장음표시 사용
91쪽
aisne decima, tuo. 7. Vbi congrua occasone nonnulla in hoc eodem puncto Probatur autem primo , quia quando caeteris paribus pluribus idem ius competere potest , si inter se incompatibiles sint, is praelanur, alio excluso', cui primo ius 1 i quaesitum' prior enim tempore potior iure,regula qui prior, bi late Dyn. AMP
et triasque,s.de reg. iur. At cateris paribus legis nostrae beneficiu i posset compe tere,S haeredi in posteriori testamento instituto,& fideicommisIario in priori,Har-redi quidcm, quia hoc aperte ex rex. nostro colligitur, nullusque est, qui dubitet, stacidum missario vero, quia lapponimus in terminis articuli nostri restitutionemi di pro facta haberct posseque si deicommissarium propria auctorita te capere, quo casu ccitum est cidem competere utile legis nostrae remedium , cum in talem fideicommissarium iura ct actiones transeant ipso iure Farf. n In Ira, nu. 9.vers adde, o in l. p uo. g. cum autem , nom.7. C. ad Trebell. Ang. cons. D. in . vers per hoc, Ris qui de communi in L Centurio,nu. I . . de vulg. Aret cons. 37. in . Iason. cons. a i q. m. 8 4t . z. Π de orso .num. l. r. suntque incompatibiles.quia plures insolidum possidere nequeunt,ut millies decantauimus I. sevi certo, S. st da lus vehiculum, . commodas. . duo AEde praecar. l 3. S.ex eo trario fore acquiri
Igitur is praesertur, plio cFcluso, cui primo ius quaesitum, At primo ius qua itum G deicommissario in primo testamento honorato, quam haeredi in posteriori instit i 3 to,' quia fideicommissario saltems quaesitum est ius tempore mortis primi defuncti, quod quidem ius est considerabile etiam si pendeat a futura conditione ad
Ad primum respondendum quantum ad rem nostram attinet ' non possidentem
non esse legitimum contradictorem si dii ecte per modum exceptionis contradicat, si cus si in directe S per modum actionis,tantum enim abest, ut tunc possessio sit necessaria,ut talis modus contradicendi non detur, nisi in non possidente, in quo vice possessionis succedit ius agendi, quod ob incompatibilitatem cum actione narredis facit illam cessare, ut in ptimo argumcnto pio affrmativa.
1 3 Ad secundum respondendum i titulum fideicommissi s secum habeat facultatem capiendi propria auctoritate ese consimilem institutione, ideo nihil repugnare quominus faciat legitimum conti adictorem, quod eo magis votum quando sumus in contradicente non per modum exceptiopis, sed per modum actionis, suffcit enim cum talem titulum habcre,qui ius agendi tribuat, ita ut ob incompatibilitatem faciat cessare in aduersatio licc l nescium ut supra. r γ 6 Ad tertium respondcndum i vigete diuersam rationem inter plures in eodem
testamento vocatos, &plurcs in diuersis testamentis, nam in primo casu non datur praerogatiua temporis,cum unicum lcstamcntu eodem lcmpore sit iactum, l. his
dei, Sin .ae is m. In secundo vero datur pHrogatiua temporis, de qua supra in primo argumento, Secundo Iespondendum non semper directe vocatum prius admitti,qpam oblique vocatum, id enim fallit, quando oblique vocatus a que ςx eodem te stamento notorium iacere possit, se iuste immissionem praetendere, ut alibi in eod.argumento diximus.
