장음표시 사용
51쪽
atque ita ad ommm militatium flagitiorum & facinorum licentiam illis habenas laxaverunt. Quintam causam exponit in Rhc mensis Ecclesiae historia Flodoardus, agens de Carolo Martello pugnante in Raginis dum Majorem domus regiae sub Chil derico Rege , expellente sanctum
Rigobertum Rhementem Archiepiscopum , & Episcopatum commen- L. a. e. dante cuidam Miloni Clerico solius primae Tonsurae : II c Carolus non serum sum, sed etiam alios Episcopatus regni Francorum dedis laicis h numbus Ur Conntibus , ita ut Disiopis nihil potestatu permitteret in rebus Ecclesiarum. Ad intestina partim, partim ad externa cum Saracenis prae sertim bella necessarios sumptus non habens Carolus, saeclesiasticas in vasit possessiones, militibus suis dedit in stipendia , induxit laicas Eccles rum Commendas , Episcopos & omnem Clerum abjecit in extremam paupertatem , atque ita coepta jam pridem vitia largh in ipsis adauxit. Et sanctus quidem Rigobertus Clerum suum restaurare insigniter coeperat. Nec deerant paucissimi hinc inde integri Episcopi. Hi cum
sincto Bonifacio, Romanae Ecclesiae Legato , nec non cum Caroli Mamrelli filiis Pippino & Carolomanno , varias secerunt Synodos, pro Virbbus reduxerunt Canonicam disciplinam, instaurarunt Ecclesias ac M nastcria, ac melioribus Antistitibus de possessoribus impicuerunt. Quod laudati principes, a sancto Eucherio Aurelianensi Episeopo aeternam sui patris damnationem edocti, animum ad reparandam Ecclesiam cc perint serio applicare, cum aliis Francorum scriptoribus testatur in Virdunensi Chronico Hugo Abbas Flaviniacensis. Palmarem restaurationis articulum haudat sanctus Bonifacius in litteris ad Culbertum Ar- Κν ior. Chiepiti opum Cantuariensem : Decrevimus in nostro 'nodali conventu. Erconfessi sumus sim Catholicam ,-umtatem usubjectionem Romanae Ecclesiae sine tenus vitae nostrae vellesimare; sancto Petra 2 VPario ejus velle nos subjici. Suricctionis modum exponit in alia, quae exstat apud Griati dia;ha num, Epistola : Tanta reverentia apicem Apostobca Seius omnes suseipiunt,4o. e.6. nonnullam Sanctorum csamnum disiiplinam, cst antiquam Christiana Roluioms institutionem magis ab ore Praecesserti eius quam a sacris paginis 2 p
ternis tradiisnibus expetant. Illius velle, illius nolle tantum explorant, ut aes em arbitrium suam conversationem est is remittant aut intendarit. Itariata Patrum corda reduxit in devios filios, pedetentim restituit Eccle- si isticum coelibatum de omnem Christianitatis regulam , tandemquestio satagni ne sigillavit.
