Acta eruditorum. lat. Lipsiae, Christ. Günther 16821779

발행: 1753년

분량: 774페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

tuit, quia ad dicta pariter examinanda progrederetur. 9 altiori

pervestigationi non pauca sisteret in dubium vorata Si vota nostra valerent, nee ursilet adeo bibliopola supplenient quoque passim, et inprimis literarias antiquitates ingulatim e plicatas, hie inveniremus. At peritne id forsitan ad eas ore pationes, quartim nobis spem facit Vir sit. a meritussimo metarum plausu magis excitandas. Denique, speciminum loco, vel ea ominendamus lectoribus, judicandi facultate praeditis, ouae de tempore, quo Athenarum urbs illud acceperit nomen,

de Diis duodecim magnis, de differentia Δαίμονα inter x H. ρωα c. de Diis ignotis, de donis offerendis Apollini Delphieo, de psychomantiis, de voeabulo ἔπὶ . de reipublicae per Silonem ordinatae duratione, de δικι παρακιae, de aetate militari, de bolide, de nigmatibus militar.bus d hujus generis aliis momentis, observantur. Indicat haee etiam Editor initaef tione, manuque veluti comprehensi ducit pervestigaturos. Ut hie vel nonnihil opinionis nostiae tanquam in medio positis momentis jungamus, opinamur de Diis magnis Poetae sententiam omnes illos confirmare, qui duodecim illorum eo

si meminerunt, adeoque dum cetera non, cum Iruciano, de numero Numinum excludunt, praerogativam iis tribuunt, ut

ανοικὶα LAM Pindari sileamus, ut Wiisdem singulatim maxuorum nomen adjungi, e g. U. XIX, 7 Δαμ-ie, quasi δε μοναe, etiam superioris ordinis Numina dici iudicamus, adeoque vocabulum ambiguum jure videri. Ite xeoneiliari poteruntdit et illa, ubi Bacebus ad heroas refertur. δ pag. a, ubi, poculum mΘου δαμο- in honorem Bacobi sun xum suste, .memoratur. Plura addi, instituti nostri talio haud

Permittit.

ELOGIUM P. ALEXANDRI POLITI PRO-fesoris Pisam, Miri domi mi.

Ρ 'er Auxander Positus a S. Sigismundo,ui Urdine Scholarumpiarum Sacerdos Professus patria Florentinus, Vir vitae innocentia, morum candore, in res religionis atque ordinis stidio, sultima denique, eaque multilci, ae reconditiori erndi. tione, tota Europa clariininus, qui, cum incredibili ingenii ala

252쪽

MENSIMA PRILIS . MDCCLIII.

critate. discendiuvo ardore, consuetum studiorum curriculumst emensus eii et adolescens adhuc humaniores primum iteras,

mox Philosophiam. Theologiam, maximo plausu, ct ordinis sui gloria, variis in loci per annosa protessus est. Eximio tame Graecarum literarum. qua jam inde a pueritia prinbe cognoverat, studio atque amore incensus, cum ad nobiliora quoque eruditionis studia raperetur, gravioribus interioribusqtie disciplinis, nullo duee a praeceptore, inter adversos plerumque casus constanter adeo selieiterque se addixit ut in illustrioribus uropa viris accenseri meruerit, nullique 'propemodum merito cone edere censeretur. ane ille erudi- tinnis, acerrimi judicii,eanissimaeque eloqnentiae, laudem, quam egregio opere vi patria in condendis resamentis potesare, aliisque lucubrationibus,subinde evulgatis sibi pepererat, miseeon nrmavit, ubi Graeco uallii in Homeri a Commentarios, Latine a se redditos doctissunisque observationibus illustrat O . publici juris ei die tantum Tomi forma majore, hujus tanueximii operis adhue prodierunt, cui perficiendo non modo vigilias labores, curasque omines impendit, sed instructilIimam quoque Bibliotheeam, optimis quibusque ae rarioli hus

libris refertam, admirabili prorsus industria atque ardore disi- gentissime comparavit, quam deinde vivens adhue Domus

professae Florentinae, impetrata a Romano Pontifice facultate, testament legavit. Maxima sui ingenii doctrinaeque fama, quae ad exteras etlain gentes manaverat, sannem Gasonem. Mediceum Magnum Etruriae Dueem, impulit, ut ipsi honori-fieentissimum literarum Graecarum in Academia Pisanr profitendarum munus, in quo immortali viro, Benedicto Merario pari cum laude, ae literarum incremento, succederet Λ. 3733 demandarit uti ipse munere maximo eruditorum omnium

plausu, ingentique tum ordinis sui, tum eademiae Pisana gloria annis undeviginti perfunctus est, illasque Orationes et gantissima ad ea naiam quotannia habuit, quae iterum te tioque excusae sunt. Eruditis quibusque viris principibus, illustrioribus Italiae Academiis, Patavinae praesertim, Romanis denique Pontificibus apprime harus, a Clemente XII variis honoribus a privilegiis decoratus est aequi nus vero

