Marcelli Megalii Squillacensis clerici regularis ... Praxis criminalis canonica pro foro ecclesiastico regularis, ac seculari. In qua tractatur breuiter modus procedendi in causis criminalib. ut acta iudiciaria ualide, iusteque fiant

발행: 1638년

분량: 598페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

aeeusatoris esse in scriptis porrige dum. Hacq; dicat

esse veram , & communem opinionem Carcin. Alex. in d .c.Accusatorum col. 6. In vers. ponitur etiaa. q. 8. tamen Salycet. in I.

sat. dicit, necessarium non esse, ut libellus accusationis cu inscriptione, id est in scriptis redactiis, Iudici tradatur; sed in eius esse potestate libellum, vel cuinscriptione Iudici trade. re , vel querelam verbalem apud Iudicis acta deponere, & Tabellio, siue Actuarius apud acta iudiciaria in scriptis redigat,itixta formam l. libellorum ff. de accusat. & l. in causis iuncta glos. in vers. tepusq; C. eod. Quam Salyc. do.

testatur Clarus in d. g. si .

q. II. nu. 7. in s. fuitq; sen. tentia glos. f. per illu te κ. in I. si quis C. cod. S ut ad uertit Sa lycet. in d. l. in

causis nu. I9. C. de accu-iat. no refert, an accusator

concipiat libellum in per

sona prima, vel tertia, du- modo de seipso loquatur, ut notat glos.in d. l.libello rum in veta Lucius ff. de

accusat.

Sive autem libellus ab

accusatore in scriptis tradatur,sue verbalem querelam faciat,& ab Actuario in scriptis apud acia. Curiae redigatur, eX pIU-xime citatis iuribus, libellus, vel querela accusatio. nis debet cotinere diem, men scin , ct annum, quo porrigitur accusatio, nomen accusatoris, & accusati, delictum in specie,seu

indiuiduo, de quo accusatio fit, ac locum, & tem pus , quod elletum commissum fuisse dicitur;&in . percussionibus , seu vulneribus eκ pik ada est pars

corporis pCrcussa,vel viii. nerata, ut per Salycet. in is d. l. in causis nu .ao C. de

acciuat. Dcbetq; ipsi met accusator libellum, quem porrigit, vel quere Iam in

182쪽

16r Praxis crimin. canon. subscribere; vel illus pro Teo,si ipse scribere nesciat, ut in d. l. libellorum S. ite subscribere: quando autualius pro eo subscribit,re ceptissima est apud omnes consuetudo,ut ipse literas nesciens in eadem subscriptione signu crucis faciat propria manu. qomnia si omittantur, nullam esse ipso iure accusationis querelam, etiam si Pars non Opponat, dicit Clar. & testatur de com- S

quoad locum dicit Salyc.

in d. l in causis nu. I 3. esse necessariti, per leges, qua Scitat, ut apponatur Dioecesis, Ciuitas, aut Villa, in qua delictum fuit com- missum, ac locus particularis Di qce sis, Ciuitatis, vel Villae, demonstratus saltem per duos cosines, nisi locus sit, ita certus, ut alia demonstratione non

indigeat; & hoc maxime quando delictum in aliquo loco commissum est magis punibile.

Quia autem per dictam

l. libellorum in prin. etiam Contules in praedicta acincusatione scribendi sunt,& quia loco Consul um Imperator successit, nomeImperatoris in illa scribe-

dum esse, nonnulli Doctores existimaru t. At Sa Iyc. in d. l. in causis num. 3. infin. hoc non esse in usu as. firmat , &idem multos Doctores dicere testatur

Dubium etiam mouet Salyc. in d. l. in causis n. S. an dies commissi criminis in libello, siue in querela sit apponendus: Et quamuis glos. in ver. Tempusq; in d. l. in causis C. de accusat. dicat, non esse apponendum diem commic , si criminis, sed annum, &diem dati libelli per d. l.libellorum in princ. ubi demense, &loco delicti est

183쪽

Marcelli Megal. Cap. X. I 63

do delictum non est uniformiter punibile; nempe quia delictum ratione alicuius statuti magis punitur,si sit commisium in die scito, quam in die non festo S magis si sit commissum de nocte, quam dα die, tunc diem, & horam , ac eius qualitates apponendas esse dicit, ut alias dicitur in l. I. g. ex incedio 1Lde incend. ruin.& naufr. Et quamuis Bart. ini. qui reus n. I o. ff. de pubi. iudie. & in l. arbitraria g.

si quis Ephesi nu. 6. ff. de

eo, quod certo loco, & ind. l. libellorum in prin. nu.

