Vitae Italorum doctrina excellentium qui saeculis 17. et 18. floruerunt. Volumen 1. 20 auctore Angelo Fabronio Academiae Pisanae curatore

발행: 1781년

분량: 389페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

seripsit Mabillonius in suo Musaeo Italico I .

Postquam Capassus quadriennium Operam suam vicariam in Academia Pisana praestitit , rediit anno Μ DCLXXXVII. ad domesticari scholam , quam praestantissimis artibus , quibus se instruxerat, suscepit exornare. Sed dum eas in publicum proferre voluit, iniquitate magiS temporum , quae Omnem aversa bantur novitatem , quam sua culpa in maximas molestias , turbulentissimasque tempestates incidit. Est hoc in more positum , ut qui in Florentino Coenobio Servorum B. Μ v. Theologiam docet quotannis per discipulum publice defendendas proponat Theologicas theses . Proposuit autem Gerardus , edicitque approbantibus iis, quorum munus est providere nequid ex malis libris Christiana Respubliea detrimenti capiat, non theses mo do theologicas , sed & historicas , criticas , atque philosophicas. In quibus defendendis homo peracutus non quaesivit rationes eas. quae ex conjectura pendent, & quae hue Si illuc trahuntur , sed quae persuadendi ne-

252쪽

e essitatem habere videbantur . Et quidem magna fuit admiratione animique perturbatione commotus, postquam intellexit ab Antonino Clothio Dominicanae Familiae , Magistro quatuor illarum thesium , quas infra ex

seribemus ci) accusatas fuisse erroris apud

Y I. Auxillum a TZeologis humera Gloriae agipe Varam nequaquam aliquid a Deo distinctam es, sed Deus ipse . II. Symbolum quod sub nomine Athanasii ei cumferetur ,

an vere Athanasia sit, nedum dubitamus , verum O negativam es tern ut proba bularem amplectimur . III. Cum omnium D singulorum Geramentorum materiae O formae nequaquam fuerint a Chrasto Domino determinate in stitvrae , penes Ecclesiam eas determinandi ac immuranssi aua

ctoritatem esse eensetrius.

IV. Cum fere omnes Ecelesiae Patres usque ad christisaeeulum XII. nullam accidentium physicorum , sed specierum tantaxat in Eucharistis mentionem saeiam ἱ imo cum Aug. l. a. Solidoq. c. ra. habeat r cui posse fieri videatur . ut id quod in sudjecto est , maneat ipso pereunte subjecto p Monstruosum enim & a veritate a Iienissin um est , ut id quod non esset , nisi in ipso e siet, etiam eum ipsum non fuerit, possit esse. Quae ve/ba Γcer laudatuo Pater nequaquam de E eharistιa determinaIe edisserens fueriι locutus , tamen sui ternae poris mentem satis ostendunt. Quare melius hoe mysterium a termam Eu aristiae juxta SS. PP. placita absque accidenti .us a Peripatericis. Mistii expliceris defendendtim suscipimus t

253쪽

CAPA IUS. 23 3 Romanos de Religione Quaelitores, auxitque dolorem horum damnatorium judicium , ες quae inde sibi proponebantur minae atque terrores. Ad hos propulsandos neque sane in tanta re erat reticendum , ne quis silen-rium in conscientiam duceret docte & copiose caussae suae defensionem scripfit, quam cum suis ponderibus , severis illis quidem ,

Quaesitotes examinassent, rationum Sc veritatis vi illos convictos suisse oportet , quoniam sine poena , Se sine objurgatione ulla Capassum judicio liberarunt. Neque est reticendum Antoninum Clochium postquam rationum momenta perpendit, quibus Capassius theses suas defendebat, accusatoris personam deposuisse . ut caperet deprecatoris. At quai quam ea fuerit causia Capassii, ut aequcrum

hominum judicio de sima doctrinae, dignitate , honestateque illius quidpiam minime

derogaverit , tanta tamen fuit inimicorum ejusdem perfidia, ut nunquam Vetere S accusationes prorsus deserbuisse viderentur. Quas

νini in Sucramento permanentia , haereticorum cavillationea contra hoc mintium a ratione dediussae Platonicis magis, quam Peraratoricis ε rin.:ipiis facilius enervantur.

