장음표시 사용
21쪽
tonat, sed accurate consideret multitudinis imbecillitatem. Et rescriens Pinytus Dionysi quidem consilium veneratur ac laudat, ex adis
verso ram n obsecrat, ut Aci o Clero tandem aliquando permittat impartiri perfectioris Doctrinae selidum cibum , ne in umbratilis eruditionis line ac puerili disciplina coli senescat. Recte enim apud Clementem G.ilanum scribit de Apostolis Adanensis Armeniorum Synodus:
oriosi ministerio verbi pro viribin , intenti potispmum eraxi, ut
homines ab erroribm smunicrorum ad unim veri os cubum convertercntur. Cum in hanc rem ιmpenderent omaum curam , variorUm rituUm ac morum ordinem haud Iane mustum curaverunt. Eadem ratione NeoCaesareensibus praedicasse sanctum Gregorium Thaumatui glim , id coque illis varios imperscctos, a lucccsbribus postea poliendos, ritus
reliquisse scribit in libro de Spiritu sancto magnus Balilius. Ad quam
Piuturam venisse in Montano incarnatum Parac ictum , insanivit Tertullianus. In libro interim develandis virginibus optima est eius haec de diversis & adversis Ecclesiarum consuetudinibus regula: .A Lbenda est examinatio , magis ex dimersis consuetudinibus disiiplinae Dei conveniat. Hocce depraesenti puncto examen suae Provinciae adlisibere
coepit Cretensium Metropolita Pinytus, ab Apostolis permissam Clericalis conjugii licentiam censuit fuisse meram pro tempore, &a stupra ad dueto Patrum Canone non satis purgatam indulgentiam , atque ita uni his suae curae Episcopis ac majoribus Clericis plenam castitatem, quam exemplo commendassent omnes iidem Aristoli, & Romanae Ecclesiae sanctus Petrus imposuisset, sanxit deinceps esse legem. Spectabat ad Illyricianam Dioecesin ac Romanum Patriarchatum , id e que Apostolicae matris morem censuit amplectendum. Verum Achaiae Metropolita laudatus Dionysius, lichi ad eandem spectans Dioecesimac Patriarthatum , graviter intercessit, collegae Zelum quidem praeducans, at multis Sacrorum ordinum infirmis nolens imponi necessit
tem oneris, quod Apostoli & ipserum usque huc successeres liberum reliquissent. Quis causam evicerit, ignoro: Existimem ambos ad suo in sensu abundandum perstitisse. Quidquid sit, lucet inito conjugio utendi libertatem etiam Episcopis permissam: ab Apostolis, ipsam ubguisse etiam in Illyrico , &quosdam indulto fuisse usos, at multos proprio placito abstinuisse. Eandem sormam viguisse in Antiocheno Patriarchatu, docet unus h Nicaenae Synodi Patribus Metus Spiridion. Trimithuntis in Cypro
Episcopus: Quod enim uxorem & liberos habens, rem Divinam non L i. e.ti. negligentius Obierit, ac insuper claruerit miraculis, testantur Hermias L. i. e. 8. ZOZOmenus, Socrates, & alii plures. Quod eadem licentia per omnem Di iligeo by OSIU
22쪽
DE LATINI CLERI CONTINENTIA. 7nem Cyprum saltem in Diaconis , immb ic in Presbyteris per alias Huldem Patriarchatus Provincias manserit usque ad sancti Epiphanii Episcopattim, infra ostendetur & ex ipso Epiphanio, & ex ejus discupulo Ioanne Monacho. Viguisse etiam in Alexandrino Patriarchatu, evincit Paphnutii Episcopi apud Nicaenam Synodum intercessio. Quadi modo enim tantus Episcopus adversum suae Dioecescos sanctii non iam& consuetudinem intercessisset λ Etiam Sanetis illic Martyribus, Che- L c. e. raemoni civitatis quae Nilus dicitur, & Philaeae Thmuitensis Episcopo, 3 . fuisse uxorem & liberos scribit in Ecclesiastica historia Eusebius Caesiareensis. Philaeam hac in re aequiparat cum laico Martyrii collega, No-L s Ebili viro Philo moro. - I . O.
