장음표시 사용
571쪽
rur, repressique Anthemii viribus dicuntur. coactias tamen Imperator consueta munera largiri, pacis obside Theodem iti filio Theodirico , qui Italiae postea rex suit, a Gothis dato , sub annum, ut e
Theoderici aetate, quam Iornandes notat, coniicio, CD LXII. 1 3. Hos TILE sic. H. DRACONEsJ Non qudd dracones in te Romana signa non fuerint: sed qubdeorum proprium ac princeps aquila. Nam ut primum signum. Vegetio Renato teste, totius legi cnis aquila : sic dracones singularum cohortium. Atque ut in castra aquilifer, qui aquilam portabat, sic draconarii, qui dracones. The
Prudentius de militibus qui Christiani fiebant: Caesaris vexilla linquunt, eligunt signum crucis, Proque ventosis draconum quae gerebant palliis , Proferunt insigne lignum quod draconem Abdidit. Sidonius ipse in Panegyrico Maioriani
Discurrit per utramque aciem, Romanam de Vandalicam. 6. BELLI MAGIs ACTA R E V o L v o J Hunnici belli, qiroc Anthemio duce aduersus Hormidacem ad Serdicam in Dacia gesturi est, memoria omnis apud alios auctores interiit. Falluntur enim, queum Carolo Sigonio bHium hoc esse putant, in quo Aria egissus Magister militum cum Attila pugnans in Dacia ripense occisus est, vMarcellinus Comes, de Iornandes narrant. Quis non videt de bellchic agi, in quo dux hostium Hormidac non Attila, Magister militiata Anthemius, non Arnegistus 3 Discrepant etiam tempora. Nam Arne, fissus Theodosio vivente occubuit, Calle pio & Ardabure Consuli us: Anthemius vero Leone, ut dictum est, regnante haec gessit. U. AL Bus HYPER BOREIs J Comparanda haec Hunnorum prosopographia cum iis quae de illius gentis origine, forma, moribusque scribunt Marcellinus lib. xxx. Zolimus lib. I. . & omnium accuratis
smE Iornandes ex Prisco rhetore , Theodosij ad Attilam legato. Pleraque enim sunt Sidoni j verbis simillima.
s. CORN. TERGO GENs ALT. FERTUR, HAEC HABITAT. JPessim ε antea vulgati. Sed de huius loci emendatione iam monui ad epigramma xciv. Ennodij. Aliae, inquit, gentes equis subinde uti s lent, haec in illis habitat. Adeo enim in equis assidui erant Hunni, ut pedites nunquam cernerentur. Zosimus supra: em HI ἱ-ὸν η δα- verit Amr. Marcellinus: Equis prope a xi funguntur muneribus consuetis. In ipsis quiuis in hac natione pernox ct perditu emit στendit, cibumque pumit 2 potum: ct inclinat tu ceruici angusta iumenti in altum soporem ad usique varietatem effunditur somniorumani. P DAc IcA RURA J Belli aream in Dacia fuisse ostendit aff
572쪽
Serdicam urbem, quam a Barbaris occupatam obsidione cinxit Anthemius. Serdicam Eusebius in Chronico, Itineraria, & Synodi Nicaenae subscriptiones, Daciae urbem cum Sidonio faciunt: Socrates,& Hermias Sozomeni, ubi de Synodo Serdicensi agunt, Illyrices Pt Iemaeus Thraciae. qubetiam spectat & vetus inscriptio, in qua Diogenes miles natione Thrax, ciuitate Serdica. Quae quidem vera sunt omnia. quia Dacia magni Illyrici pars fuit, ut dicetur ad Panegyri
cum Maioriani. unde de Serdicam Theodoretus sino: in vocat Δα- πια δε IubeoA. Daciae rursum attributa fuit ora Thraciae, qua Serdica olim continebatur. Duplex enim fuit Dacia Prouincia. Vetus Traiani, trans Istrum: altera Aureliani, quam priore amissa reuocatis cis
Istrum militibus, in utriusque Moesiae de Thraciae finibus constituit. quae sola deinceps appellata est Dacia. Sed hanc porro in duas diuisam ex Imper ij Notitia liquet. Ripensem, quae per Praesidem regebatur : de Mediterraneam, in qua Serdica, quae per Consularem. Paulinus de obitu Nicetae : Et Geta currunt, ct unerque Dacus. Qui colit terrae medio, ves isse Diuitis multo boue pelleatus Accola ripa.SOCIVS Mox PRODITOR J De transfuga socio Anthem ij, ati . qui ad Hunnos in ipsa pugna defecit, in tanta illius aetatis scriptorum paucitate nihil habemus. Ex sidonio constat, ab ipsis Barbaris ex pacis foedere caesum isse. Ideo enim cum Annibale confert, qui Romanis a Prusia rege dedendus erat, nisi veneno stipsi cium anteuertisset.
