장음표시 사용
11쪽
senatu, potestas tu plebe, maiesω autem in toto populo, sub cuius nomine hic omnes ordines ac ciues comprehenduntur ' . Quae quidem fuisse unicuique ordini et uniuerso populo peculiaria et distincta a se inuicem iura, docemur per CICERONEM '), qui hunc in modum scribit: ita se res habet, ut, γε senatus dominus Iu publici eon ii, quodque is creuerit, defendant omnes; et, si ordines reliqui princi pis ordinis constito rempublicam gubernari inlint, possit, ex temperatione turis, quum potesas in populo, auctoritas in senatu si, teneri illi moriri tus et concors ciuitatis saltiso ubi manifeste per potestatem populi significat idem, quod aliis locis dixit missatem. Summam autem rerum, quam uno maiestatis verbo notari vidimus, libera republica suisse penes totum populum Romanum, praeterquam quod ex innumeris veterum scriptorum locis potest probari θ, id quia demmani eomiter eonfera rer cuius exemplum in foedere eum Gaditanis leto exhibet CICERO pro Cornelio Balbo e. I S. Similes formulae leguntur apud OvIVM Lib. XXXVIII. c. II. SERVIVΜ in eleu. Lib. III v. sciet. et PROCVLVM in L. F. D. de captiuis et possim. r. res qua de re qui plura legere cupit, adeat BARN. uRISSONIVM ia form. et solenn. pop. Rom. verbis Lib. lul. e. 49. pag. 343. R. ex edit. BACIIII , ISM. BULLI--AI DUΜ de populis fundis in GRAEvi I fies anti. Rom. T. li. P. I939. HVG. GROT1vM de Iure Belli et Pacis Lib. I. eaP. 3. S. 2I. GV in. B AEVΜ in Amaeotari. in Paudectas secundum edit. I ugdunensem, quae prodiit Is46. 8. Tom. II. p. 46. FRANC. HALDUINVΜdenique ad LL maiestatis Lib. I. in HκINEccII Iurispr. Rom. et Ast. T. I. Pag.
i Ita expresse pσpuli vocabulum explicat IusTINIANVS in F. 4. I. ia I. N. G et C.' k de Leta. Lib. lII. eap. II. Rem
ipsam optime demonstra H GVM.. BU-DAEVs I e. Tom. I. p. I96. R. 2 3. et in primis Tom. II. P. 44 sqq. M. ΜΕ-RILI Ius ad F. 3. I. vi. pubi iudic. T. ACH. HvBEn Ddfrtarr. Lib. II. cap. a. f. s.
ARNTZENIVs l. c. cap. 9. pag. m. Io Imperium autem quatenus magistratibus fuerit proprium, ostenderunt praeter multos alios CAR. AIGONI Us de antiqua iure mouine. Lib. III. e. 6 - I4. GVTuYRivs de ossis. iam . Aug. Lib. I. e. 3. E. ACHVHARTUS de faris iuris . Rom. Ex. ΙlΙ. g. 39. p. 628. sqq. et ZIEGL nvs ιυ iuribus maiesaris Lib. I. cap. r. S. I l Ex iis prouocemus ad solum CICκω ΠΟΝΕΜ, qui in Or. δε harusp. response. 6. populo Romano tribuit summam potestatem omnium rerum, comitiis centuri tis, et in Or. pro Rabirio c. a. 9uιratum potestatem proxime ad Dearum rmmorrais hum numen accedere lignificat. cf. ΥΗΕ -
PHIL 's ad 6. 4. l. de I. N. G. et C qui
de uniuerso Iiopulo ita loquitur: κορυ-i Φαιρτατις ε ςιν ἡ δυος των νομοσε των , i. e. omnium, qui iura constituum.
