장음표시 사용
271쪽
Myconium, qui mecum una aduectust, conueni. PAR. Perii. vovisse hunc dicam, si fatuus domum Rediisset unquam, ut me ambulando rumperet. pAM. Quid cessast PAR. quidvis dicam t an conueniam modo tPAM. Imo, quod constitui me hodie conuenturum
Non posse, ne me frustra illi expectet: vola. R. At non noui hominis faciem. PAM. at faciam ut
Magnus, rubicundus, Crispus, crassus, Caesius, Cadauerosa facie. PAR. dii illum perduint. Quid, si non venieti maneamne usque ad vesperumtPAM. Maneto: curre. PAR. non queo: ita desessu sum. PAM. Ille abiit. quid agam infelixi prorsus nescio ino pacto hoc celem, quod me orauit Myrrhina, Suae gnatae partum: nam me miseret mulieris. Quod potero faciam tamen, ut pietatem colam: N am me parenti potius, quam amori, obsequi Oportet, at at at. eccum Phidippum, & patrem Video : horsum pergunt. quid dicam haece , incer-
ACTUS III. SCENA V. LACHES, PHIDIPPUS , PAMPHILUS.
L. ix TiN' dudum, dixisse illam se expectare filium tPH. Factum. L. venisse aiunt: redeat. ΡA. quam causam dicam patri, Quamobrem non reducam, nescio. L. quem ego hic audiui loquitPA. Certum obfirmare est viam me, quam decreui persequi. L. Ipsus
272쪽
HECYRA.L. Ipsus est, de quo hoc agebam tecum. M. salue mi
L. Gnate mi, salve. PH. bene iactum te aduenisse Pamphile, Et adeo quod maxumum est, saluum atque validum.
L. Aduenis modo Z PA. admodum. L. cedo, quid rei quit Phania Consobrinus nosteri pA. sane hercle homo voluptati obsequens Fuit, dum vixit: dc qui sic sitiat, haud multum here
Sibi vero hanc laudem relinquunt: vixit, dum vixit i
L. Tum tu igitur nihil ad ulisti huc plus una sententiat p. Quidquid est id quod reliquit, profuit. L. imo obfuit :Nam illum vivom & saluom vellem. PH. impune omptare istuc licet. Ille reuiuiscet iam nunquam:& tamen, utrum malis , scio. L. Here Philumenam ad se accersi hic iussit. die iussisse te. p M. Noli sodere. iussi. L. sed eam iam remittet. ΡH. Qilicet. PA. Omnem rem scio, ut sit gesta. adueniens audiui
Istos invidos dii perdant, qui haec libenter nuntiant. PA. Ego me scio cauisse, ne ulla merito contumelia Fieri a vobis posset. idque si nunc memorare hic velim
Quam fideli animo & benigno in illam & clementi fili, Vere possim ; ni te ex ipsa id magi' velim resciscere:
273쪽
Namque eo pacto maxume apud te meo erit ingenio fides, Cum illa, quae nunc in me iniqua est, aequa de me dixerit. Neque mea culpa hoc discidium euenisse, id testor
Sed quando sese esse indignam deputat matri meae, Cui concedat, cuius mores toleret sua modestia; Neque alio pacto potest componi inter eas gratia; Segreganda aut mater a me est Phidippe, aut Philu
Nunc me pietas matris potius commodum saadet sequi. L. Pamphile, haud inuito ad aures sermo mihi acces.sit tuus, Cum te postputasse omnes res prae parente intellego. Verum vide, ne impulsus ira praue insistas Pamphile. ΡA. Quibus iris nunc in illam impulsus iniquae sim tQuae nunquam quidquam erga me commerita est pater, QDd nollem :& cipe, quod vellem, meritam scio. Amoque,& laudo, & vehementer desidero: Nam Hisse erga me miro ingenio, expertu' sum. Illique exopto , ut relliquam vitam exigat Cum eo viro, me qui sit fortunatior, ndoquidem illam a me distrahit necessitas. p H. Tibi in manu est, ne fiat. L. si fanus sies, Iube illam redire. ΡΑ. non est consilium pater: Matris servibo commodis. L. quo abist mane, Mane inquam: quo vadisi PH. quae haec pertinacia est 3 L. Dixin' Phidippellanc rem aegre laturum esse eum tQuamobrem te orasam, ut filiam remitteres. pH. Non credidi aedepol adeo inhumanum sore:
274쪽
HECYRA. 267 Ita nunc is sibi me supplicaturum putati
Si est , ut velit reducere uxorem, licet: Sin alio est animo, renumeret dotem huc, eat. L. Ecce autem, tu quoque proterve iracundus es. P H. Percontumax redisti huc nobis Pamphile. L. Decedet iam ira haec: etsi merito iratus est. P A. Quia paululum vobis accessit pecuniae, Sublati animi sunt. L. etiam mecum litigast PH. Deliberet, renuntietque hodie mihi,
