장음표시 사용
41쪽
CLEMENTIS EPP. ORIGO ET INDOLES. XXXIII
3. Romana ecclesia per hanc epistulam Corinthiormn seditionem com-p0nere studuit. 0 qua sediti0ne hanc fere Sententiam pr0p0sui apost0l. Vate p. 78 sq.) seditionis principibus omnia rev0cari ad superbam aliquam sapientiam superbiam autem n0 tantium V λαξονε α του λόγου
ε 3 Orς, Πτω γνός τοσουτω γαμ μὼλλον ταπεrνοφρονεῖ οφεἱλεt, σωδοκL μὰλλον εἱῆων εἶναι, καὶ 'τεῖν ὁ οtνωφελες πῶσιν, και μ' ὁλαυτοῖ triplex igitur arr0gantia vituperari videbatur 1 pr0pter scientiae chriStianae sermones, qu08 e Pauli epi. I. ad 0r. VIII, 1 Sq. XII, 8. XIV, 6 illustravi 2 propter sermonum diiudicationem, quam ad illas Hrα ἱσεες πνευμάτων 1 0rr. XII, 10. XIV, 29 rev0cavi, 3 pr0pter continentiam vel vitam caelibem, cuius nimiam aestumati0nem iam aulus1 Cor. VII 0primere debebat. 08dem Corinthi0s, quorum vivida et turbulenta ingenia iam Paulum valde sollicitaverant, etiam ex hac 0manauecclesiae epistula rec0gnovi sed haec omnia kkero . l. p. 31 Sq. acutiusquam verius exp0sita esse neque epistulae implicitati c0nvenire videbantur. hyp0thesi 0 γλωσσοχαλέα πνευματολογέα me abuSum esse ad omnia sere eo referenda etiam ea quae non ni8i 0acta ratione ita explicari possint. Verum enim vero iserias ipse sententiam proposuit trivialem neque epi-Stulae gravitati c0nveniuntem ita c. 30 p. 5, 1 tκαlοῆ6Sat non aulino Sen8 Sumendum esse, sed significare sese bonum praebere 0ram Deo opinatus est et c0ntra Scriptorum veterum usum ei. Ignat ad Polyc. c. in etiam a verbis illis νος ἐν τὶ σαρκέ ascetismum cum coelibatu coniunctum arcere v0luit epistulam ipsam nihil docere praeter veritatem illam ubivis c0gnitam animo elat0 et superbos omnes h0mines duabus rebus gloriari, verbis et factis, neque quidquam inesse, qu0 ad neumatologiam et ascetismum spectet de hac sententia ipsius u libro . V Sq. praefatus est: likerum plebem Corinthiam ad tumultuandum instigatam cum ipsis tumultus auct0ribus c0nfudisse et sediti0nis imaginem de diluisse et decolorasse, ut omnia quasi nebulis ac tenebris obscuraviSSe videatur ipse Lipsius l. l. p. 108 sq. meam sententiam summa in re probavit et ex parte pr0moVit. aliam viam ingressus . Gunderi hanc fere proposuit sententiam: sediti0nis principes, c0ntra quos R0mana epistula scripta est, e gentilibus oriundi aut doctrinam ita exacuerant, ut Clemens eam mitigatam proponere debuerit. auli autem doctrinam adversarii non acuissent, Sed prorsus in tunc codicem ῆτω γνbς ἐν εργοtς nondum Memente Alexandrino
42쪽