Ad qua itum respondendum quamuis non possideat, sua tamen interesse . ne aduersariu4 immittat; r, per illius namque immissionem ipse excluditur, cum tamen ipsie se linmittendum profiteatur,unde si non possessione proxima tamen possidendi facultate priuatur, praeterquam quod etiam si tunc ipse exequutiuam immissionem Praetendere nion posset, sua interest possessionem vacantem manere facilius
92쪽
enim eam consequeretur, quam si ab alio esset obtenta ; ut etiam supra disimus
177 Ad quintum t respondendum Eeroum loqui contra rationem , ideo esse ab eius
auctoritate recedendum, tanto magis quia neque Salae neque Decius ab eo alle eati illud a firmant, ad quod allegantur, Carrinalis autem Seraphinos non illud in ' ista decisione dicit Q quod illi in summario adscribitur, ut quilibet legendo facile intelliget. 78. Declaranda est haec sententia i ut vera sit probante fidei commissario ea, quae in
hoc beneficio intentando sunt necessaria, nimirum te ita mentum non abolitum, in quo vocatus si, & possessionem defuncti tempore mortis, quia sorte veniat cum inuentario solent ni tempore mortis consecto, quo mediante possessionem defuncti continuo piobct, non probano enim non concurrit, quia ei non compς-tis hoc remedium. ID Declaratur secundo, ut vera sit, ' quando ex lectura testamenti manifeste apparet euenisse casum fideicommissi, ita ut nulla coniectura, nulla interpretatione, nullo diligenti examine, aut alia indagine opus sit, tunc enim institutus in posturiori testamento immitteretur probatis ab eo probandis, quem vocatus in priori ob altam indaginem in suis praetensionibus necessariam, non excluderet ad La .cum
ibi notatis supra hoc titulo . Dec.co I. 2 q. seq77. Rolan. 2 ValLconsit. I.num. II. plenius conss.98.num qO .volum. 3. Ur alui copiose dixi ,praecipue i articulo I quenti num. I 87.
et 8o Declaratur tertio 1 ut non sit contradictor ad hunc effectum simpliciter, ut causam faciat ordinarie tractari, sed ut impedita haeredis immissione, ipse immittatur in bona fideicommisso subiecta, quae si postea aliquo iure praetendat haeres post fideicommissarii immissionein, veniat via ordinaria, iuxta ea,quae de fideicommissario in eodem te sti mento instituto diximus infra in articio .num. 272. quae quidem declaratio ultra ibi dicta .confirmatur, quia si quoquo modo iam haeres in posterio- Iri testament , institutus possessionem obtinuisti t. nihilominus iste fideicommisi
rius esset mittendus, eo cie o, qui non esset legitimus.contradictor, non enim titu-18r tum parem haberet quin imo nullum quantum ad bona fideicommisso subiccta,
cum illius titulus veniat a grauato, qui contra dispositionem sui auctoris non poterat efficere, ut talia bona ad alium peruenirent, quam ad eum , ad quem peruenirC18a iusserat testator immediate absquς aliqua haeredis restitutione, talioqui veniret contra dispositionem desuncti, quod absurdum o Dec.cons. 2 Issiarum. 3. Curi.i U4183 consiL DO. num.7. Surae deris. 93. num.9. Quare ' cum titulum non habens, aut non parem, non sit legitimus contradictor aduersus venientem cum titulo ,& pr bantem sui antecellor is poste si ionem, ut suo loco diximus, possidens non impediret immissionena propositi fideicommissarii, multo ergo minus antequam possideat,adI. Parre furioso, .de his, s funisus vel alien. iur. n. C.de deruat.L S. S. I. I 8 fis alien.iud mur. G. c. ' Neque dicatur lassicere titulum apparentem in possidente,titulum autem apparere ex suo testamento;hoc enim verum,nisi incontinen- trappareat huiusmodi apparentem titulum nullum esse, id autem apparet, cum primum fideicommissarius suo testamento ostenso probat defuncti pollessionem ,&sdeicommissum ad sui fauorem factuin, ideo in his tantum terminis cum immittendum in declaratione secunda adnotauim .
93쪽
sexti Articuli. i a s Obscuritas facit tessumentum nul
i s 6 Trobans incumbentis,in adimplens legis nostrae requisita,est immittendus nullo possidente cum titulo aequas . I 87 Exceptiones altam indaginem requirentes , non admittuntur in hoc tu dicis ad suspendendam , aut reta dandam immissovem. I 8 8 Incontinenti qui de iuribus fiuis non
probat, non admittitur in hoc tu dicio.