254쪽

GER ARDUS8olens pro sua sngulari in Capassium benevolentia & aequitatis amore Prosper Cardinalis Lambertinius ajebat, illum parum cautum providumque fuisse in defendendis iis rebus, quae Italiae illis temporibus inauditae erant, & quae triginta annis serius non solum sine periculo, sed etiam cum aliqua laude defendi potuissent. Nihilo tamen ini' nus , quod mireris , nunquam est albo damnatorum librorum erasus fuit Capasta libellus, qui supra relatas theses continet, qui que ita inscribitur tra Conclusiones ex Theolo

gia , de philosophia selectae pro solemniis D.

Dominici propugnandae a F. Henrico Ant. Ver telli servita in conventu M. Annuntiatae de FBrentia praeside D. M. Gerardo Capassii Florenaino in eodem Coenobio Studii Regente, Florentiae 1683. Sed, ut diximus, haec omnia acciderunt sine ulla imminutione famae existimationisque Capassii; & quamvis Lycei luce per

id temporis caruerit, intra parietes tameta aluit eam gloriam , quam meo judicio perpauci sunt postea consecuti. Ut autem illo magno ingenio suo, magnoque Optimarum

artium studio scholae dignitatem sustinuit, ita

255쪽

CAPAssIUS. 13 prudentia dexteritate 8c consilio res familias bene se utiliter gessit. Factus an . MDCXC.

scriba Magistri Generalis Io. Francisci Poggii icum eo Coenobia non Italiae solum, sed itGermaniae lustravit . Datus M vicarius ejusdem Magistri Generalis nonnullis Provinciis suit. Etruscam rexit, Florentinum Coenobium biennio gubernavit, te in eodem Coenobio curam tyronum sustinuit. Tantam de Capassio opinionem imbiberant animo Germani Coenobitae, ut cum vellent familiao instituta Sc leges , quae in Italia vigebant ,

ad suas rationes Sc mores accommodare, illum potissimum expetierint, atque depoposcerint, qui hane rem praestaret. Illorum postulationi satisfecit Io. Petrus Beria22olius , qui tum clavum familiae tenebat , ic in Ca- passio tanta prudentia fuit in constituendis ,

temperandisque rebus , tantaque aequitas , ut hodie etiam stent Germanica Coenobia Cain

passii institutis servandis. Paullo ante quamis in Germaniam proficisceretur , coeperat jam acerrima pugna , quae inter ipsum 8e Iacobum Laderchium Congregationis Romani ora torii , ut vocant, Presbyterum fuit, cujus-

256쪽

a 36 GER ARDUsque caussam ab ultima origine nobis explicandam putamus. Gratiae magis quam veritatis amans Laderchius seripto susceperat conciliare auctoritatem Sc fidem commentitiis , quae habemus. actis SS. Martyrum Crescii& sociorum. Nam Cosmus III. Magnus Etruriae Dux praecipuo cultu illos venerabatur , quem in aliis quoque studens excitare eo rundem Sanctorum Aedem in Μucellano agro resecerat, atque exornaverat. Νihil erat sane quod Laderchius qui verum invenire nolebat , sententiam Capassii de iisdem actis requireret . Requilivit tamen cum Florentiae

esset autumno ann., Μ DCCVI. credo ut co

gnitam praeter desiderium suum Sc sane Capassius candide pro sua consuetudine respondit plurimas falsi notas in iisdem actisse videre malibus artibus, si fieri potui set, infringeret atque labefactaret. Relatum interea ad Capassium fuit injuriosos de se rumores sparsos a Laderchio fuisse , quod scilicet omnia SS. Μartyrum acta rejiceret atque contemneret. Id postquam sciit excanduit ira , graviterque cum amicissimo suo Laurentio Magalattio homine in rebus judican-

257쪽

CAPAss I Us 237 dis spectato & cognito questus est, Ladem chium violare existimationem suam , caussamque inimicitiarum quaerere. At justam Cain passii offensione in non parum mitigarunt Magalottii consilia , Sc Laderchii ab Etruria discessus , qui omnem hac de re sermunculum aut sedavit, aut plane restinxit. Brevi tamen& acerbius resticatum est vulnus, cum ex litteris a Iusto Fontaninio ad Antonium Μa-gIiabechium datis Capassius intellexisset , La- derchium Romae in sermonibus ea de se jactare , quae , ut salsa , ita prorsus sibi erant indecora. Cetera inter assirmabat Laderelitus se a Capassio incitatum fuisse ad accusationem, oppugnationemque suscipiendam operum Tille montii, quam rem idem Capassius plenam inconsideratissimae ac dementissimae temeritatis semper judicaverat. Ita exacerbati

erant utriusque animi, eum anno Μ DCCV I.