XXXIVPI OLEGOMENA . deseruissent, si eos de ipSa resurrectione futura diibitasse e c. 11 p. 13, 23. 24. c. 23 p. 28 8 q. concluderemus quod autem underio seditionis principes Pauli doctrinam de fide iustificant ita pervertisse videntur, ut operibi is omnino opus non esse existimaverint, et ipsum epistula non c0ngruit adversarios n0 tam d0cendo quam agendo, modestia quidem deserta, bona opera c0ntemsisse monuit ipsius l. l. p. 114. 124. quidem add0, de tali doctrina sumin discrimine omnino n0n agi, sed certatum ess περὶ ῬηJανηκόντων εἰς σωτηρέα c. 45 p. 7, 15 163. ceterum et ipse aliquod d0ctrinae discrimen non nego neque pri0rem m0am sententiam in omni emendatione repeto Romana ecclesia iam c. 1 p. 4, 1 Sq. detestatur impiam illam seditionem a paucis hominibus t0merariis et audacibus motam, qua ob odientia magistratibus eccl0siasticis praestita p. 4, 12 omnino sublata est plebis sediti c. 3 p. 6 17 - 20 describitur: ουτως ἐπλ/γέ Θ'σαν οἱ τω ο ἐπὶ τους τῬους, οἱ δοξοι ἐπὶ τους ἐνδόξους, οἱ φρονες π τους φρονῬους, οἱ νέο ἐπὶ τους πρεσβυτέρους, quae aperte rev0cant ad 1 Cor. IV, 10: με/ς μωροὶ δta lστύγ, υμεῖς δε φρόνιμοι ν δ t6τω 'μεῖς ἀσθενεῖς, μεῖς δε σχυρ οἱ ὁμεις ενδοξοῖ, μεῖς δε ατὶμοt. Seditionis autem causa primaria declaratur invidia vel obtrectatio dηλος . 3 p. 7, 4 sq.), cuius exempla antiqui0ra et recenti0ra recensentur . 4 M. quam0brem 0rinthii commonentur ad 00nitentiam c. 7. . ante omnia iis pr0ponuntur obedientiae vetera exempla ab En0choo Abraham data et caritatis per h0spitalitatem miλο ενέαν ab Abraliamo, Loto, Rahab ostensae c. 9 12). cum obedientia praestanda coniungitur modestia commundata e 13 15), ubi Seditionis principes tamquam arrogantes, invidi08i, pacem simulante carpuntur c. 14 p. 16, 10. 11. c. 15 p. 7, T. ). Summum m0 destiae exemplum additur Christus c. 16 cum v0teribus prophetis et Veteris Testamenti viris illustrissimis c. 17. 18). tum Corinthii 0v0cantur ad illam pacem, quam Deus ipse in mund creato ordinavit c. 19. 20). De igitur dignam eique acceptam vitam exerceant m0rem non gerente ἀνθρώποt αφροσι και ἀνοήτοις καὶ ἐπα1ρομένοtς Η, ἐγκαυχωμένοzς ε αλαῆονεέ του λόγου αυτῶν p. 26 5. ), sed Christi venerationem stendente in magistratuum ecclesiasticorum reverentia p. 26, 7 8 et bonae conversationis ordine, qua omnia deschristiana confirmavit c. 21. 22). denique Corinthiis mercedes p0enaeque futurae proponuntur, quae a reSurrectionis et Christi reversuri spe pendent
his praemissis Romana ecclesia C0rinthiis iam in mentem rev0cat populi a Deo lecti dignitatem, quae etiam in m0 destia et concordia exercenda sit c. 29. 30in quod peribus, non verbis iustificari, propriam laudem vitare iubentur p. 35, 1 5 sq.), ad editionis principes Spectat, pr0pter qu08 viae benedictionis accuratius exp0nuntur c. 31 - 363 sdem quido iustificantsem Romana ecclesia agn0scit p. 36 5. ), Sed fidem non destitutam operibus. iam Abrahamus benedictus dicitur δικαtοσυνην καὶ ΛήΘεtαν δια πέστεως ποε 6rei p. 35, 14.153. itaque pr0pter fidem iustificantem non negligamusiport0t bona opera et caritatem p. 36, 9 sq.). haec via salutis per Christum aperta est Christi autem inimici sunt, qui Dei voluntati adversantur p. 1, 5 I). iam ad ipsam Corinthiorum c0ntroversiam accedunt . 37 - 39. Dei praecepta eodem certo ordine sequamur p0rtet, quo R0manorum legiones militantur c. i) ita t0tum corpus christianum peribedientiam contineatur quam qui dese-
