장음표시 사용
31쪽
s E V DE LEGE DIVINA. 3 3 temporum locorumtie mutatione
ac legillatoru libero iudicio, qui resia publicas nunquam sine religionis aliquo fundameto instituerunt,plurima frequenter sunt variata, immo
contaminata. Horum enim consue-
tudo ruit, auctoritatem nouorum institutorum accepto ac noto alicui numini attribuere: veterem Vero religionem pro temporum statu im- . mutare,atque non tam pietati antiquae,quam usui reipublicς accomodare. Hinc illa sacrorum rituum se
bularumq, diuersitas, quam mirum in modii adauxit poetica illa libertas, qua impune licebat mortalibus ingenijs non solum inepta , ridicula&absurda, verum etiam turpia, indigna atque impia de dijs confingere. Adeo ut ab Orphica illa prima puritateplurimum degenerant GH-corumTheologia,ut quae pro sus no
32쪽
i ii . sibi similis stolidaopinionum collu-
j . si vetustis limi Orphica imprimis ob- l seruarunt,quemadmodum non Elui l demonstrant eadem deorum nomi-
na& genealogiae: sed etiam plurimae de rerum principiis fabula, si' ' i non verbis omnino, at significatio-οῦ ' nc Orphei hymnis couenientes. Ab Orpheo igitur venire Videntur, quae Hesiodus,Pindarus,Lycophro,Dio- i dorus Siculus, Pausanias, Apollodorus Atheniensis in bibliotheca,
, . Hyginus in fabulis,alijq; posteriores
j I de Themid e & Horis memoriς pro diderunt. Quorum auctorum citcta, is . non huc congelam vobis enim nota i esse existiino,&mihi ad commemo- randu nunc mimine neces ria' Qua doquidem pro dis utationis cursit probandi causa suis locis sioarsim ea probandi causa suis locis sparsim ea adducere
33쪽
sEV DE LEGE DI VINA. 3 Sadducere, & inter se conciliare sol tasse cogemur. APPROBO tuum
inquit Augustinus consilium; Terminum iptum igitur aggredcre: imprimis autem exspectallata S, cur nachorma Themidem nobis exprimc Ic, quidq; per ea significare Voluc it an liquitas . Scio mi Morillone pro tuo singulari ingenio atquc crUdiciolic , eximiaq; memoria disputationem te doctam non solu sed & variam, iucundam, pulchramq; nobis introducturum esse. TvM ille. Equidem scio me rem arduam dissicilemque aggredi, quae iuris diuini limnaniq; fundamenta; inamo ipsius naturae,
omnisque philosophiae principia in se complectitur.Cum philosephiani hic dico; non ex Solonis,atque HVppiae sephistae sententia polymachi
am, Vel omnium artium cupidira te peritiamve intelligo: sed ea dico, . t . C et cuius
34쪽
, M.f cuius duo esse ossicia , nos Plato in Amatoribus docet , nosse scilicet diuina, de gubernare humana: Magnum & minime opus humanum Vtrunque,nedum nostris par hume ris Onus,quod a me vel ferri, vel ex poni in medium recte possit. Qua propter admodum te rogatum cupio, mi Augustine, uti mecum pro uideas,ne in tam uberis materi amplissimo campo latius evagemur , nolite perdamus: immo Terminum termino ctiam angustiore concludantu mus. Admonet enim id deς signum,
ultra quam fas est, diuinitatis con ditionem inquirere non permissiuneste demonstrans. AGE, inquit Cardinalis, magna ex parte aperirCcoepisti, quid Terminus hic noster velit: docet enim, ut videtur, certos fines a Deo omnipotenti propositos ςsse, quos etiam numinum inferio
35쪽
rum potenti js egredi non datum est: tanto magis nos tale quid ut conemur ingenij nostri confidentia, sacrosque terminos ut trasgrediamur, omnino nefas, temerarium, atque
impium fore.Neque hoc fugit sagacem illam antiquitatem, quae nobis complurium deorum Terminos idcirco prodidit,varijsque fabellis vulgus a diuinitatis curiosa nimis inquisitione deterrere voluit. Eo enim spectant,quq de Gygantum,Promethei, Ixionis, Tantalique apud inferos poenis legimus. Sed ne a Termino nostro & ipse discedam , iam mente repeto, quae olim de Themi- γ ιdc me apud Sex. Pompeium legere memini : deam scilicci hanc este, quae praecipiat hominibus id petere, quod fas est: eamque id esse existimari, quod de fas .est. Haec quidem Pompeij verba non absurda
