장음표시 사용
41쪽
galis commercii licentiam laxari.Quia igitur Speciosus Subdiaconus eo tinentiae legem numquam admiserat , etiam sius vidua nequiit ad ipsam compelli.
Etiam apud Calabros in Rhegiensis Ecclesiae Subdiaconis viguit ista licentia usque ad tempora laudati Gregorii scribentis ad Bonifacium istie
L. E. Episcopum e Subdiaconis tuis hoc , quod de Siculustatuimus, decerni Pist. s. observari. Nec sitim desinisionem no ram cujuspia - contun cis aut temeritate conum . V ti Rhegiensis , ita & omnes biculorum Ecclesiae , tamquam propriae suffragancae olim spectabant proximh ad Romanam metropolim , atque ita liquit Romani Cleri castitatem in propria etiam provincia non temper ex integro viguisse. Integram randem recepit omnis Latina Chrillianitas , multisque Decretis sanctus Leo Non Pontifex , Gregorius Septimus, ic varii ipserum succi siores confirmarunt. Quin imo in Claromontano Concilio Urbanus secundus Subdiaconatum thatuit deinceps esse ordinem majorem & sacrum , atque Subdiaconum posse eligi in Episcopum : Ita omnem tergiversandi anum Subdiaconis praecid it. Quoad minores item Clericos suerunt variae Ecclesiarum consuetudines. Eis vulgaris Apostolicus Canon permittit etiam novas post acce intum ordinem nuptias, istamque disciplinam & Latini dc Giaeci p.ssim tenuerunt. Augullodun cnsis tamen & Tricassina in Galliis Ecclisiae habuerunt sanctitatem majorem, de qua earum Episcopi Euphronius &Lupus scribunt ad Thalasium Episcopum Andegavensem : De Clericubi mis, Urue ad Ostiarios Ecclesia premittit crpatuur. Exorcistis & Subdiacoliis at mi indulgeri initas ante ordinem nuptias, dc addunt: EG, postquam sumpti fuerint, ad nuptim transire non patimur. Quam sanetit tom viguit se in multis c tiam O ientalibus Ecclesiis, lucet ex quarto decumo Canone Chalcedonensi : In quibusam provinciis concessum en Lectoribus 'almistis uxores ducere. Ergo in multis non concedibatur . Et illud piaeter rationem tuisse, & Apollo lico Canoni adversium, Theodorus Bilsimon praetcr rationem astrem . Etiam Aphricana Ecclesia habuit singillarc m l .inistituti m , de qDa tertium Carthaginense Concilium:
C. 19. Lcctor , cum ad pubertatis annos venerint, cogantur aut uxores tacere.
aut cometnentiam prosi eri. Et iterum : Caeteri post Diaconos Clerici ad comtiscntiam non coeantur, nisi maturiori inare. Tunc amplius non cr.it locus
illi elcctioni. Huc item spcetit rcgula, quam ad sanctum Uictricium
Q ib. Rhoto in agentem Epit cophim scripsit Innocentius primus : ta sonachos, qui postea ad C ricatus ordinem pervenerint , non iubere a priori proposita,
deviare. Uti hodie Epitcop.ilis, ita olim qi aevis Clericalis dignitas destrucbat statum Monuuii, idcoque quidam ad minores ordines assum pri
42쪽
DE LATINr CLERI CONTINENTIA. 27 vo bant se liberos castitatis voto, & posse ad nuptias transire. Hoc damnat Pontism , aiens Monachum ad Clericalem statum transferri
