Novum Testamentum extra canonem receptum

발행: 1866년

분량: 586페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

31쪽

CLEMENTIS EPP. USUS ET AUCTORITAS.XXIIIpundem locum Origenes etiam elect in Zech. VIII, 3 opp. III, 22 respexit: φησὶ δε καὶ ὁ λωι ς Ωκεανος πέραντος κτλ. Clementi epi I, 5 p. 7, 12 sq. Origenes in J0an. 0m. VI, 36 Opp. IV, 153 ita laudavit: ου ἀλόγως πιστευσας ταῖς στορέαις ὁ πιστος λήμης, πο Παυλου Ρhil. IV, 3 μαρτυρουμενος. etiam tacite Clementi epi I, 12 p. 15, 2 3. c. 25Ρ. 30 1 sq. Origene usus es Se videtur, cf. qua ibi notata sunt. - Origenis discipulis Dionysius Alexandrinus apud Euseb. E. VII, 21, JClementis epi. I, 20 p. 24, 15 q. 088 Videtur. III. Eusebius Caesariensis iam duas illas Clemontis Romani epistulas, quas codex Alexandrinus continet, memoravit, sed senuinam solam priorem in plerisque ecclesiis publicatam, ubique acceptam, alteram Spuriam SSecensuit. E. III, 16 τούτου δ' ου του λήμεντος μολογουμενη μία επιστοῖ φέρεταε, μεγάλη τε και Θαυμασία, ν ς π τ' ' μαέων ἐκκλησίας τι Κορεν Θέων διετυπώσατο, τάσεως 'νεκάδε κατα την ΚόρινΘον γενομένης ταύτην δε καὶ ε πλεέσταις ἐκκλησέαις ἐπὶ του κοlνου δεδημο

ῆ μεν οὐ του Κλήμεντος μολογουμένη γραφὴ πρόδ'λος. pri0rem Clementis epistulam Eusebius HE. VI, 13, 6, ubi de Clementis Stromatis disseruit, inter τ αντελεγόμενα Novi Testamenti recensuit: κέχρηται δ' εὐαύτoi Str0matis καὶ ταῖς άπο τωμ αντrλεγομένων γραφῶ μαρτυρέαὶ ς, τῆς τε λεγομένης Σολομῶντος Σοφέας και τῆς γησο του Σερὰ καὶ τῆς προς Ἐβραίους ἐπιστολῆς, τῆς τε Βαρνάβα καὶ Κλήμεντος καὶ γούδα. pri0rem epi8tulam c. 2 p. 30 1 q. in ph0enice describendo laudavit Cyrillus Hierosolymitanus Cat. XVIII, 4 ῶς γράφε 'ς), secuti uni I seud0-Cl0mens Constitutionum ap08tolicarum V, 7 p. 134 9 sq. et Ambrosiu8 cf. quae ad h. l. 0tavimus). etiam Basilius M. de spiritu sancto c. 29 Opp. III, 6 A Clementis R0mani epi. , 5 p. 62, 1. 2 usus esse videtur. IV. Epiphanius praeter pri0rem Clementis epistulam, qua usus Haer. XXVII, 6 scripsit: λέγει γαρ Clemen8 ἐν μt των ἐπεστολῶν αυτο υνα-χωρῶ, ἄπειμr, ευσταΘεέτω ὁ λαος του θεοῖ τt6 τοῖτο συμβουλευων ηυρομε γαμ εν τισι υπομνηματet dii τοῖτο ἐγκεόμενον cf. epi I, 4 . 57, 4 Sq.), etiam plures epistulas mem0ravit omnin plures Clementis epistulas praeter utramque 0rinthii inscriptam nosse videtur nam aer.3 cf. epi I, 9 . 12 5. . c. 10 p. 13, 13 q. e. 12 p. 13, 24 sq. C. 179. 20 10 Sq. p. 21, 3 Sq. e. 2 P. 32 8 9. c. 36 p. 40 9 q. c. 43 . 45, 10. c. 8 . 62, 11.