I 8 9 Iuris quaestio altam non dicitur re-qurrere ιndaginem , quia ius per
iso Facti quaesiis di ilis altam dici
tur requirere indaginem. I9I Iudex in remedio legis no irae procodit superficialiter attenta , ω -- ueturprout prima scies testamenti OHendit. 392 Iudex, ibi Fum oscium requir tur, debet sequi apparentiam G. 19 3 cium Iuditis requiritur m remedio legis nota. is q a uaestio iuris tamquam certa, quae libris apertis terminari potest, vov
9 iudicio possi oris agendum videtur, quando nullus possidet, Fallit s. cum letur petitorium cum posses
ris, num. 2o7. I96 Pluribus ex eodem tessamento
nientibus,quia quilibet eorumpr undiseum esse, qui Nocatus, res novomnino dubia, quis Noe vocatus sed aliqua diligentia adbibiata , apparere potere quis moratus, non hum arie agendum, Ordi
1 97 M pellatio non datur a decreto de
idi 8 oppellatio datur a decreto de nouimmittendo, quando Iudex pronunclauit, denegando immisonem. I99 Appellare conceditur parti, contra quam pronunciatum, quando ait ri parti , contra quam pronunci tu uerar, appellare licuit. 2oo Leges nihilstum aciunt.
zor Declaratio tacita facta in possessoris per processum ad steriora, quamuis merita petitori, respiciat, non parit mixturam, nec facit causim appellabilem.
zo2 Intellige quando inicum Iud
i tum, secus si duo sint iudicia, quia
ambo litigantes aeque principaliter
Σο3 Iudex in iudicio executi debet procedore, re μ' rsicialiser attenta. 2oq EArgumentum a paritate rationis
zo I Argumentum a maioritate rationis
χο 6 Altam indaginem requirentia non terminantur hoc iudicio.
94쪽
uando amio veniunt ex eodem testamento , quia terque eorum praetendit se eum esse, qui iocatus est, quia forae ex circum ptione haeredis duo eviden tur circumsicripti , quorum terque si eum eqse, qui Nocatus est, praetendat,
cum tamen appareat testatorem alterum tantum eorum retuluisse. O Vamuis nullus interpretum, quem viderim, huiusmodi articulum attingat. quia sorte raro admodum euenire posse crediderint, potissimum in instituti ne pura, in qua dissicillime videtur oriri posse ambiguitas huiusmodi; Nihilomi nus quia id haud dissiculter in conditionali saltem euenire posset, an qua dubitetur, quis ille sit,in quo puliticata conditio, frequentius autem in fideicommissis, in quibus variae conditiones, & varij casus solenta testatore considerari pro quoru in varietate huic, vel illi haereditatem velint restitui, quorum determinatio parum erit dissimilis a di terminatione praesentis articuli, ideo rem non om mittendam decreui. . Pro determinatione faciliori, certa a dubiis distinguendo, tres casus con stituo. Primus quando verba vere adeo obscura, ut non possit intelligi de quo testator vere sense iit. Secundus quando non sunt obscura, sed est manifestum de quo senserit testator, licet contradictor id velit in dubium quasi pertinaciter reuocare. Tertius,quando nec omnino res clara, nec absolute di omnino dubia, sed adhibita dilia genti consideratione tum verborum testatoris, tum coniecturarum voluntatis, tum qualitatum,& conditionum eorum,qui se vocatos asserunt, res potest aliquo modo determinari, puta si testator vocaverit filium tuum naturalem, cum duos haberet filios,quorum alter adulterinus,alter naturalis, dubium autem sit quis adulterinus , di quis naturalis . Quantum ad primum quando verba adeo obscura, ut non possit intelligi de quo 18 3 testator loquatur, nullum horum admittendum censeo, i Obscuritas enim talis
Quantum ad secundum quando nullo modo obscura, ita ut facit E intelligatur de quo senserit testator, licet contradictor id velit in dubium reuocare, asserendum reor nullo modo impedire posse immissionem. 186 Probatur primo i quia probans sibi incumbentia ,& adimplens legis nostiae requisita, ex beneficio eiusdem est immittendus ; nullo possidente cum titulo aequali , ut idem tex. probat, ct saepissime dictum; At in re nostra incumbentia probat, qui ostendit te flamentum non cancellatum, ex cuius lectura apparcat eum esse in illo institutum, Reliqua enim supponuntur, nempe possessionem quoque desun .cti probari . ergo&c. 87 5ecundo, quia exceptiones requirentes altam indaginem in hoc iudicio non ad
a 38 dem articalo,num. 2o6. Neque admittitur in hoc iudicio qui in continenti de tui i-bus suis non potest probare Bala. in L Giam fratribus , . ad Tres. bcquitur Dec.