Dico, Pedetentim. Ita enim , quo usque sereniora allucesserent tempora , agendum censuit, ac etiam cum iptis Synodus Uernensis. Per incontinentium Clericorum carcerationes, flagellationes, acalias id genus
52쪽
ng LATr NI CLERI CONTINENTI Λ. De sis hominibus, dicunt quod se propter Deum tonsurassent, Er modo res C. i I; eorum velpecunias habent, necβb Episcopi manusint, nec in monasterio R gulariter vivunt,placuis ut in monasteriosiat sub ordine Regulari, aut sub manu
'sopi sub ordine Canonico. Et si altiter fecerint, ct correpti ab Disivo suo se
emendare noluerant, excommunicentur. Canonis Epigraphe est lucidior: Ut
Clerici Omnes sub manu vivant Epistopi,vel in Momoerio sub ordine Regulari. Resumpsit aut prosecuta est Synodus reformandi Cleri rationcm caeptam a S. Rigoberto Rhemensium Archiepiscopo, de qua audior incognitus in
ejus vita : Rigobertus Canonicam Clericis religionem restituit. Iuxta numerum quoque e um , quotus illo tempore erat, sufficientia er continua eis vidiualia constituit, quatenus divino cultu liberius atque instantius in Nerequivioni. Prius quippe quam exoptabilis hic ausior ac pater eorum auueniarest , non eis dabatur Canonicus panis ,'non erant , ut sunt hodie Canonici , sed cui matricularii. Et ad haec res proprias cum habitatoribus earum illis contulit , qui gulis necessitatibus eorum deservirent. Primus Rhemensium hic Disicoporum fertur commune eis instituisse aerarium , generaliter usus eorum in saecula profuturum. Omnes Clericos coegit ad communem in
claustro sub Episcopi oculis vitam , rationem longe securissimam & tervandae ipserum castitati , & avaritiae atque opulentiae, eX qua mala omnia, fraenandae. Hanc Clericorum vitam esse ejus in Europa insti- hi s3. tutum, lucide in litteris ad Rhementem Decanum tradit cum Flodoar- i6o. do etiam Stephanus Tornacensis Episcopus, indignissim h serens commune illic dormitorium ac rescistorium , lolas sanctissimae vitae superstites reliquias, eradicari. Scio etiam lan Rum Eusebium Vercellentem Episcopum, quod Clerum suum in Monasterio clauserit, laudaria sancto Ep. in Ambrotio: At monachate, non clericale fuit istud claustrum, quale item ex sancti Gregorii Magni instituto habuerunt Ecclesiae Anglicanae. Hanc ergb communem Clericorum in Claustro vitam recipi ab omnibus Francorum Ecclesiis mandarunt Uernensis Synodus& Rex Pi' pinus. Paternam pietatem prosecutus est Carolus Magnus. Gus nam-861. que executricem, a Moissiacensi Chronico laudatam, Synodum Aquensem , alias ue alibi plures celebravit, & desolatae usque ad sualcmpora Lugdunensi Ecclisiae imposuit Ledradum Episcopum, in cujus ad ipsum relatione haec habentur : ClauLDum quoque Clericorum con Truxi , m quo omnes nunc sub uno conclavi maneo noscuntur. In Ecclesia Meten
si istud ipsum fecit tactus Crodogangus, in aliis Episcopi alii, atque
ita pedetentim omnem Francorum Monarchiam vita lanistissima implevit. Aliud insuper Carolus addidit : omnes in suis regnis Monachos coegit ad vitam & vestem uni sermem, ad Regulam sancti Benedicti. Omnes item sanctimoniales aut ad Canonicam, aut ad Monachalim
53쪽
38 Dis snst T. I. PROOEMIA LIs, sub eadem regula disciplinam. Etiam publicas litterarum scholas in singulis Cathedralibus Ecclesiis ac plerisque Monasteriis instituit. Ita reddidit nobis Christianitatem, secitque mundum, teste sancti Galli Monacho, quasi novum. Etenim communis in Claustro vita produxit Clericos doctissimos atque senstissimos : Numquam sanctior fuit Emropa. Ad regendas ingensvim parochias nemo assumi poterat nisi dudum probarus in claust, o. Et hinc posterioribus temporibus, dum vita sanctissima dissipari, & communia Ecclesiarum bona in singulares Prae- bendas coeperunt dividi, adversus Guillelmum Lemovicensem Episse pum, regulares Clericos ab excipiendis poenitentium confessionibus de regendis pagorum Ecclesiis synodaliter proscribentem , merito inter iii ιν sancius ivo Carnutensis Episcopus: Rectimi fecissis Guillelmus, si
omnes Sacerdotes ad regularem visam invito, regulariteτ vmences a Dominicarum ovium custodia penitus removisset.
