De vita et moribus Epicuri libri octo. Authore Petro Gassendo Diniensis ecclesiæ præposito

발행: 1647년

분량: 265페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

Phan.

Arat.

1 De vita, s moribus Epicuri,

iam agente annum aetatis decimum oci auum, initionempe Olympiadis C X I V. Ε πιτολή, Di Dia. Exstant adhuc apud Laertium Epistolariam eiusmodi quatuor: una est ad Herodotum, squam esse iam diximus minorem epitomen, hoc nomine etiam citatam ab Achille Tatio rebus naturalibin s altera ad Pythoclem de meteoris, stupublimibus hoc est tam caelestibus, quam caeteris ad usque terram in rebiustertia ad Menoeceum demoriabus ; postrema breuis illa est,quam Epicurus moriens scripsit ad Idomeneum. Praeter has autem, innumeras alias conscriptas sitisse ex Plutarcho, Laertio, Maliis colligimus. Plutarchus enim, exempli caussa, Epistolam ad Anaxarchum citat. Laertius epistolam ad Alistobulum; itemque Epistolam π)kir Mι--λ υη φίλους ad amicos imi lenae degenteis. Et videtur lib. i. adu. quidem haec eadem esse cum illa, quam Sextus Em-

plureis hac inscriptione agnoscit Laertius iis verbis: ει προς Iῖς 9 Mιαυλὶμ si φιλοσοφους ; adeo ut aliqua ex illis potuerit esse supposititia. Potuit ex eodem censu esse epistola illa περοι , de marissit - y- in mirae inHi tu,quam & Laenius innuit,& Athenaeus, ι ac Eusebius citant. Praetereo eumdem Athenaeum δεφη. facere mentionem Epistolarum ad Hermachum: M

,: plureis consecter, praeclarissimae omnium sitisse

lib. 13. Videntur scriptae ad Idomeneum ; quantum quidem. ψ'- ex Seneca intelligere possiimus , qui praeclammetiam quid citat ex Epistolis, quas ad Polyaenum scri Pras

52쪽

LIBER I. 43

ptas dicit In iis, quae ad Idomeneum illa praeter caeteras fuit, ex qua Michael Apostolius refert fragmentum continens originem illius Ad ij, P E i ιδ, λια. Haec eadem tibim Dibia,in iclia: quod parrem. usurpatur aduersus eos, qui morituri breui putantun, utcumque Adagium citari ex Menandro Erasilaus scribat. Porro circa Epistolas adnotari obiter potest fuisse Epicurum iis praemittere solitum ex vocibus salutatoriis,nunc gaudere, nunc πρ H ν bene ageres nunc λαγ ν bene degere s nunc απουδαίως V, bene misere s nunc οεπιν ν, valere, sivesanum es. Nam

quod apud Laertium quidem in eius vita legitur, ψ

δάιως ἀλιτον, mendi aliquid subesse videtur: deest quippe verbum phrasi neces ium ἱ dc tum vox αυ- των non videtur in s utandi ritum spectare , tum voces illae, A, exaudunt ab Epicureo salutandi more aeum tamen ea vox &praemissa exstet superstitibus apud Laertium Epistolis,& Cicero eandem interpretatus fuisse videatur,cita Epistolam retulit , quam moriens Epicurus scripsit. Heinc cum pro duabus iis voculis reposuissem olim, ut minor nimirum esset immutatio , quam si vocem πρ ἁκε, aut aliam similem substatuissem) id probauit quidem eximius Puteanus, sed αυτον Vocem retinendam censuit: Praeclarus autem Menagius, cum verbum desideraretur , censuit quidem loco vocis μυτον reponendam vocem usu π alias simili oc-

53쪽

De vita,ς morio Epicuri,

lib. 3. casione eidem Laertio usurpatamὶ verum retinendo contendit ipsas voculas Φ,τi του, quod Epicurus minime usus ipsa voce videatur, ut quam fuisse G si ' Cleonis propriam memoretur tam a Luciano, quam. ι b. . ab ipso Laertio. M vero loco Vocis αe τον, reponi

postet ἀρεσκ0, aut etiam ad minimam omnium immutationem, , ad significandum placuisse inter salutandum eas voces, c-ψ; An retineri possent voces G o, ad innuendum non Vocem repudiatam penitus fuisse,sed eius vice illas duas fuisse interdum usurpatas ; quasi nimirum voce πο7ε aliquando,aeut desiderata, aut subintel- D in Videtur prose 10 Lucianus id non obscuro suggerere, cum referendo Epicurum impense alioquin delectatium τω , insinuat eum tamen in terdum alia, quam ista usum voce;& in Epistolis quidem accuratioribi , grauioribusve απου σκρα ς quas

quidem fuisse paucas ait in vel cum ad amitissimor: Os cpi os scriberet, fuisse praesertim , ini Apsa voce usum. Laertius vero cum heic relinquat Epicuro vocem , censeri debet pari iure vocem χαid ν relinquere; quando attribuens ipsi. alias vocem clo , tam facit Platonis proprium

S E πλάτην, quam ipsius Cleonis SAtque hactenus series est librorum, quam Lac tius contexuit. Adverte vero cum statim post vocem illam sequatur, ta in a ii τίν,&c. quasi Lae lius sit adscripturus unam ex illis epistolis, cum tamen & adferat treis,oc se id statim tacturumrecipian

