장음표시 사용
451쪽
lum ingravesceret, ut ostensia se- degener succedens, ac dogma vea pius acie minaretur quasi mona- nenatum Lutheri diu iam suo sinu sterium S. Georgii urbis maenibus reconditum toto ausu exeruit. proximum occupare, cives supremum discrimen non exspectaturi hoc nostrum coenobium cum
nonnullis aliis Ecclesiis delendum
statuerunt. Restitit tam praefracto consilio senatus , mitiora substituens, at dum utrinque litigatur. vesana sex urbis, pro eo. quod Operi reparandorum maenium m nus supponeret , monasterium Georgianum aggrediens crudeli insultu divexat, tenestras confiingit , aliaque perpetrat , qu quamvis ultimum exitium non causaverint . at paulo post eventurum praesagiebant: nam pauco
temporis intervallo elapso Cives ipsi monasterium invadunt, illudque armis occupatum in nihilum redigunt. Quodque omnium funestissimum . verba admetior Het neccii : temptum, inquis, qμο tam fermὸ per viciniam Augustus splendissiusque celebratur. funditus delens. Haec Scriptor iste silere non potuit, quamvis alioquin insuae sectae contribulos benignus adeo , ut vel hujus ipsius monasterii demolitionem necessitati alis tribueret , non petulantiae Haereticorum, atque ideo Nicolaum Mise aerum, suae urbi iniquum arguat, quod furori Anabaptistarum ad scribat hujus coenobii ruinam; de
qua re nos silo loco apertius explanabimus veritatem. Translatis Canonicis , sopito bello incuriam Gryonum, quam Ipsi tanquam villam jam diu possederant,
hacque in novam coenobii sp ciem erecta, dum vix ex pristino damno respirare aliquantum dabatur , novas turmas per omnes
portas dudum suscepta Lutheri doctrina huic loco concivit. --rico enim Duce Brunsvicensi pii Dsmo, veritatisque Catholicae ad vitae supremum assertore fidelissimo morte sublato , Iultas filius
gianam hujus Pseudo Apostoli placita suscipere cogit, Canonicis RPraeposito religionis quidem libertate relicta , sed quod deplorandum , isto Erasmo Sta Machis nuncupato Deo animam ia illis hala fide reddente . s.ccessor D-sus Bra mannus , quamvis E UMmis Religiosius , Calcatis votis. Luthero jurat. &hic, ut inquit.
jam sub Erasmo in scholam novatorum conversum emet, tam iacu
leviam, larulentam dixistet verius , scholam aliat , ut vix fuerit in vicinia talis. Atque haec magis praecipua sunt infaustae sortis fata nostro Georgiano monasterio in- inflicta. Uerum nec defuere M prospera, quibus benignissimum Numeci saepius dispulsis adversis nubibus mitiorem Phoebum eidem affulgere voluit. Nam . ut Crandilla acerbissima vulnera in bello sub Beriholis illaea monasterio huic , Omninoque lethalia , sic idem Bertharis eximium se tam miserε decumbenti medicatorem exhibuit. Teste enim Hetne iolaudato, & Reutelio, incredibili illud cura se liberalitate pristino splendori restituit, Hercule que labore restauravit. Correctis sim leorum institutis . si qua tu re 1 pristina disciplina deflexerant.
Praeterea jam antea anno I 228. ingentem henefactorem nactus est hie saeer locus Conra m Epist pum Hildesemensem : -H- quoque Imperatorem , Henricum etiam quintum, aliosque praeeminentes personas complures, quOrum tutella, & praesidio semper adhuc ipsis in ruinis poterat spe rare remedium. Quodque praecipuum ἔ reformatione illa deformi dogmatis Lutherani plene iam in istud monasterium inducta.
452쪽
tataque fundationis summa in puerorum instruendorum sustentationem conversia, vi scilicet, ac potentia Ducis Brunsvicensimaeretici Iulii. Deo tamen vices tam sacrae ad gloriam suam institutionis per piissimum Imperatorem Conradum factae miserente, acciadit, ut , Hildesiensi Dioecesi primo per sententiam Cameralem, deinde armis, demum per transactionem suo Episcopo restitura, Praedicantium quoque qui Grau-hol timum coenobium sub specie pietatis instruendae juventuti impensae, ad medullam usque hirudinum more exsugebant) suppreLSa petulantia, pristinis posteubr,bus redderetur. I umque eme elum , quod ante causatum a L thero communem propR monasteriorum Cataclismum , neque
Buschius ille Magnus ordinum per Saxoniam restaurator, neque Episcopi vicini evincere a Georgianis, seu Grauhoniensibus poterant, scilicet ut se totum coenobium subderet Nindesemensium Congregationi , sub qua ab eo tem pore usque ad nostram aetatem egregie flore Existit prope Gostariam. Hei- neccius in Antiq. Gouariens pa1sim. Busta. de reform. Monast. L.