In prosequenda paterna & avita pietate nonnihil negligentior fuit Imperator Ludovicus Pius : Hinc in Purgatorio poenas luisse testantur Pula enim Fnancorum Annales. Quod tandem Zelum resumpserit, reis gularibus Clericisjusserit a Synodo Aquensi conscribi regulam , ipsamque servari per omnem suam Monarchiam, & quod ex illa plurimus tructus εc gaudium provenerint, Astronomi Annales affirmant. Eos quippe secundum Canones vivere, ac exinde Clericos Canonicos arpellari sim pliciter mandatant Carolus 6c Pippinus. Extat Aquensis regula, collicta ex antiquis Canonibus & Patrum dictis, Sanehorum praesertim Lib. t. Hieronymi bc Augustinio Servata fuit usque ad tempora sancti Petri s. Damiani , qui illam , quod proprium peculium permitteret Clericis& largum nimis victum adscriberet, in litteris ad Alexandrum s undum Pontificem culpavit graviter Τc ex authoravit. Ita paulatim exol vit ipsa , in jus locum recepta est Regula S. Augustini, coepitque P ter noster, quod Clericos intra Claustrum communem vitam piam rasset in Africa, etiam ab Europaeis uti Fundator & Legislator honorari.
Mali per omnem Europaim resuscitatio exponitur. N Ihil stabile sub Sole : Et prona in malum humana libido semperseaena excutit. Post ademptum Carolino singuini Occidentale Im- serium Romana Ecclesia a Stephano septimo ac Sergio tertio, intrusisontificibus, passa est barbarum ac sempiterno silentio dignum in Fo mos Pontificis deiunisti persenam & Am scandalum, atque ita percussisPastore
54쪽
DE LATr NI CLERI CONTINENTIA. 39 Pastore disp.rta iunt oves, unin te cuncta Latinae Ecclesiae disciplitia. Plurre per Italiam, Galliam ac Gcrmaniam non istum Pre,byteri a que Diaconi, & Episcopi d posuerunt Castitatis proscssionem , de publica niatrimonia attentarunt. Etenim multos Germaniae Episcopos Lib. 1.L. carnali fligitio laborasse, testatur in litteris ad Matricem Ducissam ac pis . 77.
ejus filiam Mathi idem Gregorius septimus. De Poppone Tullens Epi LCopo, quod cum muliere quadam jaceret in publica sornicatione , g nuisset ex ipsa filium, imo de selemniter laicorum more destransint.
queritur in litteris ad Lydonem Trevirens m Episcopum, ejus Metr Lib. 1. E- politam. Eadem lepra laborare plures Episcopos lamentatur apud Al- pist. io. bertum Comitem Namurcent m. Audiamus quid de hae Latinae Ecclesiae miseria scribat ad Nicolaum Pontificem sanctus Petrus Damiani: mper habens cum nonnusiupis ex vesi a Majestatis Mahor re cosioquin, , sane tis eorum femoribus volui seras apponere, genitaui Sacerdotum tentavi continentia fibulas adhibere. Sed quontivis haec est secta, cui ubi3ue contria citur, abud quidem quodcmmyue vestrae constituti s Imperism sub spe perficienae si emer indra cin- , h-- autem cuilias nudam saltem promissionem tremulis prolaetam Lib Dialiud cuius extorquemus. Primo , quia fastigium Castitatis attingere se
posse desperant. Deinde, quia Θnodab se plectendos esse sententia propter lux
raa vvmm non formidant. Romanam Ecclesiam liac in re dissimulare&tepere queritur graviissime, addens Onan in Christianum populum inde Irondi admodum scandalitari. In minoribus , inquit. L MatiLMω-xuria inquinamenta persequimur,in D vis quod nianis Asurdo est.pe Luntii tolerantiam veneramur. Scribit itim ad I uni bertum Episcopum Lib Taurinen scin: Permit u ut Eccle aruae Clerici, cujusumquesim o raris, νειμι Iure matrimonu confoederentur uxoribus. Et quoniam ipse Κunibe