54쪽

LIBERI. ΑΙ

ea de caussa non prorsas male censuisse Casaubo num reponendum i αλμlta , loco vocis Addo autem vocem n τὼ non ad solas epistolas videli esse referendam, ad libros omneis recitatos, quorum Epitomen tres illae deinceps integrae afferendae con

tineant

Praeter hos porro omneis libros,citari alios videas tam a Laertio, quam ab aliis. Quippe iso Laertius citarat iam antea librum , de Metorica, arte oratoria , Cuium etiam apud Scholiasten Hermogenis habetur mentio. od citatur vero De perspicuitate in oratione exigenda , id spectat ad Canonicen in Dialectices locum substituendam. Citare etiam visus est Προσνουρῖα, seu Antecedem ris,scii Praecipua dicas, ut accipiunt Stoici. Prosectὀlibros iam citatos intelligerem, si aliqui citati serent, hi quibus id, quod memoratur, fuisset ab Epicuro

scriptum. Vtcumque si, citantur quoque postmodum Στοι Euris δώδεis, In titutiones, seu mementalia XII. Q -etiam citari videntur De Mundu XII. Siquidem varios Mundos describens,e se id dicitur ον τη πιοτήτου, seu, Vt MSS. habent, πευ ο , , in XII. de hoc ipse, seu de hac materia : idque prasertim, cum non appareat intelligi, Vnum ex triginta septem, qui πεοι de Nanu

constantissimc citantur. Adderem iones Naturaui, itemque , Placita rasoralia s nisi

55쪽

possent iis vocibus ea omnia intelligi, quae Epicurus

circa naturam, dc mores enucleauit, aut edisseruit. to 3 Tusi. Ad haec vero a Cicerone citatur liber De summo bono: nisi quis sorte eundem putet cum eo, quem de Fine inscriptum iam retulimus.

Citatur etiam ab eodem liber de Foris istis. lassis Laertius hunc significauit, cum retulit quosdam obiecisse Aristippi librum de Voluptate ab Epicuro usurpatum, tanquam proprium. lib. t. de Prieterea citat Cicero librum te pietate aduersia - νς ' , &distinctum quidem , ut videtur, ab eo, qui de Sanctitate ex Laertio citatus est ; sic enim habet Cicero ; t etiam de Sanctitate , de pietate aduersus Deos libros scripsit. Rursus Plutarchus indicat libros conscriptos aduersus Theophrassum, P ,--, cum εν δατέ uis in secun o illorum contineri dicit Diθutationem de Verum de libris hactenus.

LIBER

56쪽

LIBER SECUNDUS

DE MORTE, ET

conditum. V M Epicurus tum docendo , tum striabendo iam consenuisset, Testamentum sub vitae finem, ut moris erat, condidit. Quoniam vero id integrum apud Laatium adhuc habemus, nihil necesse est corrogare, quae ex eo a Cicerone, aliisque sparsim attinguntur. Illius capita haec sunt: I. Haeredum institutio. Δ tam , inquit , a εμωσοῦ, S TqMV q

tu filio Satiliba scilicet ex oppido Bate in Vibu AEgeide, ut est apud Hesychium) y Timocrati ie- metri filio , Totumio sex oppido nempe Potamo in

Leontide tribu, uti est apud Phavorinum) iuxta eam, quae in metroo relata inter acta est, virique factam donationem. Fuit enim Metroon magnae Deae templum Athenis, subeuntibus primum ex portu Occurrens,

lib. Io in Lemis Lex.

57쪽

.s vita morsim Epicuri,

cum illa simili pbilosephabuntur, Herm iam reliqueris Thilosophia Fuccessoribiu, ac is etiam rem petuo , qui ex nobis profecti, philosophaturi sunt, mi commorari isteis possint inter philos bandum , praebeant. Et

58쪽

iubeo θ Hermano. Delii ue postquam haec praemisit:

chus , m Timocrates curam capessunto. I in metrodori laesimibiter cura habento, eamque, ibi ad aetatem nubilem perueneri illi,quem Hermactas exsecum philo ρbantibus delegerit, collicanto. Sit modo ista di modem, Hermacho obtemper s. Ex notu autem reditibus

59쪽

ueo vita s moribus Epicuri,

Amynomac , es Timocrates bis, unde alantur, quod quidem ipsis iideatur quotannis suscere , id sum unat cum Hermacho prouidentes , suppeditanto. Deinde , s

μεθ' Ee m. γ os του μοι connectenda ista esse cum sequentibus, vel ex Cicerone colligere licet)

60쪽

quae Amynomacho , es Timocrati donata a nobu sunt, quantum licuerit, sepouunto id projicientes cum Hei macbοὰ adparentandum nostru ,Wpatri , di matri, tribus,ac etiam ποbuero consueto celebrari nata lidie in decade prima mensis Gamelionis cuiuslibet anni, atque adeo adconuentum Epularem,ex Ciceronein eorum,qui ue nobiscum fiunt philosopbati , cuiusque mensis evigesima seuot Cicero loquitur,oinnibus mensibus vicesimo die Lunae) ad noseri μὴ ac etrodori institutum m moriam. Fratrum merὸ diem mense T Lone qui ex parte nostro Decembri respondetὶ vis nor scimus, agunto s in Fol ni etiam diem Metagitnione mensesqui in Augustum cadit in celebranto.

V. Seruorum manumissio. Asuum o τίν -ίδων

Λύκωνα. ἀφι ηm a ψ Φα χροον ἰλα- seruis man mitto Murem, Niciam, Laconem Dimitu etiam Pbaedriam liberam. v I. Denique generalis omnium, sed scholae pro

iarm , t θαπερ ψ ἀ cloi,oli es Οι απι ἡμῶν *ιNΘουἴες πα-ρα sciri. Depositi iure committo Amynomano,t, Timocrati, ut quantum fieri poteri conferuent sibolam, quae in bono est. Itemque eorum bare libus, eo modo, quo maxime . G . Σ

SEARCH

MENU NAVIGATION