I. c. Io. edit. Leibu . t. a. P. 488. Chron. Breve Duc. Brunsvic. Mit. i rad. ζ. I. P. 426.
d . positura. Vir tinctissimus me linias de dignissimus Nordalbingenissum , reliquorumque Stavorum Apostolus, cum primam hoc praedicationis Evangelicae munus a Deo sibi imposiluin exequi Constituit , de construendo ibidem uno, alterove monasterio sollicitus egit. Primum, quod ab ipso condebatur Finerense fuit. secundum S. Dorus prope Sigeiarg , tertium
demum istud , de quo agimus, Hagelpomense, Olim Hetersorpensi,
aut ut id Helmoldus nuncupat, Heteresti ense: Causam fundandi hujus coenobii suppeditarunt buco. o, suisque Canonicis fori incomismoda , tumultusque Castrenses, qui alliduo Falderense aeque. ac Mingebergense Collegium divexabant. Praefecit autem huic novellae structurae virum religiosissimum Pheth. rum , ab aliis etiam Dithmarum nominatum, suum quondam dis, cipulum , ut scribit Helmoldus , & in studi apud Franciam socium, qui relicta praebenda & De cania Bremensi devovit se Fald rensi monasterio, vir Contemptor hujus saeculi, sectator voluntariae paupertatis, & in spirituali comversatione summae perfectionis. Haec interea ex Helmoldo deThesmara deflorasse lassiciae, dum nos alibi vitam ejus sanctitatis ψωria praeeminentem & Canonico ordini nostro eximium decus adisjicientem daturi sumus. Porto hic S. Thethmaras destia uatus in Hagerestreph cum aliis se tribus, hominibus nova peregrinationis, id est. neo-conversis magno solatio fuit. Providit quoque no vo huic coenobio melinias tam de sacerdotibus , quam de reliquis Altaris utensilibus, & omni nisiis est studio, ut Ecclesia ista opportune aedificaretur et ipsum vero aedificium ut debitis claustralibus
ossicitiis. ac oratorio surrigeretur, Muin a iam . iacerdotem Uenerabilem praefecit , illucque ex Falderensi suo archisterio destin vit. Adjunxit vicelinus ipsi monasterio peculiarem Ecclesiam publicam , seu forensem, quam
etiam parochialem eme voluit, ad radicem montis sitam , cum coenobium Hagerstormense supra eundem collocaretur, quietis scilicet religiosae melius capessendae
Hujus fundati Collegii origianem cui speciatim anno afligere OPOrseat, ex Helmoldo non disci-
453쪽
mus , factum tamen illitium eius intra annum II 44. & 46. probabilius colligendum datur: utpote quod hujus fundationem Sigeberis gensis constructio certo praeceis rit, ipseque Helmoldus hanc praeponat anno II 46.
Quod prae reliquis nobis de hoe
sacro loco notabile occurrit , illud ipsum suppetitur ex saepe la dato Hesmoldo: dum nempe N
elotus cum ἰngente Stavoruri caterva totam Wagriam tantum non
omnin3 devastaverat, populamque fidelem , maxime qui in Fa dera & G lina, hoc est , in Η gerstorffensi territorio reperiebatur , ad supremam inopiam red gerat; tanto Cunctis miseris alendis & conservandis emolumento fuit utrumque , ac praecipue hoc Hager ostensi coenobium, ut d
pauperatae plebis quoddam quasi
ararium censeri, atque promptua-Hum potuerit; adeo nimirum liberalissima manu Gethmarus cunis ctis indigentibus necessaria subministravit. Testatur enim Hel moudus , tam profusum in pauperestum fuisse Truthmarum , ut, Cum locus ille ob nimiam largitatem huius viri ad inopiam redigendus videretur , obserarentur a procuratoribus domus ostia domesticae rei, ne curia subjaceret detrimento. At non ferens misericordia motus clamores pauperum explorare caepit occulte aditum in homrea , quae reperiens , egit inquit Helmoldus in modum furantis , dans quotidie pauperibus juxta oppo tunitatem. Ferebatur autem a d semis nobis , quod iisdem diebus ex nanitae mentaria penus, d initus recuperata sint. Paucula hic mihi cum Novatoribus, ut se Vocant, reformatoribus fidei nostrae. Damnant illi , & ad Orci castra amplianda relegant monasteria : ut passim ac maximε in iis legere licet, qui antiquatorum, ac profa natorum ab ipsis monasteriorum descripssones his nostris tempori bus edere curant ; damnant, inquam , monasteria , religiosos . Fundatores, Episcopos, ac quoscunque demum partem in iis exstruendis ac conservandis sumen Tes, tauquam iis omni otio, ac