I 3. teneat, posse reum petere se certificari de die criminis commissi, ut suas defensiones facere possit, volendo sorte probare,ea Idie non fuisse in loco comissi desieti, sed in alio loco remoto, Sin tali casu debere Iudicem actorem cogere ad exprimendum diem ,& hanc esse com-nclinem Doctorum sententiam testatur post DO-ctores,quos citat Clar. in

etsi tunc teneatur accusator certum diem delicti explicare, tamen probare non obligatur, tali die crumen commissum fuisse,c si per d. l. libellorum ad hoc no teneatur; omnesq;hoc fateri dicit Clar.supra post

Bertran. in cons. I 6. nu. 2. lib. o. Nec tenetur accus 2-tor diem exprimere , nisi tempore defensionum dicit Clar. supra, & dicere posse affrmat se non rein cordari de die, &esseexcusandum, & hanc cominmunem esse sententiam dicit, dummodo, ut ipse addit, accusator hoc assim

maret cum iuramento.

o Vt autem accusatio Iegitime fiat non est praediactis qualitatibus in exte riori foro addenda qualiatas, ut teneatur accusans reum praemonere, prout tenet S Ot.de rat. egen.&dete. secre. memb. a. q. . conci nam cum accusa-X a tio

184쪽

164 Praxis crimin. canon.

tio fiat ad vindictam publicam , finis eius non est rei emendatio, ob quam facienda est praemonitio, sed punitio , quae non rC-quirit praemonitionem. Et ita probatur ex cap. qualiter, & quando it 2. de ac .ctriat. ubi dicitur, quod sicut acculationem legitima debet praecedere inscriptio icilicet iuxta ea quae dixi supra in nu. 6. I. de 6. sic, & denunciationem charitativa monitio,& inquisitionem clam O- rosa insinuatio . Tenetq; hanc sentetiam Paludan. in q. dist. I9. q. q. Angel.

veri Accusation. I. Tabie. eod. ver. nil. 2. Nauar. in c. inter verba I I. q. 3. concl. 6. coroll. 6 I .nu. 6 2.& alij communiter , ut dixtin meo Prompr. ver. Accusatio num. q.& est de mente Diui Thomae in a. a. q. 3 3. ar. 7. ad 3. ii Est tamen sententi haec limitanda , ut non procedat in foro conscie-tiae, in casu, quo accusatiotatum est licita, & permissa ob priuatum commodum, sed latum Odo, quando est praecepta, hoc est tunc tantum, quado quis de delicto aliquo accusare obligatur ob publicum bonum, nam quando accusatio est tantum licita,& pet missa, non autem praecepta, si per secreta admonitionem potest

quis satisfactionem sibi

debitam sperate, nec imminet ex dilatione punitionis illius delicti damnucom munitatis,ex chai ita te quis tenetur monitionem praemittere. Nam cum tunc proprio damno

Guiari, α fama proximi

per hanc praemonitionem saluari possit; erit haec monitio omnino praemitten- '

da; cum tunc cesset finis accusationis, qui est propriae iniuriae,& honoris satisfactio. At quando accusatio est prςcepta,&debita; quod tunc solum est

quando bonum commuisne hoc exigit; tu ac non

habet

185쪽

habet locum secretae admonitionis pr missio; quia

tunc frater non peccat lute tantum, & finis accusationis est punitio talis delicti ob bonum publicum;

ut post Caiet. in a. a . 33. art. 7.dixi in meo Promptive r. admonitio num . . &est de mente D. Tho m. ind.ar. 7. ad 3. a Nec vi accusatio legi time fiat, necessarium est, Vt accusator expresse se

obliget ad poenam tali O-nis, se ad illam subscribendo, non solu m quia de iure ciuili in desuetudinem ab ijt poena talionis,&sublata per consuetudinem

sit,ut dicit Clar. in d. q. 12.nti. I7. in fi . & penitus ab aula illam recessisse dicit in q. 8 I. num. 3. sed etiam, quia ipsa etiam solemnitas subscriptionis percosuetudinem sublata est, ut testatur ipse Clar. post Ioa. Andream, Barr. Felin. Salycet. Aretin. & alios,

quos citat in d. q. II. n. II.

di post Assiit.& alios, quos

citat in d. q. 8 I. nu. 3.Τhmetiam quia, ut dicit ipleta,

Clarus in d. q. I 2. num. I R. in ver de iure autem,talis

solemnitas iubscriptionis numquam fuit necessaria; nam etsi expresse no fiat, subintelligitur ex iurisdispositione, iuxta glos fin.

in fi. d. l. in causis C. de accus Ideoq. etiam cessantepi ardi ista consuetudine, si omissa esset, no vitiaretur accii satio, secundum communem DD. sententiam, de qua testatur Card. Alexandr. in d. c. accusatorum 2. q. 8. col. 3. in fi . ac Folle. in praei. crim. canon. fol. O. num. O. relato a Clar. in d. num. I 8.

