Dissertatio dogmatica de germano ac avito sensu sanctorum patrum universae semper ecclesiae, ac sacrosanctae praesertim Tridentinae synodi circa christianam contritionem et attritionem. Per Fr. Christianum Lupum Iprensem, ordinis Eremitarum S. August

발행: 1666년

분량: 105페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

2쪽

DEC AN CANONICIS

EXEMPTAE ECCLESIAE CATHEDRALE S. BAVONIS GANDAVENSIS .

recalumniis, es antiqua Errantium machinactar conatus. Etenim Apollinarius Laodicen-

si in prima Bria Episcopus , dum ex Nicaenae fidei Nrbis,

Consubstantialem patri, humanae ac Didinae in chri.' Domino naturarum confusionemstabilis,magnum Athanasium in literis ad Epictetum Corintbiorum Epistopum coegit cum Romano exclamare: Quis infernus ista eructaviis Neque enim adpumptum hominem, sed adsum-ns

Verbum esse putri consubstantiale definierat sacrofausta Duodus sic aeua. Longe maiorem injuriam pasta Iunt gloriosa functi Oristi, patriarcia Alexandrini, ari sti

Haeresiarcbam Nestorium capitula, eorumque comproba- Enerales Ecclesiae Θnodos in ὼγ suae mentis patrocinium detorquere, atque ita incrusta.

trix

3쪽

trix b confirmatrix Acrofuncta 'besina Synodia, dum

se non Errones aut Heretici. nec Aliti cum catera Ioannis Antiocheni patriarcbae inquieta Factione Theodoretus Orensistu Eufratem pro vincia Nisicopus, sed etiam cum

magnis in orthodoxo dogmate pace siegis S.Gennadisu, . Patriarcha Constantinopositanus, adsertae in Christo Domino confusionis infamaγit, utque itis oe Arianis . Apollinariistis praebuit fomentu, 0ecumenicum Duodum reddidit

6spectam prae*aricationis, ac semetipsum statuit nudem

inimicum cir defensorem Eumdem hodie impetum patitur sacrosancta Duo sus Tridentina. Custum Dei dilectionem esse unicum ii vi a vetere Testamenti discrimen, unicam ristianae Ditae regulam, unicum legis, prophetarum μnem unicum Dominici Sanguinis cir Pasionis fructum im-cam Iustitue peccatorum remissonis obtinenda januam, cujus serviliuebennae aut aliarum poenarum metus sit quidem quandoque utile, quandoque necessarium semper tamen extrinsecum dumtaxat exordium, ex Apostolica . perpetua omnium sub caelo Ecclesiarum traditione docet laudata Synodus, tar declarat disertistime ecce a quibusdam plicitate aut imperitia circumscriptis, in Ecclesiae nobis pace dilectis Fratribu/ dicitur . proclenatur solum peraPilemgehennarum metum, adeo bolum)ud coemitutisspiritum quem Apostolus ac ipse in EIangelio Dominus contestantv r i'firmum, impetranda per mortuorum Sacramenta Iustitia adsereres besentem: a Prere, quod ipsa ad-γersum Martini Lutheri calumnius nunquam se sensi se aut docuise palum protestata est, peccatores sine bono con*erfeniculis seu castae in Deum dilectionis motu per Paenitentiae

4쪽

S cramentum justificari. Non est quaestio de tribus capellis

aut de luna caprina. Solo namque senili metu actospeccatores esse marsevia vacua, acinificantibus Domini nostri Iesu cini Sinnaculis perperam insigniri, olim ad functam

Eetrum, Ecclem Alexandrinae Patriarcham ET Mart rem, sia odi catechumenos ex cauos bapti antem , cla molta sancto Sophronio, patriarcha Hierosolymitano, in Erato sepirituati laudatus Angelus: Quarmi i ii h uc m i iti- Cadi 8. tas marsupia ista, signata quidem, inania autem prorsus, vacua, & nihil intus habentia' Et quidem hunc, quandoquidem oenire oportuerit implicitatu lapsim, R everendi gaudeo in creditam PGMEcessum 'rrruisse. Haec enim nonsuper arenam, he ver solidissimum Evangelicae Praedicationis e r vestri Apostolici Pectoris pe-

tram aedificata circumferriar metuit omni Mnto doctrinae: Nusim motus, nullus Auctus, nullus impetui, nulla infero- rumporta speret adversus ipsam praeὶ alere. Haec eis Eccle- .

sa, quae F reorum Osim sub Carolo magno . eisipio Filio Ludo ico Episcopis, scras imagines definito p Ieptimam