cum suo onere, ideoque esse nuptiarum omnino incapacem. Uerum his obstare videtur secundae Toletanae Synodi tertius Canon: Illud praeterea I feciali ordinatione decrevimus, quod nes antiqua Concilia in universis Canon m siluerunt. Ut nullus Clericorum a gradu Subdiaconatus er supra in consertio familiaritatis habeat mulierem, vel ingenuam , vel lis
bertam , vel ancillam. Sed si sunt ei eiusmodi servitia , matri vel sorori, vel alii propinqua contradat. Non solis Episcopis, Ilaesbyteris ac Diaconis, set etiam Subdiaconis interdicit Agapetas. Et quidem sub poena , quam rigidissimis verbis subdit, excommunicationis ac degradationis. Ipses ergo cogit ad plenae castitatis professionem. Nam Bla haec prolis sio Nicaenae Synodo persuasit Agapetas damnare dc proscribere. Addit Canon haec se statuerem antiquis Conciliis, adeoque generalis Hispanorum Subdiaconorum ad plenam castitatem constriistio est omnino
antiquissima, nec differri deber in instavam Synodum Toletanam. Ad
praesentem Canonem eludendum quidam Subdiaconi memoratam de non accepta consecrationis benedictione exceptionem excogitarunt:
Grassantem eliminare dudum non potuerunt Episcopi, atque ita octava Synodus fuit coacta manum apponere. Novam i gem non edidit, sed antiquissimam innovavit. Respondeo non esse antiquissimam. Etenim Siricii ac Innocentii primi Pontificum transmissa ad Hispanos Decreta solos Sacerdotes &Diaconos alligabant : χ'd nempe Subdiaconis ductae antea uxoris usus omnino liceret. Quin & novam ab ipsis duci luctue permittit, v rum cum aliqua poenitentia, prima Synodus Toletana. Et quis antiquus in Uspania Canon laplbs cum propria uxore Subdiaconos & gradu privatoc communionei' Laudata Pontificum Decreta nec lapses ita castinganit Episcopos. Si detur licentia, dicam esse mendum , & pro
vocibus,'gradu Subdiaconatus, legendum Agra Diaconatuι.Sic enim Canon cum anterioribus &posterioribus variarum de hac re apud Hispanos Synodorum decretis per omnia concordabit. Quae mea suspicio sitamquam grassatio refutetur, dicam silas Agapetas hic interdici Subdi conis ,' non uFores. Licet enim conjugii prohibitio prohibeat etiam
Agapeticam introductionem, non tamen vice versa. Etenim Agapetas
non sistis Episcopis, Presbyteris ac Diaconis, sed omni penitus Clerico Nicaena Synodus interdixit: Quod nempe quidam etiam inferiores Cleriui Agapetis jungi mallent quam uxoribus. Magni Basilii, Ioannis Chrysis Itomi, Jeronymi, 6c aliorum Sanctorum Patrum firmis testimoniis possit hoc demonstrari. Quin imo non tantum quicumque Ct
43쪽
18 DIssERT. I. PRO OEM I ALIS, rici Agapetas, sed etiam sacrae Virgines introducebant Agapetos Clerucos: Nec sacros solum, sed & inferiores. Hunc ab antiquis variarum gentium Canonibus damnatum abusum credo grassatum in Hispaniae Est abusus foedissimus , ideoque & Montanus Archiepiscopus in secunda Toletana Synodo per laudatum Canonem rigidissime steriundamnavit.
Exponuutur antiqua Clericatis easimonia apud Latinos
ΡRimum Clericali apud Latinos castitati vulnus inflixerunt Uigila tius &Iovinianus, haeresiarchae. Etenim de Uigilantio scribit sanctus Jeronymus : Proh nesin Disioni sui sieseris dicitur habere consertes.
