장음표시 사용
71쪽
tionibus, via exequutilia, non ordinaria agendum determ nat. In contrarium videtur praxis , t quae in Rota Romana potissimum est rece otissima . in ova statuitur d.ua paritate tituli plurium candem immissionem p tendentium de potioritate iurium ordinarie agendum , si e ccsare iemedia nossessoria , ct viam exequutivam , ita Mohedan. decis me lite flend. atias dio 6 oui supposito pari titulo, duabus scilicet gratio is subrogationibus in lo. cum eiusdem defuncti inquit ct si Lucas non possideret, scd quilibet ageret adimiscendae, procedendum esset via Ordinatia , tanto ergo magis hoc est agendum Luca possidente Idem decisi 3. ut M. pend. Hos 33 I. inquit fuit dictu nisi uod ex quo Martinus & Franciscus habent subrogationcs in ius eiusdem,&vterque concurrit cum simili gratia, quod nullus debet admitti ad posicilionem praefati Archidiaconatus , non discussis primum eorum luribus, & tico uod nan est procedendum cxequiatiue, sed ordinarie γ Deindsiaeta obiecti 1ie de simili testamento, quod habet exequutionem paratam vigore legis nostrae, respondet illud cessare, quando est concursus similium gratiarum, & teli amentorum, quia tunc non proceditur exequuti se sed ordinaiie Carata .ineis 129. Far. smma, inquit, quando tituli sunt aln pares, ordinarie proceditur, Npei tres instantias non autem exequutiue Put. decis a M. pramo , iccvndunt nouam impressionem inquit, Fuit resolutum, quod ex eo quod ambo veniebant ex eodem iure, via ordinaria erat cCgnoscenduin , quis esset potior in iure, or deos. 3p8.M. 2. secundum eandem ultimam impressionem inquit, Quia ambo veniebant ex eodem titulo, luit decisum quod esset agendum iudicio ordinario seraphin. deras D 33. qui loquitur in terminis duarum subrogationum inquit, ubi concurrimi duo subrogati, in idem ius, non proceditur exequutiue, sed
Fuit hoc idem dictum in una Reatina haeredi Mis q. Iuni, IS99. coram Iusso in fine, ubi habetur si antequam alter vi testamentinis et immissus, aduersarius quoque suum titulum parem ostendisset post immissionem enim aliud testamentum ostenderat) non potui stet luminario iudicio agi , ct 1
una Dertu en. parrochialis de Saraa q. Mars Itio a. coram Leuerendisi moLudovisio Archiepiscopo Sonomen. ubi firmatur primum exequutorem nulliter processiste, quia exequutive procesicrit contra pariter pro ullum astas Uil cum x contra quem propter paritatem tituli
possessionis adipilaendae, eam unam amplum turdi qui g . . petcndam immissionem cum pari titulo, ita ut constet datis duobus cum pari. tate tituli immissionem praetendentibus, non solum ς ς p . . . .
agendum, sed ordinarie, non enim cessaret legis nostrae Tedium, ut an ium
tardaretur, donec summarie discussum quis potiora iura haberet, Idem ha tu in una Romana de Naras φ. Martii coram Iuni , ubi paritat in tituli impedire viam exequutivam & reducere processum ad ludicium ordinarium de
Probatur haee sententia , Ptimo quia ' priuilegiatus non utitur priuilegio aduersus alium priuilegia tum l. non solum , 9. primo de rat. nupt.
l. sed Er miles , f. de excus tu or. l. minor l. verum siri. minor. Na:ta consilio centesmoq adrage Frimo , numero quano. Doctor. in ἀπ-ιheniic.. quas actiones , C. de sacrosanct. Eccles At venientes cx pari titulo , sunt ambo priuilegiati, Ergo nullus eorum aduersu alium tali utetur
72쪽
ῖriuilegis, ideo sequitur ut via ordinaria agatur, cessante omnino legis nostra,eneficio.
47 Secundo, quia i ubi causa possessorii est dubia, & ut vocant turbida , ct etiam
eius determinatio pendeta determinatione petitorii, non est possessorio asten. dum, sed possessorium est cum petitorio cumulandum, ut pluribus I antevo .