Excipe tamen Patriarcham. Etenim adversus Demetrii, quod praeter morem & sine exemplo conjugatus adscenderet, electionem fuisse ab Alexandrino Clero graviter intercessiim, & Episcopum virginem denuo postulatum, testatur Orientale Alexandrinorum Patriarcharum Chronicon. Et hinc post quadraginta annorum conjugium & se dc uxorem esse virgines, vulgari per ignem probatione demonstravit Demetrius : Nec antea populus acquievit. Plenam continentiam sanctus Marcus suis succetaribus fixerat in legem. Ponticae Dioeceseos consuetudinem discimus ex primo Canone NeoCaesiarcensi: . Presbyter uxorem . cceperu, ab o Me deponarur. SUGro fornicatus fuerit, vel adusterium perpetraverit, ampliss pelli debet, ad Poenitentiam redui. Et ex decimo Canone Ancyrano : Diaconi quia cumque oriunantur, si in ipsi oriunatione protestati sunt, dixerunt vines conjugio copulari, quia sic manere non possunt; hi si postmodum uxores duxerant, in misHerio maneant' propterea quod eis Dificum luentiam doderit. Quicumque sine tacuerint, st se eperint manus impositionem profes continentiam, postea nuptiis obbgati sunt, a misisIerio cessare debebunt. Hunc Canonem in nuper par Lucam D. acherium edito adversum Photii calumnias Tractatu . Eneas Parisiensis Episcopus legit lon- c , aliter : Diaconi quoque, cum ordinantur , s in 18s ordinatione pro-usati sunt, dicentes velle se habere uxores, neque possies continere , hi posteas ad nuptivi convenerint, maneant in Gero tantum, er a ministeris abjι- ciantur. Quicumque vero tacuerint, ct Fusieperint marius impositionem professi continentiam , ct postea ad nuptias convenerint, a mni terio vel res e debebunt , laicam tantum communionem recipientes. Ex ipsisutobat omnes olim sucros Clericos fuisse ad profitendam continentiam in Orientali etiam Ecclesia rigidissime adstrictos. Contextum istumuis de hauserit, ignoro: Nostrum firmant Codex Ecclesiae Univeriae,
ibinues Scholasticus Patriarcta Constantinopolitanus, prisca Canonum
23쪽
Latina editio, Dionysus Exiguus, aliique omnes, & Latini & Graeci.
Nova conjugia non solum Episcopis, sed etiam Presbyteris ac Di, conis fuisse pridem interdicta apud Ponticos, lucide clamat uterque Canon, ac supponit. Verum insignes Monachos, aut in populo coel 'lus ad Clericatum rapi, & invitos ac reclamantes ab Episcopis consecrari, fuit olim se equontissimum. Sic enim fictum fuit sancto Epiph, nio, germano sancti Hieronymi Pauliniano, sancto Paulino, sancto Augustino, & aliis inultis. Et rcclamantes selebant, quandoque veraciter, quandoque astute ad elabendum , de libi impossibili castitatis custodia proteliari. Sic namque protcstatus suit & sanctus Synesus,
licet non raptus, sed dumtaxat contra voluntatem elictiis ad Pentapolitanae Ptolomaidis Episcopatum. Propter hosce mota fuit quaestio, an veraciter & ex corde protcstantes per violentor impositam sacrae Ordinationis manum cssent adstricti ad plenam castimoniam, Ac a matrimonio perpetuum exclusi 3 Erat res dura, ac plena varii periculi: Et fortasse evenerant inscelicia cxempla. Hinc ergo taliter ordinatis Diaconis unius matrinionii licentiam iecit Synodus Ancyrana. Verum ineundi in Diaconi