장음표시 사용
941쪽
ς 38 DrssERTATIOL Lolimrum. Ob Regii pueri Ioannis Ducae barbaram mmeationem excommunicatus idem Princeps, quod ad sibi paenitenti reddendam
eommunionem induccre nullis rationibus val et Arsenium Patria Lib. 3. etiam . passim in populum spaTebat: Quoniam Parriareia palam remtem ntretsacrostanorus, daripacem insis iubemes, tempus esse recurrendi ad Pa-
'am Romae sedentem , O. ab eo suppliciter petendi Murare peccari remedium. Noverat enim ab Arsenio nihil magis horreri, quam vel sbium cogitatum de recipiendo Primatu Romani Pontificis. Graeci cunctos nos Latinos pro Darbaris habent de arietas homuncionibus, ideoque de nostrum Pontificem censent indignum , cui capita submittant. Est ramus diaboli eae superbiae, qua eum suis asseclis Lucifer nee Divinae
Majestati voluit subjici, sed independens esse sui juris.
Et haec lupertia est capitale crimen etiam Michaelis Cerularii, ipsumque seduxit. Uti suae gentis Augustis Principibus, ita Romanorum Episeopis noluit subesse. Quin α cum Photio esse volui tinovus Papa. novus totius Christianitatis Oecumenicus Epilcopus , Princeps Episcoporum omnium, ac Patriarcha omnium Patriarcharum. Hinc enim,
quod Photius nunqu*m praesumpserat, assumpsit purpureos compagos. Nec propter superius enumerata, quae nobis impegit, erimina credidit degradatum aut exstinctum Papatum , sed ad habendum luperbiae sucum finxit ista Hendacia. Non igitur Eusebianae, quae Chrismanitatis Hierarchiam esse inter tres aequales Patriarchas Aristocraticam dixit, factionis schisima, sed Photii, qui una cum Imperialibus
Papalia privilegia blateravit translata Constantinopolim, fastum tent vit resumere & firmare. Lucet ex nostri noni Leonis ;id ipsum litteris: Epist. α Norta insitisne Amandrinum o Antiochenum Parrianis, an visua dignitatis nisiII is privare comendens, contra omne se O ius tuo domnio subia-gare tonat is. Et ex litteris ad Imperatorem Constantinum: Mith EI Alexandrinum o Antiochenum Patriarchas, antissasua Agnitare pri-e con-rendens , contra fas crius sibi fulsitere norva ambitione comendit. Et ad Petrum novellum Antiochiae Patriarcham , qui suam promotionem confirmari postulaverat, multa de Nicliaelis in suam Ecclesiam violentia conquestus, Pori fix rescripsit et Prosancti Petri excellentia tertiam a Romana Eucliis Agmtauem retiner Amoctina, o am te Mendere summopere. 1 aminemus, non ruae gloria causa, sed pro sedis, cui ad rempus praesides, aruis,ahonorificentia. Nec revoceris ab hac in remime cvivsibetpompa ves arrogantia, quin constanter defendas honorem , quem Antiocheta Ecclesiae reliqueruli omnia snmrum Patrum Concilia. Ad νοι utique , fi oportuerit, maxima Marer, Romavis ilicem atque prima Sedea, raera dilectae sibi liae , imo consociae, n sitiam ω καnouam deeris. MModiam disimu4, quia Fosdam ranari minuere antiquis
942쪽
