장음표시 사용
11쪽
Itaque hisee temporibus exsoleta iam extat opinio Veterum quorundam , quos secutus est Hugo de S. victore tom. 3. tract de seientia Λnimae Christi , quique opinati sunt Dimalem Beatitudinem stam esse in actu illo Divino , quo Deus videt seipsum , idest in visione increata Dei
communicata creaturae . Exsoleta , inquam est, de merIro . Etenim Beatitudo cum sit vita beata debet esse sita in aliquo vitali egrediente ab intrinseeo ipsius Beati. Λt Impossibile penitus est, Divinum illum actum esse ab in
Uideri de hoe alia possunt nostros apud Theologos iaetin. de Reatitudine , ubi nonnulla soluunt argumenta , Ee Guer inciis hi es a. Item se id ea soleta est opinio Henriei Gandavensis, qui Τuodl a 3. q. I a. tenet, formalem Hominis beatitudinem po ita messe in illapsu quodam, secundum quem Divina es
sentia ueluti penetrat naturam humanam . Obsoletato.
quam, Ec merito. Siquidem formalis Hominis heatitudo est id , quo Homo Deum possidet. Illapsus autem Divinae Naturae in humanam naturam est polisis id, quo Deus pomi det Hraminem: ergo nequit beatitudo in lali consste. te illapsu, talallas talis illapsus Divinae Egentiae men. tibus Beatorum, sit quid etiam requisitum . obsolevit quoque placitum aliorum . qui sentiebant .
Beatitudinem eons stere saltem magis priueipaliter in habitu, de non in actu, nisi ad summum minus principaliter; pro quo citatur D. Bona v. in . sent. dist. s. q. . adult. obsolevit, inquam , Ac metit d. Quandoquidem ultra complures rationes. quae in Oppositum congeri stilent, ut quAd actus est perfectior habitu ceu magis actualis , Ac alias in eadem aeeidentis linea, ut seripsi a. Phys. q. s. a . s. 2 de 3. tutando, quod existentia non si ii mpliel. ter persectior essentia , urget quod habitus potest e stituere ad summum habitualitier , at non actualiter Bea.
Tandem in dissuetudinem abiit etiam Uegae sententia , A gidii , ae valentiae , qui equidem in intellectus actu
beatitudinem eonsistere prostebantur, sed hunc actum . sve hane operationem volebant, nos ab ipso elici Bea. to quem proinde mere passive . nullatenus uero actis dse habere asseverabant ) sed ab extrinseeo , nimirum hDeo reeipere. In dissuetudinem inquam, & merito. Etenim elim si actio vitalis nequit non esse ab intrinseco elicitiis , ut distincta non vitali. Ultraquamquod negari Mod potest, quod potior persectio emicet in hoc, quod actiud a Beato elisatur, de quid ad illam activd Beatus se habeat; Beatitudo antem est quid persectissimum .
3. Hilae itaque opinionibus praevia explosis ad tres t duci eelebriores possunt. Prima retur, beatitudinem sormalem in pluti a stam esse operationibus. Hul e placiis Pationi dissident inter
se. Quidam namque . ut D. Bona v. in η. dist. q. ait. a. q. s. dicunt consistere in tribus operationibus, nimirum viso.
, amote, de fruitione. Alis autumant . eritis stere in duabus duntaxat: sed de isti sunt divisi . Siquidem non nemo, ut Marsi ius in . q. ultimo censet , cons stere invisone, Ac stoitione. Alii arbitrantur in uisone , di amo. te. Ita Hugo Victorinus, Gregorius. Richardus . Molina , Valentia, sua reet, & Salas; quibus adstipulatur Ma serius in tract. de uisione, litat dicat, magis principaliter eons stete in amore; de nisi Seoti authoritas obstitisset ,
dixisset, aequi in utraque sitam esse. Seeunda asseverat . cons stere in voluntatis actu , nliam itum in amore amieltiae, quom tua prosequitur Deum;
de idem est . ae dicere in stultione , sui a Semissa alibi
profitetur , stultionem esse actionem ab amore indisti ctam. De quo nos disceptabimus insta q 3. art. unieci. Hane amplexantur Seotistae cum Scoto in . sent .dist. s q. . de 3. Iiedi ab ea nonnihil secedat Mastrius nuper in praecedenti sententia ei tatus eum aliis Secit istarum nonnullia. Tertia propugnat. Beatitudinem formalem in sola in tellectus operatione esse essentialiter sitam , nimirum in Dei visone; amorem vero, de seviticinem esse donlaxat
proprietates ad eam consequentes . Hanc eum D. Th. to.
tantur Thom istae euncti, dc plerique alii, ut Tostatus , Cullei, Lorca, vasquea, Granado, Beceanus, Bella minus, de novissim et Artiaga.
. A Des s. Th. p. a. q. a. art. . euius ratiouem num. s.
addueemus; ec habetur concluso Iori et . laee es ει-
ra αι erua, ut cognoscam te solam veram Deum. Prob. I. quoad p p. Tum quia, ut insequentinum. conis
spiciemvis, beatitudo formassest Dei e secutio. quae iciuna duntaxat operatione, nimirum in intellectione ha tur. Tum quia Reatitudo formalis est una tantummodo. sicut de una est objectiva beatitudo: ergo in una solummo iado debet operati e eous stere. Dicentem quendam audivi, duplicem dari beatitudinem , unam nimirum perfecte satiativam intellectus, ec aliam perfect8 satiativam voluntati . At hare solutio ultra quamquod, ut infra dicitur . cum una sola sit potentia eonsecutiva beatituditas obiectivae . in qua conlaeutione . de possessione stat beatitudo sormalis, una quoque duntaxat erit beatitudo formalia essentia lis . Ultra hoe, loquam . urget- quia hoc esset de beato mi serum facete. Qtiandoquidem snge , quod extaret v. G. M titudo essentialis Woluntatis in voluntate, ac non in intelia lactu, nee voluntas esset persem Maia, quia Homo enoper voluntatem non sciat , tamem per voluntatem optat,
scite per intellectum; sicque non solet perfecta voluntatis quietativae ergo implicat in terminis beatitudo, quae sit solius voluntatis satiativa. Aliae ad hane nos ram eonsueverunt adhiberi solutiones. quat refellunt Theologi morales legendi, praesertim Salm in tract de Beatitudine. Unicam duntaxat refellendam assumo nondum per alios uplossam . quae est Mastrii latrin. de visone beatifiea dicentis, quod beatitudo est una unitate aggregationis, nonsmplieitatis. Sed Contra, Tum quia essentia rei est quid simplex: hos autem loquimur de beatitudine quo ad euentiam. Tum quia res quo est persectior es smplieior, ut inductivd palam est. praesertim in Deo, qui smplicissimus est; Rem ieitudo autem etiam formalla est persectissima in linea erea. ita sando . Tum demum quia si est una duntaxat unita lete aggregationis, peto, vel est quid uoum peris, vel per Meldens. Hoe se ad om dicere esset nimirum beatitudi nem socci saeere, quas vero beatitudo , quae persectissima est solet unum per accidens in esse intentionali , quemad modum in esse physico lapidum acervus , qui proinde quid ire persectissimum extat in esse physeo. Primum au. tem propugnati nequaquam potest . Quandoquidem quod inst unum perse unitate compostionis constat ex rebus se habentibus per modum actus. di potentiae. ut inducti. δpalam est, actus autem intellectus, Ec voluntatis in qui
hus contendit Λdset satius, stam esse beatitudinem, non se habent per modum actus, di potentiae, com copnitio novi actuet volitionem, nee d contra , secus una dei, minaretur ab alta , V G. cognitio a volitione deninmiem retur volitio, aut d contra volui a cognitione denominare
tur cognitio; quia forma suam praebet denominationem et . eul communicatur , seu quod actuat, dc in imat. Adde . quod ubicunque sunt pluta , debent reduei ad unum, quod sit caeterorum radix, si ordinatE se habeant. ut inducti τὰ in omnibus ordinale se habentibus Dispi
Ptob. praeterea. Beatitudo debet esse sta in opera tione Hominia persectissima, sed operationes persectissi mae nequeunt esse plures, nimirum intellectus, de volun talis: ergo in una duntaxat consistet. Mai. est indubia .ehm Beatitudo sit maxima Hominis persectio. Nin. pr. . Eorum, quae specie distinguuntur , unum ess alio perse citus , ut inductione elarescit, ec praesertim in Λngelia , sed operationes intellectus, ct voluntatis distinguuntur spe elet ergo &e.
Respondet Mastrius , quod Beatitudo eonsuere debes in operatione persectiori in linea eorum , in quibus e n-sstit, hi mltum persictissima voluntatis in operatione, de persectissima intellectus Operatione.
12쪽
Contra, Tum quia Beatitudo est ita maxima Hominis
persectio, ut nulla alia euiusvis lineae creatae persectio eam aequare, de multo minos luperare queat, cum exeogitabi iis non si r ergo debet esse sita in operatione ita maximd persecta , ut nulla alia creata operatio eam aequare, de mulisto minus excedere ualeat ; sed sui dictum est, nee inseiatur Mas una ex illis operationibus praestaret alteri pe sectione : ergo non in ambabus, sed illa duntaxat supetanis te debet essentialiter esse sita. Tum quia essentiae rerum sant in indivis bili seut numeri r ergo beat itudinis essentia nequit esse sita in operationibus, quarum una magia, altera minas perseeta si .
s. Prob. modi alio ratiocinio, quod simul explodit pluralatatem operationum pluruum potentiarum, ae probat .
Matitudinem in solo i n tel lectus act u , nimi tum io visione egestam, hausto ex D. Th. p. a. q 3 art. 4. eit. Beat it udo scit malis est ipsa beatitudinis ob ectivae eo secutio, seu posisessio a sed ista habetur pet solam intellectus operationem rergo Aratitudo formalis quoad sui ementiam in sola intellectus operatione sita est. Prob. min. Beatitudinis objectivae consecutio & msessio habetur per beatitudinis objecti Wae unionem ; sed talis unio non si, nisi per intellectus operationem di ergo&c. Mai. quam unicus respuere videtur Λ Driaga squi euo nostram tueatus sentem iam, tamen hanc no- seram improbat ratioeinationem j st euidens. Quandoqui.
dem beatitudinis obiectivae amissio non fit, nisi per se par, tionem ab eadem objectiva Beatitudine r ergo ab opposito, Ece. Min. prob. Solus Intellectus est ille, qui attranit obiectum intra se, non vero voluntas, secos quemadmodum in Intel lactu pro obiectis materialibus, ita in voluntate opus solet speeiebus, esto cognoseltiva non sit. At hoe admonitus si si ut quaedam sol Watur Arriagae ob. lectio J quod hie si sermo de unione per modum operationis, non veto de unione quomodocunque ἱ Idcirco humanitas
per unionem ad verbum non evadit Beata . .