gradu ante adlumptum aut impositum Presbyter, tum. Per hunc censebatur reccsium csie a protestati8ne. Et adversum illos, qui sua ante Diaconatum interposita protestatione uti distuleranr,&jam Presbyteri volebant uti, emisius fuit laudatus Canon Neo-Cae sareensis. Etiam selis ad Diaconatum, nequaquam ad Presbyteratum raptis& protestantibus istam licentiae gratiam iacit Ancyrana Synodus: Ad Presbyteratum quippe raptus csse debebat triginta annorum , ideoque censebatur sinc sundamento adversias castitatem protestari. Lucet ergo vetcrem , qui majoribus Clericis abstulit novas nuptias, canonem etiam hac in Dioecesi esse antiquum , & isto excepto casu constanter viguisse. 'Dixi datam ab Apostolis licentiam non fuisse universilem. Romanae enim ac omnis Latinae Ecclesiae Episcopos, Presbyteros ac Diaconos sanctus Petrus Apostolus omnino compulit ad plenam continentiam : Ad antea etiam ductae uxoris usui renuntiandum. Lucet ex Tertulliani libro ad castitatem exhortatorio: Quanti in Eccisiasticis oriundus de continentia censentur, qui Deo nubere maluerunt, qui carnis suae honorem in primaevum paradisii statum resitu unt , quui iam sed ι evi Ahos dicaverunt, occidentes in se concupisientiam hiadnu,'t tum illud quod intra paradisum non potuit admitti' Uox, Dicaverunt, lucide importat profissionem ac votum. Hinc eosdem nostros Clericos in libro de velandis virginibus appellat viros Virgines ac volun-
24쪽
DE LATINI CLERI CONTINENTIA. ' 'tarios Spadones. Et quod ipse, dum in majorem Carthagineti sis Eccle sae Clerum fuit adscriptus, uxorio operi valedixerit, lucet ex libris ad
uxorem. Et avitam Episcoporum, Presbyterorum, atque Diaconorum
castitatem reparans Africanae Dioecesios Primas Aurelius, dixit ad sita cundam Carthaginensem Synodum : Quod Apsol, docuerum , Uripsi servois arituruitvi , - qu rue custodiamin. Quod Africa non stib ipsis Apostolis, ted dumtaxat sub ipsorum succetaribus crediderit ac receperit Evangelium , in libro de unico Baptismo ac in Carthaginensis Col- elationis Breviculo profitetur sanctus Augustinus, ideoque illam castitatis legem nequeunt illic Apostoli praedicasse. Quo circa Aurelius locutus fuit ex sancti Innocentii Primi Pontifici, Epistola ad Decentium Episcopum Eugubinum : Quis nesitas id, quod
a Principe Apostolorum Petro Romina Ecclesia tria sum est ac nunc usiqua custodbtur , ab omnibm debere semini ' Praesertim iacm At manifestum, in omnem Italiam, Gailias, Hispaniin alue Siciliam, insit , interiacentes. ntissum in uisse Ecclesin, nisi eos , quos venerabilis Apostolus Petrus, auι evus succepres, constituerint Sacerdotes. e sui legant , s in his Provinciis
abus e postolo rum invenitur aut legitur naedicasse. Quia Africa a Romana Ecclesia acceperit Evangelium , in Praescriptionum libro testatue etiam Tertullianus. Hinc ergo, ut & omnis alia Latina Ecclesia, resancti Petri lcge accepit & plenam sui majoris Cleri castit.item. Dico, Larina Ecclesia : Quod enim Orientale Illyricum , uti linguam, ita de Giaecam Cleri castitatem habuerit, est supra ostensum. Res ita cucumrit usque ad Synodum Nicaenam.
Exponitur Nisana Synodi de ciericorum eastitate Decretum.