DE S. Lao Nis NONI ACTI s. 939 dignitatem Antiochenae Ecclesiae audivimus. Michaes illis se non dumtaxat anteponere, sed ipses suo dominio subfugare conabatur, ideoque eo sensit, quo magna Chalcedonensis Synodus sanctum Papam Leonem, se scribcbat & titulabat Episscopum universalem. Eidem dominio stib-jugare Romanum Pontificem erat impossibile: Quod enim omnis Ocεidens jam dudum excussisset Orientis Imperium, vana crat sine viribus ira. Hinc omnes cum suo Papa Latinos blateravit esse jam pridem degradatos ac anathematizatos haereticos , ideoque & ab inlbrdel- centia exstinctum Paparum. Hinc processit & illa intolerabilis audacia, ad quam rescripsit noster nonus Lco : Distat Fratrem ma, saltem admonita, caute γ hum liter siqui , ne alia sando Dominin dicat tibi , Ex abundantia cordis os loquitur. Scri yi siquidem nobis ooniam si unica Romana Eccle per nos
haberet nomen tuum , Omares Ecclesiae in toto orbe terrarum haberem nomen no-srum. Quid hoc mo ri est , Frater clarissime ἰ Romana Ecclim , caput σmareν Ecclesiarum , -- filios non habet ψ Noni Leonis nomen Michael rasit E sacris Ecclesiae tabulis , spondens reponere , & recitare ut Patriarchale dummodo & Romae recitaretur suum , utique tanquam supremum atque Papale. Et hinc merito rescripsit Leor Quid hoc monstri ρ Ex eodem spirku sua ad Leonem Scripta factat Michael in litteris ad Petrum Antiochiae Patriarcham , & i ungit causam et Id ea de cosa fecimus , quoniam ipsum lucrari volebamus. Et pergit de ipsius ad se L atis: Cum ad nostram Humilitatem υ sent, os dicerer is , qua rasuperbia O arrogantia Misint ἐ tam nec triviali salatari re nos salutasent, neque sua capita vis modicum quid inclinassent, O consuetam nobis venera ionem exhibere dignati fuissem, neque a tergo Metropositarum nobiscum in secreto congregatorum sedere ullo pacto voluissent , sed quasipra ipseram contumelia id factum putasent. Apostolicae Siais Legatos , licet Archiepilcopos , sedere voluit post dorsum suorum Metropolitarum: Quod nempe Romanum Episcopum jam non amplius totius Christianitatis Primatem duceret , s ed simplicem ac tibi sit ectum Patriarcham. Quo in facinore ex stit & ipsam Diotreri Patriarchae Alexandrini in Ephesino latrocinio in lentiam. Hic enim magni
Leonis Legatis secundum saltem obtulit locum. Et revera antiquis simus Canon & perpetua consuetudo omnes Patriarchas semper honorarunt in suis Legatis, & his illorum locum etiam in plena totius Ecclesiae Synodo tributirunt. Unde Michaelis hoc facinus suit .ulque tunc inaudita contumelia. Ex eodem principio Michael pergit ad Petrum Antiochiae Patriarcham ἔ Iam vero quiddam ad nostras aures pervenis, quod tua Beatitudo Papam
943쪽
infrixis D p:rchis habebaIur. Dcum cin tantinopc,m quadrasma emAMRe H hinc annII Tenissem , smem tempore beata memoriae Patriarchae Domini Serrii sacra Missa una cum ahissanctifimis Patriarchis retitum. araomedo vero dein eadem relatio G commemoratio e messio sublata fit, cst quαsam de castia, ignoro.