pigritiae pro inertissimo hominum
statu pessulum aperuissent. Atque ideo suo reformationis opere pe-nE , nihil putant se praestabilius
egisse, quam quod haec loca saera in usum profanum , in popinas, in armamentaria , in castella . de si quidem adhuc modestillime loqui oporteat, in Gymnasa puerorum instruendorum conVert
rint, nε scilicEt ut ipsi argumentantur loca tanto Principum a monachis dementatorum affectu& aere condita, frustra tot saeculis , ac sine omni reipublicae fructu , maneant ignavorum vulgi oculis nescio quod glaucoma simulatae virtutis objicientium domicilia. Sic nimirum placet ignam vis Sectariis de ignavia calumniose monachis impacta arguere, qui
bus absque dubio proventus monasterioru in vaporem cient. Uerum nullus dubito, monasterium hoc nostrum Hagelstorppense Sanctum etiam apud Sectarios audire, lectis Helinoldi verbis . quod id tam liberale penuarium exstiterit indigentium. Tum nimirum pretiosa aestimantur , & chara coen bia , si velut ager fertilis quibusque frumenta ministrant. Scio aliquindo Principem quendam summum aeque,ac religiosissimum, clim eidem bellis, silique necessitatibus publicis impedito suaderetur , a monasteriis exactiones. tributaque exigeret, moderatissime respondisse: neutiquam; haec nostra enim , ajebat, GaZωphylacia sunt, & non nisi in angustic simis rebus appetenda. San E multa id experientia comprobari ad oculum posset, quanta emolumenta. conferant saecularibus quibus g
454쪽
husque monasteria, de vere in his deposita esse victualia viduarum, dc pupillorum : porro non nisi impio Simoni conformes habendos hos monacho-ma ges, qui dum Pietatem, cultumque Dei aversantur, odioque habent Dei ministros, exinde otiosos arguunt;
dumque deglutitis per Lashiviam& gulam propriis honis . inhiant
alienis , aut necessitate extrema
adam ad operas compelluntur, Invident religiosis, quid sine ma tuum labore, ac onere precibus, atque sacrificiis alimenta reperiant: At de hoc satis. Nos regrediamur ad Hagetpreppense coenobium, quod tamen dum aliquantum hoc decursu dimisimus, a se ipso plane diversum reperimus: Thethma ro enim viro Sanctissiino , ips6que Beato PDelino defuncto Gerol-dusAltenburgensi Episcopatui praeficitur, reperit hic Falderenses C nonicos qui hactensis Alimbu gensi ad cathedram servierant se submisisse Archiepiscopo Hamma- burgensi, unde prope compulsus, ut suae Altenburgensi Ecelesiae deso.
Iatae provideret,Hagelstorpenses re-Vocavit Sigehergam. Sic enim Hel-moldus: quia autem Congregatio Clericorum non habebatur in Auen-
burgensi Episscopatu praeter eam , quaerat Cur linae , qua atio nomine iaciatur Hagerestor- , annuente mces cit eos trammigrare Sege et ad i eum primae fundationis , quatenus inflennitatibus , quando Pontificem
oportet esse in populo, haberet in clero supplimentum. Nimirum , ut ego quidem intelligo , Altenburgense monasterium carebat omnino Congregatione Clericali, qu lis tenuis utcunque illo tempore dabatur quoque in Segebergensi, Unc advocata in subsidium altera in Hagersst orph , ut in solennit tibus , quando Pontificem oportebat esse in populo, suosque ex clero Comites habere in ipsa interea Ecclesia per lassicientem adhue superstitem numerum divina
perficerentur. Porro an haec transmigratio omnimoda fuerit.