Respondet autem Mastra us, quia media intellactus ope. ratione obiectum fit praesens, non vero unitum. Ad hoc si is quidem ut unitum eat, debet esse prilis praesens s Quod &3uadam ex doctrina D. Th. p.a. q. 4. art. I. ad I .comprobat
contra. Bina venia responsum hoc grandem redolet
materialitatem. Quandoquidem fit hie sermo de praesentia intentionali ; sed illa fit per unionem r ergo intellectus operatio est unitiva. Pei spieua est Min. in pesectis, quae
media specie trahuntur, cum species uniatur potentiae coinsnostltivae, eamue actuet. Ob idque quando S. Th. scit. it, quod o ectum debet esseptias praesens, quam uniatur, vel loquitur de praesentia in neri , vel intendit, quod pio cognitione intuiti vadebet prios esse praesens phusice. Pluta legi apud dictos Theologos postum Nobis sussis elat resutasse in strii, α Λrrlagae responsa, quae hacte
. Prob. postremi, praesertim ad hominem contra Sc tis ax, sue illos. qui dieunt, beatitudinem stam esse in solo voluntatis actu ; sve illoa, qui dicunt, sitam esse in
utroque, nimirum voluntatis, de intellectus actu, sed magis principaliter in actu voluntatis, ratione, quam rQuinam sunt non semel expertus. Probabam invertendo contra Scotum , rationem, qua
utitur Scotus in . dist. s. quaestI. Beatitudo sol malis debet esse sita in operatione persecti suma I sed intellectus operatio est voluntatis operatione praestantior : ergo in intellectus operatione eit sta beatitudo formalis. Prob. min. Illa est ope iatio persectior, quae prios amitteretur in easu, quo beatitudo amitteretur ἔ sed in eventu, quo beatitudo
amitteretur, tune operatio, quae prius amitteretur, esset operatio intellectus, pon veto voluntatis peratio : etingo dcc. Min. videtur constans. Siquidem quousque elat/ vid rei summum bonum , voluntas posset illud amare. Ubi
dico ly ρη ser amare, non vero dixi non posset noa amaaste ut effugium praeoccupatem Seotistarum, qui clim pro steamur, amorem beati Mum esse liberum, non vero ne iseesarium quo ad eaereitium , possient respondere , quod
ptias pomet cessare operatio voluntatis . quia etiam per se verante clara Dei visione, possiet voluntas illud non amare. Quod effugium prae eupatur in praelato ineo loquendi modo . Siquidem tune esto possiet non amate, adhue tamen , s vellet, posset amare , quousque clare illum contueretur seque non solet amissa beatitudo, com solet ins νι Ua rosa Phit Tom. IV. contuentis potestate amare r non enim dicitur amimum , quod adhue in potestate habetur. Ego autem loquor in casu, quo beatitudo amitteretur.
Maj. vero prob. Natura in amittendo semper a persecti ribus prios exorditur. Conspicimus namque in moriente homine quod prios amittitui discursus, quam mera sensatio. di quam motus cordis, ae motus pulsus, qui est utrismus, qui amittitur.
Pro euius ratiocinii potiori robore non praetereundum rquod non est vera ; ct si concederetur vera, nullatenus Edrem foret, doctrina quaedam, quam habet Mastrius, scribens, quod Beatitudo consistit in petatione persectissimatum voluntatis, tum intellectus . Falsa, inquam , ut ex dimctis n. s. enitescit. Et insupet non ad rem , quia Seotistae. inter quos Masti ius, dicunt, saltem magis principaliter, unon adaequa id, si tam esse in actu voluntatis ceu persectiori . Eapropter impraesentiarum disputatur, quaenam si perse Otot operatio, in qua sita esse principali sis debeat. Respondebat mihi ex Minori tis quidam, quos de observantia vocant, Anconae ; quod ideo amiua visione amitteretur beatitudo, quia viso est aliquid requisitum. quian I votitum, quia Maecognitum, non vero gula in visione beatitudo consuat formaliter. Sed Contra in lauexi. Ego non ideo probo , beatitudinem stam esse in visione, quia amissa Wisione amittitur Beati ludo. Non, inquam, sed ideo in visoae Beatitudinem sitam esse, quia visio est operatio pellectior ; dc ideo probo,
visionem esse operationem persectiorem, quia si amitteretur Beatitudo, operatio , quae prius amitteretur, esset visio. natura autem via amissionis ineipit a persectioiibus. Ad hoc respondeba , quod quemadmodum , ne res igne cremetur pratis debet tolli approximatio, & tamen appro xiinatio novest pellectior, ita ece. Sed Contra iterum insurrexi primo, quia non solvebantur ea tiones, quibus ab initio id ego probavi. Seeundo. Licet viso sit conditio, ut voluntas amet a quia nis volitum, quin praecognitum ἱ non eamen se molio visionis est conditio ut tollatur voluntatis amor , Scoticis hae tendo principiis, eum in sententia Seoti etiam absque visonis amotione, Et clini actualis vis cinis retentione possit cessare beatificus amor, qui secundum Scotum est libet . sed nos loquimur in casu aluissionis Beatitudinis et ergo praeceps ruit responsum.
Tertio. Quemadmodum viso se habet de formali ad
Beatitudinem setiam namque in horum sententis viso se habet de formali ad Beatitudinem; licet minos prinpaliter dc ut conditio ad hoc, ut voluntas amet, ita forma v. C. Embtyonis licEt se habeat de formali ad materiam, tamen se habet ut conditio requis ta ad hoc, ut introducat ut so ma animalis, ac rationalis , sed hoc non obitante natura adoritur in incipiendo ab impersectioribus : ergo ah opposto non obstante, quod viso se habeat ut eo ditici ad hoc . ut voluntas amet, cum se habeat de sol mali ad beatitudinem, dicendum venit, quod in amittendo, sive des nodo, dieatur adoriri ab ipla ctu a persecti oti . Post temo se sortios urgebam. Et iam in incipiendo viso este ditio necessario requisita ad hoc, ut voluntas amet . eam nil volitum, quin praecognitum . sed hoeno obstante Seotus in . sent. dis . q. q. a. ex eo, quod natura in in .cipiendo adoriat ut ab imperisclioribus, ec operatio intellectus sit prior operatione voluntatis, inseri , operationem intellectus esse impersectiorem operatione voluntatis : ergo
ab opposto in amittendo litat visci se habeat ut conditio, ut voluntas amet ; quia tamen natura in omittendo incipit , petia tioribus, dicendum venit , visionem , quae prius amitteretur, esse persectiorem amore. Consimabam. Nam ct ego eam ad rationem, qua Se tus in dist. s. quaest4. probat, operationem truellectus esse imperfectiorem, respondere possem , quod operatio intellectus est prior in incipiendo, non quia si impellectior , sed quia licet de formali unied se habeat ad Beatitudinem . tamen est conditio necesatio requisita, ut voluntas amet, Λd haee notinis verba audivi. Praefata auteae Scoci ratio abunde iam solota per nos fuit lib3. de Anima q. ultima per vestigando, nam Inretiectara
13쪽
mani, iussu S. Pil V. editi, ae scripturarum dictis, quibus explieat 8 indigitari videtur, beatitudinem solidam eons stete in utriusque potentiae actu. verum confestim interpretantur de Beatitudine quo ad statum ide quo iam diximus s. r. in nimirum etiam quo ad ea, quae Beatitudinis eonsequuntur essentiam, De quo legi possunt Theologi in tras. de Beatitudine. Neque omeit, quod Catechismus Romanus dieat, selo. tui de beatitudine solida. Non, inquam. tiben. Per lyiquidem solida non idem intendit, ac eisntialem , sed eam distinguere intendit a selieitatibus terrenia, quae instabiles adeo sunt, ut merito fluidae nuncupentur. Solidum autem a suido serernitur.
essentiam sita si in voluntatis actu. Forma iis beati itido eoos stit in Gnseeutione, ec postes in ne beatitudinis obi ctivae, qu madmodum in hujus amissione consssit beatitu. ditiis amissio ; sed voluntatis actus est eonsecutio, depossemn beatitudinis obiectivae r et go dce. Prob min. Amor est unitivus, ut vel s. Thom. docet p. a. qua st. I 8 art i. ad 3. Resp. eum eommuni nego min. Ad pr h. dist. ant. est ianitivus affectiv/, eoncedo , possessiud, nego ant de con- eq. Et se intelligendus venit d. Th. pa. 'ga art. 3 Amor namque est unitivus affecti τὰ duntaxat, vel , ut alii l quuntur , inclinativis , at non consecutivd , dc posses-
Contra insumit Mastrius. Esto amne desiderit non sit unlt suus, nisi affectivd, seu inclinat ivd; tamen amor stritionis est unitivus etiam ennsecuti v/, de possem v/ : ergo 3ce. Prob an Tum quia quid plos habet se uitio , quam des det lum . Tum quia quid plus habet amor in Patria , qu Im in via. Tum demum quia fruitio non est, nili de re, quae possidetur. Resp. pti modum non deesse, qui dieant, stultionem emactum intellectus , ut videbimusq. 3. art.unieci g. . num. a. Praeterea nego ant. Ad prob. nego conseq. Fruitio squidem
ruid plus habet, non quia sit possessio, aut consecutio, et quia supponit i bivium obtentum , ae conseeutum , di in possessione: Non enim fruimur, nis eo, quod possi
Reeole dicta num 3 quod nimirum Uoluntas seut amat, seu des derat cognoscere , ita desiderat eonsequi medio intellectu . Qua consecutione facta, ea fruitur . Nec est verum, ques per id, per quod tenditur in all. quid , semper sat per idem ejus eonsecutio . Non, inquam, est jugiter vetum . Quandoquidem Λvarus per v luntatem tendit in divitias i ec tamen media manu eas consequitur. Grave per suam naturam tendit ad centrum, di quodlibet corpri ad sutam naturalem locum , dc tamen media quantitate illum consequitur. Diees. Deus est praesens per suam essentiam intellectulBeatorum : ergo non est opus actione intelle ius, qui sibi Ial, dc consequatur Deum . Resp. quod se ut quando gignitur Homo, generans dicitur unire materiam Animae rationali, attingendo etiam ipsam Animam, non quidem entitat ivd, sed termina ilia v/; de Deus dicitur unire Animam rationalem materiae in esse physeor Ita invisone beata, Beatus lumine gloriae suffultus per sui actum, nimirum per visonem seipsum unit Divinae Essentiae . attingendo etiam Divinam Ensentiam terminati τὰ ; Deus vero dieitur unire seipsum intellectui Beatorum in esse intentionali . Und 3 Beatus unit, Ec prehendit unione ex parte sui , Deus vero unit,
ct prehendit ex parie sui, scque mutua fit consecutio, di possessio. Vidrantur Theologi . Ego enim Mastili objectionem
pugnatio. Voluntas est eonseeutiva Dei sub ratione ho ni ; sed Deus beatistat sub ratione boni , eom beatis.cet sub ratione finis: ergo dce. Praenitet maj. Non enim potest sub ratione boni intellectus i. tum eonsequi, eam intellectus objectum non si ratio boni
Respi nesci maj. Ad prob. dist. Intellectus nequit con. sequi sub ratione Mol tanquam ratione formali sub qua .