32쪽

XXIV PROLE OMI ΝΛ. XXX, 15 Itinerarium Petri per sementem Scriptum ab Ebionasei adulterutum osso ita demonstravit: αυτις ς' ης αύτους κατα πάντα ἐλέγχε ἀφ ων ἔγρα

opistula Davidem quidem Eliam et mne propheta laudavit c. 4 p. 8, 9 sq.c. 1 p. 20 12 q. c. 18 p. 22, 1 q. c. 52 p. 55 7), et Samsonis laudus hic frustra quaesitas fortasse alterius epistulae pars deperdita c0ntinuit sed pri0 epistula coniugalem p0tius d0cuit castitatem c. 1 p. 4, 15 q. c. I p. 26, 11 q. c. 58 p. 62, ), quam virginitatem, et ne illi, qui c0ntinentiam exercebant, lac de re superbiant, c0hortata Si c. 8 p. 42, 12 Sq. c. 48 p. 1 9 sq.). quamvis virginitas c0mmendata alteri epistula non integrae Servatae plane c0nveniat nam c0ntinentia ita c0mmendatur c. 4 p. 66, 24 c. 8 p. 70, 10), ut generis masculini et feminini discrimo omnino tollendum sit c. 12 p. 73, 14 Sq. - , tamen haec omnia suppoditant illae Clementis de virginitate pistulae duae, quas et ipsa e codice sto N0viΤ08tamenti, Syriaci quidem, primum edidit Joan. Jac. etstenius Lugd. Bat.1752 accuratissim Joannes Th00dorus Beelen Lovani 1856, 4, cf. eiusdem pr0legomen p. XXIII). etiam Hieronymo praet0 Clementis epistulam utramque ad 0rinthios epistula de virginitate iam innotuerunt illa quidem Sola Eusebium Secutus recensuit de vir illustr. c. 15 Opp. II, 53): Scrip Sit Clemens ex pers0na

R0mana ecclesia ad ecclesiam Corinthiorum valde utilem epistolam, quae et in nonnullis l0 eis publice legitur, quae mihi videtur character epistulae, quae sub Pauli 0mine ad H0bra00 fertur, c0nvenire. Sed et multis de eadem epist0l 11011 80lum sensibu8, Sed iuxta verborum quoque ordinem abutitur. omnino grandis in utraque similitudo St. fertur et Secunda eius n0mine pi-St0la, quae a veteribus reprobatur. cita Hieronymus in Jes. LII, 13 Opp. IV, 61 2): Clemens vir ap08t0licus, qui p08t etrum Romanam rexit ecclesiam,

scribit ad 0rinthi0s: Sceptrum Dei etc. cf. epi I, 16 p. 18, 10 sq.), ad Eph. I, 2 Opp. VII, 571): Mundos ali08, de quibus et Clemens in epist0la sua scribit Oceanus etc. cf. pl. I, 20 p. 24, 15. 16), ad Eph. IV, 1 opp. VII, 606): cuius o o Clemqns ad 0rinthi0 testis est scribens: Vinculum charitatis etc. cf. pl. I, 49 p. 51, 15. 16). nihil minu Hieronymus adv. Jovinia n. I, 12 Opp. II, 25 sq.): ad 08 eunuch08 et Clemens success0rap0stoli utri, cuius aulus ap0st0lus merasinit Phil. IV, in scribit epistolas

Omnemque paene Serm0nem Suum de virginitati puritate contexit, id quod s0lis epistulis Syriace c0nServati congruit. 0adem fere aetatu seud0-Justinus in Qua0stionibus ad Orthod0x0s

προφητῶ τε και ἀποστόλων.

V. Clementis altera pistula d Christo ita docuit, ut Mon 61 mysi is eam Valde placui880 mirum Ss nequeat. 800. I. ineunte Severumpatriarcha Anti0-

33쪽

ch0nus in libro contra Grammaticium Joann0m Ca0sariensem odit Clem0ntis epi II, 1 p. 64, 2- laudavit Timotheus autem, Alexandriae pisc0pus in libr0 0ntra concilium Chalcedonens c0nscript et ipse Clem0ntis altoram epiStulam c. 1 p. 61 2 O. c. 9 p. 70, 21 Sq.), Sed tamquam tertiam laudavit, fortasse quia etiam pistulas se virginitate bene n0vit, quarum pri0rem c. 5.6 in 00dem libro laudavit. Clementis epistulae ad Corinthios tiam apud Orthodoxos aestumabantur seculo fere VI canon apostolorum Mintur Novi TeStamenti libros post epistulas catholicas, ante C0118titutionus et Acta apostol0rum Clementis utramque epistulam recensuit Κλήμεντος ἐπεστοῖαι δυο).lia fere aetat etiam code Alexandrinus Clementis epistulas ipsius Novi Testamenti libris addidit. 00dem ocul catalogus Oman0rum episc0p0rum Felicianus in vita Cl0m0ntis: hic fecit duas piStolas. Seculo VI. exeunte vel VII. ineunt Leontii et Joamὶi Sacrarum rerum lib0 II Clementis opi I, 33 locum reddidit, etiam nona Clementis epistulae l0cum laudavit, Drtasse pri0ri vindicandum. Sec. VII. ineunte Dorotheus

archimandrita Doctrina 3 epi II, 7 p. 9 6 7 usus est ῶς λέγει ὁ γιος Κλήμ' ς), Anti0chus Palaestinensis H0m. XLIII priorem Clementis pl. c. 13