an solum diurna, ita ut finita solennitate rediretur in Hagerstorph, ex hoc Helmoldi contextu non
eruo , quamvis illud probabilius
factum credam, quam istud, eo, quod Helmoldus asserat, ex tunc
fecisse illie , id est , Aldenburgi,
drale Geroldum ; in quo credibile est, Brunonem illum ex Falde-rensi coenobio accitum cum quihusdam Sigebergensibus fratribus substitisse. Certe de Hageistor-phensi coenobio ab hoc tempore in Hesmoldo nihil ultro memora tur; ideo censendum, praecipuς, cum Geroldus anno ut prodit Chronicon Lubecense apud Mei-hoiratum Ii 62. Alteraburgensem Episcopatum transtulerit Lubecam,
exspirasse Hagelstorfium, utcunque urbi Lubecensi contiguum. Helmoldus Chron. Slavorum Edit. Leibnit. t. a. p. 186. Zc seq. acta SS. II. May in vita S. Thelh- mari Chron. Lubec. apud Mei-
mur si unquam alias certe in d scriptione hujus Ecclesiae breviores esse, quam faecundissimae de
eadem materiae tractatus alioquin admittere videatur, Praeterquam
enim, quod plurima exstent tum de origine , fundatione , Fundatoreque illius monimenta , non minimae quoque sese offerunt quaestiones. a viris alioquin doctis moveri solitae , accuratiore crisi ad trutinam Veritatis explorandae de loco, de ortu, de fundatore:
praeterquam quod constitutae harum ditat vendarum quaestionum epochae viam sternant ad investiganda longe prolixiora. igitur ex tanta messe Icribendi pauculas ist-hle spicas excudemus, potiora ad
455쪽
ipsum opus ubi historia generalis Cireuli Saxonici plurimum lucis ad particularia discutienda sume
ret differentra. Itaque originem Halberstadensis Ecclesiae legimus in ejusdem Chronico a Leibnitio edito Co tigisse anno 78 i. verba illius sunt,
Anno igitur Dominicae Incarnationis 8 I. iniuctione quarta anno vers
gni ipsius Carati nimirum magni postquam fratre Carolomanno defuncto solus regnarit decimo, primum in loco, Selaengestavi nuncupato. nunc autem vulgo osse ita iuriis, Monasterium construxit, at, in honorem Dei omnipotentis, ct S. Proto martyris Stephani, qui es bonus si infer Regis , amniiamque Martyrum norma. primo Martii dedicavit. sui cum aliquamdju longe , latequesta lem , ac providentem dispensiorem quaereret . quem constitueret super familiam Dei, ut illi in tempore cibum daret , S. Hiluegrinum Catelaunem Fem a n. Parensitas Patre Icilicet Thiag ina , Matre vero Lias urgaeditum , fratrem quo S. Ludegeri
primi Vmmigaia mansis Epycopi, Adriano S. Romano jubente , in hoc opus Episcopum destinavit. Sanctus
vero Hild rinus statim eoiam anno
Divina gratia disponente , seiam Epipcopalem de Sebeteseit in oppidum,
quod Halserstavi dicitur , transmut Ut ere. Plurima in hac narratione dubia occurrunt, censuraeque accurratiori subjicienda , praecipuὸ observat Leuchfeldius fundationem hujus Episcopatus necessario ad saeculum nonum differendum , alioquin reclamare, ac Obsistere pleraque alia hoc ipso Chronico longe certiora, ac vetustiora documenta. Corte Hildegrinum ante annum γ' . Episcopuiti fuisse, vix probari poterit; Episcopum , inquam , non Halberstaclensem, sed nec Catalutinensem. Chartae enim traditionis Godhelmi apud Ι.eibnitium I. I. P. II 6. quae praesesert annum 797. se sub
scribit Hildiminias inagnus Diae ntis. Ergo diu post annum 78 I. nondum Episcopus. Nobis novae Mitionis Galliae Christianae
Archiepiscopatus Parisiensis ne dum sub oculos venit, ud ex eo liceat forsan discere, quod prior editio non ostendit , quo anno Catalaunensis Episcopus justus sit Hildgrinus. At id certuin, Haluberstadensem Ecclesiam regendam, saltem ut ejus Episcopum . nota suscepisse ante annum 8 9. pr uvpatet ex ipsa S Ludgeri vita, ita. qua haec leguntur de sepultura ejusdem , cujus Sacrum corpus Monachi Nerthiniani suo in monasterio condere volebant, at resistebat populus. Inito igitur con
Isbο , inquit Ailfridus, ad monas
ford - - perduxerunt istud , at in Gebsia 5. Maria inhumatum reliquerunt , donec Venerabitis Epipe pus Ecclesiae Cadalonensis , Hatigri.
mus nomine, Germanus ejusdem P iri Dei, at, erudisus ab eo, ageret cum
glorioso Rege Carolo ore. Addit vero mortem ejus sequentibus : d functus est itaque anno Dominisa I carnationis octingentesimo nono, siptima Ralendas Apr. or tricesimst secum
to Glendas Mast is in eodem loco sepultus est. Dum vero Dithmarus scribit, quod Hilde intis Caralaunensis Episcopias, GHIaei Ha bersiadensis Rector primus, quam tenuit quadraginta se septem annos, dissesserit ab hoc saeculo regnanse tunc
Ludovaco imperatore Pio . Dominica Incarnationis octingentesmo vigesimo
septimo anno : intelligendus mihi videtur de Halherstadensi Ecclesia
latius sumpta , non vero ut Epil-copali, quam regendam susceperit anno 78 o. aut, dicamus 78 . ita ut Dithmarus annum primum& ultimum pro duobus distinctim acciperet, quod plures scriptores
fecisse satis novimus. Igitur concurret hic calculus accurate cum Chro
456쪽
hlea Malberstadens. Tunc vero Episcopatu necdum eminebat ut lo , aut Halherstidium , aut Seli-gen stadiutri , sed erat a Carolo solum constructa Ecclesia adjecto monasterio : perstitit igitur sub hoc titulo usque ad annum fortasse 8os. atque tum Episcopatu primum locus hic decoratus est. Quodsi Κranzio fides, dicendum erit Episcopatum iithic inductum
fuisse anno 8ao.. cum dicat Hilde
sedisse septem tantummodo annis.