43쪽
CLEMENTIS EPP. ORIGO ET INDOLES. XXXV
ruerunt i deleverunt sediti0nis principes pSi 0ne11tii c. 8 p. 42 9 Sq., iit sapientia in bonis peribus, ii in in verbis ostendatur, mod0stia vel humilitas ταπεtνοφροσυν' aliorum 110n pr0pri teStim0nio commendetur, vitae caelibis continentia ad Delum liuitis d0ni auct0rem reseratur illi sunt insipientes, qui inflat animo etiam Romanae eccleSiae magiStratus contemnimi. hi autem iubent rerum sacrarum certum ordinem a Seditionis lucibus perturbatum c. 40 41) certis temporibus, ministris l0 coque res Sacrae celebrandae sunt Christo sumni pontifice inter pontifices, qui sunt presbyteri vel pi- Scopi, Levitas i. e. diaconos, laicos seu plebem christianam singula officia distributa sunt. 0rinthii autem docentur, n0n ubique, sed unic loco sancto sacrificia celebranda esse c. 4 p. 44, 18 sq.) iidem monentur: ο ου παρατο Μαθηκο της βουλησεως αὐτοῖ ποtουντές τε Θάνατον το πρόστtμομεχουσιν. itaque 0rinthi08 0ntra hanc segem doliquisse, ueharistiam extra locum, quo a presbyteri ordinariis administrabatur, celebrasse constat bene
Lipsius l. l. p. 117: sicuti aut temp0ribus 1 0r. XI, 9ὶ, ita etiam tum quum Clemens vel presbyterium R0manum epist0lam Scripsit, magna inter C0rinthios de coena Domini dissidia ria sunt. - ω0runt igitur, qui ipSam
coenam Domini litibus altercati0nibusque profanare non erubescerent. quam ob rem magistratuum ecclesiasticorum auctoritatem R0mani Corinthiis solemniter
commendant c. 42-453. Deus Christum, Christus apost0l0 misit, qui qu08 prim0 ad fidem christianam converterunt, episcop0 et diaconos crediturae plebis creaverunt. apost0li 0ntentionis do pisc0patu futura praescii illis iam c0nstitutis etiam mandatum addiderunt, ut mortuis alii in munere eccleSiastico Succederent c. 44 p. 46, 15 sq.) peccaverunt igitur 0rinthii, qui pre8bytero vel episc0pos n0nnull0 munere domoverant p. 7, 12 14), propter res ad salutem 110 pertinonius c0ntentiosi c. 45 p. 7, 14 - 163 ita plebs 0rinthia contra patrici0s rebellaverat, schisma ortum tiam tunc durabat c. 46 p. 50, 6. i. renovatae, de superata videbantur facti anus illa Corinthiae, quas iam Paulus 1 Cor. I, 11 sq. vitup0ravit. turpisSima fama serebatur, C0rinthiorum antiquam ecclesiam δι' Ε γ δύο πρόσωπα στασιάdειν προς τους πρεσβυτέρους c. 4 p. 50 18 19) qui sediti0nis auctores quales
44쪽
castitat ii gl0riabantur, qui C0rinthi0s impulerunt, ut nonnullis solitoribus, quibus Drtasse pr0pter nimiam Senectutem illae virtutes deesse videbantur, obedientiam denegarent recenti0ribus viribus magistratus ecclesiastici egere videbantur itaque n0vis praesidibus eueharistia a maxima plebis partu celebrabatur his omnibus 0rinthi0rum dissidium perficiebatur. in ultima epistula parte c. 48 - 59 C0rinthii omnino monentur, ut dissidium ipsi tollant et ad caritatem mutuam redeant qua in cohortati0ne B0mani presbyteri, qui hanc epistulam Scripserunt, sediti0nis principum virtutes inviti quodam modo agn0verunt nam e0 hortantur, ut o OZνον της