Velitne, an non; ut alii, si huic non sit, siet. L. Phidippe, ades, audi paucis. abiit: quid mea tPostremo inter se transigant ipsi, ut lubet: Quando nec gnatus, neque hic mihi quidquam ob
Quae dico, parui pendunt. porto hoc iurgium ad Uxorem, cuius fiunt consilio omnia haec. Atque in eam hoc omne, quod mihi aegre est, euo
MYRRHINA, PHIDIPPUS. M. e Rii, quid agam i quo me vortam Z quid meol respondebo viro
Misera i nam audisse vocem pueri visu' est vagientis: Ita corripuit derepente tacitus sese ad filiam: Quod si resciverit peperisse , id qua causa clam habuiste me Dicam, nona depol scio. Sed ostium concrepuit: credo ipsum ad me exire: nulla sum. p. Uxor ubi me ad filiam ire sensit, se duxit foras. Atque eccam video. quid agis Myrrbinat heus, tibi
275쪽
Mi vir i p. vir ego tuus tin virum me, aut hominem adeo esse deputast Nam si utrumuis horum mulier unquam tibi visus fio
Non sic ludibrio tuis factis habitus essem. M. quibusῖ
Peperit filia Z hem, taces 8 ex quot M. istuc rogare aequom est patremi Perii: ex quo censes, nisi ex illo, cuidata est nuptum, obsecro tΡ. Credo: neque adeo arbitrari patris est aliter.sed de
miror, Quid sit, quamobrem tantopere hunc omneS nos Celare volueris Parciam ; praesertim cum & recte , & suo pepererit tempore. Adeone pervicaci este animo, ut puerum praeopta res perire, Ex quo inter nos scires posthac amicitiam fore firmiorem ,
Potius, quam esset cum illo nupta aduorsus animi lubidinem Tui'Ego etiam illorum esse hanc culpam credidi,quae te est penes. M. Misera sum. p. utinam sciam ita esse istuc. sed nunc mihi in mentem venit, De hac re quam locuta es olim, cum illum generum cepimus: Nam nuptam filiam negabas posse te pati tuam Cum eo qui meretrices amaret,qui pernoctaret foris. M. Quamuis causam hunc suspicari, quam ipsam veram, mavolo.
P. Multo prius scivi, quam tu, illum amicam habere Myrrhina.
276쪽
Verum id vitium ego nunquam decreui esse adolescentiae: Nam id omnibus innatum est. at pol iam aderit, se quoque etiam cum oderit. Sed ut olim te ostendisti eamdem esse, nihil cessasti usaque adhuC, Vt filiam ab eo abduceres, neu, quod ego egissem, esset ratum.
Id nunc res indicivin haec facit quo pacto iactum volueris. M. Adeon' me esse pervicacem censes cui mater siem, Ut eo essem animo, si ex usu esset nostro hoc matrimonium t
P. Tuia' prospicere, aut iudicare, nostram in rem quod sit, potest Audisti ex aliquo fortasse, qui vidisse eum diceret Exeuntem aut introeuntem ad amicam. quid tum postea, Si modeste ac raro hoc fecit Z nonne ea dissimulare
Magis humanum est, quam dare operam id scire, qui nos oderiti Nam si is posset ab ea sese derepente avellere,
Quicum tot consilesset annos ; non eum hominem ducerem, Nec virum fati' firmum gnatae. M.mitte adolescentem obsecro,
Et quae me peccasse ais. abi, solum Qtus conueni: R oga, velitne an non uxorem. si est, ut dicat velle se, Reade: sinest autem, ut nolit recte consului meae. P. Siquidem illle ipse non volt, & tu sensti esse in eo Myrrhina Peccatum aderam, cuius consilio ea par fuerat prospici.
277쪽
Quamobrem incendor ira, te esse ausam haec facere iniussu meo. Interdico, ne extulisse extra aedes puerum usquam velis.
Sed ego stultior, meis dictis parere hanc qui postule: Ibo intro, atque edicam seruis, ne quoquam esserri si
M. Nullam pol credo mulierem me miseriore vivere. Nam ut hic laturus hoc sit, si ipsam rem, ut siet, resciuerit, Non aepol clam me est; cum hoc, quod leuiu' est,tam animo iracundo tulit: Nec, qua via sententia eius mutari possit, scio. Hoc mi unum ex plurimis miseriis relliquom fuerat malum, Si, puerum ut tollam, cogit, cuius qui sit nescimus pater. Nam cum compressa est gnata, sorma in tenebris nosci non quita est:
Neque detractum ei tum quidquam est, qui post pos sit nosci, qui siet: Ipse eripuit vi, in digito quem habuit, virgini abiens
Simul vereor, Pamphilus ne orata nostra nequeat diutius Celare, cum sciet alienum puerum tolli pro suo.