36쪽
videntur. Quid enim aliud apua
Graecos quam fas, honestum, c. a. rs, ac licitum significatὸ Atque ideo irit istitutum antiquitus, ut ad Themit . I sinaulachrum concionaturi se derent; quo dea haec moneret, ho nesthiusta,& aequa esse debere, quae dicere ac suadere quis publice vel let: Hinc Agoraeam appellauit Homerus , & eius commentator Eusta lius,Themin mustitiam deam cari-
dem este putauit: alii vero Themindicunt deorum este:Iustitiam quam δ; appellat, hominum. de quam plura Phavorinus disputat . Nam Dice iudicat homines Themi S VC-ro Iustitia est, qua dij iudicant, quae& ipsa hominum fora soluit . ItaquCPlato de rep. libro secundo, multis asserens, Deum causam esse boni, ζ 4 - α ' non mali, inuehitur in poeticas illas Homeri aliorumque fabulas ,
37쪽
sEV DE LEGE DIVINA. 39quibus stulte Iouem ex duobus sortium doliis bonorum atque malo-
Ciunt,i eprehensioneque dignum iu-- 'dicat,si quis deorum conciouersias, dissensiones Zc iudicia per Theminatque Iouem concitari,no terminari dicat. T v M Morillonus. Bene qui dem haec, & eandem ob causam dicitur Themis deorum cogere concilium . quod in hoc nisi bona & iussa tractentur, numinuque inferiorum'. potestates huic deae etiam subsint.
Et pulchre Plato idem De legibus
XI. Themin inter iurisiuraridi deo idcirco tertiam nominat post Iouem & Apollinem : timore diuino, Veritate ipsa, ac aequitate summa sanciri debere iuramenta docens . In Ioue enim summi numi
nis potestatem falsi ac periurij vindice n Apolline veritatis lumen
Themis Arum coeliueogere tuν dicatur.
38쪽
sua se sponte prodens, in Themideius fas atque licitum esse intelligit.
, Est autem Themis, ut breuiter di cam, ipsa lex aeterna atque Uniu r- salis , quam velut edictum perpQ
tuum Deus mundo ac rerum naturς
praescripsit. Hanc legem Cicero de re p. libro tertio definire volen S ra-
tem appellauit, Chrylippus Vim ciIuinam in ratione positam , Zeno Stoicus vim quandam diuinam es se censuit, recta imperantem prohibentemque contraria, atque ali bi rationem quandam vocat ad Omnium naturam rerum pertinentem , per astra atque elementa corporaq- omnia se motu quodam certo & Ordinato diffundentem . Non igitur mali causa Themis,quatenus lex di uina est. Atqui non nocebit altius diligentius i. Deae naturam condi
39쪽
tionemque scrutari. Ipsa enim licet Termini forma hic sit conclusa, ex sese tamen hoc habet , ut labore ac studio perquiri inuestigarique velit. Nec enim ipse Iupiter,quem animae 'n' 'mundi mentcm esse intelligit Plato, φeam aliter assequi potuit: Nam ut habent fabulae, fugientem Themi- Ioue eis I
da latentemque pertequendo de- --
prehcndit in locis, quibus pedum cius tinpressa erat vestigia, unde ipsa ad
Ichnaea, dc locus καj 'cistic, id est, se- β' cundum vestigia,eli appellatus,Oppidumque loco vicinum Ichnae dictum, velut Stephanus Grammaticus de urbibus scribens ex Phileta de Herodoto memoriae prodidit. Stra bo item Geographiae libro nono in
Phthiotica Tnessaliae plaga Phyllonessic dicit, ibidemq: Phyllaei Apolli
nis fanum & oraculum,atq; Icnnas,
40쪽
mis colitur. Quidnam igitur haec aliud significant Z quam studio MC-stigationeqι nobis opus esse diligeriti,ut ad rectae Veraeqι rationis cogrii-tionem perueniamus quae non Prima statim fiote imbecillo nostro ingenio occurrit. Idcirco & Themida Hesichius PBhaeo Vult dici,ab ναομπι
quod est ωοοα-λ, Vel per vestigia larutari. At Lycophron in Cassan dra Ichnaeam, ut alij, nominant , α Solis filia esie dicit, cuius verba sint haec de Proteo iustiss1mo iudice:
'o loco commentator Ioan nes TZetZes Ichnaeam vocari dicit,
ab hasequendo per vestigia & pedes
Gygantum.Ioui enim bello Gyganteo viam ad hostes monstrasse The mis fingitur, eo quod obscura & la