Joannes ille non Constantinopolitantis, sed Antiochenus suit Patriam cha , secundo Constaurinopolitano Sergio, ac Romata is Pontiti cibus septimo decimo & decimo octavo Joanni coaetaneus. Petrus ergo at stimat Papalis nominis recitationem in omnibus Patriarchalibus Ecclesiis esse antiquam , & jam recenter apud Constantinopolim factae rasonis caulas ignorari a se , ac de ipsis optare instiui. Et tamen citra instructionem obedivit Michaelis novitatibus, ac istud nomen etiam ipserasit. Et hinc ad ejus litteras recte commentatur Dominus Cardinalis Baronius: Memorare Lector, qua fripserit superiori anno idem Pereus ad Leonem Romanum Ponti*em , ω plenὸsenties ipsum ese bilinguem in iis, alme de Conflantinvolitana Ecclesia praedicar, de φιa valde coquesus erat, φιρά -- iis Pariiarcha subiicere sibi illuderet reliνει Parriarchas. Periit aut latet Petri cpistola: Fuisse acribus contra Michaelem querimoniis dent tam demonstrat si pra laudatum Leonis Responsiim. Etiam Romanae Ecclesiae supremum Primatum fuerat insigniter professus. Et jam Vertumnus recantat omnia. Radit Papae nomen , ejus Ο - diciatiam excutit , de semetipsum atque Antiochenam Eccletiam contra omnes Canones non tantum postponit, lid etiam subjicit C thediae Constantinopolitanae. Quod ipsum Misan f cerint Alexandrinus ac H iero iblym ii anus. Hi enim gemebant sub Saracenis, adcoque in pluribus indigebant auxilio Regiae ciuiuatis. Est incertum. At Romanum Pontificem sibi stibdere erat opus & labor. Audi fil- volam rationem & intolerabilcm impetitiam Michaelis: Nosti quod Uextis oecismenica Sγnori hucusque a sacris biptichis densia est Papa commere. oraris a n6basanctissma Ecclesia, ium Vigilius Papa , qtu Ium Romana pratrat ΕΓ-chsiae, ad Synodum non etenisset, neque avari emare damnast r ea Thiodoreto a ver Aa reflam fidem oe Δοjecim sancti Pristi Capitula suntJcripta. Epistolam praἔerea IM. D m eo tempore usiue ad vestra te ara Papam a nostra sin- Diqiti su ny COOste
944쪽
sancti Tma Ecctilia est segregatum. Et hinc de Patriarcha Petro , qui Papae
nomen recitabat, concludit: Qua de causa incred is omnino nobis visium fuit, non adeo φνο illis, utique Alcxandrino de Hierosolymitano Patriarchis, quam pro tua magna sapientia, c fingulara prudentia. Petrus vero respondit: IJudore nescia quo pacIO confusussum , praecipuὸ vero tua causa, prasertim si eo pacto, quo ad nos scrip Ui, e.ἰdem ad alios 'ipseris bearis os Patriarchas, cam ab seue diligenti loquisitione O exacta rerum cognitione , quae non gesta sunt, Mnesta essenr, vim rumore impulsus protuleris. Adducia enim Michaelis verba continent plit res errores , quam periodos. Et hinc Petrus prosequitur et Quod de Quilio Papa perperam dicitur , cum res non ita se habeat , id quantum ignaviae tribuo vexerabili'imo Charraphylaci tua , tute ipse videris. Ostendit sexta n Synodum non sub vigilii, sed sub lancti Agathcinis Papatu suille cclebratam , ac in i pia non de tribus Chalcedonensis Synodi capitulis titisse actum , sed adversus haeres in Monotheliticam riuorum Capitulorum damnationem esse opus quintae Synodi, de ad ipsam noluisse vigilium comparere. Et hos foedissimos errores, ut Michaelem videatur excusare, tralalcribit in Chartophylacem , cujus erat quascumque Patriarchales litteras scribere de sigillare. Erat enimos de manus Patriarchae. Verum addit Petrus et Tute videris. Etenim Theodorus Balsamon , dum Patitarchae Theodosii ageret Charro- playlacem , nescio quod erroneum de quapiam matrimoniali quaestione Decretum scripturat ac signaverat, &: postea ipsit in impugnavit. Hinc aliqui ipsium arguerunt de vertatili ingenio , ct ille his reposuit: Reθondemus Chartu lacem , qui os Patriarchae dicishν, ea tum sic ibere rumdicere , quae capitis ipsi vertex instar nnbis cr aqua suppeditat. Ideoque nec cullandos nec laYLMos nos putabit qui piam , qai vel recte praesentem causam, vel e contrario muli litteris es texi sumus. Assirmat Chartophylacem Pa triarchae esse istud ipsum quod Baruch fuit