장음표시 사용
41쪽
s Ev DE LEGE DIVINA. 43titans peream iniquitas recta ratione detegatur. Alij nutrice Iouis cum Amalthea nympha Themin faciut, ut ex Orpheo Hyginus,quod anim mundi mentem ipsam rectς rationis lege subsistere ac vegetari DeuS VΟ-
luerit.Rationes insuper adfert TZet Tes non ineptas cum Solis filia Themin esse dicat Lycophron: quod videlicet Sol ipse no solum omnia Videat,audi atque Verum etiam Obseruet,visitet,Vegetet ac recenseat, ob
scura & occulta aperiat : quodque ipsa Themis in morem Solis splen-cleat, seq; possidentes animos, que- admodum Sol inferiora corpora, illustret. Mox Cardinatis,pulcherrimum sine hunc locum no meminime vidisse. Adfer librum Martine, Vt eum nobis prHegas. Allato libro Morillonus locum indicauit, quem Martinus ita legit: ηηλίου
42쪽
Quid issa T V M rursus Morillonus : Non V a lucidum illud corpus caseste diem
nobis promens & condens ; quod ferrum candens Anaxagoras, gleba auream Euripides appellarunt, commentator intelligit: sed secundum Platonem, illud Ens, Bonumque incomprehensibile Deum supremum mundi conditorem rectoremque. Ma --,ι Quemadmodum S Brachmannorum philosophia Deum solem ac lumen esse dicebat rationis, quo Occulta mysteria sapientibus videtur, ut ait Origenes. Quin & antiquos nostrς religionis interpretes freque-tisfime Deum soli comparare constat.Nam Vnum,Bonum, ac lumen
43쪽
animi Dcus est, sicut & Sol unus, a solitudine scilicet dictus, & lumen corpora omnia illustrans, & bonus,
ut cognostitur ex effectibus, experi mento quotidiano , cum omnIa calore suo producat in vitam, nutriat& conseruet.Quare nullum sole magis congruu Dei ipsius hieroglyphi
cum inter mundana corpora reperi
tur,de quo multa diligetissune Dionysius Areopagita, & alij plures dis
serunt, quae breuitatis causa praeter- eo. Quinimmo & saepe sacrae literae Christum seruatorem nostrum Dei summi filium, qui unus idem cum patre est, cum imaginantur, Solem nominant fulgentem in terris, hoc est, in nobis, quos visitat oriens ex alto, & illuminas in tenebris, atque in umbra mortis sedetes, dirigensq: pedes nostros in via pacis. Sic etiam Eucherius interpretatur, quae repro
44쪽
bos dicturos legimus apud Salomo- S.I i iis . nem . ergo sol iustitiae non luxit nobis. Huius vero sacrosancta legem, qua nobis ut Deum supra omnia colamus, diligamusque, proximuque etiam inimicum non minus, quam nosinetipsos praescribitur; quid vz--- tat, quaeso, nostram dicere Themi-c sii. vcne pietatis ac iustitiet basem ab ipso positam velut Terminum vel scopusti, in quem cogitationes Ecactus nostros dirigamus, demonstrantem nobis illud animae salutiferum bonum, Dei quippe similitudinem, ut appellat Plato, quod Deo
summo bono nos vicinos collocat.
Ab hoc enim illud promanat, que admodum lumen quoddam ab ipso. luminis primi fonte defluens. An ne igitur hςc Themis nostra Christi veri Solis filia patrem suu referre,seque possidentes illustrare videri poterit t
45쪽
quando hanc ipse nobis velut si splendoris imagine offerat,ad quam in mete nostra ab ipso acceptam lu-nunis scintillam foucamus excitemusq;. In eum quippe finem nobis hanc legem praucriptam, hunc Terminum scopumve ab illo positum nemo negabit, ex ijs quibus clarum illud vel a longinquo videre datum
fuerit. Quod non omnibus datum, ut Homerus etiam affirmat:
- Ουγαρ πω παντε ι θεοι φαινονται ἐναργεις.
NON enim cuiuis, inquit, manifesta numina diuum, sed ijs duia taxat quibus ipse Sol pater radiis suis interpositis hanc Themida suam ostendere voluerit. magnum profecto bonum,sed ad aeternae felicitatis fastigium asstequendu sanimae sum- imum illud bonum dico nec dum pollens potensq- satis r nisi ipse Sol
noster Christus nobis per tot tene- innam .