δυο καὶ μόνων ἐπt6τολῶν, quibus verbi etiam alia Clementis epistulast, duvirginitate, indigitari videntur. si Maximus serm0n. 9 Clementis epi I, 4ηΡ. 51 1 l. 12 excerpSit. seculo VIII. omines Damascenus e Clementis epi I, 33 p. 36, 13 q. c. 7 p. 61 4-13), epi. II cf. Fragmenta p. 74 -0nnulla legit. seculo demum IX. Nicephorus patriarclia Constantinopolitanus, qui mortuus est a. 28, in Stichometria v. supra p. XII 110t 3 Clementis utramque epistulam iam inter N0vi Testamenti libros apocrypti08 reiecit Kλήμεντος α β στίχοι βχ . 0dem Sucul Photii s de utraque pistula h0 iudicium tulit: Bibl. 0d 113. οὐτος ε6τιν ὁ Κλήμης, περὶ οὐ 'σιν ὁ Θεσπέσlος Παυλυς εν ῆ προς Φrλιππησίους πεστολι IV, 3 μετα καὶ Κλήμεντος παι

στάσεσι καὶ ταραχαὶ καὶ σχέσμασι την πρέπουσα αύτοῖς ἐρχὶ μ' γίαι Τ es. Curotonii corpus gnatianum, orol. 1849 p. 212. 14.* es A. Mai scriptorum vult. nov. colloetion Tom. VII. p. 4.

in prologo in opera Dionysii Areop. Om. II. P. 12.st cetorum MaXimus sortii. 53 d anima p. 56 etiam Clementis Hom. XVII, 0. XI, 11 Xcerpsit, qua in se gregi falsi sunt Poti erus Clomoniis Alex Opp. II, 10 20 0 H. E. F. Guui illius do soliola qua Alexandria floruit Catechetica, uri. II. Hal. 182b. p. 161), hune locum inter lumentis AleXandrini fragmenta recenSentPS.

34쪽

XXVI PRO LEGO MENA.

υπῆρχε φυλάττοντα. post holium Nicon monachus Balthensis circa a. 1060 ex utraque

epistula I, 1 p. 16 8 q. c. 46 p. 8, 13 sq. II, 3 p. 66, 9 - 11 in Antoniu8Melissa circa a. 1140 0 Clem epi I, 8 p. 1, 11. 12 excerpta dederunt. iam c0gn0vimus, quanta Clementis epistulae prioris in ecclesia antiqua auctoritas fuserit, inter omnes huius generis libros maxima eam ante Nic0phorum ConStantinop0litanum nemo reprobavit, tamquam ap08toli scripti iram laudavit Clem sens Alexandrinus, int0 Novi Testamenti αντελεγόμενα 08uit Eusebius alteram quidem epistulam Eusebius et Hieronymus nondum agnoverunt, Ph0tius spuriam iudicavit sed n0 80li 0n0physitae, Severu et Timotheu8, eam libenter receperunt, etiam Orth040xi: 0rotheus archimandrita, Maximus

confeSS0r, Joannes Damascenus eam agnoverunt priori epiStulae Sum publicum in ecclesia Corinthia testatus est Di0nysius Corinthius, in plerisque ecclesiis Eusebius et holius, in 110nnullis ecclesii HieronymuS utramque ver epistulam catholicam appellavit liber pontificalis, in in ipsius Novi Testamenti canonem receperunt canon ap0st. 85 et codex Alexandrinus etiam illas Clementis de virginitate epistulas tamquam Tt6τολας ἐγκυκλέους in ecclesii Spublice legi retulit Epiphanius, cuius t0stimonium Syri testes confirmaverunt. )Novum Testamentum non graece tantum hic illic Clementis Romani epistulas ad Corinthios, sed etiam Syriace utramque epistulam de virginitate c0ntinuit. in os qua ad opi I, 2 . notata sunt.* cf. c. 4 . 7, 3 i. c. 8 p. 20 12 - 14. c. 11 . 72, 12- p. 73, 2. C. 12 p. 73 12 - 15. y libor pontificalis, cuius prior pars prodiit seu VIII ineunte, de Gemonio hae rotulit: hi Dcit duas epistolas, qua catholica nominantur. ε cf. Joan Thoodori Boelen 13rologomena ad S. Clementis Romani epistulas binas de virginitate p. IV sq.