Hieremiae Prophetae, ideoque omnem Diplomatum errorem aut laudem esse non Charto phylacis , sed iptius Patriarchae. Habes hoc in opusculo deducendis 1uccesssive duabus ab eodem sobrinis. Eadem principia respicit Petrus, & per circuitum assirmat Michaelem estu penitus imperitum historiae Ecclesiasticae Et iam dcmonstrat Papale nomen adhuc sub Patriarcha Sergio secundo fuisse rccitatum in omni ubique Patriarchali Eccli lia, ideoqtie a Vigilii tempore non fuit- sc rasum. Hunc e Petri epistola locum laudat ad praesentem Christi Domini annum Dominus Henricus Spondanus, &cx ip tb recte affirmat Alexandi inam , & cum Antiochena Hierosolymitanain Ecclesiam ul- qtie tunc maniisse in Romana communione , ac Papale nomen iblem niter recitat Ie. Displicet hoc Anglicani schismatis fautori, quia Syl-
945쪽
vestro SPropulo scriptam Florentini Concilli historiam multo foedavit infidae translationis mendacio , Roberto Creyghtono , atque in istius
operis praefatione scribite comprobarare ex Comilani Summe, ut unum Summulistam ab alioseommeam, pui a/ vigesimum norum Canonem Oecumeni a quarta 'Synori adnotas , nor modo Alexandrinos , sed universema viam a Disso viae ad Crementis octoi tempora, a1mnm millesimum quingentesimum nonagesimum quartum Apostolicas is communienem numquem
experiisse. Si Rominae Eccle firmitarem sortimbus argumenus nen satiliant Latini, aut Constantis politama levitatem di mi, ut Ap/itur ille , vitem turpiter fefellit Ridica , ut est in proverbio, Pauca verba tot habent errores , quot Epistola Michaelis Cerularii. Quod enim AEgypti Ecclesia
a DIoscoro usque ad octavum Clementem fuerit aversata Romanae sedis communionem & obedientiam , est fabula cantanda apud pueros.
Et Ambrosius Coriolanus, licet apud nos sit parvi ponderis, rates ineptias nec sbmniavit. Et ubi Robertus didicit Michaelem Ceru Iarium appellari Marcum Sic assiduὸ appellat. Quocirca si ipse Anglicani
schismatis firmitarem sortioribus argumentis nesciati stabilire, profecto Ridica vitem sesellir. Porro Antiochenus Petrus deformes adeo errores apertis oculis secutus, sesellit ae praeeipitavit semetipsum.
Aliud suae sit perbiae fiundamentum Michael Cerularius desumpsit a Photio r Augustae sedis & imperialium privilegiorum transsationem Evetere Roma ad novam. Ab Otrone primo Occidentis Imperatore ad Constantinopolitamim Imperatorem Nicephorinia Phocam Legatus Luirprandus Ticinensis Episcopus secum derulit Papales litteras, quibus Joannes duodccimus hunc titulabat Imperatorem Graecorum. Graecis omnibus adeo id displicitit, ut Nicephorus Patricius dixerit ad Luitprandum et Pina serum, insulsus , ignorat Constantinumsanctnm --
perrabasceptra smirrans,lise, Senarium omnem, chnctam ne Romanam mi-i . liriam. Romae vero vilia mancipia, tistatores stilicet, cupedarios, aucupes, nolim , ρω ins, semos ramummodo Amisisse. Nicephorus scribi ac titulari volcbat Imperator R manorum. Et quia tunc cum Romana Ecclesia commonioncm fovebat Graecia , de Ecclesiastico Primatu nolla est ficta qoastio. Hairc relumpsit Michael, & sequuta est ejus factio. Etenim in Jure Graeco Romano exstans Bylantinorum Episcoporum ca- thalogus dicit de Metrophane: Hic regnante Constantino Magno secim es ab eodem Imperatore Patriarcha Consorinn elis. Et in Meditato de Patriarcharum juribus Theodorus Ballamon assirmat sati tum Sylvistrum ab eodem Principe fuisse donatum Papae titulo, & de erecto in Constantii opolim Byzantio pergit: Cum Imperii sceptra ex veteri Roma , Divinam in stabili proetidearia , ramquam ex otia ro in olivam , lait transsata fuis
946쪽