tua erat castus, pergit: In Disivo Mutilis est Castitas, quae se Ac exbi π - , ut alia n non pariat Cassitisinem. Interim adversus uxoratos Ct racos Telum illi imprimere non potuit, ideoque tandem imploravit laucum brachium Adelaidis Marchitatissae Alpium Cottiarum. A Lauden- Lyb 7 m Ecclusae Clericis, uti a cornupeti, tauris , se fuisse invasum queritur apud eundem Κunibertum , 8c addit de Clericis Gallicanis: In GLliarum partibuε prope iam strationem ae distorim cuiusdam Religusi A batis habitabat Presbyter , qui quanto copiis facultatis uberius σθω in , t
ra magis religionis est hone tatis premebatur inopia. Obeunte reri r Tel. --πι- ad cit teterare coniugium. C foederis FSi quasi tuis uiarum lego . proritibulum , amicorum vique confinirem con Car nuptuia more comm tum , epula iuris etiam totius a rientiae pro viari apparatum. Abbaxi mrmillas Monachos monenti & dura minanti obtemperare noluit, Σώ
55쪽
D a s s T R T. I. P R O OL M I A L I s, qu/isquid nuptialia ordo dictabat imisvit. Et hinc Divina vindie a non cormiit : Etenim sacrileguna Istuprum consummare tentans insccti κPresbytcr , Uno eodem momento st semen fialis er a imam exhalavit. Pestis illa foedavit omnelii Italiam : Denim ejusmodi miserabilcm Romani etiam , ad sanet e Caeci liae Basilicam habitantis, Presbytori mo tem refert in iisdem litteris idem Petrus. Omnem Provinciam Mediolanensem, sancti Ambrosi Ecclesiam, ad nuper selemnissimh cj rata Clericorum conjugia foedissime rediisse , atque ita luxuriae addidisse perjurium, scribit ad Adam Monachum, ad Maynardum Abbatem , dc ad Abbatem sancti Apollinaris Classensis. Quin & ipse, puer miserabilis , a quapiam Presbyteri secaria fuit collectus, & grandi charitate educatus, atque hinc a quibusdam , at sine sundamento, dicitur fuisse nimium memor beneficii, nimiumque clemens in Presbyteros conis
Gallicanae foeditati attestatur etiam sanctus Anselmus, Beccensis adhuc Monasterii Abbas, de Fulcone Belluacensi Episcopo scribens ad Urbanum secundum Ponti si em : Canonici Gr 'est,teri illia resametum,
quia eos a pravis consietudinibus,'maxime a mulierum rep ba convera
satione vult prohibere, cν eorum fias a Tralendarum haereditaria celsone, atque a sacrorum ordinum promotione arcere. Omnem fere illius Ecclesiae Clerum amrmat duplici hac tabie infectum. Exstat Epistola apud Francit cum Iuretum in Notis ad trigesimam Epistolam sancti Ivonis Ep. Loo. Epilcopi Carnutensis. Et apud Daimbertum, Senonentem Episcopum, suum Metropolitam , laudatus Ivo graviter expostulat de quodam istius . xi 8 Eccli sae Praelato, Qui publjce Asi duo sistria copularat, est tertia- 'si
cem, cui tabulas rimo les faceret, Iam si praeparabat. Scribit item ad Gualonem Episcopum Patisiensem: De Canonico Ecclesiae vestrae, qui contra prohibitionem vestram marrimoniales tabulas Abi composiit , nulla sententiam ad mamum habeo , quam Dilemo vestra ignoras. Et Hil deberto Ecclesiae Cenomanensis Electo dissuadet Episcopatum , eo Ep. 177. quod Arch Diaconus, accubante lateribus eius plebe muliocularum, multam genuisset plebem puerorum puellarum. Et haec quidem omnia post tot Romuliae Ecclesiae ad