LIcEt rituum ac morum varietas Catholicam unius fidei Ecclesiam faciat esse Reginam circumamictam varietatibus, plenam tamen etiam istorum unitatem inducere semper studuit Apostolica Sedes, idi que eius Lepti in Nicaeno Concilio fecerunt quod scribit Socrates: mi ierat Disivis legem no am in Ecclesia- introducere, ut qui essent sacris in
nari, Am Disivi, Pres, teri, ct 'Diaconi, cum uxoribus, quas cum erant laici in matrimoniam duxissent, minime dormirent. Et quoniam ita erat propositum de hac re consilium inire , in medis eorum confisu surrexit Papiam rius , ac vehementer vociferatus esE , non Irame iugum cervicibus illorum
25쪽
Eciae pavi incommodo a cerent. Omnes enim non post ferre tam au seram disciplim , tam , ab omni animi perturbatione vacuam , neque a Angulorum uxoribus fortis eam castitaetis normam posse servari. Viri autem cum legitima uxore concubitum appellavit castimoniaem. Illud satis esse, saqus in clerum ante ad ripti erant , quam duxissent uxores, is secundum veterem Ecclesia tradtionem deinceps a nuptiis se abstinerent . non tamen quemquam ab illa, quam iam pridem dum laicus erat uxo em duxistet, 'ungi debere. Istam in Episeoporum conventu gratio-m habuit Paphnmtis , cum ipse non modo nuptias non expertus esset, sed etiam mularem non aliquando atri get.. Nam a purro in Asmserio sti8sim severo vitae s ἀμ-plinae generi a Merat: Om quidem propter gularem -timoniam prae catauris pia e is magna fama celebritate vixit. Itaque cum totus Episcoporum, Pressterorum , or 6 Monorum conmentus verbas Taphnutis, assensisset, controversia de hac re exorta erit penitus sedata , potestasti permissa cuti pro
arbitratu ab uxoris consuetudine abstinendi. In illa, quae morum regulas
L , condidit, sessione fuisse factum scribit Hermias rizomenus, addens d se novam istam linem non de solis Episcopis, Presbyteris, ac Diaconis, sed etiam de Subdiaconis fuisse postulatam. Quae ipsa assirmat Gelasius
Cyzicenus. Nam & supra adductus, qui veterem Ecclesiae traditionem continet, vulgaris Apostolicus Canon etiam Subdiaconos arcet a novis
nuptiis, ipsasque indulget solis Lectoribus & Cantoribus. QMd ipsum
largioribus verbis sanciunt Apostolicae Romani Clementis constituti nes, atque ita produnt se neque Apostolicas esse , neque Clementis. Apostolicam enim conniventiam potius quam constitutionem mem rata traditio contraxit . & utcumque persecit. Eamdem traditionem
Paphnutii intercessio firmavit. Quaestio est, An ista intercessio sit authentica Ec vera λ Rationem duca. i.1, prastit Beriholdus Presbyter Constantiensis, assirmans Paphn rii Capitulum , quod pro sacrilegis suis conjugiis ebuccinabant istius
taculi Sacerdotes, uti figmentum suisse a Gregorio Septimo Pontifice damnatum. Et plures gravissimi scriptores ipsum ad Graeculorum fabellas proscribunt. Respondeo tamen esse authenticam. Et namque a testantur non seli laudati Graecorum scriptores, etiam in literis ad Uercellensim Ecclesiam sanctus Ambrosius, Apostolicum de unius ux 18. ris Viro Canonem laudans , ac pcrgens : Cognosiamus non filum Me v stolum de Episto est Pressiero statuisse, sed etiam Parres in Niceni Concilis tractatu addidisse , neque Clericum quemquam debere esse , qui seca-da coniugia Iortitus A. In Canonicis ad Wulfinum in Anglia Episcopum uteris nescio quis AElfricus addit a laudata Synodo sic fuisse constia tutum. Verum labitur. Quomodo enim adversus istam constitutionem
26쪽
BE LATIM et CLERI CONTINENTIA. II