3 Et quamuis Clar.in d.

q. I a. nu. I 8. dicat, quod

de iure Canonico adhuc necessalia est talis inscriptio , ct reserat Cardin. Alexand.dicentem, quod ita quotidie seruatur,& illam esse in usu de iure Canonico dicat Gigas in tradi.de crim .lsi ς Maiest. q. I .in fine in nu.7. tamen Folin

186쪽

Folle r. in sua prax. crim. in priuatis sLad Turpilian

Canon .in ver. Accusatio- & per glos. In cap.tuar in ne porrecta num. o.rela- ver. effectum de procuratus a Baiardo ad Clar. in tor.&placet mihi liqc se- d. q.8 I. nu. q. dicit, quod tentia, ne praetextu dicta

nunquam vidit facere di- cosuetudinis Iudices hoc clam subscriptionem, & delictum impunitum re- quod in plerisque Curijs linquant, non solum per Episcopalibus sunt Syno dicta supra in Prooemiodales Costitutiones super huius opusculi, sed etiam hoc prouidentes, & Cu- quia ille, qui mase accusatriam Archiepiscopale tria peccat contra personam Neapolitanam habere accusati, & contra Rem- sextum Ritum in ordine, publicam, ut dicit D.Tho.

quo cauetur , Ut nemo in a. Σ.q. 68.a.q. ad a.di per ad accusandum admitim, quam poenam arbitrariatur, nisi se obliget ad cer- moderatur consuetudo,

tam poenam de proban- ct id, quod dicitur in cap. do;& Couar.qui fuit inm qui no probauerit a. q. 3.gnis Canonista,& Episco ac alia cosimilia iura,qua,

pus lib. a. var.resol. c.9. n. de poena talionis verba ,

1. indistincte dicit, hodie faciunt.

moribus receptum esse, I Arbitrariamque esse eam inscriptionem non , poenam Clericorum ca- esse necessariam, nec simi iuniose accusantiu osten. Ie iupplicium inseredum di in meo Prompt. in veri fore; Sed arbitrio Iudicis calumniatorum poenae n. puniendum esse,dicit, Ac - et .sed in nostra ReIigione cusatorem, qui in proba- calumniatores poena tatione criminis defecerit, lionis omnino sunt punie- per optimum tex. in c. su- di, cu in Cap. Gener.anni per his de accusat. ct in l. . I Sq.ta determinatumias

187쪽

st,temium t accusatoribus omnibvsse talionis cynam daturos, st quid falso auctii obiecissefuerit deprehensum.Et falsum obiecisse prςsumendus est etiam ille, qui accusatum crimenon probat,iuxta dicenda

insta in nu. I s.& 17. Praedictum autem nostrum decretum est registratum in 3. par. nostr. decretor. c. f. num. 3. Ad cuius tamen poenam euadendam scias, non esse necessariuvi ac cysator crimen probet per duos testes omni exceptione maiores, sed

suilacere, si illud probet i

per aliqua euidentia indicia, ut puta per fama G,

vel auditum a fide dignis, vel quid simile: & hac comunem esse sententiam

dicit Ab has, qui it Iam sequitur in consit. 78. nu. I. lib. I. de quae etiam post Coiradum,quem citat testatur Clar. in S. f. quaest.

I. par. Conflui. rubr. 23 num. I l.& Dia Z in Prict crim. Can.c. 9. post med in ver. quae sint, refert

Bart. in l. cum quidem g quod diciturnum.3. ff.de acquir. hered. dicentem, millies obtentum suisse, quod accusans aliquem de maleficio,de quo contra eum erat fama,non sit puniendus laquam falsus accusator . Et vide Menoch. de arbitr. iud. casu 3ai. ubi ponit decem caudas iustas, quibus praesumpta calumnia excusari potest.

Verum quia,etsi aliqua

ex dictis excusationibussissiciat ad excusandum reum a pςna calumniae,iani en non sunt cir ad excusandum ab expensis, in omni soro per accusatore debitis, secundum Abb.ind. cons. 78. num. I. Bos in titul.de Accusat. num. 28. Menoch. in d. casu 32 Ionum. 3 q. ct sequitur Baiar. ad Clar.in d. q.62.nu. 36.

Sed inter Regulares, etsi

188쪽

i63 ' Praxis crimin. canon.

condemnatio h e locum habere no possit, cum ob

votum Paupertatis ars habere non debeant, tamen

non ideo ipsi debent

omnem codem nationem euadere, sed iuxta vulgata regulam, non habeat

in aere, luant in corpore,in a aliquam competentem

penam corporalem de iustitia lunt a Iudice etia ex ossicio condemnandi, ne delictum eorum temeritatis, impunitum omnino remaneat. ob temeritatem enim ad expensas c6demn itur ut dicit Abb. ind. coni. 78. num. I .in fi. ille, qui delictum non probauit, & ob aliquam excusationem ex praedicitis ta- quam calumniator ad poenam talionis non damnatur, nempe quia, ut idem

Abbas dicit ibide, debuit

pri' discurrere, & periti Orcs consulere, an haberet probationes suffcientes ad probandum delictum,. de quo volebat accusare, & cum hoc no secerit, temerarie accusauit; id. n.t

mere fit,s fit per dolu, aut negligentiam, aut fatue, ut post glo.in c. I. g.si quis

autem vers. temerar. de sentent. excommvn. in Q dixi in me a 3. par. lib. q. c. 6.nu. I.¬at Frarc. nd. g.si quis autem n . Io.