NuNC AD Es 5 PAEAN J Pars altera Panegyrici quae imperii 307α
auspicia continet, quam poetico genio pertractat. Fingit enim , mortuo Seuero Italiam, clini Principe careret, ad Tiberis fontes venisse, ac rogasse uti Romae persuadeat, ut ad Auroram pergat, Principem que ab ea petat. Auroram vero Anthemium Romae precibus concessiise. Itaque horum omnium personas & congressus poetico moret-
describit. N AT v RAE LEGE SEVERusi Libius Seuerus sc enim vocant
veteres nummi) post caedem Maioriani , Ricimeris opera imperium tenuit ex A. D. XIII. Kalend. Decemb. CD Lx I. deinde quarto post anno eiusdem, ut fama erat, Ricimeris dolo extinctus cst xv m. Κalend. Septemb. Cassiodorus: Herminerico ta' FUI o Coss. His Consulibus, ut dicitur, Ricimeris fraude Seuerus Romae in palatio veneno peremptus est. Alii sua morte lanctum tradunt, ut Paulus Diaconus. lib. v i. Quod Sidonius quoque intelligi voluit, cum naturae leget mortuum ait. siue quod ita crederet, ii ue vr Ricimerem Anthemii generum ab ea nota vindicaret Incidimus in breuem Indiculum, Iustiniani temporibus scriptum, in quo Principes omnes ab Augusto vot annis regnarint, ubi ,& quo genere icthi perierint, rauci. -
573쪽
plicatur. De Seuero autem sic habet: Seueras Roma ἰmperauli annis 1 iurue religiose visens decessit. 3 7. AxE MEO NATVM J Duplex causa, cur Principem ab oriem posci velit. Vna, quod breui atque inauspicato regno usi sint indigenomnes, qui superioribus annis resnarant, Maximus, Avitus , Malcrianus, &Seuerus. Altera, quod Ricimer, qui post Seueri obit ut per interregnum Rempub. moderabatur, Genserico solus resister non possit. Quare maturandum, ut illinc Imperator renuntietur, qvdiu & feliciter regnet Vandalosque coerceat. HINC VAND ALvs Hos Tis J Gensericus ex quo Carthaginem cepit, sed post excessiani praecipue Valentiniani, utriusque imperij prouincias adsiduis incursionibus populari non desiit, tanta sufiducia, ut interrogante aliquando nauclero, ecqub vela dari iube ret, respondisse seratur, Q. O DEUS IMPvLERIT. EI quo ni mirum patet, cur pirata vagus Sidonio dicatur, & hostis repentinie Theodorico regi apud Senatorem i. Variar. iv. & repentinus eius in cursus, er fortuita depradatio, cunctis littoribus formidanda , Noueli: Valentiniani, quae est xx. inter Theodosianas. Quia igitur praeter morem est, ut ab Africa irruant Scythae, hoc est Vandali de Alani, quos alibi Caucasigenas vocat, hinc est quod ait,
Torrida Guicaseos infers mihi Byrsa furore Et Carmine x xui. eadem antithes, Genseri cum ipsum dixi e
Africana staris Tanaiticum rebel m.