Theodoretus & alii Graeci plures suissent ausi constanter sullinere solam simultaneam bigam iam esse sontem irregularitatis Dumtaxat e go tractatum fuit, cum praesenti Clericalis castitatis quaestione propositum per Sedis Romanae Legatos, ac postulatum , sed a Paphnutii imtercessione suspensum ac impeditum. Eundem trainatum laudat acinis tercessionem probat Gangrensis Synodus, adversus Eustatium Sebastensem Epitcopum, primae Armeniae Metropolitam , statuens : Sa quis disiemis Prest terum conjugatum, quasi non opinera nus oblationi con-s nicare , amuhemasis. Relictam a Nicaena Synoilo libertatem ex inconcinnis ac deviis rationibus damnabat Eustatius , addens comugatum Presbyterum esse abominabilem &scabiosum, ejusque sacrificium sine Contagio non posse audiri : Hanc eius temeritatem damnavit laudata
Gangrensis Synodus, sanctissimi Paphnutii intercessionem , ipsique ab universali Concilio firmatam libertatem nolens judicari a quoquam,
lono minus anathematizari. Istud tamen exstans suo tempore Capitu- Ium recte damnavit Gregorius Septimus : Dat enim a conjugatis tunc Latinis Sacerdotibus consulum mendacium. Et ab authentico indulta
Graecis libertas ad Latinos non poterat extendi. Etenim avitum ac Apostolicum suae Clericalis castituis morem de Canonem constantissimε perrexit etiam post Nicaenam Synodum Latina omnis Ecclesia custodire. Quod Romano in Concilio , quo Nicaena Acta re vidit ac probavit sanctus Silvester Ponti sex, istam etiam castitatem novis adversus Paphnutii intercessionem Edictis firmarit, non est dubitandum. Licet Aista perierint, lucidh tamen id supponere videtur in suis , laudatam castitalcm apud Hispanos stabilientibus, ad Isimerium Tarraconensem Metropolitam literis Papa Siricius, edicens in mus praevaricatores : Niserint se ab omnitis Rico honore, quo im c 1 digne sint, Aristolicae Sedis auctoritate dejectos, nec unquam posse π neranda attred γε inseria , quibus seipsis, dum obseaenis cupiduatinus imhia i , pravaverunt. Lucidh laudat, non Apostolicum Canonem, nec avitam consuetudinem, sed non ita vetustum , quod omnem priori suo conjugio deinceps usurum Sacerdotem aut Diaconum degradarat sine spe reparationis, Apostolicae Sed is Edictum, quod esse non potuit aliud, quam laudatum Silvestri. Laudat talistum, cujus quidam allegabant ignorantiam , quam de Apostolico Canone aut avita consuetudine Epiccopi non poterant habere. Adeo ipsa non ignorabant, ut per Paphnutii admissam a Nicaena Synodo intercessionem soluta praetenderent aut lavata, & Graecae Ecclesiae libertatem etiam ad Latinos extensam. Eos in hunc errorem circumscripserat novum Ioviniani ac Uigilantii dogma, cujus prima rudimenta videntur statim post laudatam Synodum
27쪽
pullulasse. Hinc ipsa novis Edictis evelli debuerunt a Silvestro, 8c avita
castitas novis anchoris firmari. Quas anchoras in libro adversus Uigila e , tium omnino respicit & sandi us Hieronymus: ficiem Orientu E clesiae, quid OEDpti, Er Sedis Apossolua, aint vrames Clericos accipiunt aut continentes, aut A uxores habuerint , mariti esse desipunti Per Apostolicae Sed is Ecclesias intelligit totum Romanum Patriarchatum tInnuit etiam Orientale Illyricum E Graeca per Dionysium Corinthi tapiscopum defensa olim libertate ad Latinam legem fuisse a Silvestro traductum. Hinc enim &ad Anastasium Thessalonicentem Episcopum, k suum istic Uicarium , scripsit sanctus Leo magnus : G- extra Clerico-
s. ordinem constitutis nuptiarum societatiqprocreationi filiorum studeresibberum, ad exhibendam tamen perfecta continentiae puritarem, nec Subisac nibus quidem connubium carnale concedisur, utqqui habent tamquam non habentes sint, ct qui non habent permaneant fingulares. Quod si in ordine, qui quartus a capite eLI. dignum en custodiri, quanto magu in primo, aussecundo, vel tertio fruandum est, ne aut Levioco minseris, aut Presbi rab honore, aut Disivab excellentia quisquam idoneus Uimetur, qui se a voluptate uxoria necdum fraenasse detegitur ' Constantinopolitanetura C