253쪽

optimusque literatorum hominum aestimatoriae fautor,Brai Hus IV, post plurima amoris ac beneficentiae argumenta, quia hiis ipsum a fere annorum spatio eumulatissime devinxit, singula Ex Generalium ordinis, cui adseriptus erat, privilegia ipsi perhumaniter ac ultro concessit.Ea tamen ipse modestia fuit, ut in tanta ostrinae gloria,nominisque celebritat ab ormii Omai. cio fastu abhorreret, idque unum optare se diceret, ut dom Hicis euris solutus, tranquillo os frui posset, quo luerarum iudiis impensius vacaret, . quae in varios omnium gentium Λutores paraverat, vel perficeret, vel divulgaret. Itaque sepositis pluribus ae praeclaris operibus, ae inprimis ot imis Illis in Dion sum mergeten Commmtariis, absolutis jam, ac imprimi coeptis, quorum Latinam interpretationem seorsim addidit, Romani Ponfici jussu atque auspiciis, urimo ν Romano perpetuis observationibus illustrando,atque eastigando, totum se dedit quod eximium opus, edito jam primo ομνnine, sacrius urgebat, totusque in eo erat, ut immortalibus hisee studiis de niversa Ecclesia mereretur, cum tantis, tamque assiduis, studiorum curis, variisque corporis animique a critudinibus, quibus tentari jam coeperat, debilitatus, is Cal. Augusti, postquam poenitentia Sacramento expiatus aeriunineolumis celebrasset, in domo Ordinis sui pro 'quam,

editiones operum suorum euraturus,se contulerat, virium la guore 6 a poplexi sensim correptus, morbiis remediorem Golores, semper sui compos patietitissime toleravit. Tam dem, extrema unctione roboratus. Sacramentali absoluti

ne quam signis editis optare se ostendit, saepius expiat uti toCal. Augusti, inter piorum Sodalium suorum preces Iachrymas, placide pieque exspiravit. Splendidam funeris pompam, qua postridie elatus est Academiae Piseriae Prosessores, plitrianaique ex singulis civium ordinibus tanti viri jactura per moti, praesentita desiderio, moestitiaque a decorarunt. Vixit annos 3 dies 3 ex quibus in Ordine suo annos 37, menses s.

dies 3 exegerat, immortali virtutum, doctrinae, merit rumque suorum, memoria semper

uicturus.

254쪽

ΝOVA ACTA

ERUDITORUM.

Catinis Q Anno DCCLIIIJO IACOBI MASCOVI COMMENTARII DE Dius Imperii Romano Germanis seu Henrico IVO ab annouos ad annum Ira Lipsae apud Jacobum Schuster. 748 4 al. Alph. t plag. m. Recensuit nus primum Tomum horum Commentariorum in Nasi, hisee Actis nonris A. a s Mens apri pag. 03 sq. Hoc sun altero Tomo res Henrici IV luimeti continentur Famosa civilibus bellis, illaque -- perium interin Sacerdotium, contentione Periodus, cujus possis historiam, verbis antiqui Autoris appellare opus opimum e Mus atrox praeliis, discor seditiovibus, i a etiam pace saevum Videntur ipsi adeo scriptores temporum illorum traxisse noninnihil ex turbis ouae tum omnem Germaniam Italiam omnein, lacerabant tam incomposite, tam variis studiis, memoratas reganimadvertas. Itaque, ut formam accipere ac certitudinem rudis rerum, ex Annalibus moles, opus erat intentibre cura,

quam undique omnino ab Illustri Autore adhibitam id mus Liber primus auspicia continet regni sub Henrico IV. Impuberis Regis S regni tutelam Agnes Augusta in se suscipiebat, administrabatque satis quiete, usque dum, demortuod andro II, Pont. Max discors riparum electio pariter Italas res Germanicas turbabat. Subductus deinde curae mainterme Henricur, Wormati imperium ipse adit. Erat autem