3sa. IN vi c T Vs Rici MER J Qubd Ricimerem laudat Sidonius, Anthem ij, qui generum illum adsciuerat, gratiae imputandum est. Alioqui parum causae habuit, cur hominem amaret, a quo Auitum socerum purpura exutum meminerat. Erat is Patricius & Magister militum. vir, ut Iornandes scribit, egregius, & in re bellica tum prope singularis. sed qui nimia potentia barbaro ingenio abusus est. Nam non solum Auitum imperio deiecit; sed Maiorianum occidit, & Seuerum, si vera fuit fama, clam sustulit. Anthemium quoque socerum ipsum bello adortus Roma capta necauit. nondum scilicet a Principum sanguine destiturus, nis quadragesimo ipse post soceri necem dieinteriisset. Mixtum illi genus, sed regium utrinque, patre Sueuo, matre Gotha, Valliae regis filia : eoque nobilior quam Gensericus, qui Gundegi scio quidemsege, sed matre serua spurius natus est. 363. AVVs Huius VAL L 1 AJ Valliae regis de Vandalis, Alanisque ad Tartessum & Calpen victoriae ab Idacio & Isidoro repetendae sunt. Narrant enim Valliam sub annum Christi coxum. Vandalos Silingos in Baetica deleuisse: Alanos vel bi sic attriuisse, ut cum Vandalis, qui
574쪽
in Gallaecia Gunderico regi parebant, unum postea in regnum coaluerint. Nee dubium quin de his bellis loquatur Sidonius. AGRIGENTINI R. DISPENDIA CAMPil Cladis Siculae, , squa Gensericus ipse a Ricimere in Agrigentino littore profligatus, illum Valliae Vandalorum quondam victoris nepotem esse sensit, Auito ut reor imperante. Missum enim ab Auito aduersus Vandalos eum exercitu Ricimerem , auctor est Priscus in excerptis legationum. Caesam etiam Ricimeris Comitis circumuentione Vandalorum multitudinem , quae Carthagine cum Lx. nauibus soluerat, inter Auiti res gestas adnotat Idacius. Cui cu RRvM CvRIi J Quidam Coium curru. quod ean- 3 'dem habet sententiam .. Primus elephantos de Pyrrho triumphans duxerat Curius Dentatus anno v. c. c DL xxvii. sed paucOS, quatuor duntaxat, ut docet Eutropius. At L. Metellus in triumpho, quem de victis in Sicilia Poenis egit anno v. c. Drri. centum duxit dc viginti, Liuio auctore, ut in Epitome x I x. & Seneca de breuitate vitae cap. XIV. Idem, inquit, narrabat Metellum victis in Sicilia Poenis
triumphantem unum omnium Romanorum ante currum C. ct xx. cVIiuos elephantos duxisse. Vicit ergo Curi j currum Metellus. nec Curi j modo, sed aliorum, quotquot postea triumpharunt. No Ricus os TROGOTHvM J Barbarorum terror est Rici- 377. mer. Qubd enim Oltrogothi per Noricos in Italiam, Franci, aliaeque
gentes Germanicae per Rhenum in Gallias non irrumpunt, eius metu
CousANovi Nio ALANO J Alanos unam in gentem cum 379. Vandalis in Hispania coaluisse iam dictum est. Quare una in Africani traiecerunt, quod notat Possidius in vita sancti Augustini. dc Gensericus, ac posteri, Vandalorum simul Alanorumque reges appellati. ut apud Victorem Vticensem, in praecepto Hunerici ad Episcopos orthodoxos, cuius haec est inscriptio , Rex Munericus Vandalorum ct Alanorum uniuersis Episcopis Homoupanis. itemque In edicto quod legitur lib. i ir. Inde ergo videre est, cur consanguineos & iuncti Maitis Alanos cum Vandalis , Romanaeque direptionis socios dicat. PERPETvo sTAT PLANTA so Lo J Solea. Genus id c oo thurnorum describit, quod in antiquis statuis videre est. in quo, ut Gelli j verbis utar, plantarum calces tantam insime teguntur, cetera nuda, & teretibus habenis vincta sint. Solum ergo pro solea posuit, ut Plautus, Martialis, aliique. Fornicem vero, pro parte devexa, de cauo pedis opposita, quam lib. V Iri. epist. xi. cameram dixit, fasceata pariter calceamenta describens, in quibus vinculorum Concurrentibus afulis, resera Ad crus per eameram catena purgit. Sunt tamen codices, qui non fornice, sed fomite legant.