concedo, tanquam ratione formali auis, nego. sub ra. tione autem formati sub qua non est possibilis eius Oniae utio, quia voluntas non est consecutio . Verum est tamen, quod illa iacta eonsecutione rationis formalis quae boni, in ea voluntas delectatur tanquam in ratione formali sus qua ; quia eam appetebat, ut dictum est num. s. de iterum num. praecedenti s. De modo, quo intellectus queat apprehendere rationem formalem quis boni nonnulla latim mus in Lostea Syntag. 2. q, . ar . g. 3. num .f. de videri potant Theologi , praesertim vero Godoyrioco ibi relato.
do, quod est nobis magis desderandum a sed est nobis masti adsiderandus amor amicitiae Del, quim viso Det ergo Ece. Prob. min Amor Dei est euilibet praeserendus uni vel si bono, Idcirco Cherubin praecedunt Seraphin . Resp. dist. mai. quod est nobis magis desidetandum ut bonum nobis , eoncedo beatitudo siquidem est honum nobis o ut bonum Deo, nego maj. dc distincta min. nego conseq. Idciteti ut honum Deo est magis desiderandus amor Dei amieitiae , quia ob unum veniale vitandum peccatum esset quoque Beatitudini te nunciandum , s opus solet. videantur Theologi , Et praesertim Salmant. in materia de Beatitudine.
Vide etiam quod dixi praegres. g 1. In sne.
Nam Volansus in PatνIa passa odia habere, mes saltem
r. u ad a. p. annuit seotista cum nonnullis aliis. Quo ad p. vero p. pauciores sunt, qui annuant . Quo in eati di eunt, quod quis foret Beatus secundo mintellectum , dc damnatus seeundam voluntatem : Idqtie de potentia duntaxat absoluta, at non de potentia ordinaria esse possibile opinantur. Audivi Bononiae pubis eo disputatorio in eongressu doctrinam cujusdam ex hujuscemodi opinion istis. Itaque admittebat iste s nonnulli autem eorum id abnuunt a quod voluntas si potentia ea ea manu ducta ab intellectu ; attamen dicebat. quod tali in eam Deus uel per seipsum, vel per quid aliud supplet et munus intelleiactus, proponendo ips rationem aliquam mali. Ob idquestate posset beatitudo in intellectu, tametsi beatitudo non adesset in voluntate. Ubi non praetereundum , qu6d dum contra eum argue batur, quAd Deus elar/ vllax non posset voluntati ulla sub mali ratione proponi; ipse primiter id aegid annue. bat, de ad summum permisit, dicendo transeat , quia .dieebat ille, posset propons etiam sub ratione mali, non quidem sub ratione mali adimentis charitatem, quia voluntati s displieetet charitatis sublatio , iam placeret cha. titas, sicque placeret et amare Deum ; sed sub ratione auferentis Matitudinem . Puta casu , quo Deus revela mei alleus , huius heatitudinem duraturam duntaxat ad certum usque tempus, Ac postea fore damnandum; quod
optime de absoluta Dei potentia est possibile, ut vel apud
Praeteres eo permisso negabat et seq. 8c dicebat auda ctet , voluntatem posse odio habere bonum etiam sub ra tione boni, eam si libera. De quo statim I. sequenti. s. Insuper ad aliud sundamentum, quod habet Vineen tius Ferre , dicendo , extare non rege beatitudinem in voluntate, quae non si derivata I selieitate Intellectua, dce. Posset ex doctrina, quam ab eodem audivi. respon deri id in seiando. Siquidem opinion istae isti duplicem di singuunt beatitudinem essentialem, unam nimirum intellectus, 3c alteram voluntatis . Essentialis Maiitudo intellectus sta est in hoc, quod si persect f intellectus sa tiativa. Essentialis beatitudo voluntatis sta est in hoe . quod si persecte voluntatis satiativa. Vettim duplieem hane beatitudinem essentialem refelle te haud dissicile erit ex dictu a nobis art. antegresso g. 1.
14쪽
I. Uo ad p. p. probari posset fundamento vincentii
ci Ferre nuperrime nutu. a memorati, & videndi intrach. ae Beatitudine, di praefatum responsum resuta te ex dictis teticiacto art. s. a. num. s.
. Probarem autem ipse sic. Si per Impossibile extaret summum malum infinitum simpliciter in omni linea Uald intuiti ψὰ visum . non posset a voluntate amari r ergo ab opposito luminum bbnum, in stirum simpliciter in omtii linea Catii visum intuit ivd nequibita voluntate odio habe ti. Cotileq est exacta. Λnt. Prob. Nulla in illo foret ratio, hocii amabilis r ergo die Probo ant. Ratio illa boni vel so. ret veta Mnitas . E haec non, quia laesis non esset malum infestum in omni linea. vel appareas. At neque se, quia alias se oon estit elaril intuiti ve visum . 5 respondere quis non vercatur , quod quemadmodum ludoctrina prae aliata sub n. r. voluntas est libera ad odio ha bendum honum, ita quoque ad amandum malum. Contra. Ex hoc sequeretur, mae ab infinito malo Maiatiscati per amorem illius summi, & infiniti mali, non se clis, ae modo beata sat in Patria per amorem summi, de institii boni ; sed hoc omni prorsus salsitate laborat : ergo non prisset illud summum, ik infinitum malum diligere niln. si sotest quod minime eredendum; negetur, posset suaderi exemplo intellectus, qui sanE beatificari minime potest a salso clat8 eognito , de viso ut salso, cum intellectus persectiri sit veritas, de non salsitas, saltem de uera loquen-dci persectione : eιgo neque voluntas a malo . Etenim quemadmodum salsum opponitur vero, ita & malum oppo. nitve bono ἔ dc quemadmodum intellectus persectio est ve- tum, de non salsum, ita voluntatis persectio debet esse anum. ec non malum. Mai. autem γλ. Sua aequali ponset libertate aeque amare summum, de infinitum illud maialum, clare, de intuiti vi sisum, ae modo odio habete sum.
md, de infinitum bonum Hare . de intuiti τὰ visum ; sed
uoluntatis Matitudo sita est in amore, de non in odior ergocte Prob. min. Siquidem odium est actus sugae, de motus violentus veluti cujusdam irae. Cotis Nequit intellectus Matiscari errore, aut visus
exeritate; ergo nee voluntas I malo. Quemadmodum nam
que persectaci intellectus, ec visas est lint, ita voluntatis persectio est bonitas. Nee discrimen iuverit adducere de voluntate, quia est liis
Non. inquam. Quandoquidem ideo falsum cognitum ut salsum nequit esti intellectus beatitudo etiam de abs luia Dei potentia, non quia intellectus si potentia natura. lis, de non libera, hend vero quia pet sectio intellectus est
verum eui adseriatur salsum, quemadmodum amaro oppo nitor dulce, odoris moe, ecL.
Si dieatur, quod non beati Maretur ab illo malo summo, quia est Λ illud amaret, haud tamen amore, qui ad eam beandam lasseeret. Contra. Voluntatis Beatitudo nequit esse, ius summus amor, ut palam est in Beatis summe amantibus summum num, de probatum iam est, noti posse esse summum odium, quia hoc est sugae actus ; sed tune cum vi amaret summum illud malum i ergo bearetur a summa malo. Prob. min. Tune amaret illud quia malum ; sed latet summum malum : ergo dce. Sicut modi volantasm Patria , quia amat Deum, quia summum bonum elatἡ visum summ/amae . Seque ubi Beatitudo definitur , quod si s Mus omniam Moorum ara regatione prefectas , tune definiti deberet, quod sit Martis amniam malaram aggregari ne pessimus. Praeterea sequeretur, Intellestum per assensum posie prosequi salsum cognitum ut salsum, tenebras. dcc. tametsi non beari ; quemadmodum Voluntas posset per amoremptosequi malum . Sicut namque Intellectus assensus quantum est de se sertur ad νetum, de dissensus ad salsum i ita amor ad bonum, de odium ad malum . Responderent sors tan minos temer/, quod lethale pem catum nostra in sententia est malum infinitum i de tamen amatur a voluntate. Sed Contra . Pereatum est malum duntaxat in linea moris .