Neque obest Danzio , Hildσν num in quibusdam chartis diei Dissopum, annum 82o. Praecedent, bus; reponi enim potest, in his chartis, ut legenti patebit, nunquam dici Episcopum Halbeesta- densem, sed tantummodo Episc PMm , qui ergo adhuc erat Epikopus Catalaunensis, es de simul potuit Rector Halherstadensis Monasterii. Neque etiam obsistit Diploma Ludovici datum anno 8I .ici quo nominatur Hildgrinus Cais tholoresis Eces si e Hassi sudensis Episeopus Aenerabilis. Videtur 1 a
ne in hoc enuntiato aliqua aperta Vocum confusio , quamvis enim sciamus Hildegrinum fuisse Episcopum Catalaunensem , at vix credo ullum asserturum, eundem simul
duos Episcopatus possedisse , qui Conciliorum saeculi octavi , apnoni hac super re gravissimas comstitutiones unquam perspexit, de quibus consulendus Thomassinust. a. l. 3. c. 3. n. 7. &c. Ubi clarε
ostendit, nε quidem Diseopis Abbatias concreditas tune fuisse, nisi sollim disciplinae inducendae, aut fidei propagandae, neutiquam vero Beneficii potiendi causa. Dum ergo Catholaneos, ct Hase saiansis Ecclesiae Episeopus dicitur Hildgrinus, aut id per aliquam anticipationem dictum. est, nemis pε, qui est Catalaunensis, sed futurus Halberstadensis, quippe quod actu laboraret L donus in erigem
do isthic Episcopatu Aut potius , quod haec vox Oscopus aeeommodὶ sit intelligenda , ut
dum Hilde eminus Episcopus erat Catalaunensis , Rector veris Halherstadensis, utriusque loci dicer tur Episeopus. Illustrabo hane opinionem meam ex veteri quadam charta , data a Signaria Eeclesiae, ac Monasterio Monachorum Wertinensi , a S. Lud ero, fundato : tradid, inquit Sigiha
dus, ad reliquias S. Salvatoris, qua collocatae sunt in Leo , qui disitur rethina, in pus Ruricgoa, in mincam RVariorum , ubi Hildigrinus
ct Grefridus Epissopi Rectores prae evidentur. Hoc coenobium nunquam eminebat dignitate Episcopali , & tamen Rectores ejus di cuntur Episcopi, Hilustrinus erat
tum Catalaunensis, Gerstidias Mona
steriensis et Sic itaque, cum mustrianus Episcopus dudum esset, dici per extensionem potuit Haserfla-d sis Ecclesiae Episcopus, id est. qui Episcopus Catalaunensis, simul erat Rector Ecclesiae Halherstaden
Uerum Chronicon Halbersta- dense ob errore vindicare non possumus, dum inquit, ill 5 anno , quo Selengen stad monasterium constructum est, sedem Epincopalern eidem adjunctam, trans latam mille a Carolo Magno Sta dente Hildegrimo in oppidum Hal. herstad. Etenim , ut jam obse vavimus , ostendi non potest . Hild Vinum ann6 797. Episcopum fuisse , cum diserte se subseribae in charta Donationis hoc anno Ecclesiae Werthinens facta Diae num e neque etiam subsistit. S tengentadensem Ecclesiam eodem anno translatam fuIsse in Halber astad , nempὸ anno 78 I. suadente limino: Chronicon enim hoe dicens, quasi sibimetipsi advers tur. En ejusdem verba: suix rotas nempε eum aliquamdta longritateque fidelem, ae providentem ius m
457쪽
satorem qua ret , quem constitueret sisper familiam Dei, ut HI in tem re cibum daret, S. Hildegriniam C tintinensim a Sae Parentibus, Patre
Filicet Thiagrino, Matre vero Lia burga editum, fratrem quos S. L-- geri primi Mimmigardes ensis Difevi. Adriano S. Romano jubente, in hoc opus Episcopum destinavit. S. vero Hildegrinus etiam statim eodem anno, divinis gratia dum nente, sedem E Feopalem δε Selengensteis in oppidum, ειοd Haliarsiat dicitur , transmu
Carolias ergo aliquamdiu long lateque fidelem , ac providentem Dispensatorem quaerens certe sup- pqnitur talem in locis vicinis oh-vium non habuisse , maxime id diu agere oportuit, clim Hildegrinus . Papa Hadriano jubente, in hoc opus Episcopus destinatus sit. At haec verba manifeste adversantur subsequis, & praecedentibus, dum dieitur Selengen stadi fundatum anno 78 I. & eodem anno
translatum ipso talis ino suadente, hic namque inanissimE aliquamdiu longe latεque quaerendus pro fideli Dispensatore futuro istius loci fuisset, eo, quod cum Diag Carolo ad manus fuerit: i erat enim sub Disciplina Liadgeri tum necdum fortὸ Diaconus, qualem se anno 793. & 79 . subscripsit: quamvis id non obstiterit, ut Rector constitueretur. Verum ML degrinum tunc Episcopum dici posse adversatur profecto toti Chro- nologiae ipsius hujus Chronici, quod videtur supponere Hiligr