255쪽

a Nou ACTA ERUDITORUM

fere sun una reipublicae penes Adalbertum. Linaburgensem Archiepiscopum qui autoritate abusus sua, ausa inprimis fuit dilaordiarumis plus quam civilium bellorum, quae Ovia

a Saxonibus omne imperium in praeceps dedere. Eam rem nune aecuratius Cel Λutor tradit eausasque memorat quibua maxime moli Saxones, Henricum armis aggrediuntur. Iam tum consilium exauctorandi Regem ea pellunt, ae Rudo bo, Sueviae Duei, destinant regnum. Et, quamvis paulo post pax, inter utramque partem coiret, ea tamen haud diuturna fuit. His turbis distentum Henricum Salomo, ungariae, ac Demio

trius, RufIbrum. Reges ipsis ut praesto sit, implorant. Ipse vero adversus Saxones ducit. Atque hie Ill. utor, ut rationem veteris militiae Germanorum illustraret, ordinem exerciis tus atque aciem describit. In praelio tum ad Noheabudigum commisso, Henricus victor diseessit. Sed gravior mox ex Italia tempessas ineubuit provecto ad Pontificatum Gregoris II, qui autoritatem ecclesiasticam ab omni humano imperio liberam reddere in proposito haben investituras laicorum severissime prohibebat. Quod, licet ad alios etiam Reges, maxime tamen ad Imperatorem, spectabat. vii loco Ill Autpr praeeipua, de investitura per baculum αannulum, quam ex veteri more Imperatores hue usque exercuerant, explicat Henricus autem, pro tuendo Imperii iure, viribus omnibus decertat. Utrinque ad extrema itum Henricus, in Synodo ormatiensi. O Ticinensi exauctorare Pontifieem iustituerat. Is Henricum non aeris modo prohibet, sed regno etiam privare aggreditur. Observat dignum est, quod, cum Papa de novo Rege eligendo sollicitaret Principes de consensu Agnetis Λugustae impetrando eos monuit. Tum flexa ad oneordiam cum Papa Henritaeonsilia, impetrata Canusii a diris absolutio sed patrata nihilominus Ruri hi quodue, Ducis Sueviae ab adversa factione electio, ortumque inde eivile bellum. eaedes Rudo hi, describuntur. Invalescentibus regiis partibus celebrata MO-gnntiae ac Brixinae Synodo, exauctoratur Gregorius in, inque

locum ejus Guibertus, Ravennae Λrchiepiseopus, qui nomen

256쪽

MENflS MAII A. MDCCLIII.

Clementis finiast, Papa designatur Gregorius autem quem Novum nune regni aemulus objiceret minita, sollieitus, formulam urisjurandi ad suarum partium Prineipes in e maniam mist, ad quam novum Regem adstringi vellet, in qua ad imperatorum Constantini a Caratim fictitias ais nationes provocatur. Et suppostitiis etiam Dearetalibus pri. morum Pontificum ad evehendam potestatem ecclesiasticam

uti, nulla dubitatio fuit. Rex itaque denuo in Italiam movet, asseriurus armis dignitatem suam. Legisse hie juvat res, tum in Hetruria gestas, ubi Comiti Tamathildi totis viribus pro Gregorio pugnabat ternamque Romae obsidionem, utque tandem in dicta urbe timens solemniter Pontifex inauguratus, Henricum paulo post Imperatorem Berthamque eonju

gein coronaverit.

Gregorii tamen artibus effectum in Genuanta, ut Hermam stru Lucemburgicus Rex, adversus Henricum, eligeretur. Λ

tingit hic Ili Autor argumenta, quibus tum causa Imperii disceptata fuit. Traiis Moguntinus rehiepiscopus, ausam defensurus Henrici, eum, ut spoliatum, ante omnia esse restit endum, ex anonibus Ecclesiasticis evincere studet Co tra vero qui nitebatur, Gebhardus Salisburgensis, sententiam Papae tanquam falli de retractari nesciam, modis omnibus probabat. Inter haee Henricus in Curia Moguntina ratis-lao, Duci Bollem leo circulum aureum.' reliqua regni in gnia dedit, quod regalis in Bohemia dignitatis initium fuit. Post illa inprimis Conradi Regis a patre Henrico Imperatore, defectio memoratur impellente maxime Urbano IL, Papa, d Comitissamathitae. Ab eo Pontifice institutaeir, anum sunt expeditiones cruciatae. Quarum primam, A. z9 susceptam dum deseribit Ili Autor, simul conditi tum novi regni Hierosolymae, atque Ordinis militaris S Joannis, initia recenset Observatoue ab hoc bello abhorruisse partem Ger

manorum maXimam.

