Epitome astronomiae : qua breui explicatione omnia, tam ad sphaericam quàm theoricam eius partem pertinentia, ex ipsius scientiae fontibus deducta

발행: 1588년

분량: 562페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

541쪽

veu Temrnec non magnitudines trium horim cor porum, Solis,Terra-Lunae. His nimirum Alis in hoe caeleste theatri eualuat Μens humana,ct bis Car minibus, ut Ρoeta ait, ipsa Solent O Lunam in Terram detrahit. De eo, quod ρ .s3. ct s..ψit mri, nec ηοn is .il3s,bis diceresiverse emus.

Quid hae postrema parte libri huius pera' gendum restat

Post expositas causas ct proprietates omnium

tam primi motus, quam err licarum stellarumphanomenonirestant adhuc'ellae Axa. Hac igiturpostrem p rte Matin I bara stellarum fixarum explicatur, prout in bpothesbus hactenus Uliatis,

ab Alphon nis tradit tu, ct communiter receptus, nec non a muli is acerrime defensu est. Quoniam autem quaecunque in hoc Alphonfinorum dogmate de OAauo moturra duntur, non tam congrua sunt obseruationi-hus, quam difficilia intellectu: ideo haec paucis tantum perstrii gemus quandoquidem Omnino ea praeterire non licet) ne in re incerra, quae quod promittit non praesitat, diu mo

542쪽

ris consideranda

Tria. r. Quibiu, quarumsthaerarum, O qtiantum Otibvistella xa incedam. a. Quapha nomena peri flos mo saluari posse existimentur, ct quoi do. 3. Quorum arcuum cognitio hicpostuletur.

Tribus. I. Est diurnus eu quotidiantu motus ab ortu

543쪽

LIBER

Hunc motum vetustiores, ut Iristoteles et alii opἱ- nati seunt, selum o vnuum inesse si amento seu sellarum fixarum orbi. Nam propter si haera hutis

tarditarem, Θ antecessorum paucitatem, qui obser uationes suas literis mandatas ad posteritatem transmiserunt , alium praeter diurnum motum ab ortu in occasium animaduertere non poterant. posteriores ab Hipparcho ad Alphonsinos plurium antecessorum leviparibui ct obseruationiblu adiuti, alterum motum intellexerunt: ideo istum diurnum motum concesserunt nona sphaerae.' II. Est motus secundum signorum ordinem seu in consequentia ub elliptica immobili circa eius

dem polos, tardissinus. Hic motae firmamentostella rum fixarum inestpropter nonam spheram. Perio dum eius definiuit Ptolemaeus annis 36o oo. Alpho ni annis θοοοJAnte Ptolemaeum annis ηορ. proxim praecedenti-btu processerantstella fixae o. gr. unde ipsie eas porrὸ etiam fimgulis centenis annis rno gradu aqualiter progressuras existimauit. Hunc autem motum astripsit i sphaera octaua. Alphon ini verὲ ridentes motui huic irasse anomuli m aliquam , periodum nonasthara abselui existimant post 1o oo. annos Iubilaos

Iudaicos, hoc est annu δρooo. Iuxta Copernici obseruationes unaperiodus habet aJ8I .annos.

II I. Mi motus Accessus O Recessu , quem Motum trepidationis dicimus. Hic inest ipsi octauo rbi, quo caput ariWis ct Libra ecliptica eius in cir

544쪽

TI A v. T v s. 4'Itumferentia duorum paritorum circulori , circa caput arietis o Libra ecliptica Mnel'hara circumrotantur, hac conditione, ut bina ecliptica illa in capite cancrict caprisornise mutuὸ diuidunt. Perio. dum huius motus ponunt alphonsini rooo .annos.Jalphonfini determinant restitutionem unam postiooo. Sabbatha terra Iudaicaauxta Copernicum numerandisiunt anni i)rZ,

Quorum eirculorum obseruatio in explieando motu Octauo requirituit .

aequinoctialis, qui in primo mobili describitur.

Ecliptica,eui triplex, quarum yna in primo mo bili, alteram non alliara e t. Hasemper coniuncto

sunt eodem plano nisi quod hac siub illa temporis

successu, una cum nonasthara, cui inest, in con=quentia procedit)ideos propna habentur, et dicuntur cliptica media vel fixa. Tertia est in octauasthara, haec a media utrins digreditur, pro quantitate semidiametryruim pari orum circulorum. Haec mininatur Ecliptica vera rei mobilis. JHorum parvoruni circulorum centra fiunt in capitibus Arietis o Libra nona sthara , mediet sergo eorum νna ab ecliptica fixa recedit in boream, O altera in austriι m. IIinc quando caput arietis

octauasthara fuerit in medietate circuli borealia erit oppositum in medietate alterius circuli australi, Unde eclipticam veram νηή me letatem boum

545쪽

ream, alteram austrum decuinare necesse est. προ- stum fit in altera medietate. Sedmidem caput Arietis fuerit in sectionibus circellarum ct media eίliptusi: neutra ab altera decuinat.

Figura Irae, ABCD ecliptica fixa est, Acaput V, C caputo nonae siphaerae, E F G Hcirculus paruus, in cuius circumferentia circumrotatur caput V Octauae sphsrae IKLMalter circellus est, F Η Κ Μ sunt se stiones cir cellorum&eclipties fiκs,HEP&m L Κ sunt medietates horeae, F G H autem & ΚΙ Μ medietates austrinae. Si ergo caput V octauae sphaerae esst in E puncto maxime horeor caputra: ruin

546쪽

Q V A. R. T V s. Hatum est in P puncto maxim e austrino, de vera ecliptica est ERID. contra fit in G , ibi enim Vera ecliptica esst G B L D.

est eausa huius Eellptieatum distinctionis. dc citeellorum descriptionia.