35쪽

CLEMENTIS EPP. ORIGO ET INDOLES. XXVII

III. DE CLEMENTIS ROMANI EPISTULARUM ORIGINE ET

INDOLE.

I. Clemens Romanais, cuius n0mine epistulae Corinthiis inscripta ornatae Sunt et imperat0ris Romani c0gnatu et apost0l0rum discipuli is dicitur. Clementem imperat0ris c0gnatum Romana historia praebuit nam T. Flavius Sabinus, praefectus urbi , T. Flavi Vespasiani imperatoris frat0 maior natuerat. Sabinus autem filium reliquit min0rem T. Flavium Clementem, cuius uxor D0mitilla, Vespasiani filiae Domitilla filia hunc ementum propter fidem christianam a. 96 110unt a Domitiano interfectum esse constat. Suet0nius D0mit v. 15 is denique Flavium Clementem patruelem Suum contemptissima inertiae i. e. Christi fidem amplexum repente ex senuissima Suspici0ne tantum non in ipso c0nsulatu a. 5 interemit quo maXim facto maturavit sibi exitium. Diu Cassius LXVII, 14 κα τω αυτω τε 954. Chr.)

εχοντα, κατέσφαξεν ὁ Ῥιτlανός ἐπηνέχθη δε ἀμφοi εγκλημα ἀθεότντος, υ ' γης καὶ χλο ε τα των γουδαέων θλ ἐ οκέλλοντες πολλο κατεδικάσθησαν, 1- ο μεν ἀπέθανον, οἱ δε τω γοῆν ούσεῶν ἐστερήθησαν ηδε Ῥtτέλλα περωρέσθη μόνον ς Πανδατερέαν. iudaici mores e0demmod christianam religi0nem significant, qu Christiani intelliguntur, qui vel improfessi iudaicam viversent vitam. )nobilissimi martyris memoriam Christiani pi c0lebant, sed etiam fabulis excolebant. Clementem iam Tiberii Caesaris cognatum, ptri ap0stoli comitem et in Romano episcopatu successorem descripserunt Recogniti0nes et Homiliae illi supp0sita a. 140 160), quibus eiusdem epistula ad ac0bum praemissa

est sed per hunc caesareum Clementem antiquissim0rum episcoporum Romanorum ordo turbatus est eum a Petro ordinatum esse dixit ortullianus de praeser haer. c. 32ὶ, eundem pleroSque Latinorum Secundum p0st Petrum ap0stolum 0ma episc0pum habuisse testatur Hieronymus de vir. illustr. c. 15). Sed praeter Clement0m etri Successorem etiam Linus auli SucceSSor agn0Scebatur itaque Clemens iam in Secundum Petri success0rum I 0cum repositus est antiquiSSimus Romanorum episc0porum cata

in os ib. Imhos, T. Flavius Domitianus Hal. 1857. p. 15.' Sueton Domit 1. 12 procul dubio erravit H. Grast Goschiolito dorJuden vom Untorgango se judisclion tu aises bis gum Abs chlus d0s almuded II. Lips. 1866 p. 112. 43b sq.), qui inementem consularem ipsi dudaismo vindicar voluit.' Constituit aposti. VII, 46 p. 28, 17 sq. της δε ' μαίω εκκλησίας Λίνος με ὁ Κλαυδέας πρῶτος πο Παύλου, καθ λήμης δε μετα τον Αἱμου θάνατον υ εμου Πέτρου δεύτερος κεχειροτόγVται. g es. Emman a Suh0istrato, Antiquitatis eccles Tom. I. Rom. 1692. Ρ. 404, Theodori omnison commontationem se Iobor en Chronographen VOm . 354, obhandiungon d0 philologi sch- historisuhun Classe dor 6nigi.8nch8. 080llschas de Wiss0nscha oti Vol. I. Lips. 1850. p. 34 q.

36쪽

XXVIII PRO LEGOMENA .

eundem Clementi locium intor piscopos Romanos tribuerunt Optatius Mil0- vitanus, Augustinus, Severus Anti0clienus cf. quae ad epi II, 1 p. 61, 2 sq. 0tata Sunt et seudo-Ignatius ad Mariam Ca880b0litam c. 4. 0sdem Clementis episc0pi annos retinu0runt catalogus Felicianus ut libur pontificalis, quamvis ementem quarto demum l0co p0st utrum Linum, lutum recen-Seant. Irenaeus adu haer. III 3, 3 Clementem et ipse quarto l0co, Sed 0st Petrum, Linum, Ana letum recensuit ubi notandum est Ironaeum, Si quidem c0mmunem Latinorum traditionum secutus est, Clementis episcopatum eodena anno incepis8e, quo eum c0nsulem fuisse constat 95), aut si sequente uinum anu0 96 Clumentem successisse Statuerit, eodem anno eum epiScopum Creatum en Sui88e, quo martyrio coronatus est Eusebius vero in Chronicis