575쪽
Drx TRAM LAMPADis MAsTA REph ET J Aurorae facem sceptri vice tribuit. quod ex vetere consuetudine ductum est. Nam eum face pingebatur. unde ναρι- δεφόροι quoque appcllata , eoque habitu passim cernitur in antiquis monilinentis. Ouidius v. Fa-- storum: Postera chm roseam pulsis 'perionis astris In matutinis lampada tollet equis. Et Sidonius ipse Carmine ix. Indos dixit Aunora face ciuica perustos. ΑΑ6. N os poni MODO REGNA P. I sic legendum censui, non Phar, , ut in vulgatis. Regnum Pori ultra Hydaspem erat: in cui urripa, ut Curtius lib. VI. narrat, victus est, prohibere transitu frustra conatus Alexandrum. Verum Erythras Ionicas, Boeoticas, .E-tolicas legimus, Hydaspaeas hoc est Indicas nusquam. Erythraeos cnin Bacchi triumphm Martialis, Erythraeas gemmas & smaragdos Claudianus , de alia alij, non ab urbe aliqua, sed ab Erythraeo mari, quod Indiam alluit, nuncuparunt. At Sidonius urbis nomen esse existima uit, easque Hydaspaeas, sagittiferas, tepidas Erribras appellare so let, ut a ceteris distinguat. VENTIDIO MACTAT E s ApoRJ Ita libri omnes. AtquParthorum regi, quem occidit Ventidius, non Sapori sed Pacoro nomen fuit. Sed Sapor Sidonio dici potuit quiuis rex Parthorum, ut Arsaces. Ita enim in Panegyrico Auiti legitur in optimis MSS. Parthicuvltro restituit mea signa Sapor, cum restituerit Phraates. Pacorus Orodis F. illo ipso ἡie, quo ante annos xv. Crassum ad Carras per Surenam occiderat, a Ventidio ipse caesus est. Quare Crassianam caeden Pacori caede pensatam ait Florus lib. I v. I x. 477. . SED si FORTE PLACET J Protot, inquit, Romani iuri prouinciis, quas imperio Constantinopolitano transcripsi, Principem mihi Anthemium concede : Euphemiam filiam, eius uxorer Augi istam videat Diuus Martianus. adde & Ricimeris nuptias cursilia Anthemij. Quae omnia ex aliis Sido iiij locis nota, praeterno me Euphemiae, quod huic uni loco debemus. De hac tamen Hub. Golietius antiqui nummi profert inscriptionem, in qua Fl. Marciana Augusta vocitatur. quod si verum est, Fl. Euphemiam Marcianam appellatam oportuit. Ceterum ex Anthemio de Euphemia nati sunt. Praeter incerti nominis filiam, quae Ricimeri nupsit, tres fili j Marci; nus, Romulus, &Procopius. de quibus multa Theodorus lectori
Collectaneis, Malchus Sophista in Byzantiacis, & Candidus Isauri
sos. LM MODO N AVTicvs VRIT A setvs J Significat Arrhemium, quo tempore ad imperium accitus est, Hellespontiac
576쪽
crassi praefuisse, quam in eius freti portubus habere solebant Imperatores Orientis. Erant enim & classes aliae toto illo mari ad varios v-sus dispersis, ut Carpathia, Seleucena, Alexandrina, quarum mentio in legibus Augustis.
N v . c Axi civ os voro si MILI J Hoc nomine Anthemium opponit, & praefert aliquot Romanis ducibus antiquis, quodntilla prius, ut illi, laesus iniuria ad imper in me uectus sit . Nam L. Cincinnatus in moerore ob Caesonis fili, exilium versabatur, quando ad Dictaturam , bellumque contra .Equos gerendum vocatus est. M. Camillus Ardeae edi sint ipse, cum aduersus Brennum Dictator v. creatus est. M. Livius Salinator sis enim est, qui Consul. H. Hasdrubalem Poenorum ducem ad Metaurum vicit & interfecit in ex priore Consulatu reus publico iudicio damnatus, multatusque fuerat. Quae singula exponit Liuius lib. m. v.& xx VI l. QVAE N v NE TIBI, ct Assis J Aduersus Vandalos. ut auxilio esset Basilisco, quem Leo cum amplissima classe in Africam miserat contra Gensericum. Quin Anthemium hoc maximὸ consilio Imperatorem designatum, destinatumque Romam, auctor est Procopius in Vandalicis lib. 1 ubi de hac Bantisci expeditione multa. De Anthemianae vero successit Idacius noster his verbis : Expeditio ad Africam aduersus Vandatis ordinata metabularum commutatione ct nauigationis
AvT GENERO Bis M o x J Alterum consulatum optat Ricime-s 3. ri, qui priorem iam gesserat anno cDLix. tertium Anthemio, qui secundum tunc inibat.