Si tinnen Episivi nominamis sunt, qui non rediram Diaconos, nisi'ιks uxores duxerim, nulli caelibi credentes pudicitiam, imo ostendores sincte vivant, qui mal e de omnibus suspicantur, Er ns7praegnantes uxores viderint Clerti orum, infantesi de ulnis matrum vaguntes, Christi Sacramenta non
tribuunt. Novas interdici , priorum verb nuptiarum usum permitti Presbyteris ac Diaconis Orientalibus norat Uigilantius: ad Latinam Eoclesiam extendere istud ipsum est machinatus, atque id eb neminem , ' nisi antea uxoratum , voluit consecrari in Diaconum , qui deinceps comis mercio coniugali vel abstineret ex arbitrio . vel uteretur. A Domino non praeceptam sanctitatem noluit ulli invito ab Ecclesia imponLEtiam ex antiqui testamenti, quam Sacerdotibus ac Levitis commercia ista indulgentem Dominus non correxit, lege foeditatem suam dese dit. Conjugii legem imponit solis Diaconis, quod nempe homo Hispanus juxta suae gentis, Subdiaconis novas etiam nuptias tunc permitistentis, consuetudinem blateraret in Gallia, atque majorem istic Subdiaconorum sanctitatem una tentaret evacuare. Fuisse tamen natione
Gallum , ad Barchinonensis in Hispania Parochiae rectorem , atque ita non ab Hispano Galliam , sed a Gallo Hispaniam laedatam. affirmat in virorum illustrium cathalogo homo Gallus Gennadius Massiliensis. Haec saneti Jeronymi de seductis ab ipso Episcopis verba , Osendum quam
sancte visam, qui de omnibus male suspicantur, stiponit in Constantinici Augusti vita Eusebius Caesareensis scribens de Licinio Caesarer Liciniuo animo in omnem intemperantiam est se praedatus, eximiam caseimania virtutem negavis hominibu inesse posse, aliarum, naturam ex sua vitiosa memo pectabis..
Etiam de Ioviniano, Mediolanensis Ecclesiae primum Monacho, deindF
44쪽
nt LATINI CLERI CONTINENTIA. . 29
deinde Clerico scribit in libro adversus Vigilantium sanctus Jeronymus : si modo Euphorbus in P thagora renatus esse perhibetur, sic in VL C. i. Plantio Joviniani mens prata surrexit. Et in litteris ad Himerium Amchiepiscopum Tarraconensem Papa Siririus : Plurimos Sacerdotes Christi
atque Levitaι, post longa consecraraonu sua tempora tam de conjugibus propriis , quam etiam ae turpi coitu sobolem didicimus procreasse crimen suum hac proriptione Henrime , in veteri Testamento Sacerdotibus ac miriris generandi facultas legitur attributa. Dicat mihi nunc qui quis ille
est sectator libidinum praeceptors vitiorum , si aestimat quod in lege a forsis
p stim sacris ordinibus a Domino laxara sunt rana luxuriae , cur eos, quibus committebantur Sancta Sanctorum , praemonet dicens : Sancti estote, quia
ego sanctus sum Dominus Deus vester' Libidinum ille sectator omninbfuit Jovinianus, de quo in libris retrach.nionum sanctus Augustimis
Ioviniani haemesis, sacrarum virginum meritum aequando pudestia coniu- L. x. cistali, tantum valuit in Urbe Roma, ut nonnullas etiam Sanctimoniales , de 3 7.
quarum pudicitia suspicio nusia praecesserat, deiecisse in nuptivi diceretur, hoc
maxime a umento cum eas ueterer dicens ; Tu ergo melior quam Sara, mebor quam Susanna, Irae Anna 8 Et caeteras commemorando sariti Scri rura testimonio commendatissimas Deminin, quibu3 se illae meliores, vel etiam patres cogitare non possent. Hoc modo etiam virorum Iantilorum, utique S cerdotum ac Diaconorum sanctum caelibarum commemoratione patrum
conjugatorum praedicatione stangebat. Quae omnia Augustinus in libro de haeresibus repctit , ac in libro de bono conjugali, & libro de sanista virginitate insigniter resutar. Virginalis sanctimoniae ad conjugalis pudicitiae aequalitatem deiectio asseverat illam non esse melilis bonum. ideoque erus professionem esse votum frivolum & irritum, simile illi, de quo in Canonicis ad sanctum Amphilochium litteris magnus Basilius:
Illud quidem mihi visim est ridiculum, vovere aliquem a carnibuι Dissis C. 18. abjtinere. Quamobrem iurauere eos docere , ut ab ineptis votis 2 promisssisHinearit. Usum esse iniusserentem permitte. Nulla enim Dei creatura enrejicienda, quae cum gratia um aetione accipitur. Ouare votum est ridiculum , ab inentia non eu necessaria. Votum enim esse debet de meliori
bono. Ut virginalis sanctimoniae prosessionem penitus exsufflaret vinianus, addidit etiam Christum Dominum non potuisse nasci ex Uirgine r Ex ipsa quidem conceptum, sed non natum. Ita in litteris ad Siricium Pontificem testatur sanctus Ambrosius. Neque hic stetit impietas. Denim de eodem Joviniano ejus S quacibus pergit in litteris ad Vercellensesn Ecclesiam laudatus Ambrosius : Alsierunt baptiziauos intendere non debere virtutum disi linis, nihil illis Ep. xx. Obes commessariones nihil voluptatum assisentiam , insipientes este eos qμi iis D 3 . careant,
45쪽
3o D Is ERT. I. PROOEMIALI , cirreant , virgino oportere nubere, filios facere. Similiter ω viduvi iterare quod semel male virili admixtione experta μηt, etiansi se continere posm.