de avent. par 3 . quae ἔ9. per to Zot tm m , m. q. RGadi maeresi ro. in prines. S saepe saepius fuit ab eadem Rota resolutum, ut in una Romana Corano 6. Marti I6o6. coram Reuerendissimo Sacra/o Archiepiscopo Damasieno , Naselen. confinium 7. Aprilis eiusdem anni coram Reuerendi ramo Coctina R ιε Decans , Romana praetens-- meliorationum 2ο. Iuni, I 6o8. coram R. P. D. M Manedo, Cesara gustasa Canonicarus o. FArua y Io Io. coram R. P.M. Pamphitio, oe in Romana Vrnea de Cormelus 6. Aprilis Io I 2. coram eodem
Ireuereηδ6imo Caecino , in quibus non solum Rota statuit possessorium cum peatitorio coniungendum, quando causa possessbrii est turbida, & dependens a petitorio, Verum idem quoque in causa spolij locum habere decreuit, licet no
solum sit iure cautum, ut da spolio ante petitorium agatur e conquerente et hio Doctor. de rem Jol. verum etiam receptum t ut illud quocunque alio posses mi io sit magis priuilegiatum Clement. prima ubi glos)in vers. ootiatrs tit. d. causHq. Opos Go din. consiLio. num. 3. lateturque Rota in nonnullis cxale M sat s decisionibus, fita ut spoliatus ante omnia sit restituendus L quis ad se fundum , C. MI.' ML de vi pull. I. se Coum, C. de Agriae. se Censi tib. I i. Doctor. in L naturaliter, S. nr I commune, praecip e Rip-n m. 6. . de acquir. possem.
ro se a. t Ne lue teneatur ante restitutionem spoliatus respondere in petitorio
--. 7r. orca H. 8. num. I 89. M..t: His enim non obstantibus quando spolium est turbidum, admittit Rota cumulationem , ut in allegatis supra, potissimum in dicta Romana Cottiuij, de Narnien . confinium, nccnon Mantuana bonorum 16. Decembris rora. coram R. P. D. V baldo, At in re nostra causa possessorii est turbida, cum enim ambo praetendentes testamenta afferant non camcellata, probentque possessionem defuncti, ambo videntur immittcndi, quod si cum heri nequeat i non enim possunt dari duo eiusdem rei possessores insolidum Lsivi certo. S si duobus vehiculum , . commoda . l. a. .aee Hacar. I. 3. g. ex contractu, deaequιν-.possem Sequitur causam possessionis valde ambiguam , a quam si termina ιe velimus , necesse est i ut non solum apparentiam testamenti sequamur & moueamur secundum primam illius faciem , ut requirit post essOrsu in iudicium, maxime legis nostrae ad Maae pre Balae in L no v νn 6. no-
3 num. 633. cum seqq. Verum etiam i ut per probationes aliunde petitas de vi utriusque testamenti intrinseca agamus, quae petitorium respicit, ita ut constet huius posscillarii determinationem a petitorio pet ndam , ergo non erit polleslorio agendum , sed saltem cum petitorio cumulandum, & per consequens Ordina pie ag cndum. AT ilo. iaciunt supra in articulo, argumento secundo pro negativa, deinde in solutionibus eiusdem. In argumento si quidem iunctis solutionibus probatum , neutium istorum ita contradictorem esse , ut excipiendo 1impliciter ψd excluuunem tituli alterius , illius immi Iionem excludat, . sed
73쪽
vel excipiendo ad reseruationem propiij iuris, vel idem remedium intentan do, quibus casibus neque alterum eorum, neque utrumque immittendum e se determinatum est, consequena ergo est cessare immissionem, di ita viam exe. a qui itiuam, & possestariam, & ordinarie agendum, ' non enim bona omnino' vacantia sunt relinquenda ι prima, st. de usucap. sequitur iudicio ordinario de potioritate iurium agendum, dia eum futurum Victorem , quem potio. 33 ra iura habere apparuerit, ita enim postulat i ratio a sufficienti partium enumeratione deducta ad I. Irin furios , f. de his, qui sum μι vel atio.