sent, qui timc Pontisilia cum anfimine tisono bidus praeerare, sanctus ille Merro Mnes ex Distus, nomine mutato, Totatus fuit Archiepiscopus. Etenim thirco primasancta Symius universalis mentisne hujus thronionstoris politani facta, Romae veteris illi bonoraria iura tribuit pis erea, apuοι esset, ni usius Terbis utar, nova Roma. Quemadmodum haec secunda O tertis ejusdem S3nodi Canoe decurantur. Ber primam Synodum non intelligit Nia cenam,scd primam Constantinopolitanam. Et in ejus subsidium i advocavit etiam vigesimum octavum Chalcedonensem & trigesimum sextum Canonem Trullaniam. Ad eandem transsationem probandam Anna Comnena Constantinopolitanum omittit, & utitur solo Canone Chalcedonensi. Verum ab omni Latina Ecclesia proscripti , quod sacrosanctis Nicenis adversentur, di damnati sitiat isti Canones, de nequaquam Romanae , sed Alexandrinae dumtaxat ac Antiochenae, nec non-& trium Autocephalarum Diceeelcon Cathedris intulerunt injuriam :Romanum Primatum firmant , Constantinopolitanum Episcopum illi nullatenus aequant, scd solummodo dant secundum in Ecclesia locum. Nulla umquam Synodus, uti haec, Romanum Primatum cx u-tavit. Et Trullana, quod ab si t Romanus Episcopus, ct sine litibnosset se nihil pos se , in ipsis Episcopalium subi criptionum capite posuit: Iecns sincti J Iini Pa)a Romani. Et immediate post Patriarchas adjunxit: Lotus Eripui Thilsιis licensis Quod hic in Illyrico ageret vices Romanas. Papalia privilegia pendere ab Imperialibus, ct cum illis' elle
translata , ideoque universalom tocius Christianiratis Praefccturam migrasse Constantinopolim, primus somniavit Photius: Et jam dudum sepultas nugas Michael Ccrutatius resumpsit. Aliud pro fabula argumentum adducit in eodem de Patriarcharum iuribus Meditato idem Theodorus Balsamon : Nonnulli dicunt non esse permissum Alexanisino vel Antiocheno, verbi gratia, ut tum tingari Uel face Patriarchali satiar iter as urbem Imp ratoriam , Tel an aliam Dia esim , exceptu illis provinciis , evae 'er Canonessum illis attributa. Enumerat Patriam
charum privilegia , & in his assirmat pari loco habendum oe paveremo vulentum. Et proli quiriir et Tacere non posum, quin iis relliondeam, qui orict r praedicant a dignitare Patriarchali removendos Antiochenum G Hieros hmitanum. Quippe Canonibus saturum es, inquiunt, neptidem recensendos esse inter Pontifices, qui non veI extremo cum periculi se conferant ad suos Turonos
a Barbaris occupatos, n'c martyrsi coronam piaripianr. Hoc argumentum
manifestὸ non est Michaelis Cerii larii. Ejus quippe tempore t bla Alexandria ac Hierosolyma , non autem Antiochona civitas crat in potestare Saracenorum. IIti nos Latini, ita etiam Graeci captis & posscssis per Saracenos aut alios Barbaros civitatibus dederunt & cons crarunt
947쪽
944 DIssERTATIO Episcopos, de multis dispensatoriis gratiis exornarunt. Et dum illisbas incolere ac regere Ecclesias non permittebantur ab Insidelibus Tyrannis , passim habitabant apud Constantinopolim , modici de pauperes. Et uti nostri Archiepiscopi crucis vexillum , ita Graecorum Patriarchae accensam sibi praelatam facem habent inter sua privilegia. Splendorem istum ambo usurpare nequeunt extra litas Dice ses. Hinc quidam discerunt exules Patriarchas illo non posse uti in Regia praesertim civitate, ipsos esse miserabiles solo nomine Antissites, ad residentiam obligari etiam cum martyrii periculo , aut sanὸ esse indignos nomine de re Patriarchalis dignitatis. Dixerunt solum Constantinopolitanum esse verum Patriarcham, ad illum jam transiisse omnis Christianitatis praesecturam , dc illud requiri ad Ecclesiae unitatem. Et addiderunt rationem et Cum divini oe sacri Canones vehit arripindi 1 quodam Patriantis Minor orbis partes Hybi erim, qai sit ut ira siemellatura transgrediens, ve-jis, eas instar unius haberi Provinciae, quaeque rivisa sunt reme , male confundare. Laudant dumtaxat quatuor Patriarchas: Quod Romanus, ob superbiam amisso universalis Episcopi titulo , crederetur a Pacifiarch rum coetu aviilsus, ideoque de animo laceratus Theodorus Balsamon ipsius conversionem quotidie exspectaret. Isti, inquam, arguerunt hunc Theodorum, quod semel statutum Constantinopolitanae Cathedrae supremum Primatum convelleret, de Ecclesiae Hierarchiam
iuxta Eusebianae factionis principia divideret in quatuor Patriarcharum Aristocratiam. Hanc ille firmat toro conatu istius opusculi, de adversa argumenta refutat.