Ob idque iteram insurgo se. Si per impossibile extat et in a. tum infinitum smplieiter Iu cimnὲ linea, non solet amabIle : ergo a pari bonum infinitum simpliciter in omni linea
non erit odibile ; sed Deus est summum bonum infinitum in omni linea , nimirum tum physeat sim morali r ergci nequit a voluntate Odio haberi. Αω. prob. ut sapia. Micatum autem est quid bonisndinea physea, puta vel irile , vel delectabile . Si ulterius respondeat ut, quod amati posset malum illud
Infinitum, quatenus bonum aliquod ea usaret. Contra est. Bonum illud, quod ea uiatet ut, vel esset rea. te, vel duntaxat apparens. Non primum, quia nemo dat quod non habet. Neque se eundum , quia sciata videretur
malum illud insnitum, a sortioli videretur, bonum illud
apparens non esse verum bonum, nee msset ei apparere bonum, dum esset in re malum e quemadmodum qui clari
contuetur bonum infinitum, nequit obseu id videte aliud bonum. taliter quAd istud appareat tibi malum. Si dicas, in hoe stare disparitatem, quia nimirum bonum
Infinitum potest verum causare malum physicum, ni tum privationem beatitudinis. Illud autem insnitum malum causare nullum valeret bonum . Sed Contra. Illo ab instito malo nequiret eausari bonum allia quod amabile, ut jam ostensum est, quia nemo dat quod non habet i ergo pariter infinitum bonum, ut est Deus , ne uit aliquod caulare malum vere odibile.
Et lieet eausati a Deo queat physenm illud malum, nimirum Beatitudinis primatio . tamen, ut perdost J scribit Fet re in tract. de Beatitudine in sua prima conclusociis εu.jus probatione, malum istud mini md foret odibile I solun tale non inoldinata, sed tegulata rectam per rationem, adeo
que Diviaci a nutu potitie pendente. Si tandem dicatur, quod voluntas posset insalto in illo
malo amare bonum illud apparens.
Contra salsum istud suppostum est. B titim apparens illud dicitur, quod bonum non est , & bonum ex stimator; sed quietate conlpieetet intuiti νε malum illud infinitum, non posset ita aestimare . eo quod cognitionem mali praestantiorem solliretur, quam obtineamus nos, qui malum illud institiatum non videmus,sed nos cum hac, q.iam habemus cognitione. stimus, dc ignotare non possumus, quod nullum verum bonum pollet ab in ita illo malo causari, quia ista eum cognatione ignotare non possumus, quod nemo
dat, quod non habet : ergo uisum est suppostiis innisam quod posset malum illud esse apparens bonum ei, qui clardiniuitive malum illud infinitum videret . Firmissimam igitur habes rationem sundatam in ex suppositionibus illis, quae fieriti raro nsueverunt, ut ex eis vetitas aliqua dedueatur. Sie ei iam in Theol digitis in materia de Ttinitate illa olet conicoserti diiseultas ,
num Spiritus Sana us in easu impossibili, quo a Filio non
procederet, distingueretur realiter ab illo .
s. Hoc eodem ratiocinio potest e clusio probarI quo ad a. p. contra Scotum . Quandoquidem losnitum malum elaiare uisum voluntas non modo non posset amare, veri, etiam nee posset non odisse, ac nectitit id quo ad e,etritium illud odio haberet : ergo pariter honum Insnltum ciarὰ ln- tuitioe visum non solum non posset odio habere, Veroni etiam nee posset non amare, idest necessario qu5 ad exeret. tium amaret. lle it neo. ssitate non coactionis , sed propen sonis. Conseq. est exacta ut supra a pari. Ant. proh. Negati haud potest, qu6d voluntas non obstante sus Jibertate noti moditam expetitur diffcultatem in compe cendo oditim erga malum aliquod non adeo excedens, v. G. inimicum ut sibi malum i nec dubitare fas est, quod summam Anima expetitet ar dim cultatem in signando odium erga Dς nonems eum elata intuitlud contumetur, ut sbi insensum, eamque vexantem: ergo pluscuam summam dissicultatem phν- stram squae summa dissicultas physica est impossibilitas m talis j adeoque impossibilitatem pnyscam experiretur in suis spendendo Odium erga infinitum , si extaret malum . quod sand longe maius solet .
Aliae rationes apud Theologos, allasve tibi di omitto in Theologia.
15쪽
rum posset repraesentara Deus ut eausans malum aliquod, nimirum ut ad mens beatitudinem, cum de potentia absoluta auferre eam queat.
vetam ad hoe habes ex dictis sub num cum Ferre, quM B. ii soluntas, eeu Ordinarissima . non posset odio habere malum illud , een illa , quae penitus in Deum transi formata , vellet neeessario, & maret quicquid Deus vellet . Quod si seeos foret, iam non solet recte. de tectins 3 ordinata per elaram Dei visionem . sisque non solet
ille talis Beatus nee etiam per intellectum ; adeoque ensemus extra quaestionis statum .
amandum , & odio habendum . verom ad hoe Scotista , qui tenet , voluntatem In Pa tria neeem ali duntaxat quΛ ad speeificationem , & non quo ad exereitium , respondebit , in Paula esse liberam libertate contradictionis, nimirum ad amandum. dc non amandum per suspensionem actus amoris et at non liberint a te contrarietatis, hoc est ad amandum , vel odio habendum Deum. Thom ista autem volens, neomtari etiam quo ad me eitium , respuodet, quod licet sit libera absolute, noti tamen ex suppositione summi boni clard vis . Sicut enflabsolutὸ sit libera, tamen ex suppositione, quod amet , non est libera ad odio habendum, imo nee ad suspenden.
dum amoris actum dum actu amat, sue ad componendum amorem eum non amore, sue cum amoris suspecisone.
quod amor viae, & amor Patriae esto si ejusdem speciei ;eamen in via regitur cognitione obscura ; In patria vero tegitur ecignitione elara 1 Idcirco iste, non veto Ille est
Reliqua de hoe videantur apud Theologos p. a. In ma. teria de Beatitudine, de praesertim apud Ferae. Nobis amrem aliqua potiora indistasse susse lat.
Ioniam haud benil humanorum moralitas actuum percipi valet, nisi noti ne huma. norum actuum praemissa , idest volunta. rti . Ac in voluntarii r Ideireo quaestio ista praecurrit quaesionem de actuum huma
Da quiddstare, er muti m citate actas volunt νI . a. Ur Ondi ut de ea s/at a actus voluntarii Si quidem in eYtate voluntatium cunctis exploratum est, eum
nemini inexploratum si, voluntatem extare.
D suitur autem voluntarium ex his , quae habet tum Aris 3 Ethie east. i. tum A. Th pa .s art. a. dc E .ex pluribus sS. Patribus sic : Vatiar nam es actas , quι proce δι a m ne ra intrinse a cum .un ιιιone finis . Definitii in s hujus irreprehens bilitas eniteseet sngulas eius ostendendo dictiones Dicitur primo actas . Per qua in particulam e nuenit eum caeteris actihus etiam non voluntariis. Dicitur dei neeps qui procedi ne o in. ν inseco, ut secernatur a violento Dicitur postremi eum tunsa one fis s. ut dist. iuruatur ab omni actu naturali, qui tametsi ab intrinsecra si , non tamen dirigitur eum cogniticine finis ab eodbm agente, ut nutritio, augmen latio, dce. LV au em Finis intelligitur tanquam latio sor. malis ob qua ut dis inguatur ab intellectus actu. qui , ut q praegressa art. h. g. . num. O. ad 3. scripsmus, tametsi rationem Finis attingat, idest honum, ut rationem quis; non tamen ut rationem formalem με qua . voluntatium itaque est . quod habet emanare ex voluntate operante propter finem , e m non moveatur ad agendum, nisi isne .
a. Qua ex re habes, non esse idem voluntarium , &Iiberum , t m etiam actus necessarius voluntatis si a miniscipio intrinseco, nimirum ab ipsa voluntate ei m snis eo. pnitione lie/t aegr/. De quo ait. sequenti unico s. . &
Imo interdum eontingit , actum necessarium esse maiapis, ae persectios voluntarium actu libero litat persectio. te duntaxat aecidentali . non essentiali; dum nimirum ne eessitas est persectione sub oritur cognitionis, ut in amor Dei elat/ uisi in patria, iuxra ea , quae seribunt Nostrates p. a. eontra VasqueZ, Salam , Loream, Almaynum & Conradum; de videri possunt Salm. Gonet intract. dedoluntatio, de in voluntario, di Guerinois hic q. . art. i. maesto a. Est namque beat Iseus amor a voluntate ran. quam a primet pio intrinseeo. eum persectissima stiis eo. gnitione . ne quo iterum infra are. sequenti unico si.
A ad voluntarii multiplieitatem, dico , multisa. riam diuidi voluntarium posse. nimirum ex parte ipsorum oppetentium, & ex partem tili appetendi. Ex parte appetentium dividitur in vers 1 - , et in m. persectum. Pers ctiam dieimus, quod provenit ab inerim seeo eum pers cta finis e nitione ea serente finem cum mediis, ut in agentihus intellectivis Imperfectum est , quod est ab intrinse sed eum imperfecta finis cognitione , ut in Belsis, quae tam eis cognos eant rem, quae es finis, non tamen snem formaliter, idest non emnoleunt propoeti nem mediorum eum fine, ut scripsi in a. Phys. q. 3. art. 3. Eo
vel mavi md quod in Arotis extat voluntas duntaxat i m. persecta, nimirum appetitus senstivus, at non appetitus rationalis.
Ea ex te trabes, quod voluntarium sumptum pro eo , qtio nomen est impostum ut a principallori, est solus voluntatis actus At inspectum pro eo , ad quod sint. fieandum est impositum, est etiam actua sensti vi appe
Hoe imperfectum voluntatium potest admitti etiam in actibus indeliberatis Hominis, qui dicuntur actus Homi. nis, non vero actus humani. Quandoquidem actus hv. manus est, quia ν lunta e proeedit Hominis eum ad ver . tentia saltem virtuali rationis; actus vero Hominis diei. tur , qui ab Homine fit ulla absque rationis advertentia etiam virtuali.