In Germania causa Imperitis Sacerdotii, his temporibus. a8eo seripti, est agitata. Ex illis Autor Cel laudat opus de unitate Ecclesiae conservanda, quod rituramo, Episcopo Num-H a bur

257쪽

burgensi tribuit. Imperator ipse, de eo ordia in Imperio instauranda sollicitus, cogitatat, qua tandent aequabit ratione transigere cum Paschali Papa queat,sed interea alter filius Henricus cloeum Conradi nuper Rex conuitutus.insurgit adversus patrem aptumque fraude mala eo adigit, ut in Conventu Moriguntino deponere regni insignia Sie demum ni Autor extrema imperatoris, Leodii, quo se receperat, fato senesti, &4epulturam ejus, persequitur, non sine elogio Principis, cujus praeclara animi is corporis decora laudant, etiam qui alias niti, me ipsi favent. Iam ubi ad Henrici V historiam Autor proeedit, eadem diligentia, eodein lueido ordine, omnia expedit Lectu inpriniis digna sent, quae de Italico novi Imperatoris itinere memorantur. Sei licet Romam Henricus tendebat, ut ritu sein lanni, inauguraretur a Pontifice, praesensque eum eo feralem, super investituris, contentionem componeret. Transactum

semel atque iterum nullo effectu usque dum, post tot discrimina, ormatiae tandem illud toties dictum Conco Mium inter Imperatorem atque Papam initum fuit. Hoeipsum Ili Autor accuratius expendit. Ita demum sepita tot annorum controversia, qna cuncta hue usqne miscuerat. Sed, ne tota, inter bellais strages, haeec historia versari villeatur, iuvabit attendere ad instituis, quae apprime humanitatem docent, quibus ad chvini Numinis cultum, ad juris' atqui observantiam, ad literarum denique disciplinam, mortalium animi formantur, quae, ieet rara illo seculo solerter Commemtariis hisce inseruntur. Talia sunt aerorum Christianorum

propagatio, religiosa vitae varia species, ipsa denique in- saurata, sub Henrici V imperio, Iuris Civilis studia. Utque

totum appareret secu ingenium, mores etiam quibus publice privatimque vivebatur, in fine Libri III adumbratos conis spicimus. In primis autem ad telligentiam Iuris Publici illorum temporum faciunt, iue de formula Imperii Roman Germanici, de Patrietatu Imperatorum, cle Curia, Placiti'. devissetis regni Palatinis, traduntur. Nec omnino seu talia

in tuta praetermissa sunt videasque diligenter annotatas --

pera

258쪽

peratorem de seudis seges, investitnras, primn in seripturam redactas, semiorum sceptri origines, servilia Vasallor ruin Curia re Placito, eonditionem Ministeriainam totius d nique fetidalis militia rationem. In hos usus scribi nostra. hinoria debebat, ut illi dignitas sua constaret.

MEMORES CONCERNANT CHRISTINE, REINR

de Suede id est,

muM TARII, AD CHRISTINA Μ, SVECIAE

Reginam, attinentes.

Ilustri Arhenbinio, peris Autori, ex ussu publieo visum

fuit, sese accingere ad vitam Chrisinae exponendam, mulli is labori peperei t. destinationi tam praeclarae, ad omnem aetatem commemorabili, satisfacturus Ceciderunt ei, civibiu que orbis excultiis eruditi per eum, omnia ad votum den tentiam. Superat labor ipsius invidiam, excitat admirationem, non exlpeetit, sed reportat, laudes amplissimas, tanto oue dignissimas infiituto. Et quid tandem Vir honestu Mortici 1 noluit quidquam aeeurationis in ornamenti praestantissimo operi deesse quod eapropter numeris omni biis absolutum censeri debet. Ipsi jam argumenta hujus Voluminis, non sine voluptate, lustrabimus. Scopus consiliumque Autoris in eo versatur, ut Christinae unam prigatam, hierariam, immo regalem ne non iterariam Sueetae merinanite id aetatis, exponat Adjecit tractationi ui iversae opuscula duo ieruditissimae Principis, adhue inedita. Superstruxit enuntiata singula epistolis, his evulgatis, monumentis autographim Illustravit ea annotationibus iustoricis, poditicis, criticis aeui. aerariis.' umortim icotiatiis in sine 'pendicem argumeninuci . t umm