ἐλπἱδo ipsi c0nsiderent c. 1 p. 58 8 sq.), ut pr0pter pacem eccle8iae sponte recedant c. 1 p. 57, 4 sq.) moderatio et humilitas, quae sola iis deest, a De impetranda est c. 56 p. 58, 17 sq.). Romani presbyteri e08dem
seditioni auctores, quos tam vehementer accusaverunt, c0h0rtantur, ut ip8i poenitentes ad presbyterorum obedientiam redeant c. 5 p. 60 1 Sq.) neque haec coh0rtati eventu caruisse videtur magistratuum auctorita vere restitutaeSt. nam Hegesippus apud Euseb. HE. IV, 22, 2 illis, quae de hac epistula tradidit, etiam addidit: κα ἐπέμεινεν - ἐκκλησέα - ρtνθίων ἐν τα ὁρΘωλόγω μέχρι Πρέμου ἐπισκοπεύοντος ἐν Κορένθω. sine ira et studi C0rinthia ecclesiae dissidium c0nsiderantes neque magistratuum ecclesiastic0rum neque plebis christianae defensore omnino damnabimus illi merit quidem magistratuum auct0ritatem tuebantur, sed etiam ita ext0llebant, ut plebis christianae iura laesa sint. 0la obedientia praestanda praedicabatur illi non docebant, ubi duo vel tres in Christi nomine c0ngregati Anni, ibi Christum medium adesse Matth. VIII, 20ὶ, sed unicum Sacrifici0rum a presbyteris administratorum locum praedicabant c. 41 p. 44, 18 sq.). illi autum, qui ecclesiarum praesid0s noluit Christian0rum fidei dominari, sed eorum gaudii adiut0res esse 2 0r. I, 21), 0 Secuti episcop0 et diaconos iam ante plebem christianam con8titut0s asserebant e. 42 p. 45, 9 q.). hi Drtasse pr0prias laudes nimium ext0llebant, sed Summ iure poscebant, ut plebs christiana virili 0tius virtute quam sensectute iam segsa regatur, vel p0tius regimini ecclesiastici non plane expers sit. Victoriam in hoc certamine reportavit cluri auctoritas. 0ta igitur epistula quamVi Clementi caesare vix tribu0nda nobis repraesentat cleri ecclesiastici Suprematum nascentem, plebis christianae servitutem incipientem. 4. Corinthiam ecclesiam, cui haec epistula inscripta est, auli 0ctrinam tunc omnino retinuisse nemo nugavit sed etiam Romana colesia in hac epistula auli doctrinam professa est quamvis mitigatam neque XII ap08t0l0rum auctoritati adversantem. summis auli laudibus etri c0mmem0ratio anteponitur . 5 p. 8, 19 sq. omnes apostoli tamquam Christi ipsius legatingu0SCUntur . 42 p. 45, 1 sq. c. 44 p. 46, 15 sq. c. 47 p. 50 13. deSτων πρε6βυτέρων συμβlβαdf6Θω6αμ τον δε συμβrβασμον οἱ πρεσβυτεροιτω ἐπὶ6κόπω προσαναφερέτωσαν. Constituti app. II. 37 p. 64, 10 q. in vitas caelibis nimia aestumationi vita coniugalis commendati Opponitur . 1 p. 4, 15 q. c. I p. 26, 1 Sq. cf. e. 14 . 16, 10. l. c. 21 p. 29, 5. . e. 30 p. 3b, 5 q. e. 38Ρ. 42 9 q. c. 8 p. 1 9 sq. e. I p. 60 4 q. y cf. qua hac de re iam xposui in libro meo: Di apostol. Vnter s. 86 8 1 et in ph0m0ridibus Zetis chr. fur Wiss. Theologie 1858. IV. p. 572 Sq.