46쪽
bricoses tramites tendentibus suae diuinae gratiae lucidissimam facem assidue praeferat,viam ineffabili misericordia sua non solum monstrci; sed etia cruce passionis sus per abru-lita imperuiaq imbecillitati nostraroca pontem praestruat, per que immensi bonitatis suae salutifera manu . nos perducat.Haec autem de nostra, id est,Christiana Themide apud vos iam satis. Redeo igitur ad poetarum philosophicam,cuius signu prae ma- nibus est:quamq- Solis filiam Lycophron asserit esse,reipsa nihil dissen- Themis e si tiens ab Orpheo, qui ex Caeso de
l filia I. .m 1 ellure prognatam fingit,Ueum aC 'ς ph naturae vim 1ecretam intelligens,cui a Deo hanc legem impositam con . stat,atque per eam rebus creatiS om Cin Platorii nibus indum. Nam Platonici quo-D-num m que suminum Deum appellant Cae
t lum: quia sicut istud suuime corpus omnia
47쪽
s EV DE L EG E DI V IN A. 49 omnia corpora regit ila continet: sic
Deus omnes spiritus excedit, & gubernat. Nec dissentiunt Hesiodus, Apollodorus & alij . qui Vranu deu anti ai primum apud vetustissmos homines Atlantides iustitia & pietate celeberrimos regnasse, & Deorum genus omne procreasse fabulantur,velut longa historia declarat Diodorus Siculus libro II I I. bibliotheces reruantiquarum . Rem eandem aperte
nobis & pulchre exponit Plato,ubi de regno disputat, olim quippe aureo illo Saturni iaculo regem unum
humani generis, quem Homerico more pastorem nomina ruIsse Deu: i mAtque ab hoc primo monarcha rerum omnium administrationem decundum unam quandam generale . . regulam institutam esse. fieri enim aliter non posse, ut tam vasta rerum Varietas, tam diuersae gentes ad unuD omnium
48쪽
so THEMIS DEA, omnium comunemque finem pem
ducantui. aisi ab uno,per Vna quandam legem communis boni causii latam, qua mundus lato iaculorum ambitu sit adminis latus. AΤQUE hic cum Morillonus paullum respirando substitister, Augustinus excepit. RECTA atque euidenti pror-1us ratione haec probat Plato, quem
memini item asscrere, no tantum ab
initio hanc legcm mundo uniuerse,s Cubi ini- scd rebus ctiam singulis impositam immo simul cum rationis lumine a Deo infundi liominu animis, velut rectissimum vcri falsi l , boni malique examen,sccundum quod actio nes vitae ad bonum dirigatur. A qua A.- deinde lex scripta ducit originem,ut exordio libri legum testatur , docens non ab homine , sed ab ipso Deo leges habuisse initium, Ut etiam indicat in Protagora, cum dicit,
49쪽
sEV DE LEGE DIVINA. v Iouem per Mercurium, quem diuinae rationis cuncta percurrentis a- mo .ctum intelligunt esse Veteres, condidisse legem, qua iubeatur omneS ciuilitatis esse participes; hoc est tem- 'perantiam & iustitiam colere : quae solae virtutes ciuitatem formant ac conseruat, harumq; omnino expcr-tes eliminados esse censet. Sed qua-doquide hanc Themida legem esse illam prima diuinam Morillone putas,quam Orpheus peculiari hvmno nobis decantat,cur alio mascula Dei
Persona νομον εἰρανιον inuocans, etiam F'
hanc legem plurimis pulcherrimisq
exornat epithetis Θ immortaliti mortaliumque regem castum appcllans, Du, Lastroru positorem signaculum iustumaris & terrae, atq; inflexibile robur naturae, seditione carentem, seinperlegibus obicruatum,quibus ipse su-Pergreditur magnu caelum ferens M
50쪽
i iniquam inuidiam sibilo ingenti erit plodens. Quiq; mortalibus vitie si nem bonum excitat ipse enim solus,l inquit, viventium gubernaculustr-
matbsententijs rectissimis agens, immutabilis se per: priscus, & multae experientiae, innoceter omnibus ius i. stis cohabitans,iniustis ferens pernii fi ciem graue Quibus profecto verbis praeclaras legis diuinς virtutes nobis exprimit Orpheus, atq; ita in caelumi I is ui se m euectit, Vt Arnobio teste, Zeno Cit'
liq- tieus Deu ipsum hanc putauerit, &l sim ut aethera,quam Themida tu esse
dicis, atq; Orpheus etiam Nomum caelestem appellat. RESΡONDIT illico Morillonus. Et haec quide difficultas me quoque aliquandiu per- plexum tenuir: Sed ubi animaduer
terem Lunum Deu antiquos VocasLuna d. . eandem Luna Deam, maremq;