Nos i AM p EsTA v o e A N T J Sollemnia publicae manumis- 1 . sonis, quae a Consulibus magistratum ineuntibus celebrabatur. quam propterea sollemnitatem Consulatus appellat Honorius Imp. L. x III. Cod. Theod. de infirmandis iis quae sub tyrannis gesta sunt.& Cassiodorus in formula Consulatus inter alia Consulum munia recenset, soluere famalos iugo seruili. Vt igitur Anthemium hoc loco Sidonius, se Iulianum Libanius, Mamertinum Marcellinus, Honorium atqua Eutropium Claudianus, Heraclianum Honorius lege citata, initio
Consulatus seruos manumisisse testantur. Marcellinus lib. xxii. Mamertino Consule Kalendis Ianuariis ludos edente, manumittendis ex, more inductis per admissionum proximum. Claudianus in Eutropium I. libertatemque daturus , Quam nondum meruit, scandit sublime tri-
577쪽
AViro Aug. post aliquot mensium interregnum successiti Maiorianus, anno Christi CDLvii. Proximo dehinc anno Comsulatum de more gessit. Alpibusque aspera hyeme cum ingenti exercitu superatis, Lugdunum venit, quam urbem malo ante in potestatem suam receperat. Adventantem Sidonius hoc Panegyrico excepit, cum veniam ab eo, ut est in praefatione, hostilis societatis iam impetrasset. Hoe igitur est discrimen huius Panegyrici & reliquorum , ubd alij duo Kalendis Ianuariis ad celebranda Consulatus auspicia icti: hie verb alia occasione, de sub anni finem: cum adhuc tamen Consul esset Maiorianus: ut excusari nequeat Carolus Sigonius, qui biennio pbst dictum scripsit ad annum coxx. Nam Elata Sidonius, Imperium, ait, iam Consul habet. III. EDITIO AD PETRUM J Carmen hoc male hactenus Anthe mij Panegyrico adnectebatur, quasi ad illum pertineret; cum pertineat ad Panegyricum Maioriani, cuius Magistro epistolarum Petro eius editionem nuncupat. Quare illi praemittitur, sicut Carmen ad Priscum Ualerianum in antiquis libris praeponitur Panegyrico Auiti, cuius est editio. Panegyricus Anthemii editionis epigrammate caret, sciit omnes Claudiani. . PRINcEPS CONS E cst Esci T J In Panegyrico Auiti.