45쪽
CLEMENTIS EPP. OL IGO ET INDOLES. XXXVII iustificans perum iustitia opponitur . 32 p. 36, 1 q. sed fide oper08a, cui neque bona per neque caritas dee880 088 in c. 33 p. 36, 9 sq.) illud δια πίστεως ἐργάZεσθαι δεκαιοσυνην Hebr. XI, 33 Clemens ita secutus est, iit ei Abrahamus benedictus videatiar tκαεοσυνην καὶ ἀλήθεtαν διαπέστεως ποεήσας c. I p. 35 14. 15). ab e0dem iustitia id parta toroν δικαιοσυν' appellatur c. 33 p. 7, 18 cf. c. 30 p. 5, 1 εργοr δtκαιούμενοι
καὶ ' λόγοtς). ita R0mani preSbyteri, hiamvis n0ndium sublato utriusque partis, Paulinae et iudaigantis, discrimine, iam pacis studium stenderunt et illa vitaverunt, quibus altera pars offenderetur. Vetu Dei populus 110vo, qui gentibus c0llectus est, anteponitur c. 29 p. 34, 14 q. f. c. 50 p. 4 4 Sq.), et quod maximi m0menti est, Veteris Testamenti seges ad Christianismum transferuntur c. 40 41 in elictu Christianis observanda sunt leges illa de rerum Sacrarum certis temporibuS, ministri locoque sanct0. etiam apud Christian0s sumimus pontifex, 0ntifices, Levitae et laici discernuntur, Sacrificia offeruntur cf. tiam c. 44 p. 7, . in translato quidem haec omnia dicuntur de Christ summ0 0ntifico episc0pis vel presbyteris pontificibus, diac0nis Levitis, eucharistia sacrificio, et Clemens vice VerS Christianorum sepiscop0 et diaconos iam in Veteris Testamenti effata retulit c. 42 p. 45,11 - 16 . nihil minus Veteris Testamenti mandata et instituta apud Clementem conservantur potius quam abrogantur, quae apud Paulum abr0gantur potiusquam c0nservantur qua in re huius Paulinismi ingenium vero Romanum animadvertimus, n0n tantum utriusque partis christianae concordia quam maxima appetitur, sed etiam omnia reducuntur ad certum ordinem, qualis in ipsa rerum natura c0nspicitur c. 20 p. 23, 22 sq.), in Romano imperio observatur c 3 p. 41, 10 sq.), Dei 0pul mandatur c. 40 p. 44 1 Sq.). omnia cum ill Romana ecclesiae Statu comparantes, quem Pauli epistula ad R0man0s repraesentat, iam multo magi ordinata cognoscimus, Sed n0ndum ad perfectam vereque cath0licam unitatem perducta Paulus praeter illam ecclesiam R0manam c0etus agentem in aedibus riscae et Aquilae, quibus omnium ecclesiarum gentilium Salutem nuntiavit Rom. XVI, 3 i), etiam alium c00tum christianum, procul dubio iudaigantem, memoravit: συγκριτον, Φλέγοντα, Ἐρμην, Πατρόβαν, 'Eρμῶν και τους συ αυτοiς αδελφούς Γ0m XVI, 14ὶ praeterea salutavit Φιλόλογον καὶ γουλίαν, Νηρέα παιτημ αδελφην αυτο και λυμπὰ καὶ τους υν αυτοῖς πάντας ἀγέους Β0m XVI, 15) utrumque c0etum plane diversa conSuetudines Secutum esse in sabbatis ot diebus festis selebrandis ut 0n celebrandis, in ciborum abstinentia aut licentia aulina pistula ad Rom. c. XIV aperte docet Clementis quam dicunt epistulam B0manae ecclesiae presbyterium ita c0nscripsit, ut Paulina partis sent0m expresserit, alteram ver partem n0 offenderit con-Suetudinis stligi0sa discrepantia n0ndum sublata est. 110 Sixi quidem, Tele8ph0r0 Hygin0 Pio, Anicet episc0pis R0manis si annos fere 11 - 167 Utrumque coetum in perfectam unitatem coaluisse e contr0versiae paschalis historia c0gnovimus, quum h08 episc0pos omnes Singularum parochiarum c0n8uetudinem iudaigantem tolerasse dicat Irenaeus. neque e eadem 0- apud Euseb. HE. V, 24, 14, of librum qum De Pascha struit deralien irch p. 22 sq. stium ustinus martyr Dial. e. Tryph. Jud. c. 7Ρ. 266 Judaeorum sit gentilium fidelium discrimen ita sescripsit, ut altera