post etrum 4 - 65), Linum 66 - 78), Anactetum 6, 90 successisse Clementem 91 100 retulit, itaque Clementum episc0pum et Clementem c0nsulem iam ita distinxit, ut illo huius superstes fuisse videatur in Hist eccl. III, 2. 13. 15. 34 Eusebius emuntem post etrum, Linum, Anactetum Aνέγκλητον XII. 0mitiani anno ii vel 93 successisse, tertio autem Traiani ann0 100 0 101 Evaristum secutum ess tradidit sed

quamvis etiam hic Clementem episcopum Clementis consularis superstitem tradiderit, tamen Eusebius ip80, ubi extrane0 quoque scriptore Chri Stanorum martyria sub D0mitian mem0rasse dixit, Clementis consularis locum, quaSi iam prae0ccupatum por Clementem episcopum, vacuum reliquit. st invitus igitur etiam Eusebius innuit, in Clement episc0po Clementem conSularem

latitare.

Clemen episcopus primu8 Secundus, tertius etri SuccesSor dicitur, per Ner0nis, Galbae, Ve8pasiani, Domitiani, Nervae aetates usque ad Traiani temp0ra pellitur divergentes traditiones, primam certo et tertiam, iam Hieronymus ita mem0ravit de vir illustr. c. 15 se Clemens quartus o St etrum in D soliismato Donatistarum II, 2 cathedra una est sedit prior Petrus, cui successit Linus, in Clomons Clementi Anactetus. Epi. 53 ad Gonorosum Opp. I, 20 d. Benedict.): Petro Successit Linus, Lino Clemens, Clementi AnactetuS. y apud Emman a Schel strate l. l. 3 catalogus Liborianus post lutum lumentis successorem quinto loco pergit se Anaclitus ann XII. . . . HI fuit temporibus Domitiani, a cons. Domitiano X. et Sabino 84 usquo Domitiano Vii. o Clomont0 95 ). eosdem annos atalogus Folicianus ut liber pontifiealis rotulerunt. Evaristum, quem Clementi successisse Irenaeus dixit, catalogi Romani a cons. Valentis

et Veri 96 usquo Gallo et Bradu a 108J, Eusebius inde abis. 100 episcopum

fuisso tradiderunt.' Eu subii Chron. in A. Mai scriptorum votorum novae collectionis Tom. VIII p. 392 ad a. 95 se scribit Bruttius plurimos Christianorum sub Domitiano fecisso martyrium, intor quos ut Flaviam Domitillam Flavii Clementis con8uli eae sorore neptem in insulam ontiam relegatam, quia Sechristianam osso testata est. HE. III, 18, 4: tς τοσοῖτον δε αρα Ματα του δηλουμένους ' Vς μετέρας πέστεως διέλαμπε δεδασκαλέα ῶς αετους ποθεν του καθ' ημὰς λόγου συγγραφεi μ' ἀποκνησαι ταὶ αυτῶμἱστορέαες τόν τε δεωγμον κα τα ἐν ύτω μαρτύρὶ παραδοῖναι, οι γε

37쪽

CLEMENTIS EPP. ORIGO ET INDOLES. XXIXRoma sepiscopus, siquidem Secundus Linus fuit, tortius Anacletiis, tam0tsi plerique Latinorum sucundum post Petrum apostolum putent fuisse Clem0iitem in obiit torti Traiani ann0. perturbatium autem Romanorum epi8c090rum ordinem Epiplianius ita c0mponere voluit, ut Clemens ab ips0 uir ordinatus epiScopatum primo secusasse, tum m0rtuis Lino et Clot suscepisse viduatur. in Rufinus quileiensis Clemqntis Recognitionibus latino versis haec praefatus est ad Gaudentium: Quidam enim requirunt, quoniod cum Linus ut Clotus in urbe Roma ant Geuisentem hunc fuerit episc0pi, ipse Clemens ad Jacobum scribsens sibi dicat aletr docendi cathedram traditam cuius rei hanc accepimus rationem, qu0 Linus ut Cletus fuserunt quidem ante semont0m episcopi in urbo Roma, sed superstite Petr0, vidulicet ut illi episc0patu curam gererent, ipse vero apost0latus impleret negotium, sicut invenitur etiam apud Causaream fecisso, ubi cum ipso esset praegens, Zachaeum tamen a Se ordinatum habebat piscopum, o hoc m0d utrumque verum videbitur, ut et illi ante Clementem numerentur episcopi, et Clemens tamen post obitum Petri docendi susceperit sedem. δ)per ementem turbatus Roman0rum piscoporum antiquissimorum ordo nobis non componendus, sed cognoscendus est certum autem l0cum et quietum Cloniens inquam iuveniet, nisi reductus ad Clementem consularem a. 96 ineunte interemptum hunc insignem virum, τα των γουδαίων θ' εὐκέλλοντα, iudaigantes Christiani Romani tamquam Petri ap0st0li discipulum, comitem et Success0rem celebrabant. iam Hermae astor Vis. II, 4 p. 12, 7 Sq. Clementum, cui R0manae occlesiae libr0 ad extraneas civitate mittere liceat, ante ipsos presbyteros ecclesiae praulaetos nominavit Clementi Supposita pistula ad Jacobum anto Recogniti0nes o Homilias eum tamquam Petri ipsius successorem iam Summa episc0pi auct0ritate presbyteris praep08uit et gentilium per Petrum Servatorum