Ex parte modi appetendi voluntarium persectum mul. risormiter dividitur. Aliud itaque est voluntarium direct/, aliud indirect/. Voluntarium direct/ illud diei mos, in quod voluntas di recte in se ipso consideratum tendit, ut com quia die se. so oon uult sacrum audite Indirecte velo illud eu, in quod indirectd duntaxat, Ac mediante alio, quod ad Idnoo intendat, voluntas tendit, ut V. G squa die secto, )m tempus es, Missam audiendi, se uenatui, vel ludo
Di Et quod ad id κε n intendae. Etenim s ille vena. tui se committat vel ludo, hoe intuitu ut sacro non lo. tersit, tune illa non auditio saeti est volita direm, ta. meis in alio, quia illud aliud est volitum propter non
Qua ex re habes, quod direct/ volitum potest aliqoldesse di in se , di in alio ; indilectd vero volitum non stat, nis
16쪽
nis in alio volitum, nimirum ut dum quis vult aliquid, quo praepeditur aliud iacete, V. G. cum quis tempore diis cho se ludo committit, aut venatui, non hoe intuitu , ut sacro non intersit, sed ob vehementem, quam venatui, vel ludo, assectionem habet.
Hi ne perperam Suarm p. a. trin. a. disp. . sin. . num. I.
dixit, quoa esse indilect/ volitum potest esse vel in se. vel in alio . De quo iterum , Deo dante dicam in tras. De legibus quaest g. quae erit de Ignorantia legis artis. 6. r.
Quoties tamen est voluntarium etiam indilect8, omissio actus debiti est preeam incisa, & dieitur voluntarium in causa, proindeque recatum in eausa, modo suerit excitatus, qui se vult, ad advertendum ,-tenebatur adverte re, modo, quo, Deo dante, dicam In tract. de legibus quaest. g. art. . Et in appendice ponenda post eundem Praeterea voluntariam allud est formaliter tale, aliud virtualiter tale. De quo vide quaest. praecedenti in Praeloquio num, . Denique voluntatium aliud est legale, allud personale . Legale est illud, quod est factum a voluntate aliena , quae tamen in una legaliter eum voluntate illa , eui dieitur essa voluntarium legaliter, sive lege humana, qua voluntas Pupilli dieitur translata in voluntatem Tutoris , quo pi lude quiequid si, dieitur Pupillo voluntatium; sve lege naiaturali, qua eunctorum Homini, m voluntas erat translata in Λdae voluntatem, een illius, qui erat . cunctorum ea
put . Idcirco hoe modo mecatum originale dieitur de post ris voluntatium. De quo suae Theologi p. a. in tract. de viistiis , & pereatis.
I. I. a. A Llis sub terminIs proponi dubium hoc eonsuevit, etia A mirum quae fini quae eausant Involuntarium . Praeeonsiderandum , quod licet non sit idem esse violen tum , & esse involuntarium rigorose ; & propterea non omne violentum est in voluntatium , quia inpoluntariam dieitur duntaxat in cognitione praeditis ; violentum veto etiam in nrin eo nostentibus, elim reapse impulsus lapidi, sursum si ei violentus : ad eum modum, quo esse irratio. nale liedt etiam lapidibus competat , nihilominus in rigore de Solis Brutis dicitur. Licἡt, inquam, ita si, imo nee omne in voluntatium sit violentum, ut liquet eom operatio aliqua elicitur naturaliter sine finis eognitione ab Homine, tamen nominquam aliquod in voluntatium est violentum;& propriit tune dicitur coactum ἰ quod in non viventibus diei tigoroia nequit ; nee omne necessarium est violentum, ut palam est de actione, qua ignis calesaeit ; licet e eontra omne violentum sit necessarium . Ideitch recole, non solam quae seripsimus a. Phys agen. do de natura, & violento quae ili uocula 3. verom et Iamininth. q. 3. MO. F. t. n. 7. ad 1. arg. in fine ejusdemnumsri eum Λrtlaga fallos quosdam dicendi modos Vasque etii. Con imbricennum , dic circa violentum a Meelmus .l equo hie agit Guerimis, & in Theologicis p. a. Gonet, Involuntarium igitur definitur per eontrapositionem advoIuntarium, esse illud, quod in cognitione praeditis Diansn est a priue pio intrinse est, vel fles a principio ιnινι nisseca non est cum cognitione fims. Λltero namque ex his defieiente adimitur voluntarii ratio. Idcirco si quis meo apprehenso brachio per vim eum applicet ad aliquem seriendum, id non erit mihi Voluntarium . Sie Luciae non tuisset voluntarium stuprum si ad lupa ar fuisset deducta, ceu lais vitae , & per vim ε - ... Quoniam igitur, ut sestin/ diretur, inter ea, quae in. voluntarium ea usare possunt, supputatur vis, idest violentia. Idei reo Praemittenda venit doctrina, quam habet S. Th. tum p.
a. q. s. art. a tum p. p. q. 82. art. . tum q. a a. de ver. art. s.
sub finem, & alibi : cui adstipulantur in hoe Scriptores evecti ; 3c ex professo pertractat Guerinois hac art. . s. a. nimirum quod in dupliei digerentia imissis aliis, qui modo ad rem non pertinent sunt actus voluntatis. Quania snt m deUa Phit Tam Indoquidem alii sunt Mus proprIIImmediat8 ab ea ellius, ne sunt velle, & nolle. At illum ab ea imperati, ot ab alia potentia elieiti, ut sunt V. G. scribere , loqui, videre . te. Itaque loquendo de prioribus actibus dicit, nee a Deo
etiam ut agente particulari, voluntatem posse violentiam pati, proindeque non posse huiusmodi actus diei violentos, ae eoactos. Idem die de actibus, qui lanequidem ab eadem voluntate elieiti, sed per alium actum anteeedenter impe rati, ut electio mediorum, quae imperatur ex vi intenti nis finis &e. propter eandem rationem. At loquendo de actibus, qui media alia potentia eliciuntur, docet, pos in iis violentiam pati, proindeque posse huiusmodi actus ense violentos, ae eoactos. Quandoquidem possunt etiam eontra voluntatis inelinationem per sim prodoeit v. G. Dotest per uim apprehendi brachium Hominis set te nolentis , ec moveri ad seriendum. Item Homini volenti videre ,
claudi oeuli , ct nolenti videre , aperiri me vis oeuli possunt. s. II.
V Moria volatitarium fi De reν adimιι. . T Ntelliunda coneluso venit iuxta nuperilis dicta quo I ad actus externos. Item intelligenda venit de vi, seu, quod idem est, violentia, qua potentia applieatur ad actum illum . at non de vi testia illa, qua assicitur aliquis ut seipsum applicet adactum V. G. com Ridelis torquetur a Tyranno, ut Idolo cultum exhibeat ; de ista namque ν Iolentia dicetur s. se
quenti agendo de metu, rem possit tune quis non agere, αmtids mortem subira. Hoe supposto concluso est apud cunctos eommunis. Et 3. Prob. Ut antegressos. dictum est. si e 2 illis ait rum des elat actui. Dimirum vel qood sit ab intrinseco, vel quod sit eum eognitione sitis, tollitur ratio voluntatu; at ut actus illi editerni tametsi semper forent cum cognitionenis, hoe ipso, quod violentia in sensu praedeclarato inseris tur, sunt ab extrinsem : ergo non sunt voluntarii. Hine S. Th. p. a. q. s. art. s. in eo sciat, inquit, in rebus , quae cognitione earent violentia fatit ahquid eontν naturam, ita in relua cognoscensibus f eιι , an u a esse eantra voluntatem. Ita ad autem es conisa'natuis stam dIeιιών essa innis ura e ; es similitis quod es e n-rra vota ratem dicisti ν esse in holuntarium. Unis Utiis Du/ι Involuntaνlum eas at .sle s violentet impulso capite adigatur quis Idolo eaput inelinare ἔ aut violenter sexo poplite adigatur quis ante Idolum genua eurvare ; aut, ut inquit Goudin, manu thure plena eoram Idolo prunis aduratur, donec ignium ardoiare soluta in subjectas prunas thus emittat ἔ aut si violenter arrepta manus adigatus ad impiam subscriptionem, dee m. Iam est, hujuseemodi actus non esse voluntatios . Hsne virgo Silaeusa Tyranno , si iram , inquit, Jasso a vis. νaνι, .set uiras m δι duphcab αν au e ronam. Tunc enim voluntas agitur, potius quam agat.
αχον Λιιν saltem ισρtiendo , non potest . Eapropter timor non est de malo pur8 possibili, secus timere quis prudenter posset, ne tueret Gelum , sed est de malo sutura , aut probabiliter imminenti. Ob idque iam lim Legi speti tos, dieitur passio ea ara ex ιnsant , vel faturo peri.
eau. AD Th. etiam 3. p. q. r. art. r. dicitur mentis tr pidatio .
Dixi autem etiam de timore eadente in Constantem Vl-rum, & se habente ut causa totali. Pro quo Hoc te non praetereat, quod timor saliis missa divisio l-hus, quae hane ad rem nos saetunt puta in filialem , sive
17쪽
reverentialem, di servἱlem Ere. duplex pereensetur. Unus
dicitur metus eadens in virum eonstantem, idest metus gra-νis ut V. G. metus mortis, triremis, perpetuae carceris , servitutis, mutilationis, crueiatus atroeis, stupri, infamiae,
amissionis status honorisei, aut honorum oce. qui virum etiam sortem ageere posset, ut ex toto titulo Codieis des a quae causa meus fana, o c. cum dilectus G sIs, quae vi si adst moti sum grave id timendi, ex quo etiam vir fortis, ac tonstans posset I suo proposito dimoveri. Alius dicitur non cadens in constantem virum, ideo levis, ut V. G. alleuius minae moderatae me uniariae cte. vel met M damni gravis, tamen hie metus est ex levi motivo.