12쪽
lem nemo amplius in dubium vocabit, qui legerit ΣΑ Η. Ηvss Rusa elegantissime hac de re disputantem m). Erat igitur maiestas hoc tempore complexus eorum iurium, quae magist alibus, senatili et plebi, tanquam singulis populi Romani partibus, essent propria; quaeque ad uniuersitim reipublicae corpus translata et communi nomine comprehensa efficaciorem constituerent splendoris, qualis esset in toto populo, dignitatem. Postquam vero summa rerum ad unum peruenit, cui, quidquid antea ad singulorum ordinum et totius populi iura spectauerat, per imperatoriam dignitatem est commissum ' : fieri non potuit, quin etiam, formula qua summum splendoris et potestatis fastigium in toto populo hactenus conspicuum significaretur, in Imperatoris personam translata, ei soli maiesas tribueretur '). Factum hoc est in primis per potesta-
. m c. l. 6. s. sqq. pag. I94. sqq. n) Quod quidem quomodo paullatima Sullae temporibus euenerit, egregie Aposuit GE. ACHVBAR Tvs l. e. Ex. III., 29 34. P. 493. sqq. Vtrum vero a Lege regia repetenda sit plenissimae Im. Peratorum potestatis origo, nee ne; non attinet hoe iueo disquirere. Hoe saltem monebimus, nobis optime placuisse sen
tentiam CHRISTIANI DANIELIS BECKII,
VIRI EXCEI. LENTISSIMI, qui in sola ratulatoria Lips. I78o.' 4. seripta media lueessit via, ae neque lege expressa imperatoriam dignitatem constitutam aut Augusto eiusque succotaribus per eam omnem potestatis plenitudinem delatam suisse, neque VI PIANVbi in L. I. D. de consiti Pr. aut TRIRONIANVM in , 6.L de I. N. G. et C. et Ι.. . C. Ee vet. iur. muc finxisse legem regiam, sed utrumque tantummodo improprie loquutum et drupliei modo imperium in Imperatores collatum suisse, tum, quod summorum Inagistratuum vis eis ilibueretur, tum quod per plura SCta Augusto eiusque successoribus variae imperii partea demandarentur, ex temporum rationibus demon. strauit. Ο Neque enim tristes pristinae liberatatis umbrae, quas Imperatoros boni sa. natui populoque reliquerunt, quasque diligenter collegit GER. Noonae obseris
vati. Lib. I. cap. 3. mouont nos, ut in
viri summi sententiam discedamus et populi iura Imperatorum potestate haud inferiora suisse statuamus. Aut enim haee exempla ita sunt comparata, ut iis Imperatores salua imperii sui plenitudina Deillime abdieare se possent, aut tantummodo sub bonis principibus loeum habuerunt, qui his artibus usi sunt ad plebem deliniendam et dominationi magis magisque adsuefaciendam. Imperatores quidem quemadmodum iura populi , in primis eirca legos serendas. paullatim imminuerint et sibi solis vindicauerint, egregie ostendit ANNTZENIVs l. c. cap II. pag. II 6. sqq. Post Antoni notum autem tempora constati ne umbram quidem consilii popularis Impa. ratores, manu militari fretos, populo reliquisse, nisi liue referri velis ivlam p
13쪽
potestatem tribunitiam, quam Augustus et eius successores callido prosecto consilio susceperunt, ut maior ipsorum personis acced ret sanctitas et veneratio p), quamque TACIT us merito appellat summi fuligii vocabulum, quod Gguisus repererit, ne regis ant dictatoris
nomen adsumeret, ac tamen appellatione aliqua cetera imperia praemitteret.
Quamquam autein re ipsa si immam potestatem, quae libera r publica diceretur maiestas populi Romani, penes Imperatoressuisse certum est et indubitatum: tantum tamen abest, ut existimemus, Imperatores asseruisse sibi statim ab initio missatis ii men, tanquam titulum et honorem suae dignitati proprium, quemadmodum secisse id sequioris aeui principes, in primis a Constantini M. tempore, demonstrauit PANCIROLus ); ut potius Augustum aliosque bonos principes, ab omni verborum honore,/ quem
pali Romani appellationem, quam, tanquam speeiem pristinae reipublicae, etiam a sequioris aeui principibus seruatam
fuisse, exemplis docuit IAC. Go-ΟFRE. Dus in Comm. ad L 3. Cod. H. ad L. Cornel. de Sicar. edit. RITTE R. Tom. III. P. Ioa. Ita etiam in L. I. f. I. D. ad L. Iuliam mari committi dicitur male statis erimen a uersus populum Roma num vel aesuersus Iecurriatem eius, et in L. vlt. eod. perduellionis reus is vocatur, qui hostili animo aduersus rempublicam vel principem animatus est. es. VLR. HVI3ERI Digressiones Iusinianeae Lib. I cap. 32. f. vlt. et ZACH. HVBERI Disser. rart. Lib. lI. cap. I. S. vlt.