I 6 Ut autem accusatio legitime, & sine peccato fiat in foro conscientiae tria esse necessaria d xi in

cusat, probari possit per

duos testes; nam cum per accusationem attendatur

punitio criminis, & illud puniri non possit, nisi per

duos, vel tres ic stes probatum fuerit, ut docet D.

qui de illo crimine accusat, quod per duos, vestres testes probare non potest, iniustitiam committit, veluti diκi in mea a. a.

lib. I. c. I. num. 2 I. vers. tu cautom. Peccatum autem

iniustitit ex genere suo est

189쪽

Marcelli Megal. Cap. X. 169

mortale. Secudum, necessarium est, ut faciat hoc sine ardore vindictae, sed zelo iustitiae , ut patet ex dictis supra in num. 3.Teriatium, ut delictum, de quo accusat, sit ab accusatovere commissum,alioquin accusans, non accusator, sed calumniator erit, ac iustitiet violator, veluti probatur ex cap. si quem, in sinit. a. q. 3.&l. I. Tad Se natusconsul. Turpil. etiam si quis accuset ob solum

bonum commune, nam

nullus debet alicui iniuste nocere , ut commune bonum promoueat, ut dicit D. Tho m. in a. a. q. 68.

ar. 3. alioquin iniuste agit . accusator contra eum qui accusatur, crimina falsa ei imponendo, quod est calumniari, ut D. Tho m. ibi. dem addit; calumniari a u. tem, siue in causa ciuili,si .ue in criminali ex natura sua esse peccatum mortale contra charitate, & co- Itra iustitiam proximi, dixi, in d. meo Prompt. in ver. calumnia num. II. In tellige tamen, dummodo quis non iusto errore du- ictus aliquem false accusauit ; nam si hoc fecit, iusto aliquo errore ductus, calumniam no commisit, ut probaui in d. ver. caluisnia num. a. illamq; commisisse pium itur, quoties quis accusationem in iudicio proposuit, & nota probauit, etiam si iurame- tum calumniae praestiterat tempore propositae accusationis , ut probaui in d. veta calumnia num. 3. sed illam commisisse non prς sumitur, qui per unum testem omni exceptione maiorem querelam iniudicio probauit,ut dixi in is

d. ver.calumnia nu. q. ubi

ad hoc duas limitationes addidi, & ibidem a nu. S. vs .ad io. alios casus inuenies, in quibus quis a calumni pr sumptione e X-cusatur.

7 Et aduerte, quod etsi

quis teneatur ea crimina acculare, quae vergent in

190쪽

iro Praxis crimin. canon. perniciem publica, utputa

cum peccatum alicuius vergit in multitudinis corruptelam corporalem, vel spiritualem, facere tamen hoc non obligatur, quando delictum luis cienter, hoc est, per duos testes probare non potest, quia in ullus tenetur ad intenta-dam accusationem, quamno post debito modo perficere,ut docet D. Thom.

q. . vers. his prς missis ; &alioquin calumniator erit dicendus; quia non solum dicitur calumniator ille qui accusat de salso crimine; sed etiam ille, qui accusat de occulto crimine, quod probare no potest; quia crimen, quod probari non potest, pro salso reputatur in iure, ut per Sol. ubi supra. Et uterq.peccat mortaliter. Et quoad accusantem de fallo crimine patet ex di ctis , & tradit

Nauar. in man. c. a I. n. 3 l.

Et quoad accusantem de

crimine occulto, quod legitime probare no potest, ex eo probatur, quod sic accusans conita eliarita. tem, & contra iustitiam peccat. Cotracharitatem quidem, quia nocet fratri

illum infamado in iudicio

sine necessitate, cum per talem accusationem, quae fit ob bonum publicum, tali publico bono nullum remedium adhiberi potest. Contra iustitiam vero ideo peccat, quia Occultus peccator adhuc ha het ius ad suu honorem,& famam, chm res sitae. creta, nec pro publico bono accusatio prodest, cum legitime probari non possit, & ita tenet Nau. i a

i8 Accusare , etsi omnibus concessum sit crimina publica ; ut dixi in d. meo

Io. & quae crimina dicantur publica, dixi in me a 3.

num. q. di quae de iuro

SEARCH

MENU NAVIGATION