95쪽
penda, de quo sonant, sed de stipso, utique exceptionem opponit requirentem altim indaginem, non enim ex simplici testamenti sectura de tali exceptione appa- 18scere potest, neque hic oritur simplex ' iuris quaestio , quae libris apertis statim terminari possit, quae ideo non dicatui requirere altam indaginem, quia ius seinpercertum sit adi ornamenta , de uro se argen.legae. Bal in I. Ancilia, C. Hort. Nati. UL FO 2. num .9. or Io. Eald. in I. cum proponas, C. de reb. dub. Rolan. 2 ali consil. 22.num. 38. l. 3. Rim. iun. UsI. 332.num. ao. Verum vel de modo loquendi testatoris qui contradiciorem soleret vocare eo modo,quo vocavit institutum, qui eum, quem verba indicant non cognosceret, aut con D milibus rebus essetis odisserendum, quae omnes sunt: quaestiones facti inextricabiles, & requirentes ali. tam indaginem, de nullo modo probabilis incontinenti. tyi Tettio quia i Iudex in hac materia procedit cortice verborum inspecto, & re, superficialiter attenta, ct debet moueri, prout prima facies testamenti ostendit
92 cuper. remed. num. 683.-mseq. se ex eo probatur ' quia ubi requiritur ossicium 193 Iudicis, Iudex debet sequi apparentiam , ut aiunt praetati Doctores . 1 At in rentistia proceditur per officiunt Iudicis, ut est communis sententia , quam aduer
sus TarI. Alexand. Iacob. de Sancto Geor . tenuerunt Bald. Salycet. Castrens Dec. Mantua. Zaccarae qui vcriorem appellar, se Menoch. qui communem dicto romed. .num. equitur R min. iun consil. 3 2.num.At cortice inspecto contra.
dictor noster nullum ius habet, Ergo Sc. Quantum ad tertium caput quando res non omnino dubia, nec omnino clara , sed aliqua adhibita diligentia res determinari potest. Videtur primo aspectu de rationibus utriusque agendum , & dicti testamenti interpretatione , in ille immittendus, ' de quo testatorem sensilla est iudicandum ναρ Primo quia i quaestio iuris tanquam certa, quae libris apertis terminari potest,
non impedit viam executiuam, non enim dicitur requirere altam indaginem , Lornamento, deaur. se argaegat. Bal. in I. Ancilla, C. de fura. Natcrons Io 2. num. 9.
7. OLIobris i 86. coram Eubalo, sud Statil. Pacifrici a. num. 13. At inter praeis taliove iborum di voluntatis defuncti, ciliuiis quae illo, in qua per iuris prauum ptiones eundum , ergo interpretatio Verborum & voluntatis non impedit viam