36 Quarto ' quae requirunt altam indaginem, non terminantur,in ιudiciis pol-
setarais, potissimum in hoc summari issimo legis nostrae L fecundabuli glos. G
7 D. Sacrata Aro Damaseno. t At potioritas Iulium, cum a cortice trutuli non eliciatur,sed aiei medula,& nec lassiciant testamen ta secundum primam faciem opportuna, sed diligentius de viribus eorum indagandum , sequitur al- i ittam indaginem Ulaneces tiam, ergo &c. Ad primum respondendum primo utcunque faciamus nullum possidere, assiuersus quem iudaeium ordinariu li intentari possit, non tamen sequi nullum ci 38 ri te una, i in reo enim,ut talis non est necesIaria possessio, quod plane patet
exemplo Iudicior uti, omnium, in quibus personales actiones intentantur, in quibus damus quidem reum obligatum, non vero possidentem Lamonum genera S. .de actio. Ooliat. S. e iam, Indi. ac semes irrelique Din. suscit igitur ut aliquis detur, contra quem agentes illud ccinsinuamur,quod intencimus,id in re nostra petbelle contingit, Intendimus enim bona haereditaria conte qui quo cunque alio excluso idem praetendente, quem a praetensa in minione nobis v,. rclusi excludi instamus: Agimus igitur contra praetendentem id, quod nos printcndimus , & per consequens nostiam immissionem impugnantem, di ita quaniarum ad hoc habentem rationem Rei, Quod si dicatur cundem eodem modo agere aduersus nos. Ideo habere rationem actoris, ita ut contra Has vices sust 39 neat , Ouod videtur absilidunt, i. cum contraria an codem subiecto este nequeant, ς0 l. TM repugnantia , m. de rex. iur. Respondendum ' non esse quide in reum fora maliter, dc absolute, non cnim posset habere rationem actoris, sed citruali
ter, quod non raro in iure nostro contingit, potissimum in iis actionibus , quas mixtas appellant, nempe familia: erciscundae , communi, diuidundo, Seos unium regundorum,deiritibus in S.quaedam In fit de amo. t in quibus quia utetique petere,ab utraque parte peti potest, nullus c si formalis reus,nullus actor, nam lambo potentiam habent ad utrumque, habet tamen virtutem Moris, qui primus lad ludicium prouocat,&ret,qui posterius, &sic prouocatur, ita in re nostra quiptimus petit immissionem ierit virtualiter actor, licet Reus quoq; zse potuisset, si pulicitur peti siet,qui vero posterius petht,etit rcus, licet acior quiaq; esse potuis-
74쪽
set, si prior petiisset, dabimus ergo reum, licet non absolute, & formaliter talem,
sed virtualiter tantum , quemadmodum de actore quoque asserendum , quae quidem natura rei maxime huic Iudicio accommodata, 1 cum enim non sit merum,& formale petitorium, coniungitur enim cum possessorio, ut supra dictuin , non eget meto & formali reo, ut in petitorio dari solet, cum etiam non sit mere pol es sessorium, causa enim ordinarie tractatur, non debet omnino carere reo, t ut in possessorijs contingere solet, merito erit, ct non erit reus, erit quippe virtualiter, ut dictum, non vero formaliter.
O Ad secundum eadem est responsio t nimirum possessorium imprimis terminandum , quanta non habet admixtam causam proprietatis , di non est valde ambiguum , ita ut eius determinatio a metitis petitori; dependeat, tunc enim cumulantur petitorium, & posscssorium, ut pluribus supra diximus in secundo argumento posterioris sententiae. Ad tertium respondendum in terminis allcgatae legis non fuisse parem titues Ium eorum , qui immisspnςm p tendebant i certum enim est substitutionem eo non ese parem institutioni, i cum substitutio sit conditionalis, nempe sub hac conditione si deficiat institutio, τι in princi o Inmι. de v, gar. ita ut nondum purificata conditione substitutio non sit melle, i, siquυ sub conditione, de condir. Instius. glosi Barrisio abs in L L rectus, . e h revis.1 Iitui. ficu l. ce eredum cum ibi not. de verborumsigni intrene, li inc Fart. in Leommo i iis ὶ , . 67 de oriri cr post m. in δει unda enosii. σώι Armn. se Ca . statuunt i vocationem sub constitione ante purificatam conditionem vest nullam elle, quod licet si intelligendum actu, i.on vel O potentia, nam vere histitutus sub conditione
est in potentia, ut ea purificata vere tuoc dicatur substitutus, estque inducta quς-dam aptitudo in persena substituti, ut eueniente conditione possit esse haeres, haec tamen aptitudo potentialis non aequi pollet actuali. quam ha , t haei es in primo ε8 gradu institutus, alioqui tactus di potentia essent pares, quod omnino ridiculum
69 Hddo quin imo ne quidem manere sebstitutionem aliquid potentia instituto
adeunte, tunc eriam de heit,eonditio liuini tutionis, qi a deficiente deficit quoque
o ipsa substitutio etiam quantum ad potentiam , t conditione enim deficiente, dispositio habetur pro non facta l. qui Hres S. I Duravi. a Rarui. se Socran.
