Vitae Italorum doctrina excellentium qui saeculis 17. et 18. floruerunt. Volumen 1. 20 auctore Angelo Fabronio Academiae Pisanae curatore

발행: 1781년

분량: 389페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

pietas Superos a se, a liberis suis , a domo sua periculosas hujusmodi

consuetudines multas aVertit, easque invexit, quibus de Principum superbia omnino triumphasle videtur. Sic cum propius & confidentius privati ad Principes ipsos accederent , hi quidem intellexerunt

se quoque ad societatem communitatemque generis humani natos esse; & quae thronum obsedisse videbatur adulatio , qua certe nulla

est capitalior pestis, plurimum de vi sua se amisisse doluit. Amabat

libertatem dicendi, rectosque ac vi. Vidos animos, non , ut alii, contundebat ac deprimebat, sed fovebat attollebatque . Non ei mos erat flexiloqua & obscura oracula fundere ; & quocumque se verteret, illam veritatis amor persequebatur; cum

22쪽

que nihil in ea fallax , nihil non

flexibile ad bonitatem appareret, inficiebat ac torquebat animos accedentium ad se, ut vellet, sic ut

Suada in ejus labris fissitare diceretur . Omnes stupefacti dicentem intuebantur, & multi qui superioresse ab ea discessuros, aut saltem asisensus suos firme se cohibituros speraverant, flexanimae victricis Reginae orationi cedere sunt coacti. Infinitum esset singula Commemorare ἀQuis demum ignorat tantarum vir tutum comitatum minime proximae

mortis adspectu elanguisse, quin immo vividiorem extitisse; ipsamque tanta animi tranquillitate, quam una recte factorum conscientia parere potest, Reginae, Matris, Christianae feminae ossicia persolvisse, non secus ac si de domo in domum esset mi-

23쪽

gratura. Scio me in rebus celebratissimis omnium sermone versari; sed debet in tanta copia Virtutum excitare animos non cognitio solum,

sed etiam recordatio. Quoniam Vero, CELsissIME PRINCEPS REGIE , men

te tota omnique animi impetu in id incumbis, ut in te exprimas atque essingas tantae Heroinae imaginem , te ipsum laudare existimavi, cum ipsam laudassem; praeterquamquod visa est mihi hoc tempore omnis oratio aut inopportuna aut injucunda praeter illam , quae facta praeclara atque divina exponit ad imitandum. Det tibi Deus aetatem quam mereris, servetque animum quem dedit, quo voto sane multarum gentium felicitas continetur. Minime vero arrogantiae tribues , quod ad TE cum votis & cum

24쪽

m munusculo aecesserim, cum e minpertum habeamus non aliter Vene ,

ratam fuisse Antiquitatem magnos illos Heroas Diis proximos , quo rum nomina immortalitati consecravit.

25쪽

ANGELUS FABRONI Us 3 SEPHO BALTHAS SAR Io S. P. D.

NI Ulla profecti non tauri relebrandi sunt ia' magistri, qui exemplum secuti summi illius eloquentiae doctiris Alabandensis Apollonii coadolescentes sio instituunt. ut cera pose

sint , O quo eos ferat deducatque natura attente perspiciant. Et si quidem viderint eos in aliqua arta ingenua posse ad summos pervenire, non solam hortabuntur, ut elaborem, sed etiam obosectabunt; si videbuntur non multum illi proseincturi , permittent ipsis quid velint; sin vera pt ne abhorrebunt , ut se contineant, adit ad aliud studium, ad quod magis fuerint apti , ut se transeserant admonebunt. Nam neque is, ut praecipitorem de iis, qui eloquentiae dant operam, de serendus ullo modo es a cohortatione nos , qui optime potes, neque is, qui aliquid potes, detemrendus , quod alterum divinitatis cujusdam sit , alterum vel non fatale quod non optime possi . Tom. VII. Ac

26쪽

feracilist juvenilis ardor, tum vero moderatiori. hus iisdem ae sanioribus uteremur , O viderem prudentes in vita, quod histriones vident in scena, qui non omnes neque optimas , sed sibi a commodatissimas fabulas eligere solent. Sed asi ta jam aetate intemperantiae audacia accedente , omnis via ingenii intenditur ad noscendas omnium sere librorum, inscriptiones, ad quaerendum quidia controνersam G discepta timem recetur, a/tiviter intelligendas glurium popagorum Ensuas ,

quasi in aliqua surdum esse dedeceat philosophum.

ad comparandos inter se vererum O recentiorum Labores , -ιnventa ac scripta , at ue judicium de

omnibus pronuntiandum non desecta O sapientia,sia impetu atque demeritate omnino singulari αPraeclara quidem res esset atque magnifica posse mos doctrinarum omnium erasum conficere , Oidem vere gloriari, quod falso Eleus Hippias. adii esse ulla in arte rerum omnium, quod ipse nesciret nee solum has. atres, quibus liberales doctrinae atque ingenuae eontinerentur, βου -- nulum quem haberet, paulum quo amictis, eos indutus esset , 12 sua manu eonfecisse.&d non es imbeciliatatis ingenii nostri, non rati