versum istas impiissimas nuptias Dccrcta. Quid ergo ante illapridem lepra foedavit item Angliam atque Hiberniam : Eius causam in Barbaros Norimannos, qui Ecclesiam Lindisfarnensem deva- In Prae- starant . atque ita expulsis Cathedralibus Monachis vagandi, scortan-GL di , ac tandem attentiindorum conjugiorum ansam dederant, refert Sina con Monachus Dunei mensis, ita aiens usque ad Gregorii septimi Papatum perdurasse. Eadgarum Regem , quod spinas evellere conatus sit, laudat Diqilirso by GOoste
56쪽
BE Larini CLERI CONT NENTIA. Ilaudat Abias Alredus, at certum est non plenε evulsisse. Denim de Guillelmo primo R e ad Hugonem Diensem Episcopum suum in Gallia Legatum scribit laudarus Gregorius r a fulorum Rex Prest teras Lib 9 Duxores etiam Iuramento dimittere compulit. Hinc dicit cineris regibus pro ρ'
abilioremst magis honorandum. tandem laudem illi adscribit Gregorii antecessor Alexander secundus. Sed quod nec ipse malum eradicaverit, lucet ex multis 3c longis adversus illud, suo loco producendis, laboribus posteriorum Episcoporum. Etiam Hispania , licet gemens sub Saracenis , non deposuit pestem , facta ex illis , adversum quos in libris de Civitate Dei declamat ian sAugustinus : Perdidistis utilitatem calamitatis. Miserrini facti estis, stpe ni permansi tis. Etenim inter seriptarum ab Adriano primo Pontifice Epistolarum summaria seu argumenta est etiam hoc : Ad Egitim Epis Ε,
copum , seu Ioannem Pres, rerum is conservario e continentiae m H an e panibus madieanda Epistolam scrifit e viri in ac de diversis errorism , ac serum Pseudo-Sacerdotibus , qui vivente viro seni rur useres. QLiasdam
integras Epistolas nuper produxit Franciscus duChelae. Et ad Didaeum Compostellanae Ecclesiae Episcopum scribit Paschalis secundus : S. qui
Fres, teri aut Diaconi ante Roma a Mis Fusieptionem, secund/- commmnem patriae consuetudinem, coniugia contraxerint, natos eis filios neque a seculari, neque ab Ecclesiasica dignitate repellimus. Romana ista lex omnino sunt Gregorii septimi Decreta, cujus 6c alias sanctiones fuisse ab Hispanis reverenter admissas , est supra ostensum. Nam & Richardus. Massiliensis ad sanctum Victorem Abbas, ac sanctae Romanae Ecclesiae cardinalis Presbyter , fuit illic ejus Legatus, & pro laudatorum D Cretorum executione duras luctas sustinuit. Qui majorum Clericorum h praerensis conjugibus filios ad Ecclesiae ac Reipublicae gradus reddidit inhabiles, fuit Urbanus secundus. Et hi sce obscaenis Clericis nec argumenta defuerunt, nec patroni. Et ex his fuisse Godosredi Lotharingiae Ducis Capellanos scribit sanctus
Petrus Damiani : Domini is seri Altaris mi ros iure posse mulier L. s. e. spermisieri. Primum argumentum erat Canon Gangrensis, mandans eos, qui conjugati Sacerdotis sacrificium spernerent, communione privari. Adversus Romanae Ecclesiae Decretum , conjugati Presbyteri Missam audiri vetans, esse palmare videbatur istud argumentum : ULdebatur Pontisces de antiquorum Canonum praevaricatione convinc re. Et hinc laudatus Petrus reposuit : Dum luterarum superficiem n gligenter attenditis , fibrietatem Ecclesi sta intelligentia non tenetis. Ille ni--rum Sacerdos conjugatus dicitur , non qui nunc habet , sed qui pri-s --is ante perceptam Aerdotalis Ordinis denitarem. At certum eis labi.