Quocirca supremum illum Primatum nec Photius, nec Michael Ccrutarius potuerunt stabilire . Aut ipsi mei, aut iplbrum successeres amiserunt. Etenim in commentariis ad Photii Nomo-Canoncm praefatus Theodorus praedicat Romano Pontifici donata a Magno Constantino Regia ornamenta , atque adjungit: Quia secanda Onodus degii Aulae sivo Constantino litano omnia Papae Romani privilegia, conari sei rinonnulli Patriarchae, ut ille Cerula3 ω Dominus Michael, m alti eatim si privilegia arx are, sed eis non recte cessit. Et in memorato de Patriarcharum juribus opusculo s cribite Video Constantinopolitanum Archiepisο-pum nulli Pepae privilegio semet ornantem, quippe nec Regni coronarer fasia, sicundum id quid sancti Conflamini statutum este putatur , nec cum coccineis calceis, ut ibidem sentitur, velut in flect wnis siem t exhibet, nec aliud deni-ove Roma Nertris Papae privilutum v uvat. Uti Graecorum Patriarchae, ita de ipsbrum Augusti Principes inibientem Michaelis ambitum de superbam alienae potestaris rapinam non tulcrunt, atque ita hi purpercos compagos & alia Imperialia ornamelua, ibi lupremum totius Ec
948쪽
D κ- S. L E O N i s N O N I Α e TI s. si sesesiae primatum nescio cui ejus succetari excusserunt. Et hinc confictam ab Eusebiana factione Aristocratiam defendit constantissime dictus Theodorus, & prosequitur: Primus Patriarcha adverbus secundum sese non ereri, neque secundus adversus tertium, sed cum in lar quinque sensuum capitis unius apud populam Chrisianum habeantur, dignitate nihilomi sparespuar in omnibus. Et coem capitasanctarum po universum orbem Ecclesiarnm jure cantur, locum in eis ascrimen ab hominibus statutum habere non potest. Cum Eulebiana factione assirmat omnes quinque Patriarchas esse divino jure pares per omnia, &sbia loci, nulla potestatis praerogativa unum praeponi alteri, ideoque nullo humano Cano aut Commento haec posse immutari. Hoc docet non dumtaxat contra Romanum, sed etiam contra Constantinopolitanum. Et quidem Romanum
ubique profitetur cise primum: Adeo non favit Michaeli Cerulario. Istam item Aristocratiam existimat non obesse unitati Ecclesiae. Quinque enim Patriarchas , tamquam quinque Christiani corporis sensiis, affirmat uviri in Christo capite , ideoque in illo esse unum : Unum Vicarium Caput Ecclesiarum. Addit Augusto Principi esse plenam de temporalium & spiritualium potestatem , illi subesse Patriarchas , atque ita etiam vilibile Ecclesiae caput esse persona unum. Ex eodem
principio de Imperatore Maouele Paleologo scribit Laonicus Chalco - Lidi ..condylas: Diademate esur filii cingens Manuel , eum Regem Pom cem Graecorum esse iussit. Ex codem fonte prodiit Anglicani schismiis 1bmnium de suprema potestate Regis in Ecclesiam. videre id possis in profano opusculo Stephani Gardineri Episcopi vintoniensis. Qui tamen
postea rediit ad lanam mentem.