nun Catalauno accersitum & Epis. eopum Selingensiadensem factum ieo enim se referunt verba illa, quδd alitiamditi longe, lateque Car i o di pensatorem quaesierit. Et illa : uegrinum Catelaunensem Adriano Romam jubente Epissopum destinatum. Sed haec, ut dixi, cum altero convenire neutiquam Possunt, quo id factum dicitur anno 78 I. Igiatur omnimodis in hoc chronicon corrigendum . & standum verbis Danaii, dum ait: Carolus Rex invictus exstruxit in loco Sabet sede insignem Ecclesiam , quam in honorem S. olephani jussit consecrari, praeposivitque primum ei Episcopiam ML
degrinrum Fratrem Germanum Ludis
geri : sed is Episcopatus posterioribus
sectilis dae hoe loco, quom tum Saling- sede , nunc voeant operistia, iamlsosadtam es translatus. ειν
cis dein interjectis subdit: HAE V nus Pontifex cum His praefuisset Eces Ita auctus rebus se populo insinus
Deae templum cogitavit erigere , hac
dum cogitatione torqueretur, moritus
es ab Angelo ilium esse Deo placidiorem
locum , quo novum templum erigeret
se consecraret ; monstravisque Hubersiadum , populo frequentiorem l etim. Ibi tum Pontifex , constituta templo er constcrato , sedem esse suam constituti e ibique praefuit annis sertem, cum priore loco totos exegisset quadraginta ore. Displicent Hen henio viro Clarissimo quadraginta anni a Manaici asserti Hildgrino in Salingstade, at plus mihi infestum, quod sibi inter paucas lineas non constet, dum enim paulo ante dixerat, Episcopatum Salingst densem nimirum) translatum p perioribus saeculis in Halherstadium,
postmodum id factum fuisse dicie
post quadraginta annos , Certe quadraginta annorum decursus di necdum facit calculum ad post
riora saecula . nisi ergo dicas per osteriora saecula TranZium intelia exisse posterius saeculum , id est
nonum, quo Episcopatus translatus est , cum saeculo octavo fundatus est. vix reperio eundem ab
oscitantia absolvendum fore. At in reliquis sic ipsum explicandum censeo, ut redundantibus illis vocibus . posterioribus saeculis expumctis, Cisolus Rex in Salingstiae
Ecclesiam cum monasterio fuad verit, quod Κrantius, per anci-cipationem, Epi opatum nuncupat, uti de ipsum Hildegrino isto
458쪽
Episcopum hunc ut Rectorem ari. 78 1. praeposuerit novellae dici siae, in qua perstiterit utque ad annum 78 s. quo bellis urgentibus cum Ladgera fratre suo perexerit Romam, inde forte constitutus aut postulatus ad infulam Catalaunentem , non tamen di miserit Rectoriam Salingstedensem. Erecto dein per Ludovicum Salingenstadio in Episcopatum, neeesse fuit Hildegrino aut dimittere Catalaunensem, aut istum, sed cum in hoc potiorem se confid
rum ob populum adhuc in fide rudem , & doctrinae pabulo indigum, relicto illo, istum adiit. Ut igitur merito dici possit quadraginta annis praefuisse Salingen- stadio . id est, ab anno 78 I. u
que 32 I. non completum Huic vero ab anno ga I. quantum rellabat ad annum 827. An vero seu
Salingen stadium , seu Halberit dium ante annum 83 I. Episcopatus fuerit, vehementer ambigo: Ludovici enim Imperatoris diploma quod primum Ecclesiae Haliabetstadensi datum exstat, nullum vero Salingenstedensi) annum 3I praeseserens, quo modo Hildegrinum Episcopum nuncupet , iam adnimadvertum est. Caeterlim Ecclesa Haserpia sis dicitur non Ucudum aut Epimpatur, ut adeo liberum sit sentire hanc Ecclesiam Episcopatum necdum fuisse, aliis doeumentis diversum non testantibus. Quo vero anno hanc dignitatem aut hic aut ille obtinuerit Iocu . an insuper Salingstadii Episcopatus fuerit qui translatus se Halberstadium ante annum 8a I. necdum aliquid ut definiam, comperi. Exstant , apud Leucis feldium aliquot diplomata ae chartae , at nullum eorum quid quam
elucidat pro hac discutienda dim
Hildegrinum Igitur quem jam ab
gimen hujus Ecclesiae obtinuisse
superius diximus, volente Carua. Clericos ibidem constituisse, Cerintum mihi est, maxime α eo,
quod rarissimi, imo nulli mon chi, praecipud Benedictini in tota