57쪽
εχ Drs 1 ERY. I. PROOEMIALIS, Etenim Eustatius Sebastensis in Armenia Episcopus , non praeterita. . sed praesentia damnavit Sacerdotum conjugia, eadem adversiis illum ex Nicaeno ad Paphnutii intercessionem Decreto Synodus Gangrenadesendit. Responsum igitur oportebat Graecum esse. & de Graecis tatu re istum Canonem, ideoque produci non posse ad res Latina Etiam adduxerunt alios Canones Primo Canonem Synodi Triburiensis, quo contra Romanam Ecclesiam esse conclusum existimarunt Laudenses Clerici atque ideo tamquam tauri cornupetae in optimum P Lib. 4. trum Damiani insilierunt. Redis vero hic res,,ndit nusmodi Canones
. 3. esse spuria vitulamina & adulterina sarmenta: Nihil enim simile habet Synodus Triburiensis Etiam Paphnutii ci yptii, nec non & s cti Udatrici At gustensis Episcopi capitula suisse ab illis producta, testatur his Bertholdus Presbyter nstantiensis. Sanini Udatrici capitulum eratii a. nescio quod sancti Gregorii Magni, plurima Clericalium spuriorum
insantilia capita in quodam lacu reperientis, ideoque illis conjugia deinceps permittentis, a sanista matrico probatum. & ad Germanos e tensum Decretum. Exstat in Annalibus Abbatis Uspergensis. Est mendacissima sabula, ideoque per Gregorium inimum merito damnata. Quomodo enim Magnus Gregorius, qui etiam Siciliae & Calabriae Su,
diaconos coegit ad continentiam, possit Omnibus Presbyteris conjugia i dulsisse' Foedi illi adduxerunt etiam Canonem Apostolicum : Unus quisive uxorem suam habeat. Item praxim Sacerdotum Moy laicorum, nullibi damnatam ab Evangelio aut Apostolis. Eorum mentem exponit in litteris ad Petrum Romanae Ecclesiae Cardinalem , & Lateranen-L ,. Ep. sis Basilicae Archi-presbyterum , laudatus Petrus Damiani : Ecce, imio. -- , hac verba Apostosica sunt generaba, or dum unicuisque nusod iacentiam trituunt, nos excipere non videntur. Qin imo Gregorium septumum, tamquam qui adversus Apostolum manifeste statuerit, a Ge Anno maniae Presbyteris finge proclamatum haereticum inirmat Lamberetis o 7 . Schasnaburgenss. .
Secundum ipserum argumentum resert idem Damiani in litteris ad L. 1. . Alexandrum secundum Pontificem : Fastistium castitatis artingere se posis ferant. Et hinc per Lambertum memorati Germaniae Presbyteri adversus Sigistidum Moguntinensem Archiepiscopum in taphordiensi nodo clamaverunt deinceps a Gregorio inimo non homines applicandos Ecclesiae ministerio, sed devocandos h oelo Angelos, utpote qui seli valeant castitatem servare. Etiam a Philippo Bul ndo Ultr
yctensi Episcopo castitatem suisse existimatam impossibilem, permis
sos & continentibus praelatos Clericos concubinarios, irrisos Monachos Clericalis coatinentiae Praedicatores , speratumque fore ut Romana Le
58쪽
BE LATINI CLERI CONTINENTIA. 43'Lex brevi abrogaretur per generalem Synodum,testatur quis Αnonimus in ejus vita , quem tamen quidam aflirmant mendacem impostorem. Huc etiam facit, quod sanctus Petrus Damiani scribit ad laudatum A ch, presbyterum Lateranensem : Nonnua I er--menti ad pauperinis illicto patrocimum convo t. Musieseu, inquium seduliaragis .inxilio carere non possumin , quia rei familiaris inopiam sustinemuri Recth vero reddidit Damiani: Paupertas indiga solitudinis, Deminaruma et abacare conseritum, ct greges inhianter edemium prohibet gignere par
Tertium ipserum argumentum adducit idem Damiani in libro gratissimo ad Henricum Archiepiscopum Ravennatem : Fesulanur Disi Cap. it.