Veram illam mobilem eclipticam omnes frat infixaquam erratica resticiunt et obseruant,qaacula sit vaga, anomalia sua certam regulam postulat: si re media ecliptica discreta ponenda fati a vera, ct anomalia quantit per circulo; pargos diametienda.

per hos motus saluari pos censentur. I. In in qualis anni magnitudo. a. Obliquitas Zodiaci mutabitu. I. Motuserarumlixarum inaqualis.

Quomodo prim Nn phaenomenon, Inagaalis magnitudo Anni ostenditur

Eclipticam veram um virins a media recedinnon in eodem Ioco aquatorem secare pos , liquet, Sectio igitur ista vaga est. Quare etiam primiragra dus arietis primi mobilis, ct per consequens,ptrumque aequino lium ct selytitium, adeos omnes gra dus eclipticae incertas seu vagas sedes habent.Ex quo concluditur, Solem non pos quotannis aquis inter filiis ad eos emgra vi ecliptica reuerti. Hoc ita ,

547쪽

test.

Rgura praecedente, dum caput Artetis octauae siphaerae est in E puneto circelli maxime horeo, eclipticae verse & aequatoris diuisioncs,hoc est,uera ς lilinoctia stini iti O & P. Sed si idem caput fuerit in P Vel H:vera Sc media aequinoctia coincidunt in A &C. At si fuerit in limite australi G: aequinoctia vera sit ueniuntur in T de V. Ita dum caput Arietis octauae sphaerae seu mobile traia fit per semicirculum E E G: aequinoctium vernum procedit in consequentia per O A T, tardius circa limites, velocius circa mediam:sed per alterum semicirculum G H E aequinoctium per eundem arcum T AOreuertiri tr. . Porro harum hypotheseon infirmitas ex

eo proditur , quod aviores eius eam non definierunt, nec etiam certum initium asstigna runt, an calculus mortis syderum ab illo medio fixo, an ero vago aequinoctio incito andus fit, quin & ipsorum circulorum locum non determinarunt. Annus igitur ex his patet esse posse inaequalis, sed quantus sit, sciri non potest.

crusinodo seeundum phaenomenon, Mutatio obliquitatis Zodiaci demouis stratur

natur aeqgatori appropinquare, iterum eo rece dere,

548쪽

ctione verna aliam ars aliam declinationem ab aquatore acquirat,

Vt si eaput Artetis mobile fit in Et aequii Octium vernum es r O, solstitium aestiuum , eius m declinatio ci R. Sed si caput Arietis mobile sit in F vel H: aequinoc hium Verum vernum est in A, solstitium aestiuum in B, Robliquitas seu declinatio B S. Ita si caput mobile ad G Venerit: aequinoctium Vernum in T,& solstitium aestiuum in X inuenitur, cuius declinatio est XY. Non aliter accidit, aeqUt noetio autumnali, & solstitio brumali. At obliquitates QR dc X Υ multo sunt maiores, quam B S, si modo centrum parui circuli ponatur in aequinctium medium, quod quidem

a nostro seculo non omnino foret alienum.

Cum enim sub epocham Claristi caput mohi-le existens circa E limitem horeum, secerit de clinationem eclipticae maiorem: id hodie de uolutum ad Z, monstraret positum eclipticae Z fa b c, cuius aequinoctia a dc b,solstitium ae stium c , habens declinationem c d minorem, quam erat QR. Porro cum locus centri parui circuli non definitus sit certus, possumus quidem colligere, quod huic hypothesi insit anomalia obliquitatis , sed quanta sit, nemo eta ea determinare potest. Obser-

549쪽

L I B E RObseruationes Declinationis Solis maximae suntlia . Anno a mortet Anno

Alexancl. magni.

Quomodo Tertium phaenomenon,Progressio steliniarum ina qualis ex hac hypotheuintelligitur

Ex satu manifestum est, aggregatum ex motibia nona ct octauaestima inaequaum progressumstestarum causare. Posito enim aquali motu cenotri circellorum propter ronuersionem nona sthaera: Trepidationis motus per totum semuirculuin boreum augebit moιuum non 'hara, ct in altero semicirculo tantundem bubtrahet, adeo ut illius alterius semicircusgratia stella retrogradaestant. Figura priori, prosthaphaeresis circelli ab H per E vs in P augetur, hoc est, ab H ad Eminuitur subtrahenda, & ab E in F crescit addenda. Velocissimus autem est motus stestarum

550쪽

QPARTV s. 43 iarum circa E. Contrarium fit in altero semicirculo. Cum, celerior sit regressio per F G Hquam progressio ipsius A versus B : stellae retrogradae fiunt.

Confodit hie etiam ista theoria seipsam.

Ponit enim caput mobile circa principium annorum Christi ad E,quo loco motus est Ve. locissimus, conficiens annis centeniS I. r. 32. scr.in quo manifestis Ptolemaei antece rumque eius obseruationibus repugnatur, dum motus huius sphaerae velocissimus ponitur in ea aetate, qua tardisimus fuit. Ita stellae ad Ptolemaei aetatem non in eum locum a tabularum calculo locantur, quo a Ptolemaeo ob seruatae sunt. Vt Cor Leonis inuenit Ptolemaeus a. gr. 3O. scr. St, tabulae reponunt in .gr. 26.scr. n.

Obseruuiones stellatum fixatilin diuersis tentis potibus sunt hae.

Annia morte Anni spicatap

SEARCH

MENU NAVIGATION