Themis dea seu de lege diuina; Stephani Pighii Campensis. ... Item Mythologia eiusdem in quatuor anni partes, ab auctore recognita

발행: 1568년

분량: 221페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

s Ev DE LEGE DIVINA.

ab Orpheo &AEgyptijs existimatam, Veneremq; biformem appellare Iul. iii

Firmicum,atque Platonicos insuper obseruasse nomina Deorum mascu--l lina significare in diuinis actum ess-- lciente: feminina vero virtutem ip semirum j isam ac potentiam capientem numi- nis .Et rursus nomina,quq in diuinis significat flatum, referri ad numinis subitantiam: quae vcro motu,ad eius

actionc applicari: mox cst cxemptus hille mihi scrupulus. Nam lex diuina Themis a positione, Ut mox dicam, nuncupata feminine, substantia &potentiam capacem proprie signat, i qua vim diuinam in se recipit: Eade l

stribuedo: masculo nomine eius cf- ii lficientia atque operatio in inferiora it . corpora notatur. Et quamuis poetica illa libertas veterum istas differc-tias no tam religiose observet, apud

52쪽

Orpheum ramen has diuersas eiusde numinis naturas ac proprietates Utrunque hymnu diligentius perpendentes haud dissiculter perspiciunt. Pulcherrimas cnim legis caelosiis &diuinae virtutes, quibus totum hoc Vnivcrsum administratur , abundo nobis exprestit Augustinus ex Nomi hymno: in Themidis autem cognoscimus varijs cpithetis potentiam &perfectione lcgis, quam a Deo latore accepit,cum ex eade honores beatorum,atque religionis vaticinij que mysteria pura prouenire canat, Ca li,hoc est Dei, castam filiam Vocans, atque Telluris, seu primae materiae,

gustarn,atq; hominibus honoratam e sic, gaudere ij dulci & laeto costio. Hanc igitur Themida, ex qua lege Omnes sonae promanant, a summo

53쪽

sEV DE LEGE DIVINA. FIDeo prognata constat,sive hunc Solem appellare volucrit poetica libertas, quod unus sit siue Uranum, eo rubd omnia videat, finiat, &custo-iat, siue Aethera,η Θεον, η, a mortu quo omnia creauit primu, creataque iam gubernat.Zeno quide Stoicus,vi Augustinus paulo ante cx Arnobio, & etiam apud Ciceronem libro de natura Deorum primo legimus. Deum Aethera nominauit. Et

amplius Orpheus poeta diuinus in- 'comprehensibilem quenda & omnium supremu,ac natu maiore, omnium: opificem hunc supremu dixit Aethera, acTellurem inuisibilem vocavit. Unde Hyginum existimor M. Themida filia Aetheris dixisse: quod '' inomen exponunt Plato & Aristote

les, quasi αδε Θεηρ quonia semper cur- '

Iat moueaturq;.A qua motus natura

54쪽

ex eo quod αρι id est semper re uoluatur. Nam,Vt ibidem Plato tra

dit in Cratylo,cum prisci illi Cςlum,

.d -- Solem , Lunam , Stellas , Ignem, '' aercm,aquam,terram, & quae ex his generatur, in perpetuo esse motu viderent,atq- pcr hunc maxime coseruari: deos etiam iptos creatarum rerum numina ac potestates eiusde es se naturae putarunt; omneSque λουc, hoc est,cui fores,appellandos,m OtΟ-riq. omnium supremo ab eodem effectu nomen dandu esse censuerun non secus ac alia etiam nomina huic

a diuersis operationibus proprieta tibusq; attributa cognoscimus. Ita que S deorum antiquissinu & sum m v m Ati an ii des ,aliique vetustiorcs in or bc populi Vranum appellarunt

παρα Oρω, το βλέπω, quod otiani a Deus consideret ac videat π α τος ω o φυλάττω Quod omnia custo - diar,

55쪽

Extreminerisis circ

quod omnia terminet ac definiat. TvM ita Cardinalis. Atqui video M. Tullium cx antiquorum opini-

lestem circulum Dcum dixisse. V E R v M esl, inquit Morillonus, nam in somnio Scipionis ubi de nouem mundanis orbibus diserit, ita loquitur: Quorum unus est caelestis

extimus, qui reliquos omneS complectitur, summus ipse Dcus, arcens de continens ceteros.Quo loco Deu, supremum motorcm intelligit. Uerum D. Lactantius Uranum Latine Vmim

Caeleltum interpretatur a nobis autem, anne Casus masculino Voca-G Dein

bulo appellari posset 3 Quid ais Pighi Θ de ea namq- re nescio quid heri adferebas . TvM ego. Ad fere bam occasione, inquam, antiqui illius tituli.