Errare eas, quae nolint iterare copulam. Et superius in eadem Epistola: Praeabcant voluptatem, delicias suadent, castimoniam nussi usii esse iucunt, dicunt nullum isse abditinentiae meritum , nudam frugalitatis, nullam virgini. ratasgratiam , fari omnes a timini pretis, delirare eos, quι je uniis cetigeri
carnem Dam, ut menti Fubitam faciant. Et in litteris ad xlcdiolanensem Ecclesiam ipte Papa Siricius : Dicit ' unia esse se persua , non habens stem de futuris. Ioviniano placere dicit vetustana dei perantium regulam:
Aganducemus Ur Abamm , cras erum moriemur. De quo ejus errore sunt
plura testimonia. Eum ex Monacho Clericum vixisse deliciosissimh, af firmat sanctus Jeronymus. Et iam apud Gennadium Massiliensem Paulus
Pannoniae Prcsbyter memorat Iovinianum haereticum voluptatum ac bia Laenum praescatorem , cui continentis π castae vita institutio fuit in tantum contraria , ut inter luxuriosas epulas animam eructarit. Erat dinurina sibii pii concors. Rc te enim de Monachorum lc Clericorum j juniis scri-Ep. 11. bit ad Ei illochium virginem sanctus Jeronymus: Deus intesimorum ru-F situ, et inanitate ventris , pulmonis, non detidiatur ardore; sed abier pudicitia tuta esse non potest. Atque ita quibus nulla sit castitatis cura, liberh& splendide valeant epulari. Castitatis autem professoribus debet semper c sie ante oculos haec Apostolica regula : Nolite inebriari vino, in quo est luxuria. Et hinc nutare vidctur haec sancti Augullini de epulone I
viniano bona lusipicio : Non sine ira vel habebat, vel habere volebat
Nutant item haec verba sequentia: Geo issa haeresis oppresse est-em
tinfla , nec usique ad deceptionem aliquorum Sacerdotum potuit pervenire.