SOSTRATA, PAMPHILUS. s. Q ΟΝ clam me est mi gnate, tibi me esse suspe-I ctam, uxorem tuam Propter meos mores hinc abiisse: etsi ea dissimulas sedulo.
278쪽
HECYRA. 27ΙVerum ita me dii ament, itaque obtingant ex te, quae
exopto mihi, ut Nunquam sciens comerui, merito ut caperet odium illam mei: Teque antequam me amare rebar, ei rei firmasti mdem: Nam mihi intus tuus pater narrauit modo, quo pacto me habueris Praepostam amori tuo. nunc tibi me certum es contra gratiam
Referre, ut apud me praemium esse positum pietati
Mi Pamphile, hoc ic vobis, meae commodum sa-mae arbitror: Ego rus abituram hinc cum tuo me esse certo decreui patre, Ne mea praesentia obstet, neu causa ulla restet relliqua,
Quin tua Philumena ad te redeat. P. quae quid istuc consili est 3Ithu' stultitia victa, ex urbe tu rus habitatum migrest Haud iacies: neque sinam, ut qui nobis mater maledictum velit, 'Mea pertinacia esse dicat factum, haud tua modestia. Tum, tuas amicas te, & cognatas deserere, Sc festos dies, Mea causa, nolo. s. nihil pol iam istaec res mihi voluptatis ferunt. Dum aetatis tempus tulit, perfuncta satis sum: satias
iam tenet Studiorum istorum: haec mihi nunc cura est maxuma, Vt ne Cui meae Longinquitas aetatis obstet, morteve exoptet meam.
279쪽
Hic video me esse inuisam immerito: tempus est con
cedere. Sic optume, Ut ego opinor, omnes causas praecidam omnibus,
Et me hac suspicione exoluam, dc illis morem ges
Sine me obsecro essugere, volgus quod male audit mulierum. p. Quam fortunatu reteris sum rebus, absque una hac Qret, Hanc matrem habens talem, illam autem uxorem. s. obsecro mi Pamphile, Non tute incommodam rem, ut quaeque est, in animum inducas pati, Si cetera sunt ita, ut tu vis, itaque ut esse ego illam existumo, Mi gnate, da veniam hanc mihi, reduc illam. p. vae misero mihi ls. Et mihi quidem: nam haec res non minus me male habet, quam te gnate mi.
ACTUS IV. SCENA III. LACHES, SOSTRATA, PAMPHILUS.
L. vEM cum istoc sermonem habueris, procul hinc stans accepi uxor: Istuc est sapere, qui, ubicumque opus sit, animum postis flectere, Quod faciundum sertasse sit postidea, hoc nunc si is
s. Fors pol seat. L. abi rus ergo hinc: ibi ego te, & tu
me lares. S. Spero mecastor. L. t ergo intro, & compone, quae tecum simul Feran-
280쪽
HECYRA. Ferantur. dixi. s. ita ut iubes, faciam. P. pater. L. Quid vis Pamphile Z p.abire hinc matremi minime. L. quid ita istuci P. quia De uxore incertus sum etiam , quid facturus siem. L. quid est 3 Quid vis nisi reducere t p. equidem cupio, & Vix contineo : sed Non minuam meum consilium. ex usu quod est, id
persequar. Credo, si non reducam, ea gratia concordes magi' re. L. Nescias. verum tua resert nihil, utrum illae secerint,
ando haec abierit: odiosa haec aeta'st adolescentulis: E medio aequom excedere est. postremo nos iam fabulae Sumu' Pamphile, senex, atque anus. Sed video Phidippum per tempus egredi. acceda
ACTUS IV. SCENA IV. ΡHIDIPPUS, LACHES, ΡΑMPHILUS.
isi quoque aedepol sum iratus, Philumena, I Graui ter quidem. nam hercle abs te iactum est turpiter: Etsi tibi causa est de hac re. mater te impulit:
Huic vero nulla est. L. Opportaliae te mihi
Phidippe in ipso tempore ostendis. PH. quid est ypΑ. .d re ondebo hist aut quo pacto hoc operiam tL. Dic filiae, rus concessuram hinc Sostratam: Ne revereatur,minus iam quo redeat domum. PH. ah,