rum Romanorum egerunt VLR. OBRE
cATVs in Diff. de tribunitia Caesarum Romanorum potestate. Aigentor. I 678. et in EI VAD. Academicis, Ia. 22. CHRIST. Gorita ACH VAREIus in binis Dispuit. G Augustorim Caesarumque Rom. tribunitia Potestate, Alt. II S. A. et de numeranti tribunitia yoristate Augusorum Caesarumque Rom. ibid. IIa I. q. STEPH. V ΑNnvs PIGinus in Annalibus Rom. ad A. V.C. 73O. Tom. III. P. I 4. HENR. Don ELLVs in Praelectionibus Camd nianis, Prael. I a. p. 4I7. sqq. et potissimum Prael. I9. P. S83. sqq. GVTHERIVS l. e. Lib. L e. 39. et GE. SCHVBARTVS
in libro saepius laudato de fusis iurisyrmdentiae Romanae Ex. lII. 6. 3 . p. sop. 'q- qui simul in hoe Augusti inuento prima
criminis maiestatis, quatenus aduersus Imperatorum personas committeretur, v stigia detexit. Erat autem potestas tribunitia Augustorum auctior multo et amplior, quam qualis fuerat libera repi, blica, quemadmodum iidem auctores do
nobis GUTHERII coniectura, qui I. c. Pro praemineret legendum censet yraemuniaret, quum nihilominus dignitas reliquis omnibus superior a TACITO intelligatur, quae per verbum praemuniret exsulat.
Confirmat receptam lectionem iam summi fastigii vocabulum. r) in Thesauro Variarum Lectιouum Lib. I. cap. a.
14쪽
quem populo concederent, alienos, etiam hoc verbo abstinuisse, quum de se aut domo sua loquerentur, firmiter statuamus. Quod vero, qui de iis scripserunt, iam tunc temporis frequonter in lastatis titulo usi sint, id nostram quidem sententiam haud infringit, tum quia iure ipsis hanc dignitatis appellationem tribuere poterant, tum etiam, quia ex consuetudine illius aeui sollicite conquirebant, quidquid principibus placere posse sperabant. Ita svgTONIus scribit ), Augustum, quod milites non appellaret commilitones, ambitiosus id misisnase, quam aut ratio militaris, aut temporum quies, aut sua domusque suae maiestas pos aret; et de Vespasiano haec habet ). auctoritas et quasi maiestas quaedam, ut scilicet inopinato et adhue nouo principi, deerat: haec quoque accessit. Verum sequioris aeui principes praeter maiestatis titulum, qui ipsis fortasse leuior videbatur, nec dignitati suae satis conueniens, numinis quoque honores sibi vindicare non dubitauerunt, cuius rei
empla attulit CAs AvunNVs in TREIEL. LII POLLIONI s Galli nos e. I 4. Cete. rum illud non praetermittendum esse eensemus, quod ex hoe Tu EuELI.II
POLLIONIs Ioeo quidam viri docti male colligere voluerunt, desisse homines, qui aetate illius seri proris viverent, maiestatem de donio Augusta dicere, eamque potius ad unamquamque dignitatem transferre eoepissie, diuinitatis titulis ab Impp. assumtis. Relatauit hune errorem
sALMAmus in Commentaria ad i. e. at.