thedram sin er dilexerunt quidam litius regionis Episcopi: Hinc enim ad firmandam suae Sedis Patriarchicam potestatem sanctus Damasus Pontifex istic posuit novam saeclesiasticae Praesecturae speciem, Apostolicum Uicariatum. Et nihilominus Ecclisias istas in suam Dioecesim transcribi a Theodosio secundo Imperatore impetravit Atticus Regiae civitatis Episcopus, ipsasque nonnisi multo labore sibi reddidit sanctus Bonifacius Primus. Ita illic Paphia ut ii intercessio, non soluin in Diaconis aut Presbyteris, sed etiam in Episcon rvixit. Hinc ergo Romanam etiam Subdiaconorum castitatem laudat apud suum Vicarium Leo,&ipsam saltem in Diaconis atque Presbyteris, ac praelartim in Episcopis reparari mandat & custodiri. inare in tua Historia recte scribit S g E crates : In Thessalia conssitudinem invaluisse novi, ut di qm ricus M, cum uxore, quam cum esset laκm ducebat, postquam cierisui fastus sit
dormierit, Clericatu abdicatus M. consisetudinis auctor fuit Heliodorus Tria. cae, quaerit illius regloms urbs, Disopus, cujus feruntur libri amatorii, quos cum est adolescens composuis, eosq, ε Ethiopica infir sit. Eadem comsuetudo etiam Theolonica, ct in Macedonia, ct in Hellade servatur. Hae enim omnes sunt Orientalis Illyrici Provinciae. Errat consuetudinem
esse nec io cujus Heliodori institutum : in sancti Silvestri lex, reparata per sanctum Leonem. Possit tamen Heliodorus consilio adjuvisse. Uerum quomodo finctus Hieronymus dicit hanc sanctitatem viguisse
etiam in AEgypto λ Quymodo adversus Paphautii intercessionem illa
28쪽
nx LATINI CLERI Co N T IN E N T I A. IJ possit eb pctetrasse λ Rei pondco penetrasse per addDct is a Ronianis Legatis in Nicaena Synodo rationes. Adco postulatae, licet non impc ti alae, legis facta per ipsos relatio non fuit infructuosa. De Aleκandrina Ecclesia ad jus Patitarcham Diostorum rccth scripsit sanctus Leo magnus: Unum nos oportet sentire s-, ut in nobis quoque esse unum cor st ani- εν sima comprosetur. Cum enim beatissimus Petrus Apostolicum a Domino aec peris Principatum, or Romana Ecclesia in eius permaneat institutis, nsin est credere, quodsanctus Discipulus ellus Marcus , qui Alexaruisinam Eecusam primus gubernavit, abis regulis traditionum Dalrum Decreta formaverit,cumfine dubio de eodem sente paria unus sparatus fueriι- discipuli magistri, nec aliud ordinatus tradere potuerit, quam quod ab invinatore suscepit. Etiam Diostorus Presbyter N Cheraemon Lector, i tu datae iaci liae apud Anistasium Augustum Apocrisarii, & ad Acacianum Schisina componendum legati, ad Crcstonium ac Gcrmanum Episcopos, Anastasii Secundi Pontificis Legatos, dixerunt : PFnerabiles sensu Ecclesia
Romanae urbis atque Alexanisma, non filum sidem rectam atque immaculatam , ex quo serutaris in eis praedicatus est frmo , sed etiam in Divino mi-m Ario semper concord amservaverunt. Hanc & ipsi sun dant in primo suo Doctore atque Episcopo, sancti Apostoli Petri filio aedisti pulo beato Marco. Eodem ex principio, dum Alexandrinae Ecclesiae per Melmtium laesa judicandi & consecrandi jura rcparavit, locutus est sextus Nicaenus Canon : Quia erurbu Roma Episivo patrilis mos es. Eandem ergo unitatem, adductas a Romanis Legatis in Nicaena Synodo rationes, nec non summum , quod ex Arianae perfidiae & Meletianae turbulentiae damnatione accepcrat ab Apostolica Sede omnis A gyptus, beneficium attendens Patriarcha Alcxander, Episcopi sui Paphi viii imtercessionem sprevit, Synodaliter admisit ac regi dis Edictis firmavit Romanum morem , ipsumque vastissima ista Dioecesis semper tenuit constantissime, &custodivit Lucet ex querimonia, quam Patres Asonasteriorum, qui sunt in Thobanorum Provincia, viripuin ιrili , di posuerunt apud suum Alexandriae Patriarcham sanctum Cyrillum : Quidam qui uxores recenter dux runt , cr in Esis veluti thalamis adhue constituti sisnt, aliquos sanctissimos Episcopos arripiunt, ch nun de eu utique renunciante ordinantur Clerici seu inresbyteri. iuvenes maritos, qui ab uxoribus continere, adeoque W-gyptiacam Clericalis castitatis legem servare adhuc non valeant, aci