pus, Minbaldus nomine, erat ma estissime Simomacus. Huc accedesas, quod praeter ali, unam habebat publue ct D liariter ad mentem ta-- quam legitimae desponsationis uxorem. Per hunc iraque ratem plura perhiabentur exhil ita fuisse minacula. Refert quaedam illius miracula, addens eadem gratia donatum fuisse Marinum Faventinae Ecclesiae Presbyterum, etiam publich conjugatum. Hinc ergo foedi Clerici blaterarunt conjugia sua Me divino testimonio comprobata. At miraculorum viris
tutem esse gratim gratis datam, ideoque & impiis hominibus quand que concedi, docre Christiana Lex , & multis ibidem exemplis laudatus
Petrus ostendit. Possumus ec adversum miraculum adducere ex magno Belgii Chronico: Eodem anno mira Secta, ti- visorum quam mulierum , 'vemt Aquili anum de pinv ι Alemannia , est Urendit usqua au H niam seu Framiam , cujus talis erat coniuris. Utriusque sexus homines imμ .debantur a daemonio, ut tam in domibus quam in planis, Ur in Ecclesia se
invicem manu tenenses ducerens choreM, , in alium strarent , nomina quadam moriorum nominantes , nec ullam cognition- m hum ori choreis ,11 stuc verecumiam propter adsunt- populam Libentes. In fine vero chm- rionis ira circa pectoralia trequebantur , At nisi manusis inuis astas amneis circa venetris medium fortite ringerentur, quasiIurisse clamammis mori.
Tandem Leodii per conjuinationes, sumptas de ia, quae ante bapudinum in cathecis fiunt, a daemonio liberabantur, Ursanari rebant vises se tempore saltationis immersos in flumine sanguinis, est propter se in altu altasse. Vistim Moisi dicebar plagam istam populo contigisse , quia malle eras baptia,
tus , est maxime a Pressteris cinciam rus. Qua de ea a proposierat vulgus inseregere in Gerum , trique trucidatis bona eorum diripere , nisi Dem de reme, ρον coniurationes pra ias promissi. Ita multis in locis Cleric rum Castitas fuit restaurata. Quartum argumentum prodit Lambertus has burgensis,dicens de
59쪽
M. DIssERT. I. PROOEMIAL , constine operam Hinc, in tanto te ore inobiam consuri nem revesieret, asque - rudimenta n nru Ecclesia mustentem Iam mundum reformaret. Erat omnino antiqua consuetudo, de qua ad Theoduinum Leodiensem Lib. 1.R. Episcopum Gregorius septimus: Inolevit ex taciturnitate Paninum. Doria
pistor. mientibus enim hominibus, solet inimicus pessima frania in Ecclesiae, agro ac tritici medio superseminare. Quare de talibus consuetudinibus e L rine in Synodo Turonensi dixit Alexander tertius : Dium tia ι- poris non minuit peccata ,sed auget.
Exponimtur Leonis Noni , er Gregorii Septimi contra Ma
sordes Decreta. Foeda haec licentia sine sereno cucurrit ume ad Gregorium sextum
Pontificem longe optimum, sed quem Henricus secundus Imper tor tamquam Simoniace intrusum deportavit in Germaniam, optimas. ejus intentiones frustrans, atque ejus in locum imposuit Clementcm secundum, antea Migderum Episcopum Bambergensem. Aliquot dumtaxat mensibus hic sedit, non silum nomine, sed dc re Clemens nimium, ideolme ad illum, Principis jussu prius acriter a se exstimulatum, Lilai L scripsit desperans sanebis Petrus Iaamiani : Quid juvar Sedim Apostoli piae cam de tenebris ad lucem remeasse, si nos adhuc in ii em tenebris remanemus ' NM JHabamus quia tu esses redempturus IsraeI. Rus autem su cessor Damalus secundus, antea Poppo Brixinensis Episcopus, sedit per dies .lum viginti, atque hinc de succetare sancto Leone nono, anis te Brunone Episcopo Tullensi, ac eius Remensi Synodo scribit mavram x. num Bi lilii Chronicum : Ubi PresbFeri uxorati, persuasione nugorus -- basis Clumacensis, a Catholicorum