sve satis ingeniose doeuit, duplieemuisse maiesaris sub Impp. sequioribus
fgnifieationem: vitam, qua intelligere. tur pondus et grauitas et magnitudo quaedam eoli aestimarique digna in pi in-eipe, honosque eximius eum veneratione iunitus, qui iure debbretur supremae potestati; qualis olim dicta suerit maiestas populi Romani: alteram, quae TREBEL. 4I POLLIONIS aetate primum in usu
esse coepisset, quaque designaretur ipsa imperii dignitas, propter quam quis dici polibi Augustus aut Caesar pro diuerso
dignitatis seu gradu: quemadmodum dignitas consularis faceret Consulem et praetoria Praetorem. Confirmat hanc posteriorem voeabuli significationem aliis TREAELLII locis, ut in Gallienis c. Io. et in XXX. tyranuis c. a I. et pergit demonstrare, nunquam, etiam diuinitatis titulis assumtis, doli ille maiestatis appellationem in prineipibus: quod patet iam ex formula in antiquis monimentis obuia: N. M. Q. E. D. hoe est: numini maioratique eius deuotus. Neque nos dubitamus in tanti viri sententiam discedere, nisi quod in hoe illi aD
sentiri non possumus, quod imperatorum aeuo neget tributum esse aliis dignitati. bus, ae nominatim magistratibus maioribus, E. g. Praetoribus, titulum maiestatis. Imo hoe factum octe, quamuis improprie, aeque ut libera republica, sta-ttin probabimus.
15쪽
innumcta exstant veterum scriptorum atque etiam utriusque C dicis testimonia v). Haec de propria maiesatis fossatione sussiciant: iam, ad quasnam personas vel res improprie ea transferatur, paucis dis, quiramus. Ac primum quidem maiestas solet a veteribus tribui hominibus singulis, quibus propter virtutis eximiae admiram tionem aut rerum gestarum gloriam debetur honor singularis
eum veneratione quadam coniunctus: quo sensu integrum c put habes apud vALERIUM MAXi Murus ), et saepius a CICER NE, LIVIO aliisque scriptoribus hoc vocabulum adhibetur. D inde trans sertur ad eos, quibus iam natura monente peculiaris exhibenda est reuerentia et cum pudore iuncta verecundia, ut malasas pueriliae apud P Li NivM Υ) et malefas matronarum apud LiviuM ; cui notioni respondet graecum Porro ste
quentissime de omnibus personis dicitur, penes quas singularis est potestas et auctoritas, siue sint patresfamilias '), siue
u Praeter formulam, cuius modo mentionem fecimus, praesto sunt exempla, quae sequuntur, ex utroque Codice depromta: nostrum numen legitur in L. 34. C. de appellari. et in L. 2. C. de temπ.et reparari. apyellati. coeleste oraculum in L Io. C. de M. eeeles L. 9. Cod. Th. de iurisdict. re ubi quis ete. L. 2. Cod. I h. quis in grati praef. et in L. II. Cod. rh. de haeret. Iacri clarus in L. 6. C. de div. reser t. nostra aeternitas iii L. vlt. C. de
quadriennii praeseri sub fin L. a. C. de fabricensibus Lib. XI. nostra perennitas in L I . C. de Sy eccles L. 4. Cod. Th.
x Lib. XXXIIII. e. a. a Hinc patria potestas meatur a misvro Lib. IIII. e. 4s. QVINcTILIANO μ- elam. 376. ae VALERIO MAN. Lib. Vll. e. p. Farria maiestas, tanquam samiliaris magistratus in patre constitutus enm iure gladii, ut eum IANO VINC. GRAVINA Orig. ivri elu. l.ib. II. 6 2 s. pag. IT . ed. MAACov. loquamur: quamobeanctam etiam patresfamilias ab VI.PIANO fragm.tit. illi. I. dicuntur familiarum suarum principes. cf. de hae formula τι-on. MARCI r. I Inte reramen um Legis X I. rabb. c. 24. P. m. 93. As R. A RENI -n AAn Dila de iure patrio P. I 6 CHR. LR. GRVPEN Trael. de nore Romana,
16쪽
inagistratus h , siue integra collegia q). Denique solet etiam nonnunquam maiestas proserri ad res inanimas, quibus inesse crediatur sanistitatis aliqua species, aut cum dignitate coniuncta grauiatas, ut locis q), legibus '), Orationi L . Quorsum vero omnis haec de vi et vi vocabuli maiestatis disputatio λ Nempe ut intelligi possit, quae sit, certe ante Legem Iuliam, indoles et natura eius delicti, quod sub nomine imminutae
maiesatis venit, ac cuius hi storiam ex antiquitatis monimentis cruere instituimus. Quo quidem consilio optimum sequamur interpretem ipsum CiCERONEM S, qui maiesalem minuere ait esse de digniatate aut amplitudine aut potesate populi, aut eorum, quibus populus potestatem dedit, aliquid derogare. Neque enim in usu erat libera republica dicere laesam maiestatem, quod egregie obseruauit GuILIELMus BuDAEus h .