I consequens etiam i substitutionis vulgaris, quae altera est institutio, pra batur per text. in laeι qua e . de condi . tritu νι. - f jures Iriiu. de haered. - . 7a Ad quartum respondcndum t quaestioni locum non esie, quando absolute, &omnino ambiguum est quodnam testamentum sit prius, ct quod nani posterius, tunc enim utrumque teli amentum certe desccrct, ut in argumento probatum. bed, vcl quando neque simpliciter, aut mani seste de prioritate , aut posteritate constat, ita ut probabilis aliqua vigeat dubitatio, quae tamenia ludice diligenti anima ducisio ite adhibita dilui possit, quod quidem lateo thrato euenire poste, vel quod frequentius contingere potest, quando apparet quidem de pilo litate, &poli erimi vate manticue, eium aliqua at lcrum urin medium, per quae probabiliter in dubium reuocati possit, quominus prius testamentum posteriore fue iit 73 sublatum, scd primu vi potius sustineatur, secundo in uno nullius roboris i complures enim casus cuiam pC sunt, in quibu4 Piimum valeat testamentum, non
75쪽
vero secundum, & in quibus non leuis controuersia vigeat, cuinam testamento, an priori, an posteriori fit inhaerenditur,quorum nonnullos ex eis,qui itaquentius accidere possunt, hic reseram, ut appareant exempla aliqua casuum, in quibus pructicari possit propositus articulus iccundum resolutionem supra adductam . Piimus sit quando testator i cimi Ciuis Romanus, ac sui iuris escit, primum confecit lcstamentum, deinde Religionem ingressus, postquam in ea profectus est, secundum consecerit; Testamentum enim ante ingrestum Religionis cun stactum, postquam testator in aliqua Religione professus est, non pose ab eo reuocari trae. ImoL in I r. subnum. I 3. de tectament. Dec. post alus su capti praesen
. 7 .num I 3 par. I. Si igitur quaestio sit, An secundum testanientum post emis. sam professionem fuerit consuetum nec ne, si professio fuerit valida, necne, non leuis resultat dubitatio dilisenti Iudicio examinanda quodnam testamentum
Secundus casus sit aliqua ex parte superiori similis, Quando testator dum G. uis Romanus, & sui tulis csset, prii num testamentum confecerit, deinde vero capite minutus nolium ediderit, licet enim testatore manente in statu diminutionis 7 capitis nullum testamentorum valeat,non primum i quia capitis diminutione suit factum irritum , g. alio quoque modo Insit. quilus modIs restamen. insem. I con 76 eiuntur, S pose factum leniamentum , . de rure codicillorum, ' non secundum , qui enim non est Ciuis Romanus, idemque sui iuris, testamentum facere non potest , ut in princ pio , o S. D. Inait. quibus non Hypermissum facere testamen. t 77 fisus, . is res ament. f bi tamen ante mortem in pristinam conditionem reucria. tur, decedatque& Ciuis Romanus, & sui Iuris, conualescit illud testamentum, quod dimi rith testari posset, fuit consectum nee tamen Inaisi quibus modis t Hamen. to men. l. qui ex hieris , S. tectamento, . de bom posse . secunae tab Ias , & ita conualescit primum, non vero secundum, quod hoc tempore in banni- 78 tis euenire solet, i si enim antequam in bannum incideret, quis testam tum con- secerit , mox bannitus nouum conficiat testamentum, deinde secundo tectamςnto iacto banni remissionem obtineat, primum testamentum reconualescit, non fit vero iccundum, ut pluribus firma uit Rota decisio.797. per totam in nouis l. parte
Prima, ubi variae rationes afferuntur, quare non secundum reconualescat , P ci- ρο79 pua ratio est, quia i ubi est de scelus in causa cis iciati,'non datur reconualescentia etiam deicetu ces ante, Balae inis is, num. 3. C. delegat. Testamenta Enim reconualescunt ob fictionem postlim iiiij, 1 quae fictio non habet locum, ubi cxtr mum , ad quod non est habile, ut late Rota ιιidem num. a. seq. Addamus, quia 8 I non potest re conualescere, nisi quod aliquando valuit i reconualesccntia cnim supponit anteriorem valetudinem, ad qua in fiat reditus, &hoc illud est, quod 8 a vulgari regula proditum i quae ab initio non valent, neque tractu temporis recon-83 ualoicere , .Lqaae ab initio, m. de regni. iur. & t actum omnino nullum confirmari non posse ad sari. in I.quod obseν re in Aramao posit . de o c. Proco M. An- . 84 charan. consul. 223. Rationes velo quare primum reconualescat, sunt 1 quia cessante causa impedimenti, cessat impedimcntum, cap.cum cessante μιra de appellario. 8 t adigere, 'iiqnamaeis, .de Iarepatr. l ubi causa reducitur ad non causam,omnia restituuntur ad prniinum statum, go is l. detessor, g. in omnibusus manda-86 rid ubi solutum visore sententiae retractatae repetitur conditione sine causa, π. I fn. C. de con MAb. Ange in Lqui Rome, g .duo fratres , usi etiam AD M. f. de verborum obtigat. Ruin.co I. 89.num. II .volum. I. faciunt tradita a g tosti in p7 l. Iulianus , . de Oniat. in eb. ubi statuit i quando quis fuit condemnatus ad solvendum quod antea soluerat, repetit primo loco solutum, quia causa solutionis redacta est ad non causam, sequitur ibi Bartol. o Cor-.num. 9. IasV. num. I 2.