congregatione is Eccutis ebminati sunt Etiam a S. Petro Damiani, adhuc Eremita ejusque libro Gomorrhiano, fuisse permotum opus, ipse in datis ad illum laudatoriis litteris Pontifex prosti tur. Mus Decretum , qvi,d saepe & in Conciliis, & per Legatos . dc per Epistolas innovarit, laudat in litteris ad Rudolphum Si aeviae κλrthoidum Carinthiae Ducem Gregorius septimus. Ipsum resertatque innovat Romana Nicolai secundi Synodus : nutis Ad sim audiat piae d. Presburi . quem sis Concubinam indubiranter habere, ain subintroductammularem. Unde etiam imas u θ--s hoc Capitulum sub Excommunia,catione statuis duos : Qureumque Sacerdotum, Disonorum , Subdacon ruin, post c Durum Beata memisiae Praedecesseris mstra Sanctissimi Papa L no de in He curiorum, concubinam priu- duxerit, vel ductam non
60쪽
DE LATINr CLERI CONTINENTIA. 6sνesiquaeris, ex parte Omnipotentis Dei, authoritase Beatorum Apostolorum Petri Pauli, praecipimuι'omnino contradicimus, ut Missam non cantet, neque Evangetam vel Epistolam, aut Missam legaz, neque in Pressteris ad dimina incia cum iis, qui praefata co=stitutioni obedientes fuerint, maneas ,
neque partem ab Ecci suscipias, quo usique a nobis sententia super huiusmodi procedat. Leonis ergo de solis Presbyteris Decretum N icolaus ad Diaconos &Subdiaconos extendit. Quod ipsum in sua Romana Synodo fecit Alexander secundus. Imitati sunt Stephanum decimum , de quo in litteris ad Lib. 4.Kunibertum Taurinensem Epistopum scribit sanctus Petrus Damiani: 3
PapA Stephanus, qui αeli Phinees aemulabatur ardorem, omnes Clericos Roma, qui nct inter um Papa Leonis incontinentes eritisertat, de conventu Clericorum Choro Ecclesia praecepit exire, ut quamquam rebetis feminis per poenitentiae se tamenta corrigerent, tiranen quia sancto Hro inobedientes fuerant , ct de Sacrario ad tempus exirent,incelebrandae Missae licentiam de cvitero non erarent. Hic ergo primus Leonis Decretum ad omnes Clericos extenditi Q iam extensionem laudat & Bertholdus Presbyter Con- Anno
stantiensis. Et tunc facta est divina illa in Apostolici mandati conteminiorem Romanum Presbyterum, habitantem prope Basilicam sanEt e Caeciliae vindicta. De sancti Leonis Decreto pergit ibidem laudatus Damiani r In plenaria plane Synodo sanctae memoriae Leo Tapa constituit, ut
quaecumque damnabiles semina intra Romana moenia reperirentur 'est toris prostituta , ex tunc-deinceps Lateranensi palatio adjudicarentur ancilia. Eandem Romaearum secariarum poenam laudat ad millesimum qu dragesim tim nonum annum Hermannus Contractus. Erat poena justis- ro p.
dira , isti mulierum saeci olim etiam inflidi a per tertiam & quartam nToletanam Synodum , & per primam Hispalensem. Et hinc Decretum istud , non in Rhemensi, uti vult magnum Belgii Chronicum, sed in Romana aut Verct liensi Synodo fustum oportuit et Etenim Rhemensis , non quadragesimo nono, sed quinquagesimo post millesi
mum anno fuit celebriata. Et in ipsa laudatum incrctum non reperitur. Et cur Gallicana Synodus definiret de Presbyteris Romanis pNotanda sunt Petri Damiani de Stephani decimi Decreto verba: -- ues Clericos Romae. Palam asserunt in solos urbis Clericos statuisse. Qeod ipsum de Leonis Decreto assirmat Hermannus Contraistus, & hinc de illo ad Cunibertum Taurinensem Episcopum pergit laudatus Damiani Quod sistare salutum , quitatis iustitiai plenissimum , nos etiam pe omnes Ecclesias propagandum esse decernimus, quatenus percepto priui Ap.
solua Sedis edidio unussusque opus Ecebsae sua vindicet famula , qua in sua parochia deprehenderis sacrilega Pressereris admixtione Aub ira M