259쪽

torum, ad demonstrandam fidem. ad lectorem instruenis

dum aptissimorum. Commentatio subjunxit. Praefatio indolem propositi opiose disiecit. Regnum Chrisinaniatro candore stiloque eleganti complexus fuit Uen Gur. Λ seeus sentiendum est, quam primum singulares Christ-κ actiones, ad regnum haud reuerendas, considerare libet. Hue speetin ejus educatio, amor in studia, profectus a minplissimi in linguis, favor in eruditos Europae universos, commercia eum eis literaria, ingenium scientiis omnibus sum. ciens ac v stillimum, facultas promte nitideque pronuntiandi cogitata interventu variarum linguarum multitudo elogi rum in eam undecunque conssuentium, munificentia in doctos ac sapientes viros. Hue spectat ejus remisso Ma selemtiis recedens ardor, cui successit luxus ct splendor assectatus, modum excedens, ex quo quidam umbratici, ventos erinditi homines in mentem ejus transfuderunt decreta, a virtutis tramite sevocata, ct laxitati disciplinae moralis congruentia. Hi animo Reginae eripuerunt omnem fere religionis sensum. ut eam allicere possent ad externam cujuscunque religionis figuram ni potius ad voluptatis non onorosae delietas. Ubta regali ipsa exemplo raro se abdicavit, delegitque privatam domicilio usa nune in Belgio, nune in Italia, nunc in Gallia, nunc in Germania, nune in Suecia, in quam his revertit nunc Romae, ubi debitum naturae persolvit A. 1689. Haec sunt capita, quibus distinguitur vita Regin is quae nemo antea curate executus fuit Plerique libri, quibus vita Chrisinae exponitur, scaten bile, calumniis, lieet non pauci in lucem exierint. Recenset eos Noster, ac notis Pag. . suis illustrat. Juvat inter has legi e uleium de Abbatia aestin Commentariis literatura novis S aliorum Gali rum seriptis, in Christinam iniquioribus Literis Reginae, ex tabulariis Sueetae regiis ae aliunde seeum communieatis, Λutor diluit calumnias eorum, qui Reginae male voluerunt. Λdjunxit ejusdem Epistolas, hine inde e libris, forma descriptis, desumtas. Excrevit nunc nunaerus universarum ad

260쪽

Mo, non ulla, sed quinque linguis, figillatum eripiarum. Mortem tragieam Maiaestis attingit, fabulis maeulatam, inciripi m effetis. Quotquot de visa Chrisime exstant scripta, a Gallis fere fuerunt profecta ae inde in sermonem Germani eum, Λnglieum, malavicum, vel potius Belgicum, sunt conversa. Mirifica dissentiunt seriptores Galli. Nam aut in laudes nimias essunduntur, aut alumniar in ontrarium sparsis, distandunt. Illi a Regina filerunt egregie excepti, hi vero antieipatis opinionibus laborarunt, rati. Reginam, quae seselii majestate exuerat, non amplitis in degeneres animadvertendi facultatem habere, nee spe sua delusam, Gallias Iu ac olim adni iratam esse. Gravis praecipue in Reginam Pag. lo. liber Galliens tm ire des Imrigue galantes da Chrisiam, ad mortem Reginae usque procurrens, o salibus mordacissimis refertus. Λnnotationes, Epistolis Reginae a Nostro subjectae actis publicis r manuscriptis, aetati Reginae aequalibus, innituntur, notis historieis amuentes, suoque lese pretio commendantes. Disseruit idem de statu iterario, qui Sueciam tempore Chrisina illuminavit, laudabili instituto. Non id agit, ut omni ex parte heroem suam admiretur, vindicet, χapprobet quaecunque ejus facta. Veritati, aequitati, , quantum fieri potuit, reverentiae, pretium deputavit praecipuum, non inficiatus ipse, nonnulla inesse Reginae factis, quae non sint aequaliter gloriosa. dionalis ii mortem quod attinet contendit, eam jure illi fuisse illarum. Factum ipsum haud approbat, dorens simul, mortem illam tragieam non a Reginae jussu, sed aliunde profectam finisse Amores Reginae. a scriptoribus divulgatos, dijudicat ita ut speciei externae rationem habeat eamque minus culposam esse ossendat. Pro- voeat ad testimonia murpensieri. in Dominae de mirmille, quae castitatem Reginae in Gallia inviolatam ne iisse, non negarunt Romae Reginam easte vixisse, refert Autor scripti etnat Δαγι ge de Rome Tom. I pag. seq. Materies ignominiae, in eam passim essusae, profluxit ex vita ejus indole

prorsus extraordinaria. Ipsa enim feminas aetatis suae per .mueui Europa in inprimis doctas dotibus naturaeis orna-

SEARCH

MENU NAVIGATION