93 Secundo quia ' nullo possi dente possessorio iudicio,& executiuo agendum vide.
tur, cum nullus extet , qui in petitorio conueniri possit ad tradita per Zaccarae hienum. 369. G Menoch. num. 3 39. O faciunt tradua in c. forus extra de vob. Anisi Qxi supra in hac quae one num- z7 . . Contrariam sententiam veriorem arbitror, Probatur autem. 7 96 Primo, i quando duo aeque principaliter Veniunt petentes ambo immissionem ex legis nostra bene ficio, idem testamentum Ostendentes ἱ Aut Iudex aeque principaliter in viliusque in tantia separatim pronunciat, declarando in una unum immitarendum, in lia alium non immittendum I Aut eadem sententia relaxando mand tum in tauore in unius , de alio nihil expresse pronunciat, sed tacite alterum immittendo, eum declarat e Xcludendum , Si pii naum contingat, certum est cum , I97 contra quem sententia est lata, appellate posse, t quamuis mi ia a decreto de immittendo non detur appellatio l. D. V. de appril. re. g. I quisquis, et ii Zanon Bald. Salyceri Erens C. Ο Ο teu. gloss m L no ira in verb. missus, Cr i I98 Bariol. nume o vigesimo r/mo. : datur tamen a decreto de non immittcndo, quando
96쪽
quando nemph Iudex pronunciauit denegando immissionem, ut tenet An Lindicta l. quisquis numero tertio, quod se in sacris audientiis praeticasse testatur
Iacobin. de San T. Georg. hic num. 6. harae. num. -3. cum alus per Menoch. remed. q. quest. IOO. n m. 876. Locello t. aer attent. par. 3. cap 28. num SoSequitis Rota in una Parchionen. parrochiatis 29. Nouembro I 6 Ig. eo mR. P. D. Ruratio, & ideo neque postea in secunda instantia est dandum mandatum de immittendo illi, contra quem in prima instantia fuit pronunciatum sed I99 mr viam sententiae est procedendum, 1 ut quemadmodum ei licuit appellare.conti quem pronunciatum, ita & parti aduersae licere possit, L pater, S. quindecim
agat Iudex, constat iudicium fieri ordinarium, de appellabile. Neque dicatur, quamuis detur appellatio a decreto de non immittendo, iIti aduersus quem fuit prolatum, non tamen eidem dari appellationem etiam a decreto de alio immittendo, quamuis enim in iudicio simplici hoc verum sit tamen in hoc duplici contrarium erit asserendum, ex eo enim quod datur appellatio a decreto contra me lato de non immittendo, nec inanis ,& sutilis sit talisaeo appellatio, quod non est dicendum , t cum Ieges nihil frustra permittant, L Me
Pipula uo, S. Diuus, . ut legarorum nomine caueatur, L non cogendum , S. Sabinas, deprocurater. cap. a. deprobation. I. I. m. quodmet. cos. I. I. in .ss. ad
municip. g. quibus primo, Constit. Coae. L 3. in princip. de iureiur. necesse est videt ut quoque saltem in consequentiam, a decreto de altero immittendo, alio.
qui appellans non posset prosequi appellationem suam, &futiliter omnino appeti iacit, Si veri; secundo modo , aut non satisfacit Iudex utrique iudicio, quod est absurdum , R euitandum , Cum enim ambo arque principaliter agant utrique aeque primo satisfaciendum, ne fiat personarum exceptio, Aut decretum de uno immittendo vim habet aeque principaliter etiam decreti de alio non immittendo,& ita per idem uuique iudicio Gisiacit aeque, ita ut in eo virtualiter duo decreta
contineantur non minus ac si seiunctim prolata ,& idem dicendum, quod supra, iudicium nempe fiet ι ordinarium, & appellabile, cum is contra quem pronunciatum appellare possiit. dior Neque dicat ut i declarptionem tacitam respicientem merita petitori , quae fit per processum ad Ilteriora, nimirum per immissionem spreta aduersarii instam
tia, non parere mixturam , nec iaccie causam appellabilem ad Rotam decis. ioo. num. 29. par. prima, alioqui sequeretur ut nunquam esset locus legis nostrae r medio, quia semper qui pronunciat aliquem immittendum tacite includit euma or esse vocatum, non vcm alium, ' hoc enim procedit quando unus venit ut ador, alter ut reus excipiens, nam tunc sufficit ut actorein principaliter includ)t, altero