76쪽
mero 6. C de re itidic. Fetin. in capsuborta, colum. 6. extra eodem tit. laciunt quo-88 que tradita a Natta, consit. 33 .num. Ia σ 16. Vbi inquiti si per sententiam titu. lus reducatur ad non titulum, tunc res cum fructibus i est ituitur, ita igitur in ie nostra si bannum reducatur ad non bannum , quod rccte fit per fictionem iuris post. liminii, quo tempus reditus coniungitur cum tempore bannitionis, medium au. tem pro nihilo habetur, S.Is ab hostibus In I. quibus mstae in atr. pol. soluitur somnia reuertentur ad pristinum statum, & ita testamentum ante bannum conie ctum reconualescet, & ideo recte conueniunt interminis D D. omnes in I. si quis filio, S quatenus, de iniu.rvt. o Irrit act. testamen. Ora de restitui.rn integr.
89 que obstabit regula i semel extinctum non reuiuiscere I sei res, g.arcam, .de δε- talion. Deiunt tradita ab Ancharan. ML 38.num. 8 cst a Soccim consit 9 I. per tor. maxime num Io.tib q. Ea enim procedit, ut recte ani inaduertit Phlianus Massinus in Apod aditam, C.de Impub. or abs sub tit. num. I 2 F. quando extinctum est, quoad actum, & potentiam , secus si quoad actum, non vero quoad potentiam , quod exemplo cecitatis ex Philosophorum sententia declarat, in te autem nostra testamentum fuit extinctum solummodo quoad actum, non vero quoad poten. 9o tiam , de hoc videtur discrimen,quod intercedit inter testamenta, quae rumpuntur, & ea, quae fiunt irrita, differunt enim hi duo termini, si stricte & proprie accipiantur, ut inquit sext. lnS .atio quoque Insest.quιbus moaetestamen. in m. hoc modo , ut quae tum puntur fiant etiam irrita, non e conuerso quae fiant irrita tumpantur , quod nihil aliud significat, quam ea , quae rumpuntur, extingui actu, &potentia, quae vero irrita fiunt, tentia tantum, non actu,alioqui conuerterentur, cum tamen necessario, ut ex dicto S .constat,in plus se habeat rumpi, quam irritum fieri. Plura de primo testamento reconualestente, vidc apud Rotam aedecf.793. num. is par. I .Hνersorum. ubi alias tollit rationes, quae suadere posse videntur, ne
Tertius sit casus si in priori testamento adessent clausulae derogatoriae posteriorum testamentorum cum aliqua peculiari conditione, puta ut posterius testamentum non valeat, dii si iri eo adscripta sint haec formalia verba . Saliae Regina, vel
principium orationis dominicalis, aut quid simile, In posteriori autem talia verba non reperiantur, ita ut controuersia sit, An posterius testamentum valeat, An per illud fuerit lusticienter priori derogatum, qua in re non leues uigent inter Doctos I res controuersiae , ' An nimirum stilliciat generalis rc uocatio in posteriori adhibita , an sit nccessaria spccialis, an vero indiuidua, qua quidem in re licet videantur crebriori calculo interpretes in eam incidore sententiam,vi generalis non sui sciat, nec indiuidua sit necestaria, sed requiratur specialis, eaque suiliciens sit, ut per Ia
mentum quaeU. 99. versic. ct haec qui em conclusio Eora coram Caesare de Grasti δε- eisi .de testament. & late, & plene in una Romana hereditaIis I 2. Iunt. I 6i 34 non tamen scquitur quin res in ccintrouersiam vocari possit, & quin a Iudice recte , &diligenter perpendenda sit, pistet quam quod controuersia oriri potest, An der gatio in posteriori testamento adhibita , sit generalis, an specialis, licet cnim tradantur ab interptae tibus formulae satis congruae , quae reducuntur ad generalem theoricam cognoscc ndi, quando testator specialiter dicat se prioris voluntatis penituisse, de quibus vidcatur Claran P. S. te menrum qu .99.versic. scdqVrro, o
77쪽
Gersa con Pat in .eres. I 3 q. xum. a.lib. I. potest tamen oriri controuersa,an talis
formula adhibita fuerit,nec ne,quae no erit a Iudice negligenda. Addamus tandeposse etiam dari testato te in suo testamento declarate se velle illa esle eius ultima voluntatem ita & taliter,ui si contingat sole ut in infirmitate mutetur, id futurum sit, no quia eius animus & intentio si eam mutandi, & quia aliter disponere velit, sed soluin, ut se redimata vexationibus instantiis, ut disponeret iuxta illorum sen. sum, & pioinde ex nunc decernere eius intcntionis,se esse,ut hoc testamen tu praeualere debeat cuicunque alteri in infirmitate facto,nis in eo cxpressa, di indiuidualis mentio facta fuerit de hac derogatione pervciba propria illius, non autem per alias generali s, vςl speciales derogatoriarum derogatorias, in hoc enim casu si de. tur postea testamentum in infirmitate cola istum, cum dubitari possit, An voluntas
