La Legende latine de s. Brendaines : avec une traduction inedite en prose et en poesie romane

21쪽

XVII

gais Louis Perdigon apporte que te ro de Portu gal avait fati cession de cet te ite ii Soniore, 'il la dctou Dait, et que dans les articles dia traiisi de palx 'Lvora, par loquella couronne detor iuga csida Dcelle de Castille sola roti

22쪽

XV m

23쪽

thoque impsit tale de Vienne, M. Ferdinand Olf, qui a

join au 6partem ent de imprimsi de a Bibliothoque duRoi, qui a sit asse boniour 'aide de se conseiis et de se lumiores dans la collation que 'ai fait de divors texies latins De Pareilles opprobation me Ont tropii ἡ- CieuSe Pour que e les passe solas silence, et in aurai det 'ingratitude his pas proclamur tout haut te enCOUrage-

25쪽

Elii a Sancti vendant ab iis

Sanctus Brendanus, ilius Finlocha nepotis Alli de gonere Ogeni, e stagnile regione Mimensium ortus suit. Hic erat vir magne abstinenti et virtutibus clams, triumque sero millium pater fuit monachorum. Cum autem eS-Set in suo certamine, in loco qui dicitur Saltus i), contigit ut quidam patrum ad illum quodam Vespere VeniSSet nomine Barintus, nepos ei regis; cumque interrogaretur multis Sermonibus a predicto patre, cepit lacrymari et se prosternere in terram, et diutius Permanere in Oracionibus; et sanctus Brendanus erexit illum de terra, et osculatus est illum, dicens Pater, cur tris i liciam habemus in adventu tuo Νonne ad consolacio-u nem nostram venisti Magis leticiam tu debes fratribusti parare. Propter Deum indica nobi Verbum Dei, atqueu refice animas nostras de diversis miraculis que vidisti

1 La elon des Mss. numerotes 5572 et 5784 est Saltus virtutum Brendani. n

26쪽

u in oceano. Tunc Sanctu Barintus, expletis hiis sermonibus, Cepit narrare de quadam insula, dicens: u Filiolus meus Merno nomine, POCurator Pauperum Christi, configit a facie mea, et Voluit SSe Solitarius, invenitque insulam juxta montem lapidis valde deliciosam i . Post multum ero temporis, nunciatum est mihi quod plure monacho Secum haberet, et multa mirabilia per illum ostenderet Deus. Itaque perrexi illuc ut visitarem filiolum meums cumque appropinquaSSem iter trium dierum, in CCursum meum Venit cum ratribus suis. Reve laverat enim Deus illi adventum meums navigantibus enim nobis in predictam insulam processerunt obviam sicut examen apum, ex diVersi cellulis suis. Erat enim habitacio eorum sparsa Tamen unanimiter illorum Onversacio in spe, id et Charitate fundata erat. Una resectio ad opus Dei perficiendum, una ecclesia est. Nichil aliud cibi ministrabatur illis, nisi poma et nuces atque radices, et cetera genera herbarum. FratreS, OS Completorium, in singulis cellulis usque ad gallorum cantus Seu Campane Ut Sum pernoCtabant. Dum autem ego et siliolus meus perambularemus totam insulam duxit ipse me ad littus maris contra occidentem, ubi erat navicula pusilla et dixit michi Pater ascende navem et naVigemus Contra Orientalem plagam, ad insulam que dicitur terra re DomiSSionis Sanctorum, quam Deus daturus est successoribus nostris in noviSsimo tempore noscendentibus igitur navim nobis et navigare incipientibus, nebulo O0peruerunt nos undique in tantum ut ViX Os-

27쪽

Semia pupina aut proram navi videre. Transacto quasi unius hore spatio, circumsulsit nos lux ingens, et apparuit terra Spatiosa et herbosa, pomiseraque valde. Cumque stetisset navis ad terram, descendimus nos et cepimus

nos circumire et ambulare illam insulam per quindecim dies, et non potuimus finem illius invenire. Nichil igitur herbe vidimus sine flore et arborum sine ructu lapides enim ipsius omnes precios genere I Sunt. Orro, quinto decimo die, invenimus fluvium vergentem ad orientalem plagam ab occasu u); cumque consideraremus hec omnia, dubium nobis erat quid agere deberemus. lacuit

itaque nobis transire numen, Sed expectavimus Dei consilium. Cum hec exposuissemus inter ΟS, Subit apparuit nobis quidam vir cum magno Splendore coram nobis, qui statim propriis nominibus nos appellavit atque salutavit, dicens Euge, boni fratres Dominus enim revelavit vobis istam terram quam daturus est Sanctis suis. Est enim medietas insule istius usque ad istud flumens vobis autem non licet transire. Revertimini ergo unde Venistis. D Cum hec dixisset, interrogavimus eum unde ESSet, aut quo nomine Vocaretur. Qui dixit michi Cur interroga undo sim, aut quo nomine vocer Cur non

pocius interrogas de ista insula 'mam sicut vides illam modo, ita ab initio mundi permanet. Ergo indiges ali-

1 Les 3Iss. numerotes 5572 et 5784 portentiour variante i uireciosi

generis n

2 On troiive aiamss. numerote 2555, re ab occursu. Jem'alias hesi te, remplacer e m0 par celui de re ab occasura, qui me parali ave d'autant plus de probabilite e siritabie, qu on lit avx sq. 5572 et 5784 u Fluvium vergentem ab orientali parto ad occasum. n