Optim a primitias appellavit c. 3) qu0d Clem0ns aut0m etiam Pauli discipulus fertur, ex hac demum epistula, quae Pauli 0ctrinam quamvis mitigatam profitetur, ortum esse videtur ' ita iam Irenaeus adv. aer III, 3, 3 μετὰ ita ipse HieronDnus adv. Jovinia n. I, 12 Opp. I, 25 sq.): Clemens successor apostoli Petri, cuius Paulus apostolus meminit Phil. IV, in Comm. in es. LII, 13 v. supra p. XXIV): Clemens vir apostolicus, qui post

P0trum Romanam rexit ecclesiam.

Haur. XXVII, 6 ubi si rus o Paulus XII anno Neronis 64 martyri coronati, Linus et lotus p0 duodenos annos munere functi dicuntur, Clomon igitur sere a. 88 cathodram Romanam escendisse utatur.' itaque Rufinus tiam in libro do adultoration librorum Origenis post Origenis operum sed Ruae T. IV. p. 50, apud Hieronymum adv. Rus sinum II, 17, opp. II, 507i: Cloniens apostolorum discipulus, qui Omanae ecclesiae post apostolos piscopus et martyr fuit. ' quae hac de re iam dissurui apostol. Vnter . 9 sq.), mPugnata quidem sunt a Lipsi l. l. p. 166 sq. othmaro thool. Jahrb. 1856. Ρ 297 q.), Sed non refutata, os qua rospondi Zoitschr. f. i88. Theologie 1858. IV. p. 58 9 sq.). se tropaulina o lomento traditio sacillimo derivature antiquiori utrina, cui propter ipsam pistulam Clementi adscriptam Pauli schola addebatur ad hanc opinion m confirmandam Phil. IV, 3 adhibebatur contra strina traditio propriis pudibus stat neque nititur ipsius

epiStulae undamento cetorum minim nego, Clementem consularem etiam is Paulina ecclesia Romana colobratum sesso solus usolius utrumque ementem, Romanum et Philipponsoni, ita coniung0r voluit, ut illo Philippis

natus it.

38쪽

XXX PROLE GOMEN A.

τουτον Anacl0tum δε τρίτω τύπω ἀπο των ἀποστόλων την ἐπεσκοπημνcληρουται λήμης, ὁ α ἐωρακῶς τους μαΛαρέους ἀποστόλους α 6υμβεβληκως αύτοῖς και ετ εναυλον το κήρυγμα τω ἀποστόλων κα την παράδο6l προ φθαλμῶν χων. Origene S V. Supra p. XXI Sq. Clementem n0n tantum Apost0lorum discipulum appellavit, sed etiamtauli testim0nium hilipp. IV, 3 ad eum retulit quem secuti sunt Eusebius HE. III, 15, Epiphanius Haer. XXVII, 6 εἶτα λήμης, συγχρονος ων Πέτρου καὶ Παυλου, Οὐ ἐπ*νημονεύε Παυλος εν τι προς ' μαέους ἐπὶ6το per memoriae lapsum), Hier0nymus de vir illustr. c. 15 Clemens, de quo apostolus aulus ad hilipp0nses scribens ait se Cum Clemente et caeteri c00peratoribus meis, qu0rum nomina Scripta Sunt in libro vitae, quartus p08t 0trum P0mae opiscopus, adv. JOVinian. I, 12: Clemens successor etri, cuius aulus apost0lus meminit. etiam etrus Constitutionum apostolicarum VI, 8 p. 164,22 sq. Κλήμεντος του ' μαέου ἐπὶ6κόπου τε κα πολέτου μαθητευθέντος μαθητευσαντ Lagard. δ καὶ Παυλω τω υναποστόλω μῶν καὶ συνεργῶἐν τω Γαγγελέω.ΙL Clementis qua dicitur fistula pri0 ad Corinthios ipsa nullum