Synodum cultu partim spoliantibus,, partim cum Claudio Taurinensi damnantibus uti idola, c frangentibus, con stantisima restitit, laudata Θnodum .cima ues multorum suorum clericorum cir Monachorum sanguine defen

dit. Quae philippi primi Burgundiae Ducis, Principis sui, ω Philippi secundi Amacensi ui Episcopi, Pseudo Cle'

mentis septimi Factionem tar Schi asequentium, maculo sam communisuem abiecit intrepida, or proprium sibi Episcopum, Vrbani sexti, legitimi pontificis cir Pastors merba . audientem, elegit cir confecravit. Qua tuter Paria aedissi-

5쪽

murum haereseou in Flandria processas semperstetit sitis,

Romanaeque communioni ac fidei immota adhaesit. Absit ut talis, quum spiritus unctioue doctam lucet, Ecclesia egeat titeris foris sonantibus. si circa quorumdum dumtaxat circumscriptomplicitati instruenia, cir sacrosanctae

Iridentinae Duodo a pratis ipsorum suspicionibus Iberun

musta Scriptum hoc ex antiquis Ecclesiiae Patribus, de quia bus ad neotericos ui temporis Doctores comparatis insigniter scripsit ad Pharisium,Habandonensis Coenob, Abbatem, in

literis apud Lucam Daciarium exsantibus, Theobaldus Stumpensis: '' De natiditatesententiarum cholum ambis ,respondeo, quia multo magis gratulor imitari non errabunda,priorum Dodiorum figilantium a seia,quam modernorum,dormitantium sequi falsad opiniones ci omnia. siuod enim se teres Doctores diae pertingere potuerunt digilando, Me , quoque juniores docere praesumunt dormitando. Vigilantes,autem Doctores dicuntur, quisane referunt quod a sanctis Patribus rationabiliter audierunt. Doctores 2 ero dormi-,tantes appellantur,qui ex parte sua bemper aliquid ii tutis,adferre laborant. Vnde Hilarius Pictu ensis ait in libro, ,quem de Trinitate composuit et Optimus quidem Le-,ctor est qui refert. Sciatis igitur me, non de asserenti-,bu, pdιse referentibus esse; quamdiu ruita syme uerit, ,iu hoc diligenter perse)erare.' 'Studium hoc meum boni cou-sulere , es comprobare dignemini, Viri Amplissimi &admodum Reverendi, quos Deus vi. max. ad Eccle-JDe tutelum lumen dudum custodiat. Dabam Lova-

6쪽

SuMM A PRIVILEGI J REGI J.

CAutum est Regiae Majestatis Privilegio ne quis in

tra Novennium citra Viduae Bernar i Musi v luntatem imprimat, aut alibi impressum in hasce Ditiones invehat Libellum intitulatum, Dissertatis Dogmatica de germano F aevito sense n. Patrum, uel verse semper Ecclesiae,a acrosanctae praesertim Tridentinae Synodi, circa Christianum con

sem, orae Erem. S. Augustini S. Theot in oestate Loramensi D Lae. Profess. Sub poenis in Originali Diplomate contentis, dato Bruxellae, die L Maij 1666.

CENSURA

Admoddm Reverendi, Amplissimi, atque Exim ij Viri,

D. Iacobi poni L S. Theol. Doctoris ac Professoris, Insignis ad sanctum Petrum Collegiatae Ecclesiae Decani, Privilegiorum Academiae Lovaniensis Conservatoris Apostolici, nec non Regii Librorum Censoris, &c.

HAS Dissertatis Dogmarica ιόν Christiana Contritione, admo-

modum erudita est , r Scripturis sacris, ac Conciliorum o sanctorum Patrum doctunae consona. quae utiliter in lucem ibit. Dat.

IACOBUS PONTANUS S. Theia Doctor

. . & Prosetar, ac Librorum Censor.

7쪽

FACULTAS

Admodi ri Reverendi Patris prioris Provincialis Ordinis Eremit.sancti Augustini.

D sertationem hanc dogmaticam de Christiana Contritione 9 Attri tume a Reverendo ac Eximio Patre Magistro Fr. CHRGTiANO Lupo S. TheoLDoctore & Professore, erudM compositam, publico praelo dignam esse ce uiamus. Bruxellis apud S. Apolloniam die i s. Maii i656.

Doctoris,. Ord. Erem. sancti Augustini.