in consequentiam excluso, quia unicum est iudicium, secus vero quando ambo veniunt,& aeque prim ipaliter agunt,nam punc duo ssunt iudicia, aeque principalia ter a duobus intentata , & ambo arque principaliter terminanda , aut per sc- paratas nronunciotiones, aut si per unicam , quae tamen habeatur, ac si aeque principaliter duas contineat, alioqui daretur unum iudicium principaliter inchoatum , & legitimum, quod remaneret indefinitum , ct daretur exceptio per- lanarum, cum nulla maior ratio suadeat, ut magis unum principaliter terminetur, quam aliud. ara Secundo tin iudicio executiuo immissionis iudex procedit cortice verborum inspecto,& re superfici liter attenta, & debet moueri .prout prima facies testamenti ostendit,ut supra dictum in hoc eodem artic. num .is r. Et secundum primam s
elem nullus esset immittendus , quia prima iacie inspecta, non apparet de quo I e D 3 testator
97쪽
testitor senserit,&sie non est locus huic iudicio, merito alio erit agendum, de per consequens ordinario. Tertio, quia nullum discrimen, aut diuersitatis ratio videtur afferri posse inter produccntes diuersa diuersorum testatorum testamenta, ct diuersa eiusdem te statoris , & idem ciusdem; si enim producentes diucisa , parcni habent titulum ideo se inuicem impediunt , quominus executive agant, quanto magis dicentur parem habere, & porconsequens se impedire qui idem alleiunt testamentum Θ cum certum sit nullam , ne minimam quidem imparitatena afferri posse, in caeteris potest esse unum testamentum verum, aliud falsusn, unum prius aliud posterius, unum a non possidente tempore mortis constet uni, aliud a possidente, unum per aliud reuocatum , & ita venientes pos stat habcre titulos impares, nihilominus quia prima facies attenditur, ut pares accipiuntur, at si cuia dcn producant, vel ambo habcant verum, vel ambo falsum , vel ambo reuocatum,dio vel ambo non reuocatum , ct c. Vnde non solum i intrat regula a paritate ratio-dio 1 nis is l. illis, ML A in t Vci una a maioritate ad Aurheni. multo magis, C .de sacras Eceles Quarto, si executive agendum , uterque immittendus, quia uterque atque primo executiuum iudicium intentat, di nulla maior ratio in uno , quam in alio excogitati potest, nam vietque idem rcflamentum , uterque eandem apparentiam ; alioqui res non osset probabiliter dubia, Ad utrumque immittere est ii, possibile, ergo est impossibile ut executita agatur, unde consequens est ut o dinarie. Ad primum respondendum, vel quaestionem non esse iuris simpliciter, sed habere admixtam facti quaestionem, quia non solum vis verborum testatoris est perpendc nda , verum mos eiusdem loquendi, conditiones praetendentium, maior, vel minor affinitas, ex quibus postea in tacto firmatis resultare possit iuris coniectura quem nam votauerit, haec autem diligens examcn, ct altam requie-dios riint indaginum, iideo nim suiu in hoc iudicio perpendenda ad cumulatos s.-
O7 num. q. Goῆad. cons l. 7. nom. 17. et Vel quatenus est quaestio tutis, de iuris ambigui , recipientisque varias interpretationes, in quo variae teperiuntur interprerum sentcntiae in enim materia coniceturalis, in qua agitur de interpletanda, &quasi d minanda mente de iuncti, quain valde ambiguam , nemo mediocriter in iure vel satus est, qui plane non intclligat, & ideo idem iudicandum, quod de quaestione facti ad Aari l. in ι cum prolatis , . de re iudic. Bolanae a VHI.
zo8 Ad secundum t respondetur non esse absurdum, ubi cumulatur petitorium cum posses Iorio, non dari actualem distinctionem inter actorem, & reum, sed posse utrumque rationem utriusque habere, quemadmodum in simplici possessorio, qua de re supra i ixi mus in hac quin sisne num. 38. 6 Q.
98쪽
2o8 contradictor legitimus per modum actionis es quicunque legis non . beneficium intentare potest.2os Plures non dantur eiusdem rei inso
21o Instituto in quotu competit legis no-
Hae beneficium remissue,s, ea le
gitimus contradietor aduersus uniuersissim baeredem. 2Ii Intellige ratione e quotae, στt non facit causam ordinarie tracta- i, sed iterque in Fua parte executive immittitur. 212 Generi r jeciem derogatur.
