F. Luysii Legionensis Augustiniani ... In Cantica canticorum Salomonis explanatio

발행: 1582년

분량: 728페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

391쪽

quo declinauit dilectus tuus, quaeremit, eum tecum.

mitti in eo quod ipsum cupere intelligit, profitetur: hancque illi gratiam, dcconcessionem sui rependit pro laudibus, quibus assecta est ab ipso. Itaque dicit. Tu me esse similem dixisti horto pulchre consito at is hortus,qualis qua- Iis es tuus est, tuisque usibus & utilitati patet. Itaque veni,& fructum laetitiae G eo tuo arbitratu carpe.Cui sponsus se venturum respondet,&quo significet sibi id magnae voluptati futurum,figura. & in eadem perstilens metophora, ea in horto effecturum se esse dicit, EXPLANATIO. at dilem smeus in hortum , suum. Sui copiam facit nul itatque spontum ipsa,& gratificariilli se velle, at l, sub-Υ a qua: i

392쪽

quae seno die ab ijs, qui ad epulas, qui

genii indulgendi causa in hortos conti munt fieri saepe solent.Cen inquit,id est, entiam in hortum meum, mesui myrrham meam.Nam solent agricolla in hortis pri mum aliquid rustici operis facere: dein- J de vino, atque epulis dare operam. - de addidit. Comedisanum cum melle meo, bibi Ἱ-um cum Lae meo. Eis enim cibis pastores ili agricolae plurimum Vtutur. Comedite amici, bibite, oe inebriamini ri mi. Imitatio est sermonis mero ce tantium conuiuarum,&mutuo sibi pro Pnantium. Quamquam inest ellypsis ilquaedam in oratione hac, plene enim & integre diceretur: nec solum ipse venia, sed socios etiam plures mecum ducam,

participes cssiciam dicamque illis,come dite amici,& inebriamini charissimi. οdormio,s cor meum igilat. Iam ab alio a principio noua amoris instituit argume ta. Nam quasi iam discessisset sponsus,

atque eo se contulisset, quo se iturum qi

cubat,

393쪽

. QVINT ebat, sic nunc fingitur sponsa , cum ad multam noctem viselasi et expectando illum,iam prope desperans reditum, d cubituitas te, & postea eXperrecta, quid

sibi decubanti,& dormienti acciderit,

ille dum iterum redit, retulisse. Ego , im i quit ormio. Id est, dum absentem illum ad multam noctem eXpecto me oppreLst mnus. At quamuis dormie a,cor vigilabat meum,cura videlicet, & aegritudipe de viri mei absentia sollicitum. Nam simulatque illo redeunte,&ianua' impellente crepuere fores excitata somnosum,eum que dicentem audiui. Aperi mihi soror mei mica mea, columba mea, maculata mea. Quia Verosimile erat

sponsam,quod se delusisset sposus suus, .ct noctu solam reliquisset, iratam esse: idcirco adueniens sponsus placare illius

animum, atque lenire indignatione conatur mollissimis illis verbis: quibus simul vlianuam aperiat, ipsam rogat , simul machinas , dc quasi tormenta quae- 'dam adhibe bladissimae orationis,quo

ue ad

394쪽

IN CAPUT ad illius subiratum animum penetrare polsit,ipsamque lenire. Hanc enim Vim habent appellationes isti blandae, soror mea,columba mea i militerque quod sequitur. usa caput meum plenμm est rore, cincinni mei guttis noctium. Nam qui inter se amant, & ob aliquam leuiorem causa dissident inter se, tum facillime ingratiam mutuo redeupt, sibique inuicem placantur,ciam'aduersi aut molesti aliquid alteri eoru accidit. Amor enim rei amatae incommodo,atque detrimento perspecto maiorem in modum accensas, omnem dissidij memoriam oblite- rat. Atque haec sponsus: cui sponsare--spondisse fertur plane ex ingenio Deo

narum. Impedes meos, quomodo inquinabo illos,exui me tunica mea,quomodo induar

illa: Est namque proprius, foeminarum

cum rogantur,inepta quaedam causificari,& ea se nolle fingere, quae maxime dc ardentissime cupiunt. Exui me, inquit, tunica mea. Atqui dudum tui viri via

dendi desiderio, heso bonsa flagrabas,

395쪽

viper nives ipsum , perque medios ignes sequutura Viderere. Sed,ut diui, eis mineusseruatur & eXprimitur mos. La

s pedes meos. Nam Geminae lautae cubi tum ire solent. Quomodo inquinaboi οις Qualita mollities' Quantasceminei moris expressio Quantaque signincatio in se dignationis propter sponsii morana conceptae Quamque etiam urbane, & ex malorum consuetudine apte sua spon saindignationem ulciscitui Nam quod

