earra convenitur in manum certis verbis,
ct usibus Grem prasentibus, ct solori sacri o facto, in quo panis farreus adhibetur.
Qi madmodum autem eo arreatione
uagebantur , ita distareatione conjugia
22쪽
nuberem fiebat dissuum: dicta dissa meatis; quod fieret farreo libo adhibito. Sed omissam
suo jam tempore confarreandi adsuetudi
nem, aut certe inter paucos retentam, Tu
. Igitur ad alia duo matrimoniorum gene-Ta, coemtione & usu contraista, gradum faciamus. Prioris Cicero in Orat. pro Murenarrieminit. Concipi vero certis verbis coem .
tionem solitam, idem indicat orari Cum audi. Nam neque illud es mirandum qui quibus verbis eo tis fiat, nescias , ' eundem
ejus mulieris, qua coemtionem fecerit, causam posse. defodine. De eius certe sormula totoque adeo coemtionis ritu quoa proferam aliud nihil habeo , praeterquam quod est a Boethio lib. 2. commentarior. ad Topica Ciceron. ex Inpiam institutionia ιμου relatum. Boethio in ipsis lapsae jam Latinitatis ruinis, & ut ita dicam, parietinis nato, ut & aliis ejusdem aevi seculi scriptoribus, tantum tribuo quantum eum ex veterum libris, quibus nos injuria temporum orbati sumus , hausisse video. Nec enim sum nescius, eum in illis suis.Topicorum commentariis, quorum sex duis cat
libri ex septem, quos se conscripsisse ip8-
23쪽
mei lib. I. de disserentiis topic testatur , ad nos, salvi pervenerunt, in cratas ac sapinos
errores esse prolapsum. Qwe illud est, quod ad explicationem ejus loci adfert, quo Ci- .eero legem iubere scribit, Ainduo assiduum mindicem esse. Quod jussum legi Hiae Se
tiar etenim Sanctiae contra eius,ut existimo, mentem libri impressi scriptum habent, quando nulla ejus nominis lex in veterum monumentis, quod sciam, exstat attribuit reuius utique nec interpres esse Sextus Alius, ex quo interpretationem a dia Cicero pro dueit, potuit: ac nec ipse Tullius ex ea lege, quae post ejus demum obitum, imperante Augino, in aliam penitus sententiam lata est, exemplum nisi fatidico spiritu & mentis affatu proferre. Qui err6r eo perniciosior est, quia ex ejus commentariis in ordinem
verborum Ciceronis manavit. Etenim imperitus quidam, legis verbum, quod erat a Cicerone, de Lege ix tabularum sentiente, ut ex Gellio paret, a simpliciter, sicut & alio ejusdem libri loco b, prolatum , explanare volens, margini ex Boethii commentariis interpretationem vitiosam adscripsit. quae deinde in contextum irrepsit. Quia virium altissimas deinde radices in omnibus codicibus egit. Similiter & illud apud Boethium
nota a lib. rs. noct Attic. cap. Io. in loco ex companitione.
24쪽
Dg Rietu Nur T. Is nota dignum est, quod maximae eapitis diminutionis exemplum a deportatione sirmitet a qua tamen constat libertate salva solam civitatem amitti. Nam deportati quidem ἀπουλιδεο fiunt & ad peregrinitatem rediguntur, ceterum libertatem naturalem, Rea omnia quae meri sunt gentium juris ,retinent. bEt quamvis erroris ejus Callistratus , aut sorte Callistrati titulo Tribonianus, patronus alvocari possit, e non eo tamen ab instituta accusatione desistam: in eaque subscriptores melioris notae Veteres Omnes consultos habebo: qui mediae capitis diminutioni , aquae & ignis interdictionem& eam quae in ejus locum successit deportationem subjiciunt. d Uerum hare nihil alhujus libri institutum pertinent: ad quod ut redeam, ipsemet Boethii de coemtionis ritu
verba recensebo: Coemtio, ait, certis solennia
ratibud peragebatur : ct sese in eoemendo perperam enim in impressis eodicibus
communieando legitur) invicem interroga isbant: vir ita, An sibi mulier materfa. esse vellet: illa respondebat, velle. item mulier interrogabat , An vir sibi paterfa. esse vellet: ille respondebat , velle. itaque mulier in viri
a lib. 2. eomment. in locum ab adjunms. β I. quidam. D. de poenis. i. si deportati. S.I M. de legat. 3. l. neque. S. I. D. de milit. test. e I. cognitionum. 3.ult. D. M var. dc extraoria 4 Ulpian. in fragment. Tit. II.