28쪽

quid cibi, aut potus Numquid suisti Oppressus somno,

aut nox te COOperuiti Ergo certissime scias dies est semper sine ulla cecitate vel Caligine tenebrarum hic Dominus enim noster Iesu Christus lux ipsius est, et nisi homines contra Dei preceptum egissent, in hac terre amenitate perman SisSent. D Quod nos audientes, inlacrimis conversi SumuS, qui POStquam quieVimVS, Con- sestim inchoavimus iter; et ille vir predictus nobiscum venit usque ad littus ubi erat navicula nostra. Obis autem navim ascendentibus, raptu est Vir ille ab oculis nostris, et venimus nos ad predictam caliginem, ad insulam delitiosam. At ubi viderunt nos fratres, exultabant exultacione magna de adventu nostro, et plorabant de absentia nostra, multo tempore , dicentes: si Cur, patres, dimisistis oves Vestras Sine pastore in ista silva errante. Novimus autem abbatem nostrum requenter a nobis discedere in

aliquam partem i), et ibidem demorari aliquando unum

mensem, aliquando duas ebdomada aut unam, Sive plus minusve im Cum hoc audissem, cepi illos consortare dicens: molito fratres, putare aliquid nisi bonum Vestra conversacio procul dubio est ante portam paradisi. Hic, prope est in Sula que vocatur terra re DomiSSioniSSanctor um , ubi nec nox imminet, nec dies finitur, illamque frequentat abbas Mernoc; angeli enim Dei custodiunt illam. Oniae cognoscitis in Odore VeStimentorum 1OStrorum quod in paradiso Dei suimus D Tunc responderunt fratres, dicentes Abba, novimus quia fuistis in paradiso I

s1 Les Mess. numerotes 5572 et 5784 ajoutent i ii Nescimus in qua. usu Lemss. 5784 iiiiiii Sed spatium maris ubi est ille paradisus

ignoramus. D

29쪽

Dei; a in Sepe per fragrantiam vestimentorum abbatis nostri probavimus quod pene usque ad quadraginta dies nare noStre tenebantur odore. Quibus ergo dixi Illic ego niansi duas ebdomadas cum filiolo meo, Sine Cibo et potu. In tantum enim facietatem corporalem habuimus, ut ab aliis videremus repleti multo Post quadraginta vero dies, accepta benedictione fratrum et abbatis, reversus Sum ti In sociis mei ut redirem ad cellulam meam ad quam iturus sum cras nitis auditis, sanctus Brendanus Cum omni congregacione Sua prostravit Se ad terram glorificantes Deum atque dicentes Iustus est DominuSin Omnibus viis suis, et sanctus in omnibus operibu Ssuis, qui revelavit suis tanta et talia mirabilia, et benedictus in donis suis qui hodie nos resecit spirituali UStu.

Hiis finitis sermonibus, ait sanctus Brendanti EI IDUS i ad resectionem corporis et ad mandatum D OViam. I anSacta autem illa nocte, et accepta benedictione fratrum, ad cellulam Suam Sanctu reversu eS BarintUS.

Quomodo sanctus Brendanus cum fratribus suis terram Proinissionis petivit.

Igitur sanctus Brendanus de omni congregacione Sua

elegit bis septem Patres i), inter quos sui preclarissimus ac Deo dignus, adolescens acutus, qui a Deo ab

1 Tout e passage inuebant inint ala est evideminent une interpolation, et ii' appartient i in acla redactiori primitive Hes deu 3l,s duoiqstocle ne e contiennent Pas. iei ce que i nudae sq. numeri,ie 5372 Elegis bis septem fratres conclusit se in uno oratorio cum illis ei intus est ad eos dicens umbellatores, i lc. n

30쪽

infantia sua est electus, et usque ad finem Vite Sue Permansit in Dei laudibus. Quod si quis nosse Voluerit, perlegens ejus Venerabilia gesta inveniet ejus opera prima et nOvissima que preclara habentur Hiis assumptis, venerabilis pater Brendanus conclusit se in uno oratorio cum illis, et locutus est ad eos, dicens : Combellatores me amantisu simi, consilium et adiutorium a vobis postulo, quia cor meum et Cogitacione me Conglutinate sunt in unam i voluntatem plantiam si voluntas Dei est, terram, de qua locutus est Pater Barintus, repromissionis Sanctorum, inu Corde meo reposui querere. Quid vobis videtur, autu quod consilium mihi vultis dare , Illi vero, agnita

sancti patri Voluntate, quasi uno ore dicunt omne ἰ i Abba, voluntas tua ipsa est et nostra. Oniae Parentesu nostros dimisimus ' Nonne hereditatem nostram de- Speximia. Nonne Corpora nOStra in manu tuas tradiu dimus Itaque parati sumus sive ad mortem, Siveu ad vitam tecum ire. Unum tantum est ut queramuSi Domini voluntatem n Definivit ergo sanctus Brendanus et hi qui cum illo erant jejunium quadraginta dierum Semper per triduana agere, et postea proficisci. Transactis jam quadraginta diebus, et salutatis fratribus ac commendatis Preposito monasterii sui, qui fuit postea Successor in eodem lOCo, prosectus est contra occidentalem plagam cum quatuordecim fratribus ad insulam cujusdam sancti patris nomine Aende. Ibi demoratus est tribus diebus et tribus noctibus. OS hec, a Cepta benedictione sancti patris et Omnium monachorum qui cum eo erant, proseCtu eS in ultimam partem regionis Sue, ubi demorabantur parente ejus Attamen noluit illos videre,