D sisertatio hac dogmatica dι Christiana Contritione o Attritione M m. R. &Eximii p. M. CHRisTIANi Lu Pa Ord. Eiem. S. P. N. Aug. sacrae Th. Doctoris ac Provinciae Belgicq Dissinitoris luce publica dignissima el ,eo quod reiectis haeresibus ac erroribus quorundam sanam Catholicamque tradat Contritionis definitionem ex sententia eorum Patrum, qui Tridenti praecedenti saeculo convenerunt; varie ipsius animam dilectione secundum gradus tuos dividat de subdividat, ac cuiqtie divisionis membro suas ii iustificatione hominis & in &extra Sacramenta efficaciae partes dimibuat; ic demum quod doceat, quos fructus proserat Timor radix attritionis vulgariter dictae, & multipliciter dividat, di praeclare stituat quid persectionis & vitii eidem adhareat. Prodeat igitur tradaturque in manus Theologorum, ut supersedeant ab interiectis controversis plurimis ac pugnis verborum: exhibeatq; Robustis ,quod aemulentur Charisma melius charitatis habentis totius legis adin sindy vire ;& nihilominus foveat spem imbecill1m, qui necdum tanta ex alto induti sunt

virtute.

8쪽

DISSERTATIO DOGMATICA DE CHRISTIANA

CONTRITIONE

ATTRITIONE

Exponitur definitio Contritionis generatim sum, ptae, tradita per lacrosanctam Synodum Tridentinam: Contritio est dolor animi, ac detestatio de peccato commissis, cum proposito non peccandide catero.

Niqui cordis Poenitentiam de conversionem ad Deum, quam nos Latini passim Contritionem,Gradiis ei Metanotam vocant, Martinus Lutherus aliud non esse vult quam novam vitam, iuxta vocem popularem: Opιima Paenitentia est nova vita. Sensum suum edicit in sermone de Poenitentiar Plus tibi discutie

Error tuis theri de

dμm consessuro, quantum diligas Iustitiam, quam quantum Odiai peccatum, ta P . Mμ isti maiore, immὲ seu hoc labore tibi cogitandum est, quomodὸ futuram h ' ''vitam agas bonam, quam quemodo odias aut deseras praterita mala. yensimum est ιnim proverbium, o omni doctrina huc usque de Contritionibus tradita prastanti ἡs : OPTiMA POENITENTIA EsT NOVA VITA. Et in suorum a Leone decimo Pontifice damnatorum articulorum Apologia scribit in suos adversarios: Mirum, quid illis acciderit, ut contra Omnium sensum ct sententiam audeant damnare jam dictam totius mundi paraemiam. Fluctuat tamen, & in omne se versat latus, modo adserens veram Contritionem non esse aliud quam novam vitam, modo ipsam dumtaxat non posse esse sine nova vita, id est, sine vel rem hominem innovante ac reformante charitate. Plane, inquit, Ax 7.ssolvi occi omnia vana uose, ni simus nora creatura in Christat at parmi,. A tιntia,

9쪽

Contritio debet esie

dolor. Cap. 9.c. 3.

Epist. 24 . Et odium

γ DissERTAT 1 o DOGMATICArontia, qua fine amore Iustitia agitur, vetώs adhuc est creatur AE , ηοηρωνβυο1 quam circumcisi' aut preputium. Errorem vero resorbet In tuarum resolutionum prima conclusione: Non ergo in usu Scriptura Pαημrentia dolor dicitur, sed mutatio mentis ct con iiij. Hoc ergo novae doctrinae monstrum evcrsura sacrolancta Tridentina Synodus sancit Contritionem g neratim sumptam non tantum cessatibnem a peccato, & vitae novi proptatum ac inchoationem, sed veteris etiam odium S detestationem esse , atque ita incipit clus desinitionem: Ontritio est dolor animi. Loquitur cum Tertulliano in libro de Poenitentia: Exomolore' prosternendi s humili candi hominis disciplina est, mandat animum maeroribus dei,cere , illa qua peccavit tristι tractatione mutare. Eius opus csse dicit ingemiscere, lacrymari, mugi Her noctes, ad Dominum Deum suum. Quod i plum in moralium ien