Et nim a Ioviniano devenit in Vigilantium, atque ita ab hisce duobus libidinem fumantibus titionibus, & junctis vulpium caudis fuisse omnem Hispaniam, Galli am , atque Italiam vexatam Apostatis ad sacril ga conjugia Monachis, nec non & sacrilege regressis ad initi ante sacrum ordinem conjugii usum Presbyteris ac Diaconis, docent litterae Stricii Pontificis ad Himerium Tarraconensem Archiepiscopum, litterae Innocentii primi ad lanctum Exuperium Episcopum Tolosanum , item ad Maximum & Severum Brutiorum Episcopos, octavus Canon Synod L
Taurinensis, nec non in libro adversus Vigilantium sanctusJeronymus, affirmans quosdam Episcopos fuisse adeo depravatos, ut nulli continenti Duconatum crederent, scd omnes a se consecrandos prius compellerent ad coniugia. Addit Siricius Pontifex de variis Hilpaniarum de Galliarum Sacerdotibus: Tam de coniugibus propriis , quam etiam deturpi coitu prolem diticimus procreasse. Per turpem coitum non fornicationem
46쪽
DE LΛTINI CLERI CONTINENTIA. 3Iintelligo aut adulterium , sed novas post ncrum ordinem nuptias, quas foeda ista praedicatio non poterat non probare. Et hinc intellige etiam hunc Canonem primae Synodi Amusicanae : Deinceps non ordinentur coacones co vati, nisi nuci convcrsionis proposito professi fuerint castitatem. Et Canonem secundae Synodi Arelatentis, a quo ille Amusicanus verbo- C. 43. tenus innovatur. Et Canonem tertiae Synodi Aurelianensis: Disivus, qui invitum, aut de continentiae professione reclamantem praesumpserisor are Diaconum , anx is paenitentiae subduus ficere non praesumat. Lucide stituunt adversum Vigilantianos ac Jovinianistas Episcopanos, a consecrandis Diaconis non exigentes continentiae proscssionem, atque ita antea initi conjugii usum illis permittentes, & adversum qu dem libidinis Diaconos , advertus exactam continentiae professionem Blitos in sua consecratione reclamare. Eodem respiciunt Canon vigesimus tertius ac vigesimus quartus laudatae Ara usicensis Synodi, & qu, dragesimus quartus laudatae Arelatensis, & nonus Agathensis, & decimus tertius Arvernensis, & secundus tertiae Aurelianensis, & quartae septimus decimus, nec non & sancti Leonis ad Rusticum Narbonensem Metropolitam Epistola, quae Diaconos ad prioris uxoris ulum regressia damnant, & puniunt juxta Siricii ac Innocentii Pontificum de Creta, palam edita adversum foeditates Uigilantii ac Ioviniani, atque ita lucet serdes istas non sfatim filisse extinctas.Quare exillimo sanctum Augullinum de aliis Ioviniani erroribus, non de hac in Clerum sparsa se bie suisse locutum. Porro Jovinianum Siricius Pontifex in litteris ad Mediolanensem Ecclesiam, & in litteris ad Himerium Archiepiscopum Tarraconensem merito vocat pudicitiae adversarium, luxuriae magistrum, libidinum s
ctatorem, praeceptorem vitiorum. Sanctus Ambrosus in litteris ad lau- hist. 1. datum Pontificem, ac in litteris ad Vercellensem Ecclesiam vocat fer lcm & agrest m ululatum confundentem omnia, sectam improbam, novos Epicuraeos, Judaeos, Manichaeos. Edicit item erroris originem : Ep. as, Qua istos Epicuros nova sisela misit Z Fuerunt nobiscum,s non fuerunt exndis. Hic 'siti seiunabant, intra monasterium continebantur, nullus erat luxuriae locus , interiucta ludibriosae di futationis licentia. Hoc delicati non potuerunt ferre. e bierunt : Deinde volentes redire non sunt recepti. Aera jenun audieram quae deberent cameri. Asonueram: Nihil profeci. Emervsen. res iraque ita iusseminare coeperunt , quibus esent incentores visiorum on nium. . Miserabiles : Perdiderunt utique quod sejunaverunt, perdiderunt quod se abquo continuerunt tempore. Nunc itaque diabolico studio invidens
aliorum operibus bonis, quorum Vsi studia exciderunt. Etiam lanctus Jer nymus Jovinianum vocat Christianorum Epicurum , luxuriaeque de
47쪽
3i DissER P. I. l 'RO OLMIALIs, omnis turpitudinis magistrum , in quem quali in Euphorbum Basilide, lit transformatus, & qui spurca carnis haeresi primus foedaverit Ecclesiam Latinam. Haec paucis dista volui , ut Martinus Lutherus ac Ioannes Calvinus agnoscant suos Duces ac Patriarchas. Tertium Latinae castitatis vulnus venit ab Arianis in Hispania Episcopis & Clericis, adversum quos statuit tertia Tolciana Synodus: Comperium est asancto ooncilio, Episcopos . Pressteros ac Diaconos venientes haemesi , carnati adhuc de eris uxoribus copulari. Ne ergo de caerero hutiat praecipitur, quod'c anonibus prioribus terminatur, ut non liceat eos vivere libidinosa societate , sed manente inter eos fide coniugali communem ntιlitatem habeant,=non sub uno conclavi maneot. Sinctus Leander, Hispalens s Archiepiscopus, Richaredum Regem & omnem Gothorum in Hispania gentem ad Romanam fidem & mores traducenti etiam eorum Episcopos 3c Clericos, in silo gradu dispentatori h admissos, caste vivere docuit, tunc tamen initi conjugii licentiam radicitus evellere non potuit, atque ita posteriores etiam Synodi coactae sunt adversus illam dudum pugnare.