213 Testamentum totum in legendum, ibi quaeritur in qua parte in te mento insiitutus sit immitten
2I4 Ius non habens in eo, quodpetit, egresyriendus. xis Insolutus niuersaliter, in iit to in quota non adeunt per ius accressendi in totum fit haeres. ars Inuitutus in quota, vel in resingulari, haerede uniuer liter in alturo non adeunte, in totum sit haeres. Mandatum de immittendo pro tota haereditate obtentum ab eo, qui ius tantum in parte habebat , inrotum es nultam, gy reuocau-
Quando venit ex eodem testamento, parem praetendit titulum quantum ad P. nus , quia nempe fuerit institutus, non vero Paulum ad speciem, aut numerum , quia nec in eadem in t tione dicat A vocatum , neque in aequali , sed cum alter fuerit uniuersaliter maia tutus , hic in quota, puta in tertia fuit vocatus. IN huiusmodi articulo duae constituendae inspectiones, aut enim iste venit petendo immictionem in ea parte tantum , in qua institutus , ita ut agatur de excludendo lis lede ab illa parte sola , Aut vero venit petendo immissionem in omne haereditatem , quasi per ius accrescendi tota sibi debeatur, quia sorte alius haeressit incapax , primae inspectionis determinatio propria est huius loci, cum fundetur contradictio in Elo titulo pari, sitque vere directa non per modum exceptionis, scd per modum actionis ; secunda vero non pertinet adhunc locum,cum contradicatur per formam exceptionis, opponendo de incapacitate, & de ea alibi . . Licet enim incapacitate supposita, veniat inlii tu tus in parte per viam actionis, tamen dum de ea dubitatur,vcnit excipiedo,ut d clarata incapacitate postea agat, unde via exceptionis pracedit viam actionis, & si forte eo dcm tempore de , traq; agatur, semper iudicium incapacitatis, & sic exceptionis natura est prius,cum iudicium actionis ab eius determinatione pendeat, unde de tali casu erit agendusi quando de contradietione per modum c Cptionis agemus. . Quantum igitur ad primum, pendet eius determinatio a quaestione, nunquida οῖ huic instituto liceat hoc remedium intentare, i Quatenus enim liceat intentare. eatenus lectitimus eiit conti adicior cuni tota eontiadictio consistat in intentando
99쪽
aequaliter eodem remedio, ut supponitur in terminis luxssionis. aos Pr. batur autem haec sentcntia, ' nam cum pluicis non possint dati eiusdem teirossessores insolidum vulg. l. ut cerast g si duobus vehiculumst commod. f. o,
'de priscar.I. 35.ex contrario . de acquIren posse inclusio unius erit necessaria iterius excluso, l. Praetor ait, . de IMMc. t. I rabunus, S de tin men mitis. ubi
Salae. Cr Cuman.cas nonne de praescrip io. Quamobrem quatenus admittitur, seu lo immittitur in quota institutus,c a tenus excluditur institutus uniuersaliter' An autem instituto in quota competat hoc te medium, de pio Qua portione Menoeb. de adipis. remeae q. num. II q. Achiil. Personal. de adipisci num. 18 a. ct nos alibi tu δexplicabimus,
dii r Declaranda lisc dc terminatio,vi quatenu t in quota institutus est legitimus c5
tradictor aduersus institutum uniuersaliter,no sit eo modo, quo estus uniuersaliter in alio testamento institutus,ut nimirum impediat viam executivam, sitquc in causa, ut ordinarie aratur, sed uterque in sua parte executive immittatur , di ratio diascriminis est, quia primo casu respectu eiusdem rei allegant utraeque partes parern ita titulum,hic vero respectu rerum diuersarum, t cum enim generi per speciem derogetur, cap. neri per speciem extra de re νι iuri Constat institutionem in quota excludere uniuersaliter institutum a tanta portione, Unde si unus institutus in te tia alter dicitur tantum in duabus tertij si quale cum non concurrant pari titulo respc ictu eiusdem rei, no se mutuo pellent prout facerent .si ambo uniuersaliter diuersis testamentis instituti,hinc sequitur n5 proprie hic contradictores appellari quia nemo alterum impedit respectu eius partis, in qua vocatus,sed ambo pro sua portione remedium intentantes, ambo consequuntur,quod si vel institutus in quota , puta tertia, vellet praetendere immissionem in tota , quia non cst vocatus in tota , , frustra c5tenderet,non enim solum ad initantiam contradicentis, sid & ex