tentiarum regulis tradit magnus Basilius ex s.cto Apostoli Petri, qui post negatum Dominum statim exiuit soras ex atrio Pontificis, re poeniten, sevit amarὸ. Palmaris item,quam in inccestuoso Corinthio excitare conatus est Paulus Apostolus, Poenitentiae pars fuit mentis tristitia, de quidem tanta,ut timuerit idem Apostolus, ne ipsa ille a sorberetur. Nihil frequentius ac serventilis quam lacrymas Se mcer rem Divina Scriptura peccatoribus inculcat. Apud omnes olim sub coelo Ecclesias prima Poenitentium ac Poenitentiae clam fuit Flentium ac dolorosus Fletus. Et hὶac in libris de Poenitentia scribit si sius Ambrosius: QMi agit paenitentiam, diluere Iacumis debetpeccatum sv m. Frgo lapsin nostras mundemus fletibus, ut audivi nos Dominis uso ingemiscentes. Et in literis ad Comitem Bonifacium sanctus Augus nus: Nisi egeris Poenitentiam, salvus esse non poteris. Quomon enim gau de .u re esse correctum, nisi doleat fuissι perrer sum' Et infra: Habeant Dolim a de preterito sele abiti errore, sicut Petris habuit de mendaci tumore. amaram dolorem. Et Severo Mileuitano Episcopo, qui Luth rano dogmati quid in speciem simile inconsideratus seri plerat, respondet: Quasi non sint dolan a qua malὶ gesta sunt, etia quantum νεμβηt ρεstea corrigantur. Pa adoxum & tot verbis indignum est istud Lutheri dogma: Nam & ipsi hodie Lutherani illud abominantur. Pergit sancta Synodus: Fι detestatio. Alibi dicit: odium θ d testatio peccati. Rursum loquitur cum Tertulliano in libro de Poenitentia:

Poeniteat errorum reperta veritate; paeniteat amasse qua Dera non amar, quanda ne nos quidem ipsi serνulis nostru ea, quibus fendimus, non odisse permittimur. Consonat in Regulis brevioribus magnus Basilius: Primum amma male ante astam vitam suam edisse debet. em 1 memoriam

ob mere o rite ari. Loqui se adfirmat ex Rcgio Propheta: inis ia

10쪽

DE CONTstiri ONE ET ATTRiTIONE. 3tatem σῶο habui, O abominatis stim. Et in steris ad Rusticum Monachum sanctus Hieronymus: Nisi oderimus malum , bonum amare non Epist. passumin. Et quidem mali odium & boni amor gaudent correlativo rum privilegio, sese mutuo ponunt & tollunt, remittunt & inte dunt, atque ita unum prae alio exaltare Martinus Luthcrus est se astra conatus.

Prosequitur sacrosancta Synodus: De peccato. Etenim peccatum est unicum & adaequatum verae poenitentiae objectum, & actam de boni Neris ossicio poenitentiam isse pestimam rei & nominis praevaricationem, recte lcribit in libro de poenitentia Tertullianus, decla- cap. r.

mans in Gentiles: Quam in Paenitentia actu irrationabilirer d. persentur, vel una isto satis erit expedire, cum illam etiam in bonis factis suu adhibent. Paenitet dei, amoris, implicitatis, patientia, misericordia: Prout quid in ingratiam accidit, semetipsis execrantur quia ben fecerunt,eam1 maxime poenitentia speciem, qua optimis ver:bus irruatur, in corde Runt, mem Misse cWames ne quid boni rursum pra lent, contra Poenitentia malorum

leνtur incubant. Etiam in sequenti capite eleganter ostendit nequaquam de bono, sed de solo malo opere, seu peccato esse pinnitendum. Noto interim haec verba, Seipsos execrantur : Adfirmat poenitentiam debere esse odium ac detestationem.

Addit sacrosancta Synodust De peccata commisso. Etiam hic cum Esse debet Tertulliano loquitur in libro de Pudicitia: Contendunt Psychici non odium

competere Eibnicis paenitentia denunciationem, quorum tilicta ebnexia ei pereati ηρη sunt, ignorantia scilicet imputanda , quam sola natura ream Deομ- actu liν. ciat. Perr. nec remedia sapere quibus pericula ipsa non sapiant, istic autem -- ς constare Paenitentia rationem, ubi conscientia o voluntate delinquitur, ubio culpa sapiat O gratia; illum Iugerι, illum volutari, qui sciat o quid

emiserat, ct quid fit recuperatum, si paenitentiam Deo immolarit, utique eam magis sis oferenti quam extraneis. Orthodoxos calumniose apis pellat psychi cos seu animales, perperam de error eo taxat dogmate, recte tamen adseverat de naturalibus seu originalibus, ideo clue non voluntaria actione commissi , sed neccssilio contagio contractis peccatis non esse veram poenitentiam seu Contritionem, Quod ipsum Cip. g.

apud sanctum Augustinum mullis eleganter tradit Auctor libri devela& sal a Poenitentia, aiens originalis peccati contagium dolendum omnino ac detesta ndum, at dolore qui ex intentata in nosmetipsi,s S propi tum nostrum opus vindicta non procedat, adeoque non

spectet ad totius proprii facti detestatricem & destructricem poeni-tcntiam. In libro de correptione & gratia idem docet etiam ipte sanactus Augus inus. Ex hisce sontibus sacrosancta Tridentita Synodus Qι.14.M. A a sanxit

SEARCH

MENU NAVIGATION