praeter B0manam ecclesiam sibi vindicat certum auctorem sensim autem illa traditi orta est, quae Clementem hanc epistulam scripsisse ferebat.1. Hermae astor Vis II, 4 p. 12, 7 Sq. Clementi nondum inter presbytero Vel episc0p08, qui ecclesiae praeerant, recept id solum ossicium tribuit, ut B0mana ecclesia libr0 aliis mitteret erat enim huius ecclesiae membrum praecipuum eundem iam Scripsisse Romanae ecclesiae epistulam ad Corinthios retulerunt Di0nysius Corinthius, Irenaeus, fortasse etiam Hegesippus. Sed hanc epistulam inter omnes qu08 novimus primus Clemens Alexandrinus simpliciter Clsementis Romani appellavit quaeritur, num recte ita appelletur. nam talis traditionis quamvis antiquioris nulla est sertitudo, si rei ipsius naturae adversatur epistulam per Clementsem Scriptam iam DionySius 0rinthius appellavit, sed idem Dionysius etiam Corinthiam ecclesiam a solo Paulo plantatam cs. 1 Cor. III, 6 Ρ0tri et auli communem plantationem appellavit, quos 0rinthiam ecclesiam plantasse et simul B0mae martyrium pass0s esse dixit apud Euseb. E. II, 25, 8). Hegesippum autem multa fabulosa credidisse et cripsisse conStat. missa igitur traditi0n epistula ipsa exquirenda est huius autem Scriptorem e gentibus ortum esse iam dies nocti autepo8itus c. 24 6, 2. c. 21 p. 29 7 aperte docet, neque audiendus est . Gunderi, in qui eum etiam iudaicae nati0ni vindicar v0luit. 110v0 0pul Dei e gentibus c0Hect0 c. 29p. 34, 5 sq. et scribentes et legentes adnumerantur c. 30 p. 34 9 q. f. c. 32 p. 36 1 sq.). 0manum autem civem hanc epistulam Scripsisse concludere licet e c. 6 p. 9, 13 ἐν μΤν c. 55 p. 57, 18 εν ἡμὶν), s. c. 7p. 41,10 11 τοὶς ῆγουμένοlς - μῶν . sed ipsius imperat0ri patruelem, quamVi Sn0ndum consulem, ita l0cutum esse de illis, qui n0bis imperant, quasi ipSe imperii plane expers esset, valde dubit0. ecclesiastici imperii Script0 non erateXΡerS. Scripsit enim ex per80na ecclesiae, vel potius pre8byterii R0mani c. 39 δ Dor orsi Brios de Clon10ns Romanus an diu Corinther, Zoitschristm luther Theologi 1853. IV, 51. f. qua ad c 32 p. 3b, 23. 24 adnotavimus . 6.

39쪽

CLEMENTIS EPP. ORIGO ET INDOI JUR. XXXI

sumni ecclesia magistratui), ἀλλα τω θελήματ του θεου. itaqii Scriptorem quid0m e gentibus natum, R0manum civem Romanae ecclesiae presbyterum vel episcopum agnosc0, sed T. Flavio Clementi in hac epistula nihil selinquo, nisi quod eam 0rinthiis mittere p0tuit nam h0 certissime constat Domitiano, qui aut p0st Clementem occisus est, adhuc imperante epistulam conscri