eius immunis fuerit ab omni captatione, prout ll. requirunt l.cagratoνias, . debereaei it.laua 1 Itutio,ssis nulli. resam. cum vulgari dubitari sinailiter potcrit,
an derogatio generalis,& specialis, non tamen indiuidua fuerit ab eadem captatione libera , Vnde non vulgaris exurgeret controuersia quodnam horum testamentorum valeret, eritq; pro huius rei dctei minatione alta indagine opus, quae aliena penitus est a summario iudicio, ut saepius dictum est. Quartus sit casus de ultimus,ut alios breuitatis studio omitta ,si posterius testametum de falso arguatur,certu quippe est per illud anterius tolli non posse,non enim 91 praestat impedimentum 1 quod de iure no sortitur effectum, c.quod autem extra de
re noErat prius testamentum non tolli per posterius, nisi illud iure valeat probat text.in Lή filius la prima FG liber. opacth. ct in s. posteriore in illis verbis quod
rure perfectum es In rit. quib.meaeteJam .rn m. Antequam ergo exeludatur institutus in priori, sane causa falsitatis est cognoscenda, de ita ordinarie agendum. Fateor aliqua contra solutionem forte in contrarium replicari posse,quae adhuc' negotium facere videntur, verum neque ea opportuna solutione carent, breuiter igitur nonnulla proponamus, ct diluamus.
Primo replicari po sse videtur nullam probabilem dubitatione dari posse, quominus prius testamentum iam fuerit posteriori sublatum, cum instrumentum testamenti posterioris, tanquam probatio probata faciat notorium priua esse ruptum,
ς Solutio b sc est ' Instrumentum tunc domu dici probatione prohatam, & facere
notorium,quado nulla exceptio in ut oppositio aduersus illud dari potcst ad tradita
2 29.n-7. Quod plane in re nostra asserendusilioqui prius testamen tu faceret notorium institutum in eo,iustum esse haerede,& ideo immittendu non minus enim est instrumentum, quam sit posterius, quod si dicamus ruptum esse, ideo non habere vim ecce quia datur aduersus illud exceptio, non facit notortu, cum igitur eodcin modo veniens vi prioris aduersus posterius testamentum aliquas exceptiones OP po' re possi, posterius non faciet notorium prius testamentum esse ruptum. ' vs Sicundo, replicari posse videtur enarratas exceptiones t quasi alta requirentes 'M 96 indagine non esse in hoc iudicio admittedas, visspius repetitu, potissmum exceptionem falsitatis, de qua ultimo loco, cam enim non posse opponi, etia si ante adita tam lὶaei editatem opponatur Irad Alexan. in La supra hoc ut . num a se I num. 3. Dec.con I. 8 q. colum. a. versic.adicta breuIter RF.tib. I. respon V. I num. 82. Du-97 ram ιu ι cI. de arte tectandi tit. I I. cautela a Q.nam. . Et dicam suo loco. i Quod etiam de ea exceptione si dicatur testamentum fuisse metu conicilium, communi .cr receptum, ut de communi Gabr. con P. . nu. i.tib. I. Rera in una Ne es haered -
78쪽
histillariis I9. Februarii Iso I. coram tru i CardisHi Laneel uo Aciae quidem exceptio longe sortior videtur, quam si excipiatur testamentum faetum ad diri 98 mendam vexationem, Idem de exceptione i impotentiae testatoris, qualis esset si asseratur capite minutus, quam supra proposui, Eam enim non admitti tradis Me 99 noch. cons I 8oIib. I a. num. 23. se dictam infra in d. parte. 1 Solutio autem est tales exceptiones non posse opponi unico dato, qui petat immissionem,& unico testamento, secus datis pluribus testamentis, & pluribus idem beneficium intentantibus,si cnim admitterentur tantum exceptiones respicientes vitium visibile testamenti, ubi duo essent testamenta non abolita, duo essent immittendi haeredes insolidum contra M ut certo S.s ob V hic tum commod. l. o , . deprecar. I.3.S.ex contrario, de acquiri . quemadmodum igitur, ne hoc sequatui admittitur exceptio aduersus prius, puta Iuptum esse per posterius,versa vice erit admittenda replicatio non potuisse a posteriore rumpi, vel quia non fuit rite pei fectum, xoo aut alio quopiam vitio laboret, ' Quando enim aduersus unum datur exceptio, eidem adiici sus alium non deneganda congrua replicatio l. a Jfde excepi. es tei. tis. Inuit. de replicat. Essetque durum & iniquum admittere exceptionem aduersus testamentum unius,quod forte fortuna valet,potest enim valere