Eandem sententiam in opere de Papae Primatu constarere defendit Nilus Cabasilas Archiepiscopus Thessalonicentis,scribens de causa l chismatis a Neque verὸ illud in cassa est , 'nod Latini affrmant, nos nobis Primarum arrogare velis , O in secundis post Romanum Priscipatum nolle considere, simu
q. te ideircὸ pacem detrectare. Nepse enim umquam cum Romana lactim de Primatu contendimus, neque de secundo loco nunc agitur. Sed neque vetus consuetudo , neque Patrum Decreta nos latent, quibus Romana Ecclesia antiquissima omnium Et Iesiarum declaratur. Alioquin neque aequum fuerit, ut id quoi inficiamnν, nobis chisiatur. Et in fia: Primatus, quem Romanus Epis opus obtιnet in alios uniuersales spiscopos, icta Patriarchas, non es aequalis ei, quem isti vel Di copus unius gentis insul Ihos. Illic enim Primatus ordinis taurum es , in ver=is magis quam in rebus positus, cum in plurimis qualitas θ Betur. At vero in iis, qui Primatum obtinent alicuius geniis, non inem :Sed M litas quidem in υerbis, Primatus υπὸ iis rebus. Et in sequenti libro: in vero dicere eandem se rationem Papa ad Constantinopolitanum, qua est iρ-
949쪽
pem Constantino obtam primus duitur, velint hκs Mum ord em obtinen te. Nes amis verὸ Constantinopolismus νέλem Caesariensis ita primus, tanquam illo secundas partes utinente, sia Collantinopolitanus ita es primώs eo ampissubigis suu , ram nouus , O ram am aliis non coordinatus. Gesar ensis vero ne ipse a idem secundus vo Iur, sia etiam ipse prima s eo excepto, quia sit aliis coordinarus, oe secundis pili se habens, at 'e etiam tertium. Papam esse coordinatum, & ejus respectu Constantinopolitanum dici secundum , probat ex secundo Constantinopolitano , vigesimo octavo Chalcedonensi , & trigesimo sexto Trullano Canone , atque tune Romanum Pontificem alloquitur, Si quia primus es in numeratione , idcirco Dominatum arripis, concede hoe ipsum etiam C antinopolitano. Nam G hic praeponitur Alexandrino. Alexandrinus vero eadem rarisne sub se habear Antiochenum et me vera rursum Hiera Edimitanae se in scribar. At ιν id haec nisi timuisum adserant ζ Αι si Constantinopolitanus G.
sariensem, psique eum sequuntur, ordinat, Romanus amem neque Constantinopolitanum , neFe alium aliFem ex genoralibus Paetriarchis , quomodo censeri stas veraces, a i dicum eadem ratione Romanum esse primum re-Θctu Constantinopolitari, qaa hic ipse rei em Misitum , qui sub ipse sum lRomanum Episcopum profitetur eue omnium Patriarcharum primum , sed non Primatem aut Praefectum. Alium inter Romanum Episcopum & alios Patriarchas, alium inter quemvis Patriarcham Sc spectantes ad ejus di arcesim Episcopos assirmat esse ordinem: Hic luperioritatis ac subjectionis, illic autem ordinem istius loci de conses sus. Et hunc ipsum supponit esse inter Constantinopolitanum & alios Patriarchas. omnia in isto opere pluribus confirmat. Eadem multis docuit, dum noster adhuc esset Apostata, in opusculo de Papae Principatu monachus Bari mus. Et hine claret Michaelis Cerularii ambitum semper displicuisse , ae etiamnum displicere Graecis ichil malicis, ipsis autem placere ab Eusebiana factionis Philippopolitano
conventu confictam Aristocratiam.