46쪽
XXXVIII PRO LEGOMENA .mana ecclesiae parte, unde Ierma Pastor, Clementis Recogniti0nes ut Homilia pr0dierunt, haec Clementis epi8tula profecta est sed utriusque partis discrepantia nondum sublata iam valde mitigata est. Paulina pars recepit, translate quidem Veturis estamenti leges de solemnitatum Sacrarum certis temporibus, quas auli aetate n0ndum agn0verat et illam qua inde a Sixto episcopo vel ab Adriano imperatore instituta est Romanae ecclesiae celebratio paschalis, ex hac epistula c0gn0Scimu iam praeparatant. III. Clementis quam dicunt alteram epistulam ad Corinthios iam in libro meo de patribus apostolici conscripto p. 115 sq. M. Aurelii imperatoris aetati 161 - 180 vindicavi, quum Christiani extrinsecus Romani imperii er- secuti0nibus vexabantur, intrinsecus Gnosticorui variis doctrinis turbabantur. hanc scripturam epistulam esse negavit Grabius, ' C0rinthiis inscriptam agemannus sed vere est epistula Corinthiis inscripta quo magis augetur huius Scripturae bscuritas nam Romani presbyterii vel episcopi epistula ad 0rinthios vix oblivione obliterari poterat nemo autem ante Eusebium hanc epistulam memorasse videtur si igitur tam Sero inn0tuit, qu0modo tantam auctoritatem nacta est, ut et ipsa publice praelecta, adeo in Sacrum c0dicem recepta sit hanc difficultatem Hagemannus l. l. p. 19 sq. ita expedire conatus St: inter encyclicas Clementis epistulas, quas Epiphanius Haer XXX, 15 v. . . XXIV mem0ravit, etiam haec epistula ferebatnr, Sed parum aestumata, thia Hermae astoris appendix erat hunc enim librum cs Vis II, 4 p. 12, PSq.)c0mitabatur encyclica Clementis epistula p0stea separata, quae Christiano ad
constantem Domini e0nfessionem in futura persecutione, ad mandata divina Observanda, itaque Dei promissa merenda c0mmonuit ab Hermae Pastore iam Separata tamquam Clementis Romani epistula altera Eusebio demum in-n0tuit et c0die Alexandrin ex parto c0nservata Si ita Hagemannus argutiuSquam verius disseruit nam Clementis altera epistula ab Ierma Pastore par alteri communionum occlesiasticam donogare possit taceo de Caio Romano presbytero, quem Victore t 0phyrino piscopi ἐθνῶν ἐπέσκοπον ordinatum essu hotius Bibl. cod. 48 rotulit. 0d sententiam meam de Romana ecclesia originibus quamvis a Lipsi l. l. p. 178 dubitatam, a Vothmaro thool. Jahrb. 1856 p. 329 condemnatam constanter repeto./ G. V. Lochlerus Das apostolisolio und das nacti apostolisoli Zeit- alter etc. d. II. Stutigari. 1857. p. 81 neque antecedenti neque sequenti Romanae colosia historia satis cit ex hac pistula ita ratiocinatus: Ebenda init abor ist, da dorsolbo in Gemoind0schroibon ist, auch so viet geWi88, das dio dinisoli Gumsindo an Schlus do orston ahrhundoris v et ent-fernt dum bioni tismus u liuidigon, im Gogonthoil pauliniseli gestiant ar. Die pannuli gwischon Holdon und Judo christon Ar orliber die judaisti- Schen Bostrebungen aren vorscholion, von insem egensat gwischen autuSund etrus a Lein Rest molir, fido postsel Annio an nur is in harmoni sches star o. i. Nocli 0hr os ann auoli ni Dulier uno lunZWischon Paulus und etrus, uiden und Juden christe bolastigi geWesen