Re inde est ac si diceret. Atqui pernocta

396쪽

N ae AP sunt, scera niea. Nam dum illa cuncta, tu posias*otie impatiens immis a ma inu qua p aiebatinter fores aditus, fingi, a

turnesulum interius aditum amouere voliuise quod illa ut animaduertit, om- unici in tutione& c4usificatione deposi- ta eo iliens te se, ac vehemepter pertur'

bala,quod ab amore ipso accusari se, dc redargui de iuperiore cunctatione sei tiebat, res aperuiue dicitur. Dilectusue mi is καί msuam et omnem Sc si cet,perid foramen, qu o clauis immittita ra itur nam id significat Hebraicum vnri . Hahur,quo inteligedum est, digitos im- misisse sponsum dici, quo ianuam ape- riret Nam credibile et idque vel ex hoc loco satis potest intelligi Hebneos in oc cludendis foribus Vti solitos fuisse, eo sera genere, quo Arabes Isisaelitae apud nosmebantur. Quod erat huiusmodi. Ab interiori ianuae parte pestilum indi- tu II erat foribus ligneum, cauea item 4 ligne inclusum, si perne sidentatu ser- rae instar in hos cleates ab exteriori ia-

397쪽

. QVINTI M. 17'nuae parte immissa clauis ferrea incides, trudebat ipsam , tum dextrorsum, tum sinistr sum prout usus poscebat , quoad vel occlusura 1nsereret illud annulo, item lagneo, qui alteri E foribus inerat, Vela clusura e lineret atque retraheret. Qui intra domum erant,id pestilum nulla Gue, sed sola manu tractu facile, aut

inserebant annulo, aut retrahebant ab eo qui eXtra Vero , claue quidem plurimum VtCbantur, tamen interdia & ipsi, eodem quo clauis immittenda erat 1mmissis digitis nam erat id amplum foramen proportione ipsius clauis,quς item erat oblonga,atque crassa ianuam recludebant,idque cum faciebant id est,cum m anu citra clauem fores aperiebant, pa' triaillorum lingua Taltior vocabant,ab Hebneo Hahur , non multum dissimili cernam claue ianuam recludere aliter illis, scilicdt,Iaphta ominatur.Hoc igi tur foramine immisis se manum sponsus

dicitur,eoque immittente manu Venter, inquit lonia mens contremuit. Ac si

398쪽

dicatJpsum vividi manu retrahere conantem ostij pesulum venter meus; id

est,uiscera mea contremuerunt, hoc est, commota in me sunt. Ventrem autem,& vas cera cum nominat,eos animi mO-

ius,Hebraico loquendi more significat, 'quorum in visceribus sedes sunt, ut amorem dc misericordiam . Qui loquendi mos haud est shs linguis ignotus: nam ct Graeci ααλὰχ, i ια. pro hiisereri diciat. Et ille. Graue Pelidae stomachum, pro implacabili ira posuit.Igitur sponsa amore simul & pudore, atque miseric6rdia, ut praefestinantem vidit' sponsum correpta,toto pectore aestuare coepit. dia dctu=n eius. Vel vilia Hebraeo lehitur. Super es,id est,eius gratia atq; causa coire inuid venter meus id est cotremui quod illu sessunt atq; imbri imadidia staretinae fores voluissem, du pedem ipsa extra lectum esserre recti .Quam autem Vehemes ea perturbatio fuerit spois, cx verbo Hebraeo Cn Hamu intelli thur, pro quo Latinuo interpres posuit commota

399쪽

17 sunt Na id infremere proprie significat, de de mari irato, & procelloso literate dicitur: idque ad se transtulit sponsa, quo significaret quibus ipsa fluctibus amoris atque pudoris agitata fuisset, quasi diceret. Amorem & vires amoris omnes,

vitaliaque adeo cuncta intra ips in motus horribiles commouisse piamq; quo damodo incusasse graui fremitu: quod propter mollitudinem, & desidiam sua permi sit virum suum noctu sub dio

manere quitur. Suirexi taperirem dili

digiti mei pleni myrrha probatisma. Ex consequentibus d quod antecesiit, declarat. Manus sponse stillauerunt myrram igitur myrrhae plenum vasculu s cum tulerat , quo venientem sponsepa perfunderet,atque oblectaret .idque fecerat non solii iuxta morem gentis suae, sed etiam iuxta amantium foeminarum . consuetudinem solent enim illa huiusmodi liquidis odoribus imbuere, atque Dei fundere amatores seos . . At tulit

400쪽

myrrhae plenum vasculum, eo ut suum spons una eXciperet introeuntem , atque

perfunderet sed dum festinat, neque s lis sibi prae amore, atque pudore collat, vase est Eho,myrrhaque per manus cofusa cum ipsa se digitosque suos, tum pestilum ostii cui manus admouebat, Inse-cit. Vnde sequitur Peimum osti, meia sta- cet myrrha imbui, non solum mainus. Nam orationem sic essedistinguendam ex Hebraeo constat, in quo ad verbum scribituri IIaxius meae litauerunt 'ha, digiti mei myrrham , transeuntem sum per manubriapes uli. Dicitur autem myrrha transiens, vel quod estusa, qu modo dictum est , ad pestilum quoque peruenerit, vel, quod magis probo,quodque est sequutus.Hieronymus, quod optima atque probatissima esset. Nam verbum. Hober, det moneta dictum, Hebrius probatam monetam si- tignificat.Sequitur. Aperui dile ro meo, atilis declinauerat,atque transierat. Par videlicet pari. nima mea liques ta est, γt dile-

SEARCH

MENU NAVIGATION