v. s. - emerita trabeis diademata crescunt. Imperatores enim, cum ceteras dignitates infra se ducerent, Consulatus tamen infulas non solum fortunae suae congraere , sed nomini quoque Augusto, ut Valentinianus in Novella ad sporatium loquitur, decus addere existimarunt. Ideo hanc solum ex omnibus adsumebant. Claudianus in Eutropium I. - hunc accipit unum Aula magistratum. vobu, patribusique recurrit
ν-ος ου Gομιζεν vim s-.νομα θ M. Claudianus idem irStiliconem M. -- titulumne levem, Paru que decoris
Credimus, Augusti quo se decorare fatentur 'L3, SED ERAT Ex Eoo J Romae prosopograshia, elegans in Pri
578쪽
mis , & quae Claudianiae in Consulatu Olybrii & Probini, ad cuius e
xemplum efficta videtur, parum debeat. Porro Panegyrici huius partes praecipuae sunt duae, quarum alteram sere occupat Africae oratio
Romam exorantis, ut Maiorianus aduersus Genseri cum ultor veniat:
alteram poeta ipse suapte ex persona loquens. In illa Maioriani laudes ex iis ducit quae imperium antecesserunt: in hac reliqua persequituzad aduentum usque Lugdunensem. A Rc As E Q V ost vulgati Argos. sed veterum librorum consen- qs, sus Sidonium Arcas scripsisse persuadet. Alioqui laudantur etiam e qui Argolici, ut Arcadici. Strabo lib. viri. 1 υτε- ι πιν
tur, αργι Euripidi, aptum equis Argos Horatio. FULMINIAE ET L A p i D E M J Cerauniam gemmam. Claudia' so nus in laude Serenae , - Pireneique sub antris Ignea fulmineis legere ceraunia Nymphae. Solinus Polyhistoris cap. xxxvi. &Isidorus originum xv I. non in Pirenei iugis, sed in Lusitania legi tradunt. Duo enim faciunt genera Cerauniorum. unum quod Carmania mittit, crystallo simile , quod splendet tamen caeruleo, dc sub dio positum splendorem rapit iiderum: alterum e Lusitanis Hispaniae littoribus, cui color est proph rubentis. Alludit Ruricius lib. ii. epist. xiv. Cerauniae. V t Possis, inquit , secundum nomen tuum cum ista beatorum turba verasplendere ceraunia , ct vocabuli tui auctor existere. Nomen inde , qudd alibi, quam in locis ra&-ῆ, id est sulmine tactis, non inueniatur. SUBITO FLENs Ar Ric A J Africae icon & oratio, quae non ues. parum etiam habet e Claudiani Gildoniacis. Ibi queritur illa te a Gildone oppressam, hie a Genserico, qui Vandalis in Africa imperans, barbara, ut ait , sceptra tenebat ; nobilibus, honoratisque, quod Prosper & Victor obseruant, praecipue infestus, Romam etiam triennio ante haec captam suis opibus spoliarat. PORsENNA svpERsvM J Quod Porsennae, Brenno, Annibali quondam accidit, ut I Romanis uost maximas clades terrores que profligarentur : idem nunc Genserico euenturum spondet, si Maiorianus in eum arma conuertat. quasi in fatu sit illum, quod ait, venturum excidio Libyae, lettiumque ex ea post Scipiones cognomen
MARTIA POLLET Aciscvs J Vrbs est Pannoniae ra. in qua io 7.& Sirmium prouinciae caput. Acincus eadem, non Arinthi, scribitur etiam apud Marcellinum, & in Itinerariis, atque in Notitia, in qua de Acincenses milites sub Magistro equitum per Gallias. Iam
hoc quoque certum est, Illyrici nomen posterio tibiis iaculis Imperi j,
579쪽
non unius in Hadriatici maris ora prouinciae finibus, ut olim, clausum fuisse : sed ad plurimas circum quaque prouincias pertinuissiquod magnum Illyricum est Ausonio epigrammate i. Festi Rufi aeux VII. prouincias complectebatur, post etiam xl x. quarum aliae po Imperi j diuisonem , quae in Notitia describitur, hoc est post Arcadii & Honorij tempora, Illyrico occidentali attributae sunt, ut Ncricum, Pannoniae, Dalmatia : aliae Orientali, ut Moesa superior Dacia, Macedonia, Epirus, & aliae, quas in eadem Notitia viderest . Non male ergo Sidonius Pannoniam in Illyrico locat. Sed Maioriani Magistri militum potestas extra Illyrici etiam fines porrigebat ut Hypanis etenim fluvius Scythiae , & Peuce Insula Istri ostiis in Moesi inferiore adiacens, ad Thraciae dioeces eos prouincias pertinenti no ad Illyrici anas. Nondum videlicet Magistri militum L Theodosio diuisa fuerat potestas. qui primus, Zosimo teste, libro iv. hanc ita distinxit, ut alius in Illyrico, alius in Thracia militum Magisteresset
cum unus antea omnibus praeesset.
6. DV cis IAM LIVIDA co Nivx J A et ij uxor. Nec temen conficta, qua de illius in Maiorianum iuuenem odio dicuntur, quas timeret ne is praeterito filio principatum consequeretur. Reverae nin Gaudentio filio imperium parabat Actius.