ad BARN. BRISSONIVM de Verb. Sunisi. r. v. maiestas. Alia ex ratione, sed etiam eum respectu ad potestatem et imperium domestieum tribuitur a IavIO Lib. XXXIIII. e. a. patrifamilias in uxorem
Maisas: ibi enim Cato: si in sua quisque nostrum matrefamilias, Quirites, ius et maiestatem viri retinere insiluisset, minus eum uniuerss feminis negotii ha
. Q Ita legimus non solum apud CICERONEM in Or. eontra Pisouem cap II. et Philipp. XIII. e. 9. maiesarem consulis, et apud Lavi VM Lib.Il. c. 7 maiestatem cou-Iularem; ut et dictatoriam apud EVNDEM Lib. IIII. e. I.; sed ipse etiam ΡΑvLvsἱn L. 3. D. de iniur. tribuit eam magistratui, et speetatim Praeteri in L. II. infin. D. da ivst. et iur. ae L. 9. D. de tu.risdict. A. CASP. ZIEGLERI tr. de iuri. hus maiesatis Lib. I. c. I. unde aperte
eolligi potest, sub Imperatoribus ae lueae libera republica magistratibus, quamquam improprie, adscriptalii suille maiestatem, quod SALMASIVS i c. temere
negauerat. Pugnat pro nostra sententia etiam svETomi locus in Tiberio e. 3o. et TAc. GuTHERIVS de o c. iam. Aug. Lib. I. e. I9.e Senatui hoe sensu attribuunt malin statem LIvius Lib. IIII. e. a. bis, et Lib. XXII. e. 3. SUETONIVs L e. FLORus Lib. I. c. s. et PLINIvs D. Lib Vlli. ep. 6.
I. c. 33. et nemoris CI.AVDIANVS in Cous Prob. et O b. v. I 26.
e) Maisas legum oecurrit apud Ia-VIVM Lib. XXII. e. 3. et sanctionis in L. 8o. Cod. Th. de decurionibus.s Ita loquuntur OcEno de Amisit. e.
I s. et QUINCTII.IANUS In sit Or.Lib. l. c.6. g de Iuueui. rhetor. Lib. II. c. II. Si. milia loea sunt apud EvNDEM Partit. orat. c. go. de Orat. Lib. II. e 39. AUCTOREM Rhetoricorum ad Herennitim Lib. II. e. II. et IVLIVM SEUERIANVII in praece tu artis rhetoricae pag. 3 8. inter auriquos Rheiores Lativor ex bibl. FRANC. PD THOEI, Paris. IS99. q. h) Annotata. νι D. Tom. II. Pag. m.