Vertim unde ista in Arianis Gothorum Episcopis & Clericis scabies Illane fuit pars Arianae nequitiae λ Rel ondeo non suisse. Nemo authenticus Scriptor de illa culpat hanc factionem. Quin immo de Josepho Judaeo Tiberiaden si , quem Christianum Constantius Auginstus creavit Romani Imperii Comitem , scribit sanctus Epiphanius:
Posiphus aiebat mortua coniuge se veritum, ne ab Arianis violentre abreptus Clericus Aeret; sepe erum illum blande adeuntes, ut ad suam faEctionem transiret hortabantur, ac majoris spe processius alliciebant, ut vel si necesse foret, Disiopatum ostenderent. Hvirum igitur metu alterum se matrim nium inusse dicebat, quὸ se-illa manuum impositione liberaret. Factum
id dicit Schytopoli per Patrophilum Episcopum , pessimum Arianum. At cur exspectabat Jos hi viduitatem Θ Quod uxorium commercium suis majoribus Clericis non permitteret. Quare scabiei exordium crediderim esse ab Ulphila Epilcopo , qui ab Eudoxio Regiae civitatis Antistite seductus, suos etiam Gothos ex Catholicis fecit Arianos, suriscitque Ecclesiae Constantinopolitanae. Exinde ipsorum Episcopos conis suesse consecrari apud Constantinopolim , lucet ex litteris sancti Joannis Chrysestomi. Ulphilas ergo Graecam conjugii licentiam possit una dedisse suis Clericis, & horum postea successores ipsam in His,nias deportasse. Deinde Ioviniani Symmissam Helvidium suisse Auxentii Mediolanensis Episcopi, omnium in Occidente Arianorum Antesignani, dis cIpulum scribit in catalogo Gennadius Massiliensis. Etiam hic possit utramque simul pestem propagasse. Α Levigildo item Ariano Hispa
48쪽
nx LAT1NI CLE Rr CONTINENTIA.noruna Rege inductas morum novitati s affirmat Ioannes Biclaron sis. Et apud omnes generatim Haereticos nullam esse disciplinam affirmat in Praescriptionum libro Tertullianus. Etiam tertium Clericalis castitatis vulnus prodiit a Witiga Gothorum in Hispania Rege, de quo Rodericus Archiepiscopus Toletanus: SPEM redus D copus , urbM REM P as, var Sanctimoma clarus , viros langaevos honorabiles , quos in Ecclesia Toletana repererat, ario San titatu, hera non secundum sciemem, coepit graviser infestare, hoc ad instinctum mi , qm propter suam Arecretiam eorum iustui m timesiebat. Verum Lib. 3. quia Me si in facie re lebar , propter vexationem Disiopa ais inmanum
Pontificem appellabant. mutatas Iacinorosius, timens ne seu crιminibus obruarent Ur populum ab e us revexentia revocarent, dedu luentiam, amo praecepisrum ommbus Clericis, ut uxoram ct Concubino, unam ct plures haberempubiae, iuxta Misum voluptinis. Et ne Romianis constitutionibus, quae talia prohibent , ma&1 obedirent, oescpo'Asper eos retιneret. inoa apsum scribit Chronicum Moissaceiise. Ita Gothorum virtus uestruit in Hispa- Annonia, capta a Saracenis & subjugata in longas calamitates. 7 f
Exponitur Clericalis Castitatis in Gassicana Melisa lamin.