primum, ut supra dictum, non veto aduersus testamentum alterius, quod forte non valet , posset enim posterius Ioa testamentum esse nullum vcl falsum, ut etiam supra dictum ' sicque inducta in fauorem ultimae voluntatis ad efficiendum ut quamprimum ea s uum effectum consc-ao a queretur,' quod Reipublics interestia quena intres C. quemadmo testam. aper. contrarium operarentur effectum, ut nimirum falsa, vel vana dispositio sortitetureflectum, vera & valida nequaquam contra Lqua fauore, de legib. Vt ergo huic absurdo consulatur,& ut vera defuncti voluntas,& valida,non vero salsa, & inanis effectum consequatur, Erit de viribus utriusque tei tamenti non solum quoad exteriorem figuram attinet, agendum, sed de omnibus,quae probabiliter utrique opponi possunt, quae climal tam requirant indaginem, demerita petitoris complectantur, erunt in causa ut ordinarie agatur, Neque quicquam facit hoc modo dari
causam infinito litium numero,Vt in argumento indicabam OR enim plures erunt
ios lites,quam si alteri istorum exequutiue concederetur immissio it semper enim post eius concessionem permittitur ei, qui per immissionem alterius fuit exclusus , causam in petitorio iudicio iterum inchoare, Vndelis differtur, non aufertur per summariam immissionem, quin imo si ab initio caula ordinarie agatur, pauciores , aut saltem breuiores erunt lites causa proprietatis cum causa possessionis coniuncta .ro Ad quintum respondendum i dicta Barioti, & sequaciuua,qui ad eius mentem laquuntur,cum sua dicta eius auctoritate confirment, posse ita intelligi,ut a proposita praxi non dissentiant, Cum enim dicat Bari. de potioritate iurium agendum, protecto sentit causam petitorij perpendendam, in qua certum est ordinarie agi, ita ut hoc dicens, perinde si fac si diceret ordinarie agendum, diam vero subnectit illud verbum summarie de ea summarietate erit intelligendum , quae in petitoriis
saepe versatur, ut breuiores concedantur dilationes, di multa coarctentur, quae alioqui longius procederent, Dum vero inquit eum immittendum,qui potiora iura habet, non excludere petitorium, sed quia in unum cumulantur,ita ut qui vincit in petitorio,vincat etiam in possessorio equitur ut is,qui habet potiora iura, eo ipso quod declaietur talia habere,sit etiam in possessionem mittendus, ita Sariolum a Rota fuisse intellectum probat Patet decisis 3o8. nar. 3 ers nec obitat secun multimam impressιonem lib. I. ubi in terminis nostris statuit via ordinaria agendum,
cognitionem tamen esse summariam .
velinii si forte videamur artolum in diuersam a se ipso sententiam trahere, mulioque magis eius sequaces , quorum sane dicta sunt valde aliena at proposita
79쪽
declarat peied erit confugiendum,ut dicamus cum lapsui rundat quippe suam
determinationem in l. r supra hoc titulo , quam nullius esse momenti iam ostendimu γ in responsione ad tertium. Cficii vero sententiam Barioli videntur secuti, sola linti viri aut horitate moti, re non ex professo diligenti ponderati e pcipςHisex ouamobrem licet illud refcrant,quod Bariolus neque impugnent, non lai acn dςli berate adeo in eius sententiam iuisse videntur, ut enixe eam Iueri vellent, si cursus
de eadem re essent acturi. o; Quantum vero adi tradita per Totam in . Toletana coram Re frenae . Sacrato Archiepiscopo Damasceno, animaduertendum non ibi tarmari hanc sin tantiam,
ut habens patum titulum non impediat processum exequutiuum, sed ea quasi data,& non conchina cum informantes ei niterentur 9 afferri responsionein, quae in casu dicta decisionis erat sussiciens, ctiain si talis erronea sententia fuisset ad inissa, ct ita ibi affertur responsio, ad horeinum, nempe, quae occurrit cliam si salsa eiusdem principia pro veris habeantur, qui respondendi modus, maxime grauissimis, ct doctissimis viris conuenit, publicam preseserentibus auctoritatem, quorum par. tes non sunt de quacunque te leui disputare contradicendo, sed paucissimis veritatem in re coram illis proposita sequi. ros Tandem non Obstant tradita ' in d. PLuen ι napensionis, in ea si quidem supponitur apparere de inualiditate unius translationis, ideo declarat Rota per coracu suin titulorum impedire viam exequutiua in quoadusque vidcatur de validitate tituli,quando vero inualiditas unius detecta est,tunc alteri viam exequutivam ccmpctere statuit, quod non iacit eontra determinationem tropositam , qua dictum ordinarie esse asendum, quando non constat manifesth quodnam testamentum sit attendensum, di ita pro certo non apparet de nullitate alterius. io ' Animaduertendum tamen rem in Hispania aliter se habere,quando enim concurrunt duo cum diuersis testamentis & posterior veniens inquit se potiora iura inhaeredi te habere, vel quia in posteriori testamento institutus, vel alia quavis ratione, quam se incontinenti probaturum offerat, debet Iudex utriusque ration ex summarie perpendere, & cum immittere, qui potiora habet iura , quod si aequaliae