Praeterea metus ea dens in constantem vitum potes duritisci modo se habere ad actionem. Uno modo causati vh, idest
ut causa actionis, taliter quod in eam influat saltem moraliter dc Homo vere agat ex eodem raptu et scut re vera V. G. Mercator tempore saevae tempestat is e4 naufragii metu proficit merces pretiosas in mare. Et hoe modo adhue dupliciter, nimirum vel ut eausa tota sis, ut in praefato exemplo . vel ut causa duntaxat partialis, adeout actio fieret tametsi metus ille non adesset, vel cessaret : quo pacto ies se habet in eo, qui paratus est ad Idolum ecdendum . vel ad surandum cui tamen alius minatur mortem , nisi Idolo cultum exhibeat, aut suretur. dcc Uuae namque ibi sunt eausae partiales impellentes Hominem ad furtum, vel facii legum cultum, nimirum avaritia, aut idololatriae, dimetus . Λlio modo puris concomitanter , taliter quod
actu, sat quidem dum aliqua sese offert magna timoris crasso, non tamen est timor, qui ad agendum impel. lat. sie Martyres Christi, V. G. Hermenegildus eum
mortis timore, partem saltem sensitivam assiciente, eoLlum subjiciebant secuti, & gladio ; tamen timor non erat
eausa impellens, sed potius, quantum in se est retrahens . His supposiis. Concluso traditur a D. Th. p. a q ε. art. s. & Arist. 3. Ethie eap r. Et s. Prob. Actus qui ex ejusmodi metu sunt sunt smpliei.
tet in potestate facientis, ita ut possit agere, di non agere. Quod ex eo maxim/ evincitur , quia agetis applicat meminb a sua ad tales actus, non vero per vim talia membra ab
alio editi inseco applicantur, secas foret violentia , de qua D msetipsimus 6. antegresso v. G. dum quis minatur alis teli mortem nili mendacium dicat, vel Idolo thus adoleat , si iste ob ejusmodi metum se minanti obtemperet, Ipse apinplicat os suum ad mendacium dicendum, suasque manus ad tbutis lassitu salsum Numen colendum , cum posset non applieare. Cuius ea est ratio, quia hujuseemodi actus tametsi non
stit juxta inclinationem voluntatis existentis extra tales , vel tales cireum stantias, extra quas esse optaret , tamen
sunt juxta illius inelinationem suppositis ejusmodi elisum. stantiis : ergo istis stantibus eii eumvantiis et unt simpliei,
ter voluntarii. . . te V. G. Mercator optaret, non esse inister Levientes procellas, quibus metu naufragii indueitur ad
merces abjiciendas ; tamen suppostis procellis vult potius merces projicere, ne ipse naufragium patiatur. QOa ex re habes, quod actus ex eiusmodi metu fasti sunt simplieiter voluntarii, solumque secundum quid in v luntarii . Et licti sint mixti ex voluntatio,& in voluntatio ;tamen magis obtinent de voluntario, com snt simpliciter in operantis potestate : idcirco si mali sint, vituperium merentur, de poenam . Hine dixit Λrist. de eum eo D. Th quia Homo debet potios mortem subire qu m turpissma perpetrare. Solom ergo facit metus ille, quod non adeo irande vituperium debeatur, nee adeo gravis pcena. viis ratur lavellus Eatenus autem qui ex gravi metu interdum quaedam non observat praecepta, puta audiendi sacrum , sestum sanctis candi, aut smilia, si immineat periculum mortis, dic. non peceat, non quia actus illi non sint simplicitet volunta iii ; sed quatenus in tali elicumstantia talia praecepta non uetent, modo quis ad talia non observanda non compelle retur in Fidei contemptum. Ratio itaque est, quia talia praeepta, ceu amrmativa, non obligant semper, de ad semper. Et mens legislatoris etiam Divini suit non obliga. re cum tanto ineommodo : Ob idque non fuerunt νeι ωι Dii sabbisai Naehabae ι ilia die o defendentes i. Machabaeorum a. 4'. Sola enim praecepta negativa obligant semper, & ad semper. Per quod solvitur objectio. 6. injicies contra hoc assertum. Matrimonium contra.
ctum ex metu calente In eonstantem Ultum est nullum, sicut etiam votum solemne ex tali metis emissum, saltem cui expendit ΛZorius p. a. lib. ro. e. a 3. q.ε. si timor si incusesus ex Me talis voti, dce. est nullum e p. tenIens de Don sotibus e a de ea, qui du ιι in matrimaaium . im se cundum HentiqueZ sib a. e q. etiam signum quando fiunt extimore reverentiali conjuncto cum minis: ergo fgnum est,
tales actus esse in voluntarios.
Resp. dist. ant. sunt nulla suapte natura, seu lege naturae, nego, ex lege humana Ecclesastica, concedo ant.
Hoc admonitus sis, quod tripliciter aliquis edi actibus illis potest fieri nullus. Primo per hoc, quod per vim applicetur adactum V. G. in mattimonioeontrahendo, s dum Conjuges sunt coram Parocho, impellat quis eaput Puellae ad sigoificandum, quod ipsa annuit. Et noe modo est nullum ex rei natura. Alio modo per hoc, quod expresse annuant ex metu, cum intentione tamen non contrahendi, religandi, sed duntaitat svigendo. Et hue etiam modo actus
est nullus ex lege naturae. Tettio modo ita, ouod intendat, se ligate. Et e ultio modo quidem actus est nullus, non tamen ex lege naturae, sed ex lege Ecelesint ea. Ciam aeques ut inquit Guerinois .matrimonium , de votum solemne fidelium sint contra us quidam s est enim matrimonium contractus inter vitum, si uxorem , votum vero solemne contractus inter personam voventem, ac Ecele.
fama pendent propria in valore a legibus Ecclesiasticae Rei. publicae, & , conditionibus ab ea sta ii piis. Hic etiam
ratione matrimonium clandestinum es ivilium, non ex jure naturae, sed ex jure Ecclesiae, quae in Tri ntino reddidit inhabiles contrahentes Handestind . Et ouidem merito conditiones istas apposuit Eeelesa io hisce duobus. Com etenim sol actus quidam, qui perpe. tuum , de indissolubile vinculum inducunt, conveniens suit,
ut plenum, persectumque voluntarium requireret pia Ma.
ter Ecclesia. De quo νideri etiam potest Sanchra lib. 3. de
mattim. disp. 3. dc s. .l lita ex re habes, reliquos contractus tametsi ex parte gravi metu sectos este validos,eeu simpliciter uoluntario , litat i l. liciti siot praeterum ex parte incutientis. Imo dc mattinio.
ni una erit validum si timor sit juste ineuilus. Λ22orius p. a.
Electio quoque eanoniea ex tali metu est nulla ex xl legis Ecclesiasticae, de merito, Tum quia electio ut talis omnimodam dieit libertatem. Tum quia secus non foret cationi. ca . idest regulata . Quaedam alia apud Theologos p. a.
nem auget, o facit magis voluntarIam. 1. Cle S. Th. p. a. q. s. art. 7.I Antequam probetur conclusio hoe te admonit timvelim quod concupiscentia esto ab Λug. in lib de persectio ne iustitis cap. 6. vocetur desiderium peccarι, de ab Apost Rom. . peceatum , o Iea peccari , non propterea sine n stto consensu est peccatum, sed sic nuncupatur, quia ex peceato nimirum ex originali reatu orta est ac ad peccatum
simulat. De quo susE dicam Deo dante in Traci. de
Concupiscentia itaque est passio quaedam appetitus senis stivi, pr tequentis bonum sens bile, di delectabile. Et quamvis tum in bono, tu ua in malo dici queat, tamen ex uru loquendi, si absolutὰ nominetur, nonniti in malo su
Concupiscentiam autem dicimus, de libidinem, de tu
xutiam. Quamvis namque prophanos apud Scriptores Luxutia abundantiam flanisset euiusvis rei : propterea de Poeta Mixti luxuriam segettim tenera depascit in terba , dc Aug. Iib. 3. de citat. De cap. ar. Afiaticam Iuxuν.am , hoe e1t luxum, omni ho e priorem ιννυ se assirmat :Λpud sacros tamen venerea in intemperantiam ostendit,
cujus fons, de origo est concupiscentia , licde etiam ad alia non venerea concupiscentia se extendat , seut de libido,
18쪽
ibi Aci, quae proinde potest diei eonearistentia eausaliter. Libido autem idem sonat, ae c. ineupistentia, de dieitur libido a libendo, scut eo eupiscentia a coneupiseendo. Praeterea est 5 e neupiisentia st ocisso distincta ab am re 'de delectatione, ut habet S Th p. a q. 3o art. a. Tamen impraesentiarum nomine e cupistentiae intelligimus etiam amorem, delectationem, des derium , gaudium Lae s milia; quae omnia sunt passiones prosequentes bonum sensibile , Et delectabile . Quibus praenotatis s. prob. Illud est voluntatium, quod est secundom Inclinationem , & eum suis cognitione; sed quod si ex concupiisentia est secundom inclinationem iacientis, Et cum finis eognitione: ergo est simpliciter voluntarium Prob. min. Et a. quo ad p. p. Desiderium est inclinatio; sed eo a. cupistentia est desiderium : emo dce. a. Quo ad a. Siquidem supponimus quAd det berat/ sat, de non sit motus primo primus, adeoque sat eum eognitione finis . Item supponimus , quod enncupi semia non si adeo excedens , ut e nitionem adimat. Si namque tanta si, tollit voluntarium, ut contingit in his . qui ex eoncupistentia sunt a mentes, de quibus S Th. soeo relaro Sed tamen eomnon subito sane amentes . fuit res voluntaria priusquam in amentiam satirentur, imi etiam postquam a mentes sa-cti sunt, potest dici voluntaria in caula, praevideli si potvis, de debuit.