25쪽
eonveniebat manum , vocabamtur Banuptia per coemtionem.'erat mulier mater
fam. viro loco filia.Haee ille:quae totidem verbis resert Servius in lib. 4. 2Exuic occasione sumta ex illis Virgilii verbis, Reppulit,ct dominuma eam in regna recepit. Idem ad eum ex tib. 1. Georgic. versum ἰTeque sibi tenerum Tethis emaι omnibus undis. Suod ait, emat, inquit ille, ad angiquum nuptiarum pertinet ritum et quo se marit- uxor invicem emebant: sicut habemus in f re. Quo etiam Virgilium respexisse, Nonius Marcell. in tib. de propriet. sermon. ain i existiniat r eui interpretationi & Isidor M. S. Et molog. accedit. Coemtionem po ro imaginariis venditionibus peractam . , ut adoptionem, credibile est: in em scienda nummos aliquot dicis causa ia-r venisse. Id enim in aliis quoque legitimis actibus observabatur, in quibus speeie tenus Manei pationum solennia repraesentanda erant. Cujus moris vestigia a nobis in nostris nuptiis usurpari quidam opinantur, tredecim nummorum numeratione. Verum ego ex Barbararum coloniarum , quae
in Gallias ex Gerinania migrarunt, serr que & armis sedes occuparunt , moribusia in usu mansisse potius crediderim. Tam enim Burgundiones quam Saxones uxores suas a parentibus vel tutoribus earum
26쪽
Dg Ri Tu Nu PT, emisse observavi: idque ex capite seu titulo I 4. 93 . earum legum quas Gundobal diu Rex Burgundionibus scripsit: c, ex Tit. 6.9.c, i p. legum Saxonicarum patet. Idque
pretium nuptiale appellatur in Tit. I 2. k-gum Burgundion. ScerM IOo solidorum ex Saxonum legibus, ut cap. 6. docet. Enimvero quae coemtione in manum convenerant uxores , proprie matrumfam. nomine exaudiebantur , ut Cicero Topi- eis auctor est. Gellius lib. I 8. cap. 6. ILlud compendio probabilim est, quod idonei
vocum antiquarum enarratores tradiderunt, matronam dictam e e proprie qua in matrimonium cum viro convenisset, quoad in eo matrimonio maneret, etiam simi liberinandum nati forent ; dictamque esse ita amaIris nomine. non adepto jam,sed cum sipeo omine mox ad istendo: unde ipsum quoque matrimonium dicitur. Matrem autem familias appellatam esse eam qua esset in mariti manu mancipioque, aut in ejus, in cujus maritus, manu mancipioque esset et quoniam non in matrimonium tantum, sed in
familiam quoque mariti, ct in sivi heredis locum venisset. Eadem harum vocum disserentia a Servio traditur in lib. I I. AEneid. . quem quisquis cum Gellio contulerit , non dubitabit mancipi pro mancipio semel atque iterum mendose apud illum scri-
27쪽
pium esse. Matrissa. vero ex V iam lib. s . aut s. ad edictum variant enim e iceo nobis aTriboniano proposita definitio, verbis in quorum interpretatione versabatur, aptata fuit,non ad prisci sermonis proprietatem relata. Illud conniventibus oculis pra toreundum non est,quod in viri familiam venisse Gellius scribit eam quae in manum conveniret. Nam hujus in alienam familiam transitus ratione, capite minui censebatur rindeque in minimis capitis minutionibus conventio in manum numeratur. Ulpianus Tit. II. stagmentor. Minima rapitis dimia nutio est per quam rivitate se libertate salva , statui dumtaxat hominis mutatur. Equodsi adoptione in manum eonventiom. Hine illustratur quod Cicero in D eisseribit: Si ea mulier testamentum fecit qua sercapite nunquam diminuit, non videtur ex edicto Pratoris secundum eas tabulas possessio dari. Ubi Boethius, Mulieres, ait, antiquo jure tutela prepetua continebat. Reeedebant vero a tutoris potestate qua in manum conve- mssent. Itaque fiebat eis prioris status permutatio, erat capite demisista qua viri em- venisset in manum. Quod autem de perpetua mulierum tutela Boeth. notat, Ulpiani verbis comprobatur , quae sub Tit. II. fragmentor. sent posita. Sie autem habent:
28쪽
DE RITU NUPT. 13 missis : sed musicum quidem impuberibus dumtaxat, propter alatis infirmitatem : feminis autem tam impuberibus quam puberibus, propter sexu infirmitatem , propter forensium rerum ignorantiam. Cicero pro Muraena: Mulieres omnes, propter anfirmitatem consilii, majores in tutorum potestate esse voluerunt. Quamobrem Augustum memoriae
proditum est summi beneficii loco & jure singulari Liviae uxori & Octaviae sorori con-
Hare enim sunt Dionis lib. 49. hoc ipsum re .serentis verba : quae indultum eis suisse sine tutore auctore res suas gerere significant. Quod & Vestalibus licuisse , Plutarch. in Numa docet, qui inter reliqua earum virginum privilegia hoc recenset : τ'α Μοι--λαις. Sed enim inter mulierum ac pupillorum tutpres lata erat differentia. Nam pupillorum quidem pupillarumque tutores, ut Ulpia. in Fragment. explicat a, & negotia gerebant & auctoritatem interponebant. Mulierum autem tutores auctoritatem duntaxat interponebant. Igcirco Cato apud Livium b majores voluisse dicebat, nullam ne privatam quidem rem seminas sine auctore agere. Cui L. Valerius apud eundem respondens, Nunquam, inquit, exuis
29쪽
tur μυ- mul Mis,ct ipse libertatem quam duitas orbita acit, detestantur. Unde Apuleius Apolog. prose ipse secunda, emtionis a Pudentilla factae testem, ut auctorem, ejus tutorem Cassium Longinum citat: es, ais, etiam tutor auctor mulieris, vir Dravissimata sanctissimius , omni cum honora mihi nominandus Cassim Longinus. Luare, Maxime, cujud emtionis auctor fueris. Ex illa vero tutorum disserentia Cicero Tvicis a
gumentum a dissimili ita ducit: Non quemadmodum quod mulieri debeas, recte ipsi mu-ἷιrisina tutore auctore solvati, ita quod aut villa aut pupillo debeas, recte pias eodem modo solvere. Ubi Boethius nam quae ab eo bene dicta sunt non reticeo mberes, ait, antiquissu perptiua tutela tenebantur pupilli item sub tutoribus agunt. sed mulieri-biu si quid debitum fuisset, me tutoris auctoritate poterat solvi: pupillis vero minime. Et Inox: aea perpetua tutela etiam nove jam
atate continentur: illorum tutelis errius ainnorum numerus terminum facit. Dispera erum persona miaterum a persona pupillorum vel in eo , quod pupilli non perpetua reguntur rutela: mulieres sero perpetua. Hel quod pupilluου nullum sua etiam ministranda utilitatis judicium habere potes : cum sis aliquis mulieribus . usi non firmus , in σ3licanda familiaris ria militate dele-
30쪽
Da R1τυ NUPT. 23'Am. Hactenus ille. Nec tamen quod tutore minime auctore mulier promiserat, magis debebatur quam quod pupillus sine tutoris auctoritate spopondisset , ut ex Cicerone pro incinna liquet: nec mulier quae in tutela erat , manumittendi jus potius quam pupillus habebat, quod est ab Ulpiano I. traditum. Praeterea pupillos suos adrogandos dare tutores non poterant , quod tantam esse tutoribus in pupillos auctoria ratem potestatemque fas veteres non ducerent , ut caput liberum, fidei fine commissum, alienae ditioni subjicerent. quemadmodum ex Gellio didicimus a. At mulieri in
manum convenienti tutores utiliter auctoritatem praestabant: licet ex conventione in manum eadem prope quae ex adr'gatione effecta sequerentur. Et vero sine tutorum auctoritate non potuisse in manum mulierem convenire, Cicero pro Flauo satis dilucide ostendit. Inde idem pro Cluentio τ bis genero scrin , nulta aussicibus, nuta sis auctoribus. Quod autem ea tutela legitima tam a Cicerone quam ab Ulpiano ppellatur , indicio est, lege I 2 Tab. introductam. Id quod verum puto , & eXAtheniensium legibus hoc caput a Decem - iris descriptum, quandoquidem & apud illos mulieres tutorum , quos Voc 'B .