ΡRima Gallicanae Ecclesiae miseria occupavit nostrum etiamBelgium, atque de illa ad sanctum Amandum Trajectensem Episcopum scribit sanctus Pontifex Martinus primus: Hy-eo quod Presf-e seu Diaconi, ab Sacerdotalu of tipolis δεια ordinamones in lapsu co-iuquinantur , propterea nimis maerore Fruuern rem tuam astringi, veLDi Pastorale obseauium pro eorum inis emia deponere ct vacinionem Episcoparus laboritas eligere, ct in silentio atque otio visam degere, quam in ho quae tibi commissa Iuni permanere. Optimum Episcopum , perve ses Clericos mandam puniri secundum Canones, varih selatus est sanctus Pontifex, attamen malum non fuit exstinistum. Etenim apud nescio quam Gallicanam Synodum etiam Veranus ne o cujus Civitatis Epiccopus de Gallorum Clericorum non tantum scortationibus, sed & attentatis matrimoniis est gravissimh questus, atque adjunxit: Nolum vobis sciscis loca nasitudinis Mara sed magnorum Parrum disciplina Monachorum congregariones ese non parvas, unde adseupplenda Clericorum ossicia, in pomptu est v οι bonos assumi. Mitior es enim in Eul a paucorum bona rum elicta probatio , quam eisaracae multitudiaris praesentia conglabina, MFm Mysi τω- a reum rara votum exempla , quiam popu is Memia .
49쪽
abundans a incorrepta praesumptio. Omnes Concubinarios Clericos suadet damnari & abjici, atque novos ex probatis monachis ordinari. Discipli nae enim ruinas per assumptos e monasteriis Episcopos & Clericos 3c Graecalc Latina Ecclesia temper restaurarunt. Synodalem Uerant interlocutionem , ex vetusto sancti Germani Pariliensis Codice productam , secundae Ualentinae Synodo, ad implendam vacantem paginam, subinjunxit Jacobus Sirmondus, arbitrans illum esse aut Cabilonensem , Pelagio secundo coaevum, aut potius Lugdunensem Episcopum , Hilaro Pontifici contemporalem. Ego malim ad sancti Amandi tempora referre. Neque enim antea apud Gallos coeperunt sacrilega conj ugia Sacerdotum. Libido semper prosecit in peius. Etenim gentis nostrae, & omnium Francorum Apostolus sanctus martyr Bonifacius scribit ad Tichariam
Epist. r. Pontificem : Si tamenero inter illos Duuanos quos nominant, qui a pueria
3 ria sua semper in suris, semper m adulterus, ct in o bus semper se Notiis vu- ducentes , sub iris remmonio venerunt ad Diaconarum, s modo in Diaconatu Concubinas quatuor, vel quinque, vel plures noctu in lectulo habentes, Evangelsum tamen legere. cst Diaconos se nominari mc erub sium nec metuunt, sc an talibus incaestis ad Tresbyteratus oriunem venκmes, in eisidem peccatis perdurantes , cst peccata peccatis adiicientes. Presbyterinus
fficio fungentes, Lum se pro populo posse intercedere, ct suras oblationes erre, ac novissime, quodpeius es F, sub talibus testimonus per gradus sim gulos Uendentes, oramantur st nominantur Episivi Quomodo illos Pon tifex tradiatos velit, postulat doceri. At apud nos tunc perierat omnis Christianitas, eramus in fronte Christiani, in corde pejorcs quum P gant. Hinc Bonifacium , sancti Benedi ni Monachum in Episcopum consecrarar, & ad nos miscrat Sedos Apostolica, omnia restauraturum. Pergit vero in postulatione tua Bonifacius: Disiopior Tresbyteri genaris
Francorum, qui fuerunt adulteri 9 fornicatares acerrum, quos ingradu Discopatus vel Presb terra fornicationum nati sis arguunt, ab Aristobea Sede revertentes dicum Romarium Pontificem si Icentiam dedisse νmn Ieriun Epis vale in Ecclesia miniserare. Quos conira contendimus, quia Apodb eam Sedem nequaquam contra decrera canonica audivimus iudicas. ABonifacio ijecti & d radati Romam appellabant ic ibant, & reversi ista impudentissima mendacia non erubescc bant leminare. Horum Duces fuerunt Cli mens & Adelbertus, nescio quarum civiatatum Episcopi, de quibus idi m Ponti si x ad eundi m Bonifacium: δε- Epist. . tulisti nobis, quod da s Psui Prophetaι in eadem Francorum Frovinciamvenisses, quos non Pseudo-Prophetas sed magi, Pseud Chis Itoos appella-
. re Abemus. En crat Adesbcru flagitia ac iacinora, pergitque ce Clo.