27쪽

.atum, non δε que ipsius naturae rerum, quastia infinita eum parietate tum difficultate versan tur, omnia assequi , Omnia tenere', omnia me. minisse. Itaque quo eaoellare sipientiae gloria , Olmmortalitati nomen commandari suum exoptanν ,

con plus suscipient quam se assequi posse spera-

-ν , O aliam alii sibi facultatem in tanto tamque immensis Acbinarum campo , m qcia dieanocresque elaborent, seponemas , hanc tanquam partam Abi vel Drae oblatam, vel consilio δε- tieram pro Hrili parte exornabunt. Benst ac sarpien/er majores nostros fecisse arbitror, qui praemflantiores disciplinas, a iam plates in panos quasi in membra . idcirco discerptas esse volue-

ne , ut quilibet e multis eligeret quam praem pue coleret eum omnes comprehendere uesperandum esset. Sic una philosophia, antea ει

suis quidem fasscis continebatur . cum in tres anmmmota partes di ibuta fuisset , in. naturas obscuritatem . in disset di scibillimum , in H-MIn argue mores , augeri S amplificari plurimum potuit multarum facultarum distributione separa-ponequa, in quitas illud admisiandum es , quod uamvis omnes unius matris imperio sint subje- ac , omnesque a lusimis later se vincialis astiari

28쪽

gantur, separarim tamen se ignosei atque exeno minime recusent . Ita fit, ut qui tardo plane non Et ingenio Γ non enim omnes idem acumen i

quirunt I possit in aliqua semere . 6 praeclare secum actum putare si omne id assecutus sit, quoἐι adi solet vel a metaphysicae , peI ab ethises , vet a physi e , He Hemiae , sive optices ,*e hydrosiaticae , 'e mectanicae , aut naturalis histo. riae, aut denique astronomiae magistis. Quis rarro se immortali memoria dignum non putabit, si unam alteramve harunt disciplinarum tractans alis quid de suo: aliorum inventis addere potuit 8 Haud

eaucos ego novi, quorum, memoria Canescet, ut

Ile ait Poeta. saeclis innumerabilibus, quod in unius corporis natura proprietatibusque in vo fligandis atque contemplandis plures annos, quia immo totam vitam fuerint versati , cum dubitari non post reticentia poserorum sepultam fore in axhaustam multorum aviditatem omnia noscendi O lac usque facultatis fines penetrandi. Equidem mi nime reprehendere audeam naturam , quod par

fueris in suis largiendis donis a quin potius ipsam laudaverim , quod in infinita hominum multicludis πιι vis sit unicustus suum assignasse munus , is in has prope aequalitate fraterna voluisse omniam

29쪽

esse consensum quemdam estnspirationemque mutus se se ad vantium. Porro adeo verum est nolle illam pluribus in rebus eumdem excellere si perpaucos demas. quos i a ad vim suam quodam- moto declarandam perraro edit 9 ut id inure.

Mire etiam soleat vel in una eademque arte . quam Latinis is Etruscis liguris celebrandam atruque exornandam sus imus . Quod in Francisia Parraresae confirmemus exemplo innumerabilia

enim aferre possem quid non modo feri, fesint evitari splendidius, uberius, mollius, elegan cus ejus Etruscis earminibus potes 8 Equidem satiari nequeo in iis legendis ; sed cum ejusdem La rina, sise epicia sive bucolica in manus sumo .

pix adducor ut credam illa ab eodem condita fuisse poeta ; O miror majorum nostrorum vel inscitiam , vel nimiam indulgentiam, quod am plissimum illud coronae laureae praemium iis de heri unire axisimaverint. Quis tam poetae finit mus es quam orator 8 Nihilo tamen minus per paucos , O prope neminem invenies , qui utraque in arae eaecelluerit, quamvis infiniti extiterint, qui ad hane laudem aspiraverint. Sed ut ad illa mammarum rerum sudia redeat oratio , quae fere re Maditis atque abditis e fontibus hauriuntur, mon

30쪽

negias ea interdum indigere alterius artis sub dio , ut, hae incognita, nemo in iis jsis satis callide uersari O perite possit ; O tum quidem , me ipse auctore , studiosi adolascentes tantum sibi

ex ilia assument , quantum necesse erit ad id, quod volunt, obtinendum. Neque repugnabo si rerum cognitioni tractationem orationis ad ungere volent: nam quamris verum sit, quod Socrates dicere solebat, omnes in eo , quod scirent, satis esse eloquentes, nihilo tamen minus, qui gnarus erit faciendae O poliendae orationis, mu'to uberius de sua arte suisque inventis loquetur, O in universorum animos facilius influee . Ego vero quantum auguror conjec Dra , quantamque sapientiam esse video in rerum publicarum moderatoribus, non despero fore aliquanto , ut singulis disciplinis sui redduntur rurores, qui minime in plura ae dissimilia suillae distracti unum i quod susceperunt, quodque est cujusque svum maxime,

urgeant opus. Tum quidem superinum temporum festitiam damnabunt atque δενονebunt, quando caeco quodam impetu concitata juventus multa profiteri , non item multa praestare, nihil non

conari , via quidquam posse perficere, O plus coloria quam suis ae sanguinis Ni covarare

SEARCH

MENU NAVIGATION