56쪽

18 THEMIS DEA,

v i legitur in arae marmoreae fragmento nuper e ruinis castrorupe- Ieminoru enossio, velut mihi retulit vir eruditione varia & antiquitatis

pcritia excellens Bcnedictus Agius, rui hoc laquam accessorium quodam testimonium nobis attulit, rationem reddens cur Apollodori sui initium squam Bibliothecam hactenus praelo non editam, simul latinitate donatam, breui, ut spero, stu- diosis publicabitὶ hoc modo trans. ferre voluerit. Caelus primus orbis totius imperio praefuit. In qua qui-υ dem voce imprimis Ennij auctoritatem se sequi assirmat, qui Deum intelligens,Quem C lus genuit,di

xit. Atque ideo cundem hunc Ennij locum Flauius Sosipater grammaticus probatissimus annotauit, indi

57쪽

cans non male pro Deo singulariter&masculi ne hanc Vocem pronunciari. DEINDE M illonus. Sed haec de T hcmidis patre,inquit,dicta sufficiant, quam merito Vocat ἐυ- ρειαν Orpheus, Velut a summo bono procreatam. eandemq Telluri,id est uniuersi materiae primae, Vel naturae principijs infusam a Caelo fabulan-zur poetae : e qua deinde per omnes mundi partes omniaq; corpora pro pagatur . Tellus namque GraeciS rilluc vel γαῖα dicitur a γω, το χωρου vi τικτω, quod omnia suscipiat & pariat lege quadam diuinitus imposita . VndC

iunx adsciscitur,eidemq. gignit Hota ' Tas. Non hic tamcn est Iupiter ille optimus maximus, supIcmus DeuS, quem nobis Orpheus apud Proclu

describit, sed mens animae mundi,

58쪽

Τ H E Matque vis illa benefica DO OL iamia rebus omnibus, t Volunt Platonici,

quem poetaru deos diuersos unius summi numinis plures esse poteIlates interprctantur. His enim Caelus Deus prima simpliciq- nominis positione animam sphaerς stelliferae si gnificat secunda Dcum ipsum: tertia Dei foecunda virtute, qua omnia procreauit: quarta Dci aspectum ad O ,αia superiora. Sic Iupiter his primo nominis intellectu anima cst sphςK tertiae,secunda mens animae inudi, tertia voluntas benefica numinis Οmnibus prouidens, quarta numinis aspcetus ad inseriora. Igitur secunda& tertia nominis impositione Caeluvel Iouem intelligunt, cum Themida hic coniugem habere dicitur ille procreasse. Id coque Orpheum puto Iouem Horarum patrem appellare

59쪽

crati enim alijsque Graecorum antiquissimis probatissinusque δαξ mi

nimis prolixe, eas enim Caeli, Saturni,Iouis,aliorumq deorum potellates & significantias ex Orpheo, Platone, Trismegisto, Porphyrio, Pro clo, & Iambl1cho harum rerum studiosius colligere poterit. Nobis au te constitutus terminus haec Themis nostra, cuius interpretationem quaerimus, per quam,Vt dixi, prudeS an

liquitas nihil aliud mihi videtur in tellexisse, quam legem illam pcren

ncm a Deo naturae impositam at-

que ita sancte praescriptam, Ut lineis naiin

hac ipsa nihil possit. Quae qui de lex t wλογον illud in se continet,quod Grae

60쪽

THEMIS DEA,

αυετρεπτοτος a ppellatur,hoc est, ipsus estentiae definitiva vel terminatrix, immobilis atque irrefutabilis ratio eius rei cuius cit interpres, qu q, aliter est e non potest. Non mirum agiatur si Termini forma deam e iunxerint, quam a positione appellatam

esse ipsis in eius nomen indicat. cuius etymologia ita deduc ut Veteres ia . . Grammatici. θ nisi δηλοῖ α το

θυκiς. Huius itaq: legis nulla alia ei ratio quam quia legislatori Deo silc visum : a quo tamen nihil nisi sum

me bonum atquc λλογον constituitur. Quapropter ipsum fas esse inter

νάλογον, ψ ἀρμο ν Hesychius, alij quc

Graeci.

SEARCH

MENU NAVIGATION