Dixi autem . ques seeundom unam rationem auget , Idest seeontam inclinationem . Etenim duo ab involuntario importantur. Unum est ineli tiri ex parte voluntatis, quam concupistentia adauper. Aliud est cognitio ex parte intell)ctus , quam minuit eoncupiscentia , intelle .ctum quodamm iaci obfuscans . s. Nullum adversus conelusionem istam militat ali ius ponderis argumentum. Hoc duntaxat . quM. ut in Prae. loquio num a set Ips, non est id om vGluntarium, de liberum; ut etiam experimur , dum noti s impiae medita dsupervenit amieus , nobis de eius adsentia sneer/ gauden istibus, tune namque praesemila eius est nobs volontaria, elim de ea laetemur, eamque dignoscamus; de ramen non est ex electione nostra, At libertate, eam ni is ni in poture mus, lices Dp aremus, eum aecedere ; imo tametsi eum accedere putabamus , interdum non elegimus eum .entis xe, ram interdum motu proprio non invitatus aecedat. Eam ob rem potest eon pistentia augere voluntarium auia gendo inclinationem ex parte voluntatis, tametsi non a geat libertatem .ro. Objectionem veri quandam sacerem ipse se . Ita
voluntatium perimit, ct in voluntarium causat: ergri mulisto magis eoncupistentia . A e est Aristotelis, qui 3. Ethie. cap. a. probat, electionem non esse iram , quia quae sunt ex ira , ceu quae sunt ex surore , sunt repent ἡ . Quae au. tem sunt repentis non sunt cum eognitione snis , rem,
pyrita a. Et hie eap .ὶ Dissicilius est, pugnare contra eon. cum feentiam ι unam eontra iram i ergo fi die. Resp. primitos nego ant Etiam namque in ira blasphe. mantes puniri erans verunt ab Iriquisitoribus I liest minissse .eid nisi eonstet, esse motum primo primum ἔ quod dienosei ex eo posset , qu/d quis post prolatam Masphemiam , displioeneiae signum aliquod daret intra brevis ino. rae spatium, quant sim susceret', ut adverteret , se Na. sphemam Et ira minuit quidem culpam , at nos in to tum I eulpa excusat. Sanὰ qui in ita Hriminem perimedret plecteretur ut homieida. Ad prob. dieator I Arist. io qui de motibus primo primis , vel f de non primo prum is , sumit ly repent/ , non absoluid, sed eomparallud
ad ea, quae ex e neupiscentia sunt . Concupiscentia si quidem non est adeo velox sicut ira , quae est aceenso Sanguinis, Ac spirituum . Quamobrem , i uit idem phi. Iosephus ibi , eon ingit , in continentem constitutum luco eu piseentia consderare quid agendum, & quid non, litat tandem a tecto rationis iudicio radat: Idcirco noti est ita repentina, de velox sest ira , quae videtur quasi
pice uenire deliberationem rationis.
Praeterea permisso ant. nego eo seq. Ad prob. Resp. eum Iavello, esse laboriosius eontra eo upilaeat iam decet. tate, non quIa si vehementior, dc potentior passio. sed quia saepius eurrunt concupiscentiae, quam irae oceasio nes; eo quod eoneupistentia νet satur ei rea gustum , de tactum, & eo tinaci u imur gustu, Ac tactu. ita autem ad tempus, de non ita Dequentes aceedit, de recedit. sis nilecta Phil. Tom. IV. tamen eonsideretur ira pro illa hora, qua nos eommovet , laboriosus pugnare est propter rationem nuper dictam.
. ιιπιὰ tantum Deandum quid. 'at . , Toto a quid, ut d et S. Antoninus parte alit 4. cap. F. I . Conrad. p. a q g art. g.s adverte de ibi Mati inradub x. ad . cum Alvater disp r sε num s. lnvoluntarium est duplex. Unum eontrari ἡ Ae est illud , quod est contrarium alleus voluntarietati sormaliter, vel
virtualiter existenti in operante. vel saltem non supponit in Operante ullam uoluntarietatem actu, vel forma liter, vel virtualiter existentem, eus sit eonformis . Quae voluntarietas iligitur ex ecim placentia, quae habetur adveniente latentia de actu, vel quam habuisset s scivisset: potest namque esse . quod aliquid nune displiceat , quod prius placuisset; vel saltem reflectendo supra se, U. G. qui petimit hostem purans. se perimere seram, cognoscit, quod repressisset inclinationem illam , quam habuisset ad
eidendum hostem : ex ouo potest provenire, quod modi ipsi displictat , aut saltem si modo id faciendi Oee
si, praesentaretur , ecim steret eiustem Odi inclinatio.
Aliud est privativ/, seu negat lud tale, quod nimirum
est eonforme alleui uoluntati formaliter , vel virtualitereὰ istenti in operante.
Praeterea utrumque adhue subdividitur. Λliud enim est sinplieiter tale. de secundam quid non tale . Λllud se eu lim quid tale, & simpliciter non tale.
a. t. dc .ae alibi saere , praecipud vero eadem p. a q. s. ait Linen . quod ignorantia imissis allis diuisonibus .
quae ad hanc rem non sae lunt, puta in ignorantiam iuris. dc ignorantiam iacti, die. est triplex. nimirum e eo Tmana, eonsequens, de antecedens, sive in vincibilis, quae . a nonnullis compellatur probabilis , sive laeulpabl. iis
Quae haud luculentios pandi queunt , quam Angelicia
is uno πι a non facit involans eiam , ua Ps tofissas Heu 3. Ethle. cap r. rex s. qu non e usat ati v d , ad fit repugnaui voluntati, sed rarit Inva amaνlum quatenus neqait esse Potitum, quod ignoratum es. Et hoe e haeret eum eo, quod d rere Casu istae consueverunt , duplicem distinguentes dolum in eontractibus . Unum, qui dat causam eoatractui . Quem dolum s emptor novisset , non emisset. Et iste reddit irtitum eo tractum. Alium dolum, qui ineidit in contractum . Quem dolum emptor tamets novisset, adhue rem emisset, seu praesumitur, quod emisset, quatenus non grave habuisseν motivum non emendi s de complurimum quis non praesumitur velle propter leve motivum a eo tractu see dere, tametsi interdum etiam leve propter motivum recedere quemquam contingat quia nimirum eundem scitiatitur in ictum . Et iste dolus non irritat eo factum; lutat alias sit In emptotis potestate illum rescindere re inis. tota eum in tognitionem veneriti Et Me uenit quoties. Μereator vendit unam rem pro alia . Et solet illustrati empla Pharmocopolae , die. Bonae. d. 3l tit . a deconistrati q. a si . . Myntingetios in scholiis libor. lnult. tit. s. de actiooibus, Regina idus tom. a. pag 4 8. num. 33q. Dia inna p. p. trach. 8 de eontractibus, Ec cambiis tesol. 39. GomeEt O in x .cap a n. II. Salas de emptione n. II.
19쪽
Coisse satiris aulam se sabel uxoratillis ad modun
seu Dp ι . . Et haee dicitur ignorantia consequens quin noti Ignorantis hcie rasu ea causa , quod voluntas prorumpat in actum illum malum, sed pom s voluntas per alium actum malum fuit causa istius ignorantiae, quaterioua noluit scire. Et se ignorantia es potius essectuscon. semens ad actum voluntatis, quam ρ contra. Asaeeadenteν auram se salel ad voluntatem unis mssa , quanda non es miti Baaνla, ides non es Datis O tamen is causa voiand ad alias nos Deitia . 1
actum voluntatis sit volita . nulliusque actua voluntatis si effectus, omnem anteeedit actum, es que ea uti quod voluntas saetat illum inum , qui alias est malus . dae peccatum , quem alias non sereret, si scitet . Et hae A. et alio nomine compellari ignorantia indiaeibuis , vel ab aliIs probabilis. sve inculpabilis. a I Hie tamen monendum puto , qu Ad h nnulli halisi inantur, putantes, Ignorantiam in vincibilem diei dis taxat illam, quae est alicujus rei , quam quis scire non
tenebatur . Et ipse non paucos etiam non rudes audivi
dicentes , quod semper mecat . qui ex ignorantia facie malum rei, quam stire tenebatur . quia u non sciebat . tenebatur stire. In hoc, inquam hallucinantur, quoniam lmis notantia inuinei bilis, sive inculpabilis diei tui imo rantia rei, quam scite quis tenebatur . Ratio est , quia Ignotantia in vinei bilis, seu probabilia , sue inculpabilis
habet exeusare. Nemo autem indiget excusatione in eo. quod scire non tenebatur.
ignorantia itaque in vincibilis , seu probabilis. sve inis culpabilis , dieitur ignorantia , quidem rei , quam scire
quis tenebatur ut habes ex praealtatis D. Th. vel bis de ignorantia antecedenti sed ideo ignorat , vel quia non uit exestatus ad vastigandum , uidelicea nihil de ea re in mentem venit; vel quia non habuit media . puta liis Nos, vel sapientes, quos e sileret; vel demum quia ι ut cum D. Th. diximus adhibita diligentia susscienti. uua adhiberet ut in negotia arduo, tametsi non omni posis sibili adhibita diliuntia i tam non teneamur ad Omne possibile. seeos etiam ad consilia teneremur implenda a
Sed iterum animadvertendum, quod etiam Ignorant Iaconeomitans potest esse in vincibilis i Idcirco ignoratilia toneomitanti. si in vincibilis si, excusatur quidem actus, sed non excusatur, imo vero accusatur ille qui elicit actum non qu Idem ratione illius ignorantiae, sed latione litiua animi, seu omptitudinis, quam ha bat ad ellei d timachum tametsi non ignorasset . Ob idque qui perimeter clericum, quem hoc modo ignorantia concomitanti inia vincibili ignorabat . esse Clelicum, quemque tamen inateremisset tameis Clericum eum esse novisset, non solet
excomunieatus , quia excomunicatio ineutritur ratione
peris , & non ratione mali animi, secos qui habet an l.
reum insere iCleti eo necem, solet ex comunicatur, ta meis effectu non secuto . Com ergo ignorauita e nco. mitans excuset opus, tametsi non animum , ut dictum
est. Ideo cte. De qm vide Passerinum super sextum D
4. Λ Niequam pro tur, adverto, quod eausa hie su-La. mitur impropria , prout idem perinde est , ae
easio removens, nimirumr movens voluntatium, aut
scientiam . Siquidem ignorantia. iam ad disserentiam eris roris, aut opinionis si mera privatio sciantiar, si se notionis, nequit esse causa postiva, clim privatio non siquid positi sum . His suppositisas Quoad p p. e eluuo, quae est D Th. p. a. quaest. s.
art. 8.& q γε .art. 3. & 4. eamque docent expositores eiusdem ibidem. ae S. Antoninus p. a. tit . . cap 3. Cf. Prob.