47쪽
CLEMENTIS EPP. ORIGO ET INDOLES. XXXIXiudaigant pr0cul abest, et ille liber qu0m Hermas Clomonti mitt0r iubetur
ἀγίους λόγοις δε μακαρίοtς τους ἀνtόντας δελφους ς τίπνα πατVomtλόστοργος παρακαλῶν apud Euseb. HE. IV, 23, 10). econtem Romanae ecclosiae epistulam iam di dominica publice praelectam Di0nysius 0rinthius i. i. g. 11 e0dem h0n0re, Δ καὶ την προτέραν μῖν et Kλήμεντος γραφεi6αν, semper habendam ess dixit altera igitur R0man0rum epistula apud C0rintlii0s priori, quam Clemens scripsisse ferebatur, iam addebatur nummirum, si paulatim et ipsa Clemonii adscripta Eusebi innotuit ut in aliis quoque ecclesiis tamquam Clementis altera epistula ad Corinthios publicabatur, ipsius Novi Testamenti libris sacris addebatur haec statuentes illam difficultatem sustulisse videmur. neque in hac epistula quidquam inest, qu0 qu0minus ita
statuamus impediat nam eadem fere aetate qua Roman0rum episcopus olor Corinthiis scripsit, etiam Clemontis qui dicitur alteram epistulam c0nscriptam esse constat haec autem epistula . 1 p. 4, 1 Sq. c. 4 p. 66, 26 iam Praxea0d0ctrinam red0let, qui episcopum R0manum Eleutherum 175 190 agn0Scentem iam prophetias Montani, Priscae, Maximillae c00git et litoras pacis rev0care iam missas et a proposit recipiendorum charismatum conc08sare ita duo negotia diab0li raxeas Romae procuravit, prophetam expulit et haeresin intulit, para letum fugavit et patr0 crucifixit Tortullian adv. Prax. c. in non mirum, iam huius epistulae Scriptorem evangeli secundum
Aegypti0s, qu0 Sabellianis placuit ei Epiphan. aer LXII, in saepius
stula animadvertit sed S0ter episcopo Novi Testamqnti canon nondum ita absolutus est, ut Romanus episc0pus ipse evangeli secundum Aegypti0s et huius modi scriptis publice usus esse nequeat iam Dionysius 0rinthius forta Sse ad hunc scripturae40 can0nicae usum respiciens addidit, suas ipsius in Soter otiam stipui stos satus dici poturat, quemadmodum Alexander Hierosolymitanus apud Eusob. HE. VI, 11, 6 Antiochenis scripsit: ταυταδε υμὶν, sorο μου δελφοἱ τὰ γράμματα πέστεzλα et Kλήμεντος του
μακαρίου πρεσβυτέρου, αμδρος ἐναρέτου καὶ δοκέμου ον ἴστε κα υμεῖς Μαι ἐπιγνώσεσθε. praeteres f. Routhii adnotationem reliquia saerae d. II. Ρ. 18bin ceterum parum refori, si modo mortuo Sotere Dionysius Corinthius Romanis reseripsit. ceterum iam Irenaseus adu haor. II, 34 4 hac epistula c. 8 p. 70, 12 - 14 quamvis nondum Clementi Romano adscripta usus esse videtur.
48쪽
ceterum ne priorem quidem Clementis epistulam scripturae non canonicae usu immunem esse idem h0tius animadvertit mihi autem c0ntigit esse tam felici, ut unam certe Scripturam apocrypham, qua Romanum presbyterium secul primo exeunte usum SS Videtur, invenerim quam ob rem tui Clem ntis Romani epistularum editi0ni addidi Mosis lasset stionis primum editae quae supersunt, et hunc librum mem0rabilem d0ct0rum vir0rum iudicio c0mmendatum vol0.