50쪽
DL LATINI C L E R. I Co N T I N E N T I A. 3 mente : dus vero ita luxuriae deditus, ut Concubinam haberet duos exeasilios, Ur tamen Sacerdotin bimet viduabi. Ad versum istiusmodi
Epilcopos N Clericos scribit ad omnem Franciae Clerum & populum :Habui iis huc usiue peccatis facientibus falsis reroneos Sacerdotes , unia
r cuncta Paganae gentes vobis pugnantibus pravalebant, quia non erat QD-rentia inter Licos Er Sacerdotes. Prophani Saraceni, qui sacrilega Saccr-dotum conjugia castigarant in Hispaniis, a divina Justitia ad similem vindiistam fuerunt immissi etiam in Gallias, plurima istic destruxerunt
lonasteria & Ecclesias, atque ita inlaelicem terram a multis pestilenti bus Episcopis & Clericis expurgarunt. Et iam Thuringiam& Bavariam fuisse per flagitiosos Sacerdotes exutam omni Dei gratia, rejectamque in pessimas tenebras,testatur in sanisti Bonifacii vitawillibaldus. Et hinc laudatus Pontifex Zacharias merito laudat Pippinum & Carolomannum Francorum Principes,Caroli Martesii filios, nec non Leptinentem Bonifacii sub illis Synodum, quae parentum nostrorum scedissima alligare vulnera, & Christianitatem nobis reparare incipiens, omnem deinceps carne lapsum Presbyterum statuit carcerari per duos annos, tageblatum antea & scorticatum. Ortum fuit malum ex variis causis.Primam ad laudatam Leptinenlcm Synodum edixit laudatus Carolomannus : COUbum mihi dia is, quomodo sex Dei cst Ecclesia clisa religio recuperetur, quae in diebus praeteritorum Principum corruit, qualiter populus Christianus ad salutem anima pervenire post, s per falsis Sacerdotes deceptus non pereat. Mali caulam fuisse dicit notam ignaviam atque luxuriam RNum M cro vingiorum. Secumdam causam fuisse Episcoporum nimiam paucitatem scribit in litteris ad sanctum Bonifacium Gregorius tertius Pontifex: Etenim omnis Bavaria dumtaxat unicum habebat. Hinc tres alias illic Cathedras erigi jussit idem Gregorius, plurei l te postmodum erexit Carolus Magnus. Eadcinvia gentem nostram ab instilliis per Martinum Lutherum, & Joannem Calvinum plagis finavit Philippus secundus Rex Catholicus : Et non nisi per eandem viam afflicta de lacerata Germania salutem recuperabit. Tertiam caulam addit in litteris ad Pontificem Zachariam sanctus Boni- factus : Quod Francorum Episcopi plusquam per octoginta annos nullam 8ynodum fecissent. Frequentes namque Synodos esse & conservandae de reparandae Chrissianitati neccssiriam modicinam clamant omnes antiqui Canones, idelique mandant bis per annum in quavis provincia celebrari.Quarta causa fuit S iracenorum in Gallias irruptio.Fuit Ic causa& poena. Etenim magnam Galliae partem redegerunt in vastitatem , trucidarunt aut expulerunt plurimos cum Clericis& Monachis Episcopos,
reliquos per summam egestatem co erunt ad armatam in se militiam,