Et ex hoc pessimo principio praecipitati tandem simi in Ae haliam, quam illis in prima epistola improperat idem Barlaamus jam orthodoxus Gyracensium Episcopus. Christianam Hierarchiam ex Christi Domini Instituto esse monarchicam, de ita observari in Romana communione demonstrat , pergitque de Graecis a No singularito principii, sed pluralita principiorum , cr principii carentia est apud Graecos honorata. Quinque en:m exrsentitus Patriarchis, Busta ensi commerato , ω adhuc I riballias Archiepiscopo, sub quibus pene omnes linjς partis sunt, nullus harum Diqitigod by Corale
950쪽
sex vel de iure veI de facta talis est , ut reliqui quinque ipsum ur suum caput habere velint, O ab ipso Cr eius Synodo corrigi cir retrastari patiantur , ad omnia ejus iussa sint ita obedientes, ut tamquam divinas voces recipiant ii mmandata, cir periculum salutis credant illum resipiendo Vendere. Quod prima: Justinianae apud Bulgaros Archiepiscopiis este per omnia Autocephalus, & nec ipsi Constantinopolitano Patriarchae, sed soli Deo subesi se praetendat, supra ostendi ex superbis facinoribus Demetrii Choma toni, de successoris Jacobi. Illum non siti Te Constantinopolitano profitetur etiam Nicephorus Gregoras. Etiam in opusculo de Patriarcharum juribus Theodorus Balsamon, addens ipsi esse Patriarchale jus, quo jubeat tibi praeserri accensam lampadem; seu facem. Et extendit ad Archiepiscopum quoque Cypriorum. Et istam stiperbiaim atque Autoccphaliam Bulgarus pertinacissime tenet etiam sub Turcorum Imperio. Etenim de Prochoro , qui sub
Solimanni Imperio ac Hieremiae primi Patriarchatu rexit Acridensem . Ecclesiam , scribit Turco-Graeca Constantinopolitanorum Patriarcharum historia: Venit Archiepiscopus Acridarum, olim prima Pstinianae, nomine Prochorus, lac constantinopolim. Cum in Senatum accestiset,protulit aureis illi diplomata Imperatoria,quibus astu mabatur O declarabatur ad eius Archiepiscoparum pertinere Berrhaea, qui es Epistopatus Metropoleos Thessalonica. Ipsiam non a Thessalonicensis Episcopi Metropolitica, sed a Hieremiae Patriarchali potestate volebat exemptam, ac sibi sbit post Deum subesse.
Et ut evinceret, Charalato spopondit addere centum aureos. Ast Herrhaeensem Ecclesiam jam a trecentis annis Constantinopolitanae Ca
thedrae subjacuisse demonstravit Hieremias, ZE pergit dicta historia ruito audi:o, Lai se Episcopatum Hieremiae adiudicaram,sub conditione tamen ut additioni centum aureorum , quam Prochorus feciset, acquiesceret. Quod hic, cum retractare non posset fecit. Hoc modo aureum magnae hujus Ecclesia tribu-rum ad quatuor mille cir centum Ducatos pereenit. Quale tributum sit istud Charatetium, suo loco exponetur. Et Constantinopolitana, quae Josephum quartum Patriarcham degradavit, Synodus habet hanc lubscriptionem: Josephus Metropolita C loria, o Proto-thronus totius Bulgariae.
Castoriensis Ecclesia olim fuit Larissenae Thessalorum Metropoli si h -
fraganea : Quis eam erexerit in Metropolim , ignoro. Interiira hab re Metropolitam Proto Thronum cst lucidus character magnae de potentis Autocephaliae. Talem igitur se etiam tunc ostentabat Archiepiscopus Bulgarorum. Habes haec in praefata historia , quam Emmanuel Ma laxus descriptit, & ad Martinum Crulium, Philippi Melanthonis dissecipulum, Dansmisit Theodosius Zygomatas , Constantinopolitanae Ecclcsiae proto Notarius. Qtii Malaxum credunt istius historiae auth