late patente Saxonia, ac ne in vicinis quidem partibus reperirentur. Hinc Altfridus in vita S. GAgeri, Cum anno 78s. Widechin-dus Resones a via Dei avertisset, combussisset Εcesesias, & expuli Rset Dei famulos &c. Tunc , i quit , Liu erus necessitate compti
si s deseruit partes istas , o disposita
turba discipulorum Δos ex eis a mens rauegrinum Alicet, Germanam ejus, ct Grebertum, qui cog-minatatur Casus, perrexit Rom*m sis inde progressiens persenit ad An nassertam S. Benedicti in regna Beneventino , ese istis in sancta conmers tione consissens, diauit regulam ejus dem S. Patris Benedicti. Erat enim eviens in bareditate sua carnobium construere monachorum , quod ita postea Domino vitulante factum es in
loco . qui voeatur ruina. Palec
ex his Altfridi verbis, si bene com ferantur, monasterium Benedictinum , imo & Monachorum longe. lateque non fuisse, cum disciplinam, Benedininam , seu Mon ehorum discere cogeretur Cases ;Ex quo pariter habemus, quanti momenti habenda sit assertio, quax Bonifactam quidam scripsere, multa monasteria S. Benedicti
fundasse in Saxonia : quasi non sciretur, quo partium studio, qui vitam illius exegitice deduxit Oth-lonus , hoc ipsum vitae Willi baldianae addiderit, tribus saeculis S. Bonifacio posterior. Porro eum dubitari non posse. primos illos S. Lusteri atquE . ac maegrini discipulos Clericos fui s. se , sane & apostolicam vivendi
vantia ipsa illa persuadent tempora , tum Caroli M. tum Ludovici,
quos ambos piissimos Principes.
459쪽
dum diseiplinam Ecclesiasticam Halberstadensi habuit,
Omni conamine sartam, tectamque volucre , profecto nil minus admississe, quam ut alii nisi votivi Clerici in Leclesias neo-con structas maximὸ inter neophytos Christianos inducerentur , rata oipsa persuadet. S. Lusterum votis Apostolicis fuisse devinctum, ex Aldfrido ejusdem Biographo Deit E discemus , & probabimus luculenter, dum dante Deo viis tam hujus sancti elucidabimus,
monachum autem nunquam exstitille ex irrefragabili testimonio hauriemus, dum de monasterienis si Ecclesia loquemur. Ipsa itaque congruentia osten die Lusterum alios discipulos ricos non habuisse, nisi sui instituti aemulatores , atque inter nos praeptimis S mligrinum, quem a puero omni virtute, ac religione imbuere conatus est. Coeterum si alia nobis documenta non suppeterent, quibus persuaderemur, Halberstadensem Ecclesiam Can nicos regulariter Viventes ab origine , id est , a saeculi octavi fine per longa tempora possedissse, vel
una sussiceret in omnes Ecclesias νquas Carolus M. seu Fpiscopales fecit, seu facere coepit, instituti cle-riealis inducti aequalitas: sicut ergo Ludgerus in prineipali sede occi-ῶntalis Saxonia , id es , an loco , cujus est vocabulum Mimigerneford, Domino ipsi honesum cons xiit carnobium sub regula Canonica Chrso famulantium. Ut inquit Aliseidus: se de alios sub eadem regula Domino servientes Clericos obtinuisse, quis abnuati quippE quod, scut in Mimigerneford, si e & ubi
cunque necesse erat populo de apostolicis viris proviJere. Ideo Hildegrinum non minus Canonicum dedit postulanti Grais pro Ecclesia Selingstadensi, hἰcque ipse
Hildurinus non alterius professio. nis homines. nisi quam ipse Observaverat, secum de in ista, & in velut con venientia ipsa evincit. Floruisse hanc vitam votivoa CanonIcam usque ad tempora Arah- hi, anno 996. sedem Habe stadensem obtinentis, collἱgimus ex hujus loci Chronico ; hic enim
impus circa annum Io s. infra ambitum muri quoddam Cologium Canonicorum in honinem B. Arginis construem, quia mente provida intueabatur , quod bonum se jucundum esset, sub religionis Catholisae unitate haliatare fratres in unum , duas has' ternitates , fraternitatem nimirum
B. Stephani Protomartyris se S. --riae Hrginis sub una regula dissiplinae Eret Uica adunavit , nec miniM ILmili consevettidinis tete in exterioribus
colligatis. Porrδ quamdiei sub hac vivendi forma perduraverint Canonici , decerni non potest , id omnino certum , regulam S. Augusini neutiquam in hane Ε elesiam mille inductam. Missehardus enim decimus quintus Habherstadensis Episcopus, quantum cunque ordinis Canonici sub sua
nova reformatione de seculo undecImo reflorescentis amator imtegerrimus fuerit, ac propagator.