cum scriptis aut nimium facilibus Epis opis, & quidem sine examine , Patres isti queruntur etiam in Presbyteros consecrari. Et sorsan Epiccopi isti laudatam Alexandri legem ob Paphnutii a Nicaena Synodo probatam intercessionem spernebant, rati solemne Generalis Concilii
29쪽
indultum non potuisse ab illo exussiari. Hinc enim ad Lybiae ac Pent politanae Provinciae Episcopos scripsit laudatus Cyrillus : Q -- ad
populorum omnia a nobis facienda sunt, haec Mitra observet Pietas. Si est criniam oriunandus Clericus, de vita ejus inquirat, ct an ux rem habeat, an non, ct quonam modo duxis, ct abstinuit. Ita ct m Da conficientiam puram conservabimus . inculparum sinum ac venerabile mD
serium. Nullum conjugatum, nisi qui cum servandae continentiae piato duxisset uxorem , aut jam pridem ab ipsa abstinuisDr , mandat deinceps ad majorem promoveri Clerum. Et hinc ritriarchae . qui Cyrillum antecessit , Theophili, in Ptolomaidis Episcopum consecrare volentis,
sacras manus effugere conatus sanctus Synesius, varia in semetipsum fi xit : Praesertim quod a nuper ducta uxore nec posset continere, nec vellet. Norat in AEgyptio Episcopo non posse tolerari. Per Orientis sa clesias sanctus Hieronymus non totum Orientale imperium intelligit. sed solam Orientalem Dioecesim , seu Patriarchatum Antiochenum . inod Zc is s.atinam Cleri castitatem admiserit, testatur citam S. Joannes Chrysestomus, in secundo Sermone de beato Job
affirmans haec verba,'Unius uoris virum, non ea ratione,qua nunc obse
vantur in Ecclesia, dicta fuisse ab Apostolo , & adjungens: Opariet ommprorsus cactitate Sacerdotem esse ornatum. Non selum Episcopum, sed omnem Sacerdotem. Lono lucidius in citharorum haeres loquitur sanctus Epiphanius, Salaminensis in laudato Patriarchatu Episcopus, ac Cypriorum Metropolita, scribens nullum etiam dumtaxat succes sivh bigamum posse promoveri ad Clerum, ac subiungens : Quin eum
insuper, qui in mas rimonio degit, ac tiberis diat operam, tametsi unius uxoris ure sis , nequaquam tamen au Diaconi, Presb reri, Epscopi, aAt Ην diaconi ordinem admittit Ecclesia, sed eum dumtaxat, qui ab unius uxoris consuetudine continuerit, μι ea fit orbarus. Quod in His locis praecipue sis, ubi Eccles inci Canones accurare servantur. At enim nonnullis adhuc in locis Presbyteri, Diaconi, ct podatari liberos susicipiunt. Responiso illud ex nonis autboritate non fieri, sed propter hominum ignaviam, quae certis temporibus neg enter agere or connivere consuevit, ob nimiam populi multiarudinem, cumscilicet qui ad eas functiones se applaret non facile reperium tur. Clericorum coelibatum affirmat omnino intendi ab Ecclesia, esse necessarium ac pergit in expositione Catholicae fidei : Sacerdotium exvj num ordine praecipue constat, autsi minus ex virginibus, certe ex Mon chis , aut nsi ex Monachorum ordine ad illam functionem obeuntam idonei aptari possint, ex his creari Sacerdotes solent, qui a siris se uxoribus comtinent, aut secundum unas nuptias in obstare versantur. Addit matrimonii usum permitti solis Lectoribus di Cantoribus: Nempe Letitor non
30쪽
Sacerdos est , sed tamquam Dimini Rubi seriis. Quod factus Episcopus
uxoribus utentes Diaconos invenerit in tua Ecclesia, & a ministerio suo penderit , demonstrat in ejus vita Ioannes Monachus, & concludit: Ex hoc n- amplias ordinabat qui haberent uxorem, sed viros Sanctos qui
vitam exercebant monaiticam, ctvlisosyrobazos. 38.