17쪽
Iam vero singulas huius delicti species, quales inde ab origine re publicae usque ad Legem Iuliam obtinuerint, anticipare, quum singulae maiestatis leges commodiorem suppeditent huic argumento illustrando occasionem, aeque esset intempesturum, ac si hoc loco vellemus disquirere, quomodo tam per Legem Iuliam, quam sequiore aeuo sub principibus limites eius sint prolati. SLgnificauimus enim iam in limine huius libelli, omnem nostram ,
disputationem contineri intra vetustiora reipublicae Romanae tempora, ac sinem huius scriptiunculae in eo tantum versari, ut, quid ante Legem Iuliam de maiestatis crimine antiquitas sanxerit, non, quid post eam obtinuerit, doceamus. Quamquam vero, quemadmodum alio loco manifeste probabimus, tantum abest, ut eius nomen iam inde a principio in usu Riisse statuamus, ut potius huius origo ad exeuntem sere reipublicae libertatem res renda esse videatur: res ipsa tamen profecto et olim semper o tinuit ; ita ut omni aetate maximum videretur et atrocissimum facinus esse, quod aduersus reipublicae splendorem, dignitatem aut salutem committeretur. Quare nos quidem, ut breuitati consuleremus, non dubitauimus, huius dissercationis inscriptionem a maiestatis legibus repetere, sub quibus quid intelligi velimus, in β. antecedente indicauimus. Nihilominus necessarium esse e istiniamus, addere quaedam de variis huius delicti nominibus, ne in consilii nostri ratione fluctuare videamur. Comprehendimus igitur sub crimine maiestatis etiam illud, quod vulgo sub pertastionis nomine intelligitur, quodque, quatenus libera republica aerimine maiestatis disserat, in peculiari huius commentationis capite, cuius expositionem in aliud tempus disterre instituimus, ex nostra sententia explicabitur. Praeterea patet ex descriptione legum maiestatis, quam in g. superiore posuinavis, referri a nobis in illarum numerum etiam eas, quae postea nouum ac singulare delicti genus, vim puta, constituerunt; quae tamen natura sua a maiestatis crimine, quale hodie intelliginius, nihil disteri. Denique etiam ipsius delicti, cuius lege mox sigillatim illustrabia inuis, variae leguntur appellationes, quarum nonnullas hic appo
18쪽
nere placet ). Sic Livrvs D soluere missalam dicit, cui opponit ipse alio loco retinere maiesalem M); item: minuere magistratum populi
Romani m); CICERO: imminuere imperii ius '); imminuere existimationemasque auctoritatem nominis populi Romani ' ; AMMIANVS MARCELLI-rivs P : pulsare maiestatem; quae omnia eodem redeunt, et ad maiestatis crimen pertinent. Graecis quidem, quando de Romanis legibus loquuntur, plerumque est καθοσιωσεως quod ex glossis obseruauit s LMAsius q), et HARMENOpvLI ) auctoritate potest confirmari; generale autem nomen: σκοδοσια. Tandem illud quoque monendum esse censemus, comparari hoc delictum saepius propter atrocitatem suam cum parricidio i), et eadem ex
caussa sub Imperatoribus sacrilegii instar haberi coepisse 9. f. III.
0 Collegit multas MDAEVS l. e. pag. 4s. sqq. M Lib. XXII. e. 42. I Lib. XXXIIII. et a. es. CICERO in
orat. e. 29. Eodem sensu occurrit: eon. siluere maiesarem, h. e. labantem confirmare, in lueo concionis sALLVATIANAE B. I. α 3 I. maiores Farandi iuris et male.
satis constituendae graria, bis, per sece
nem, armati Aventinum occupature.
m) Lib. Iul. Q 24. es. CICERO in Veris rem Act. II. Lib. I. c. 33. evr imminuisi ius legationis ' ubi AscoNIVS : qui potesarem suam in administrando neu Gfκ-Grit, imminuti magistratus, velari maiestaris laesae reus est. n in Verri Λα IL Lib. IIII. c. mo) ibid. c. 27. p) Lib. XVltu. e. II.q in TREAELLII POLLIONIs Gallidi
r Promt. iur. Lib. I. Tit. II. S. 36. et O. 3tque aliis locis. s) ita morio Lib. IIII. e. I. de coniuratione Catilinaria: Fuluia, inlismum Fortum, sed parricidii innocens; Cr. CERO Catil. L e. I a. de Catilina: Me parricida eluium interfector eons Phi. lim. I l. e. r. vbi: parricidium patriae. Caustam huius appellationis egregie explicant ZACH. IMBER Disserit. Lib. III.
mai. L. C. de diu. rescripe. L. I. et 3. C. de crim. sacrilegii; L. r. Cod. Th. Is quirpecvn. cons. L. 6. Cod. Th. de bonis proscripr. L 4. Cod. Th. de domest. et πο-
tiat. Hinc vocatur etiam a TERTUL-
LlANo in Vologer. e. 3 s. sacrilegium δε- eundum : es. ANΥ. ΜΑTTHAE de Crinibaribus Comm. ad Lib. XXXXVIII. D. Tit. II. pag. 2I9. R. Ceterum eadem de similitudine, quae intercedit inter sacrilegium et erimen maiestatis, opinio etiam apud Athenienses obtinuit, quippe qui saerilegos et ploditores eaὸem loge eo. demque modo puniri voluerunt: teste IO. Μεvnsio in Themide Attica Lib. 3I.