IS . ANGUIS, CERVus, APER J Haec iterum commemorat Carmine x m. cxtatque de eadem re vetus iustichum lib. I v, epigrammatum, quod Pittaceus Sidoni j ipsius esse coniectabat. Cerum, Ver, coluber, non cursu, dente, veneno Vitarunt ictus, Maioriane, tuos.
NON SIC LIBRAVIT IN M o s T E M J Alcon hic Cretensis de quo & Phalero filio Manilius v. Astronomicon, & Valerius Flac cus Argonauticon I. Nec miniis eleganter Graecus poeta Anthologia
163. STRAT vS BEB. A M Y c v s J Contrario sensu vulgati, staturae fm m. Amycus enim is est, qui pugilis Therapnaei, seu Lacedae, monio Pollucis vires suspexit, cum ab eo plostratus esset, qui cete ros vincere solebat.1έ6. CITvs Ex TvLIT A n c A s J Parthenopaeus Atalantae, de qua mox, filius ex Milanione. Arcada Parthenopaeum vocat etiam Statius,
cursuque in Nemea sylira viriorem facit libro v. I, Thebaidos.
580쪽
Apollodorus lib. iii. belli Thebani duces enumerans, napis: --Miλανιωνοι Αρυς. Parthenopaeus Milanionis filius, ArcM. De quo iterum post alia. Hooo 5 Mih Iωνος A-λ tam Πονγνο πυσν, οι - Θι cit πατευ .. Genuit ex Milanione Atalanta Parthenopaeis: m, qui Thebanam expeditionem secutus est. VoLiTANTEM MATREM J Atalantam. Antea Martem legebatur nullo sensu. Itaque certa est, & necessaria licEt unius tantum& alterius nec optimorum codicum emendatio. Fili j occasione matrem commemorat, ut & Statius eodem loco, Nota parens cursu. quis Manalia Atalanta
Nesciat egregium decus, ct vestigia cunctu Indeprehensa procis 'PAR vvs GAvDENT ivs J Filiorum Aet ij, quorum quidem 16
memoria extat, alter de aut materni nomine Carpilio appellatus est. Aeti namque uxor incerti nominis, filia fuit Carpilionis ex Comite Domesticorum, ut a uinor est apud Gregorium Turon. Frigeridus.
Sidonius Gothicam illi, regiique sanguinis stirpem fuisse significat.
alioqui exesusam se a sceptris Geticis non quereretur. Alter Gaudentius, de quo hic serino, auo item sed paterno cognominis. Actio enim pater suit Gaudentius, Comes & Magister equitum, quem Trosperin Galliis i militibus occisum notat. Hunnicae legationis, qua functus est Carpilio filius, testis est Priscus in excerptis legationum, & Senator I. Variar. t v. Gaudentium verb hunc urbe capta in Africam
cum Valentiniani filiabus abductum a Genserico narrat Idacius. L E D v s , COTis , EL A Ras J In hoc elencho fluuiorum Gal- 1 os liae, quos Maioriani expeditionibus lustratos ait, pauci sunt qui non statim agnoscantur. Nam Elaris sine dubio nostet est Elauer, Caesaris commentariis notissimus , qui per Arvernorum plana decurrens, collectis utrinque aliquot amnibus, in Ligerim paulo infra Ni uernum euoluitur. Ledus in Septi inania e Cemmenis montibus per Volcas Arecomicos, & Montem pessulum in mare Gallicum decurrit. De Cliti unica est controuersia. in qua plerique Papyrio Massono assentiuntur, qui Clanum Pictonum este docuit. O litis certe Theodulfi Aurelianensis, de quo alus placuit, in hunc locum, nisi . luxato versu, recipi non potest. BELLA Ti MENTEs D. Tvno Nos J Timebant, Opinor, a m. vicinis Armoricis qui ad libertatem iamdudum, ut ex Tosmi lib. vi. patet, adspirantes, aut Romanos armis appetebant ipsi, aut appetebanIur. ut quo tempore bellum aduersus illos, Aetio absente, Hunnis auxiliantibus gessit Litorius, ut est in Panegyrico Auiti, sub annum ut ostendemus CD xxx VIII.