habere apparuerit , Utrumque immittore debet, id ita cautum in I. 3. malo Iq. ιν
sexta partita,cuius verba certioris doctrinae causa afferenda duxi. Dclante et IueZ viniendo algian ome quemostrasse et testamento en que fueraestabiescido por licredero de Otro, e pidi esse quele meticiscia en possession de la lis redad, segun diete enla lcyante desta, si otro alguno vin teste ante aquei misino Iuc 1 e dixesse que et auia mejor derectio en ta heredad, porque fuera despues est biescido por heredem det naedor dei testamento, o por otra raron alguna quemostras Ic eque dixesse, que loqueria luego prouar, estoace et IueZ deue veramos Ios testamentos e Gyr las razones de amas las partes, e ci que mostrasse que ha me-ior derectio en Ia heredad,a quel deue serensi regado en ella. E si amos mostrarenque han eguai derecho en los bienes dei finado, amos deuen ser metidos en possession delia esualinente.
80쪽
s v M MARIVM ra II 8. Declina sicundo it res
seeundi Articuli. sit tractanda ordinarie, non mero
x os Tetitio remius non impedit exec III Contradicenseo quod citatus, sive-tionem in aurius petitionis fauo- Κατ pHi sententiam , dummoia rem,quando alter etens rasinum Veniat ante immissionem, eselegiatiam obtinuit, Declara it n. II 6. timus contradictor. xo' iura tigilantibus fauent, non ineres a I 2 Tituli maior Hi vis, qua citationis. tibus, Declara mi num. 3I 7. II 3 ροι per alium non es iniqua condia IIo veniens ex alio te mento ab eodem iis insercnda .rectatore conrito ps sententigm IIq Res ister alios acta, aliis nocere non de immittendo , stre ante immisi debet. flonem, e I legitimus contradictor, II Tertius eam exceptionem opponere Declara hoc merum, quando sise potest, qua non potes conuentus. tentia fuit lata in Iudicio aduersa- IIs Damnumsera culpa sentiens sibi inirio contradicente gem , vinum putare debet.
Quando menit ex alio te Iamento ab eodem te ratore condito, melex aliaprouisione apostobcu, venit tamen ad contradicendum possintentiam, oe iussum de immittendo dante immissionem, numquid sit adhuc opportunus contradictor. I Egatiua sententia videtur tenenda prirniue pertex. na tota δερ 1Σ,2 rogi , t ibi unius petitio no impedit exequutione in alterius petitionis fauorem facienda quando alter petens iam sententiam obtinuit,ideo quamuis copareat unus cum testamento, petens immissionem, non crit impedienda immissio eius, qui iam sententiam de immittendo obtinuit,eodem modo iacit omnino text. m Lis, 2 quo derra vendic. ubi duobus eandem rcm vendicantibus, primo obtinenti senten-xiam traditur, non obstante alterius petitione. 1 9 Secundo, quia i iura vigilantibus, & solertibus solent fauere, non ertibus, de desidiosis, i qm aurem, siciendum, Ilupi us,st qua an frauaecreris. At aeque fallerent, si vcniens poli sententiam impeditet immissionem eius, qui primo venit, ergo non vidctur impedire posse. Tertio,quia ita videtur tenere Rota cora Card. O .derio F7.nu.q-σ in v
FientIna beneficii I a. Apris. cora eod. C M. Serap. o EInen. lene i S. Saluatoris 1 . Nouemb. I 6 2. coram Penta,es Rearma haerediIatis q. Iunis I 389. coram I stos trad. Gonabat.adreg. D. CancelLnum. . or 89. ubi alias decisiones allegat.
Io In t contrarium est veritas, & lentcntia grauissimorum virorum, nam Bart. hi ubi a Mumero Druersis quandoque hac inquit, si superuenerit quidam te tiuS non cipitus, puta aliquis, qui dicit se haeredem, & se potius immittendum, quam illum , pro quo pioi unciatum est, dico quod missio est rctardanda, &deis viribus illius con traditiionis ei it cognoscendum, idem tenet in dicta leg.cum idems umero primo , petitione haereditatis , vli in hac verba loquitur, sed si a.erctur de t*nsserendo in qucm rcflcisonem vacantem forte ex L . C. de C edictio.