solo officio Iudicis qui eatenus debet immittere, quatenus in lectura testamenti appa-ΣI3 ret vocatum, ' quod intellisendum toto testamento inspccto adlin rixile. . de et rq legis. ct sic inspecta aliorum institutione 2 1 tanquam ius non habet sc sic t reiici cadus, cap. ad primam extra de o c. Vicar. Gι Inneo facis cap. aminata extra de rudua. res aliena de rei vendie. Anchis .cons. 297. num. 6. or alia fum c μ ia ta iΠhac quaen.num. Iqq. Lodem ni do dicendum de nstituto univcrsalit Cr , cum Cnim ex icet uia testamenti apparcat institutionem illius locum tantum in parte habet e,est quoque eo in modo a iudice eX Oricio reuelandus respectu illius partis, ad quam ius non habet Hoc tamen in Pire que ost intelligendum iure accrescendi circumscripto,hoc est II F non datis illis cnsibos, in qu busci est lucus, i Institutus enim uniuei saliter instituto in rc panicia ari im quota non adeunte, per ius acciescendi in totum fit hae. aio ies, i quenta di dum vitavi institutus in quota,vel etiam in te singulari,vel nullo alio in uirum, Me instituto non adeunte, ic tam consequitur haei editatem, L. i. g.si iis, I rea insut .l-qVoties, si duo, M alterauco I. Titius .eo .lsi qui
faee et Igara Iub Iu. Vnde talibus casibus cucnientibus, non ei uni partes Iudicis ita re a luuicio rc spectu pariis non expiessae, cum perius accrescendi petens im- insitioncm, in eam quoque optimum ius dicatur habere. Declaratur secundo, ut si forte tunc, cum unus erat modo dicto in aliquq parte, contia dictor, ita ut alter non tuisset in tota haeredita te immittendus, si tamen obtiar 7 nuerit mandatum pro tota, t illud in totum sit nullum, ct reuocandum ad tradita
100쪽
. Faventina bonorum I. Iunii is88oram Card. Plato, vitalis decisiones rese runtur , o in una Romana dolj I S. Decembr/ι 16oq. coram Archiepiscopo Bonon. ubi complures alia allegantur .
2 18 Inatitutus in re certa cum facultate capiendi propria auctoritate, est legitimus contradictor.
2I' Intellige ut non solum impediat aduersarium in ea re immitti , sed ipse summariam immissonem ob
aro Institutus in re certa sine faculi te capiendi propria auctoritate , non Hi legitimus contradictor aduersus uniuersaliter institutum.
Vuando mense eodem testamento, sist simili titulo inHitutiovis, Dis i men in re aliqua si mulari institutus, puta
infundo Titiano. IN huiusnodi quoque articulo spectant ad hunc locum tractare , An respectu eius rei solius, in qua fuit institutus, sit legitimus contradictor, ita ut petendo, ct obtinendo immissionem,excludat haeredem uniuersalem, quominus in hac re im
Pendet eius determinatio a determinatione nunquid ita instituto competat legis nostrae, remedium, si enim competet, erit contradictor, & aduersarium eXctu γλῖdet; sin minus, non erit contradictor. t Quia igitur instituto in re certa cum facultate capiendi propria auctoritate competit legis titistrae beneficium; instituto Vero sine hac facultate no competit ad radi a per Menoch. de Misis. remed. q.nu mero iis . & nos alibi late explicabimus, consequens est, ut institutus in re certa a I9 cum facultate capiendi propria auctoritate, legitimus sit contradi or , t non soluad excludendum aduersarium a posterione eiusdem rei,sed etiam iuste agat ad obtinendam summariam immissionem in ea iuxta ea, quae notauimus in superiori artia a culo, quae optime hic faciunt i Institutus vero sine n ac facultate non est legitimus contradictor,cum enim de eo agamus contradictore,qui per accidens contradicit, aeque primo petendo immissionem, hic vero non aeque primo immissionem petat , indubitatum est huius generis contradictorem non esse, An vero recte per modum exceptionis contradicat, infra spo loco explicabimus . videlicet quamone Io. a m. i. ubi agemui hcti coimnisiario in re certa incato, qui non videtur ab haerede in re certa instituto differre, quando talis haeres non habet facultatem capiendi
Noni Articuli. 21I Sub tutias Hre te non est legitimus contradictor aduersus in fi- tutum, quando nihil obiicit, quod sit eius iuris exclusum. 122 Substitutus mulariter, i litutione non deficiente, non admistim r. 2x3 Substitutus obiiciens aliquid instia