non tamen, clim anno IIo . Rahujus Ecclesiae Infulam assumeretur, hanc reformationem luis Cathedralibus persuasisse legitur , quamvis diserte meminerit Chro nista Halberstadensis, quod hic iaSaxonia primus auctor fuerit commm
nis vitae secundum regulam S. Augustini iustitutae , is quatuor
Canonicorum Regularitim insiluerit Congregationes, duas vero ex Hais
mersi en , ct in Raueniam a fund mentis erexerit , ct pro posse ditam rit. In civitate vero Ecclesiae B. Joah nis Baptista Canonicis non Canoniis visentibus , se in Scheninge δελειμmonialibus non sancte viventibus curid retiovi remotis, Canonicos Regιμ lares ordinaverit. Unde crediderim
460쪽
pertinacius propriis per distribu- ctori Brandeburmo cessit: in eationes Canonicas habendis inhae- adhuc quosdam Canonicos, sed sile . cui insistere Reinhardus im Lutheri sectarios, ait, ejusdem se- 1lum judicaret. ctae scriptores referunt. Demum dum Mesesiam Halbe Leuehfeld. In Antiqv. Halberst. stadecisem siua initia Melingstadensi Chron. Halherst. apud Lelmnit. ζ. debere percepimus, hancque p. a. a pag. i ro . vita S. Ludgeri a S. stea Oseminata dictam fuisse, ex Aliseido seripta apud eundem Lem- relatis habeamus. de hac ipsa Ostor est. e. r a pag. 8s. & apud BON.ichensi deceret quidem peculi land . in act. SS. a 6. Martii. Icen ii titulo meminisse. Vesiim quia vita s Hildegr. ibid. 19. Iunii.
tanta est huius ad alteram conne σου
Rio, praeserea istam atque novimus Hamburgensis S. Mariae deplorando acatholicorum furori Cachedrdli S. Non minorem Da Mimmolatam, quidquid religiosae
praerogativae continuerat, amisis se hine in hac epithome nostra solum observamus, oster.ictensem Ecclesiam hanc suo quoque Clericali coetu provisam semperfuisse, eoque non minori ratione regulari, usque dum per laudatum a nobis piissimum Epi opum Ra hardum, haec ipsa qualiscunque demum regularitas reducta est anno Gog. ad celeberrimam regulam S. Augustini. Exstat pro hac veritate
diploma ejusdem Reinbaria apud Leuchfeldium, ubi idem huic E clesiae quaedam beneficia in fundis, reliquisque donariis praestat,
Praeposito tun .existente Gerhardo nomine : hoc autem ecce, inquit, estram Deo facimus ia condiatione , ut Canonici in eodem loco Deo
mauatius se, regula S. Augusini Canonice, ct relegiosὸ visant, ct mnia, qua in eadem regula scripta, se instituta Anti quantum Dominus dederit, d
luenser se omni contriauctione remota ad plere studeant. Porro cum nos
in ipso opere hujus praeclari, & de ordiae nostrotanonico tam eximiEmeriti Episcopi acta elucidabimu
plura dethaei stet .ichensi Eccletiadi iterendi, & ptomendi diploma ipsum , cujus hic fragmentum
Ex Halberstadensi Ecclesia Cathedrali ejusque amplissimis proventibus Heterodoxi fecerunt opintentissimum Principatum; qui fle- Em. H. documentorum fasciculum hist ria nobis Hamburgensis, quam mox descriptae Ecclesiae Halbein densis subministrat, quorum prae cipuam notitiam aperuit vir clarissimus Petrus Lambecitis Bibliotheis cae Caesareae olim praefectus. Exhinc igitur, nec non quibusdam aliis selectiora proferemus, prolixioribus ad rem ipsam dilatis. Fundata est ipsa , quae sub Ludovies Pio Archiepiscopali dignitate sublimata est, Ecclesia Hamburgensis a Divo Carolo Magno anno, ut pro bat, & pluribus ostendit Lamb
cius, 3 . contra Chronicon Mindenis apud Meibomium eandem fundationem anno 789. amgens; hoc enim anno, id est 3II. d
bellavit. & ad plenam submissionem Sclavos adegit Camias, quo facto, demum de mediis firma dat fidei vostrae in his locis setiue
cogitatuin est. Hinc Wolt erus in suo Chronico Bremensi: hoc in tempore, inquit, Rarolui pergit in Stivos, qui dicuntur uri bi , se victoria in brevi potitus construi fecit
Ecclesiam Hamburgensim pro Danis se Si vis se Nordalbingis, ut e=ι iseeri possint in μου Christi: sed ore
patio Regni impedivit eum, quod non
'factos fuit in tam cito Episeopatus, Mel am eonstructam commisit duo bus 'impis, puta, Miderico Memensi,
est Helinganis Ardensi. Quod ipsum
solidius Adamus Bremensis notavit sequeutibus: tempore cum Sua Norum quod gentes Francoram IN