prodierunt in lucem Aera PasAnis n. Cressio Sociorum Martyrum ex sen. Codd. Bibli thecae Medicto- Laurentianae, Metropolitanae Gessae Florentinae , O Sapientiae Romanae nunc primum edita , O a Iacobo Laderchio Congregarionis Oratorii Urbis Presbytero asserta Si illu-

258쪽

α38 GERARI, Us grata. De quo libro quid sentiret Capa Rus non dubitavit aperire Iusto Fontaninio , qui sententiae M opinionis illius, sua prius exposita , particeps esse voluerat. Capassi epistola sane longa ad Fontaninium , quae ut Occultaretur ipse petierat , nescia quomodo in

manus Laderchii pervoniret. Edidit illam in vulgus , propterea quod ad singula , quae objecta suerant, se respondere posse puta bat. Scripsit itaque epistolam ad Equitem

quemdam Florentinum, qua non tam seipsum de sendere voluit , quam contumeliosissime Carassium provocare; utquo liberius 8c tristius ei, cui iratus erat, respondere posset, finxit eandem epistolam Petrum Donatum Polidos rium exarasse . Hujus epistolae probra Sc errores ultus est Thomas Μaria Minorellus d Etiis vir Dominicanae familiae, qui sub nomine Ioannis Storchii latero voluit: Se Lea der Poretia , qui commendatione doctrinae alCardinatatum postea pervenit, Sc prae ce teris Benedictus Bacchinius , cui neminem prae sero cognitione sacrae antiquitatis, assuerunt etiam Capassio scriptis suis, quae ta. men lucem minime aspexerunt. Sed qui su

259쪽

rint Bacchinii sensus intelligi potest ex III.

Volumine Ephemeridum Litteratorum Italiae , quo in libro tota hujus controversiae historia , rerumque, quae occasione ipsius scriptis

mandatae sunt, materies copiose apteque ex .plicantur. Poterat quidem Capassius his defensoribus contentus esse . Sed is cui facile concalescebat stomachus , nec facile in insolentium hominum indignitate mitigabatur . suis magis quam alienis armis adversarii audaciam contundere seque vindicare existimationi hominum posse putavit. Itaque librum exaravit vulgavitque, qui inscribitur Nugae Laderesianae in episola ad Duitem FBrentinum , in quo nescias majorne sit vis recti judicii & copia doctrinae , an argutiarum salium . Et si certis quibusdam finibus se continuisset non enim semper acu , sed etiam ictu gladiatoris serit Laderchium ) majores

profecto laudes consecutus fuisset a sapientibus viris, quibus, ut ait Hesiodus ci) im prohata semper suit contentio illa , quae ali pis gaudens malis animos in diversa distrahit,

260쪽

a o CAPA SsIUS.& discordiam auget, quamque noctem ob scuram , adeo ipsam indignam homine putat , genuisse dicit. Liber hic magnam offensionem excitavit in Cosmo III., qui non satis severe pro rei indignitate se decrevisse aje-hat, quod illum flammis damnasset. Ex qua summa Principis offensione labes etiam aliqua dignitati Capallii aspersa fuisset, si certo testimonio comprobari potuisset opus ab illo exiisse. IIoc enim Antonii Gatti nometa praeserebat . Nihilo tamen minus multas

huius rei caussa habuit Capassius molestias , neque fortasse S. Ossicii censoriam severitatem , quod potissimum molitus suerat La- derchius, declinasset, nisi in aequitate Clementis XI. & Cardinalis Petri Ottobonii, cui

in primis idem Pontifex caussam hanc mandaverat , magnum praesidium innocentiae suae reperisset. Νihil vero in tota hac controverita mirabilius fuit Capassii firmitate, quam ostendit praesertim quando oblatis sibi a Romanis Quaesitoribus capitibus quibusdam , in quibus omnis spes salutis posita esse videbatur , subscribere recusavit. Id enim si seci : Iet vix a sese criminis suspicionem propulsare

SEARCH

MENU NAVIGATION