Illud est smplieiter involvo talium, taliter quod nec secundum quid si voluntarium, quod seeundom nullam rationem est voluntarium ἔ ted quod prccedit ex ignoran intia antecedenti , secundam nullam rationem est voluntarium: ergo ignorantia antecedens eausat in voluntarium simpliciter. Prob. min Quod procedit ab eo, quod Om nem voluntatis actum antecedit , secundam nullam ra-'tionem est voluntarium; sed ignotantia anteeedens prae incedit Omnem voluntatis actum. ut nitet per dicta Maa. ergo Sc. s. prob. re A qud ad a. p. quae docetur eommuniter
cum D. Th. loco relato, ut Caiet Cont Mediua, Marti- nez dub a. ennel. a. Alvarra, Serta, vasqueΣ , Monten-no, Eumel , Curiel , &e. Illud dicitur causa alicuius , . quo posto poni ira, ct ablato tollitur illud; sed se est,
quod etiam sublata ignorantia eoiicomitanti, non tolleretur ille actos consulmis voluntati , quia tam eis sciret. adhhe saceret . ut vidimus num ax. ergo ignotantia con comitans non causia in voluntarium contrat id , sed duci. taxat privativd, quatenus non est cognitum , non vero quatenus si contra voluntatem.
17. Prob. quo ad 3. p. quae doeetur ab eodem D. Th. I in relato q ε. oc etiam q. et s. ei lata ari. 4 dc caeteris. Illa ignorantia causat involuntat tum , quae est in ψoluntaria; sed norantia consequens non εst in voluntatia: erso nullate. uuseauiat in voluntarium etiam privativὰ . nisa secundam quid, quatenus potest saltem ia soro exieriori aliquam adferre ignorantiae excusationem . Mir. supponitur ex di. ais antegressos. num Ia. Maj. pra Nemo dat, quod non
habet ἐ ergo die. De hoc iterum I.sequenti a. ad a. D
3. A Moi. contra p. hujus concl. p. Illud est smpli.
citet voluntarium , quod est . Simplieiter v litum. sed actus iactus ex ignotantia anteeedenti est sm plieiter Wolitus: ergo ignorantia antecedens causat voltia. talium smplieiter . & non in voluntarium . Prob. min. Qui igno/ans in vinei bduer , esse ieiunii diem, comedit casenes, vult simpliciter carn sc ,raestionem: ergo &c. Resp.dis . min.& est simpliciter u litus ut prohibitus. x
go, sectis, eo cedo min. & nego conseq Ille namque quam . ruam fmpliciter uelit eomestionem . non tamen vult mplicitet illam ut prohibitam. Super quod eadit ago
Dices ergo saltem secundilm quid erit volitus. adeoque saltem secundum quid voluntarius . quia saltem se
cundum aliquam rationem est volitus.
quam rationem earum , super quas cadit ignorantia, ne so, letos, concedo ant di nego conseq. Meundam enim eam rationem . secundsim quam non est proh liatus, tunescius est voluntarius, non modo secundam quid, vero metiam fmpliciter . Nos autem loquimur secundona eam rationem , secunddm quam non est cognitus , eom loquamur de eo, quod est causatum ex ignotantia anteis cedenti. as. Arg. . contra 3. 8 invertendo ratiocinium nostrum. Nemo dat, quod non habete sed ignorantia illa consequens nihil de in voluntario habet : ergo nequit causat eis voluntatium etiam secundum quid hoc modo.
Respondeo , quod propter hane objectionem, quam ipse excogitavi, s loquamur de ignorantia consequenti assecla.
20쪽
ta, praecipia ex eontemptu, nullo modo elle ae privati τὰ eausat in oluntarium, nec etiam secvndom quid Si se tiloquamur de ignorantia eo sequenti erassa potest in volunta. tium privative secundam quid causare, quia eam talis igno. rantia sit ex meta negligentia , potest esse , quod sit novi τω lita saltem inessiea ter , licti non sit noci volita eNeaeiter , quatenus permittit studii taedio se vinei. o. Arg. I. Nil volitum, quin praeeognitum ; sed quod si ex ignotantia, quaeeunque sit illa. etiam consequentl ,
non est cognitum e ergo nequit esse volitum et ergo ne quil esse voluntarium, seque in voluntarium erit.
lle p. dist. mai. nihil volt tum, quin praecognitum abera, qui vult. aliquid sibi esse incognitum. Due ignotum, Mingo, seclis, eoneedo ant. Ec nego e M. S quidem, qui vult, aliquid sibi esse incognitum, ut liberius pereet, ut licentias vivat, ut excusationem habeat, dce. vult illud cibisiectum malum fee dum se , dc ut ineognitum illud
aa. Complura alia de ignorantia, Deo dante, di mus intrin. de lepibus in quaestione de Ignorantia legis. I. .etim videri potest passerinus super seatum Decretalium Til. a. de
Constitutionibus ea μιιι animarum Pa. per totam
T quid sit soluntarium lueuientias deprehendat.
proindeque promptior postea moralitatis notitisat, operae pretium est de multiplici voluntatis actu nonnulla conscribere.
Percensentur voluntatis actus.
Iroluntatia actus smisso imperio, quod esse intellectus. V de vora voluntata actum propugnant Nostrates praeaseimn in materia de Praedestinatione, tutando, quod Praeis destinatio sit intellectus, ec non voluntatis, actus ἔ seutetiam omim Cci lio, ceu & isto intellectus actu seu peris sentur, nimirum simplex solitio. intentio, consentus, electici usus. de stultio, de quitas S. Th. p. a. q 3. aduia
si lex volitio mineupatur actus attingetis snem secunditat se sim pliei quodam modo, hoc est , non in ordine ad
coaleeutiomem . nee in ordine ad media de eonsuevit etiam Focitari Paetantas , quemadmodum primo tum principi tum cognti ici solet inteIIeiatis diei.
Iatentiomem dicimus actum illum , qui attingit obiectum elain ad conseratio em. Et licit etiam simplex volitio queat intentioni a nomine ins gnari. quoniam intendere ely mologita idem perinde lonat aetn aliud lendere . ut iacit voluntas. quae erant sui in actione tendit ad aliquid exuase, in hbed immitis intellectui, qui odie tum ad se ira in hii sti hae ratione motatur , intentionem esse voluntatis actum tamen propter voeabulorum inopiam , diverso isto donantur nomine ; non secos 4 aede illa qualitatis sprete, Maedisposito dictitatur, scripsimus in Lopica agendo de qualitate . Actum illum realiter distingui umpliet voliti ne ex eorum innotescit separabilitate eum stet absque intentione simplex vositio, ut tam voluntas quicquam amat Ponἡeliberando de me sequendo. a Consensus quoque quamquam culeunque prosecuti voactui voluntatis eommunia st ἔ tamen hic pro eo sumitur assu quo voluntas tendit media, quibus saem eo mul eon.
Electio vero quam eae ν luntatis actum dubitaverit Mismo, elim eligere si libertatis actas, quo unum prae alio acceptat ut, & liheetas si voluntatis proprietas est actus, quo uoluntas tendit in medium , diuersm de tamen aeconsensus t electio namque postquam plura eonsensus a M utavit media ut apta, unum istorum piae aliis ut aptius Eligit. Qua ex re habes, quod quotas plura sunt media, eo insensvi de electio sunt actus realiter distincti, eam tu e e --ua si electione peior, de quidem interdum prioritate poris, de in quo I secus vero quando unum duntaxat
Usum appellamus actum, quo Voluntas meteras movet mentias, de ad operandum applieat. Usum realiter abi euione seeerni annuunt uni uel si erintra salem, de vasi , Tum quia addi persum spectant ordinem, nimirum nectio ad ordinem intentivum , usus vero ad ordinem exe. seresa Phil. Tom. IV. euilvum . Tum quia nequit unus, atque idem actus esse magis, Eae minas dissicilis ; odia i ,r autem plerumque dissi- ealtas obviat in actuali usu, quim in electiorie.
Quid fruitici sit, Ae m quo sita sit, haud adeo serrum extat. Ob idque pro huius notione sit .
r. TIR. ultionis nomenelaturam derivari a fluctu ne duia. tat eo quod . inquit Gonet , quemadmodum fluoctus est id, quod ultimo ex arbore colligimus . dc quadam eum delectatione gustamus, ita se uino est, id quod polli mo aliqua in re expectamus. . a. Antequam autem eum Exteria dimicare adoriamur . conciliandi Nostrates sunt. Itaque solo in . sem. dist. s. q a. art. . de Beatorum fruitione loquens, lentite videtur, quod si uitio si ipsa mee obiecti beatisci consecutio, adeoque quod sit intellectus. αnon voluntatis actus. Λst eredere ne detrectes, eum voluisse, quod sit intelleiactus actus, non sormaliter, sed duntaxat consequenter qualetius ad beatisci objecti consecutionem . ex possessionem , quae est intellectus actus, consequitur a ius voluntaritis actos, qui stulti est modo praedeclarataq x art. a. s I. n. s ad a. iust cotura responsum datum ad 1 arg. t ditii ter m quod voluntatis actus sat si uitio annuunt e iacti eum D I h. p. a. tum qi. ait 3. ubi Da ιιιa, inquit estati es amantia is fine amata tum q g in ejusdem q aestionis Prolepsi , ubi tres percenset actus a voluntate elieitos , quieirca finem versantur . nimi tum velle. sui, ec intendiis e Tum q. a. ar . a. ubi manifestim, omeludit , es . eaduna ala est actas appe/ιιιvae paιeariae Et si .et S Αus. quiro de Trinit eap. io . fruimur, inquit, velas cogastis, in quibas vestiatas d/Ieδ ι a conquiestis. Favet quoque ratio , Tum quis amor de te ab enti rellis quos inseti volunta' is actus . nimii una consensum. electi nem . dcc ergo paritet amor de te praesenti inseret aliquam aliam voluntatis actionem. videlicet fruitionem, seu gauis
dium, sive delectationem . Tum quia susum est, quddeon. seeutio si ipsa stultio, sed ad consecutionem fruitio conse
quitur, eum eatenus quis re aliquatiuatur, quatenus eam.
possidet, adeoque Uiussit conlequi , ae possidere, quam sui . Neequiequam ossicit . quod Augustinus lib. de moribus Melesae cap 3. dicat, quodDas auud uos M, quam 'ae.
Non, inquam . Intelligendus siquidem venit eonsequenter, quatenus frui eonsequitur ad praesto habere, adeoque est eonsequenter praestri habere . - tNeque iterum obest, quod sensilva fruitio eonventat , non tantis appetitui sensitivo, verum de eunctis senis