19쪽
GRAECORUM, IN PRIMIS ATTIENIENSIUM, LEGES MAIESTATIS RECENSENTUR.
Quum nihil cogitari possit aut propter utilitatem foecundius,
aut propter varietatem suauius, quam conserre inter se et comparare varios diuersorum populorum mores et instituta: profecto non videtur aliena esse ab initio ipsius disiertationis breuis aliqua de Graecorum circa crimen maiestatis legibus praefatio, quae aditum faciat ad cognoscendas priscas Romanorum hac de re sanctiones. Neque enim erit quisquam rerum ab Omni antiquitate gestarum adeo ignarus, ut ex Graecorum, in primis Atheniensiunn
legibus ac consiletudinibus uberrimos in Romana iurisprudentia fructus percipi posse neget ); quum notissim uin sit, maximam Quirites legum suarum partem e Graeco solo sti Latium transtulisse. Missis igitur reliquarum ex vetustioribus gentium dc delicio illo sanctionibus, quarum paucae tantummodo ad nostram memoriam peruenerunt h), hoc statim obseruare liceat, communem videri fuisse apud omnes Graeciae ciuitates poenam proditorum patriae, denegatam intra fines carum sepulturam. Quod quidem non obscuro colligi potest ex aliquo Dio nosti Sic vi. I loco Vbi
communem narrat et se omnibus Graecis hanc consuetudinem, ut sacrilegorum corpora insepulta iacere sinerent. Sacrilegos autem
et proditores eadem lege et poena apud Graecos asse flos esse
a In promtu est exemplum capitis XII. tabularum e Solonis legibus explicati a cicERONE de Legg. Lib. II. e. 23. et eiusdem testimonium maxime honorifieum in Or. pro Flacco, c. 26. Adsunt Athorienses, unde hum .rnitas, doctrina, religio, fruges, iura, leges orsae atque In omnes terras distributae putavtur.
b Sie ex DIODORo Sicvr.o Lib. I. eap pr. p. m. 89. constat, apud Aegyptios iis, qui inimicis arcana reipublicae consilia prodidisse tu linguam suille exellam:
20쪽
constat q): quidni igitur etiam circa proditores ac patriae hostes omnes Graeciae ciuitates eundem morem seruasse statuamus; praesertim quum de singulis hoc probare non dissicile sit 33 Ita apud Athenienses expressam suisse legem, ut ne, qui Vr in prodidisset, in Attica sepeliretur, discimus non solum e XENOPHONT1s loco laudato, sed etiam ex exemplis, quae sequuntur. Phocionis quidem, qui damnatus suerat proditioniS, corpus extra Atticae confinia portari decretum, ac nefas existimatum est, in
eius rogo ignem accendi: testibus PLUTARCHO L), DIODORO SICULO S), CORNELIO NEPOTE h et VALERIO MAXIMO Antiphontis
nicii et Iris. Disserit. De te. VOLII. Tom. III. pag. 228. sqq. Fuit enim haec Grae- eis religio, ut utrique, sacrilegi et proditores, hostes haberentur: illi quidem uniuersi generis humani, hi autem ini. perii, sub quo degerent. Q Loquuntur etiam de hae eonsuetu.
Φευγοντος. Ex reeentioribus singula sepulturae hostibus domestieis denegatae exempla afferunt Io. κIncHΜANNus in app. ad librum de funeribus Romanorum
st ausus sepelire. Iraque a seruis spultus
dis i) Lib. V. e. 3. Phocion - post obitum nullam Atticae regionis, quae ossibus eius iniiceretur, glebulam imιenit: ivssus extrames proiici, tau quos optimus ciuis vi