Verum quis iste Canon, qui a ncgligentibus non servatur Ecclesiis, dc contra cujus auctoritatem quarumdam adhuc Ecclesiarum Presbyter , Diaconi, ac Subdiaconi ductis antea uxoribus utebantur λ Nullus enim pro universali Ecclesia tunc exstabat istius modi anon. Respondeo non universalis Ecclesiae, sed suae dumtaxat Orientalis Dicoceleos Ca-nonem laudari ab Epiphanio, verosimilithr editum a sancto Patriarcha Eustatio, quem ob summa in se m crita in sanini Philogonii apud se defuncti locum E Berrhaeensi Episcopo exaltavit Synodus Nicaena. istimo δέ hunc& Alexandriae Patriarcham Alexandrum Romanorum Legatorum relationi ac postulationi fuisse patrocinatos, ideoque domum reduces perfectae castitatis Candirem, quem Paphnutii intercessio su rat morata, impartiisse sita Patriarchali auctoritate, & cunctis sitarum
Ecclesiarum majoribus Clericis imposuisse. Et hinc fortasse evenit, quod ab Eusebianis, non Arianis selum, sed te uxoriae libidinis dilectoribus Epilcopis suerit de fornicatione ac suscitata prole accusatus, per falsos testes conviimis Eustatius, & iniquissimh degradatus. Possit hac, quam eadem de caussa a conjugatis Sacerdotibus sustinuit Gregorius Septimus, pessima calumnia in sui Canonis talionem fuisse pulsatus. Quidquid sit,
errorem continent haec Socratis verba: Omares illumes Presb eri in O- .riente, ct Disivi etiam, modo ipsi voluerint, nulla lege coasti, ab uxoribus Li. abctinent. Nam non pauci illorum, dum Epistopatumgerum, etiam bberos
ex uxore istima procreant. Quod etiam Episcopi id faciant, lucidε adversatur sancto Epiphanio : Apud quasdam negligentes Ecclesias fieri asserit a selis Presbyteris. Diaconis, ac Subdiaconis. Quod nulla i e coacti abstineant, eidem adversetur : Diserth asserit fieri ex Canonis auctoritate. Fieri tamen possit, quod adversus laudatum Canonem esset
hinc indὶ praescriptum. Et quidem Episcos omnes pro sua persena & gradu videntur Nicaeae
admisere Romanam castitatem,& Paphnutii intercessionem pro selis Cloricis probasse. Res tamen incerta est. Etenim inter articulos, de qui bus Antoninum Ephesinum Episcopum , Maticae Diceceseos Primatem,
in Constantinopolitano sancti Joannis Chrysostomi Concilio accusavit Eusebius Valentinopolitanus Episcopus, fuit & hic : Quod cum uxori moria ren mi et, ruraum illi comessus est,mosi ex ea procreavis. Non
od Episcopua , sed quod post renuntiationem exercuisset cori uis