2. Domitiani aetati iam atricius unius et C0telerius hanc Romanae ecclesiae piStulam recte vindicaveri t. dum p0st Bl00kium, Th0hichium, eandrum, chliemannum, Gieselerum, unSenium, A. Ritschelium, C. R. 00silinum Reu88ium et ipse censui ap08t0l. liter . 83 Sq.). 08t me ita iudicaverunt . Gunderi l. l. ' Ecco liker,' R. A. ipsius, alii. et haec sententia omni ex parte confirmatur pauci etiam nunc Grotium, D0dWellum, rabium. 0ttonum, Gallandium secuti iam eronis imperio exeunte a. 68 hanc epiStulam criptam esse putant, inter cath0lic0s the0logos Heselius, inter protestantes C. V iegel erus sed horum sententiam ipsa epistula refellit, quippe quae . 1 p. 3 7 q. crebro iseratas Christianorum calamitates, quales 0mitiano, n0 Nerone imperant acciderunt, vix praeterlapSas dicat, c. 44 p. 7, 5. 6 presbyter08 ab apost0lis aliisque viris insignibus constitut08 μεμαρτυρημένους πολλοῖς χρόνοrς υπο πάντων, . 4 p. 50 18 Corinthiam ecclesiam a b a Paulo c0nditam iam sexcisa appellet M alii Clementis dictam epistulam secundo demum eculo Vindicare V0luerunt. Schw0gleri vestigia secutus ollimarus ) 0 D0mitian0, sed Adrian imperante hanc epistulam conScriptam esse constanter asseveravit quam Sententiam a me statim impugnatam ipsi Bauri ' placuisse semper admiratus sum. nam auct0ris fiduciae ipsa argumenta parum c0nveniunt post Domitiani vexationes, Traiani celeberrimum de Christianis puniendis rescriptum subitae quorum scripta laudavi apostol. Vnte p. 84 not. 14ὶ. Disquisitio oritica et historica se lumentis Romani prior ad Corinthios pistola Trai0cti ad Rhen. 1854. p. 93 sq.δ D Clementis Romani pistola ad Corinthios priore disquisitio Lips.1855. p. 136 q. M praeterea L qua hae de re monui in libro meo: apostol. V liter p. 83 sq. t in huius editionis adnotationibus p. 77 sq.si Nacha postol. 0italter, Tubing 1846. Vol. II. p. 125 q. β Usb0 Cl0mons voti Rom uti di nu chst Folgogoit, mi hesonderer Begieliun au de Philipp0r undiarnabasbrius, o tu au das Buch Judith, theol. Jahrb. 18b6. . 287 - 369. Di Roligion usu und thre orsi Ent-Wichelian etc. Lips. 1857. p. 391 sq. De Ursprun unsere Evangeliennach deii Urkunden, aut en neuor Entdockungsen, Turici 1866 p. 4.7 Vothmar' chrotiologis cli Entdockungon lib0 dio polialypsen des Esra und das Buch udith, di Brius do 1 6misolis Clemens und de Barnabas, Zeitschr. f. is s. Theologie. 1858. II p. 28 Sq. Lehrb. d. christi Dogmongoschiclite, d. II. Tubing 1858 p. 82 not., Vortesungen uber Neutestamenti Theologio, ed. F. F. Baur, ip8. 1864.

40쪽

XXXII PRO LEGOMENA . certo et improvisae calamitates liuius generis c. 1 p. 3 7 q. accidero n0np0terant. utrum et Paulum a. 4 martyres Domitiani quidem coadian0 τους εrretστα γενομένους Θλητάς, της γενεὰς μῶ τα γενναῖα ποδείγματα c. 5 p. 8, 15 sq. appellare poterant, sed Adriani c0a0taneos p0st LX fero annos ita lociitos esse valde dubito et quis tandem ollimaro credet, presbyter0s ecclesiarum ab ipsis apostolis constitutos, si post LXX fere annos superstites erant, in munere eccle8iaStic fungi potuisse, Corinthi0s autem etiam tales seniores munere privasse c. 44 p. 7, 13. 14J Juditha vero librium, quo huius epistulae Script0 iam Sus est e. 55 p. 58 4 sq.), diu ante Adriani imperatoris primum annum 11 vel 118 c0mp0situm osso curtissimis c0nstat argumentis Vollimari sententiam equidsem tamquam omni dubitati0ne vacuam et chr0n0graphae artis signo exemplum admirari n0n

D0mitiani sitati R0manam pistulam vindicantes vix errabimus, Si eam post a. 93 scriptam esse censebimus nam inde ab illo anno, devicta L. Antonii Saturnini rebellione Domitianus in bonos quosque Sasevire et tyrannum se aperte ostendere coepit. R idem imperat0r, qui a. 93 exeunte phil0sophos persecutus est, neque Christianis tamquam philos0ph0rum similibus pepercisse videtur itaqu040mani Christiani c. 1 p. 3 7 8 τας αἰφνιδέους καὶ ἐπαλλήλους γενομ ένας μῖν συμφορὰς καδε περ tπτώσεις mem0raro

Fortunatus quid se Corinthius, quem Paulus 1 Cor. XVI, 1 memoravit, vix illo Romana ecclusi a legatus quem Clem epi I, 9 p. 62, Ibappellavit, habendus est. cf. quae ipsius das uoli Judith und 0in quester olimsetscher, Zoitschr. f. Wiss Theologio 1859. I. p. 39 121 set ego ipse exposuimus Die Buoltur Judith Tobit uni Baruch und dis nouo tisicht vo Hiigi undVollima libo die poliryphon dos Allon Tostamenis ib. 1861. IV. . 33, 385).

SEARCH

MENU NAVIGATION